Παρασκευή 29 Σεπτεμβρίου 2017

Εκπαίδευση για τον Αγώνα



Αδόλφου Χίτλερ

   Το κίνημα πρέπει κατ’ αρχήν πρέπει να εκπαιδεύσει τα μέλη του με τέτοιο τρόπο ώστε να μην αντιμετωπίζουν τον αγώνα σαν μια άσκοπη επινόηση αλλά σαν τον ίδιο τον σκοπό τους. Γι’ αυτό δεν πρέπει να φοβούνται την εχθρότητα των αντιπάλων τους, αλλά πρέπει να αισθάνονται ότι είναι η προϋπόθεση για τη δική τους ύπαρξη. Δεν χρειάζεται να αποφεύγουν το μίσος των εχθρών του εθνισμού και της κοσμοθεωρίας μας και τις εκδηλώσεις τους, αλλά πρέπει να τις επιθυμούν. Στις εκδηλώσεις αυτού του μίσους βρίσκονται τα ψέματα και οι συκοφαντίες.
    Όποιος δεν δέχτηκε επίθεση από τις εβραϊκές εφημερίδες, δεν συκοφαντήθηκε και δεν εξυβρίστηκε, δεν είναι ένας καλός Γερμανός και ούτε αληθινός Εθνικοσοσιαλιστής. Το καλύτερο κριτήριο της αξίας της συμπεριφοράς του, για την ειλικρίνεια της πίστης του και για τη δύναμη της θέλησής του είναι η εχθρότητα που εισπράττει από τον θανάσιμο εχθρό του λαού μας.
    Στους οπαδούς του κινήματος, και σε ευρύτερη έννοια σε ολόκληρο το λαό, πρέπει να τονίζουμε ξανά και ξανά ότι οι Εβραίοι και οι εφημερίδες τους πάντα ψεύδονται και ότι ακόμη και μια περιστασιακή αλήθεια προορίζεται μόνο για την κάλυψη μιας μεγαλύτερης απάτης και επομένως είναι και η ίδια ένα προμελετημένο ψεύδος. Οι Εβραίοι είναι οι μεγάλοι δάσκαλοι του ψεύδους, και το ψέμα και η εξαπάτηση είναι τα όπλα του στον αγώνα.
    Κάθε εβραϊκή συκοφαντία και κάθε εβραϊκό ψέμα είναι μια ουλή τιμής στο σώμα των μαχητών μας.
    Αυτός που βλασφημούν περισσότερο, είναι πιο κοντά σε μας, και αυτόν που μισούν θανάσιμα είναι ο καλύτερος φίλος μας.          
    Όποιος πάρει μια εβραϊκή εφημερίδα το πρωί και δεν βλέπει τον εαυτό του να συκοφαντείται από αυτήν, δεν χρησιμοποίησε ωφέλιμα την προηγούμενή του μέρα· γιατί εάν το είχε κάνει θα τον συκοφαντούσε, θα τον διέσυρε, θα τον εξύβριζε, θα τον κακολογούσε, θα τον δυσφημούσε. Και μόνο όσοι πολεμούν αποτελεσματικότατα αυτόν τον θανάσιμο εχθρό του έθνους μας και ολόκληρης της Αρίας ανθρωπότητας και του Αρίου πολιτισμού μπορούν να περιμένουν ότι θα δουν τις συκοφαντίες αυτής της φυλής και τον αγώνα αυτού του λαού να στρέφονται εναντίον τους.
    Όταν αυτές οι αρχές περάσουν στη σάρκα και το αίμα των οπαδών μας, το κίνημα θα γίνει ακλόνητο και ανίκητο.

Απόσπασμα από το βιβλίο ''Ο Αγών μου''

Πηγή: The Stormtrooper 

RV

Πέμπτη 21 Σεπτεμβρίου 2017

Ο Εθνικοσοσιαλισμός είναι η θρησκεία



Paul Joseph Goebbels (16 Οκτωβρίου 1928)

''Τι είναι σήμερα ο χριστιανισμός; Ο Εθνικοσοσιαλισμός είναι η θρησκεία. Μας λείπει μόνο κάποια θρησκευτική μεγαλοφυΐα, που να αντικαταστήσει τις υπάρχουσες παλιές χρήσεις με νέες μορφές. Μας λείπουν τα τελετουργικά. Ο Εθνικοσοσιαλισμός πρέπει να είναι για πάντα η κρατική θρησκεία των Γερμανών. Το κόμμα μου είναι η εκκλησία μου, και πιστεύω, ότι μπορώ να υπηρετήσω καλύτερα τον Κύριο, αν εκτελέσω την θέλησή Του και ελευθερώσω τον καταπιεσμένο λαό μου από τις αλυσίδες της σκλαβιάς. Αυτό είναι το Ευαγγέλιό μου.'' 

RV

Τρίτη 12 Σεπτεμβρίου 2017

ΟΙ ΒΑΛΚΥΡΙΕΣ ΗΤΑΝ ΑΛΗΘΙΝΕΣ



Μελέτη αποδεικνύει ότι οι Βίκινγκ Βαλκυρίες 
δεν ήταν αποκύημα φαντασίας

Η ανάλυση γενετικού υλικού από έναν τάφο Βίκινγκ των μέσων του 10ου αιώνα μ.Χ. επιβεβαιώνει για πρώτη φορά ότι -μερικές τουλάχιστον- γυναίκες πολεμούσαν δίπλα-δίπλα στην πρώτη γραμμή με τους άνδρες, καθώς το DNA έδειξε ότι ο θαμμένος πολεμιστής ήταν στην πραγματικότητα πολεμίστρια και μάλιστα, όπως φαίνεται, υψηλού βαθμού στην πολεμική ιεραρχία. 


Έτσι, η «Επέλαση των Βαλκυριών» που εμπνεύσθηκε ο Ρίχαρντ Βάγκνερ, τελικά δεν ήταν μόνο φαντασία.

