Δευτέρα 31 Οκτωβρίου 2022

Το ρωσικό 11ο Σώμα Στρατού αποδεκατίστηκε στην Ουκρανία και άφησε απροστάτευτο το Καλίνινκραντ

 


Του David Axe

Πριν από έξι χρόνια, Πολεμικό Ναυτικό της Ρωσίας συγκρότησε ένα νέο Σώμα Στρατού, καθήκον του οποίου ήταν η υπεράσπιση του Καλίνινγκραντ, του ρωσικού θύλακα στη Βαλτική Θάλασσα μεταξύ Πολωνίας και Λιθουανίας.

Εντός του 2022, όμως, όταν ο πόλεμος στην Ουκρανία άρχισε να μην εξελίσσεται κατά τις βουλές της Μόσχας, το Κρεμλίνο απέσυρε το 11ο Σώμα Στρατού από το Καλίνινγκραντ και το έστειλε στην Ουκρανία, όπου οι στρατιωτικές δυνάμεις του Κιέβου το κατέστρεψαν γρήγορα.

Ο σχηματισμός, η ανάπτυξη και η καταστροφή του 11ου Σώματος Στρατού αφηγούνται μια ιστορία που είναι μεγαλύτερη από την τραγική ιστορία του πολέμου της Ρωσίας στην Ουκρανία. Το Σώμα, τοποθετημένο ανάμεσα σε δύο χώρες του ΝΑΤΟ κατά μήκος μιας θάλασσας στρατηγικής σημασίας, υποτίθεται πως θα έδινε πλεονέκτημα στις ρωσικές δυνάμεις εάν ξεσπούσε ένας παγκόσμιος πόλεμος.

Αντ' αυτού, έγινε τροφή για τα κανόνια του ουκρανικού στρατού που, στα χαρτιά, ήταν πιο αδύναμος από τον ρωσικό. Πλέον το Καλίνινγκραντ είναι σχεδόν ανυπεράσπιστο και η απειλή που αποτελούσαν κάποτε τα στρατεύματα του για το ΝΑΤΟ... έχει εξανεμιστεί.

Στην πραγματικότητα, το 11ο Σώμα Στρατού δεν είναι ένας νέος σχηματισμός, αλλά μια ομαδοποίηση υφιστάμενων σχηματισμών υπό ενιαίο στρατηγείο, το οποίο υπάγεται στον Στόλο της Βαλτικής του ρωσικού Ναυτικού. Το Σώμα επιβλέπει μια μηχανοκίνητη μεραρχία, ένα μηχανοκίνητο σύνταγμα, πυροβολικό, μονάδες αεράμυνας και εκτόξευσης πυραύλων καθώς και μονάδες υποστήριξης.

συνέχεια εδώ


Τουρκία: «Το Αιγαίο είναι δικό μας»

 


Νέες προκλήσεις με αφορμή τη γιορτή της τουρκικής προεδρίας

Το βίντεο που προβλήθηκε σε ιστορικούς χώρους στην Τουρκία με αφορμή την Ημέρα της Δημοκρατίας της 29ης Οκτωβρίου αναφέρεται μεταξύ άλλων η φράση «Το Αιγαίο είναι δικό μας»

Με αφορμή την Ημέρα της Δημοκρατίας της 29ης Οκτωβρίου, η Διεύθυνση Επικοινωνιών της τουρκικής Προεδρίας πραγματοποίησε εκδηλώσεις με 3D απεικονίσεις και βίντεο σε ιστορικούς χώρους στην Κωνσταντινούπολη και την Άγκυρα με θέμα “Μεγαλώνουμε με τη Δημοκρατία, Μπαίνουμε στον αιώνα της Τουρκίας“.

Τρισδιάστατα γραφικά αντικατοπτρίζονταν στους τοίχους του ιστορικού σιδηροδρομικού σταθμού Haydarpasa, στον Πύργο του Γαλατά, στο κτίριο της Προεδρικής Συμφωνικής Ορχήστρας (CSO) στην Άγκυρα και στο Μουσείο Δημοκρατίας. Στο βίντεο, μεταξύ άλλων ακούγονται οι φράσεις «Το Αιγαίο είναι δικό μας» και «Στις θάλασσές μας χαράξαμε τη Γαλάζια Πατρίδα».

«Το βίντεο προκάλεσε πανικό στην Ελλάδα»

«Είμαστε δικέφαλος αετός, ανοίξαμε φτερά στην ιστορία. Ριζώσαμε, γίναμε πλάτανος, 3 ήπειροι και 7 κλίματα. Η ημισέληνος μας πρωταγωνιστούσε, βαμμένη με κόκκινο αίμα, έγινε σημαία της Δημοκρατίας… Στη Μεσόγειο υπάρχουμε εμείς. Στη Μαύρη θάλασσα κυματίζει η περήφανη σημαία μας» ακούγεται μεταξύ άλλων στο βίντεο.

Τα τουρκικά ΜΜΕ έσπευσαν λίγες ώρες αργότερα να τονίσουν ότι ο ελληνικός Τύπος χαρακτήρισε αυτές τις εικόνες ως νέα πρόκληση. “Το βίντεο της 29ης Οκτωβρίου προκάλεσε πανικό στην Ελλάδα” γράφει η Sabah, κάνοντας αναφορά στα ελληνικά δημοσιεύματα για το θέμα.

πηγή

Σάββατο 29 Οκτωβρίου 2022

H ρωσική φρεγάτα Admiral Makarov στις φλόγες


Επιβεβαιώνεται η πληροφορία. Την είδηση αναμετάδωσε πρώτο το ιστολόγιό μας! Το ιστολόγιο RV ήταν επίσης το πρώτο στην Ελλάδα που ανάρτησε και την είδηση του χτυπήματος του πυραυλοφόρου καταδρομικού Moskva 
Δείτε εδώ και εδώ

 RV


Χτυπήθηκε ο ρωσικός στόλος στη Σεβαστούπολη

 

Σεβαστούπολη: Επίθεση με μη επανδρωμένο ουκρανικό αεροσκάφος (drone) στον κόλπο της Σεβαστούπολης, έδρα του ρωσικού Στόλου της Μαύρης Θάλασσας προκάλεσε ζημιές σε πολλά πλοία του ρωσικού στόλου. Λένε ότι ανάμεσά τους βρίσκεται και η φρεγάτα «Admiral Makarov», η ναυαρχίδα των ρώσων.

Στο πλοίο βρίσκονταν περίπου 800 ναύτες. Από τις 12:38 μ.μ., ο βουλευτής του Oleksiy Goncharenko επιβεβαίωσε  στο κανάλι του Telegram  ότι ''η φρεγάτα Admiral Makarov χτυπήθηκε''.

Επιπλέον, υπήρχουν πληροφορίες για έκρηξη που ακολούθησε πυρκαγιά σε μια ρωσική φρεγάτα 11356P τύπου «Burevisnyk», η οποία βρίσκεται κοντά στο νησί Zmiiny. Επί του παρόντος, τα ρωσικά αεροσκάφη κάνουν κύκλους πάνω από αυτήν την περιοχή της Μαύρης Θάλασσας. Σωστικά σκάφη κατέπλευσαν από την προσωρινά κατεχόμενη Κριμαία για βοήθεια.

πηγή και εδώ

Παρασκευή 28 Οκτωβρίου 2022

Βάλαμε την σημαία στο μπαλκόνι...

 


Του Παν. Μαρίνη

" --Βάλαμε την σημαία στο μπαλκόνι διά να τιμήσωμε τον Ελληνα στρατιώτη που επολέμησε με ψυχή, με ηρωϊσμό, με αυτοθυσία, που άφησε τα κοκκαλάκια του στην Πίνδο και στην Τρεμπεσίνα, Στο Ελ Αλαμέϊν, στο Τομπρούκ, στο Ρίμινι!

--Βεβαίως θλιβόμεθα που την ψυχή και τον ηρωϊσμό ΔΕΝ εσυνόδευε η επίγνωσις της καταστάσεως! Επίστευε ο Ελλην ότι επολεμούσε γιά την Πατρίδα ενώ επολεμούσε στο ΛΑΘΟΣ (σιωνιστικό) στρατόπεδο, τον λάθος εχθρό!

Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΘΛΙΨΙΣ

--Ομως, ας αφήσωμε το παρελθόν! Μεγαλυτέρα είναι η θλίψις διά το σήμερα! Λέγουν ότι τους πολέμους κερδίζει η Ελληνική Ψυχή κι όχι η υλική υπεροπλία! Εχουν δίκιο! 

--Υποστηρίζομε ότι σήμερον ΔΕΝ υπάρχουν οι προϋποθέσεις διά να διεξαγάγη η Ελλάς έναν πόλεμον και μάλιστα έναν πόλεμον οιουδήποτε είδους, όπως π.χ. να αποκρούση τους Αλλογενείς εισβολείς εποίκους Μωαμεθανούς που έρχονται με την στολήν παραλλαγής του πρόσφυγα! ΔΕΝ βλέπει ο σημερινός Ελλην τον λόγον να πολεμήση δι' οιανδήποτε αξίαν! Διατί;; Διότι χάθηκε πλέον η Ελληνική Ψυχή !!

