ΒΕΡΟΛΙΝΟ ΤΩΡΑ: ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΕΘΝΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΡΟΥΝΤΟΛΦ ΕΣ

Στην καρδιά της Γερμανίας, στην πόλη που επλήγη και στο τέλος του Πολέμου αλλά και μεταπολεμικά όσο λίγες, και μετατράπηκε σε «μητρόπολη της αμαρτίας», (έτσι για να επαληθευτούν τα λόγια του εβραίου Κοέν «πρώτα θα πάρουμε το Μανχάταν και μετά το Βερολίνο») σε μια απέλπιδα προσπάθεια των νικητών να σβήσουν τη μνήμη, αυτό που σβήνει τελικά είναι η ψεύτικη ενοχή και η προδοτική γενιά που την κουβαλούσε. Οι σύγχρονοι Γερμανοί, ολοένα και περισσότεροι, αναγνωρίζουν τη μεγαλειώδη πρόσφατη ιστορία τους και παρά τις πολύ αυστηρές απαγορεύσεις που εδώ και χρόνια ισχύουν σε αυτή τη χώρα και τις ανελέητες διώξεις, θυμούνται. Σήμερα 18 Αυγούστου 2018 στο Βερολίνο, 31 χρόνια μετά τη δολοφονία του, μια μεγάλη συγκέντρωση έχει λάβει χώρα τιμής και μνήμης στον Ρούντολφ Ες και με πρόσθετο αίτημα την αποκάλυψη της αλήθειας για τη δολοφονία του Ες. Οι διαδηλωτές υπό τους ήχους κλασικής μουσικής -αδιάφοροι για τους κωμικούς αντιφασίστες που κρύβονται πίσω από τους αστυνομικούς- φορούν λευκά πουκάμισα (όπως οι πρόγονοί τους των SA όταν η Δημοκρατία της Βαϊμάρης απαγόρευσε τις στολές τους), κρατούν πανό με σύνθημα "Δεν μετανιώνω για τίποτα", και "Η δολοφονία δεν παραγράφεται" και αποτίουν φόρο τιμής στους Ήρωες της Ιδέας, στέλνοντας το μήνυμα: «Είμαστε Εδώ»!

Ristorante Verona

RUDOLF HESS: ΤΟΛΜΗΣΕ!

   Τριάντα ένα χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από εκείνο το τραγικό απόγευμα της 17ης Αυγούστου 1987, όταν ο Ρούντολφ Ες δολοφονήθηκε βάναυσα στο κελί του, στις φυλακές τού Σπαντάου στο Βερολίνο, όπου εκρατείτο επί 40 ακριβώς χρόνια (ενώ συνολικά ήταν κρατούμενος από το 1941, όταν συνελήφθη από τους Βρετανούς), σε ηλικία 93 ετών και ενώ πάλεψε για τη ζωή του. Καθώς περνούν τα χρόνια, όλο και περισσότερες λεπτομέρειες που αποδεικνύουν το ότι δολοφονήθηκε βγαίνουν στο φως.

    Συνηθίζουμε να λέμε ότι ήταν «μάρτυρας ειρήνης» και ότι το «έγκλημά» του ήταν ότι προσπάθησε με την πτήση του στη Σκωτία, με αυτή την «αποστολή για την ειρήνη», στις 10 Μαΐου του 1941, να φέρει την ειρήνη στην Ευρώπη και στον κόσμο ολόκληρο. Και πράγματι, ο πρώτος λόγος για τον οποίο φυλακίστηκε και καταδικάστηκε σε ισόβια δεσμά ήταν αυτός. Αλλά δεν πρέπει να παραβλέπουμε και τα βαθύτερα μηνύματα των νικητών. Εγκλωβισμένοι στον υλισμό τους και προφανώς πιστεύοντας ότι οτιδήποτε δεν μπορούν να αντιληφθούν με τις αισθήσεις τους δεν υπάρχει, κρατώντας φυλακισμένο τον Ρούντολφ Ες, ο οποίος ήταν στο πλευρό του Χίτλερ από τα πρώτα χρόνια του Αγώνα, έστελναν το μήνυμα ότι όποιος και ό,τι έχει επιζήσει από τον Εθνικοσοσιαλισμό περιορίζεται, περιθωριοποιείται, διώκεται, φυλακίζεται και μένει απίστευτα μόνος. Ας μην ξεχνάμε ότι ο Ρούντολφ Ες από το 1966, όταν απελευθερώθηκαν ο Baldur von Schirach και ο Albert Speer, παρέμεινε ο μοναδικός έγκλειστος στη φυλακή του Spandau, σε μια φυλακή 600 ατόμων, μέχρι το τέλος της ζωής του, δηλαδή για 21 χρόνια. Γι’ αυτό και τον αποκάλεσαν «ο πιο μοναχικός άνθρωπος στον κόσμο». Με τη δολοφονία του το 1987, με την οποία θέλησαν να αποτρέψουν την απελευθέρωσή του και τις αποκαλύψεις για τον ρόλο της Μ. Βρετανίας στον Β΄Ππ και για τις ειρηνευτικές προθέσεις τού Χίτλερ, που ήταν βέβαιο ότι θα ακολουθούσαν, θέλησαν να  στείλουν το μήνυμα του αμετάκλητου τέλους του Εθνικοσοσιαλισμού αλλά και ότι οι αποκαλύψεις για την ιστορική αλήθεια θα είχαν τραγικές συνέπειες για όποιον τις επιχειρούσε.

    Ο Ρούντολφ Ες όμως δεν ξεχάστηκε μετά τον θάνατό του. Ετάφη στο Βούνζιντελ της Βαυαρίας, όπως ήταν η επιθυμία του, και όπου ήταν ο τάφος των γονιών του. Στον τάφο του ήταν γραμμένη η φράση «ich hab' s gewagt» («τόλμησα»). Kάθε χρόνο στην επέτειο του θανάτου του συγκεντρώνονταν εκεί Εθνικοσοσιαλιστές από όλο τον κόσμο για να τιμήσουν τη μνήμη του. Από το 2005 οι συγκεντρώσεις αυτές απαγορεύτηκαν και το 2011 ο τάφος του καταστράφηκε. Η προτεσταντική ενορία του Βούνζιντελ αποφάσισε αιφνιδιαστικά και αυθαίρετα να μην ανανεώσει το συμβόλαιο οικογενειακού τάφου, προκειμένου, όπως επισήμως δηλώθηκε, να πάψουν να συγκεντρώνονται εκεί Εθνικοσοσιαλιστές για να αποτίσουν φόρο τιμής στον Ες... Έτσι, στις 20.7.2011 υπό άκρα μυστικότητα έγινε εκταφή των οστών του, όπως και των οστών των γονέων του, ο τάφος καταστράφηκε, τα οστά αποτεφρώθηκαν και η τέφρα σκορπίστηκε σε κάποια λίμνη. Το μήνυμα ήταν σαφές: η ολοσχερής εξόντωση και του τελευταίου «ίχνους», ακόμη και των γεννητόρων των Εθνικοσοσιαλιστών. Δεν έπρεπε να απομείνει τίποτα από τον Εθνικοσοσιαλισμό. Στο πλαίσιο αυτό εντάσσεται και όλη η ιστορία με την «απαλλοτρίωση» του σπιτιού, όπου γεννήθηκε ο Χίτλερ…

    Υπάρχουν όμως και τα μηνύματα των «ηττημένων», των ιδεαλιστών. Ο Ρούντολφ Ες παρέμεινε πιστός μέχρι το τέλος, αντέχοντας τον άδικο και βασανιστικό εγκλεισμό, την πλήρη απομόνωση, στέλνοντας, έτσι, το μήνυμα της πίστης, της δύναμης και της αντοχής τού Εθνικοσοσιαλισμού. Με τη φράση που είχε ζητήσει να γραφτεί στον τάφο του, έστειλε το μήνυμα της γενναιότητας και της περηφάνιας για όποιον εκτελεί το καθήκον του, αδιαφορώντας για τις συνέπειες. Κατά τη διάρκεια του εγκλεισμού του, Εθνικοσοσιαλιστές συγκεντρώνονταν έξω από τη φυλακή και σε όλο τον δυτικό κόσμο οι αναφορές σε αυτόν ήταν συνεχείς: ομιλίες, συνθήματα στους τοίχους, αφισοκολλήσεις, τραγούδια, με θέμα «Λευτεριά στον Ρούντολφ Ες». Μετά τον θάνατό του οι συγκεντρώσεις τιμής και μνήμης στον τάφο του, τα άρθρα, τα συνθήματα, οι αφισοκολλήσεις, τα βιβλία, η κάθε είδους δράση, κάθε αναφορά τιμής και μνήμης στον Ρούντολφ Ες, πέρα από την εκπλήρωση του ηθικού μας καθήκοντος, στέλνουν το μήνυμα στους προσωρινούς και «εύθραυστους» νικητές που δεν μπορούν να δουν παρά μέχρι τον θάνατο, ότι είμαστε εδώ, οι δικοί μας ορίζοντες δεν έχουν όρια, δεν ξεχνούμε, τιμούμε τον Ρούντολφ Ες και ότι:

Σκοτώσατε  τον Άνθρωπο, όχι την Ιδέα 

ΡΟΥΝΤΟΛΦ ΕΣ ΑΘΑΝΑΤΟΣ

Συνοπτική αναφορά των στοιχείων περί της δολοφονίας του Ρούντολφ Ες:

Επισήμως, ο θάνατός του αποδόθηκε σε αυτοκτονία, εκδοχή παράλογη, ειδικά αν ληφθεί υπόψη ότι επίκειτο η απελευθέρωσή του, μετά την αναπάντεχη πρωτοβουλία της υπό κατάρρευση Σοβιετικής Ένωσης και του Γκορμπατσόφ προσωπικά, στο πλαίσιο διευθέτησης εκκρεμών ζητημάτων τού Β΄Ππ, χωρίς την οποία η επανένωση του Βερολίνου και της Γερμανίας δεν θα ήταν δυνατή. Η προοπτική αυτή είχε προκαλέσει πολύ μεγάλη αναστάτωση στη βρετανική κυβέρνηση που αντιμετώπιζε τον κίνδυνο, αν ο Ες μιλούσε για όσα γνώριζε και είχε ζήσει, να αποκαλυφθεί ο πραγματικός ρόλος της στον Β΄Ππ αλλά και οι ειρηνευτικές προθέσεις και προσπάθειες του Χίτλερ. Το πόρισμα της επίσημης νεκροψίας ότι επρόκειτο περί αυτοκτονίας δεν συμφωνεί με την πολύ σοβαρή και τεκμηριωμένη άποψη του διάσημου Γερμανού ιατροδικαστή Δρ. Βόλφανγκ Σπαν (Dr. Wolfgang Spann) που προσέλαβε η οικογένεια Ες. Αυτός, κατόπιν της νεκροψίας που διενήργησε ο ίδιος, και αφού αναφέρθηκε στην απροθυμία των αρχών να του παράσχουν πληροφορίες περί της δήθεν αυτοκτονίας τού Ες, αντέκρουσε την επίσημη άποψη επιστημονικά  και συμπέρανε ότι ο Ες είχε στραγγαλιστεί, καταλήγοντας: «Δηλώνω κατηγορηματικά ότι δεν επρόκειτο περί αυτοκτονίας».

    Επίσης, αποκαλυπτική είναι και η κατάθεση ενός Τυνήσιου νοσοκόμου, του Abdallah Melaouhi, ο οποίος ήταν πολιτικός διοικητικός υπάλληλος της φυλακής. Αυτό κατέθεσε ενόρκως το 1994, ενώπιον του Βερολινέζου Συμβολαιογράφου Reinhard Gizinski, ότι βρήκε τον Ες αναίσθητο, δίπλα του βρισκόταν ένας μαύρος Αμερικανός φύλακας, ο Τζόρνταν, ο οποίος φαινόταν εξαντλημένος, και δύο άγνωστοι στρατιώτες με αμερικανική στολή. Δεν υπήρχε καλώδιο κοντά στο σώμα του Ες και αυτό με το οποίο δήθεν αυτοκτόνησε ήταν στη θέση του! Ο Τζόρνταν ήταν πολύ ιδρωμένος και όταν ο Melaouhi τον ρώτησε τι είχε συμβεί, αυτός τού απάντησε: «Το γουρούνι τελείωσε»... Ο Melaouhi ζήτησε από τον Τζόρνταν να του φέρει το κουτί πρώτων βοηθειών και τη συσκευή οξυγόνου. Όταν ο Αμερικανός φύλακας επέστρεψε είχε αλλάξει ρούχα... Το κουτί πρώτων βοηθειών ήταν σπασμένο και ανακατεμένο και η συσκευή οξυγόνου δεν λειτουργούσε, δεν είχε μπαταρία, ο σωλήνας ήταν σπασμένος και επίσης δεν είχε και οξυγόνο! Το ίδιο πρωί, όμως, ο Melaouhi τα είχε ελέγξει, όπως όφειλε να κάνει κάθε πρωί, και ήταν όλα εντάξει! Όταν ήρθε το ασθενοφόρο, «κατά μοιραία σύμπτωση», οι συσκευές του επίσης δεν λειτουργούσαν. Για τον νοσηλευτή του Ες, η βασικότερη απόδειξη του ότι ο Ες δεν αυτοκτόνησε ήταν η φυσική του κατάσταση, την οποία γνώριζε πολύ καλά, αφού αυτός τον φρόντιζε καθημερινά από το 1982. Ο Ες ήταν τόσο ανήμπορος που ήταν αδύνατον να μπορέσει να σφίξει στον λαιμό του το καλώδιο και να αυτοκτονήσει. Τα χέρια του ήταν σχεδόν παράλυτα από την αρθρίτιδα, δεν μπορούσε καν να δέσει τα κορδόνια των παπουτσιών του, δεν μπορούσε να σηκώσει τα χέρια πάνω από τους ώμους του, ήταν σχεδόν τυφλός, περπατούσε σκυφτός και με τη βοήθεια μπαστουνιού. Ο Melaouhi συνεκτιμώντας την κατάσταση της υγείας του Ες με τα ευρήματα, ειδικά τη θέση του καλωδίου, αλλά και τις συνθήκες που επικρατούσαν (ταραγμένος φύλακας, άγνωστοι στρατιώτες, όλες οι απαιτούμενες συσκευές χαλασμένες) κατέθεσε με βεβαιότητα ότι ο Ες στραγγαλίστηκε από τρίτο άτομο.

    Απ’ ό,τι προκύπτει και από τα υπόλοιπα αποδεικτικά στοιχεία –μεταξύ των οποίων και η δήλωση ενός Νοτιοαφρικανού δικηγόρου με επαφές με τις μυστικές υπηρεσίες του Ισραήλ, δήλωση την οποία εξασφάλισε ο γιος του Ρούντολφ Ες─ ο ενενηντατριάχρονος αδύναμος Ες, καταβεβλημένος από τις ασθένειες, τις κακουχίες και τον βασανιστικό επί 46 χρόνια εγκλεισμό του, δέχθηκε αιφνιδιαστική επίθεση από δύο Βρετανούς της SAS και πάλεψε για τη ζωή του, αντιστάθηκε, προτού καταφέρουν να τον δολοφονήσουν.

    Στις 7/9/2013, ο βρετανικός Τύπος (The Independent, Daily mail) δημοσίευσε είδηση σύμφωνα με την οποία η Σκότλαντ Γιαρντ, από το 1989 ήδη, γνωρίζει τα ονόματα των Βρετανών πρακτόρων που δολοφόνησαν τον Ρούντολφ Ες στη φυλακή τού Σπαντάου, ότι δολοφονήθηκε προκειμένου να μην αποκαλύψει “μυστικά από τον πόλεμο”, αλλά η Εισαγγελία τής ζήτησε να μην προχωρήσει τις έρευνες και έτσι “έκλεισε” την υπόθεση και την έθεσε στο αρχείο. Η είδηση βασιζόταν σε μία  έκθεση της αστυνομίας, που είχε διαρρεύσει λίγο καιρό πριν και η οποία είχε συνταχθεί δύο χρόνια μετά τον θάνατο του Ες. Σ’ αυτήν αναφερόταν ότι διεξαγόταν έρευνα σχετικά με τους ισχυρισμούς ενός Βρετανού χειρουργού ότι ο Ες είχε δολοφονηθεί από Βρετανούς πράκτορες. Πρόκειται για τον στρατιωτικό χειρουργό Χιου Τόμας (Hugh Thomas) που είχε υπηρετήσει στη φυλακή τού Σπαντάου και είχε γνωρίσει τον Ες. Μάλιστα, όπως προκύπτει από την έκθεση, ο Τόμας γνώριζε τα ονόματα των δύο δολοφόνων και τα αποκάλυψε και στον συντάκτη της έκθεσης, αξιωματικό της αστυνομίας Χάουαρντ Τζόουνς (Howard Jones). Στην 11σέλιδη έκθεσή του, ο τελευταίος ανέφερε ότι ο χειρουργός τού είχε εκμυστηρευθεί ότι τα ονόματα των πρακτόρων φονιάδων τού τα είχε αποκαλύψει ένα πρώην μέλος της SAS. Επίσης, ότι οι δυο φονιάδες είχαν μπει στη φυλακή μεταμφιεσμένοι σε Αμερικανούς στρατιώτες. O Τζόουνς γράφει: “Ο κ. Τόμας πληροφορήθηκε ότι δύο δολοφόνοι οι οποίοι εκτελούσαν εντολές της βρετανικής κυβερνήσεως πήγαν στο Σπαντάου προκειμένου να δολοφονήσουν τον Ες, ώστε να προλάβουν την αποφυλάκισή του και την αποκάλυψη από αυτόν μυστικών που αφορούσαν τη συνωμοσία ανατροπής της κυβέρνησης του Τσόρτσιλ”!     Ο Τζόουνς στην έκθεσή του πρότεινε να εξετασθούν οι δύο φερόμενοι ως δολοφόνοι, καθώς επίσης και άλλοι μάρτυρες, ώστε να διαλευκανθεί η υπόθεση πλήρως.  Οι ισχυρισμοί τού χειρουργού Τόμας αλλά και η έκθεση του αστυνομικού Τζόουνς ήταν αυτοί που οδήγησαν τη Σκότλαντ Γιαρντ να αρχίσει, τον Μάιο του 1989, έρευνα για τις συνθήκες θανάτου τού Ες. Όμως, σε έξι μήνες η έρευνα διεκόπη απότομα, διότι η Εισαγγελία θεώρησε ότι δεν υπήρχαν στοιχεία και έκλεισε την υπόθεση.» (από τον πρόλογο του βιβλίου τού γιου του Ρ. Ες, Wolf Rüdiger Hess, «Ρούντολφ Ες - Η ζωή και ο θάνατός του», εκδ. Edelweiss, 2η έκδ.).