Ερευνητές των Πανεπιστημίων της Ουψάλα και της Στοκχόλμης, με επικεφαλής τον καθηγητή του Τμήματος Βιολογίας Ματίας Γιάκομπσον, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο επιστημονικό περιοδικό φυσικής ανθρωπολογίας American Journal of Physical Anthropology, μελέτησαν δείγμα DNA από έναν σκελετό που είχε βρεθεί σε έναν από τους πιο γνωστούς τάφους Βίκινγκ, ο οποίος είχε έλθει στο φως κοντά στη σουηδική πόλη Μπίρκα στη δεκαετία του 1880.

Ο πολεμιστής (που τελικά αποδείχθηκε πολεμίστρια) είχε ταφεί μαζί με τα πολλά όπλα του (ξίφος, τσεκούρι, δόρυ, βέλη, μαχαίρι, ασπίδες), καθώς και δύο άλογα. Εδώ και καιρό υπήρχαν υποψίες ότι επρόκειτο για σκελετό γυναίκας, αλλά επειδή ο τάφος είχε όλα τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα ενός υψηλόβαθμου Βίκινγκ πολεμιστή, οι επιστήμονες αναγκαστικά δέχονταν ότι επρόκειτο για άνδρα.

Έως ότου, χάρη στη συνεργασία των αρχαιολόγων με τους αρχαιογενετιστές, το DNA «μίλησε» και αποκάλυψε το πραγματικό φύλο. Ο σκελετός είχε δύο χρωμοσώματα Χ και κανένα Υ, συνεπώς δεν προερχόταν από άνδρα.


«Αυτή είναι πρώτη επίσημη και γενετική επιβεβαίωση ότι υπήρχαν γυναίκες Βίκινγκ πολεμίστριες», δήλωσε ο Δρ Γιάκομπσον.

Αποδεικνύεται έτσι ότι ο πόλεμος δεν ήταν αποκλειστική ενασχόληση των ανδρών στους Βίκινγκ. Οι γυναίκες όχι μόνο πολεμούσαν, αλλά κατείχαν και ανώτερα αξιώματα στο πεδίο της μάχης. Αυτό εκτιμούν οι ερευνητές, επειδή -εκτός από όπλα και άλογα- η νεκρή είχε ταφεί μαζί με ένα επιτραπέζιο «παιγνίδι», το οποίο πιθανότατα χρησιμοποιούσε η Σκανδιναβή αμαζόνα για να εξασκείται στη στρατηγική και στις τακτικές μάχης ενάντια στους αντιπάλους, όταν οδηγούσε τα στρατεύματα στη μάχη.

«Εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με μια Βαλκυρία από τις σάγκες, αλλά με έναν πραγματικό στρατιωτικό ηγέτη, που συμβαίνει να είναι γυναίκα», δήλωσε η ερευνήτρια Σαρλότ Χεντεστίρνα-Γιόνσον.

«Οι γραπτές πηγές αναφέρουν γυναίκες πολεμίστριες περιστασιακά, αλλά αυτή είναι η πρώτη φορά που έχουμε πραγματικά βρει πειστικές αρχαιολογικές ενδείξεις για την ύπαρξή τους», ανέφερε ο καθηγητής αρχαιολογίας Νιλ Πράις της Ουψάλα.

RV

Κυριακή 10 Σεπτεμβρίου 2017

Μιγκέλ Σερράνο (1917-2009) -100 χρόνια από τη γέννησή του


 


από το βιβλίο του "Αδόλφος Χίτλερ, ο τελευταίος Αβατάρ" 
   

  «Γιατί» με ρωτούν «βάζεις σε κίνδυνο τη συγγραφική δουλειά μιας ολόκληρης ζωής; Μήπως, δεν γνωρίζεις ότι όλες οι εκδοτικές εταιρείες του κόσμου βρίσκονται στα χέρια Ιουδαίων; Και τώρα που τα βιβλία σου μεταφράζονται στα γερμανικά, στα αγγλικά και σε άλλες γλώσσες και διαβάζονται σε τόσες χώρες, εσύ γράφεις ανοιχτά υπέρ του Χίτλερ και του εσωτερισμού του; […] Θέτεις σε κίνδυνο όχι μόνο το έργο σου αλλά και την ίδια τη ζωή σου…» 

      Έτσι μου μίλησαν οι φίλοι, οι συγγενείς, ακόμα και οι εχθροί μου. Γιατί έτσι μιλούν σήμερα οι άνθρωποι. Αυτή είναι η φωνή των καιρών μας. Μα εγώ δεν ανήκω σε αυτούς τους καιρούς, ούτε σε αυτόν τον κόσμο, ούτε σε αυτές τις ημέρες […] Δεν φοβάμαι να χάσω τα πάντα, ακόμα και τη ζωή μου[…] Διότι είμαι ένας από αυτούς που έχουν μιλήσει με τους Θεούς[…] Είμαι πιστός στις δόξες της νύχτας, στο φως μιας Χρυσής Εποχής, στους ήρωες, στους φίλους μου, στον θρύλο, στο όνειρο, στον μύθο[...]

    Έχω εντοπίσει τις οικογενειακές μου ρίζες πρώτα στη Χιλή και έπειτα στο βόρειο τμήμα της Ισπανίας, στην επαρχία Αστούριες της Γαλικίας, «εκεί όπου ούτε οι Μαυριτανοί, ούτε οι Ιουδαίοι έχουν πατήσει». Από εκεί προέρχομαι. Στο οικογενειακό μου δέντρο βλέπω μόνο Κέλτες και Βησιγότθους, και για την ακρίβεια περισσότερους Βησιγότθους παρά Κέλτες […]

    Το όνομά μου είναι Σερράνο. Αυτή η λέξη σημαίνει: οροσειρά, βουνό. Γεννήθηκα κοντά στα βουνά της πατρίδας μου και έχω αγαπήσει τις ψηλότερες κορφές[…]. Έτσι μεγάλωσα, λοιπόν, σαν ένας «αγνός τρελός», ανάμεσα στα άγρια δάση της πατρίδας μου στον νότο του κόσμου, στον Νότιο Πόλο[…]


    Μόνο σε έναν, στον Χίτλερ, συσσωρεύεται η ανώτερη δύναμη του Υπερβόρειου Αρχέτυπου, του Θεού […]