--Ελληνική Ψυχή σημαίνει ότι επάνω από το Εγώ μου, από την ιδικήν μου ύπαρξιν τοποθετώ την "Συλλογικήν Οντότητα Ελληνική Πατρίδα"! Αυτό που λέμε εν άλλαις λέξεσιν "πολεμώ υπέρ Βωμών και Εστιών"!

Η ΑΠΟΥΣΙΑ ΒΩΜΩΝ

--Σήμερον όμως έχει κρημνισθή ο Βωμός της Συλλογικής Οντότητος Ελληνική Πατρίδα! Οι λέξεις: Πατρίδα, Ράτσα, Εθνος, Κράτος, σήμερον στα δημόσια σχολεία μας αλλά και στην προπαγάνδα των ΜΜΕ, όχι μόνον χλευάζονται και λοιδωρούνται αλλά θεωρούνται "εκφράσεις μίσους"! Το καλό και ωραίο διδάσκονται οι νέοι είναι να παραδοθής άνευ όρων σε όποιον βούλεται να σε κατακτήση, να σε εξανδραποδήση, να στρογγυλοκαθήση στην γη της Πατρίδος, στον Σομαλό, στον Νιγηριανό, στον Μωαμεθανό και στον Τούρκο ακόμη, γιατί όχι;; Εκνευρίζονται τα νέα παιδιά του σχολείου και σου απαντούν εξοργισμένα: «Ολοι οι άνθρωποι ίδιοι ήμαστε!» 

Αλλά και μέσα στο σπίτι, στην οικογένεια, δούλεψε το φαρμάκι του Μεταπολεμικού κόσμου και απουσιάζει και από εκεί ο νοητός (αλλά και πραγματικός) "Βωμός των Προγόνων"! Οι φωτογραφίες των προγόνων , τα κατορθώματά τους, από το Αριστείον Ανδρείας που έλαβον στον πόλεμον έως το προϊόν του μόχθου τους, την μικρή περιουσία που μας άφησαν! Απουσιάζει η υπόσχεσις και ο όρκος: «Άμμες δε γ' εσόμεθα πολλώ κάρρονες»! 

Η ψυχή του στρατιώτου μάχεται γιά να μην πατήση ο εχθρός το έδαφος το Ιερόν της Πατρίδος, Ιερόν εξ ορισμού, καθώς λέγει ο Απολλώνιος Τυανεύς: Πατρίδα είναι εκεί όπου υπάρχουν οι θήκες ( = τάφοι) των Προγόνων. Οπως το λέγει ο εθνικός μας ποιητής, η Ελευθερία υπάρχει μόνον ως «Απ' τα κόκκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα Ιερά»! Σήμερα όμως όλες αυτές οι ιδέες χλευάζονται και λιθοβολούνται ως παλαιομοδίτικος εθνικισμός! Εν πάση περιπτώσει, επισήμως η Ευρωπαϊκή Ένωσις θεωρεί τα σύνορα ρευστά και ανύπαρκτα και την φύλαξί τους απαράδεκτη!

Η ΑΠΟΥΣΙΑ ΕΣΤΙΩΝ

--Σήμερον, ούτως ή άλλως, εκτός από τους "Βωμούς" απουσιάζει και η "Εστία", τουτέστιν, ο οικείος, ο προσφιλής, αυτός που σε περιμένει να γυρίσης νικητής και υπέρ του οποίου μάχεσαι κι έχεις την φωτογραφία του στο πορτοφόλι σου! Ασφαλώς, η ψυχή του στρατιώτου μάχεται επίσης διά να προστατεύση τους προσφιλείς του! Να μην λησμονούμε ένα θεμελιώδες ψυχολογικόν στοιχείον του άρρενος: ο πολεμιστής αγωνίζεται κατά κύριον λόγον διά το καλώς έχειν της κοπέλας που τον περιμένει να γυρίση! Τώρα, ΔΕΝ υπάρχει εξ ορισμού "κοπέλα που σε περιμένει"! Επομένως, εκλείπουν και οι λόγοι γιά να πολεμήσης!

ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΩΡΑ;;

--"Περιμένουμε στην αγορά συναθροισμένοι να φθάσουν οι βάρβαροι!!" " 

RV

Πέμπτη 27 Οκτωβρίου 2022

ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΜΑΡΙΤΑ: ΠΟΙΑ ΠΛΕΥΡΑ ΕΙΧΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΤΗΝ ΕΥΘΥΝΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΒΑΛΚΑΝΙΚΗ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ - ΕΠΙΣΗΜΑ ΕΓΓΡΑΦΑ ΕΠΙ ΤΗΣ ΡΗΞΕΩΣ ΜΕ ΤΗΝ ΓΙΟΥΓΚΟΣΛΑΒΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

 


   Το τρίτο βιβλίο της σειράς Ιστορικό Αρχείο είναι ένα ντοκουμέντο σχετικά με την εμπλοκή της Ελλάδας στον Β΄Ππ, και τη θέση την οποία είχε, ήδη προ της ενάρξεως του πολέμου αυτού, λάβει υπέρ της Αγγλίας –σε βαθμό μάλιστα υποτέλειας– και κατά του Άξονα, παρά την ουδετερότητα, την οποία δήθεν τηρούσε.
    Το βιβλίο εκδόθηκε αρχικά το 1941 από το γερμανικό Υπουργείο Εξωτερικών και περιέχει εξ ολοκλήρου επίσημα έγγραφα (διακοινώσεις, τηλεγραφήματα, διαγγέλματα, υπομνήματα), πολλά εκ των οποίων ήταν απόρρητα, που αφορούν τη ρήξη με τη Γιουγκοσλαβία, η οποία σήμαινε αυτόματα και τη στρατιωτική επέμβαση στα Βαλκάνια, και τη ρήξη με την Ελλάδα. Τα έγγραφα που περιέχονται είναι πραγματικά ντοκουμέντα που ανατρέπουν και διαψεύδουν κατά αναμφισβήτητο τρόπο την κρατούσα άποψη περί του ποια πλευρά είχε πραγματικά ευθύνη για τη βαλκανική  εκστρατεία και την επέμβαση στην Ελλάδα. 
    Στα έγγραφα του βιβλίου, ο αναγνώστης θα βρει αληθινή απάντηση στα ερωτήματα: Ποιος ο ρόλος της ελληνικής κυβέρνησης, ήδη προ της ενάρξεως του Β΄Ππ, στην εμπλοκή της Ελλάδας σε αυτόν; Ποια συμφέροντα εξυπηρετούσε; Για ποιο λόγο «μια χώρα στην οποία ουδείς των εμπολέμων είχε ζωτικά συμφέροντα, αφού ήταν τόσο μακριά από το πραγματικό θέατρο του πολέμου» ενεπλάκη τελικά σε αυτόν; Τι έκανε τη γερμανική κυβέρνηση να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η Αθήνα και η Ελλάδα είχαν καταστεί «έδρα ολοκλήρου της Υπηρεσίας Πληροφοριών και Προπαγάνδας της Αγγλικής Μυστικής Υπηρεσίας»; Επίσης, ποιος ο πραγματικός ρόλος της Γιουγκοσλαβίας και πώς οδήγησε στη βαλκανική εκστρατεία; Ποια πλευρά πραγματικά επιθυμούσε και ωφελείτο από τη δημιουργία ενός βαλκανικού μετώπου;
    Ιδιαίτερη αναφορά πρέπει να γίνει στα υπό μορφή καταλόγου περιεχόμενα του βιβλίου, τα οποία παραθέτουν τον τίτλο κάθε εγγράφου και συνοπτική αναφορά του περιεχομένου, διευκολύνοντας έτσι τον αναγνώστη να αντιληφθεί τη χρονολογική σειρά των γεγονότων αλλά και να  ανατρέξει στα έγγραφα που τον ενδιαφέρουν περισσότερο.


ΕΠΙΚΑΙΡΗ ΑΠΟΡΙΑ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΕΟΡΤΑΖΟΜΕ ΤΗΝ 28ην ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940

 

Του Παν. Μαρίνη


Συμφωνούνε Δεξιοί, Κεντρώοι και Αριστεροί, από το 1940 έως της σήμερον, ότι ΝΑΙ, το ορθόν και σώφρον ήτο να πολεμήσωμε στο πλευρόν του εικονιζομένου εδώ, σ αυτήν την αφίσσα, Μεγάλου Συμμάχου μας [έτσι τον λέγαμε τότε] Στάλιν.

Ένα ιστορικόν ενσταντανέ: Όταν έφθασε στην Ελλάδα η Κυβέρνησις του Καΐρου, διόρισε στρατιωτικόν διοικητήν Αθηνών τον στρατηγόν Παυσανίαν Κατσώτα. Η πρώτη πράξις του στρατηγού Κατσώτα ήτο να συλλάβη έναν κακομοίρη που μέσα σε ένα καφενείον είχε σχίσει μίαν αφίσσα, σαν αυτήν εδώ, εικονίζουσαν τον Στάλιν!