Πηγή: Ευρωπαϊκή Αντίσταση

RV

Aδράξτε τα ξίφη

RV

ΕΥΡΩΠΗ & ΙΣΛΑΜ

Το νέο βιβλίο του διακεκριμένου συγγραφέως και ιατρού Παναγιώτη Μαρίνη με τίτλο "Ευρώπη & Ισλάμ" είναι μία μοναδική, εξαιρετικά ενδιαφέρουσα εκτεταμένη μελέτη (750 σελίδων μεγέθους Α4)  με αντικείμενο τον εποικισμό της Ευρώπης από τους Μωαμεθανούς, ο οποίος εξυπηρετεί τον πραγματικό σκοπό του Ισλάμ που είναι η απόλυτη κατάκτηση της Ευρώπης. Το βιβλίο είναι πλήρες στοιχείων και αποδείξεων, ώστε ο αναγνώστης να διαμορφώσει ολοκληρωμένη άποψη σχετικά με την πραγματική φύση και τον χαρακτήρα του Ισλάμ, τους στόχους, τη μέχρι σήμερα ιστορία του, αλλά και τη στάση των Ευρωπαίων, οι οποίοι συνδράμουν το Ισλάμ στην επίτευξη των σκοπών του. Όπως αναφέρει ο συγγραφεύς, το βιβλίο  «άρχισε να γράφεται μετά τα γεγονότα της 13ης Νοεμβρίου 2015 των Παρισίων και ετελείωσε την 21ην Ιουνίου 2016… Σκοπός της συγγραφής του παρόντος είναι να γνωρίση ο αναγνώστης: Πρώτον, την ψυχικήν, νοητικήν και ηθικήν κατάστασιν της  σημερινής Ευρώπης, διότι η σημερινή Ευρώπη νοσεί, βαρέως πάσχει υπό της "Ευρωπαϊκής νόσου", και απαιτείται η κατανόησις της νοσηράς αυτής καταστάσεως που έχει ως κύριον σύμπτωμα την αυτο-περιφρόνησιν, ώστε αφ' ενός να ερμηνευθούν οι πολιτικο-κοινωνικές εξελίξεις που εκτυλίσσονται εμπρός μας και αφ' ετέρου να επιχειρηθή η θεραπεία της. Δεύτερον, σήμερον ζώμεν την ακμήν της επεμβάσεως και εγκαταστάσεως του Ισλάμ στην Ευρώπην, οπότε είναι απαραίτητον να μάθωμε, αδρομερώς έστω, τι είναι το Ισλάμ, ποία η φύσις και η ιστορία του, καθώς ειδικώς ο Έλλην περί του Ισλάμ ουδέν γνωρίζει! Τα μυστήρια του πράγματος: και 1.400 έτη ήμασταν ραγιάδες τεταπεινωμένοι υπό του Ισλάμ (μετρήσατε πότε έγινε η κατάκτησις της Συρίας) και στα σχολεία μας ουδέν διδασκόμεθα περί αυτού! Ούτως, το κύριον μέρος του βιβλίου αποτελεί εισαγωγήν στο Ισλάμ και ιδιαιτέραν ανάλυσιν ωρισμένων χαρακτηριστικών του, τα οποία ενδιαφέρουν άμεσα τον ευρωπαίον αναγνώστην. Επίσης συζητούμε και κατανοούμε την επέμβασιν των Μωαμεθανών στην Ευρώπην, τα συμβάντα, την στρατηγικήν, τας μεθόδους και τα επακόλουθα της επεμβάσεως, ως και τους κινδύνους από τον μωαμεθανικόν εποικισμόν, τι μας επιφυλάσσει το όχι και τόσον μακρυνό μέλλον και τις δυνατότητες αντιδράσεως που έχομε στην διάθεσίν μας».

Η οξυδερκής ματιά του συγγραφέως διεισδύει σε κάθε πτυχή του Ισλάμ, με αποτέλεσμα το ενδιαφέρον του αναγνώστη να παραμένει αμείωτο μέχρι και την τελευταία σελίδα. Μετά την ανάγνωση του βιβλίου, ουδείς μπορεί να έχει άγνοια περί του Ισλάμ και των σκοπών του.

Το βιβλίο ''ΕΥΡΩΠΗ & ΙΣΛΑΜ'' μπορείτε να το βρείτε εδώ

Ristorante Verona

ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ ΣΤΙΣ 4 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ ΑΠΟ ΤΗ ΘΟΥΛΗ ΤΟ ΝΕΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΠΑΝ. ΜΑΡΙΝΗ «ΕΥΡΩΠΗ & ΙΣΛΑΜ»

Με ιδιαίτερη χαρά οι εκδόσεις Θούλη ανακοινώνουν την έκδοση και κυκλοφορία του νέου βιβλίου του διακεκριμένου συγγραφέως και ιατρού Παναγιώτη Μαρίνη με τίτλο: Ευρώπη & Ισλάμ. Πρόκειται για μία μοναδική, εξαιρετικά ενδιαφέρουσα εκτεταμένη μελέτη (750 σελίδων μεγέθους Α4)  με αντικείμενο τον εποικισμό της Ευρώπης από τους Μωαμεθανούς, ο οποίος εξυπηρετεί τον πραγματικό σκοπό του Ισλάμ που είναι η απόλυτη κατάκτηση της Ευρώπης. Το βιβλίο είναι πλήρες στοιχείων και αποδείξεων, ώστε ο αναγνώστης να διαμορφώσει ολοκληρωμένη άποψη σχετικά με την πραγματική φύση και τον χαρακτήρα του Ισλάμ, τους στόχους, τη μέχρι σήμερα ιστορία του,  αλλά και τη στάση των Ευρωπαίων, οι οποίοι συνδράμουν το Ισλάμ στην επίτευξη των σκοπών του. Όπως αναφέρει ο συγγραφεύς το βιβλίο  «άρχισε να γράφεται μετά τα γεγονότα της 13ης Νοεμβρίου 2015 των Παρισίων και ετελείωσε την 21ην Ιουνίου 2016… Σκοπός της συγγραφής του παρόντος είναι να γνωρίση ο αναγνώστης: Πρώτον, την ψυχικήν, νοητικήν και ηθικήν κατάστασιν της  σημερινής Ευρώπης, διότι η σημερινή Ευρώπη νοσεί, βαρέως πάσχει υπό της "Ευρωπαϊκής νόσου", και απαιτείται η κατανόησις της νοσηράς αυτής καταστάσεως που έχει ως κύριον σύμπτωμα την αυτο-περιφρόνησιν, ώστε αφ' ενός να ερμηνευθούν οι πολιτικο-κοινωνικές εξελίξεις που εκτυλίσσονται εμπρός μας και αφ' ετέρου να επιχειρηθή η θεραπεία της. Δεύτερον, σήμερον ζώμεν την ακμήν της επεμβάσεως και εγκαταστάσεως του Ισλάμ στην Ευρώπην, οπότε είναι απαραίτητον να μάθωμε, αδρομερώς έστω, τι είναι το Ισλάμ, ποία η φύσις και η ιστορία του, καθώς ειδικώς ο Έλλην περί του Ισλάμ ουδέν γνωρίζει! Τα μυστήρια του πράγματος: και 1.400 έτη ήμασταν ραγιάδες τεταπεινωμένοι υπό του Ισλάμ (μετρήσατε πότε έγινε η κατάκτησις της Συρίας) και στα σχολεία μας ουδέν διδασκόμεθα περί αυτού! Ούτως, το κύριον μέρος του βιβλίου αποτελεί εισαγωγήν στο Ισλάμ και ιδιαιτέραν ανάλυσιν ωρισμένων χαρακτηριστικών του, τα οποία ενδιαφέρουν άμεσα τον ευρωπαίον αναγνώστην. Επίσης συζητούμε και κατανοούμε την επέμβασιν των Μωαμεθανών στην Ευρώπην, τα συμβάντα, την στρατηγικήν, τας μεθόδους και τα επακόλουθα της επεμβάσεως, ως και τους κινδύνους από τον μωαμεθανικόν εποικισμόν, τι μας επιφυλάσσει το όχι και τόσον μακρυνό μέλλον και τις δυνατότητες αντιδράσεως που έχομε στην διάθεσίν μας».

Η οξυδερκής ματιά του συγγραφέως διεισδύει σε κάθε πτυχή του Ισλάμ, με αποτέλεσμα το ενδιαφέρον του αναγνώστη να παραμένει αμείωτο μέχρι και την τελευταία σελίδα.

 Ο Παναγιώτης Μαρίνης δεν χρειάζεται συστάσεις. Στο πλούσιο συγγραφικό του έργο περιλαμβάνονται, μεταξύ άλλων, τα βιβλία και οι μελέτες «Ελληνική θρησκεία», «Ο Προκατακλυσμιαίος Πολιτισμός», «Έθνος και Πολιτεία», «Επανελλήνισις», «Τα Ψυχικά Φαινόμενα», καθώς επίσης και πολλά άρθρα.

Το βιβλίο θα διατίθεται από το Σάββατο 4 Αυγούστου.

Πηγή: thulebooks.blogspot.com

Ristorante Verona

Σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης η Αττική

Live 

RV

Πρότυπο Εθνικοσοσιαλιστικό σχολείο στο Πλέτενμπεργκ

Πηγή 

 RV

Πορεία για την Μακεδονία στο κέντρο της Θεσσαλονίκης με συνθήματα υπέρ της Κύπρου

Πορεία για τη Μακεδονία βρίσκεται σε εξέλιξη στο κέντρο της Θεσσαλονίκης.

