Τετάρτη 20 Απριλίου 2016

Ποίημα του Αδόλφου Χίτλερ: Ο Βόταν και οι Ρούνοι





Πηγαίνω μερικές φορές, τις ἄγριες νύχτες,
Στην Ἀριά του Βόταν, στο ἤσυχο ἄλσος,
Για να σφυρηλατήσω μια συμμαχία
Με τις μυστήριες δυνάμεις.
Οι Ρούνοι, ὠς δια μαγείας, μου ἐμφανίζονται
Ὑπό το Σεληνόφως.
Και ὄλοι ὄσοι κατά τη διάρκεια της ἠμέρας
Ἤταν γεμάτοι ἀναίδεια,
Θα γίνουν ἀσήμαντοι μπροστά
Στη μαγική φόρμουλα!
Τραβούν λαμπερά σπαθιά,
Μα ἀντί να πάνε να πολεμήσουν
Μεταμορφώνονται σε σταλαγμίτες.
Κατ’ αὐτόν τον τρόπο, οι κίβδηλοι
Ξεχωρίζουν ἀπό τους αὐθεντικούς.
Κατέκτησα τη φωλιά του Λόγου
Δίνοντας, ἔπειτα, στους ἀρίστους και δικαίους,
Με τη φόρμουλα μου,
Εὐλογία και εὐημερία.
                                           
Ἀδόλφος Χίτλερ

Γραμμένο το ἔτος 1915 



RV