RISTORANTE VERONA

Πέμπτη 27 Οκτωβρίου 2016

Η υποταγή του Μεταξά στους Αγγλοεβραίους και οι πρώτες συνέπειες για την Ελλάδα

Του Άγγελου Κωνσταντίνου

Η ουδετερότητα του Μεταξά ήταν καθαρώς φαινομενική. Στην πραγματικότητα, τοποθετήθηκε ως δικτάτορας από τους Αγγλοεβραίους, για να αλυσοδέσει στο άρμα τους το ελληνικό κράτος. Όσοι καλύπτουν αυτό το γεγονός, διαψεύδονται από τα γεγονότα. Ενδεικτικά:

Στις 3 Μαρτίου του 1934, μιλώντας στο Συμβούλιο των Πολιτικών αρχηγών, είπε κατά λέξη:«Αν και είναι βεβαίως παράτολμον εις την πολιτική να δημιουργή κανείς δόγματα, η Ελλάς δύναται να θέση ως δόγμα πολιτικόν ότι εν ουδεμία περιπτώσει δύναται να ευρεθή εις στρατόπεδον αντίθετον εκείνου εις το οποίον θα ευρίσκετο η Αγγλία. Δυνάμεθα τούτο να το θεωρήσωμεν ως δόγμα. Εγώ τουλάχιστον το ασπάζομαι».1

O υφυπουργός της Αγγλίας, Ρ. Βάνσιταρτ, έγραφε σε υπόμνημά του τον Μάιο του 1937 για τις ελληνο-αγγλικές σχέσεις: «Βρήκαμε ότι το καθεστώς Μεταξά είναι πολύ πιο συνεννοήσιμο από πολλά από τα προϋπάρχοντα καθεστώτα»...2

Το 1938 απορρίπτει την ανανέωση του 10ετούς Συμφώνου Ειρήνης και Συνεργασίας (Συμφωνία Βενιζέλου - Μουσολίνι)3

Στις αρχές Μαΐου του 1940, εξομολογήθηκε στον Άρθουρ Μάρτον -ανταποκριτή της «Ντέιλι Τέλεγκραφ» στην Αίγυπτο- τον οποίο συνάντησε στην Αθήνα, τα παρακάτω: «Είμεθα ουδέτεροι εφ' όσον χρόνον η Αγγλία θέλει να είμεθα ουδέτεροι. Τίποτα δεν κάνομε χωρίς συνεννόησιν με την Αγγλία και, τις περισσότερες φορές ό,τι κάνομε γίνεται κατά σύστασιν ή παράκλησιν της Αγγλίας. Η Ελλάς είναι ζωτικό τμήμα της αγγλικής αυτοκρατορικής αμύνης».4

Συνέχεια εδώ

Τετάρτη 26 Οκτωβρίου 2016

David Irving - Η Παραποίηση της ιστορίας του Αδόλφου Χίτλερ

Ο ιστορικός Ντέϊβιντ Ίρβινγκ στην ομιλία του "The Faking of Adolf Hitler for History" αναφέρει κάποια από τα πολλά πλαστά ιστορικά έγγραφα τα οποία χρησιμοποιήθηκαν ως "αξιόπιστες" πηγές από πολλούς και διάφορους ιστορικούς για πολλούς και διαφόρους λόγους.

Πλαστό είναι το βιβλίο του Ράουσνιγκ (Rauschning) ''Gespräche mit Hitler'' όπως επίσης το ''Ημερολόγιο'' του Γκέρχαρντ Ένγκελ (Gerhard Engel), το ''Hitler's Table Talk'' (Tischgespräche im Führerhauptquartier) από τον Heinrich Heim το οποίο δήθεν υπογράφει ο Martin Bormann και άλλα.

Απολαύστε τον

πηγή

Ristorante Verona

Παρασκευή 21 Οκτωβρίου 2016

Schwarze Hefte - Τα «μαύρα τετράδια» του Μάρτιν Χάιντεγκερ

Τα «Μαύρα Τετράδια» είναι οι ημερολογιακές σημειώσεις του φιλοσόφου Martin Heidegger. Οφείλουν το όνομά τους στο χρώμα των εξωφύλλων τους. Αρχίζουν από το 1931 και σταματούν το 1975, ένα χρόνο πριν από το θάνατό του.