    Πέθαινα μαζί με κάθε έναν σύντροφο που πέθαινε! Αναζήτησα επίσης σε όλον τον κόσμο τους συντρόφους που επέζησαν και τους συνόδευσα μέχρι την τελευταία τους πνοή, όπως τον Έζρα Πάουντ, όπως τη Σάβιτρι Ντέβι.[…]

    Ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος ήταν ο Μεγάλος Πόλεμος των Κόσμων. Όποιος βλέπει αυτόν τον πόλεμο σαν έναν ακόμη πόλεμο, ή τον συγκρίνει με τον Α΄ Παγκόσμιο, δεν έχει καταλάβει τίποτα. Όλοι οι πόλεμοι που είχαν λάβει χώρα μέχρι τότε ήταν απλώς μια προετοιμασία για αυτόν τον Μεγάλο Πόλεμο. Και οι πόλεμοι που θα ακολουθήσουν σε αυτόν τον πλανήτη δεν θα είναι παρά η συνέχειά του[…]

    Ο Μεγάλος Πόλεμος δεν έχει ακόμα τελειώσει· η τελευταία λέξη δεν έχει ακόμα ειπωθεί. Η Τελευταία Στρατιά θα είναι αυτή του Χίτλερ…

Ristorante Verona


Τετάρτη 6 Σεπτεμβρίου 2017

Ενάντια στη δειλία και στο ψέμα



Σύντροφοι από τον Αργοσαρωνικό, τον Πειραιά και την Αθήνα προχώρησαν σε αφισοκόλληση και αναγραφή συνθημάτων στο Αγκίστρι την Κυριακή 3 Σεπτεμβρίου.

Τα συνθήματα ήταν:
ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤΟΝ ΜΑΡΞΙΣΜΟ
SMASH CULTURAL MARXISM
Ο ΕΘΝΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ

Η δράση για τη διάδοση του Εθνικοσοσιαλισμού συνεχίζεται.



















               


 



RV



Τετάρτη 23 Αυγούστου 2017

Σάββατο 19 Αυγούστου 2017

ΟΙ ΕΘΝΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΤΕΣ ΔΕΝ ΞΕΧΝΟΥΝ ΤΟΝ ΡΟΥΝΤΟΛΦ ΕΣ



Πορεία στο Βερολίνο με συνθήματα και τραγούδια για τον Ρούντολφ Ες

Στην καρδιά της Γερμανίας, στην πόλη που επλήγη και στο τέλος του Πολέμου αλλά και μεταπολεμικά όσο λίγες, και μετατράπηκε σε «μητρόπολη της αμαρτίας», (έτσι για να επαληθευτούν τα λόγια του εβραίου Κοέν «πρώτα θα πάρουμε το Μανχάταν και μετά το Βερολίνο») σε μια απέλπιδα προσπάθεια των νικητών να σβήσουν τη μνήμη, αυτό που σβήνει τελικά είναι η ψεύτικη ενοχή και η προδοτική γενιά που την κουβαλούσε. Οι σύγχρονοι Γερμανοί, ολοένα και περισσότεροι, αναγνωρίζουν τη μεγαλειώδη πρόσφατη ιστορία τους και παρά τις πολύ αυστηρές απαγορεύσεις που εδώ και χρόνια ισχύουν σε αυτή τη χώρα και τις ανελέητες διώξεις, θυμούνται. Σήμερα 19 Αυγούστου στο Βερολίνο μια μεγάλη συγκέντρωση έχει λάβει χώρα τιμής και μνήμης στον Ρούντολφ Ες και με πρόσθετο αίτημα την αποκάλυψη της αλήθειας για τη δολοφονία του Ες. Οι διαδηλωτές φορούν λευκά πουκάμισα (όπως οι πρόγονοί τους των SA όταν η Δημοκρατία της Βαϊμάρης απαγόρευσε τις στολές τους), κρατούν πανό με σύνθημα "Δεν μετανιώνω για τίποτα", και αποτίουν φόρο τιμής στους Ήρωες της Ιδέας, στέλνοντας το μήνυμα: «Είμαστε Εδώ»!

Πηγή: Ευρωπαϊκή Αντίσταση

RV

Πορεία στο Βερολίνο, ζωντανή μετάδοση



RV

Πέμπτη 17 Αυγούστου 2017

RUDOLF HESS: ΤΟΛΜΗΣΕ!



    Τριάντα χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από εκείνο το τραγικό απόγευμα της 17ης Αυγούστου 1987, όταν ο Ρούντολφ Ες δολοφονήθηκε βάναυσα στο κελί του, στις φυλακές τού Σπαντάου στο Βερολίνο, όπου εκρατείτο επί 40 ακριβώς χρόνια (ενώ συνολικά ήταν κρατούμενος από το 1941, όταν συνελήφθη από τους Βρετανούς), σε ηλικία 93 ετών και ενώ πάλεψε για τη ζωή του. Καθώς περνούν τα χρόνια, όλο και περισσότερες λεπτομέρειες που αποδεικνύουν το ότι δολοφονήθηκε βγαίνουν στο φως.
    Συνηθίζουμε να λέμε ότι ήταν «μάρτυρας ειρήνης» και ότι το «έγκλημά» του ήταν ότι προσπάθησε με την πτήση του στη Σκωτία, με αυτή την «αποστολή για την ειρήνη», στις 10 Μαΐου του 1941, να φέρει την ειρήνη στην Ευρώπη και στον κόσμο ολόκληρο. Και πράγματι, ο πρώτος λόγος για τον οποίο φυλακίστηκε και καταδικάστηκε σε ισόβια δεσμά ήταν αυτός. Αλλά δεν πρέπει να παραβλέπουμε και τα βαθύτερα μηνύματα των νικητών. Εγκλωβισμένοι στον υλισμό τους και προφανώς πιστεύοντας ότι οτιδήποτε δεν μπορούν να αντιληφθούν με τις αισθήσεις τους δεν υπάρχει, κρατώντας φυλακισμένο τον Ρούντολφ Ες, ο οποίος ήταν στο πλευρό του Χίτλερ από τα πρώτα χρόνια του Αγώνα, έστελναν το μήνυμα ότι όποιος και ό,τι έχει επιζήσει από τον Εθνικοσοσιαλισμό περιορίζεται, περιθωριοποιείται, διώκεται, φυλακίζεται και μένει απίστευτα μόνος. Ας μην ξεχνάμε ότι ο Ρούντολφ Ες από το 1966, όταν απελευθερώθηκαν ο Baldur von Schirach και ο Albert Speer, παρέμεινε ο μοναδικός έγκλειστος στη φυλακή του Spandau, σε μια φυλακή 600 ατόμων, μέχρι το τέλος της ζωής του, δηλαδή για 21 χρόνια. 
Συνέχεια εδώ