[...]
Ο πόλεμος του 1940 αιφνιδίασε τους εθνικόφρονας! Η Ελλάς ευρέθη να πολεμά στο πλευρόν του επαράτου κομμουνισμού, σύμμαχος των Μπολσεβίκων και συγχρόνως του κοσμοπολιτικού αντεθνικού καπιταλισμού του Ρούσβελτ, τουτέστιν των δύο πλευρών του ιδίου κίβδηλου νομίσματος! 

Η ΑΝΑΚΟΛΟΥΘΙΑ αυτή δεν μπόρεσε να επεξεργασθή, να χωνευθή, να ενταχθή στο νοητικόν πλαίσιον της ελληνικής Δεξιάς! Εφευρέθησαν θλιβερές και αστείες δικαιολογίες, όπως «πολεμήσαμε τον κατακτητή»! 
Πώς συνέβη και στην Ιταλία τα πράγματα συνέβησαν αντιθέτως; Ο κατακτητής Αϊνζεχάουερ εκηρύχθη "απελευθερωτής" και ενώ εδώ κατεδικάζοντο εις θάνατον οι δοσίλογοι, εις την Ιταλίαν αναζητούν δοσιλόγους, ως ο Σάντρο Περτίνι ή ο Τζιόρτζιο Ναπολιτάνο, να τους κάνουν Προέδρους της Δημοκρατίας! Διατί και εδώ ο Μουσσολίνι να μην ήτο ο απελευθερωτής της Ελλάδος από την Αγγλοκρατίαν και τον Αγγλόδουλον βασιλέα;;; 

Εδώ ο Στάλιν και "απηλευθέρωσε" την Ρουμανίαν, Βουλγαρίαν, Ουγγαρίαν κ.λπ. από τον κακόν εαυτόν τους!! Σκέψου το φίλτατέ μου βουλευτή που σε άκουσα στην τηλεόραση να λές «πολεμήσαμε τον κατακτητή και καλά κάναμε»! Δηλαδή αν δεν είχε θιγεί η ουδετερότης τής Ελλάδος θα έλεγε σήμερα η εθνικόφρων Δεξιά ότι το Καλόν ήσαν οι ντεφένσορες του εθνικού κράτους Χίτλερ και Μουσσολίνι και το σατανικόν Κακόν οι Ρούζβελτ-Τσώρτσιλ-Στάλιν;; 

Ας χαμογελάσωμε πικρά μέσα στην ποντικοπαγίδα που μας έκλεισαν κάποιοι πιό έξυπνοι από εμάς!

RV

«Πολύ άγριες μάχες» στο Μπαχμούτ – Αντιμέτωπος με τους άνδρες της Wagner ο ουκρανικός στρατός

 


«Πολύ άγριες μάχες» διεξάγονται κοντά στο Μπαχμούτ, μια πόλη της περιοχής του Ντονέτσκ, στην ανατολική Ουκρανία, που εδώ και μήνες αποτελεί προτεραιότητα για τον ρωσικό στρατό, ανακοίνωσε απόψε ο Ουκρανός πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένσκι.

«Η κατάσταση στη γραμμή του μετώπου δεν παρουσιάζει σημαντικές αλλαγές. Εξαιρετικά σκληρές μάχες διεξάγονται στην περιοχή του Ντονέτσκ, κοντά στο Μπαχμούτ και την Αβντιίβκα», ανέφερε στο καθημερινό διάγγελμά του που μεταδόθηκε μέσω των ιστότοπων κοινωνικής δικτύωσης.

Στο Μπαχμούτ ο Ουκρανικός στρατός είναι αντιμέτωπος κυρίως με μέλη της ομάδας Wagner, του «ιδιωτικού» στρατού μισθοφόρων που φέρεται ότι κάνεις τις «βρώμικες δουλειές» της Ρωσίας ανά τον κόσμο.

Σύμφωνα με λογαριασμούς Ουκρανών στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, τις τελευταίες μέρες οι μισθοφόροι της Wagner φέρονται να έχουν μεγάλες απώλειες, τόσο σε εδάφη που είχαν καταλάβει, όσο και σε θύματα.

Λέγεται μάλιστα χαρακτηριστικά πως όσα εδάφη κέρδισαν οι άνδρες της Wagner μαζί με τον Ρωσικό στρατό, το έχασαν μέσα σε λίγα 24ωρα αντεπίθεσης των Ουκρανών.

περισσότερα εδώ

ΗΠΑ: «Άμεση προειδοποίηση στον Πούτιν για τις συνέπειες πυρηνικού χτυπήματος»

 


Οι δηλώσεις του Μπλίνκεν έρχονται μετά τους ατεκμηρίωτους ισχυρισμούς που επαναλαμβάνει η Μόσχα τις τελευταίες ημέρες περί επικείμενης χρήσης «βρόμικης» βόμβας, τους οποίους επανέλαβε ο Βλαντίμιρ Πούτιν

Για τις συνέπειες οποιασδήποτε χρήσης πυρηνικών όπλων από τη Ρωσία έχουν προειδοποιήσει οι ΗΠΑ, σύμφωνα με τον υπουργό Εξωτερικών, Άντονι Μπλίνκεν.

«Έχουμε επικοινωνήσει άμεσα και πολύ ξεκάθαρα με τους Ρώσους, τον πρόεδρο Πούτιν για τις συνέπειες» δήλωσε ο κορυφαίος αμερικανός διπλωμάτης σε εκδήλωση του Bloomberg. Ωστόσο, ο Άντονι Μπλίνκεν δεν ανέφερε ποιος και πώς επικοινώνησε με τον Βλαντίμιρ Πούτιν.

περισσότερα εδώ

Τετάρτη 26 Οκτωβρίου 2022

Ο Μεταξάς, οι εβραίοι και ένα χαστούκι

 

Επιστολή της Ισραηλιτικής Κοινότητας Αθηνών προς τα μέλη της (12-11-1940), η οποία εγκωμιάζει τον «Θεόπεμπτον» κυβερνήτη Ιωάννη Μεταξά και δίνει και πολιτισμικό χαρακτήρα στον πόλεμο κατά του Άξονος (1) 


Λίγοι γνωρίζουν, λόγω της συσκότισης και της συνεχούς σκόπιμης παραπληροφόρησης, ότι ο υποτιθέμενος φασίστας Μεταξάς ήταν μασόνος, κάτι το οποίο προκύπτει σαφώς και από το "ημερολόγιό" του. 
Πολύ πριν γίνει πρωθυπουργός, είχε δεσμευτεί στους Αγγλοεβραίους και, μάλιστα, διατύπωνε τη δέσμευσή του αυτή ως δόγμα, προαναγγέλλοντας κατ' αυτόν τον τρόπο και τη στάση που θα κρατούσε και ως "εθνικός κυβερνήτης" και, φυσικά, στον πόλεμο.
Ενδεικτικά:
Στις 3 Μαρτίου του 1934, μιλώντας στο Συμβούλιο των Πολιτικών αρχηγών, είπε κατά λέξη: «Αν και είναι βεβαίως παράτολμον εις την πολιτική να δημιουργή κανείς δόγματα, η Ελλάς δύναται να θέση ως δόγμα πολιτικόν ότι εν ουδεμία περιπτώσει δύναται να ευρεθή εις στρατόπεδον αντίθετον εκείνου εις το οποίον θα ευρίσκετο η Αγγλία. Δυνάμεθα τούτο να το θεωρήσωμεν ως δόγμα. Εγώ τουλάχιστον το ασπάζομαι».(2)
Η συμπόρευση του Μεταξά με τους Άγγλους υπήρξε, λοιπόν, αξίωμα, ούτε αποτέλεσμα συγκυριών ούτε στάση που τήρησε, εκτιμώντας, έστω και εσφαλμένα, το εθνικό συμφέρον.
Η δε πιστή τήρηση από αυτόν των δεσμεύσεών του προς τους Αγγλοεβραίους, αποκαλύφθηκε αμέσως μετά την -χωρίς τανκς στους δρόμους, όπως είναι γνωστό- επιβολή της δικτατορίας του. Συγκεκριμένα, στις 20 Αυγούστου 1936 ο νέος πρωθυπουργός συνήψε συμφωνία με τους κατόχους ελληνικών ομολόγων, με την οποία αύξησε το τοκοχρεολύσιο του εξωτερικού δημοσίου χρέους από 30 τοις εκατό που προβλεπόταν για τη διετία 1935-1937 σε 40 τοις εκατό. Στις αρχές του 1940 το ποσοστό αυτό έγινε 43%. Ο ίδιος ο βασιλιάς  Γεώργιος  έλαβε μέρος  στις  διαπραγματεύσεις  με τους Άγγλους ομολογιούχους, οι περισσότεροι εκ των οποίων ήταν Εβραίοι τραπεζίτες.(3) 
Ένα μόλις μήνα μετά την 4η Αυγούστου  ο Ιωάννης Μεταξάς επισκέφθηκε τη Θεσσαλονίκη, όπου και έκανε δηλώσεις υπέρ των "τέκνων της Ελλάδος" εβραίων: «Επιθυμώ με αυτή την ευκαιρία να εκφράσω την μεγάλη μου συμπάθεια προς τους Έλληνες Εβραίους. Να είστε πεπεισμένοι ότι  όσο ζω, οι Εβραίοι της Ελλάδος θα έχουν τα ίδια δικαιώματα με τα άλλα τέκνα της Ελλάδος». 
Για τις σχέσεις των εβραίων με το καθεστώς Μεταξά παραθέτουμε αυτούσιο απόσπασμα από το βιβλίο της Μαρίας Καβάλα «Η καταστροφή των Εβραίων της Ελλάδας (1941-1944)» σελίδα 40: 