Εκδόθηκαν στη Γερμανία το 2014 από τον εκδοτικό οίκο Vittorio Klostermann ως υπ' αριθμόν 94, 95 και 96 τόμοι των απάντων του.

Για δεκαετίες πολλοί μελετητές του Χάιντεγκερ μιλούσαν για έναν απολίτικο φιλόσοφο, αποκομμένο από τον υπόλοιπο κόσμο που είχε διαπράξει ένα «στιγμιαίο λάθος». Όμως η δημοσίευση του φιλοσοφικού ημερολογίου, το οποίο ο Χάιντεγκερ ζήτησε να μην δημοσιευτεί μέχρι να τελειώσει το πλήρες του έργο- όσο και η δημοσίευση της αλληλογραφίας με τον αδελφό του αποδεικνύουν ξεκάθαρα τον αντισημιτισμό του και τον θαυμασμό του προς τον Χίτλερ. Η αλληλογραφία του συνιστά ένα "κλειδί" για την πλήρη κατανόηση του τι ακριβώς πίστευε ο φιλόσοφος.

Από τα τέλη του 1931 ο 43χρονος τότε Χάιντεγκερ στέλνει το βιβλίο του Χίτλερ, ο "Αγών μου", στον αδελφό του και επαινεί το «εξαιρετικό πολιτικό ένστικτο του Χίτλερ».

Στις 27 Ιουλίου του 1932 αναφερόμενος στο κεντρώο κόμμα Τσέντρουμ του οποίου ηγείτο ο καγκελάριος Μπρύνινγκ (γνωστός και ως ο τελευταίος καγκελάριος της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης), ο οποίος προσπάθησε να απαγορεύσει τα τάγματα εφόδου και τα τάγματα ασφαλείας που είχε δημιουργήσει το 1925 ο Χίτλερ, προτρέπει τον αδελφό του να μην παρασυρθεί από τις ενέργειες του καγκελάριου Μπρύνινγκ.

Στις 13 Απριλίου του επόμενου χρόνου και ενώ ο Χίτλερ είναι πλέον στην εξουσία, ο Χάιντεγκερ γράφει γεμάτος ενθουσιασμό:

"Ο λαός μας και το Ράιχ μετασχηματίζονται και όποιος έχει μάτια να δει, αυτιά να ακούσει και μια καρδιά να χτυπάει, νοιώθει αυτή τη δύναμη και τη βαθειά έξαρση. Είμαστε και πάλι αντιμέτωποι με μια μεγαλειώδη πραγματικότητα, την οποία οφείλουμε να κάνουμε πράξη με τρόπο ώστε να πάρει τη θέση της στον πνευματικό κόσμο του Ράιχ και στην μυστική αποστολή της γερμανικότητας".

Tον Μάιο του 1933, δέκα μέρες μετά την εκλογή του ως Πρύτανη του Πανεπιστημίου του Freiburg έγινε μέλος του Εθνικοσοσιαλιστικού κόμματος. Στις 4 Μαΐου εξηγεί στον αδελφό του:

«Μην βλέπεις τί υπάρχει κάτω από τό κίνημα, αλλά τις απόψεις του Φύρερ και τα μεγαλειώδη σχέδιά του. Χθες έγινα μέλος του NSDAP (Εθνικοσοσιαλιστικό Γερμανικό Εργατικό Κόμμα) όχι μόνο από εσωτερική πεποίθηση, αλλά από καθαρή συνειδητοποίηση ότι είναι ο μοναδικός τρόπος για να επιτευχθεί η καθαρότητα και η διευκρίνιση του όλου κινήματος. Και εάν εσύ δεν είσαι έτοιμος να προσχωρήσεις τώρα στο κόμμα, θα σε συμβούλευα ωστόσο να προετοιμάσεις τον εαυτό σου και να το κάνεις, χωρίς καμία ανησυχία για το εάν θα ασχοληθείς με κατώτερα και λιγότερο ευχάριστα θέματα που ενδέχεται να πέσουν στην αντίληψή σου..."

Σύμφωνα με την αλληλογραφία του, ζήτησε από τον αδελφό του να γίνει και αυτός μέλος του Εθνικοσοσιαλιστικού κόμματος γράφοντάς του ότι: ''όποιος δεν αντιλαμβάνεται το μέγεθος του Χίτλερ, του αξίζει να συνθλιβεί στο χάος."

