Παρασκευή 30 Μαΐου 2014

Απορίες για το πως κατέβασαν την σημαία από τον Παρθενώνα ο Μ.Γλέζος και ο Α.Σάντας;



Σαν σήμερα 30 Μαΐου του 1941 ο Μανώλης Γλέζος και ο Αποστόλης Σάντας κατέβασαν κατά τα λεγόμενά τους την σημαία από τον Παρθενώνα. Όσοι έχουμε πάει στρατό, ξέρουμε ότι το σούρουπο κατεβάζουμε με άγημα τη σημαία απο τον ιστό. Αυτό γίνεται σε όλους τους στρατούς του κόσμου. Πως είναι δυνατόν ο Γερμανικός στρατός να μην είχε κατεβάσει την σημαία της σβάστικας απο τον Παρθενώνα; Είναι ένα ερώτημα που προβληματίζει αρκετά, αναφέρει χαρακτηριστικά το trikalaweb.blogspot.gr 

Και συνεχίζει το δημοσίευμα: Όσοι έχουν επισκεφτεί την Ακρόπολη και έχουν δει το ύψος της σε πιάνει ίλιγγος. Το να σκαρφαλώσεις στον βράχο είναι αδύνατον να επιτευχθεί χωρίς αναρριχητικό εξοπλισμό. Τα εργαλεία που χρειάζεσαι για να κάνεις αναρρίχηση είναι τα καρφιά, το σφυρί, σχοινιά, ασφάλειες, και αναρριχητικά παπούτσια. Επίσης η διαμόρφωση του βράχου είναι τέτοια που δυσκολεύουν την αναρρίχηση ειδικά το βράδυ. Πως μπόρεσαν να ανεβούν πάνω στον Παρθενώνα με ένα φανάρι και ένα μαχαίρι το βράδυ; 


Πέρα απο αυτό, υπήρχαν και οι σκοποί της Βέρμαχτ, που φύλαγαν την Ακρόπολη. Όσοι φιλάγαμε σκοπιά στον στρατό, με το παραμικρό που ακούγαμε κάτι, κοιτάγαμε αμέσως τι ήταν αυτός ο θόρυβος. Όταν κατέβαζαν τη σημαία απο τον ιστό, δεν ακούστηκε ούτε ένας ήχος απο το συρματόσχοινο; Συνήθως όταν κατεβαίνει μια σημαία, ακούγεται ένας ήχος δυνατός απο τα σχοινί που σπρώχνει τα ροδάκια του ιστού. 

Η γερμανική σημαία ήταν τεραστίων διαστάσεων 4×2 μετρά περίπου. Πως μπόρεσαν να την κατεβάσουν, να την διπλώσουν, και μετά να την πάρουν μαζί τους, δίχως να τους πάρουν μυρωδιά οι σκοποί; 

Όσο χύμα σκοποί και αν ήταν, υπάρχει τόση ησυχία στον Παρθενώνα που ακούς και τον παραμικρό ήχο. 

Άλλη μια απορία είναι, πως μπόρεσαν να κατέβουν κάτω απο τον Παρθενώνα κουβαλώντας και την σημαία. 

Στα προπύλαια, και στα ελαιόδεντρα κάτω απο την Ακρόπολη, είχε περίπολο και σκοπούς. Πως δεν τους αντελήφθησαν ούτε αυτοί; 

Τελικά ποιος απο τους δύο κατέβασε την Γερμανική σημαία, ο Γλέζος η ο Σάντας; 

Το μόνο στοιχείο που επιβεβαιώνει το εγχείρημα είναι η δήλωση του Γλέζου στον «Ριζοσπάστη» της 5/03/45 και του Σάντα στην «Ελευθερία».

Το είδαμε εδώ

RV

GO ON HOME BRITISH SOLDIERS


RV

3,4 ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΕΛΛΗΝΕΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΟΥΤΕ ΔΟΣΗ ΣΤΗΝ ΕΦΟΡΙΑ



Μέσα σε 4 μήνες τα ληξιπρόθεσμα χρέη αυξήθηκαν κατά 4,325 δισ. σε σχέση με την 31/12/2013 που ανέρχονταν στα 61,644 δισ. ευρώ - Από τα χρέη αυτά έχει εισπραχθεί μόλις το 10,1% έναντι μνημονιακού στόχου 16% έως το τέλος του Ιουνίου 

Τα στοιχεία της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων δείχνουν ότι οι φορολογούμενοι δεν μπορούν να ανταποκριθούν στα βάρη, ούτε έχουν να πληρώσουν τις δόσεις που τους προσφέρει σήμερα η εφορία. 

Συγκεκριμένα, με βάση τα στοιχεία εισπράξεων μέχρι και τον Απρίλιο του 2014: 

-Τα ληξιπρόθεσμα χρέη προς το δημόσιο αυξήθηκαν στα 66 δισ. ευρώ. Μέσα σε 4 μήνες αυξήθηκαν κατά 4,325 δισ. σε σχέση με την 31/12/2013 που έφταναν τότε στα 61,644 δισ. ευρώ. 
- Από τα χρέη αυτά έχει εισπραχθεί μόλις το 10,1% έναντι μνημονιακού στόχου 16% έως το τέλος του Ιουνίου. 
-Ο αριθμός των οφειλετών του δημοσίου υπολογίζεται σε 3,4 εκατομμύρια φορολογουμένους. 

Καθώς, όμως, οι ρυθμίσεις χρεών δεν επαρκούν για να αντεπεξέλθει ο πολίτης στα χαράτσια, έχουν πατήσει φρένο ταυτόχρονα και οι φορολογικοί έλεγχοι.

Ristorante Verona

Πέμπτη 29 Μαΐου 2014

H 29η Μαϊου 1453 μέσα από τη μοναδική ιστορική αφήγηση του Γ.Φραντζή



[...] Οι δυστυχείς Ρωμαίοι, αφού άκουσαν τα λόγια του αυτοκράτορα [Κωνσταντίνου Παλαιολόγου]έσφιξαν την καρδιά τους, αγκα­λιάστηκαν και έκλαιγαν όλοι μαζί. Κανένας δεν έφερνε πια στη μνήμη του τα αγαπημένα του παι­διά, τη γυναίκα και την περιουσία του, αλλά ήθε­λαν όλοι να πεθάνουν για τη σωτηρία της πατρίδας τους. Ύστερα γύρισαν στις θέσεις τους για να φυλάξουν τα τείχη της πόλης. Ο αυτοκράτορας πήγε αμέσως στον ιερό ναό της Αγίας Σοφίας, προσευχήθηκε με δάκρυα στα μάτια και κοινώνη­σε των αχράντων μυστηρίων. Το ίδιο έκαναν και πολλοί άλλοι εκείνη τη νύχτα. Έπειτα γύρισε στα ανάκτορα και ζήτησε συγνώμη από όλους. 