Ειδικότερα, οι διαδηλωτές, που συγκεντρώθηκαν αρχικά στον Λευκό Πύργο, κινούνται από την Εθνικής Αμύνης, θα συνεχίσουν επί της Τσιμισκή και την Αγίας Σοφίας και θα καταλήξουν στο Κυπριακό προξενείο, ως ένδειξη διαμαρτυρίας για τη συμπλήρωση των 44 χρόνων από την εισβολή του Αττίλα στην Κύπρο.

Κρατώντας ελληνικές σημαίες και πανό του Μεγάλου Αλεξάνδρου, οι διαδηλωτές φωνάζουν συνθήματα υπέρ της Κύπρου και κατά της Τουρκίας, ενώ μεταξύ άλλων ακούγεται το «Ισαάκ Σολωμέ δεν θα σας ξεχνώ ποτέ».

Πηγή

RV

Νέα συγκέντρωση για τη Μακεδονία σήμερα στη Θεσσαλονίκη

Το βίντεο από τη χθεσινή πορεία έξω από τα γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ

Νέα συγκέντρωση θα πραγματοποιηθεί σήμερα στη Θεσσαλονίκη ενάντια στην προδοτική συμφωνία των Πρεσπών.

Το κάλεσμα πραγματοποιήθηκε και πάλι μέσω διαδικτύου.

Το ραντεβού δίνεται στις 20.00, στον Λευκό Πύργο και πρόκειται να ακολουθήσει πορεία στο κέντρο της πόλης.

RV

Η νύχτα του φόνου, ένα παράξενο έθιμο

 Το άρθρο του Karl Holz: «Die Mordnacht, ein seltsamer Brauch» πρωτοδημοσιεύθηκε το 1934 στην εφημερίδα Der Stürmer, του εκδότη Γιούλιους Στράιχερ.

Κάθε χρόνο το Μάρτιο, οι Εβραίοι γιορτάζουν μια παράξενη γιορτή: Τις μέρες του Πουρίμ. Τις οποίες γιορτάζουν κατά έναν εξίσου περίεργο τρόπο. Δεν διασκεδάζουν και δεν είναι χαρούμενοι, ως είθισται στα άλλα έθνη. Δεν αφιερώνουν τη γιορτή στην αγάπη προς τον συνάνθρωπο, όπως εμείς τα Χριστούγεννα. Ή την ανάσταση και την αφύπνιση από τον ύπνο του θανάτου, όπως το Πάσχα. Η γιορτή των Εβραίων έχει μια αντίθετη έννοια. Είναι αφιερωμένη στο μίσος και τη δολοφονία. Και το φαγοπότι και την πορνεία. Πράγματι, οι Εβραίοι συμπεριφέρονται παράξενα, ιδιαίτερα οι ορθόδοξοι Εβραίοι. Συναντώνται μόνο μεταξύ τους και μετά αρχίζουν να βράζουν, να ψήνουν και να τηγανίζουν. Γίνεται ένα τσιμπούσι όπου τρώνε και πίνουν, μέχρι που να μην βλέπει ο ένας τον άλλο. Εβραίοι, που κανονικά δεν πίνουν αλκοολούχα ποτά, πίνουν αυτή την ημέρα ασταμάτητα. Και συμπεριφέρονται παράξενα και τρομακτικά. Εκστομίζουν κατάρες και αναθέματα εναντίον των μη Εβραίων. Και εκεί που νομίζουν ότι μένουν απαρατήρητοι, στήνουν κούκλες σε φυσικό μέγεθος. Οι οποίες αντιπροσωπεύσουν τον Αμάν, που ήταν άλλοτε ο ηγέτης του αντι-εβραϊκού κόμματος στην Περσία. Με φοβερές βρισιές ορμάνε πάνω στην κούκλα. Την τρυπάνε με μαχαιριές και στο τέλος κάτω από αποδοκιμασίες και γέλιο την κρεμάνε. Πριν δύο χρόνια ο Stürmer δημοσίευσε ένα ρεπορτάζ για μια γιορτή Πουρίμ που γιόρτασαν οι Εβραίοι του Adas Yisrael στο Wroclaw, όπου σε μία κούκλα έδωσαν το όνομα «Αμάν-Χίτλερ» και την κατατρύπησαν με άγριες κραυγές γεμάτες μίσος «Κάτω ο Χίτλερ!» και «Σκοτώστε τον Χίτλερ».

Οι νόμοι του Ταλμούδ

Οι Εβραίοι γιορτάζουν αυτή τη γιορτή σ‘ όλο τον κόσμο. Την γιορτάζουν κατά τον ίδιο τρόπο και σύμφωνα με ορισμένες κατευθυντήριες γραμμές, τις οποίες καθορίζει το Ταλμούδ. Το Ταλμούδ γράφει: 

«Ο Εβραίος είναι υποχρεωμένος, κατά την διάρκεια του Πουρίμ να μεθά τόσο, έτσι ώστε να μην μπορεί να μετρήσει τα πέντε δάχτυλα του χεριού του και να μην μπορεί να διακρίνει τον άνδρα από την γυναίκα.» (Orach cajjim 695, 2, Ταλμούδ, Megillah 7β)

Επίσης είναι γραμμένο (στο Orach cajjim 690, 16): 

«Ο Εβραίος πρέπει στην γιορτή του Πουρίμ να λέει: Να είναι καταραμένος ο Αμάν* και ευλογημένος ο Μαρδοχαίος*. Να είναι καταραμένη η Ζερές και ευλογημένη η Εσθήρ. Να είναι καταραμένοι όλοι η μη Εβραίοι και ευλογημένοι όλοι οι Εβραίοι.»

Όποιος αυτές τις μέρες θα μπορούσε να κρυφακούσει στις συναγωγές και τα εβραϊκά σχολεία, ιδιαίτερα δε στις μυστικές συναντήσεις των Εβραίων, θα άκουγε τους τοίχους τους να πάλλονται από τις κατάρες και τα αναθέματα των Εβραίων κατά των «Γκογίμ.» Και θα έπαιρνε μια μικρή ιδέα για το απύθμενο και παλαβό μίσος των Εβραίων κατά των μη Εβραίων (και κυρίως κατά των Γερμανών).

Ο μεγάλος Αμάν

Το Πουρίμ βασίζεται σε ένα ιστορικό γεγονός, γεμάτο με αίμα και δολοφονίες, ταραχές, μεθύσια και πόρνες, όπως είναι και η ίδια αυτή η  «γιορτή». Πρόκειται για την σφαγή των αντισημιτών στην Περσική Αυτοκρατορία την εποχή του βασιλιά Ξέρξη. Οι Εβραίοι έχουν περιγράψει πολύ καθαρά εκείνη την «νύχτα των μεγάλων μαχαιριών» και την προϊστορία της. Μπορούμε να την διαβάσουμε στο βιβλίο Εσθήρ, Κεφάλαιο 2 έως 9.

Ο βασιλιάς Ξέρξης ήταν ο ισχυρός κυρίαρχος της Περσικής Αυτοκρατορίας, η οποία εκτεινόταν από την Ινδία έως την Αφρική. Είχε έναν υπουργό, ο οποίος τον συμβούλευε εξαιρετικά και τον έκανε τον υπέρτατο καγκελάριο του βασιλείου του. Το όνομά του ήταν Αμάν, γυναίκα του ήταν η Ζερές και είχε δέκα γιους. Όπως λέγεται στο βιβλίο της Εσθήρ, ο βασιλιάς Ξέρξης είχε υποδουλώσει εκατόν είκοσι χώρες και ακόμη περισσότερα έθνη και φυλές. Με καταπληκτικό και κοφτερό μάτι, ο υπουργός Αμάν ξεχώρισε ανάμεσα στους πολλούς λαούς που διοικούσε και τον πιο επικίνδυνο και επιβλαβή λαό ανάμεσά τους. Δεν ήταν ένας λαός, που ζούσε σαν τους άλλους στη δική του χώρα. Ήταν ο εβραϊκός λαός. Ο υπουργός Αμάν διαπίστωσε, ότι αυτός ο λαός είχε τους δικούς του νόμους, τους νόμους του Ταλμούδ. Και ότι εξαπατούσε και λήστευε τους μη Εβραίους. Και ότι παντού ανήρχετο και γινόταν μια ισχυρή δύναμή, που εκμεταλλεύονταν την βλαβερή ισχύ της, όπως έκαναν οι Εβραίοι στη Γερμανία μετά τον πόλεμο. Και έτσι δημιουργήθηκαν, όπως στην Γερμανία, προειδοποιητές, που κήρυξαν την μάχη στους Εβραίους, όπως έγινε και στο παρελθόν στην Περσική Αυτοκρατορία. Η Παλαιά Διαθήκη μας λέει για τον μεγάλο Αμάν:

«Και ο Αμάν είπε στον βασιλιά Ασσουήρη (Ξέρξη): υπάρχει ένας λαός διασπαρμένος και διαχωρισμένος μεταξύ των λαών και πάσας τα επαρχίας του βασιλείου και οι νόμοι αυτών είναι διάφοροι πάντων των νόμων πάντων των λαών και δεν φυλάττουσι τους νόμους τους βασιλέως και εάν είναι αρεστόν εις τον βασιλέα ας γραφεί να εξολοθρευθούν ...

Και ο βασιλιάς είπε στον Αμάν: Σου παραδίδω αυτό τον λαό, κάντον ότι θέλεις. Και εγράφη, ότι διέταξε ο Αμάν... και οι επιστολές απεστάλεισαν με δρομείς σε όλες τις χώρες του Βασιλέως να πνίξουν και να σκοτώσουν όλους τους Εβραίους.»