Από το 1934 ως το 1936 διετέλεσε μέλος της Ακαδημίας του Γερμανικού Δικαίου η οποία είχε συμβουλευτικό ρόλο στη νομοπαρασκευαστική διαδικασία μεταξύ άλλων και για τους φυλετικούς Νόμους της Νυρεμβέργης.

Για τον φιλόσοφο, η σωτηρία της Δύσης βρίσκεται στα χέρια της Γερμανίας το 1933, αλλά ακόμη και δέκα χρόνια αργότερα, το 1942:

«Πλησιάζει η στιγμή», γράφει τότε ο Χάιντεγκερ, που θα φανεί «αν οι Γερμανοί είναι ικανοί να αποκτήσουν μιαν εμπειρία του τόπου πέρα από τον ορθολογισμό και το παράλογο και να τον κάνουν κατοικήσιμο»

Μετά τον πόλεμο

Όλοι οι εκφυλισμοί της σύγχρονης εποχής, η σύγχρονη τεχνολογία, οι φυσικές επιστήμες, η πίστη στην προβλεψιμότητα και στη δυνατότητα ελέγχου του κόσμου, είναι γι' αυτόν εκφράσεις μιας μεταφυσικής μολυσμένης από τον εβραϊσμό.

Τα Μαύρα Τετράδια καταγγέλλουν τον μεταπολεμικό κόσμο που κρημνίζεται στον θόρυβο και την απερήμωση, περιγράφουν έναν πόλεμο υπόγειο που δεν τέλειωσε το 1945 κι ούτε ξεκίνησε το 1939.

1946

«Περισσότερο απομακρυσμένοι από την αλήθεια της ιστορίας (Geschichte) είναι οι ιστορικοί (Historiker)» (96.183 και 94.407), όσοι δεν αντιλαμβάνονται πως κανένα γεγονός δεν είναι όντως περασμένο – μάλλον, «το γεγονός κατεξοχήν είναι ό,τι δεν παρέρχεται» (96.14). Ο ιστορικός είναι η προσωποποιημένη άρνηση της ιστορίας (97.91). Διότι η ιστορία δεν φτιάχνεται, ούτε δομείται, παρά γίνεται. Ο Χάιντεγκερ προφητεύει πως το νωρίτερο που θα πρέπει να αναμένουμε την επανέναρξη της αυθεντικής ιστορίας είναι γύρω στα 2300, «οπότε ο αμερικανισμός θα έχει εξαντληθεί εξαιτίας του κορεσμού της κενότητάς του». Ως τότε, ανίδεος ο άνθρωπος θα βηματίζει στο τίποτα (96.225)

Ο Χάιντεγκερ δυσφορεί με τον κόσμο γύρω του και ειδικά με τους ανθρώπους. Είναι τόσο ομογενοποιημένη και γενικευμένη η «αθλιότητα της γνώμης του ενός και του άλλου», γράφει, «ώστε αδυνατεί πλέον κανείς να εντοπίσει κάποια ειδοποιό διαφορά της αθλιότητας» (94.184). Δηλαδή: η αθλιότητα κατάντησε φυσιολογική κατάσταση του νου. Απομένει να βγει κανείς από δαύτην, όπως θα έβγαινε από βρώμικα νερά, να αφήσει ξωπίσω τον γιγαντιαίο θόρυβο και να μεταβεί από την πολυπρόσωπη, κουρασμένη και ευτελισμένη δυτική μεταφυσική σε ένα «μονοπάτι» που είναι ήδη μέρος της αλήθειας (97.459).

Ο πραγματικός λόγος που η εποχή δεν έχει θεούς δεν είναι ότι παραγίναμε «κοσμικοί» και συνεπώς άθεοι, αλλά ότι δεν διαθέτουμε κανέναν κόσμο –μόνον μια σύγχυση του Είναι. (94.218)

Η φυγή των θεών είναι τόσο τελεσίδικη, ώστε πλέον το Είναι δεν επιτρέπει καν να θεωρηθεί ο άνθρωπος άξιος να αποκτήσει την γνώση της φυγής αυτής, δηλαδή ο άνθρωπος είναι παραδομένος στην υποκειμενικότητα του υποκειμένου (96.119)

Λούντβιχ Κλάγκες, Σπένγκλερ, Γύνγκερ, Ρίλκε, μα πρώτιστα ο Νίτσε, αποδοκιμάζονται διαρρήδην. Ο Νίτσε δεν είναι παρά ένα υποκατάστατο (97.13: ein Surrogat), διότι η επαναξίωση των αξιών και ο υπεράνθρωπος είναι εκδοχές ακραίας υποκειμενικότητας, κι όχι αληθινή υπέρβαση της μεταφυσικής, όπως διατυμπάνιζε. «Υπάρχουν σκλαβοπάζαρα, όπου οι ίδιοι οι σκλάβοι είναι συχνά οι μεγαλύτεροι έμποροι» (94.455).