Ποιος μπορεί να περιγράψει αυτήν τη στιγμή τους θρή­νους και τους οδυρμούς που ακούστηκαν τότε στο παλάτι; Κανένας άνθρωπος δε θα μπορούσε να μείνει ασυγκίνητος, ακόμα κι αν ήταν από ξύλο ή από πέτρα. Ύστερα ανεβήκαμε στα άλογά μας, βγήκαμε από τα ανάκτορα και κάναμε επιθεώρηση στα τεί­χη για να ενθαρρύνουμε τους φρουρούς που κρα­τούσαν άγρυπνοι τις θέσεις τους. Εκείνη τη νύχτα όλοι βρίσκονταν στα τείχη και τους πύργους, ενώ είχαμε κλείσει προσεκτικά όλες τις πύλες ώστε να μην μπορεί να μπει ή να βγει κανένας. Όταν φτά­σαμε στην Καλιγαρία, την ώρα που λαλούσαν για πρώτη φορά τα κοκόρια, ξεπεζέψαμε και ανεβή­καμε στον πύργο. Από εκεί ακούγαμε φωνές και δυνατό θόρυβο έξω από την πόλη. Οι φύλακες μας είπαν ότι αυτό γινόταν όλη τη νύχτα επειδή οι εχθροί έσερναν τις πολεμικές μηχανές τους κο­ντά στην τάφρο, προετοιμαζόμενοι για την επίθε­ση. Επίσης τα μεγάλα εχθρικά πλοία άρχισαν να κινούνται, προσπαθώντας να φέρουν στην ακτή τις γέφυρες που είχαν κατασκευάσει. 
Οι Τούρκοι άρχισαν με μεγάλη σφοδρότητα και ορμή την επί­θεση τη στιγμή που λαλούσαν τα κοκόρια για δεύ­τερη φορά, χωρίς να δώσουν κανένα σύνθημα, όπως είχαν χάνει και τις προηγούμενες φορές. Ο σουλτάνος διέταξε να επιτεθούν πρώτοι οι λιγότε­ρο έμπειροι, μερικοί ηλικιωμένοι και αρκετοί νέοι, ώστε να μας κουράσουν, και στη συνέχεια να ρι­χτούν εναντίον μας οι πιο έμπειροι και γενναίοι με μεγαλύτερη τόλμη και δύναμη. Έτσι λοιπόν ο πό­λεμος άναψε σαν καμίνι. Οι δικοί μας αντιστέκο­νταν με πείσμα, χτυπούσαν άγρια τους εχθρούς και τους γκρέμιζαν κάτω από τα τείχη, καταστρέ­φοντας συγχρόνως και πολλές από τις πολιορκη­τικές τους μηχανές. Οι νεκροί ήταν πολλοί και από τις δυο πλευρές, ιδίως όμως από το εχθρικό στρα­τόπεδο. Μόλις άρχισαν να σβήνουν τα άστρα του ουρανού καθώς προχωρούσε το φως της μέρας κι εμφανίστηκε στην ανατολή η ροδοδάχτυλη αυγή, όλο το πλήθος του εχθρού παρατάχθηκε σε μια σειρά που έφτανε από τη μια μέχρι την άλλη άκρη της πόλης. 
Ακούστηκαν τότε τα τύμπανα, οι σάλ­πιγγες και τα υπόλοιπα πολεμικά όργανα με φω­νές και αλαλαγμούς, ενώ τα κανόνια άρχισαν να ρίχνουν όλα μαζί. Τότε όλοι οι Τούρκοι όρμησαν από ξηρά και από θάλασσα στα τείχη και άρχισαν τη συμπλοκή μαζί μας. Οι πιο θαρραλέοι έστησαν σκάλες, ανέβηκαν πάνω σ' αυτές και έριχναν αδιά­κοπα τα βέλη τους εναντίον των δικών μας. Η φρικτή και αμφίρροπη μάχη κράτησε δύο ώρες και φαινόταν ότι οι χριστιανοί θα έπαιρναν πάλι τη νίκη. Τα πλοία που μετέφεραν τις σκάλες και τις κινητές γέφυρες αποκρούστηκαν από τα παρα­θαλάσσια τείχη και αναγκάστηκαν να γυρίσουν πίσω άπρακτα. 
Οι πολεμικές μηχανές, που έρι­χναν πέτρες από τα τείχη της πόλης, σκότωσαν πολλούς αγαρηνούς. Αλλά και εκείνοι που ήταν στην ξηρά έπαθαν τα ίδια και χειρότερα. Ήταν πολύ παράδοξο θέαμα να βλέπει κανείς τον ήλιο και τον ουρανό σκεπασμένους από ένα σύννεφο σκόνης και καπνού. Οι δικοί μας έκαιγαν τις ε­χθρικές πολεμικές μηχανές με το «υγρό πυρ», γκρέμιζαν τις σκάλες με όσους βρίσκονταν πάνω τους και σκότωναν αυτούς που επιχειρούσαν να ανεβούν στα τείχη με μεγάλες πέτρες, ακόντια, πυροβόλα και τόξα. Όπου έβλεπαν συγκεντρωμέ­νους Τούρκους, τους χτυπούσαν με μεγάλα τηλε­βόλα, σκοτώνοντας και πληγώνοντας πολλούς. Οι εχθροί απηύδησαν τόσο πολύ από τη σθεναρή α­ντίσταση που συναντούσαν ώστε θέλησαν να κά­νουν λίγο πίσω για να ξεκουραστούν, αλλά οι τσαούσηδες και οι ραβδούχοι της τουρκικής Αυ­λής τους χτυπούσαν με σιδερένια ραβδιά και βούνευρα για να μην υποχωρήσουν. 
Ποιος μπο­ρεί να περιγράψει τις κραυγές και τα βογκητά των τραυματιών και στα δύο στρατόπεδα; Ο θόρυβος και οι φωνές τους έφταναν μέχρι τον ουρανό. Με­ρικοί από τους δικούς μας, που έβλεπαν τους ε­χθρούς να υποφέρουν, τους φώναζαν: «Τι κάνετε συνεχώς επιθέσεις, αφού δεν μπορείτε να μας νι­κήσετε;» Εκείνοι τότε, προσπαθώντας να δείξουν τη γενναιότητα τους, ανέβαιναν πάλι στις σκάλες. Οι πιο τολμηροί σκαρφάλωναν στους ώμους των άλλων και οι επόμενοι τους μιμούνταν, για να μπορέσουν να φτάσουν στην κορυφή του τείχους. 