Η ηδυπαθής Εσθήρ

H γυμνόστηθη Εσθήρ να ετοιμάζεται για τη συνάντησή της με το βασιλιά των Περσών,  Τεοντόρ Σασεριώ

1841, Παρίσι, Μουσείο του Λούβρου 

Οι Εβραίοι όμως είχαν αντιληφθεί τις προθέσεις του μεγάλου εχθρού των ΕβραίωνΑμάν από πολύ καιρό. Ήξεραν, ότι ο Αμάν δεν ήταν διεφθαρμένος και ότι τίποτα δεν μπορούσε να τον αποτρέψει από τους σημαντικούς στόχους του. Έτσι πλησίασαν τον γηράσκοντα βασιλιά Ξέρξη. Και διέγειραν τα πάθη του. Τον παρέσυραν στην μέθη και στην ακολασία. Του έφεραν τις ωραιότερες παρθένες , ανάμεσά στις οποίες ήταν και μια ηδυπαθής και ξεδιάντροπη Εβραία. Το όνομά της ήταν Εσθήρ και ήταν η ανιψιά ενός υψηλού εβραίου αξιωματούχου με το όνομα Μαρδοχαίος. Ο Μαρδοχαίος ήταν ο αντίπαλος του μεγάλου εχθρού των Εβραίων, του Αμάν. Η Παλαιά Διαθήκη λέει:

«Και ο βασιλιάς αγάπησε την Εσθήρ πάνω από όλες τις γυναίκες. Και έθεσε το βασιλικό στέμμα στο κεφάλι της και την έκανε βασίλισσα.»

Έτσι οι Εβραίοι είχαν επιτύχει ότι ήθελαν. Ο βασιλιάς είχε προδώσει τους ανθρώπους και το αίμα του, είχε πέσει στην παγίδα που του έστησε η ΕβραίαΕσθήρ. Αυτή έμπλεξε αυτόν τον χαμένο με όλα τα μέσα της φινέτσας. Τον καλούσε σε φαγοπότια και τον έκανε με φαγητά, ποτά και χορό να χάσει τελείως την αίσθηση των πράξεών του.

Ο θάνατος του Αμάν

Σε αυτή την κατάσταση μέθης και παράλογης απληστίας τον φανάτισε εναντίον του Αμάν:

«Και ο βασιλιάς μίλησε στην Εσθήρ σε κατάσταση μέθης: Τι επιθυμείς να σου δώσω, βασίλισσα Εσθήρ. Μπορείς να μου ζητήσεις το μισό βασίλειο, γεννηθήτω το θέλημά σου. Η βασίλισσα Εσθήρ απάντησε: Γνώρισα χάρη από σένα, βασιλιά, δώσ' μου τη ζωή μου και τη ζωή του λαού μου. Επειδή πρέπει να θανατωθούμε…. Και ο βασιλιάς είπε: Ποιος είναι αυτός που συλλογίζεται τέτοια πράγματα; Η Εσθήρ είπε: Ο εχθρός και αντίπαλος είναι ο κακός Αμάν.» (Παλαιά Διαθήκη: Βιβλίο Εσθήρ).

Η Εβραία Εσθήρ απαίτησε από το βασιλιά να κρεμάσει τον εχθρό των ΕβραίωνΑμάν. Ο βασιλιάς το έκανε. Η Παλαιά Διαθήκη λέει:

«Και ο Χαρβόνας, ο ευνούχος (… Ένας Εβραίος δούλος και μπολσεβίκος, D. Schr. d. St.), είπε: Ιδού, στο σπίτι του Αμάν υπάρχει ένα δέντρο, πενήντα πήχες ύψος, που το ετοίμασε για τον Μαρδοχαίο. Ο βασιλιάς είπε: Κρεμάστε τον Αμάν. Και έτσι κρέμασαν τον Αμάν στο δέντρο.»

Και η εγκληματική Εβραία ζήτησε και τους δέκα γιους τού Αμάν:

«Η Εσθήρ είπε: Αν αυτό αρέσει στον βασιλιά, ας αφήσει αύριο τους Εβραίους να πράξουν σύμφωνα με τη σημερινή Εντολή και να κρεμάσουν τους δέκα γιους τού Αμάν στο δέντρο …. Και οι δέκα γιοι του Αμάν απαγχονίστηκαν. Και οι Εβραίοι συγκεντρώθηκαν και έπνιξαν τριακόσιους άνδρες.» (Παλαιά Διαθήκη, Βιβλίο Εσθήρ.)

Το ίδιο βράδυ ξέσπασε στην Περσία η ιουδαιο-μπολσεβίκικη εξέγερση. Ένας πληρωμένος όχλος ξεσηκώθηκε υπό την ηγεσία των Εβραίων. Έσφαξαν όλους τους αντιπάλους των Εβραίων. Ήταν η «νύχτα των μεγάλων μαχαιριών». Ήταν μια νύχτα όπως αυτή που οργάνωσαν στη Ουγγαρία ο Εβραίος Μπέλα Κουν και αμέτρητες φορές οι Εβραίοι Τρότσκι και Ζινόβιεφ στη Ρωσία. Η Παλαιά Διαθήκη έγραψε για εκείνη τη νύχτα:

«Αλλά οι Εβραίοι στις άλλες επαρχίες του βασιλιά συγκεντρώθηκαν. Ησύχασαν από τους εχθρούς τους και έπνιξαν εβδομήντα πέντε χιλιάδες από αυτούς.»

Η γιορτή

Η επόμενη μέρα ήταν μια μέρα χαράς. Οι Εβραίοι έτρωγαν, έπιναν και επιδίδονταν σε ερωτικές διαχύσεις, γιορτάζοντας την επιτυχημένη μαζική δολοφονία. Η Παλαιά Διαθήκη λέει:

«Και οι Εβραίοι αναπαύονται την δέκατη τετάρτη ημέρα του μήνα. Την οποία έκαναν σε μέρα γλεντιού και χαράς και έστελναν ο ένας στον άλλο δώρα. Και ονόμασαν τη μέρα αυτή Πουρίμ κατά το όνομα του Λαχείου. Και οι μέρες αυτές δεν ξεχνιούνται, αλλά πρέπει να διατηρούνται στα εγγόνια και όλες τις γενιές σε όλες τις χώρες και πόλεις. Είναι οι μέρες του Πουρίμ που δεν πρέπει να αγνοούνται από τους Εβραίους.»

Οι Εβραίοι δεν αγνοούν τις «Ημέρες του Πουρίμ». Τις γιορτάζουν «όλα τα φύλα, σε όλες τις χώρες και πόλεις». Γιορτάζουν το Πουρίμ σ‘ όλο τον κόσμο. Και εφέτος, περισσότερο από ποτέ, με απειλές και κατάρες και θα σχίζουν τις κούκλες με μαχαίρια. Μόνο τις κούκλες αυτές δεν θα τις λένε πλέον «Αμάν», αλλά «Χίτλερ» ή «Στράιχερ». Και θα ψάχνουν να βρουν και αυτό τον χρόνο πραγματικά ανθρώπινα θύματα. Γιατί, για να το πούμε έτσι, ο μη Εβραίος που πιστεύει, ότι οι Εβραίοι αυτή τη μέρα ενεργούσαν μόνο συμβολικά, είναι γελοία αφελής. Υπάρχουν Εβραίοι, που σφάζουν ακόμη σήμερα τα θύματά τους ακριβώς όπως οι πρόγονοί τους τη νύχτα Πουρίμ. Ο Dr. Martin Luther (Μαρτίνος Λούθηρος) τους κατάλαβε καλά, όταν έγραφε:

«Όλοι οι στεναγμοί και οι λαχτάρες της καρδιάς τους σημαίνουν, ότι θέλουν εμάς τους ειδωλολάτρες να μας αντιμετωπίσουν, όπως αντιμετώπισαν τους ειδωλολάτρες στην Περσία τον καιρό της Εσθήρ.» (Έκδοση Erlangen, Τόμος 32)

Οι Εβραίοι δεν αναστενάζουν μόνο αλλά και δρουν. Μερικοί μυστηριώδεις φόνοι που δεν αποκαλύφθηκαν, δεν είναι τίποτα άλλο παρά θυσίες κατά την γιορτή του Πουρίμ. Τον Μάρτιο του 1929 (κατά την διάρκεια των εορτασμών του Πουρίμ) θανατώθηκε στο Gladbeck ο μαθητής Γυμνασίου Helmut Daube, ένα πανέμορφο ξανθό αγόρι. Θανατώθηκε σύμφωνα με τους θρησκευτικούς κανόνες, με μαχαιριές στο λαιμό και αιμορραγία. Το σώμα του βρέθηκε μπροστά στο σπίτι των γονέων του.

Και τον Μάρτιο του 1932 (επίσης κατά την διάρκεια του Πουρίμ) θανατώθηκε στο Paderborn κατά τον ίδιο τρόπο η υπηρέτρια Kaspar από τους Εβραίους Meyer(πατέρα και γιο) και το σώμα της κόπηκε σε μικρά κομμάτια μισού κιλού. Και οι δύο δολοφονίες ήταν θανατώσεις θυσίας  για το Πουρίμ. Και σ‘ αυτές θα μπορούσαν να προστεθούν και χιλιάδες παρόμοιες δολοφονίες.