RV

Δευτέρα 7 Αυγούστου 2017

Σάββατο 29 Ιουλίου 2017

Ο Φιλελευθερισμός θα πεθάνει για να ζήσει ο Σοσιαλισμός - Ο Μαρξισμός θα πεθάνει για να ζήσει ο Εθνικισμός




Του Μίλτου Σωτηρόπουλου

*Σε εισαγωγικά και πλάγια γράμματα είναι αποσπάσματα από το βιβλίο του Γκαίμπελς ''Ερωτήσεις και Απαντήσεις για τον Εθνικοσοσιαλισμό'' (εκδ. Edelweiss)


"Ως πολιτική μπορεί να οριστεί η υπεύθυνη δραστηριότητα στην υπηρεσία του λαού, η οποία στοχεύει να δημιουργήσει τέτοιες συνθήκες ώστε να δώσει στον λαό τη δυνατότητα να διατηρήσει και να υπερασπίσει την ύπαρξή του στον σκληρό τούτο κόσμο μας, να αναπαραχθεί και να εξασφαλίσει την ελευθερία του και το βιος του ιδίου και των απογόνων του."

Δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να αφήσουμε διά της αδιαφορίας μας τους σιαμαίους αδελφούς φιλελευθερισμό και μαρξισμό να κάνουν πολιτική για εμάς χωρίς εμάς.

Πιστεύουμε στην εργασία. ''Η εργασία είναι η κινητήριος δύναμη της ιστορίας, γιατί για εμάς η εργασία σημαίνει περισσότερα απ’ ό,τι τα περιουσιακά στοιχεία, η μόρφωση, το επίπεδο ή ένα μεσοαστικό υπόβαθρο!'' Η εργασία είναι ιερή και είναι το πρώτο βήμα για να γλιτώσει κάποιος από το μεσοαστικό κράτος. 


Το εθνικό κεφάλαιο δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να είναι κατατεθειμένο σε διεθνείς τράπεζες με τη μορφή μετοχών ή λοιπών αξιογράφων. Τότε έχουμε φτωχό λαό και πλούσιους τραπεζίτες που ξαφρίζουν τον τόκο.

''Λεγόμαστε Σοσιαλιστές εις ένδειξη διαμαρτυρίας για την απάτη περί κοινωνικής ευαισθησίας της μεσοαστικής τάξης.''

Τα κάθε είδους επιδόματα και η ''κοινωνική πρόνοια'' δεν αρκούν ούτε για να ζήσουμε. 

''Θέλουμε ολόκληρο το μερίδιό μας από όσα μας χάρισε η Φύση και από όσα αποφέρει η σωματική και πνευματική εργασία μας.'' 

Αυτό είναι σοσιαλισμός και είναι το δεύτερο σκαλί προς την ελευθερία μας.  
Οι μαρξιστές μιλούν για ταξικό πόλεμο. Η ταξική πάλη που ευαγγελίζονται φέρνει διχόνοια και στο τέλος καταστρέφει τον λαό και τη φυλή. 

''Ο Μαρξισμός είναι η ταφόπλακα όχι μόνο των εθνών, αλλά και της μίας και μοναδικής τάξης που πολεμά με όλη της την ψυχή για την πραγμάτωσή του: της εργατικής τάξης.'' 

Ο Μαρξισμός δεν υπήρξε ποτέ το ιδεώδες κανενός εργάτη. Όσοι τον ακολούθησαν το έκαναν γιατί δεν είχαν άλλη εναλλακτική λύση.

Εάν συνειδητοποιήσουμε τα παραπάνω τότε:

''Ο Φιλελευθερισμός θα πεθάνει για να ζήσει ο Σοσιαλισμός. 

Ο Μαρξισμός θα πεθάνει για να ζήσει ο Εθνικισμός.'' 


Ristorante Verona

Σάββατο 15 Ιουλίου 2017

Οι πρωτοπορίες του Αδόλφου Χίτλερ


Εργατικά Δικαιώματα

«Πρέπει να μάθουν να σέβονται ο ένας τον άλλον και να γίνονται σεβόμενοι πάλι - ο διανοούμενος πρέπει να σεβαστεί το χειρωνακτικό εργάτη και αντίστροφα. Κανένας δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς τον άλλο». - Adolf Hitler, 1924, γραμμένο στην φυλακή.

 



ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΕΡΓΟΔΟΤΕΣ

Ήταν κανόνας στην Ευρώπη ότι ένας εργοδότης είχε τη δυνατότητα της άμεσης απόλυσης περισσοτέρων του ενός εργάτη. Δεν υπήρξε καμία προσφυγή οπουδήποτε για αυτή την άδικη αντιμετώπιση. Αφ' ετέρου οι εργοδότες δεν είχαν καμία προστασία έναντι του ακρωτηριασμού τους απ’ τις απεργίες και τις απαιτήσεις για μη ρεαλιστικές αυξήσεις μισθών.

Ο Αδόλφος νομοθέτησε δικαιώματα δίκαια και για τον εργοδότη και για τον εργαζόμενο. Τρεις ρυθμιστικοί οργανισμοί ιδρύθηκαν για να παρέχουν αυτήν την προστασία:

Κάθε επιχείρηση με πάνω από 20 ανθρώπους έπρεπε να έχει "Συμβούλιο Εμπιστοσύνης". Αυτό το συμβούλιο είχε το καθήκον να προωθεί την καλή θέληση και την ομαδική εργασία στην επιχείρηση. Προοριζόταν να επιλύει τις διαφωνίες. Και οι εργαζόμενοι και η διοίκηση είχαν το λόγο στη σύνθεση αυτού του συμβουλίου. Οι εκκρεμείς διαφωνίες θα μπορούσαν να αναφερθούν στις «Επιτροπές Εργασίας».