Οι σκληρότερες μάχες έγιναν στις πύλες, όπου οι αντίπαλοι συγκρούονταν με τα σπαθιά στα χέρια και οι νεκροί ήταν αμέτρητοι. Όταν η παράταξη μας άρχισε να υποχωρεί, τότε πετάχτηκαν μπρο­στά ο Θεόφιλος Παλαιολόγος και ο Δημήτριος Καντακουζηνός, δύο γενναίοι άντρες που έτρε­ψαν τους αγαρηνούς σε φυγή, τους γκρέμισαν κά­τω από τα τείχη και τους σκόρπισαν. Συγχρόνως έτρεξαν σε βοήθεια κι άλλοι δικοί μας, ενώ ο αυ­τοκράτορας που βρέθηκε εκεί έφιππος τους ενε­θάρρυνε και τους παρακινούσε να πολεμάνε με σθένος, λέγοντας: «Συμπολεμιστές και αδέρφια μου, σας παρακαλώ στο όνομα του Θεού να κρα­τάτε τη θέση σας με γενναιότητα. Βλέπω ότι το πλήθος των εχθρών άρχισε να κουράζεται και να διασκορπίζεται. Δε μας χτυπούν πλέον με τάξη και σύστημα. Ελπίζω στο Θεό ότι η νίκη είναι δική μας. Να νιώθετε λοιπόν χαρά επειδή το στε­φάνι της νίκης θα είναι δικό μας τόσο στη γη όσο και στον ουρανό. Ο Θεός βρίσκεται στο πλευρό μας και προκαλεί δειλία στους άπιστους». Τη στιγμή που μιλούσε ο αυτοκράτορας, ο Ιω­άννης Ιουστινιάνης πληγώθηκε από βέλος στο πά­νω μέρος του δεξιού του ποδιού. Αυτός ο τόσο έμπειρος πολεμιστής, στον πόλεμο, βλέποντας το αίμα να τρέχει από το σώμα του, έγινε κίτρινος από φόβο. Έχασε αμέσως το θάρρος του, σταμά­τησε να αγωνίζεται και έτρεξε να βρει γιατρό σιω­πηλός, χωρίς να σκέφτεται την ανδρεία και την καρτερικότητα που είχε δείξει μέχρι τότε. Δεν εί­πε όμως τίποτα στους συντρόφους του ούτε άφησε κανέναν αντικαταστάτη, για να μην προκληθεί σύγχυση που θα μπορούσε να αποβεί μοιραία. Οι στρατιώτες του τον αναζήτησαν με το βλέμμα και, μαθαίνοντας ότι είχε φύγει, καταλήφθηκαν από ταραχή και φόβο. Ευτυχώς, ο αυτοκράτορας που βρέθηκε εκεί κατά τύχη, τους είδε ταραγμένους και φοβισμένους σαν τα κυνηγημένα πρόβατα και θέλησε να μάθει την αιτία. Όταν λοιπόν είδε το στρατηγό του Ιουστινιάνη να φεύγει, τον πλη­σίασε και του είπε: «Γιατί το έκανες αυτό, αδερφέ μου; Γύρνα πίσω στη θέση σου. Η πληγή είναι ασήμαντη και η παρουσία σου απαραίτητη. Η πό­λη στηρίζεται σε σένα για να σωθεί». Του είπε και άλλα πολλά, αλλά εκείνος δεν έδωσε απάντηση. Αντίθετα, έφυγε και πήγε στο Πέραν, όπου πέθα­νε ντροπιασμένος από λύπη για την περιφρόνηση των άλλων. 
Οι Τούρκοι όμως είδαν την ταραχή των δικών μας και πήραν θάρρος. Ο Σογάν πασάς κέντρισε με κατάλληλα λόγια τη φιλοτιμία των γενιτσάρων και των άλλων στρατιωτών, ενώ ένας γιγαντόσωμος γενίτσαρος (που λεγόταν Χασάν και καταγόταν από το Λουπάδι της Κυζίκου) έβα­λε με το αριστερό χέρι την ασπίδα πάνω από το κεφάλι του, τράβηξε με το δεξί το σπαθί, ανέβηκε στο σημείο του τείχους όπου είχαν αρχίσει να υ­ποχωρούν οι δικοί μας και ρίχτηκε πάνω τους. Τον Χασάν ακολούθησαν περίπου άλλοι 30 Τούρ­κοι που θέλησαν να φανούν εξίσου γενναίοι. Όσοι από τους δικούς μας είχαν απομείνει εκεί έριξαν τεράστιες πέτρες και βέλη εναντίον τους, γκρεμί­ζοντας τους 18 κάτω από τα τείχη, αλλά ο Χασάν κατάφερε να ανεβεί και να τρέψει σε φυγή τους χριστιανούς. 
Μετά την επιτυχία του, πολλοί άλλοι Τούρκοι βρήκαν την ευκαιρία να τον ακολουθή­σουν και να σκαρφαλώσουν στα τείχη, αφού οι ελάχιστοι δικοί μας δεν κατάφεραν να τους εμπο­δίσουν. Πολέμησαν όμως με θάρρος και σκότωσαν πολλούς. Κατά τη διάρκεια της συμπλοκής ο Χα­σάν χτυπήθηκε από πέτρα και έπεσε κάτω. Μόλις τον είδαν οι δικοί μας πήραν θάρρος και τον λι­θοβολούσαν από όλες τις πλευρές. Εκείνος σηκώ­θηκε στα γόνατα και συνέχισε να πολεμά, αλλά το δεξί του χέρι δέχτηκε αμέτρητα τραύματα από βέλη και έπεσε παράλυτο. Στη σύγκρουση αυτή σκοτώθηκαν και πληγώθηκαν πολλοί Τούρκοι, οι οποίοι μεταφέρθηκαν πίσω στο στρατόπεδο. Το πλήθος όμως εκείνων που είχαν ανεβεί στα τείχη διασκόρπισε τους δικούς μας, που εγκατέλειψαν το εξωτερικό και έτρεξαν μέσα στην πόλη με τόση βία ώστε ο ένας πατούσε τον άλλο. Καθώς συνέ­βαιναν αυτά, ακούστηκαν φωνές από μέσα, από έξω και από το μέρος του λιμανιού: «Έπεσε το φρούριο. Στους πύργους στήθηκαν σημαίες και λάβαρα». Οι φωνές αυτές έτρεψαν σε φυγή τους δικούς μας, ενώ έδωσαν καινούριο θάρρος στους εχθρούς που άρχισαν να ανεβαίνουν στα τείχη άφοβα και με αλαλαγμούς χαράς. 
Όταν ο δυστυχισμένος αυτοκράτορας και δε­σπότης μου είδε αυτό το θέαμα, παρακαλούσε το Θεό με δάκρυα στα μάτια και παρακινούσε τους στρατιώτες να φανούν γενναίοι. Δυστυχώς, όμως, δεν υπήρχε πλέον καμιά ελπίδα βοήθειας ή συ­μπαράστασης. Τότε τσίγκλησε το άλογό του, έφτα­σε στο σημείο από όπου οι εχθροί έμπαιναν στην πόλη και ρίχτηκε πάνω τους όπως ο Σαμψών κατά των αλλοφύλων. Στην πρώτη του επίθεση τους γκρέμισε όλους κάτω από τα τείχη, πράγμα που φάνηκε σαν θαύμα σε όσους το είδαν. Μουγκρί­ζοντας σαν λιοντάρι και κρατώντας το σπαθί στο δεξί του χέρι, έσφαξε τόσους πολλούς Τούρκους ώστε το αίμα έτρεχε σαν ποτάμι από τα χέρια και τα πόδια του. 



Ο Φραγκίσκος Τολέντο, φάνηκε ανώτερος ακόμα και από τον Αχιλλέα. Πολεμώντας στα δεξιά του αυτοκράτορα, κομμάτιαζε τους εχθρούς με δόντια και με νύχια. Το ίδιο έκανε και ο Θεόφιλος Πα­λαιολόγος. Βλέποντας τον αυτοκράτορα να αγω­νίζεται για να σώσει την πόλη που κινδύνευε, φώ­ναξε κλαίγοντας: «Καλύτερα να πεθάνω παρά να ζήσω». Ύστερα όρμησε κραυγάζοντας πάνω στους εχθρούς και σκότωσε ή έτρεψε σε φυγή όσους βρέ­θηκαν μπροστά του. Ο Ιωάννης Δαλμάτης, που βρέθηκε κι αυτός στο ίδιο μέρος, πολεμούσε με ηρωισμό σαν γενναίος στρατιώτης που ήταν. Ό­σοι βρέθηκαν στο πεδίο της μάχης θαύμασαν την τόλμη και την ανδρεία των εξαιρετικών εκείνων ανδρών. Οι επιθέσεις επαναλήφθηκαν δύο και τρεις φορές, μέχρι που κατάφεραν να τρέψουν τους απίστους σε φυγή, να σκοτώσουν πολλούς και να γκρεμίσουν άλλους κάτω από τα τείχη. Οι στρατιώτες μας πολέμησαν με μεγάλη γενναιότητα και στο τέλος έπεσαν νεκροί, αφού προηγουμένως είχαν προξενήσει τεράστιες απώλειες στους ε­χθρούς. Πολλοί άλλοι σκοτώθηκαν επίσης κοντά στην Πύλη του Αγίου Ρωμανού, όπου οι εχθροί είχαν στήσει τη μεγάλη ελέπολη και το φοβερό κανόνι, με τα οποία γκρέμισαν τα τείχη και κατάφεραν να πρωτομπούν στην πόλη. Τη στιγμή εκεί­νη εγώ δε βρισκόμουν κοντά στον αυτοκράτορα και δεσπότη μου, επειδή είχα πάει να επιθεωρήσω ένα άλλο σημείο της πόλης, σύμφωνα με τη διατα­γή του. Όταν μπήκαν οι εχθροί στην Πόλη, έδιωξαν τους χριστιανούς που είχαν απομείνει στα τείχη με τηλεβόλα, βέλη, ακόντια και πέτρες. Έτσι έγι­ναν κύριοι ολόκληρης της Κωνσταντινούπολης, εκτός των πύργων του Βασιλείου, του Λέοντος και του Αλεξίου, τους οποίους κρατούσαν οι ναύ­τες από την Κρήτη που πολέμησαν από τις 6 μέχρι τις 8 το απόγευμα και σκότωσαν πολλούς Τούρ­κους. Βλέποντας το πλήθος των εχθρών που είχαν κυριεύσει την πόλη, δεν ήθελαν να παραδοθούν αλλά έλεγαν ότι προτιμούσαν να πεθάνουν παρά να ζήσουν. Κάποιος Τούρκος ειδοποίησε τότε το σουλτάνο για την ηρωική άμυνά τους κι εκείνος συμφώνησε να τους επιτρέψει να φύγουν με το πλοίο και όλα τα πράγματα που είχαν μαζί τους. Παρά τις υποσχέσεις του όμως, ο σουλτάνος με πολύ κόπο κατάφερε να τους πείσει να αφήσουν τους πύργους και να φύγουν. Δύο αδέρφια, οι Ιταλοί Παύλος και Τρωίλος, πολέμησαν με γεν­ναιότητα μαζί με αρκετούς άλλους στη θέση που είχαν αναλάβει. Κατά τη διάρκεια του αγώνα τους σκοτώθηκαν πολλοί κι από τις δυο πλευρές. Σε μια στιγμή ο Παύλος είδε τους εχθρούς μέσα στην πόλη και είπε στον αδερφό του: «Χάθηκαν τα πά­ντα. Κρύψου ήλιε και θρήνησε γη. Η Πόλη έπεσε. Ανώφελο πια να πολεμάμε. Ας κοιτάξουμε τουλά­χιστον να σωθούμε εμείς οι ίδιοι». 

