Απόσπασμα από το τελευταίο άρθρο που ανήρτησε στην ιστοσελίδα του ο Ντομινίκ Βεννέρ λίγη ώρα πριν από την τραγική του αυτοκτονία.
«Απαιτείται μια γνήσια πνευματική και ηθική μεταρρύθμιση», «η κατάκτηση εκ νέου της μνήμης της ευρωπαϊκής και γαλλικής ταυτότητας, της οποίας η ανάγκη δεν έχει γίνει ακόμη σαφώς αντιληπτή. Χρειάζονται οπωσδήποτε νέες χειρονομίες, εντυπωσιακές και συμβολικές, που θα μας βγάλουν από την υπνηλία, θα ταρακουνήσουν τις αναισθητοποιημένες συνειδήσεις μας και θα αφυπνίσουν τη μνήμη της καταγωγής μας. Μπαίνουμε σε μία εποχή κατά την οποία τα λόγια μας πρέπει να επικυρώνονται από τις πράξεις μας.
Πρέπει επίσης να θυμόμαστε αυτό που αριστοτεχνικά διετύπωσε ο Χάιντεγκερ στο “Είναι και Χρόνος” ότι, δηλαδή, η ουσία του ανθρώπου βρίσκεται στην ύπαρξή του και όχι σε έναν “άλλο κόσμο”. Είναι εδώ και τώρα που παίζεται το πεπρωμένο μας ως το τελευταίο δευτερόλεπτο. Κι αυτό το έσχατο δευτερόλεπτο είναι τόσο σημαντικό όσο το υπόλοιπο της ζωής. Γι’ αυτό πρέπει να είμαστε ο εαυτός μας ως την τελευταία στιγμή. Μόνο όταν αποφασίζουμε εμείς οι ίδιοι, όταν πραγματικά επιθυμούμε το πεπρωμένο μας, τότε μόνο νικάμε την ανυπαρξία. Και δεν υπάρχει διαφυγή από αυτή την απαίτηση γιατί δεν έχουμε παρά μόνο αυτή τη ζωή που ζούμε για να είμαστε ή ο εαυτός μας πραγματικά ή ένα τίποτα»
RV