Τον Χέλντερλιν, όμως, τον ανάγει σε προφήτη.
Στα γνωστά ποιήματά του («Patmos», «Germanien») αλλά και στην αλληλογραφία του, ο Χέλντερλιν περιγράφει μιαν ανθρωπότητα που ζει στην απάτη και στην πλάνη, που είναι εγκαταλειμμένη από τους παλαιούς θεούς της, δουλόφρων και τυφλή. Την ανθρωπότητα μπορεί να λυτρώσει μόνον μια «ιέρεια Γερμανία» που καθοδηγεί τους λαούς, ένα εκλεκτό γερμανικό γένος του μέλλοντος. Προτείνει «οι Γερμανοί» να βγουν από τον βάλτο της μεταφυσικής και της ψευδοϊστορίας, προκειμένου να γίνουν αγωγοί των Νέων Θεών. «Ένας θεός για όλους θα ήταν θεός για κανέναν» –το ζήτημα είναι να έλθουν «οι θεοί του λαού» (94.214), άρα οι νέοι θεοί των Γερμανών, «με τους οποίους μπορούμε να γίνουμε φίλοι και δεν πρέπει να είμαστε σκλάβοι τους» (94.242).
Τη λύτρωση, γράφει ο Χέλντερλιν, έλκει ο κίνδυνος – κι όσο μεγαλύτερος ο κίνδυνος, τόσο εγγύτερα η σωτηρία. γράφει (96.136).

πηγές:

https://www.academia.edu/

http://www.tovima.gr/

http://www.iefimerida.gr/

Ristorante Verona

Τρίτη 18 Οκτωβρίου 2016

Αφγανοί βίασαν διερμηνέα στη «Ζούγκλα» του Καλαί

Μια διερμηνέας η οποία συνόδευε έναν δημοσιογράφο στον τεράστιο καταυλισμό μεταναστών του Καλαί, στη βόρεια Γαλλία, βιάστηκε στη διάρκεια της νύχτας στα όρια της "Ζούγκλας".

Μεταξύ 02:00 και 03:00 (03:00 και 04:00 ώρα Ελλάδας) ο δημοσιογράφος και η διερμηνέας έκαναν ρεπορτάζ για λογαριασμό ενός γαλλικού τηλεοπτικού καναλιού για τους ασυνόδευτους ανήλικους στη "Ζούγκλα" του Καλαί, όταν τους επιτέθηκαν τρεις Αφγανοί, στα όρια του καταυλισμού, ανέφερε η εισαγγελία της Μπουλόν-σιρ-Μερ.

Επρόκειτο "a priori για τρεις μετανάστες σύμφωνα με τις δηλώσεις των θυμάτων", οι οποίοι αρχικά θέλησαν να κλέψουν το υλικό τους, σύμφωνα με αυτή τη δικαστική πηγή.

Στη συνέχεια, ένας από τους τρεις βίασε τη διερμηνέα υπό την απειλή μαχαιριού, ενώ οι άλλοι δύο κρατούσαν σε απόσταση, επίσης υπό την απειλή μαχαιριού, τον 42χρονο ανεξάρτητο δημοσιογράφο.

Οι τρεις δράστες καταζητούνται, σύμφωνα με την εισαγγελία.

πηγή

Αδόλφος Χίτλερ - Το τέλος της εξαθλίωσης

πηγή

Πέμπτη 13 Οκτωβρίου 2016

Ακέφαλη Αντίσταση

Νέα τακτική σε έναν πόλεμο παλιό…

Εκείνοι που αγαπούν την ελευθερία, που πιστεύουν στην ελευθερία τόσο πολύ ώστε να πολεμούν γι’ αυτήν, σπανίζουν σήμερα, όμως κάθε πάλαι ποτέ σπουδαίο έθνος κρύβει ακόμα στον κόρφο του τα πετράδια του πρότερου μεγαλείου του. Υπάρχουν. Έχω δει τη σπίθα στα μάτια τους, καθώς στο διάβα της ζωής μου μοιράστηκα μια φευγαλέα στιγμή του χρόνου μαζί τους.»