''Από τη μια με την απαγόρευση κυκλοφορίας των εφημερίδων σταμάτησε να κυκλοφορεί στη Θεσσαλονίκη και ο Τύπος που ασκούσε αντισημιτική προπαγάνδα, όπως η Μακεδονία, ενώ από την άλλη μέσα από ποικίλα άρθρα παρουσιάζονταν οι λόγοι για τους οποίους το Νέο Κράτος μπορούσε να έχει «εμπιστοσύνη» στο ισραηλιτικό στοιχείο της Θεσσαλονίκης. Σε σχετικό άρθρο ο υπουργός Κοτζιάς έλεγε: «Οι Ισραηλίται [...] άνθρωποι πατριώται, της εργασίας, άνθρωποι της οικογένειας, στοιχεία συντηρητικά, σύσσωμοι υπηρετούν τας κατευθύνσεις του Αρχηγού της κυβερνήσεως και ανεπιφύλακτα και άνευ ουδενός όρου, ως εις άνθρωπος πιστεύουν τον Ιωάννη Μεταξά [...]». Μέσα από τον λόγο του Τύπου και των εκπροσώπων της εξουσίας αναδείχθηκε μια φιλική πολιτική του Νέου Κράτους απέναντι στην Ισραηλιτική Κοινότητα της πόλης. Από την ίδια την κοινότητα φαίνεται ότι καλλιεργούνταν αντίστοιχη στάση, πιθανότατα και σε ένδειξη ευγνωμοσύνης προς την κυβέρνηση και τα νέα ήθη που προοιωνιζόταν. Στο πλαίσιο αυτό παρατέθηκε δεξίωση από τον αρχιραβίνο στον υπουργό Κοτζιά με σχετικούς λόγους και εκδηλώσεις από τη νεολαία της «Μακάμπι», τον σύλλογο που είχε κατηγορηθεί για αντεθνική στάση στις αρχές της δεκαετίας του ’30 και αυτό είχε αποτελέσει την αφορμή για τα γεγονότα στο συνοικισμό Κάμπελ. Τονιζόταν με ιδιαίτερη έμφαση η συμμετοχή της κοινότητας στις εθνικές επετείους. Ο δε αποκριάτικος χορός του Εβραϊκού Κεφαλαίου συνδέθηκε με το γεγονός της εγγραφής του Μεταξά στη Χρυσή Βίβλο της Παλαιστίνης. Λίγο αργότερα η είδηση για την εγγραφή στη Χρυσή Βίβλο αναφερόταν και στην εβραϊκή εφημερίδα της Μ. Βρετανίας Ισραηλιτικό Χρονικό, με ιδιαίτερη αναφορά στην «πατριωτική συμπεριφορά της Ελληνικής Κυβερνήσεως έναντι των εν Ελλάδι Εβραίων». Ενδιαφέρουσα, επίσης, ήταν η παρουσίαση από τον ίδιο τον αρχιραβίνο Κόρετς της σύνδεσης ελληνικού και ισραηλιτικού στοιχείου στο πλαίσιο του Νέου Κράτους, όπου τονιζόταν ότι έχει επέλθει συναδέλφωση των δύο λαών και ότι «υπό το ένδοξο σκήπτρο του βασιλέως Γεωργίου και την δροσερήν πνοήν της Εθνικής Αναγεννήσεως, έχουν την δυνατότητα να αναπτύξουν όλας των τας ζωτικάς δυνάμεις και την ενεργητικότητά των διά το καλόν της κοινής πατρίδος». Ύστερα από την κρατική ενίσχυση των άπορων Ισραηλιτών ενόψει των εορτών του Πάσχα από την κυβέρνηση, ο πρόεδρος της κοινότητας, Γκατένιο, δημοσίευε θερμή ευχαριστήρια επιστολή στην εφημερίδα.''

Οι εβραίοι, επίσης, συμμετείχαν στη νεολαία του κόμματος, την ΕΟΝ.

Ο Γαλλοεβραίος ιστορικός Μπερνάρ Πιερόν, στο βιβλίο του 'Εβραίοι και Χριστιανοί στη Νεότερη Ελλάδα, που πρωτοκυκλοφόρησε στη Γαλλία το 1996 και στην ελληνική γλώσσα το 2004 από τις εκδόσεις "Πόλις", στις σελίδες 243-257 γράφει:
"1) Όταν έγινε η Δικτατορία της 4ης Αυγούστου 1936,οι Εβραίοι όλου του κόσμου πανηγύριζαν γιατί γνώριζαν ότι ο Μεταξάς είναι φανατικός φιλοσημίτης! 
2) Τον Σεπτέμβριο του 1936 ο Μεταξάς ανέβηκε στην Θεσσαλονίκη και υποσχέθηκε απόλυτη προστασία στους Εβραίους. Γρήγορα πήρε μια σειρά ευνοϊκότατων μέτρων υπέρ τους, μεταξύ των οποίων το χάρισμα πολλών εκατομμυρίων δραχμών σε φόρους που χρωστούσαν οι Εβραϊκές κοινότητες. 
3) Σε αντίθεση με τους λοιπούς εθνικιστές Δικτάτορες της εποχής (Χίτλερ, Μουσολίνι, Φράνκο) ο Μεταξάς δεν εξέδωσε κανένα φυλετικό νόμο εις βάρος των Εβραίων. Σε ανταπόδοση οι ευγνώμονες Εβραίοι (με επικεφαλής τον φιλομεταξικό Αρχιραββίνο της Θεσσαλονίκης Κόρετς) υποστήριζαν ανοιχτά τον Μεταξά και έτρεχαν να δώσουν πρώτοι στους εράνους που έκανε για την Εθνική Άμυνα!" 

Το ανδρείκελο των εβραίων, αφού ενέπλεξε την Ελλάδα στον πόλεμο στο πλευρό των κομμουνιστών και των διεθνών τραπεζιτών, μετά δήλωσε υποκριτικά:  «Θα νικήσωμεν αλλά για την Ελλάδα υπέρ την Νίκη η Δόξα». Μόνο που αυτό ίσχυε για τα παιδιά των άλλων. Δεν το εννοούσε για τον γαμβρό του, τον άνδρα της κόρης του Λουκίας (Λουλού) Γεώργιο Μαντζούφα, ο οποίος την ώρα που οι Έλληνες σκοτώνονταν στο μέτωπο ή ακρωτηριάζονταν από κρυοπαγήματα, υπηρετούσε στο "ακριτικό" Ζούμπερι (παραθεριστικός οικισμός γνωστός σαν παραλία της Νέας Μάκρης). Το ίδιο ακριβώς έκανε και ο Παπάγος με τον γιο του Λεωνίδα, ο οποίος υπηρέτησε στο Γενικό Στρατηγείο, στο ξενοδοχείο "Μεγάλη Βρετανία" στην Αθήνα! Μεταξάς και Παπάγος άφησαν και οι δύο τη δόξα και τον θάνατο για τους άλλους...


Τι μεγάλη διαφορά, αλήθεια, με άλλους πολιτικούς άνδρες, για παράδειγμα, τον Γκαίμπελς, του οποίου ο γιος (της Μάγδας από τον πρώτο της γάμο, για την ακρίβεια) Χάρολντ πολεμούσε ως αλεξιπτωτιστής στην Κρήτη, ή τον Μουσολίνι του οποίου ο γιος Μπρούνο σκοτώθηκε ως πιλότος μαχητικού, ή τον Στρατάρχη Κάιτελ του οποίου οι γιοι πολέμησαν στη Γαλλία και το Ανατολικό Μέτωπο, ο δε μικρότερος σκοτώθηκε από τους Σοβιετικούς το 1941. 