Οι "Επιτροπές Εργασίας" ήταν περιφερειακοί οργανισμοί, που επόπτευαν τα Συμβούλια Εμπιστοσύνης. Ήταν ουσιαστικά διαιτητές και μεσολαβητές, που διορίστηκαν από το κράτος, χωρίς ενδιαφέρον για εύνοια των εργαζομένων ή της διοίκησης. Λόγω της τεχνικής φύσης της βιομηχανίας κατασκευής οι «Επιτροπές Εργασίας» βοηθήθηκαν από ένα «Συμβουλευτικό Συμβούλιο Εμπειρογνωμόνων», που προήλθε από όλους τους κύριους τεχνικούς τομείς γνώσης.

Ένα «Δικαστήριο Κοινωνικής Τιμής» καθιερώθηκε για να επιλύσει τις διαφωνίες που η «Επιτροπή Εργασίας» δεν μπορούσε να επιλύσει. Κάθε δικαστήριο είχε έναν προεδρεύοντα δικαστή σταδιοδρομίας, που υποστηριζόταν από δύο βοηθητικούς δικαστές: έναν που αντιπροσώπευε τους εργαζομένους, και έναν που αντιπροσώπευε τη διοίκηση. Το σύστημα ήταν επαναστατικό και εντυπωσιακά επιτυχές. Ο κόσμος δεν είχε δει ποτέ τίποτα ανάλογο. Αυτό το σύστημα, με τους ελέγχους και τις ισορροπίες του, ήταν το πιο φωτισμένο στην ανθρώπινη ιστορία, και ο κόσμος δεν έχει δει κάτι καλύτερο έκτοτε.

Οι ανεξέλεγκτες απεργίες, οι ανταπεργίες και η συστηματική αποχή από την εργασία έγιναν παρελθόν με την βελτίωση των σχέσεων μεταξύ εργαζομένων και εργοδοσίας. Επειδή η σύγκρουση των τάξεων είναι ένας ακρογωνιαίος λίθος της μαρξιστικής στρατηγικής, η εμφανιζόμενη απειλητική κομμουνιστική κυριαρχία στη Γερμανία αποσυντέθηκε και εξαφανίστηκε.



Σχέδιο του Αδόλφου Χίτλερ: "Η Σβάστικα ενώνει όλες τις τάξεις"


 
«Δεν χωρίσαμε τις τάξεις για να θέσουμε νέες στην θέση τους. Τις χωρίσαμε για να κάνουμε δρόμο για τον Γερμανικό Λαό ως σύνολο. Η παιδεία μας εκπαιδεύει επίσης τα άτομα να σέβονται το διανοητικό επίτευγμα: κάνουμε τον έναν να σεβαστεί το φτυάρι, τον άλλο να σεβαστεί τον διαβήτη ή την πένα. Όλοι είναι τώρα συμπατριώτες, και είναι τα επιτεύγματά τους που καθορίζουν την αξία τους... Αυτό που είναι απαραίτητο είναι να διδαχθεί σε κάθε τάξη και επάγγελμα η σημασία των άλλων. Όλοι μαζί διαμορφώνουν ένα δυνατό σώμα: εργάτης, αγρότης και επαγγελματίας...» - Adolf Hitler

Ο Αδόλφος επίσης εισήγαγε στην Ευρώπη την σαραντάωρη εβδομαδιαία εργασία. Οι υπερωρίες αποζημιώθηκαν με αυξημένο ποσοστό μισθού, πράγμα πρωτοποριακό εκείνη την εποχή στην Ευρώπη. Και επειδή το οκτάωρο ήταν πια ο κανόνας στην ημερήσια εργασία, οι υπερωρίες έγιναν προθυμότερα διαθέσιμες.

Επειδή πολλά από αυτά τα δικαιώματα θεωρούνται ως δεδομένα σήμερα, πρέπει να αναφερθεί ότι εκείνη την εποχή, τέτοια κοινωνική προστασία ήταν ανήκουστη έξω από τη Γερμανία.

Ο Αδόλφος περιόδευε συχνά στα εργοστάσια, για να δει και να ακούσει ο ίδιος από τους εργαζομένους και τη διοίκηση εάν η νέα νομοθεσία βελτίωνε την πλευρά τους. Περπάτησε στα εργοστάσια χωρίς σωματοφυλακές μεταξύ εκατοντάδων ατόμων οπλισμένων με μηχανικά κλειδιά και ανυψωτικούς γερανούς. Στα δώδεκα έτη της υπηρεσίας του και έχοντας επισκεφτεί πολλά εργοστάσια, δεν υπήρξε ποτέ ένα ανεπιθύμητο περιστατικό. Οι εργαζόμενοι τον είχαν ειδωλοποιήσει...


 
Σε μια άλλη καινοτομία του, ο Αδόλφος αύξησε τα διαλείμματα εργασίας σε δύο ώρες την ημέρα, παρέχοντας στους εργαζόμενους μεγαλύτερη δυνατότητα χαλάρωσης και χρήσης των γηπέδων και των άλλων εγκαταστάσεων, που οι μεγάλες βιομηχανίες έπρεπε τώρα να παρέχουν.

Όλοι οι γερμανοί εργαζόμενοι λάμβαναν επίσης σύνταξη και ασφάλεια, σε περίπτωση ασθένειας ή ανικανότητας.


ΥΓΙΕΙΝΗ ΚΑΙ ΞΕΚΟΥΡΑΣΗ

Στις αρχές της δεκαετίας του '30, τα εργοστάσια ήταν παγκοσμίως αποκλειστικά ωφελιμιστικά και εχθρικά για το ανθρώπινο σώμα και πνεύμα. Σκοτεινοί και δύσοσμοι λειτουργικοί χώροι-γούρνες κοπιαστικού ιδρώτα.