Εβραϊκές τελετουργικές ανθρωποθυσίες, περισσότερα 

και εδώ

Και εμείς γνωρίζουμε, ότι η μεγάλη δολοφονία του Πουρίμ, την οποία λαχταρά ο παγκόσμιος Εβραϊσμός, είναι η δολοφονία του ηγέτη και των συντρόφων του. Πριν από δύο χρόνια ο «Zionist Record» (μια αφρικανική εβραϊκή εφημερίδα) δημοσίευσε ένα άρθρο «Αμάν – Χίτλερ». Εκεί οι Εβραίοι εξέφρασαν την αισιοδοξία και την επιθυμία τους, ότι κάποτε ο Χίτλερ θα πάθει τα ίδια σαν τονΑμάν. Οι Εβραίοι κάνουν λάθος. Η μεγάλη αλλαγή στον κόσμο ήρθε. Η αλλαγή στον κόσμο δεν είναι πλέον ο Εβραίος, αλλά η Άρια νίκη. Αυτή η νίκη όμως, το ξέρουμε και το υποψιάζεται ο παγκόσμιος Εβραϊσμός: Αυτή η νίκη σημαίνει την κατάρρευση του παγκόσμιου εβραϊκού εχθρού.

πηγή

*Αμάν ο Μακεδών, έγινε ο πρώτος βασιλιάς του Αταρξέρξη, υπεράνω όλων των αρχόντων των περί αυτόν.

*Ο Μαρδοχαίος του Ιαϊρου (Μαρδόνιος του Γωβρύα στον Ηρόδοτο) ήταν Ιουδαίος που ζούσε στα Σούσα επί Αρταξέρξη. Προερχόταν από τους Ιουδαίους εκείνους που ο βασιλιάς της Βαβυλώνας Ναβουδοχονόσορας είχε μεταφέρει στην Μεσοποταμία όταν κατέλαβε την Ιερουσαλήμ.

Μαρδοχαίος και Εσθήρ 

Ο Μαρδοχαίος αποκάλυψε στον Αρταξέρξη την συνωμοσία δύο ευνούχων του παλατιού κι έτσι κέρδισε μια θέση κοντά στο βασιλιά των Περσών. Ο Μαρδοχαίος εκπαίδευσε την Αδασά, δηλαδή την Εσθήρ, η οποία ήταν κόρη του θείου του Αμιναδάβ.

πηγή

RV

Ο ΚΝΟΥΤ ΧΑΜΣΟΥΝ «ΠΡΟΚΑΛΕΙ ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΣΕΙΣ»

 Ο Κνουτ Χάμσουν το 1947

Του Παναγιώτη Μαρίνη

Διαβάζω μεταξύ άλλων διά τον γνωστόν Νορβηγόν συγγραφέα, τον Κνουτ Χάμσουν:

"Ένα από τα πιο διεστραμμένα γεγονόνα της σύγχρονης νορβηγικής ιστορίας! 

Ήδη από μικρή ηλικία ανέπτυξε φιλογερμανικά αισθήματα, ήταν αντίθετος με τον βρετανικό ιμπεριαλισμό που απειλούσε τη χώρα του, μισούσε τον κομμουνισμό και τους μπολσεβίκους. Κατά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο υποστήριζε τη Γερμανία και το 1930 ήταν υπέρ του φασιστικού κινήματος της Νορβηγίας, αλλά και της κατάληψης της χώρας του από τους Ναζί. Η αγάπη του για τους αρχαίους πολιτισμούς και οι μυστικιστικές ιδέες για τους ανθρώπους που επιστρέφουν πίσω στις ρίζες τους συμφωνούσαν με τη ναζιστική «μυθολογία».

Ο νορβηγός συγγραφέας Τόρ Ρεμ, στο βιβλίο του «Knut Hamsun:Reisen til Hitler»/Κνουτ Χάμσουν: Το ταξίδι στον Χίτλερ», ανέφερε, μεταξύ άλλων, ότι η συνάντηση του Χάμσουν με τον Χίτλερ και η προσκόλληση του στον ναζισμό αποτέλεσαν «ένα από τα πιο διεστραμμένα γεγονότα της σύγχρονης νορβηγικής ιστορίας. Ο μεγαλύτερος συγγραφέας ενός μικρού έθνους συνάντησε τον μεγαλύτερο τύραννο του κόσμου. 

Μάλιστα, ο Χάμσουν ποτέ δεν απολογήθηκε και μετά την ήττα της Γερμανίας στον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο συνελήφθη με την κατηγορία της προδοσίας. Τότε όμως, ο συγγραφέας ήταν 86 ετών και δεν εκτελέστηκε μαζί με άλλους προδότες, με την υποψία ότι έπασχε από άνοια. Αντί αυτού, η περιουσία του δημεύτηκε, έμεινε κάτω από συνεχή ψυχιατρική παρακολούθηση και πέθανε περιφρονημένος, αλλά αμετανόητος στις 12 Φεβρουαρίου 1952, στα 92 του χρόνια. 

Οι ναζιστικές πολιτικές απόψεις και η ιδέα μιας «πανγερμανικής ενότητας» που οδήγησαν στην «αποκαθήλωσή» του από τον νορβηγικό λαό, προκαλούν ακόμη και σήμερα αντιπαραθέσεις." 

-----------

Η υπόθεσις αυτή μάς κάνει και εμάς να απορούμε! Αξίζει να μελετηθή! Αξίζει να μελετήση κανείς και τις δύο συνιστώσες του ζητήματος, αφ' ενός τις γνώμες του Κνούτ Χάμσουν και αφ' ετέρου τις γνώμες των Νορβηγών, όχι των παραγματικών Νορβηγών, απαιτείται ειδική μελέτη διά να είδωμεν τί εσκέπτοντο οι Νορβηγοί τότε, αλλά των Νορβηγών όπως ήτο η μεταπολεμική ηγεσία τους κι όπως μάς τους παρουσιάζει σήμερον η προπαγάνδα, διότι και σήμερον δεν γνωρίζομε τί σκέπτονται οι Νορβηγοί κι ούτε το ομολογούν φοβούμενοι τον Αντιρατσιστικόν νόμον!

Ας κάνωμε μίαν μικράν ιστορικήν αναδρομήν! Η πρώτη φάσις του Μεγάλου Πολέμου, το 1914-1918, εκρήμνισε και μετέτρεψε εις ερείπια πραγματικά και ψυχικά τον Ελληνικόν-Αναγεννησιακόν-Δυτικόν Πολιτισμόν! Ο πραγματικός σκοπός του πολέμου που εσχεδιάσθη από τους Διεθνείς Τραπεζίτας ήτο η συντριβή του αυτοκρατορικού θρόνου της Ρωσσίας, πράγμα που επετεύχθη ενωρίς! Οι πραγματικοί νικηταί του πολέμου ήσαν οι Μπολσεβίκοι που υπεστηρίχθησαν σκανδαλωδώς και λίαν περιέργως τόσον από τους Διεθνείς Τραπεζίτας όσον και από τις κυβερνήσεις Αμερικής, Αγγλίας, Γαλλίας· σκανδαλωδώς καθώς μάλιστα δεν έκρυβαν ούτε τα εγκληματικά και απάνθρωπα σχέδιά τους, ούτε το μίσος τους διά τον Δυτικόν Πολιτισμόν! Ο Κνούτ Χάμσουν ήτο εναντίον τους, υπήρχε κάποιος έστω ένας εχέφρων Νορβηγός που ήτο υπέρ τους; Οπωσδήποτε όχι! 

Κατόπιν ήλθε ο Μεσοπόλεμος, μία περόδος δεινών αναστατώσεων με την πλήρη οικονομικήν εκμετάλευσιν της Ευρώπης από τους Διεθνείς Τραπεζίτες και συγχρόνως τις Κομμουνιστικές επαναστάσεις του 1918 που κατέστρεψαν ό,τι είχε απομείνει από τον πόλεμον και έσπειραν παντού τον θάνατον! Ως απεγνωσμένη αντίδρασις των λαών σε αυτήν την δεινήν λαβήν θανάτου ήλθε ο Φασισμός! Ο Κνούτ Χάμσουν ήτο υπέρ του Φασισμού! Την στιγμήν μάλιστα, που οι Μπολσεβίκοι μέσα από έναν αιματηρόν αγώνα ηγωνίζοντο να κατακτήσουν την Ισπανίαν και συγχρόνως η ΕΣΣΔ έκανε δύο πολυνέκρους πολέμους κατά της Φινλανδίας με σκοπόν να καταβροχθίση όλην την Σκανδιναβίαν, οι υπόλοιποι Νορβηγοί τί έκαμναν; Το μόνον λογικόν θα ήτο να συμπολεμήσουν με την Φινλανδίαν να αποκρούσουν την απαισίαν απειλήν! Αυτοί τί έκαμαν αλήθεια; Ησαν υπέρ του Στάλιν κι έλεγαν "μπράβο, να την καταβροχθίσης την Φινλανδία, έλα κι από δώ"; Πιθανόν! 