Δυστυχώς, η ελληνική -και όχι μόνο η ελληνική-ιστοριογραφία κατασκευάζει και αναπαράγει μύθους, ιδιαίτερα όταν η αλήθεια είναι πολύ οδυνηρή. Ένα, ακόμη, άγνωστο συμβάν εκείνης της τραγικής περιόδου, επιμελώς αποσιωπημένο, αποδεικνύει την υποτέλεια στους Αγγλοεβραίους των ανθρώπων που αυτοί διόριζαν πρωθυπουργούς. Αφορά τον αμέσως επόμενο διορισμένο πρωθυπουργό, τον τραπεζίτη Αλέξανδρο Κορυζή. Ο Κορυζής ήταν ο πρωθυπουργός της Ελλάδας, όταν, λίγες μόνον ημέρες μετά τη γερμανική επίθεση, το μέτωπο είχε καταρρεύσει. Τα κρούσματα ανυπακοής και φυγής προς τα μετόπισθεν σήμαναν την ολοκληρωτική διάλυση του Ελληνικού Στρατού. Στις 16 Απριλίου ο διοικητής του ΤΣΗ  (Τμήμα Στρατιάς Ηπείρου) Αντιστράτηγος Πιτσίκας, ζήτησε πολιτική παρέμβαση, ώστε να εγκριθεί η λύση της συνθηκολόγησης, αναφέροντας στον Παπάγο: Φρονούμεν ότι είναι αδύνατος κάθε περαιτέρω αντίστασις. Ενδεχόμενη διάλυσις του Στρατού θα δημιουργήση εσωτερικάς ανωμαλίας και ληστρικάς ορδάς με απεριγράπτους συμφοράς διά την χώραν. Η απάντηση του Παπάγου ήταν αρνητική, διότι η συνθηκολόγηση θα έφερνε τα βρετανικά στρατεύματα που υποχωρούσαν σε δυσκολότερη θέση. Στις 18 Απριλίου το απόγευμα, συζητήθηκε από το ελληνικό υπουργικό συμβούλιο το ζήτημα της άμεσης απομάκρυνσης όλων των βρετανικών στρατευμάτων και της επίσπευσης της ανακωχής, κάτι τέτοιο όμως έβρισκε τελείως αρνητικό τον βασιλιά Γεώργιο Β΄, και φυσικά τους Βρετανούς. Ο Άγγλος πρέσβης Πάλαιρετ απαίτησε από τον Κορυζή, με τη συναίνεση του βασιλιά Γεωργίου, να διατάξει επίθεση του υπό διάλυση ελληνικού στρατού, προκειμένου να υποχωρήσουν οι Βρετανοί ανενόχλητοι! Όταν έκπληκτος ο Κορυζής αρνήθηκε, λέγοντας ότι δεν μπορεί να σφαγιάσει όλους τους Έλληνες στρατιώτες χάριν της ασφαλούς διαφυγής των Άγγλων προς Κρήτη, ο Πάλαιρετ τον χαστούκισε. (4) 
   Δεν πρέπει να υπάρχει ανάλογο περιστατικό, πρέσβης να χαστουκίζει -ειδικά το χαστούκι καταδεικνύει στάση αφέντη προς δούλο- πρωθυπουργό, παρουσία μάλιστα του Ανώτατου πολιτειακού άρχοντα. Μετά από αυτό, ο Κορυζής φίλησε το χέρι του αγγλόδουλου βασιλιά, επέστρεψε στην οικία του και αυτοκτόνησε υπό αδιευκρίνιστες μέχρι σήμερα συνθήκες. Αυτό το χαστούκι ακριβώς είναι μια ακόμη απόδειξη της υποτέλειας των Ελλήνων, δήθεν εθνικών κυβερνητών, στους Αγγλοεβραίους. Η ζωή των Ελλήνων στρατιωτών δεν άξιζε δεκάρα μπροστά στα συμφέροντα της εβραιόδουλης Αγγλίας ή, όπως είχε γράψει ο Έζρα Πάουντ  (στο "Χιου Σέλγουιν Μώμπερλυ") για τον Α΄Ππ, "πέθαναν μυριάδες και ανάμεσά τους οι καλύτεροι, για μια ξεδοντιασμένη γριά σκύλα"...

Ristorante Verona

(1)- Πηγή: ''Η συνωμοσία της Αγγλίας κατά της Ελλάδος 1935-1944'', Εκδόσεις Θούλη, Αθήνα 2012
(2)- Πηγή: Ιωάννου Μεταξά: «Ημερολόγιο», εκδόσεις «Γκοβόστη», τόμος Δ' σελ. 77- 
(3)Πηγή: ''Η συνωμοσία της Αγγλίας κατά της Ελλάδος 1935-1944'', Εκδόσεις Θούλη, Αθήνα 2012
(4)- Πηγή: «Εθνική Ηχώ», το επίσημο όργανο της Ε.Α.Α.Σ (Ένωση Αποστράτων Αξιωματικών Στρατού)  11/04/2011 σελίδα 11.



Η 28η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ ΕΓΚΑΘΙΔΡΥΣΕ ΚΑΙ ΣΥΝΤΗΡΕΙ ΤΟ "ΗΘΙΚΟΝ ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑ" ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ

 



Του Παν. Μαρίνη


Η εμπλοκή της Ελλάδος στον πόλεμον ώφειλε να αποφευχθή πάσῃ θυσίᾳ, αυτή ήτο άλλωστε η γνώμη των βενιζελικών αξιωματικών και πολιτικών, π.χ. ο Ν. Πλαστήρας «θεωρούσε πως πρέπει να αποφύγωμεν πάσῃ θυσίᾳ τον πόλεμον εναντίον της Ιταλίας, φθάνοντες και μέχρις ωρισμένων εδαφικών προς αυτήν παραχωρήσεων».
Όμως ο Ιω. Μεταξάς επροχώρησε εις τον πόλεμον και η γνώμη ολοκλήρου του καθεστώτος και δη του Βασιλέως Γεωργίου ήτο ότι ώφειλε η Ελλάς να υποστή τα πάνδεινα και να εκλείψη ακόμη, αρκεί να υπηρετή δουλικώς την Αγγλίαν. 


Βρετανοί αξιωματικοί στην Ακρόπολη

Ακόμη και την τελευταίαν στιγμήν, αυτήν της Γερμανικής εισβολής, ηδύνατο να διασωθή η Ελλάς: Την 6ην Απριλίου 1941, ο Κορυζής απέρριψε το αίτημα των Γερμανών δι' απομάκρυνσιν των Βρετανικών δυνάμεων από την Ελλάδα απορρίπτοντας το τελεσίγραφον που του επέδωσε ο Γερμανός πρεσβευτής Έρμπαχ-Σένμπεροχ. Ούτως αρχίζει η Γερμανική επίθεσις! 

Εφ' όσον τούτο, η ομαλή συνθηκολόγησις και λήξις του Ελληνοϊταλικού πολέμου, δεν εγίνετο κατορθωτόν, ώφειλε οπωσδήποτε ο Βασιλεύς και η νόμιμος κυβέρνησις να συνθηκολογήσουν αποδεχόμενοι την νέαν κατάστασιν και να φροντίσουν να συνεχίση η ομαλή λειτουργία του κράτους και η ζωή του πληθυσμού. Αντιθέτως έφυγαν χλευάζοντάς μας, ότι δεν συνθηκολογούν και θα συνεχίσουν τον πόλεμον στο εξωτερικόν! Τί έπρεπε να γίνη στην Ελλάδα; Άνευ συνθηκολογήσεως και με πόλεμον έως του τελευταίου στρατιώτου να αποσφαγούν άνευ λόγου και αιτίας όλοι οι εναπομένοντες νέοι της Ελλάδος! Επίσης η Ελλάς ώφειλε να ερειπωθή, να ισοπεδωθή, να πυρποληθή, να λιμοκτονήση, να πεθάνη, να γίνη κομμουνιστική, να εξαερωθή, όλα αυτά μαζί αρκεί να προξενούσε ολίγην ενόχλησιν στον Άξονα! Αίσχος ανθέλληνες!

Η "Leibstandarte SS Adolf Hitler" στην Ελλάδα

Τελικώς συντελεσθείσης της συντριβής υπέγραψε την συνθηκολόγησιν ο στρατηγός Γεώργιος Τσολάκογλου, ο επικεφαλής της Στρατιάς Ηπείρου και Μακεδονίας, τουτέστιν των δυνάμεων στα μέτωπα, άνευ της εγκρίσεως των Άγγλων και του Βασιλέως, και δι' αυτήν την αυθαίρετον πράξιν του τον υβρίζει έως σήμερον ο Ελληνικός λαός! Στην «μακάβρια φάρσα» του Ειδικού Δικαστηρίου Δοσιλόγων ο Γεώργιος Τσολάκογλου κατεδικάσθη εις θάνατον και στρατιωτικήν καθαίρεσιν διά την πράξιν της συνθηκολογήσεως! Κατεδικάσθη επίσης και εις άλλας ποινάς διότι εσχημάτισε κυβέρνησιν και δεν άφησε την χώραν στο χάος! Ένα από τα υπερασπιστικά επιχειρήματα των κατηγορουμένων ήτο ότι «είναι αδιανόητον να υπάρξη κράτος, έστω υπό κατάληψιν, χωρίς να υπάρχη κυβέρνησις, χάριν τουλάχιστον των καθημερινών βιοτικών αναγκών του λαού»! Όμως η "εθνική ηγεσία" δεν ήθελε κυβέρνησιν, ήθελε ο λαός να πεθάνη ακυβέρνητος μέσα στο το χάος και την γενικήν ανομίαν και ακαταστασίαν! Διόλου δεν τούς άρεσε που όλα "λειτουργούσαν ρολόϊ", η Αστυνομία και η Χωροφυλακή, τα δικαστήρια, τα υπουργεία, οι οργανισμοί, τα σχολεία, τα πανεπιστήμια! 

