Πέμπτη 30 Απριλίου 2015

Η ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΒΕΡΟΛΙΝΟΥ



Από το ομότιτλο βιβλίο του Θόδωρου Μανιάτη

"Στο μπούνκερ  η ατμόσφαιρα είναι καταθλιπτική. Ο Χίτλερ εμφανίζεται στις 11. Αποχαιρετά τους συνεργάτες του και παρουσία όλων βγάζει από το σακκάκι του το χρυσό σήμα του Εθνικοσοσιαλιστικού κόμματος και το καρφιτσώνει μέσα στη γενική σιωπή πάνω στο φόρεμα της Μάγδας Γκαίμπελς στο ύψος της καρδιάς. Χειρονομία συμβολική. Ύστατη αναγνώρισι για το δράμα που ζει μια μητέρα του Ράιχ. Ο Χίτλερ ζητά να γευματίση για τελευταία φορά μαζί με την σύζυγό του και αμέσως μετά κλείνεται στο γραφείο του. Ο καμαριέρης του Χίτλερ, Λίνγκε, -αυτόπτης μάρτυς- έτσι περιγράφει τις τελευταίες στιγμές του αρχηγού του:
              Έπειτα από λίγο εμφανίστηκε ο Γκύνσε, βοηθός του Χίτλερ ο οποίος ανέφερε ότι η κυρία Γκαίμπελς ήθελε να μιλήση για μια ακόμη φορά με τον Φύρερ. Ο Χίτλερ πήγε στην κυρία Γκαίμπελς και εγώ τον συνόδευσα. Ο δόκτωρ Γκαίμπελς μάς υπεδέχθη στον προθάλαμο και είπε στον Χίτλερ:
                - Φύρερ μου γιατί δεν προσπαθείτε να βγήτε από το Βερολίνο υπό την προστασία της Χιτλερικής νεολαίας;
                        - Δόκτωρ -απάντησε ο Χίτλερ- γνωρίζετε την απόφασί μου. Δεν θα την αλλάξω. Όμως εσείς μπορείτε να αφήσετε το Βερολίνο μαζί με την οικογένειά σας.
                  Ο Γκαίμπελς αποκρίθηκε με τη σειρά του.
                   - Όχι, Φύρερ μου. Στον τελευταίο μου λόγο υπό την ιδιότητά μου σαν Γκαουλάιτερ είχα πει ότι δεν θα εγκατέλειπα το Βερολίνο, αλλά ότι θα έμενα μαζί με την οικογένειά μου. Είναι μια υπόσχεσις την οποία θέλω να κρατήσω.
                 Μετά οι δύο έσφιξαν τα χέρια σιωπηλά. Ο Χίτλερ πήγε στην κυρία Γκαίμπελς και την αποχαιρέτησε.
                      Ύστερα επέστρεψε μαζί μου. Η ώρα ήταν 3.45. Όταν φθάσαμε μπροστά από την πόρτα του δωματίου του τού είπα ότι και εγώ ήθελα να τον αποχαιρετήσω. Ο Χίτλερ μού είπε:
                        - Λίνγκε, διέταξα, όλος αυτός ο κόσμος να βγη από το Βερολίνο σε μικρές ομάδες. Ενωθήτε με μία από αυτές και προσπαθήστε να φθάσετε στην Δύσι.
                     - Φύρερ μου, τον ρώτησα, και τώρα για ποιον θα πρέπει να πολεμήσουμε; 
                        Ο Χίτλερ μού έσφιξε το χέρι και μου είπε:
   - Für Den Kommenden Mann. -Για τον άνδρα που πρόκειται να έλθη. 
                    Στάθηκα ακίνητος στον ναζιστικό χαιρετισμό και έπειτα κατευθύνθηκα προς την έξοδο του Μπούνκερ. Δεν ήθελα πλέον ούτε να βλέπω ούτε να ακούω τίποτε".

Ristorante Verona