Έτσι οι Τούρκοι έγιναν κύριοι της Κωνσταντι­νούπολης την Τρίτη 29 Μαΐου 1453, στις δυόμισι το μεσημέρι. Άρπαζαν και αιχμαλώτιζαν όσους έβρισκαν μπροστά τους, έσφαζαν όσους επιχει­ρούσαν να αντισταθούν και σε ορισμένα μέρη δε διακρινόταν η γη από τα πολλά πτώματα που ήταν πεσμένα κάτω. Το θέαμα ήταν φρικτό. Παντού ακούγονταν θρήνοι και παντού γίνονταν αρπαγές γυναικών όλων των ηλικιών. Αρχόντισσες, νέες κοπέλες και καλόγριες σέρνονταν από τα μαλλιά έξω από τις εκκλησίες όπου είχαν καταφύγει, ενώ έκλαιγαν και οδύρονταν. Ποιος μπορούσε να πε­ριγράψει τα κλάματα και τις φωνές των παιδιών ή τη βεβήλωση των ιερών εκκλησιών; Το άγιο σώμα και αίμα του Χριστού χυνόταν στη γη. Οι Τούρκοι άρπαζαν τα ιερά σκεύη, τα έσπαζαν ή τα κρατού­σαν για λογαριασμό τους. Το ίδιο έκαναν και με τα ιερά αναθήματα. Ποδοπατούσαν τις άγιες εικό­νες, τους αφαιρούσαν το χρυσάφι, το ασήμι και τους πολύτιμους λίθους, και έφτιαχναν με αυτές κρεβάτια και τραπέζια. Άλλοι στόλιζαν τα άλογα τους με τα χρυσοΰφαντα μεταξωτά άμφια των ιε­ρέων και άλλοι τα έκαναν τραπεζομάντιλα. Άρπαζαν τα πολύτιμα μαργαριτάρια από τα άγια κει­μήλια, καταπατούσαν τα ιερά λείψανα των αγίων και, σαν πραγματικοί πρόδρομοι του διαβόλου, έκαναν αμέτρητα ανοσιουργήματα, που μόνο το θρήνο μπορούν να προκαλέσουν. Χριστέ, βασιλιά μου, οι αποφάσεις Σου ξεπερνάνε το μυαλό του ανθρώπου! 
Μέσα στην απέραντη εκκλησία της Α­γίας Σοφίας, τον επίγειο ουρανό, το θρόνο της δόξας του Θεού, το άρμα των Χερουβείμ, το θείο δημιούργημα, το αξιοθαύμαστο κατασκεύασμα, το στολίδι της γης, τον ωραιότερο από όλους τους ναούς, έβλεπε κανείς τους Τούρκους να τρώνε και να πίνουν στο Ιερό Βήμα και στην Αγία Τρά­πεζα ή να ασελγούν πάνω σε γυναίκες, νέες κοπέ­λες και μικρά παιδιά. Ποιος μπορούσε να μείνει ασυγκίνητος και να μη θρηνήσει για την άγια εκ­κλησία μας; Όλοι πονούσαν από το κακό που έβλε­παν. Στα σπίτια θρήνοι και κλάματα, στους δρό­μους οδυρμοί, στις εκκλησίες αντρικές κραυγές πόνου, γυναικεία μοιρολόγια, βαρβαρότητες, φό­νοι και βιασμοί. Οι ευγενείς ατιμάζονταν και οι πλούσιοι έχαναν τις περιουσίες τους. Σε όλες τις πλατείες και τις γωνιές της πόλης γίνονταν αμέ­τρητα κακουργήματα. Κανένα μέρος ή καταφύγιο δε γλίτωσε από την έρευνα και τη βεβήλωση. Οι άπιστοι έσκαψαν κήπους και γκρέμισαν σπίτια για να βρουν χρήματα ή κρυμμένους θησαυρούς. Όσα βρήκαν, τα πήραν για να χορτάσουν την απληστία τους. Χριστέ, βασιλιά μου, γλίτωσε από τη θλίψη και τον πόνο όλες τις πόλεις και τις χώρες όπου κατοικούν χριστιανοί.  
Την τρίτη μέρα μετά την άλωση ο σουλτάνος έδωσε εντολή να γίνουν γιορτές και πανηγύρια για τη μεγάλη νίκη, και διέταξε να βγουν έξω ελεύθερα και άφοβα όσοι ήταν κρυμμένοι σε διά­φορα μέρη της Πόλης, μικροί και μεγάλοι. Διέταξε επίσης να γυρίσουν στα σπίτια τους όσοι είχαν φύγει εξαιτίας του πολέμου και να ζήσουν εκεί όπως πριν, σύμφωνα με το δίκαιο και τη θρησκεία τους. Ακόμα, έδωσε διαταγή να εκλέξουν πα­τριάρχη σύμφωνα με τα έθιμα τους. αφού ο προη­γούμενος πατριάρχης είχε πεθάνει. Οι αρχιερείς και οι ελάχιστοι άλλοι κληρικοί και λαϊκοί που έτυχε να βρίσκονται στην πόλη διάλεξαν για το αξίωμα αυτό το Γεώργιο Σχολάριο, που ήταν έ­νας πολύ καλλιεργημένος πολίτης, τον οποίο χει­ροτόνησαν πατριάρχη και τον ονόμασαν Γεννά­διο [...] 

[Απόσπασμα από το βιβλίο του Γεώργιου Φραντζή "Η Πόλις εάλω - Το χρονικό της πολιορκίας και η Άλωση της Κωνσταντινούπολης", Εκδόσεις Λιβάνη, 1993 - Αναδημοσίευση από egolpion.gr]
Σημείωση: Ο πρωτοβεστιάριος, δηλαδή αρχιθαλαμηπόλος, Γεώργιος Φραντζής ή Σφραντζής (1401-1480) ήταν ο μοναδικός Βυζαντινός ιστορικός αυτόπτης μάρτυρας της κοσμοϊστορικής κατάληψης Πόλης από τους Τούρκους.

Το είδαμε εδώ
πηγή


RV

Τετάρτη 28 Μαΐου 2014

Harvest Rain ~ "Thuletide"




Ristorante Verona

Δευτέρα 26 Μαΐου 2014

Η ΣΚΙΑ ΤΗΣ ΗΜΙΣΕΛΗΝΟΥ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΘΡΑΚΗ



Ξεκίνησαν τις εμπρηστικές δηλώσεις οι ισλαμιστές της Θράκης 


To κόμμα DEB σύμφωνα με τα μέχρι τώρα αποτελέσματα βγαίνει ΠΡΩΤΟ ΚΟΜΜΑ σε Ξάνθη και Κομοτηνή. Η μειονότητα μας με ισχυρό τρόπο λέει προς την ελληνική κυβέρνηση …ΑΚΟΥ ΤΗΝ ΦΩΝΗ ΜΑΣ. Με το καλό 

Εφ. Τρακιανίν Σεσί 25/5/014



Το δε DEB είναι μόνο το κερασάκι στη τούρτα. Αλλά δεν είναι μόνο αυτό.. ακολουθεί η τουρκική ένωση Ξάνθης, ο σύλλογος επιστημών μειονότητας Θράκης, η τουρκική τράπεζα Ζιράτ, ο Σύλλογος Αλληλεγγύης Τούρκων Δυτικής Θράκης. Και πίσω από όλους αυτούς το Τουρκικό Προξενείο η ΜΙΤ και οι γκρίζοι λύκοι. Και πίσω από όλους αυτούς η τουρκική κυβερνητική πολιτική που τα τελευταία 30-40 χρόνια ασκεί μια πολιτική η οποία στο τέλος του δρόμου θέλει τη Θράκη ακρωτηριασμένη.