ΣΗΜΕΙΩΣΙΣ: Καταβροχθίζω ΔΕΝ είναι έκφρασις ιδική μας! Γράφει ο Μίλοβαν Τζίλας στις «Συνομιλίες με τον Στάλιν» (ελλ. εκδοσις, 1962): 

…ο Στάλιν προς έκπληξί μου είπε: - Δεν έχουμε ειδικά συμφέροντα στην Αλβανία. Συμφωνούμε να καταβροχθίση η Γιουγκοσλαβία την Αλβανία. Λέγοντας αυτά, είχε μαζέψει τα δάκτυλα του δεξιού του χεριού στο στόμα του και έκανε μιά κίνησι, σαν να ήταν να τα καταπιή. Έμεινα έκπληκτος, σχεδόν κεραυνοβολημένος γιά τον τρόπο της εκφράσεως του Στάλιν και γιά την χειρονομία του καταβροχθισμού… 

------

Διαβάζομε ότι «Η αγάπη του για τους αρχαίους πολιτισμούς και οι μυστικιστικές ιδέες για τους ανθρώπους που επιστρέφουν πίσω στις ρίζες τους συμφωνούσαν με τη ναζιστική "μυθολογία"»! Ναί, σωστά, διότι η «ναζιστική "μυθολογία"» ήτο μία παραδοσιακή ευρωπαϊκή μυθολογία που ενεπνέετο ειδικώς από τις Νορβηγικές επικές διηγήσεις, τις γνωστές ως Saga, ενώ το αντίθετον της εποχής, ο Μαρξιστικός Μύθος, μυρίζει από μακρυά ως δημιούργημα Αλλογενών που σκοπόν έχει να εξαφανίση τον Δυτικόν Πολιτισμόν! Επομένως οι υπόλοιποι Νορβηγοί τί επίστευαν; Τον Μαρξιστικόν Μύθον; Πιθανόν! 

Διαβάζομε περαιτέρω ότι «η συνάντηση του Χάμσουν με τον Χίτλερ και η προσκόλληση του στον ναζισμό αποτέλεσαν "ένα από τα πιο διεστραμμένα γεγονότα της σύγχρονης νορβηγικής ιστορίας. Ο μεγαλύτερος συγγραφέας ενός μικρού έθνους συνάντησε τον μεγαλύτερο τύραννο του κόσμου"». Διατί; Εάν είχε συναντηθεί με τον Στάλιν θα ήσαν όλα καλά; Ασφαλώς θα ήσαν όλα καλά και σήμερα θα εδοξάζετο ο Χάμσουν, διότι την ιστορίαν την γράφουν οι νικητές! Επομένως δεν ομιλεί «ο νορβηγός συγγραφέας Τόρ Ρεμ» με συλλογισμούς που επιδιώκουν να ανιχνεύσουν την αλήθειαν αλλά ως λέκτωρ των νικητών του πολέμου! Δεν είναι ούτε ο πρώτος, ούτε ο τελευταίος. Διά την ιστορικήν αλήθειαν ο Αδ. Χίτλερ είχε εκλεγεί δημοκρατικά με την καθολικήν ψηφοφορίαν Καγκελάριος, ενώ ούτε ο Τσώρτσιλ είχε εκλεγεί, ούτε ο Στάλιν, αντιθέτως ο Λένιν διέλυσε με τα όπλα την άρτι εκλεγείσαν Συντακτικήν Συνέλευσιν, επομένως "τύραννο" δεν πρέπει να τον ονομάζης! Στον Τσώρτσιλ που έκλεισε άνευ κατηγορίας κι άνευ δίκης τους πολιτικούς αντιπάλους του βουλευτάς στις φυλακές χρησιμοποιών το Μεσαιωνικόν "Βασιλικόν διάταγμα αρ. 16" ναί ταιριάζει ο ορισμός του "τυράννου"! 

Διαβάζομε ότι ο Χάμσουν ήτο υπέρ «της κατάληψης της χώρας του από τους Ναζί»! Αυτό δεν είναι πρωτοφανές, π.χ. το είδαμε στην Ιταλίαν, που μόλις απεβιβάσθησαν οι εχθροί της Ιταλίας στην Σικελίαν, οι Αγγλοαμερικανοί και οι σύμμαχοί τους, ενεφανίσθη πλήθος δοσιλόγων, που απεκάλουν εαυτούς Αντιφασίστες που όχι μόνον εχειροκρότησαν την εισβολήν αλλά την υπεστήριξαν ενόπλως και με κάθε άλλον δυνατόν τρόπον και εχαίροντο ηδονικά όταν ο Γαλλικός στρατός του Ντε Γκωλ έκαιγε τα ιταλικά χωρία, εδολοφονούσε τους κατοίκους και εκακοποιούσε και εβίαζε τις Ιταλίδες! Ομως αυτούς ουδείς τους εκατηγόρησε ότι επειδή ήσαν «υπέρ της κατάληψης της χώρας του από τους Αγγλοαμερικανούς»! Αντιθέτως, αποτελεί τίτλον τιμής να ήσουν υπέρ του κατακτητή και οι Ιταλοί ζητούν να εύρουν τοιούτους διά να τους κάνουν Προέδρους της Δημοκρατίας, όπως ο Σάντρο Περτίνι και ο Τζιόρτζιο Ναπολιτάνο! Επομένως δεν είναι προφανώς σε όλες τις περιπτώσεις κακόν να είσαι υπέρ του Κατακτητού! Πολλές φορές είναι τιμή σου να το δηλώνης κιόλας: Διά παράδειγμα, δείτε τον Maurice Thorez, τον Γ.Γ. του Κ.Κ. Γαλλίας (1930-1964) ο οποίος μάλιστα ελατρεύθη ως θεός με πρωτοφανείς εκδηλώσεις προσωπολατρίας! Αυτός ερωτώμενος, «τί θα πράξετε εάν επιτεθεί στην Γαλλία ο Σοβιετικός Στρατός» απαντούσε: «θα τους υποδεχθούμε με άνθη και με αισθήματα ευτυχίας»! Δι' αυτό έμεινε τετιμημένος στην ιστορίαν, διότι ήτο δουλικός υπηρέτης του Στάλιν, όπως παραδίπλα ο Palmyro Togliatti, και εχθρός της πατρίδος του!

Διαβάζομε ότι «μετά την ήττα της Γερμανίας στον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο συνελήφθη με την κατηγορία της προδοσίας»! Γιατί; Πού έγκειται η προδοσία; Ας το εξετάσωμε!

Ως προελέχθη λόγω της δημιουργηθείσης στην μετά το 1918 Ευρώπην κατάστάσεως εγεννήθη η απεγνωσμένη αντίδρασις των ευρωπαϊκών λαών τών ευρισκομένων εν μέσω των ερειπίων και διοικουμένων από ελίτ εχθρικές προς την χώραν και το έθνος τους! Οι μετά το 1918 κοσμοεξουσιαστές ηθέλησαν να συντρίψουν αυτήν την λαϊκήν αντίδρασιν που την ωνόμασαν συνολικώς Φασισμό! Ούτως έκλεισαν την Γερμανίαν στο Δάντσιχ και άρχισε ο πόλεμος! Οι εκπρόσωποι των εχθρών της Ευρώπης και του Δυτικού πολιτισμού ήσαν οι Ρούζβελτ-Τσώρτσιλ-Στάλιν· γνωστό αυτό! Εχθροί του Δυτικού πολιτισμού; Σαφώς, δείτε π.χ. το εξής:

ΠΑΡΕΝΘΕΣΙΣ: ΔΙΑΤΙ ΟΙ ΣΥΜΜΑΧΙΚΟΙ ΒΟΜΒΑΡΔΙΣΜΟΙ ΕΣΤΟΧΕΥΟΝ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΩΣ ΤΑ ΜΝΗΜΕΙΑ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ;;

Οι στρατιωτικοί διεμαρτύροντο ότι έπρεπε οι βομβαρδισμοί να στοχεύουν σε στρατιωτικές εγκαταστάσεις ή σε υποδομές όπως οι γέφυρες, τα αεροδρόμια, ή έστω σε βιομηχανικές περιοχές! Πράγματι εάν εγίνετο έτσι ο χρόνος που διήρκεσε ο πόλεμος θα εμειούτο εις το ήμισυ! ΟΜΩΣ, ο Τσώρτσιλ επέμενε οι βομβαρδισμοί να αφορούν κατά κύριον λόγον το ιστορικόν κέντρον των πόλεων! 

Ούτως κατεστράφη ολοσχερώς η Δρέσδη. Η Δρέσδη δεν ήτο τυχαία πόλις, ήτο η πρωτεύουσα του Βασιλείου της Σαξωνίας, πόλις-μουσείον στολισμένη όσον καμμία άλλη με κτήρια υψηλής αισθητικής αξίας, διό καλουμένη "Αθήναι του Βορρά"! Η Δρέσδη κατεστράφη ολοσχερώς δι' ενός φρικτού Ολοκαυτώματος εμπρηστικών βομβών! Και εκεί κατεκάησαν οι συνωθούμενοι 600.000 (εξακόσιες χιλιάδες) πρόσφυγες από την Ανατολήν! Ομοίως κατεστράφησαν πολλές άλλες ιστορικές πόλεις της Γερμανίας, ως η Νυρεμβέργη και το ιστορικόν κέντρον του Αμβούργου.

Κατά τους βομβαρδισμούς της Ιταλίας η Αγγλική αεροπορία επεκεντρώθη αποκλειστικώς στα πολιτιστικά μνημεία! Ούτως εμβομβαρδίσθη η Πομπηΐα! Αδιανόητον, και όμως συνέβη! Στην Νεάπολιν εβομβαρδίσθη μόνον το ιστορικόν κέντρον και κατεστράφησαν σημαντικά μνημεία, όπως το περίφημον μοναστήρι Σάντα Κιάρα! Οπως έγινε και στον βομβαρδισμόν του Πειραιώς όπου εμβομβαρδίσθη μόνον ακριβώς το κέντρον της πόλεως πέριξ της πλατείας Κοραή!