(απόσπασμα από το βιβλίο)

Από τον πρόλογο του μεταφραστή:

Οι όροι «Ακέφαλη Αντίσταση» (Leaderless Resistance) και «Αθέατοι Πυρήνες» – όπως αποδίδουμε στο παρόν έργο τον όρο Phantom Cells – αναφέρονται σε αυθόρμητους, αυτόνομους, μη συνδεδεμένους μεταξύ τους πυρήνες. Κύριο χαρακτηριστικό της Ακέφαλης Αντίστασης είναι η έλλειψη ηγεσίας. Η θεωρία και μέθοδος αυτή κερδίζει συνεχώς έδαφος, όχι από άρνηση της έννοιας του Ηγέτη, αλλά εξαιτίας της έλλειψης κάποιου τέτοιου, σε συνδυασμό με την ενισχυμένη δυνατότητα του Κράτους να ελέγξει αλλά και να διαλύσει μία οργάνωση δομημένη με την κλασική πυραμιδοειδή μορφή. Όπως ο ίδιος ο Beam αναφέρει η Ακέφαλη Αντίσταση είναι τέκνο της αναγκαιότητας! Η έλλειψη κεντρικής διοίκησης, όμως, δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει συνεργασία μεταξύ των πυρήνων.

Το βιβλίο ''Ακέφαλη Αντίσταση'' μπορείτε να το βρείτε εδώ

Τρίτη 11 Οκτωβρίου 2016

Αρνητές του ολοκαυτώματος

Η Ούρσουλα Χάφερμπεκ 87 ετών είναι γνωστή στους νομικούς κύκλους σε όλη τη Γερμανία. Σήμερα γίνεται η δίκη της στο Μπαντ Ενχάουζεν στη Βόρεια Ρηνανία Βεστφαλία. Η Ούρσουλα Χάφερμπεκ, έχει βρεθεί πολλές φορές στο εδώλιο, ως κατηγορούμενη.

Αρνείται το Ολοκαύτωμα, υποστηρίζοντας ότι το Άουσβιτς, δεν ήταν στρατόπεδο συγκέντρωσης αλλά στρατόπεδο εργασίας, και ότι η εξόντωση των Εβραίων είναι «το μεγαλύτερο ψέμα της ιστορίας».

Ο Ντέιβιντ Ίρβινγκ. Ο Βρετανός, που βρέθηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1950 στη Γερμανία ως εργάτης και έμαθε άπταιστα γερμανικά, έχει γράψει πάνω από 30 βιβλία για την εποχή της εθνικοσοσιαλισμού. Στα βιβλία του υποστηρίζει μεταξύ άλλων ότι ο Χίτλερ ούτε διέταξε την εξόντωση των Εβραίων, ούτε και γνώριζε γι' αυτήν. Στην Αυστρία καταδικάστηκε σε τρία χρόνια φυλάκισης για την δήλωσή του ότι δεν υπήρξε στη χώρα αυτή στρατόπεδο συγκέντρωσης.

Ο βρετανός επίσκοπος Ρίτσαρντ Ουίλιαμσον αρνείται συστηματικά την εξόντωση των Εβραίων. Το 2008 συγκεκριμένα αρνήθηκε την ύπαρξη των θαλάμων αερίων ενώ υποστήριξε ότι εκτελέστηκαν το πολύ 200.000 με 300.000 Εβραίοι. Αυτά ειπώθηκαν σε συνέντευξη που έδωσε στη Σουηδία, ενώ παρακάλεσε τον δημοσιογράφο η συζήτηση να δημοσιευτεί μόνο στη Σουηδία και όχι στο διαδίκτυο, γνωρίζοντας ότι στη Γερμανία η άρνηση του Ολοκαυτώματος τιμωρείται με έως και πέντε χρόνια φυλάκισης. Ωστόσο ο δημοσιογράφος αγνόησε την επιθυμία του Βρετανού ιερέα, ο οποίος αργότερα καταδικάστηκε από το γερμανικό δικαστήριο του Ρέγκενσμπουργκ.