Αλλά το 1933 η νομοθεσία ανάγκασε τα γερμανικά εργοστάσια να προσαρμοστούν σε υψηλά πρότυπα υγιεινής και καθαριότητας. Οι εσωτερικοί χώροι έπρεπε να ανοίξουν στο φυσικό φως. Τα μεγαλύτερα εργοστάσια έπρεπε να παρέχουν χώρους ξεκούρασης, καφετέριες, αναγνωστήρια, κατάλληλα αποδυτήρια και ακόμη γήπεδα ή πισίνες. Μέσα σε τρία χρόνια 17.000 καφετέριες είχαν προστεθεί στα εργοστάσια. Επιπλέον 13.000 εγκαταστάσεις υγιεινής με τρεχούμενο νερό διατέθηκαν στους εργαζομένους, που μέχρι τότε έπρεπε να αρκεσθούν στις πρωτόγονες τουαλέτες και τα λαβομάνα.


Οι συναυλίες έγιναν συνηθισμένο χαρακτηριστικό στα μεγάλα εργοστάσια. Βερολίνο 1943

 
Ήταν αρχή οι συνθήκες της εργασίας να μην εξασθενούν τη φυσική και πνευματική ευημερία των εργαζομένων. Ορχήστρες, θίασοι και άλλες ομάδες ψυχαγωγίας περιόδευαν τη χώρα, δίνοντας κονσέρτα και παραστάσεις εντός των εργοστασίων, προσθέτοντας ποικιλία και πολιτισμό στον εργασιακό χώρο.

Σε όλη την Ευρώπη ήταν διαδεδομένη η άποψη ότι οι εργαζόμενοι δεν δικαιούταν πληρωμένες διακοπές και, όποτε αυτό συνέβαινε, σπάνια ξεπερνούσε τις 5 ημέρες ετησίως. Συνήθως ο μόνος χρόνος ξεκούρασης ήταν οι Κυριακές και οι επίσημες αργίες. Εκτός αυτού, δεν υπήρχε κανένα μέρος όπου θα άντεχε οικονομικά να πάει για διακοπές ο μέσος εργαζόμενος. Ο Αδόλφος θέσπισε για τους εργαζόμενους άδεια μετ’ αποδοχών ως 21 ημερών το χρόνο. (Τριπλάσιες ημέρες απ’ την αμέσως επόμενη ευρωπαϊκή χώρα, τη Γαλλία, που εφάρμοσε την 7ήμερη άδεια το 1936, κοπιάροντας το μέτρο, για να κατευνάσει τους Γάλλους εργαζόμενους.) Ίδρυσε μια γιγαντιαία οργάνωση διακοπών για τους εργαζομένους, την "Δύναμη μέσω Χαράς", με καθήκον να παρασχεθούν προσιτές και ευχάριστες διακοπές σε όλους. Διατέθηκαν τραίνα πολυτέλειας, χτίστηκαν καλοοργανωμένα θέρετρα διακοπών στα βουνά και στις ακτές. Το πρόγραμμα περιέλαβε καταστήματα, ξενοδοχεία και αναρρωτήρια.



Εργάτες σε κρουαζερόπλοιο του Οργανισμού "Δύναμη μέσω Χαράς", που οργάνωνε οικονομικές και πολυτελείς κρουαζιέρες ειδικά για γερμανούς εργαζόμενους.

 

Μεγάλα κρουαζιερόπλοια, όπως τα "Wilhelm Gustloff", "Robert Ley", Cap Arkona" και άλλα επέτρεψαν στους γερμανικούς εργαζομένους να συμμετάσχουν σε κρουαζιέρες ανοιχτής θάλασσας. Αυτά τα "Δύναμη μέσω χαράς" σκάφη απαγορεύτηκε να δένουν στα βρετανικά λιμάνια, επειδή η βρετανική κυβέρνηση δεν ήθελε να δουν οι εργαζόμενοι της χώρας αυτά που διατίθονταν στους γερμανούς από τον Εθνικοσοσιαλισμό.


To παραθεριστικό εργατικό συγκρότημα Prora, για το οποίο ο Χίτλερ είχε δώσει αυστηρές εντολές όλα τα δωμάτια να βλέπουν στην θάλασσα. 

 

Πριν την έναρξη του πολέμου, περισσότεροι από τους μισούς Γερμανούς είχαν εκμεταλλευθεί αυτό το πρόγραμμα για πολυτελείς και παράλληλα προσιτές διακοπές.

Οι εργαζόμενοι στα κατασκευαστικά έργα μακριά από το σπίτι τους ήταν πάντα παραμελημένοι, σε ολόκληρο τον κόσμο. Τώρα, στην Γερμανία, φροντίζονταν οι ανάγκες τους. Καθιερώθηκαν εγκαταστάσεις αναψυχής που κινούταν ανάλογα όσο προχωρούσε η κατασκευή. Δεκατέσσερις μεγάλες ψυχαγωγικές ομάδες παρείχαν κινηματογραφικές ταινίες και ποικιλία ψυχαγωγίας στους διάφορους εργατικούς καταυλισμούς σε όλη τη Γερμανία. Διατέθηκαν όλα τα υλικά για την παροχή άνεσης, αναψυχής και εκπαίδευσης, κατά την βούληση του εργαζομένου. Οι εργάτες είχαν το δικαίωμα της τακτικής επίσκεψης στις οικογένειές τους. Δόθηκε στους εργάτες η δημόσια αναγνώριση για το έργο που έκαναν. Η εργασία στη Γερμανία έγινε κάτι σεβαστό και γιορτάστηκε με τιμές.


ΠΡΟΝΟΙΑ ΜΗΤΡΟΤΗΤΟΣ ΚΑΙ ΠΑΙΔΙΩΝ

 
Η οργάνωση "Μητέρα και Παιδί" διαμορφώθηκε για να παρέχει ευημερία, υγεία, ασφάλεια, οικονομική προστασία και αναψυχή στις μητέρες, τα παιδιά ακόμη και στις μελλοντικές μητέρες. Τα 26.000 τοπικά κέντρα που δημιουργήθηκαν μέχρι το 1937 παρείχαν διακοπές σε 1.800.000 παιδιά. Επιπλέον, δημιουργήθηκαν 4.319 νέοι βρεφικοί σταθμοί και παιδικοί σταθμοί.