Άταφοι στρατιώτες στα αλβανικά υψώματα

Αυτή είναι η μία πλευρά του ζητήματος, όμως υπάρχουν και άλλες φυσικά και η κυριωτέρα είναι η εξής: Δεν φθάνει που οι νέοι της Ελλάδος πέθαιναν στην Πίνδο και στην Τρεμπεσίνα δι' έναν πόλεμον που δεν είχε ουδεμίαν σχέσιν με την Ελλάδα! Αντί η κυβέρνησις να τους αφήση να πεθάνουν κι οι οικογένειές τους να τους θρηνήσουν και ο λαός να συνεχίση την δυστυχισμένη ζωή του, αυτή εδηλητηρίασε την ψυχήν του λαού με μίαν εκκωφαντικήν και ανήθικον προπαγάνδα η οποία ακολουθούσε τις παρανοϊκές ιδέες του Τσώρτσιλ. Όλοι οι πόλεμοι έχουν αίτια, οικονομικά, εμπορικά, δυναστικά, επεκτατικά, θρησκευτικά και λοιπά συναφή, όμως ο Τσώρτσιλ επαρουσίαζε τον πόλεμον αυτόν με όρους "Βιβλικούς", θεολογικούς, θρησκευτικούς, Μανιχαϊκούς και Δαιμονολογικούς, ως τον πόλεμον του Αγαθού εναντίον του Κακού! Ομιλούσε διά την Γερμανίαν ως το μέγα Κακόν, ο Αδ. Χίτλερ ήτο ο ίδιος ο Διάβολος, ο Αρχέκακος Όφις, και διά την συντριβήν του, ετόνιζε ο Τσώρτσιλ, δικαιολογείται κάθε θυσία! Ο Τσώρτσιλ τα εκατάφερε καλά, η Γερμανία συνετρίβη και η Αγγλία επλήρωσε το βαρύ τίμημα, και η αυτοκρατορία της διελύθη και οικονομικώς και ηθικώς επτώχευσε και έγινε αυτό που βλέπομε σήμερον! Όθεν οι οπαδοί του Αδ. Χίτλερ ήσαν συνεργάτες του Διαβόλου, δεν τους άξιζαν ούτε οίκτος ούτε ανθρώπινα δικαιώματα και διά τούτο οι δίκες των Δοσιλόγων δικονομικώς δεν ήσαν δίκες αλλά «εξωτερική σκηνοθεσία προαποφασισθεισών εκτελέσεων», ως τας εχαρακτήρισε ο Δημήτριος Βεζανής! Αντιθέτως, οι ευρισκόμενοι στην άλλην πλευράν του πολέμου ήσαν οι Αρχάγγελοι του Καλού, οι ευλογημένοι από τον Θεόν, αυτοί και το πολιτικόν τους σύστημα! Ο Τσώρτσιλ από το επίσημον βήμα της Βουλής των Κοινοτήτων ανελύετο εις δουλικούς επαίνους διά τον Στάλιν, τον απεθέωνε και τον γέμιζε κολακείες· κολακείες τοιαύτες που υπερέβαινον αυτές των Σοβιετικών υπηκόων του! Συγχρόνως η Συμμαχική προπαγάνδα απεθέωνε την ΕΣΣΔ και τον Κομμουνισμόν ως το άριστον πολίτευμα, όπου οι άνθρωποι ζουν ελεύθεροι και ευτυχείς με ευμάριαν, ευημερίαν, ευνομίαν και δικαιοσύνην! Αντιθέτως, ως πολίτευμα διαβολικόν και φορεύς παντός κακού εξυβρίζετο ο Φασισμός, διά τούτο σήμερον ότιδήποτε βδελυρόν και κακόν το λέγομε αυτομάτως "φασιστικό" π.χ. "φασιστική συμπεριφορά"! Αντιθέτως το καλόν κ' αγαθόν είναι η Αριστερή συμπεριφορά κι οι Αριστερές ιδέες· διά τον λαό "κομμουνιστής" κι "αριστερός" σημαίνει απλά "καλός άνθρωπος"! Ούτως η 28η Οκτωβρίου εγκαθίδρυσε και συντηρεί το «ηθικόν πλεονέκτημα» της Αριστεράς, το οποίον είναι πλήρως πραγματικόν, υπαρκτόν και δικαιολογημένον! 

Αφίσα του ΕΑΜ

Με αυτόν τον τρόπον ο κόσμος επολώθη και σήμερον 70 έτη μετά τον πόλεμον η πόλωσις όχι μόνον καλά κρατεί αλλά οσημέραι εμπεδούται και βαθαίνει ως ένας βαθμιαίως περιστρεφόμενος κοχλίας! Ήδη στα 1948 όλοι ήθελαν να λησμονηθούν η νομολογία και οι δίκες των Δοσιλόγων που ήσαν στίγμα και όνειδος διά την ιδίαν την έννοιαν της Δικαιοσύνης καθώς εθεσπίσθη κάτι ανήκουστον: Αναδρομικής ισχύος ποινικοί νόμοι! Παρά ταύτα,  70 έτη μετά τον πόλεμον, το 2014, η Ελληνική Κυβέρνησις (Σαμαρά-Βενιζέλου) και η Ελληνική Βουλή, με τον Αντιτρομοκρατικόν Νόμον ενεθρόνισαν αυτήν την νομοθεσίαν στην πρόσοψιν του δικαϊκού μας συστήματος, πρόχειρη διά να επαναχρησιμοποιηθή! Συγχαρητήρια συμπατριώτες βουλευτές, άξιος ο μισθός σας! 

Ο κόσμος επολώθη λοιπόν, από την μίαν πλευράν είναι οι καλοί, οι αγαθοί, οι ευλογημένοι από τον Θεόν, οι Κομμουνισταί, οι Μαρξιστές-Λενινιστές, οι συριζαϊκού τύπου οπαδοί του Πολιτιστικού Μαρξισμού και οι Συνοδοιπόροι, οι Κεντροαριστεροί, οι Πράσινοι και όλα τα μυριάδες άλλα δημοκρατικά κόμματα! Στην άλλην πλευράν δεν υπάρχουν και πολλοί άνθρωποι, ποιός άραγε τολμάει να ειπή ότι είναι οπαδός του Φασισμού; [...]

Ούτως έχουν τα πράγματα, όμως το αστείον είναι ότι στην Ελλάδα υπάρχουν πολλοί που στέκονται στον ουδέτερον χώρον, στην No-man's land, ανάμεσα στις δύο πλευρές! Αυτοί είναι οι Δεξιοί και Κεντροδεξιοί που θέλουν να είναι κάπως αντικομμουνισταί και συγχρόνως να υπερασπίζονται την νομιμοφροσύνην τους προς τους Ρούζβελτ-Τσώρτσιλ-Στάλιν! Αυτοί οι ατυχείς κραυγάζουν ότι αυτοί είπαν το ΟΧΙ, διά να τους απαντήσουν οι Αριστεροί ότι είναι απλώς κρυπτομοναρχοφασίστες! Ούτως ή άλλως οι Αριστεροί έχουν δίκιο! [...]

Κι όταν οι Δεξιοί προσπαθούν να τους αντιπαρατεθούν ομιλώντας διά τα απαίσια κακουργήματα του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, τους έρχεται η απάντησις που τους κλείνει το στόμα: «ΝΑΙ, σκοτώναμε δοσιλόγους!»

Οι Έλληνες τα έχουν καταλάβει αυτά σήμερα και διά τούτο δεν λέγουν «πολεμήσαμε τον κατακτητή», αλλά «πολεμήσαμε τον Φασισμό»· ναί, έτσι είναι ακριβώς, όπως το είπε στην Νυρεμβέργην ο Εισαγγελεύς Ρουντένκο: «Διά πρώτην φοράν [στην ιστορίαν του Δικαίου] δικάζουμε εδώ μίαν ιδεολογίαν!» Εδίκαζαν την ιδεολογίαν του κακού, τον Φασισμόν, και ποίοι τον εδίκαζαν; Ο Εισαγγελεύς Ρουντένκο και ο Πρόεδρος Νικιτσένκο, οι έχοντες την ιδεολογίαν του Καλού, τον Μαρξισμόν-Λενινισμόν-Σταλινισμόν! Φυσικά αυτό εφάνη και στην Ιταλίαν: 
Λίαν ενδιαφέρουσα είναι η περίπτωσις της Ιταλίας. Εκεί δεν υπήρξε "κατακτητής", όμως αυτό δεν ημπόδισε τους Αγγλους από τού να ιδρύσουν «Εθνική Αντίσταση»! Οι Ιταλοί «Αντιστασιακοί» διέφερον από τους άλλους· καθώς δεν υπήρχε "κατακτητής" αυτοί ήσαν αποκλειστικώς Αντιφασίστες, εχθροί της κυβερνήσεως της χώρας τους! Αυτοί έκαναν «αντίσταση» εναντίον της ιδεολογίας του Φασισμού! Κι όταν ενεφανίσθη ο πραγματικός κατακτητής, ο ξένος, με την απόβασιν των Αγγλοαμερικανών στην Σικελίαν, οι «Αντιστασιακοί» δεν ήσαν "κατά του κατακτητή", ήσαν υπέρ του κατακτητή, εγένεντο δοσίλογοι και δουλικοί συνεργάτες του Αϊζενχάουερ! Στην Μεταπολεμικήν Ιταλίαν αυτοί οι «Αντιστασιακοί» οι υπέρ του κατακτητού, «όσοι συνηργάσθησαν με τον εχθρόν κατά τρόπον ανάξιον [Ιταλού] πολίτη και έθιξαν την εθνικήν αξιοπρέπειαν, διευκολύνοντες το έργον των αρχών κατοχής», ως λέγει ο ελληνικός νόμος Α.Ν. 5333/1945, τιμώνται υπεράγαν και αυτή τους η δράσις αποτελεί πρώτης τάξεως διαβατήριον διά να γίνουν Πρόεδροι της Δημοκρατίας, όπως ο Σάντρο Περτίνι και προσφάτως ο Τζιόρτζιο Ναπολιτάνο! 

