Η 13η ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
Ελάχιστες ημέρες στην ιστορία του Ν.S.D.A.P έχουν τόσο μοιραία σημασία για τη Καινούρια Γερμανία, όσο εκείνη της 13ης Αυγούστου 1932.
Εκείνη την ημέρα ο αρχηγός μας με τη σταθερότητα του χαρακτήρα του και με το λαμπρό παράδειγμα της Πίστης του προς το Έθνος, έσωσε το κίνημα και του έδωσε την ηθική δύναμη για να ξεπεράσει την επικίνδυνη καταιγίδα στους μήνες που ακολούθησαν, μέχρι που στο τέλος, η ζυγαριά του πεπρωμένου έκλεινε υπέρ του κόμματος.
Αμέσως μετά τη μεγάλη επιτυχία της 31ης Ιουλίου,που κατέστησε τόσο εμφανή τη κυρίαρχη θέση του Ν.S.D.A.P, το κόμμα προέβαλε ξεκάθαρα το δικαίωμά του να αναλάβει τη διακυβέρνηση του Κράτους. Κανένα Κράτος του κόσμου με κοινοβουλευτική διακυβέρνηση, δεν θα απέρριπτε ποτέ παρόμοιο δικαίωμα.
Αλλά η αστική μας τάξη ,τυφλή όπως πάντα, δεν μπορούσε ακόμα να κατανοήσει το αίτημα αυτό.
Η κυβέρνηση που κλήθηκε να υλοποιήσει μια εργασία απόλυτα διασαφηνισμένη, δηλαδή να επιβεβαιώσει επίσημα τη θέληση του Έθνους, απέτυχε στην ανάληψη άμεσης δράσης.
Ο αρχηγός μας είχε φύγει για τις Βαυαρικές Άλπεις να περιμένει εκεί τις αποφάσεις τους.Τα πρωτοκλασάτα μέλη του Ν.S.D.A.P τον συνόδευσαν εκεί.
Στις 11 Αυγούστου, ο αρχηγός μας ειδοποιήθηκε τηλεφωνικά από το Βερολίνο, να επιστρέψει στη Πρωτεύουσα στις 12 Αυγούστου για συζητήσεις και λήψεις αποφάσεων με απώτερο σκοπό, το σχηματισμό καινούριας Κυβέρνησης.
Εμείς- όπως και οι περισσότεροι πολίτες-που δεν ήμασταν γνώστες της πραγματικής κατάστασης , υποθέταμε με σιγουριά ότι επί τέλους είχε φτάσει η στιγμή του Αδόλφου Χίτλερ.
Ο αρχηγός μας απάντησε ότι θα μπορούσε να βρίσκεται στο Βερολίνο το πρωί της 13ης Αυγούστου. Είχε το ισχυρό προαίσθημα ότι δεν επρόκειτο να συμβεί τίποτα το σημαντικό.
Πριν από την αναχώρησή του -κατά τη διάρκεια μιας σύντομης παραμονής στο Chiemsee - είχε ήδη επιβεβαιώσει σε μια συγκέντρωση με τους πιο στενούς οπαδούς , τη πρόθεσή του,γνωστή σε μας , να μην δεχθεί τίποτα λιγότερο πέρα από την πλήρη ανάληψη των κυβερνητικών ευθυνών απορρίπτοντας ταυτόχρονα συμβιβασμούς και μίζερες προτάσεις.
Τι είχε συμβεί στο Βερολίνο εν τω μεταξύ; Μετά από μακρές συζητήσεις , είχαν συμφωνήσει να προσφέρουν στον Αδόλφο Χίτλερ τη θέση του Αντικαγκελαρίου στη Κυβέρνηση φον Πάπεν, έτσι ώστε να δώσουν την εντύπωση ότι λαμβάνουν σοβαρά υπόψη τη θέληση του λαού. Κάλεσαν τον αρχηγό μας στο Βερολίνο για να τον πείσουν να στρατεύσει το Εθνικό Σοσιαλιστικό Κόμμα, στα καλά και στα άσχημα , σε μια κυβέρνηση της οποίας η ηγεσία και η τελική απόφαση θα προσδιοριζόταν πέρα από τη δική του επιρροή. Αν αυτός αρνιόταν , οι φλόγες της λαϊκής ανυπομονησίας, που άναψαν από την αγανάκτηση λόγω των συχνών εκλογών, θα θέριευαν εναντίον του N.S.D.A.P
Στο 8 π.μ. της 13ης Αυγούστου, ο αρχηγός μας, αναχώρησε οδικά από το Μόναχο, συνάντησε τον Επιτελάρχη Ραίμ σε ένα μικρό προάστιο κοντά στο Πότσνταμ. Στις 10 η ώρα, μπήκε στο Υπουργείο Άμυνας για μια σύσκεψη με το Σλάιχερ, και αργότερα συνάντησε τον φον Πάπεν στο γραφείο του Καγκελαρίου του Ράιχ .
Εκεί του απεκάλυψαν το κυβερνητικό σχήμα. Ο Αδόλφος Χίτλερ απέρριψε αμέσως τις παράλογες προτάσεις , ακύρωσε τη συνάντησή του με τον Πρόεδρο του Ράιχ σαν εντελώς περιττή από τη στιγμή που οι αποφάσεις είχαν ήδη παρθεί . Αποφάσισε όμως να πραγματοποιήσει την επίσκεψη, όταν το απόγευμα, ο Γενικός Γραμματέας της Προεδρίας τηλεφώνησε από το Γραφείο της Καγκελαρίας στο Δόκτορα Φρικ λέγοντας ότι ο Πρόεδρος του Ράιχ δεν είχε λάβει ακόμα τις οριστικές του αποφάσεις.
Μετά την επίσκεψή του στον Πρόεδρο του Ράιχ , μπροστά στον οποίο επανέλαβε την αξίωση να ορισθεί Καγκελάριος , ο αρχηγός μας επέστρεψε στο σπίτι του Δόκτορα Γκαίμπελς . Αμέσως σαν να υπάκουε σε μια συγκεκριμένη εντολή, ο κυβερνητικός τύπος που είχε διαρρεύσει "εμπιστευτικά" την είδηση παραμορφωμένη άρχισε να κραυγάζει. "Ο Χίτλερ θέλει την απόλυτη εξουσία." "Αξίωση δίχως προηγούμενο " ¨Ο Πρόεδρος τον έβαλε στη θέση του."
Ο κόσμος τους πίστευε. Για χάρη του λαού , ο αρχηγός μας είχε απορρίψει μια προσφορά ακόμα πιο δελεαστική σύμφωνα με την αστική ή μαρξιστική νοοτροπία 'δεν πουλήθηκε στο σύστημα για λίγες κυβερνητικές θέσεις.
συνέχεια εδώ
RV