Πρώτη δύναμη στην Θράκη οι τουρκόφωνοι



Το κόμμα της «τουρκικής μειονότητας» όπως αυτοπροσδιορίζεται το Κόμμα Ισότητας, Ειρήνης και Φιλίας (Dostluk-Eşitlik-Barış Partisi) αναδεικνύεται σε πρώτη δύναμη στις δύο περιοχές της Θράκης, όπως δείχνουν τα ποσοστά που συγκεντρώνει στην μάχη των ευρωεκλογών. Στην περιφερειακή ενότητα της Ροδόπης το DEP ξεπερνά το 41% , αφήνοντας πολύ πίσω τόσο την Νέα Δημοκρατία όσο και το ΣΥΡΙΖΑ. Στην Ξάνθη αντίστοιχα οι επιδόσεις του είναι μικρότερες, αλλά και πάλι κρατάει την πρώτη θέση με 24,97%. Περισσότερα για τα αποτελέσματα εδώ

RV

Παρασκευή 23 Μαΐου 2014

ΟΥΚΡΑΝΙΑ - ΔΕΞΙΟΣ ΤΟΜΕΑΣ - ПРАВИЙ СЕКТОР




Piano Extremist - Primavera



RV

Snow Fell




RV

EZRA POUND



Ezra Weston Loomis Pound


Τα «πάντα ρει» 
Λέει ο σοφός Ηράκλειτος∙ 
Μια κακόγουστη όμως φτήνεια 
Θα επιβιώσει από τις ημέρες μας. 

Ακόμη κι η Χριστιανική ομορφιά 
Αποστατεί – μετά τη Σαμοθράκη∙ 
Βλέπουμε το καλόν 
Θεσπισμένο στην αγορά. 

Του Φαύνου η σάρκα δε μας ανήκει, 
Μήτε του αγίου τ’ όραμα. 
Αντί όστιας έχουμε τον Τύπο∙ 
Αντί περιτομής την ψήφο. 

Ίσοι κατά το νόμο, οι πάντες, 
Απαλλαγμένοι από τον Πεισίστρατο, 
Επιλέγουμε έναν απατεώνα ή έναν ευνούχο 
Να μας κυβερνήσει. 

Ω λαμπρέ Απόλλωνα, 
τιν’ άνδρα, τιν’ ήρωα, τίνα θεόν, 
Σε ποιον θεό, άνδρα, ή ήρωα 
Τενεκεδένιο στεφάνι να επιθέσω!



Από το βιβλίο «ΧΙΟΥ ΣΕΛΓΟΥΙΝ ΜΩΜΠΕΡΛΥ», ΕΣΤΙΑ, Μετάφραση Χάρης Βλαβιανός


Ristorante Verona 

Πέμπτη 22 Μαΐου 2014

ΦΩΤΙΣΕ ΤΗΝ ΣΚΕΨΗ ΣΟΥ



Με τις οικονομίες σου αγόρασε ένα βιβλίο σήμερα, αύριο πάρε ένα άλλο και φτιάξε μόνος σου μία βιβλιοθήκη. Μία μικρή λεγεωνάρικη βιβλιοθήκη. Κάνε την το στολίδι και την τιμή του σπιτιού σου. Θα φωτίσει την σκέψη σου και θα σε οδηγεί πάντα στο σωστό μονοπάτι. 

Corneliu Codreanu

Δευτέρα 19 Μαΐου 2014

ΤΑ ΤΕΡΑΤΑ ΤΩΝ ΤΣΙΡΚΩΝ


Freak show 

 Julia Pastrana
κάντε κλικ πάνω στο όνομα για περισσότερα...






Jennifer Miller






RV

ΑΠΙΘΑΝΟ VIDEO-ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΧΙΟΣ προς τους γέρους και τις γριές όλης της χώρας

Αφιέρωμα στη Γενοκτονία του Πόντου




Ο απανταχού Ελληνισμός, εντός και εκτός συνόρων, τιμάει σήμερα τη μνήμη 353.000 θυμάτων της γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου, από τους Νεότουρκους και  το κεμαλικό καθεστώς που .
Στις 19 Μαΐου 1919 ο Κεμάλ  Ατατούρκ επιβιβάστηκε στην...
συνέχεια εδώ

Άρχισε η διαδικασία παραγραφής χρεών νοικοκυριών στην Ισλανδία


Έχουν υποβληθεί ήδη 5 χιλιάδες αιτήσεις 

Η Ισλανδία ανακοίνωσε σήμερα πως άρχισε με επιτυχία τη διαδικασία για την παραγραφή ενός μέρους των χρεών των προσώπων που έχουν λάβει στεγαστικά δάνεια, η οποία πρόκειται να ανακουφίσει περισσότερα από τα μισά νοικοκυριά από ποσά που φθάνουν σχεδόν τα 26.000 ευρώ. 

Χθες, Κυριακή, η εφορία άνοιξε έναν ιστότοπο στο Ίντερνετ, τον leidretting.is, στον οποίο οι Ισλανδοί μπορούν να υποβάλουν το φάκελό τους. Μέσα στις πρώτες δύο ώρες λειτουργίας του ιστότοπου, είχαν υποβληθεί 5.000 φάκελοι, δήλωσε προς την εφημερίδα Frettabladid ένας από τους τεχνικούς υπευθύνους του.

Το κοινοβούλιο υιοθέτησε την Παρασκευή το νόμο που επιτρέπει στους δανειστές να ζητούν αυτή την παραγραφή χρεών, η οποία χρηματοδοτείται πλήρως από το κράτος. 

Το σχέδιο αυτό αποτέλεσε την κύρια προεκλογική υπόσχεση του κεντρώου Κόμματος της Προόδου του πρωθυπουργού Σιγκμούντουρ Γκουνλάουγκσον, νικητή των βουλευτικών εκλογών του Απριλίου 2013 μαζί με το συντηρητικό σύμμαχό του, το Κόμμα της Ανεξαρτησίας. 


Το μέτρο συνίσταται στη μείωση του κύριου μέρους του χρέους των νοικοκυριών που έχουν λάβει στεγαστικό δάνειο με επιτόκιο συνδεδεμένο με τον πληθωρισμό (κάτι που αφορά τη μεγάλη πλειονότητα των περιπτώσεων), χωρίς εισοδηματικές προϋποθέσεις. Αυτή η ελάφρυνση χρεών, η οποία εξαρτάται από το ποσό του δανείου, έχει ανώτατο όριο τις 4 εκατ. κορώνες (πάνω από 25.900 ευρώ). 

Η κυβέρνηση εκτιμά πως το σχέδιο αυτό αφορά περίπου 69.000 νοικοκυριά από τις 124.000 που αριθμεί η χώρα και πως κατά μέσο όρο μπορούν να διεκδικήσουν 1,1 εκατ. κορώνες (7.100 ευρώ). 

Πριν από την κατάρρευση του χρηματοπιστωτικού συστήματος το 2008, οι ισλανδικές τράπεζες δεν πρότειναν συστηματικά παρά δάνεια με επιτόκια συνδεδεμένα με τον πληθωρισμό. Όμως η βαθιά κρίση που διέρχεται η χώρα αυτή είχε ως συνέπεια, μεταξύ άλλων, την αύξηση του πληθωρισμού εξαιτίας της αδυναμίας της ισλανδικής κορώνας, και συνεπώς και των χρεών των νοικοκυριών. 

Το 2012, το 36,7% των νοικοκυριών αυτών υποστήριζε πως "δυσκολεύεται" να τα βγάλει πέρα με τον μηνιαίο προϋπολογισμό του και το 11,7% πως "δυσκολεύεται πολύ". Το σχέδιο προκάλεσε πάντως εκτεταμένη πολεμική στην Ισλανδία και αλλού, εκ μέρους του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) και του οίκου αξιολόγησης Standard and Poor's. 
ΠΗΓΗ

Ristorante Verona

Παρασκευή 16 Μαΐου 2014

ΒΑΛΤΕΡ ΝΤΑΡΡΕ: ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ ΤΑΞΗΣ



Richard Walther Darré

(Αποσπάσματα της ομιλίας του Γερμανού Υπουργού Επισιτισμού και Γεωργίας του Ράιχ στην Επιτροπή της Οικονομικής πολιτικής του NSDSP στις 25 /1/39.)

Η βασική ιδέα του νέου οικονομικού συστήματος, όπως άλλωστε αυτή περιλαμβάνεται στην εθνικοσοσιαλιστική κοσμοθεωρία, είναι η ιδέα της τάξης, δηλαδή μιας ορισμένης δέσμευσης του ατόμου ή της υπαγωγής αυτού στα συμφέροντα της ολότητας ... 