Εθνικοσοσιαλιστική αφίσα 

Στην Ελλάδα, οι Κομμουνιστές ήσαν ολίγοι άνθρωποι, ούτως ή άλλως το ΚΚΕ ιδρύθη από Εβραίους της Θεσσαλονικής, και οι Ρωσοέλληνες που κατόρθωσαν να φθάσουν στην Ελλάδα, εδιηγούντο πράγματα φρικτά και τον απάνθρωπον διωγμόν (ιδέ, Ελληνική επιχείρηση της Εν Κα Βε Ντε - Βικιπαίδεια) κι οι άνθρωποι ετρόμαζαν! Τώρα όμως, οι Άγγλοι εδημιούργησαν την «Εθνική αντίσταση» και την παρέδωσαν στο ΚΚΕ, καθώς μόνον το ΚΚΕ και την οργάνωσίν του το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ εδέχοντο ως αντιστασιακόν εταίρον και το γέμιζαν πολεμικόν ύλικον, τενεκέδες λίρες και στρατιωτικούς συμβούλους και συνδέσμους! Οι υπόλοιπες πολιτικές δυνάμεις της Ελλάδος και η Κυβέρνησις του Καΐρου υπεχρεώθησαν από τους Άγγλους να αποδεχθούν την κατάστασιν και να συνεργασθούν με το ΚΚΕ, οπότε το ενομιμοποίησαν πλέον στα όμματα του συνόλου του πληθυσμού! Οι πανέξυπνοι σπουδασμένοι στις σχολές της Κομιντέρν ΚΚΕδες ινστρούχτορες εξεμεταλλεύθησαν την κατάστασιν εις το έπακρον δημιουργήσαντες μάλιστα το δόγμα: «συνεργασίες στην κορυφή, διείσδυσις στην βάσιν», οπότε όλες ο λαός εγένετο πιστός του Μαρξισμού-Λενινισμού-Σταλινισμού! [...]


Ούτως λοιπόν εδημιουργήθη από την 28ην Οκτωβρίου το «ηθικόν πλεονέκτημα» της Αριστεράς! Είναι και θα παραμένει ηθικά ακλόνητη η αριστερά κι όποιος την θίγει έστω και λίγο αρκεί αυτή να ξεστομίση «είσαι φασίστας» για να τον στείλει στα τάρταρα! Και αυτό το «ηθικόν πλεονέκτημα» θα παραμένη ακλόνητον και ακέραιον όσον θα υπάρχη ο Μεταπολεμικός κόσμος! Γιά πόσο; Γιά τρία χρόνια ή γιά τρείς αιώνες, δεν γνωρίζομε! Κι όλα αυτά τα εδημιούργησε ένα υποτίθεται δικτατορικόν δεξιόν καθεστώς!


RV

“Θερισμός” Τσετσένων του “πολέμαρχου” Καντίροφ στην Χερσώνα

 


Στην κατεχόμενη από τον ρωσικό στρατό ουκρανική περιφέρεια της Χερσώνας, στη νότια Ουκρανία, πάνω από 100 Τσετσένοι πολεμιστές χτυπήθηκαν από το ουκρανικό πυροβολικό, σύμφωνα με το γενικό επιτελείο στο Κίεβο και άλλες πηγές. «Πλήγματα ακριβείας του Πυροβολικού (…) κατέστρεψαν 30 μέλη των δυνάμεων κατοχής στην τοποθεσία Κάτζιρι, στην περιφέρεια της Χερσώνας, και παγίδευσαν πάνω από 100 στρατιώτες του εχθρού κάτω από τα συντρίμμια», ανέφερε το ουκρανικό γενικό επιτελείο χθες.

Σύμφωνα με ουκρανικά ΜΜΕ, επλήγησαν στρατιώτες που ανέπτυξε στη Χερσώνα ο τσετσένος ηγέτης Ραμζάν Καντίροφ, ωστόσο το Γερμανικό Πρακτορείο σημειώνει ότι οι πληροφορίες τους δεν ήταν δυνατό να επαληθευτούν με ανεξάρτητο τρόπο. Ο Ουκρανός στρατιωτικός διοικητής στη Χερσώνα, ο Σερχίι Χλαν, δήλωσε πως μονάδα Τσετσένων στάθμευε σε σχολείο χωριού στην άλλη όχθη του ποταμού μετά την απόσυρσή τους από τη Χερσώνα και το πέρασμα του Δνείπερου.

Αποκάλυψαν μόνοι τους πού βρίσκονταν αναρτώντας φωτογραφίες τους σε ιστότοπους κοινωνικής δικτύωσης, πρόσθεσε. Μίλησε για 40 νεκρούς και 60 παγιδευμένους. Πηγές προσκείμενες στην τσετσενική αντιπολίτευση έκαναν λόγο για περίπου 100 νεκρούς. Ο κ. Καντίροφ δεν σχολίασε τις πληροφορίες αυτές. Ωστόσο, χθες εξέφρασε τη δυσαρέσκειά του για τον «αδύναμο» τρόπο που αντιδρά η Ρωσία στα ουκρανικά πλήγματα.

πηγή

Τρίτη 25 Οκτωβρίου 2022

Μίχαελ - ένα γερμανικό πεπρωμένο σε φύλλα ημερολογίου



 Το βιβλίο Michael – Ένα γερμανικό πεπρωμένο σε φύλλα ημερολογίου είναι η μοναδική ψυχογραφική νουβέλα που αποφάσισε να δημοσιεύσει ο Joseph Goebbels (1897- 1945).  

    Το βιβλίο σε πρωτόλεια φάση, το 1924, έφερε τον τίτλο Michael Voormann: Ένα ανθρώπινο πεπρωμένο σε φύλλα ημερολογίου. Έχει την μορφή ημερολογίου και είναι αφιερωμένο, όπως σημειώνεται, σε έναν νεανικό φίλο του Γκαίμπελς, τον Richard Flisges. Ποτέ δεν θα μάθουμε αν οι πλήρεις λεπτομέρειες της ζωής τού κεντρικού ήρωα του μυθιστορήματος συμπίπτουν πράγματι με εκείνες του νεανικού φίλου τού συγγραφέως. 

    Όπως διαβάζουμε στα φύλλα ημερολογίου του Γκαίμπελς, από το 1919 έως το 1923 ο Richard Flisges ήταν ο μοναδικός πιστός φίλος του. Το βέβαιον είναι ότι αυτή η φυσιογνωμία αποτέλεσε για τον Γκαίμπελς πηγή της μυθοπλαστικής του εμπνεύσεως, αλλά προφανώς με έντονες παραλλαγές, καθώς επίσης και με αυτοβιογραφικά ψήγματα.

    Σε κάθε περίπτωση στην μορφή του Μίχαελ αποκτά σαφή χαρακτηριστικά ένας δυνατός συμβολισμός.[...]

    Το Μίχαελ είναι ένας πραγματικός ύμνος στην εργασία. Για την σκέψη του Γκαίμπελς, ο Προμηθέας που θα φωτοδοτήσει την παρηκμασμένη αστική κοινωνία είναι ο εργάτης. Όχι όμως ο εργάτης όπως τον φαντάζεται ο μαρξιστικός, υλιστικός διεθνισμός, αλλά ο εργάτης που σφυρηλατεί στο αμόνι της εθνικής κοινότητας την δημιουργική συναδέλφωση και απελευθέρωση του λαού. Ο δρόμος και αυτού του Τιτάνα είναι χαραγμένος από την μεγαλειώδη αυταπάρνηση και το μαρτύριο της εκούσιας αυτοθυσίας.[...]

   Ο μυθιστορηματικός Μίχαελ είναι ένας νεαρός στρατιώτης, ο οποίος επιστρέφει από τα φρικτά χαρακώματα του Α΄Ππ· με το στίγμα της ήττας αλλά και του πικρού ηρωισμού στο μέτωπο, με πληγές στην ψυχή και στο κορμί, και με το μαχαίρι της προδοσίας καρφωμένο στην πλάτη. Όπως άλλωστε και εκατομμύρια στρατιωτών. Επιχειρεί να ξαναχτίσει την ζωή του, αυτήν την φορά στα ερείπια μιας ακατανόητης, συγκεχυμένης γερμανικής κοινωνίας, βουτηγμένης στην σήψη και στην γενική αποδιάρθρωση. Παράλληλα αναζητεί επιτακτικές απαντήσεις για την φοβερή πολεμική περιπέτεια, για τα αίτια, τους παρασκηνιακούς εμπρηστές της και για την άδοξη κατάληξή της, όχι μόνο για τη διψασμένη συνείδησή του, αλλά κυρίως για τη μνήμη των νεκρών και αδικαίωτων συμπολεμιστών του.