Διάσημοι αρνητές του ολοκαυτώματος είναι επίσης οι: Robert Faurisson, Ernst Zündel και άλλοι που μπορείτε να δείτε εδώ

David Irving

Στις ΗΠΑ ισχύει το δικαίωμα της ελευθερίας της έκφρασης. Το ίδιο και στη Μ. Βρετανία. Γι' αυτό και ο Ντέιβιντ Ίρβινγκ εξέφραζε συνήθως την άποψή του σε αυτές τις χώρες.

Αντίθετα σε χώρες, όπως στην Αυστρία, τη Γαλλία, το Βέλγιο, την Τσεχία αλλά και την Πολωνία, η άρνηση του Ολοκαυτώματος τιμωρείται. Στην Ισπανία υπήρχε τιμωρία για τους αρνητές του Ολοκαυτώματος, η οποία όμως άρθηκε το 2007 όταν το συνταγματικό δικαστήριο αποφάσισε ότι ο εν λόγω νόμος περιορίζει την ελευθερία της έκφρασης. Στην Ελλάδα τον Φεβρουάριο του 2016, ο πρόσφατος (του 2014) αντιρατσιστικός νόμος κρίθηκε από το Μονομελές Πλημ/κείο Ρεθύμνου (υπόθεση του Γερμανού καθηγητή Ρίχτερ) αντισυνταγματικός.

πηγή

Εθνικοσοσιαλιστές μαχητές για την λευκή Ροδεσία

Ο πόλεμος στη Ροδεσία έχει σε μεγάλο βαθμό ξεχαστεί-και όπως τόσα πολλά-διαστρεβλωθεί, παρερμηνευθεί και παραμορφωθεί, ώστε να μπορεί να παρουσιαστεί από την σύγχρονη μαρξιστική ιστοριογραφία ως αγώνας του έγχρωμου προλεταριάτου και της απελευθέρωσης των λαών από τους τύραννους λευκούς αποικιοκράτες. Η πραγματικότητα όμως δεν θα μπορούσε να απέχει περισσότερο από την αλήθεια. Ήταν ένας φυλετικός πόλεμος αυτοάμυνας των λευκών για την προστασία των οικογενειών τους από τις κτηνωδίες των μαρξιστών μαύρων τρομοκρατών, κυριευμένων με μια δίψα για την εξάλειψη των λευκών στη Ροδεσία. Σε αυτόν τον αγώνα για την προστασία και τη διατήρηση του λευκού πληθυσμού εν όψει της καταστροφής και της εκδίωξής του, υπήρξαν γενναίοι εθνικοσοσιαλιστές που κάνοντας την ιδέα τους πράξη, εγκατέλειψαν τις εστίες τους για να έρθουν προς βοήθεια των λευκών τους αδερφών. Λίγα είναι γνωστά για τους εν λόγω αγωνιστές. Πολέμησαν και πέθαναν ως άσημοι άνθρωποι.

Συνέχεια εδώ

Σάββατο 8 Οκτωβρίου 2016

ΝΕΑ ΕΚΔΟΣΗ από τη Θούλη: Ιωάννης Συκουτρής – Η σχέσις μας προς την Αρχαιότητα

«Το παρόν ζη από το παρελθόν και η ιστορία είναι ο μόνος διδάσκαλος του βίου διά τα μελλοντικά μας διαβήματα»…

Στο δοκίμιο αυτό –επιλεγόμενα στο βιβλίο του Th. Zielinski «Ημείς και οι Αρχαίοι»− ο Ι. Συκουτρής εξετάζει τη σημασία της γνώσης της Αρχαιότητας κατά την προ αλλά και μετά την Επανάσταση του 21 εποχή. Η επαφή με την Αρχαιότητα οδήγησε το έθνος μας να γίνει «Έθνος Ελλήνων» από «γένος Χριστιανών» που ήταν κατά την τουρκοκρατία, μετά το «άχρωμον εθνικώς Βυζάντιον». Αυτή η αφύπνιση το έκανε να ξεσηκωθεί. Το 21 ήταν αναγέννηση του αρχαίου ελληνικού πνεύματος και συνειδητή επάνοδος στη δράση των αρχαίων προγόνων, ο Λεωνίδας και ο Θεμιστοκλής ζωντανές υπάρξεις. Στη μικρή γωνιά που απελευθερώθηκε, η σχέση με την Αρχαιότητα είναι αντιφατική: Οίηση, περηφάνια αλλά χωρίς αίσθηση των καθηκόντων έναντι του ενδόξου ονόματος, παρά τις συχνά καλές προθέσεις. Η βαθιά γνώση της αρχαιότητας είναι ένας σκοπός ευγενής και ωραίος, προς τον οποίον «το έθνος μας οφείλει να μάθη προ παντός να εργάζεται και να πειθαρχή εαυτό».