Εάν ήταν ήδη οργανωμένη η εσωτερική οικονομία υπό το πνεύμα του επισιτιστικό-οικονομικού αγορανομικού συστήματος μας, θα μπορούσαμε τότε να προχωρήσουμε και στην εξωτερική οικονομία με μία εντελώς άλλη αντίληψη ... 


Αρχικά ωφεληθήκαμε ήδη αρκετά γιατί, με τη συνδρομή της οργανωμένης εσωτερικής αγοράς, πετύχαμε και την οργάνωση της μετοχέτευσης των εισαγωγών από το εξωτερικό .Διοχετεύσαμε κατά κάποιο τρόπο το ρεύμα των εντός της κοίτης και το καταστήσαμε πραγματικό αποδοτικό, ενώ μέχρι τότε οι χείμαρροι των αγαθών εισέρρεαν σα κύματα, χωρίς να τα συγκρατεί κάποιο εμπόδιο με αποτέλεσμα να επιφέρουν διαταραχές μεγαλύτερες, παρά την όποια τελική τους αξία. 


Η οργάνωση της εσωτερικής αγοράς καθιστά επομένως σήμερα δυνατή και την οργάνωση των εισαγωγών, και η οργάνωση των εισαγωγών συνεπάγεται και την οργάνωση των εξαγωγών, ούτως ώστε αμφότερες δύνανται να εναρ­μονιστούν ορθολογικά μεταξύ τους και να συνενωθούν . . . 




Μέσα σε αυτό το ευρύ πλαίσιο συντελείται η νέα διαμόρφωση του κεντρικού ευρωπαϊκού χώρου.. Με ενδιέφερε να εκθέσω, πόσο στενά συνδέεται ακριβώς η ένωση αυτή με τις νέες οικονομικές ιδέες που έχουν να κάνουν με τη δέσμευση , οργάνωση και ασφάλεια, οι οποίες βρίσκονται σε αντίθεση με τις μέχρι σήμερα κυριαρχούσες αρχές της νομαδικής ασυδοσίας και της αστάθειας. Από το τρόπο που η τελική πραγμάτωση και τελειοποίηση των σκέψεων μας εξαρτάται από τη πραγματοποίηση του μεσευρωπαϊκού οικονομικού συγκροτήματος, κατά τον αυτόν τρόπον και το συγκρότημα τούτο συνδέεται αιτιολογικά με τις νέες ιδέες. Τούτο όμως σημαίνει επίσης, ότι στο μέλλον η πολιτική θα διέπει την εμπορική πολιτική , και ότι επομένως η εμπο­ρική πολιτική καθίσταται τελείως όργανο της πολιτικής,· ενώ προηγουμένως η εμπορική πολιτική, χαρακτηριζόμενη από την αρχή του μάλλον ευνοούμενου κράτους, βρισκόταν πάνω από το έθνος, πάνω από τη πολιτική , διάγουσα βίο ελεύθερο, στερημένο σχέσεων. Τώρα όμως όλα τα έθνη αναλαμβάνουν μόνα των, σα κυρίαρχα, τη διαμόρφωσή τους επί της εξωτερικής οικονομίας σχέσεων τους και τις κατατάσσουν στο πλαίσιο της γενικής πολιτικής των ή κάτω από αυτό..... 

Εξ άλλου ο ευμετάβλητος και πλούσιος σε μηχανορραφίες χειρισμός ενός παρομοίου οικονομικού συγκροτήματος στη Κεντρική Ευρώπη κατά το παρελθόν, δείχνει σαφέστατα, πως η εμπορική πολιτική έχει καταστεί σήμερα το απόλυτο όργανο, και μάλιστα το σημαντικότατο, της εθνικής πολιτικής. 

Η πρώτη μετά την Συνθήκη των Βερσαλλιών δράση της Γερμανίας στη Κεντρική Ευρώπη πάνω στην εμπορική πολιτική καταπολεμήθηκε τότε, όπως είναι γνωστό, με σφοδρότητα μέσα από το σχηματισμό δυναμικό-πολιτικών συνασπισμών. Η γαλλική πολιτική της βίας μας εκμηδένισε τη τελωνειακή ένωση με την Αυστρία, η οποία επρόκειτο να αποτελέσει τον πυρήνα της εμπορικής πολιτικής της . Οι σχεδιαζόμενες συμβάσεις προτιμήσεως με την Ουγγαρία και τη Ρουμανία ματαιώθηκαν τότε λόγω των ενστάσεων μακρινών υπερπόντιων χωρών , οι οποίες βασίζονταν πάνω στην αρχή του μάλλον ευνομούμενου κράτους . Απέναντι σε αυτή τη φυσική συνένωση ενός μεγάλου χώρου έταξαν αντιμέτωπο ένα τεχνητό κατασκεύασμα: Η Γαλλία σκόρπισε το χρυσάφι της και η Αγγλία μεταχειριζόταν σαν δόλωμα τις μεγάλες αγορές της απέναντι στις οποίες κατέβαλε συνάλλαγμα τοις μετρητοίς. Μέσα στη ταραχώδη δίνη γεννήθηκαν τότε το σχέδιο του Ταρντιέ , έπειτα το σχέδιο της Στρέζας, το σχέδιο του Χότζα-ποιος θυμάται σήμερα όλες τις φάσεις και τις φράσεις της ταλαντευόμενης εκείνης εξέλιξης. .



Αυτές είναι, κατά κάποιο τρόπο οι μαγνητικές δυναμικές γραμμές μιας νέας οικονομικής τάξης στην Ευρώπη. Είναι πρόδηλο πόσο μεγάλος είναι ο ρόλος, που στη δεδομένη περίπτωση ταιριάζει στο χώρου της Κεντρικής Ευρώπης και ιδιαίτερα στη Μεγάλη Γερμανία, γιατί ακριβώς εδώ γεννιούνται νέες ιδέες τάξης, οι οποίες με τη σειρά τους επηρεάζουν άλλες περιοχές ..... Στις ανακοινώσεις που έκανα στη Βρέμη (12.4.34) και στο Αμβούργο [1] έδινα τη πρώτη θέση στη σκέψη, ότι μια οργανωμένη και κατευθυνόμενη εσωτερική αγορά θα πρέπει να καθιστά επίσης δυνατή κάθε οργανωμένη εισαγωγή. Ότι δηλαδή εμείς οι εθνικοσοσιαλιστές αγροτικοί πολιτικοί δεν είμαστε εχθροί του εξωτερικού εμπορίου, αλλά απεναντίας πιστεύουμε, ότι μάλλον, με τη δική μας νέα τάξη θα είναι πιθανώς δυνατόν συν τω χρόνω να προκύψει μία μεγαλύτερη ανάπτυξη των σχέσεων μας εις το πεδίον του εξωτερικού εμπορίου, παρά υπό το καθεστώς της πα­λιάς ελεύθερης οικονομίας του συναγωνισμού. 

Αλλά στην ιδέα της μετοχετεύσεως των εισαγωγών προστέθηκε μία άλλη ιδέα. Δεν μας φάνηκε φυσικό να καταβάλλουμε για ένα γεωργικό προϊόν, που παρήχθη στο εξωτερικό, με βάση τα πληρωθέντα ημερομίσθια σε δούλους ή κουλήδες , την ίδια τιμή, όπως για το αντίστοιχο προϊόν, το οποίο παρήχθη σα παράδειγμα από Γιουγκοσλαβους ή Ούγγρους αγρότες, με βάση ένα πολύ ανώτερο επίπεδο πολιτισμού. Διότι το αχαλίνωτο ελεύθερο κυνήγι της φθηνότερης τιμής είχε επί πλέον και αυτή τη συνέπεια.. Συνειδητά αποφύγαμε αυτή τη τρέλα και έτσι, κατά την εκτέλεση των αγορών μας, καταλήξαμε σε μίαν ελαστικό­τητα ως προς την διαβάθμιση των τιμών, που ήταν ανάλογες με το επίπεδο πολιτισμού της συγκεκριμένης χώρας . . . Τέλος, με τις καλούμενες μικτές επιτροπές, οι οποίες απαρτίζονταν από ηγέτες αντιπροσώπους των αγροτών των εκάστοτε δια­πραγματευόμενων τις εμπορικές συνθήκες χώρες, δημιουργήσαμε ένα εντελώς νέο όργανο προσέγγισης ... 