    Ο Μίχαελ στην πρώτη προσπάθεια μιας ατελέσφορης προσπάθειας επανεντάξεως σε μία κοινωνία με την οποία δεν μπορεί πια να στήσει γέφυρα επικοινωνίας και συμβιβασμού, περνάει από τα φοιτητικά έδρανα των πανεπιστημίων, όπου βιώνει το κλίμα της διανοητικής στειρότητας ενός κόσμου που ψυχορραγεί: του αστικού κόσμου των καθηγητών, των άσφαιρων διανοούμενων και της συγκεχυμένης σπουδαστικής νεολαίας του, η οποία σαν στρουθοκάμηλος βυθίζει το κεφάλι της στην άμμο του άγονου και ατέρμονος θεωρητικού τέλματος, σαν μια δειλή φυγή ενώπιον των δραματικών ιστορικών προκλήσεων της εποχής της.

    Αντιλαμβάνεται αμέσως μία από τις αιτίες της γερμανικής πολεμικής και κοινωνικής καταρρεύσεως: Την κουρασμένη και νωχελική αστική κατεστημένη τάξη και τον ανθρώπινο τύπο της, τον αστό, ο οποίος χωρίς ιδανικά και εθνικό ιδεαλισμό επικαλείται τις αρχές του φιλελευθερισμού, καλύπτει το σάβανο της μικροψυχίας του με κίβδηλες, πατριωτικές μεγαλοστομίες και εγκλωβισμένος στην δίνη του φιλοτομαρισμού του προετοιμάζεται να δεχθεί άβουλα το νεκροφίλημά του από την δυναμικώς επερχόμενη στιβαρή τάξη των εργατών, η οποία όμως και αυτή, χωρίς το απαραίτητο αγκυροβόλιο στην Πατρίδα και στο φυσικό Γένος της, καθίσταται έρμαιο στα σχέδια ολέθριας χειραγωγήσεώς της από κάποιον άλλον διεθνή παράγοντα.

    Ο σοσιαλιστής δημοκράτης της μεταπολεμικής Γερμανίας, εκείνος που αναλαμβάνει τα ηνία της πολιτικής και διανοητικής εξουσίας, δεν είναι τίποτα άλλο από ένας μεταμφιεσμένος καιροσκόπος αστός. Δεν είναι τελικά ο σκαπανέας μιας αναγεννήσεως, αλλά ο στερνός νεκροθάφτης της. Είναι ο αδίστακτος προδότης της αγνής σοσιαλιστικής ιδέας. Είναι ο επαγγελματίας διανοούμενος, ο οποίος, πέραν της προσωπικής του αποκαταστάσεως, δεν ενδιαφέρεται για τίποτα άλλο. Είναι ένας έμπορος ιδεών, που θα παραδώσει τον εργατικό κόσμο στην χοάνη του κομμουνισμού, διά της ύπουλης συμφεροντολογικής τακτικής του. 

    Ο Μίχαελ μέσα από την επαφή με έναν Ρώσο φοιτητή θα διαγνώσει με το νυστέρι της οξυδέρκειάς του μία άλλη διάσταση του επιλεγόμενου κομμουνιστικού πειράματος: Την τάση της ασιατικής στέπας να σκεπάσει με την λαίλαπά της την Ευρώπη που χάνεται στον μαλθακό αστικό κοσμοπολιτισμό. Πίσω από το προσωπείο τού διεθνιστικού σοσιαλισμού ελλοχεύουν ξένοι εθνικισμοί. Το μέλλον θα είναι ο επώδυνος καρπός της τρομακτικής αντιπαραθέσεως της γερμανικής με την ρωσική Ιδέα. Της γερμανικής φαουστικής, δημιουργικής ψυχής με την ρωσική, σκοτεινή διχασμένη ψυχή.[...]

    Το πολεμικό και μεταπολεμικό δράμα της Γερμανίας και της Ευρώπης αποκτά σαφείς διαστάσεις και συναντά την προοπτική της επιλύσεώς του. Ο Μίχαελ κατακλύζεται από τις αφυπνιστικές φλόγες μιας Μεγάλης Ιδέας. Συγκλονίζονται οι ευαίσθητες χορδές της καρδιάς του από την εξαίσια μελωδία ενός εγερτήριου παιάνα. Ναι! Βρήκε την οδό της λυτρώσεως, του γνήσιου προορισμού, της συναρπαστικής ιστορικής αποστολής. Λούζεται από το καθαρτήριο φως και λαχταρά να το μεταλαμπαδεύσει. Θα γίνει ο ίδιος ο φλεγόμενος πυρσός της σπουδαίας Αλήθειας. Ο φυσικός εθνικισμός του λαού θα πρέπει να εναρμονιστεί με τον σφριγηλό σοσιαλισμό της εργατικής γροθιάς, η οποία δεν θα στραφεί, τεχνηέντως καθοδηγούμενη, κατά της Πατρίδος, αλλά θα υψωθεί σαν ασπίδα υπερασπίσεώς της, εναντίον των φαύλων αστών πατριδοκάπηλων καπιταλιστών, αλλά και εναντίον των άθλιων καταχραστών της αμιγούς σοσιαλιστικής Ιδέας.[...]

    Το ισχυρό βίωμα μίας σπουδαίας αποστολής είναι η αρχή για την πορεία των εκλεκτών. Και για τον δρόμο που αναζητούσε ο Μίχαελ. Δεν είναι τα κείμενα, οι θεωρίες, τα δόγματα, οι ατέρμονες διαλεκτικές αντιπαραθέσεις  –και δεν επιτρέπεται να είναι– ο κόσμος των αληθινών ανδρών, την στιγμή κατά την οποία διακυβεύεται το δίκαιον και η επιβίωση της Πατρίδος και της Φυλής. 

    Ο γνήσιος κόσμος τους είναι ο πόλεμος, ο πόλεμος μέχρις εσχάτων. Είναι το μαρτύριο, το μαρτύριο μέχρις εσχάτων. Είναι ο ανδρισμός, ο ανδρισμός μέχρις εσχάτων.

Απόστολος Λαγός


Το βιβλίο ''Μίχαελ - ένα γερμανικό πεπρωμένο σε φύλλα ημερολογίου'' μπορείτε να το βρείτε εδώ


Δευτέρα 24 Οκτωβρίου 2022

Συναγερμός από 4 υποβρύχιες εκρήξεις στα ρωσικά ύδατα του Κόλπου της Φινλανδίας

 


Σε κατάσταση ύψιστου συναγερμού έχουν τεθεί οι Αρχές.

Τέσσερις υποβρύχιες εκρήξεις που σημειώθηκαν στον Κόλπο της Φινλανδίας εντός των χωρικών υδάτων της Ρωσίας, σκόρπισαν τον πανικό.

Οι εκρήξεις έγιναν το βράδυ της Δευτέρας, από άγνωστη μέχρι στιγμής αιτία, και η ανίχνευση τους έγινε από το Ινστιτούτο Σεισμολογίας του Πανεπιστημίου του Ελσίνκι.

Οι δονήσεις που καταγράφηκαν ήταν μεγέθους: 2,0, 1,5, 1,5 και 1,4 Ρίχτερ.

Δραματική κλιμάκωση μεταξύ Νότιας-Βόρειας Κορέας: Βροχή προειδοποιητικών βολών και ρουκετών στα θαλάσσια σύνορα

 


Από το hellasjournal.com

Η Βόρεια και η Νότια Κορέα άνοιξαν πυρ με προειδοποιητικές βολές και ρουκέτες πυροβολικού εν μέσω εντάσεων μεταξύ των δύο κρατών.

Μία από τις πολλές κηλίδες που άφησε ο Μίκης Θεοδωράκης στην νεοελληνική κουλτούρα

  



Γράφει ο Théo

Μία από τις πολλές κηλίδες που άφησε ο Μίκης Θεοδωράκης στην νεοελληνική κουλτούρα είναι και το λεγόμενο "συρτάκι," αυτή η απλοϊκή, μονότονη και εκνευριστική μελωδία που έχει καταντήσει σήμα κατατεθέν του Έλληνα παγκοσμίως. 

Χάρη σε αυτόν τον μπολσεβίκο ολετήρα και δυσφημιστή του Ελληνικού πολιτισμού, η Ελλάδα δεν είναι πλέον φημισμένη για την πλούσια πνευματική της κληρονομιά, τα αρχαία μνημεία της, την γλώσσα της, το φυσικό της κάλος, την τεράστια ποικιλία τοπικών παραδόσεων, αλλά για αυτή την αηδία και την τρυφηλή, παρακμιακή κουλτούρα που την συνοδεύει: τα γλέντια, τα μπουζούκια, τα μεθύσια, το σπάσιμο των πιάτων και όλα τα συναφή.

Πραγματικά έχω βαρεθεί να συναντώ ξένους απ' όλο τον κόσμο που, στο άκουσμα ότι είμαι Έλληνας από την Αθήνα, η πρώτη ερώτηση που μου κάνουν είναι για το εμετικό συρτάκι και το σπάσιμο των πιάτων!!!


RV