Το βιβλίο »Η σχέσις μας προς την Αρχαιότητα» μπορείτε να το βρείτε εδώ

Τετάρτη 28 Σεπτεμβρίου 2016

Pedro Varela

El Caso Pedro Varela

https://elcasopedrovarela.wordpress.com/

https://twitter.com/casopvarela

Τρίτη 27 Σεπτεμβρίου 2016

Βόμβες σε τζαμί και συνεδριακό κέντρο στη Δρέσδη

Δύο αυτοσχέδιες βόμβες εξερράγησαν στη Δρέσδη της ανατολικής Γερμανίας χθες βράδυ, η μια σε τζαμί και η άλλη σε ένα διεθνές συνεδριακό κέντρο.

Την ώρα της πρώτης έκρηξης ο ιμάμης ήταν μέσα στο τζαμί μαζί με τη σύζυγό του και τους γιούς τους αλλά δεν τραυματίστηκαν. Ωστόσο στο κτίριο υπέστη ζημιές λόγω του ωστικού κύματος. Λίγο αργότερα, το Διεθνές Συνεδριακό Κέντρο υπέστη ζημιές από την έκρηξη αυτοσχέδιου μηχανισμού, ενώ μπαρ σε παρακείμενο ξενοδοχείο εκκενώθηκε.

Η αστυνομία πιστεύει πως υπάρχει μια σχέση των περιστατικών αυτών με τους εορτασμούς που οργανώνονται για το ερχόμενο Σαββατοκύριακο στην πόλη για την 26η επέτειο της επανένωσης της Γερμανίας.

Η εισροή περίπου ενός εκατομμυρίου μεταναστών στη Γερμανία πέρυσι αύξησε τις εντάσεις, ειδικά στην ανατολική Γερμανία όπου έχουν σημειωθεί εκατοντάδες επιθέσεις σε ''κέντρα υποδοχής μεταναστών''.

ΤΣΕ: ΤΟ ΝΕΟ ΙΝΔΑΛΜΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΕΘΝΙΚΙΣΤΩΝ

του Σωτήρη Αντωνακόπουλου

Για τον ιδεολογικό μαρασμό, με τον οποίο πάσχει ο εγχώριος εθνικιστικός χώρος έχουμε αναφερθεί κατ' επανάληψιν, με τρανά παραδείγματα τον Ίωνα Δραγούμη (εδώ και εδώ), τον Νίκο Καζαντζάκη (εδώ), τον Ιωάννη Μεταξά (εδώ και εδώ) και διάφορους άλλους αστέρες της εθνικιστικής νομενκλατούρας (εδώ και εδώ). Ο ιδεολογικός κατήφορος όμως δεν έχει τέλος, καθώς στον κατάλογο της μιζέριας του δήθεν ''χώρου'' προστίθεται κι άλλη μια λαμπρή φυσιογνωμία. Ο λόγος για τον Τσε Γκεβάρα!! Έτσι λοιπόν, μετά την coca cola, μετά από γνωστή μάρκα παγωτού και διάφορες εταιρείες ρούχων, στο παιχνίδι έχει μπει και η ελληνική ακροδεξιά να πάρει το μερίδιό της από τη ''λάμψη'' του επαναστάτη Τσε.

Παγωτό ξυλάκι "Cherry Guevara"

Άρωμα Che της Chevignon

Δεν γνωρίζουμε αν είναι η μαρξιστική διαλεκτική ή ο κομμουνιστικός διεθνισμός του Τσε Γκεβάρα που κέντρισε την ψυχοσύνθεση του Έλληνα εθνικιστή ή η κάθοδος στο Κονγκό το 1965 για να βοηθήσει την επανάσταση...

Συνέχεια εδώ