Αν τώρα τελειώνοντας θέλουμε να λάβουμε υπ' όψη μία παραπέρα ανάπτυξη των εμπορικών αυτών σχέσεων, οφείλουμε πάλι να προσέξουμε, ώστε η οικονομική συγκρότηση όλων αυτών των χωρών να βασίζεται επί της γε­ωργίας. Η Ανατολική και ή Νοτιοανατολική Ευρώπη είναι περιοχές αγροτικές και μπορούμε να βρισκόμαστε σε διαρκείς ανταλλακτικές σχέσεις μαζί τους, μόνον εάν κατανοήσουμε τη στάση, το φρόνημα και τις ανάγκες των κατοικούντων εκεί αγροτών και εάν κατορθώσουμε να βοηθήσουμε την ορθολογική ανάπτυξη του αγροτισμού αυτού, ιδιαίτερα δε εάν επιτύχουμε .την ειλικρινή συνεργασία τους με το γερμανικό αγροτισμό ... Όλα αυτά είναι ακόμη μελλοντικές δυνατότητες . . . 




Αλλ' ακριβώς εκεί βρίσκεται το ισχυρό κίνητρο μιας μελλοντικής συνεργασίας της Μεγάλης Γερμανίας με την Νοτιοανατολική Ευρώπη. Ο γερμανικός αγροτισμός θεωρεί πάντως σαν ένα εξαιρετικά ευχάριστο καθήκον το να μεταδώσει βαθμηδόν την μεγάλη και πολύπλευρη πείρα, την οποία συγκέντρωσε στο πέρασμα του χρόνου, και αναγεννημένο αγροτισμό των χωρών αυτών. Εάν επιτύχουμε μέσα από μια τέτοια ορθολογική συνεργασία να ανυψώσωμε σιγά- σιγά την απόδοση του αγροτισμού της Νοτιοανατολικής Ευρώπης μέχρι του δικού μας επιπέδου — μεγάλη·αποστολή διαρκείας δεκαετηρίδων! — τότε προκύπτουν και γι αυτές τις χώρες απροσδόκητες δυνατότητες. Οι κυβερνήσεις βλέπουν από εδώ και πέρα τις ανάγκες αυτές της εποχής. Θέλουν να καταστήσουν τις χώρες των περισσότερο ισορροπημένες και περισσότερο ανεξάρτητες από οικονομικής άποψης και συγχρόνως να ανυψώσουν σταδιακά το βιωτικό επίπεδο των λαών των. Ευνοούν επομένως κατηγορηματικά τις εδώ εκτεθείσες εντατικοποιήσεις και διαρ­ρυθμίσεις , για χάρη των δικών τους συμφερόντων. Εάν τα συμφέροντα αυτά ταυτίζονται με το δικό μας, τούτο αποτελεί ευοίωνο σημείο της φυσικής ομοιογένειας. Πάνω στο δρόμο αυτών των επιδιώξεων τόσο οι κυβερνήσεις των χωρών της Κεντρικής όσο και εκείνες της Νοτιοανατολικής Ευρώπης αρχίζουν να λαμβάνουν μέτρα οργάνωσης και κατεύθυνσης, όμοια με εκείνα που λάβαμε εμείς. Η νέα τάξη, όπως διαμορφώνεται σήμερα μπροστά μας, και της οποίας η Γερμανία αποτελεί την καρδιά και τον εγκέφαλο, μπορεί να βασίζεται μόνο πάνω στην έντιμη συνεργασίας των λαών, και σε καμία περίπτωση στην υποδούλωση και στην εκμετάλλευσης, οι οποίες αποτελούσαν την ουσία του παλαιού ιμπεριαλισμού και της κεφαλαιοκρατίας. Όλα επομένως τα μέτρα και οι συμφωνίες, στις οποίες προβαίνουμε, πρέπει να αποσκοπούν προς το καλώς εννοούμενο αμοιβαίο συμφέρον των λαών, εάν πρόκειται πράγματι να διαρκέσουν επί μακρόν. Άλλωστε οι σχέσεις μας, οι οποίες είναι θεμελιωμένες πάνω σε μία νέα τάξη, δεν περιορίζονται στο παραμικρό μόνο στο στενό με μας συνδεόμενο χώρο, αλλά θα εκτείνονται και πέρα τούτου σε όλα τα υπόλοιπα κράτη και συγκροτήματα κρατών, τα οποία από πολιτικής απόψεως διαπνέονται από καλή θέληση ... 

Σήμερον ακριβώς πολλά ακόμα βρίσκονται στη φάση της δημιουργίας τους. Ένας νέος κόσμος γεννιέται και μέσα σ' αυτόν μία νέα Ευρώπη, μία νέα ευρωπαϊκή τάξη. Αυτής της τάξης σταθερός και αυτάρκης πυρήνας θα είναι ή Κεντρική Ευρώπη γύρω από τον οποίο θα μπορούν , καλά σχηματισμένα , να τάσσονται και οι υπόλοιπες σχέσεις και συμφέροντα, όπως το απαιτεί η σχέση της φιλίας ή της συνεργασίας. Και η Μεγάλη Γερμανία θα είναι ο εγκέφαλος και ή καρδία αυτού του νέου Οργανισμού, διότι από αυτή ξεπήδησε η φλογερή ιδέα, η ώθηση προς επίτευξη της νέας αυτής ευρωπαϊκής τάξη: Η αγροτική μας πολιτική θα χρησιμεύσει σ' αυτή και στο μέλλον σαν σκαπανέας και πρωτοπόρος! 


 [1] Έκθεση της Υπηρεσίας Επισιτισμού του Ράιχ 1935.

πηγή


RV

Τρίτη 13 Μαΐου 2014

Miguel Serrano



Είμαστε οι πολεμιστές από τον ιερότερο των πολέμων, από τον μυθικό, αιώνιο, κοσμικό πόλεμο. Διότι υπάρχει ένας μύθος προς υπεράσπιση, για τον οποίον πρέπει να πολεμήσουμε και να πεθάνουμε, εσωτερικά και εξωτερικά. 

 Miguel Serrano

RV

Ο ΑΛΕΞΑΝΤΡ ΣΟΛΖΕΝΙΤΣΙΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΒΡΑΙΟΜΠΟΛΣΕΒΙΚΙΣΜΟ



Πρέπει να το καταλάβετε. Οι ηγέτες των Μπολσεβίκων που κατέλαβαν την Ρωσία δεν ήταν Ρώσοι. Μισούσαν τους Ρώσους. Υποκινούμενοι από εθνικό μίσος βασάνισαν και έσφαξαν εκατομμύρια Ρώσων, δίχως ίχνος ανθρώπινης τύψεως. Η Οκτωβριανή Επανάσταση δεν ήταν αυτό που αποκαλείτε στην Αμερική «Ρωσική Επανάσταση». Ήταν μία εισβολή και κατάκτηση εναντίον του ρωσικού λαού. Οι περισσότεροι από τους συμπατριώτες μου υπέφεραν φρικτά εγκλήματα από τα αιματοβαμμένα χέρια τους απ ‘ όσο οποιοσδήποτε άλλος λαός ή έθνος σε ολόκληρη την ανθρώπινη ιστορία. Δεν μπορεί να υποεκτιμηθεί. Ο Μπολσεβικισμός υπήρξε η μεγαλύτερη σφαγή ανθρώπων όλων των εποχών . Το γεγονός ότι το μεγαλύτερο μέρος του κόσμου αγνοεί την πραγματικότητα αυτήν αποτελεί απόδειξη ότι τα παγκόσμια μέσα ενημερώσεως βρίσκονται στα χέρια των δραστών αυτών.» 

 Aleksandr Solzhenitsyn

Ristorante Verona

Κυριακή 11 Μαΐου 2014

ΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑ ΤΟΥ ΑΔΟΛΦΟΥ ΧΙΤΛΕΡ ΓΙΑ ΤΗ ΜΗΤΕΡΑ




Όταν η μητέρα σου θα έχει μεγαλώσει,
Και θα 'χεις μεγαλώσει κι εσύ,
Όταν αυτό που κάποτε ήταν εύκολο και χωρίς προσπάθεια
Τότε πλέον θα έχει γίνει φορτίο


Όταν τα γλυκά, πιστά της μάτια
Πια δεν θα βλέπουν τη ζωή όπως κάποτε,
Όταν τα πόδια της κουραστούν,
Δεν θα θέλουν πια να την κουβαλήσουν όταν περπατά-


Τότε δώσ' της το χέρι σου για υποστήριξη
Συνόδευσέ την με αγαλλίαση και χαρά.
Όταν η ώρα θα έρθει, θρήνησε
θα την συνοδεύσεις στον τελικό της περίπατο.