Στους βομβαρδισμούς του Μιλάνου εβομβαρδίσθησαν αποκλειστικώς πολιτιστικά μνημεία, ως ο αρχαίος ναός του Αγίου Αμβροσίου! Στον βομβαρδισμόν του 1942 έκπληκτος ο Βρετανός αρχηγός του σμήνους είδε ότι το επίκεντρον του βομβαρδισμού ήτο το Ντουόμο, αναμφισβητήτως το Νο 1 μνημείον του Αναγεννησιακού-Δυτικού πολιτισμού, που εκτίζετο επί 600 έτη και ακόμη δεν έχει τελειώσει πλήρως! Συγκλονισμένος ο αγαθός Αγγλος αξιωματικός δεν εξετέλεσε την εντολήν και ούτως το Ντουόμο εσώθη! https://en.wikipedia.org/wiki/Milan_Cathedral

--------

Ο Κνουτ Χάμσουν επισκέπτεται τον Αδόλφο Χίτλερ

Λοιπόν, εις αυτήν την μεγάλην τραγωδίαν με το μέρος ποίου έπρεπε να είναι ο Χάμσουν και οι υπόλοιποι Νορβηγοί; Με τους τελευταίους υπερασπιστάς του Πολιτισμού ή με τους αντιπάλους τους;; Σε κάποιους δεν αρέσουν οι υπερασπισταί αυτοί του Πολιτισμού! Αυτό όμως είναι άτοπος συζήτησις διότι οι τελευταίοι σπασμοί ενός θνήσκοντος ανθρώπου ή ενός Πολιτισμού δεν περιμένουμε να έχουν καλαισθησίαν! Με το μέρος ποιού έπρεπε να είναι ο Ευρωπαίος; Έπρεπε να είναι τους Σοβιετικούς που επλημμύρισαν την Ευρώπην και αφού την ελήστευσαν (ολόκληρα εργοστάσια μετεφέρθησαν στην ΕΣΣΔ), την έκαυσαν (δείτε τα αριστουργήματα της Βιέννης που τα επυρπόλησαν οι Σοβιετικοί στρατιώτες "έτσι γιά την πλάκα τους"), εδολοφόνησαν και εβίασαν "με την ψυχή τους", την μετέτρεψαν την μισή σε φρικτό Γκούλαγκ χωρίς μάλιστα να την έχουν κατακτήσει επαξίως αλλά κατόπιν από αισχρές συμφωνίες με τους Ρούζβελτ-Τσώρτσιλ! 

Ενδιαφέρουσα είναι η περίπτωσις της Πολωνίας. Οι Αγγλοαμερικανοί παρεχώρησαν στο Στάλιν τόσον την ημίσειαν Πολωνίαν που είχε ήδη καταβροχθίσει όσον και την μεταπολεμικήν "ανεξάρτητον Πολωνίαν". Ομως υπήρχε ένα σοβαρόν εμπόδιον! Η εξόριστος κυβέρνησις στο Λονδίνον υπό τον εθνικόν ήρωα στρατηγόν Σικόρσκυ ήτο ισχυρά και έχαιρε της αγάπης του πολωνικού λαού και συνάμα ήτο ατίθασος! Οταν ο Τσώρτσιλ είπε εις τον Σικόρσκυ ότι το κομμάτι της Πολωνίας, τουτέστιν άνω του ημίσεως αυτής, που είχε καταβροχθίσει η ΕΣΣΔ δεν επρόκειτο να τής επιστραφή, αυτός αντέδρασε λέγων: «Πώς είναι δυνατόν ο πρώτος νικητής του πολέμου να εξέλθη αυτού κολοβωμένος;». Σωστή απάντησις δοθέντος μάλιστα ότι η Αγγλία και η Γαλλία εκήρυξαν τον πόλεμον στην Γερμανίαν διότι είχον υπογράψει το «Σύμφωνον εγγυήσεως της εδαφικής ακεραιότητος της Πολωνίας»! Τότε ενοχλημένος ο Τσώρτσιλ «εβούλιαξε στο Γιβραλτάρ τον Σικόρσκυ και όλο του το σόϊ», όπως εχαρακτήρισε το γνωστόν "πεποιημένον" αεροπορικόν ατύχημα ο Στάλιν ομιλών με τον Μίλοβαν Τζίλας!

Προδότης σαφώς φαίνεται ο Βασιλεύς της Νορβηγίας που εγκατέλειψε τον λαόν του και πήγε να ζήση σε ένα ανάκτορον στην Αγγλία και όλοι οι Νορβηγοί (εφ' όσον υπήρχον τοιούτοι) που ήσαν υπέρ των Ρούζβελτ-Τσώρτσιλ-Στάλιν!! 

Διαβάζομε περαιτέρω ότι ήτο «η ιδέα μιας "πανγερμανικής ενότητας»" που οδήγησαν στην "αποκαθήλωσή»" του από τον νορβηγικό λαό, προκαλεί ακόμη και σήμερα αντιπαραθέσεις», διατί; Διατί είναι κακή η Παγγερμανική ενότης;; Σήμερα ζούμε στην εποχή που λατρεύονται οι ενότητες, ακόμη κι αυτή της Ε.Ε. με την Τουρκίαν! Δεν είναι λογική η Παγγερμανική ενότης;; Διατί δεν αρέσει στους Νορβηγούς;; Εδώ δέχονται προγραμματικώς να αποικίζεται η Νορβηγία από Αλλογενείς, εδώ δέχονται τους Σομαλούς και διδάσκουν τα κορίτσια τους ότι το σωστό είναι να συνευρίσκονται μαζί τους και να κάνουν μαύρο παιδί! πιό λογική φαίνεται η Παγγερμανική ενότης κι αντιθέτως φαίνεται δόλιος και εκφυλισμένος προδότης όποιος προάγει τον εποικισμό της Νορβηγίας!

Εξετάζοντες το θέμα από πλευράς ράτσας και κουλτούρας η απόβασις των Γερμανών στην Νορβηγίαν διόλου δεν φαίνεται κατάκτησις αλλά λογική ολοκλήρωσις του κύκλου του Γερμανικού πολιτισμού! Οι Νορβηγοί ομιλούντες μίαν γερμανικήν γλώσσαν και έχοντες την κοινήν γερμανικήν παράδοσιν και θρησκευτικήν μυθολογίαν λογικόν είναι να αισθάνονται πιό οικεία μέσα σε μία Παγγερμανική Ένωσι παρά στην αγκαλιά των Ρούζβελτ-Τσώρτσιλ-Στάλιν ή στην αγκαλιά (κυριολεκτικώς εδώ) των Σομαλών! Επ' αυτού δεν χωρούν αντιρρήσεις! 

Διαβάζομε ακόμη ότι «Τότε όμως, ο συγγραφέας ήταν 86 ετών και δεν εκτελέστηκε μαζί με άλλους προδότες, με την υποψία ότι έπασχε από άνοια. Αντί αυτού, η περιουσία του δημεύτηκε, έμεινε κάτω από συνεχή ψυχιατρική παρακολούθηση και πέθανε περιφρονημένος, αλλά αμετανόητος στις 12 Φεβρουαρίου 1952, στα 92 του χρόνια»!

Ας ιδούμε τί συμβαίνει εδώ, «εκτελέστηκαν, μας λέγουν, προδότες», ναι προδότες οι οπαδοί της Παγγερμανικής ενότητος κι όχι οι πράκτορες των Μπολσεβίκων! Λογική που αποδομεί όλην την λογικήν συγκρότησιν του ανθρώπου! Ομως ο Χάμσουν «δεν εκτελέστηκε» διότι υπήρχε «υποψία ότι έπασχε από άνοια»! Φυσικά, από άνοια δεν έπασχαν οι Αριστεροί Μαρξιστές Σταλινικοί που εκυριάρχησαν μεταπολεμικώς στην Σκανδιναβία και την ωδήγησαν στην σημερινή της κατάστασι· αυτοί εγνώριζαν καλώς τί έπραττον! «η περιουσία του δημεύτηκε»· διατί; Και 86 ετών ήτο και έπασχε κι από άνοια, έπρεπε να μείνη πάμφτωχος ζητιάνος;; Εδώ βλέπομε την αισχρή εκδικητική μανία των Ρούζβελτ-Τσώρτσιλ-Στάλιν και των Νορβηγών λεικτόρων τους! «έμεινε κάτω από συνεχή ψυχιατρική παρακολούθηση»: Πολύ ενδιαφέρον! Οι ψυχιατρικές ιδέες του Στάλιν μετεφυτεύθησαν και στην Δύσιν! Στον Στάλιν εδόθησαν πολλοί τίτλοι, από Μεγάλος στρατηγός έως Μεγάλος κηπουρός! Λέγουν ότι δεν τους άξιζε αυτούς τους τίτλους· πιθανόν, όμως οπωσδήποτε αξίζει τον τίτλον του Μεγάλου ψυχιάτρου! Πιστεύομε, σοβαρά τώρα, ότι τα πιό βδελυρά γεννήματα του Μεταπολεμικού κόσμου είναι αυτοί οι Νορβηγοί ψυχίατροι· μόνον αηδία και αποστροφή είναι δυνατόν να αισθάνεται κάθε έντιμος άνθρωπος δι' αυτούς τους βδελυρούς που κατεπάτησαν χωρίς περίσκεψιν την ηθικήν του ιατρικού λειτουργήματος! «πέθανε περιφρονημένος»: Αναμενόμενον είναι, όποιος δεν δίδει γην και ύδωρ στους Κοσμοεξουσιαστάς του Μεταπολεμικού κόσμου ούτως πεθαίνει περιφρονημένος και ανέστιος και γιά να βοηθήσουν την κατάστασιν του δημεύουν την περιουσίαν του! Δεν ευχόμεθα να πεθάνη ούτως και η Νορβηγία!

RV