"8 Μαΐου, μόνο ηλίθιοι γιορτάζουν"
Το ημερολόγιο δείχνει 8 Μαΐου. Είναι η γιορτή των νικητών του Μεγάλου Πολέμου. Αύριο, στην Κόκκινη Πλατεία θα εκτυλιχθούν, για άλλη μία φορά, θλιβερές σκηνές στις οποίες θα δεσπόζει το σφυροδρέπανο. Θα τιμήσουν τον Στάλιν, τα γκουλάγκ, τις εκτελέσεις και τα βασανιστήρια εκατομμυρίων αντιφρονούντων, ενώ δήμιοι και βιαστές θα τιμηθούν ακόμη μία φορά κάτω από τις κόκκινες σημαίες με το κίτρινο αστέρι. Ο παλιάτσος του διεθνούς Σιωνισμού Πούτιν δεν θα πει καμία αλήθεια, δεν θα πει ούτε μια λέξη για τα πιο άγρια εγκλήματα που έζησε ποτέ η ανθρωπότητα και τα εκατομμύρια των νεκρών του κομμουνισμού. Θα μιλήσει και πάλι για τον "μεγάλο πατριωτικό πόλεμο".
Και οι Εσθονοί; Οι Λετονοί; Οι Λιθουανοί, οι Ουκρανοί, οι Ούγγροι, οι Ρουμάνοι, οι Πολωνοί και τόσοι άλλοι Ευρωπαίοι; Θα γιορτάσουν, άραγε, και αυτοί τον "μεγάλο πατριωτικό πόλεμο"; Θα πάνε κι εκεί οι Ρώσοι "απελευθερωτές"; Και τι στολές θα φορούν στην παρέλαση; Της KGB, της securitate, της stasi;
Όχι! Αυτοί δεν θα γιορτάσουν στις πατρίδες τους κανενός είδους απελευθέρωση. Μόνο, θα τρέξουν στα νεκροταφεία να θρηνήσουν τους νεκρούς τους, να αφήσουν λουλούδια στους τόπους εκτελέσεων και στα κελιά των φυλακών της σοβιετικής σκλαβιάς. Και ίσως θυμηθούν να σιγοψιθυρίσουν κάποιο τραγούδι για την όμορφη πατρίδα τους που τόσα υπέστη από τους σοβιετικούς "απελευθερωτές". Ρωτήστε τους και θα σας πουν αυτοί τι είναι "πατριωτικός πόλεμος".
Όχι! Αυτοί δεν θα γιορτάσουν στις πατρίδες τους κανενός είδους απελευθέρωση. Μόνο, θα τρέξουν στα νεκροταφεία να θρηνήσουν τους νεκρούς τους, να αφήσουν λουλούδια στους τόπους εκτελέσεων και στα κελιά των φυλακών της σοβιετικής σκλαβιάς. Και ίσως θυμηθούν να σιγοψιθυρίσουν κάποιο τραγούδι για την όμορφη πατρίδα τους που τόσα υπέστη από τους σοβιετικούς "απελευθερωτές". Ρωτήστε τους και θα σας πουν αυτοί τι είναι "πατριωτικός πόλεμος".
Θα γιορτάσουν, άραγε, οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι τον νέο κόσμο των νικητών; Τι ακριβώς θα γιορτάσουν; Την εισβολή στις πατρίδες τους των εκατομμυρίων αλλοφύλων; Τις στρατιές των ανέργων; Τις στρατιές των αστέγων; Το τέλος της Τέχνης; Τον θάνατο των ποιητών και της μουσικής; Τον θάνατο του Ευρωπαϊκού Πολιτισμού και την επιβολή της jazz και της εκφυλισμένης τέχνης;
Ποιο μπορεί να είναι σήμερα το μέλλον των νέων Ευρωπαίων; Υπάρχει έστω και ένας ειλικρινής άνθρωπος, που να χαίρεται με τον νέο κόσμο των νικητών; Θα γιορτάσουν, αλήθεια, οι Ευρωπαίοι την υποδούλωση των εθνών τους στους διεθνείς πιστωτές; Θα γιορτάσουν τη χρεωκοπία όλων των κρατών της Ευρώπης και την υποδούλωσή τους στους τοκογλύφους; Σε ποιους είναι υποθηκευμένες οι ζωές των Ευρωπαίων; Ποιοι είναι οι διεθνείς πιστωτές; Σε ποιους χρωστάνε όλα τα κράτη της γης;
Αυτοί είναι οι νικητές του πολέμου. Και αυτοί είναι που γιορτάζουν.
Τα διεθνή χρηματιστήρια είναι που γιορτάζουν, η Γκόλντμαν Σακς είναι που γιορτάζει και η οικογένεια Ρότσιλντ. Γιορτάζει η διεθνής κλίκα στο Σίτι του Λονδίνου και στο χρηματιστήριο της Ν. Υόρκης.
Εμείς, όμως, δεν γιορτάζουμε. Δεν έχουμε τίποτε απολύτως να γιορτάσουμε, σήμερα. Δεν μας συγκινούν οι διεθνείς χρηματαγορές ούτε οι μαρξιστικές και φιλελεύθερες εβραϊκές θεωρίες περί δικαίου. Γνωρίσαμε το δίκαιο και τον ανθρωπισμό τους. Και αντικρίζοντας τον κόσμο που γεννήθηκε μετά την 8η Μαΐου του 1945, μπορούμε να πούμε με υπερηφάνεια:
Ο ΧΙΤΛΕΡ ΕΙΧΕ ΔΙΚΙΟ!
Ristorante Verona