Κι αν σε ρωτήσει για κάτι, απάντησέ της.
Κι αν σε ξαναρωτήσει, μίλησέ της κι εσύ.
Κι αν πάλι σε ρωτήσει, να της ανταποκριθείς
Όχι θυελλωδώς, αλλά με απαλή ηρεμία.


Κι αν δεν μπορεί να σε καταλάβει καλά,
Εξήγησέ της τα πάντα με χαρά.
Η ώρα θα 'ρθει, η πικρή ώρα,
που το στόμα της δεν θα σε ρωτάει τίποτα πια.

                             -ADOLF HITLER-

---------------------------------------------------------------------------------------------
Wenn deine Mutter alt geworden
Und älter du geworden bist,
Wenn ihr, was früher leicht und mühelos,
Nunmehr zur Last geworden ist,
Wenn ihre lieben, treuen Augen
Nicht mehr, wie einst, in’s Leben seh'n,
Wenn ihre müd' geword’nen Füsse
Sie nicht mehr tragen woll'n beim Geh'n —
Dann reiche ihr den Arm zur Stütze
Geleite sie mit froher Lust —
Die Stunde kommt, da du sie weinend
Zum letzten Gang begleiten mußt!
Und fragt sie dich, so gib ihr Antwort,
Und fragt sie wieder, sprich auch du!
Und fragt sie nochmals, steh' ihr Rede,
Nicht ungestüm, in sanfter Ruhe!
Und kann sie dich nicht recht verstehen
Erklär' ihr alles frohbewegt;
Die Stunde kommt, die bitt’re Stunde,
Da dich ihr Mund nach nichts mehr fragt!

                                              — 
ADOLF HITLER"Denk' es!", published in the Sonntag-Morgenpost,München, 14. Mai 1933 (Library of Congress, Manuscript Division, Captured German Documents, Box 791)

Ristorante Verona

ΙΣΤΟΡΙΑ Ή ΠΟΙΝΙΚΟ ΜΗΤΡΩΟ;

Ποιους και τι υπερασπίζεται  ο Πούτιν
  Στιγμιότυπο από την παρέλαση της 9ης Μαΐου στη Μόσχα επί τη επετείω της "αντιναζιστικής νίκης" με φόντο το σφυροδρέπανο

Η Ρωσία πέρασε στα χέρια των εβραίων-μπολσεβίκων το 1917. Οι εβραιομπολσεβίκοι εγκαθίδρυσαν ένα τυραννικό καθεστώς που όμοιό του δεν έχει δει ο κόσμος. Εκατομμύρια ανθρώπων δολοφονήθηκαν, φυλακίστηκαν και βασανίστηκαν από την εβραϊκή ηγεσία των μπολσεβίκων. Η φυσική ηγεσία των Ρώσων κατακρεουργήθηκε και ο λαός της Ρωσίας κατέστη υπόδουλος της εβραϊκής συμμορίας των μπολσεβίκων. Για πάνω από 70 χρόνια το καθεστώς πειραματίστηκε σε κάθε είδους βασανιστήρια και απαγορεύσεις θέλοντας να δημιουργήσει (όπως έλεγαν) τον νέο τύπου άνθρωπο, τον Homo Sovieticus . Gulag και ψυχιατρεία για κάθε πεινασμένο, αντιφρονούντα, ακόμα και για όσους θρησκεύονταν. Τη βαρβαρότητα των εβραίων μπολσεβίκων γνώρισαν και άλλα έθνη που βρέθηκαν υπό τον ζυγό τους. Οι σοβιετικοί εγκληματίες αιματοκύλησαν ό,τι βρέθηκε στο πέρασμά τους. HOLODOMOR” (Η μεγάλη τεχνητή πείνα του 1932-33) και ΚΑΤΥΝ είναι απλά κάποια γνωστά εγκλήματα, αν και όχι σε όλους. Πάνω από 100.000.000 άνθρωποι βρήκαν τραγικό τέλος από το τέρας του εβραιομπολσεβικισμού. Για να μην μιλήσουμε για τα εκατομμύρια δολοφονημένων Εθνικοσοσιαλιστών και μετά τη λήξη του πολέμου...Οι Ρώσοι ήταν από τα πρώτα θύματα της εβραιομπολσεβικικής δικτατορίας. Όταν θέλεις να υπερασπιστείς την ιστορία της Ρωσίας, την περίοδο της σοβιετικής κτηνωδίας την ονομάζεις όπως πρέπει, εβραιομπολσεβικική κατοχή. Και φυσικά δεν την υπερασπίζεσαι όπως δεν υπερασπίζεσαι για παράδειγμα στην Ελλάδα την οθωμανική κυριαρχία.  Η σοβιετική κατοχή (και) της Ρωσίας δεν είναι ιστορία των Ρώσων είναι το ποινικό μητρώο των εβραίων. 


Φώτης Ξηροκώστας


Ristorante Verona 

ΝΕΟ ΑΝΤΙΝΑΖΙΣΤΙΚΟ ΠΑΡΑΛΗΡΗΜΑ ΠΟΥΤΙΝ



«Η σιδερένια θέληση των Σοβιετικών έσωσε την Ευρώπη από την σκλαβιά. Η δική μας χώρα υποχρέωσε τον Ναζισμό να επιστρέψει στη φωλιά του και κατάφερε την ολοκληρωτική και τελειωτική καταστροφή του, με το τίμημα εκατομμυρίων θυμάτων και τεράστιων καταστροφών», ανέφερε χαρακτηριστικά ο Ρώσος πρόεδρος, σε ένα ''επικαιροποιημένο μήνυμα'' για το Κρεμλίνο, με δεδομένο ότι η Μόσχα προειδοποιεί για την άνοδο των «νεοφασιστών», όπως τους χαρακτηρίζει, στην Ουκρανία, αλλά και την αναζωπύρωση των ακροδεξιών ρευμάτων στην Ευρώπη.
Ristorante Verona 

ΟΥΚΡΑΝΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ


ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΣΧΟΛΕΙΑ!

 RV

1-5-2014 ΟΙ ΡΩΣΟΙ ΕΘΝΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΤΕΣ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΟΥΚΡΑΝΙΑΣ


ΑΥΤΟΙ ΞΕΡΟΥΝ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΤΙ ΕΣΤΙ ΠΟΥΤΙΝ
ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΔΕΝ ΓΙΟΡΤΑΖΟΥΝ ΤΗΝ ''ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΑΝΤΙΝΑΖΙΣΤΙΚΗΣ ΝΙΚΗΣ''



RV

ΒΙΝΤΕΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΤΩΝ ΡΩΣΩΝ ΕΘΝΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΤΩΝ ΣΤΗΝ ΜΟΣΧΑ

Σάββατο 10 Μαΐου 2014

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ



1267: Η Εκκλησία της Βιέννης διατάζει όλους τους Εβραίους να φορούν ένα διακριτικό σήμα. Το διακριτικό σήμα ήταν για τους άνδρες κίτρινος σκούφος και για τις γυναίκες κίτρινο μαντήλι κεφαλής ή μία στρόγγυλη κίτρινη κονκάρδα.

RV

ΠΟΡΕΙΑ ΡΩΣΩΝ ΕΘΝΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΤΩΝ ΣΤΗ ΜΟΣΧΑ. ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΔΕΞΙΟΥ ΤΟΜΕΑ ΟΙ ΡΩΣΟΙ ΕΘΝΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΤΕΣ









Περισσότερα εδώ

RV

ΡΩΣΙΑ: ΠΟΡΕΙΑ ΡΩΣΩΝ EΘΝΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΤΩΝ ΣΤΟ KIROV ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΟΥΚΡΑΝΙΑΣ



 ''ΔΟΞΑ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ'' 







Ristorante Verona

Παρασκευή 9 Μαΐου 2014