« Στη Γερμανία σήμερα υπάρχουν σχεδόν κατά τα δύο τρίτα περισσότεροι παιδικοί σταθμοί απ' ό,τι πριν ανέλθει ο Εθνικοσοσιαλισμός στην εξουσία. Χιλιάδες και χιλιάδες παιδιά έχουν σταλεί σε ειδικά ηλιόλουστα σπίτια διακοπών στην ενδοχώρα και την παραλία. Οι αριθμοί τους θα αρκούσαν να πλαισιώσουν και τις δύο πλευρές του δρόμου Βερολίνο-Νυρεμβέργη.» - Herr Hilgenfeldt. Head of the Welfare Organisation

Το 1937, θεσπίστηκαν νέοι νόμοι απαγορεύοντας την πώληση αλκοολούχων σε ανηλίκους. Η Γερμανία καθιέρωσε την τιμωρία για οδήγηση υπό την επήρεια οινοπνεύματος και ενίσχυσε αυτό το μέτρο μέσω της εφαρμογής εξετάσεων αίματος στους οδηγούς αυτοκινήτων.

Η γερμανική κυβέρνηση προώθησε την κατανάλωση μεταλλικού νερού αντί του οινοπνεύματος και οργάνωσε εκτενείς εκστρατείες για να ενθαρρύνει τους νέους να τρώνε και να πίνουν υγιεινά και να ασκούνται συστηματικά: υγιές μυαλό σε υγιές σώμα.



ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΠΡΟΛΗΨΗΣ ΚΑΡΚΙΝΟΥ

Ίσως επειδή η μητέρα του πέθανε από καρκίνο, ο Αδόλφος ανέπτυξε ένα βαθύ ενδιαφέρον για τα σχετιζόμενα με την υγεία θέματα – ιδιαίτερα όσον αφορά τον καρκίνο.

Ριζοσπαστική έρευνα για την ασθένεια έγινε στη Γερμανία, εν μέρει με ιδιωτική χρηματοδότηση του Αδόλφου Χίτλερ, που ανάθεσε στο πανεπιστήμιο της Ιένας μια μελέτη για να καθορίσει εάν υπάρχει σύνδεση μεταξύ του καρκίνου πνευμόνων και του καπνίσματος, δωρίζοντας 100.000 μάρκα από τα κέρδη του Mein Kampf. Τα ερευνητικά αποτελέσματα απέδειξαν ότι υπάρχει τέτοια σύνδεση και αυτό οδήγησε στην πρώτη δημόσια αντικαπνιστική εκστρατεία παγκοσμίως, που προωθήθηκε σθεναρά από τον ίδιο.


Η καμπάνια Υγείας του Αδόλφου ενθάρρυνε τον λαό ν' αποφεύγει το αλκοόλ και την νικοτίνη και να τρέφεται με φρέσκα τρόφιμα

Το πρώτο στον κόσμο πρόγραμμα για να ενθαρρυνθούν οι γυναίκες στην αυτοεξέταση του στήθους τους, ως ενισχυτικό μέτρο για την ανίχνευση του καρκίνου του μαστού στα αρχικά στάδιά του, εγκαινιάστηκε επίσης στη Γερμανία με την ενεργή ενθάρρυνση του Αδόλφου. Οι ανωμαλίες στον εμμηνορροϊκό κύκλο μιας γυναίκας είναι επίσης μια πιθανή ένδειξη καρκίνου. Οι γυναίκες ενθαρρύνθηκαν ομοίως να παρακολουθούν τον εμμηνορροϊκό κύκλο τους και να ελέγχουν τις όποιες ανωμαλίες, ώστε να βοηθήσουν στην όσο πιο γρήγορη διάγνωση της ασθένειας. Πολλή δημόσια εκπαίδευση έγινε για το συγκεκριμένο θέμα. Η υποστήριξη του Χίτλερ στη μεταρρύθμιση και τον εκσυγχρονισμό της ιατρικής επιστήμης αντιμετωπίσθηκε τόσο ενθουσιωδώς από τους ιατρούς, που οι περισσότεροι προσχώρησαν στο ναζιστικό κόμμα.



Φυλλάδιο ενημέρωσης για την εξέταση του στήθους
 

Η Γερμανία ήταν η πρώτη χώρα στον κόσμο με τέτοια εκπαίδευση δημόσιας υγείας. Παρόμοια προγράμματα εγκαινιάστηκαν στις ΗΠΑ μόνο τριάντα χρόνια αργότερα.

Το κοινό προειδοποιήθηκε για τους κινδύνους της ακτινοβολίας, του υδραργύρου, του καδμίου και του μολύβδου. Μέσω των ΜΜΕ και των σχολείων οι Γερμανοί ενθαρρύνθηκαν να αποφεύγουν τη χρήση τεχνητών χρωστικών ουσιών και συντηρητικών στα τρόφιμα και τα ποτά. Αντ' αυτού, ενθαρρύνθηκε η χρήση των φαρμάκων, των λιπασμάτων και των καλλυντικών που βασίζονται σε οργανικά ή φυσικά συστατικά. Εξήντα χρόνια αργότερα, οι περισσότερες δυτικές χώρες ακόμα δεν έχουν φτάσει τα υψηλά πρότυπα αυτού του προγράμματος.




ΤΟ ΣΚΑΘΑΡΙ, ΤΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ ΤΟΥ ΛΑΟΥ



 

«O Χίτλερ συνήθιζε να περιγράφει πώς οι άνθρωποι της πόλης επιστρέφουν από τις κυριακάτικες εξόδους τους σε ξέχειλα τραίνα, με τα κουμπιά τους σχισμένα, τα καπέλα τους τσαλακωμένα, την καλή τους διάθεση κατεστραμμένη και κάθε όφελος της ξεκούρασης σπαταλημένο. Πόσο διαφορετικά θα ήταν αν οι εργαζόμενοι των πόλεων μπορούσαν ν’ αντέξουν οικονομικά την απόκτηση ιδιόκτητων αυτοκινήτων, ώστε για να απολαμβάνουν πραγματικά τις κυριακάτικες εκδρομές» - Schwerin von Krosigk

Όσο ήταν στη φυλακή, ο Αδόλφος ονειρεύτηκε ένα δίκτυο εθνικών οδών που εκτείνονται σε όλο το μήκος και το πλάτος της χώρας. Μίλησε για ένα μικρό αυτοκίνητο, που οι καθημερινοί άνθρωποι θα μπορούσαν να αντέξουν οικονομικά, το οποίο θα ταξίδευε σε αυτούς τους δρόμους και θα άνοιγε τη χώρα στους Γερμανούς. Σύντομα μετά την ανάληψη καθηκόντων καγκελάριου, ο Αδόλφος ανήγγειλε το σχέδιο κατασκευής φθηνών αυτοκινήτων για τις γερμανικές οικογένειες, που θα προσφέρονται σε χαμηλές δόσεις.

«Θα πρέπει να έχει το σχήμα ενός εντόμου του Ιούνη. Η ίδια η φύση πρότεινε την αεροδυναμική του αυτοκινήτου» - Adolf Hitler

Ο ίδιος ο Χίτλερ σχεδίασε πρόχειρα μια εικόνα του πώς φαντάζεται το αυτοκίνητο, στο εστιατόριο "Osteria Baveria" στο Μόναχο, για τον Jacob Werlin, προϊστάμενο της Daimler-Benz. Ο Αδόλφος τον καθοδήγησε: "Πάρτε το σκίτσο μαζί σας και μιλήστε με ανθρώπους που καταλαβαίνουν περισσότερα από μένα γι’ αυτό. Αλλά μην το ξεχάσετε. Θέλω να λάβω νέα σας σύντομα, για τις τεχνικές παραμέτρους."

Το σχέδιο του αυτοκινήτου που έκανε ο Αδόλφος για τον Werlin

 
Το πρόσωπο που ο Αδόλφος επέλεξε τελικά για να σχεδιάσει το «σκαθάρι» ήταν η γερμανική μεγαλοφυία της εφαρμοσμένης μηχανικής, ο καθηγητής Ferdinand Porsche.

 
Εκείνες τις μέρες κανένας εργαζόμενος δεν είχε αυτοκίνητο, επειδή ήταν πάρα πολύ ακριβά και οι δρόμοι ήταν πρωτόγονοι και με συνωστισμό. Το "VOLKSWAGEN" (αυτοκίνητο του λαού) κόστιζε τελικά μόνο το ένα δέκατο από το μέσο αυτοκίνητο της εποχής. Λόγω αυτού, πολλοί Γερμανοί μπορούσαν για πρώτη φορά να εξερευνήσουν τη χώρα τους. Και τελικά θα γινόταν μια από τις σημαντικότερες βιομηχανίες και πηγές απασχόλησης της Γερμανίας.



To πρώτο μοντέλο του αυτοκινήτου παρουσιάζεται στον Αδόλφο Χίτλερ, ο οποίος διάλεξε και το όνομα "Αυτοκίνητο του λαού"



ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟΔΡΟΜΟΙ

 
Οι πρώτοι αυτοκινητόδρομοι στον κόσμο κατασκευάστηκαν στη Γερμανία. Τους εμπνεύστηκε ο Αδόλφος Χίτλερ. Τα βιβλία που μελέτησε τον εκπαίδευσαν σε πολλές πτυχές του αστικού και οδικού σχεδιασμού και είχε μια ικανότητα να απλοποιεί τα σύνθετα προβλήματα και το χάρισμα να κρατά τις ιδέες του σε αρμονία με τη φύση. Το όνειρό του για φαρδείς, ασφαλείς και όμορφους δρόμους, τον οδήγησαν στην μελέτη γεφυρών και αρχιτεκτονικής. Αργότερα, ενέκρινε προσωπικά τα σχέδια για τις γέφυρες και προκήρυσσε διαγωνισμούς όπου το καλύτερο σχέδιο κέρδιζε χρήματα και γόητρο.


Οι αυτοκινητόδρομοι ήταν 24 μέτρα στο πλάτος, και σε αρμονία με το τοπίο. Ο τοπική φυσική πέτρα χρησιμοποιούταν κατά προτίμηση, για να ενισχύσει τους όμορφους δρόμους που ενώνονταν και χωρίζονταν σαν έργα τέχνης. Ακόμη και τα πρατήρια βενζίνης, οι σταθμοί ξεκούρασης και τα εστιατόρια σχεδιάστηκαν εκ των προτέρων, συνδυάζοντας την τοπική αρχιτεκτονική και την αρμονία με το περιβάλλον.

Το οδικό πρόγραμμα Autobahn είχε επίσης ως σκοπό την παροχή εργασίας στους ανέργους. Οι συνήθεις δρόμοι στρώνονταν μέχρι τότε με πίσσα ή άσφαλτο που η Γερμανία έπρεπε να εισαγάγει, αλλά εφηύρε τους δρόμους με τις συγκεκριμένες πλάκες, όλα τα υλικά των οποίων ήταν εγχώρια.

Οι αυτοκινητόδρομοι δεν είχαν διόδια. Ο Αδόλφος δεν τιμωρούσε το κοινό που ταξίδευε. Εκατοντάδες νέων επιχειρήσεων ξεπήδησαν κατά μήκος των 2,000 χλμ του αυτοκινητόδρομου, που ολοκληρώθηκαν πριν από τον πόλεμο. Οι νέοι δρόμοι απέβαλαν τη συμφόρηση από τους παλαιούς και παρήγαγαν φορολογικά έσοδα από τις νέες επιχειρήσεις. Ο τουρισμός και το εμπόριο άνθησαν όπως ποτέ πριν .


 
Η Γερμανία γιορτάζει την ολοκλήρωση του πρώτου αυτοκινητοδρόμου το 1935
Ολόκληρος ο κόσμος ήρθε, είδε και αντέγραψε.



RV