Ιωσήφ Μπροζ (Τίτο), Παρτσαλίδης, Τσίπρας
Είναι δεδομένο και αναντίλεκτο γεγονός της νεωτέρας ελληνικής ιστορίας: Το ελλαδικό, οβιδιακό, εσωτερικό πολιτικό κατεστημένο, μετά την απελευθέρωση του τόπου από την τουρκοκρατία, απετέλεσε την ταφόπλακα του εντός και εκτός συνόρων Ελληνισμού. Διαμόρφωσε ένα κληρονομικού δικαίου φεουδαρχικό καθεστώς, τυφλό υποχείριο των τοκογλύφων δυναστών, οι οποίοι από το 1832 μέχρι και σήμερα λεηλατούν την Πατρίδα μας. Αυτά είναι αρκούντως γνωστά στους ''παροικούντες την Ιερουσαλήμ''. Εστιάζουμε τους προβολείς του φακού μας στις ρίζες των εθνικών τραγωδιών των τελευταίων δύο αιώνων. Ανακαλύπτουμε την ίδια ρίζα. Την ίδια αιτία. Την ίδια μεθόδευση. Την ίδια κατάληξη. Οι μάχες κερδίζονταν στα σύνορα. Και όμως, χάνονταν στην Αθήνα...
Μικρά Ασία. Πόντος. Ανατολική Θράκη. Ανατολική Ρωμυλία. Βόρειος Ήπειρος. Κύπρος. Η εξόντωση του Ελληνισμού από αυτές τις αιώνια ελληνικές πατρίδες, δεν έφερε μόνον την σφραγίδα των εχθρικών επιδρομών των Σλάβων και των Τούρκων. Χαρακτηριζόταν πάντα από την υποτελή και εξευτελιστική συνέργεια των πολιτικών ανδρεικέλων των Αθηνών. Είναι εξοργιστικά εύκολο στον μελετητή της ιστορίας να διακρίνει την ίδια στρατηγική ακρωτηριασμού του Ελληνισμού, με βασικό συνένοχο το άθλιο πολιτικό σύστημα των Αθηνών. Του υποθηκευμένου στην δυναστεία Rothschild ρυπογόνου κρατιδίου των πολιτικάντηδων. Τότε και σήμερα. Οι Έλληνες έχυναν κρουνηδόν το αίμα τους, το οποίο δεν πότιζε τον βωμό της εθνικής ολοκληρώσεως, αλλά φευ, τον βούρκο της προδοσίας. Οι αγώνες και οι θυσίες του ελληνικού λαού εξαργυρώνονταν σε χυδαία χρηματιστηριακά παίγνια των δανειστών εξουσιαστών του...
Αυτό είναι το σταθερό πλαίσιο, εντός του οποίου διαδραματίζονταν οι εθνικές περιπέτειες και τελικές μειοδοσίες. Γιατί, λοιπόν, σήμερα, με την υπόθεση της Μακεδονίας, να συμβεί κάτι διαφορετικό; Τι άλλαξε; Απολύτως τίποτα!
Και αν κάποιος δεν εντάξει το θέατρο σκιών, που παρακολουθούμε αυτές τις ημέρες για την Μακεδονία, στο προαναφερόμενο ιστορικό περίγραμμα, απλώς απεμπολεί τον ειρμό της αλληλουχίας των γεγονότων. Και τρέφεται με αυταπάτες.
Το εμετικό, διαχρονικό καθεστώς των Αθηνών με την μοντέρνα περιβολή παραλλαγής της "προοδευτικής" αριστεράς, η οποία όμως άνετα εξυπηρετεί, και αυτή, τους διεθνείς και ντόπιους τοκογλύφους, επιδίδεται σε μεγαλόστομους πανηγυρισμούς για την "εθνική" επιτυχία της περιβοήτου συμφωνίας με τους Σκοπιανούς. Επιδεικνύει ως ρωμαϊκό θρίαμβο την επιλογή από τον πρωθυπουργό των Σκοπίων του τρόπου διάρρηξης και καταλήστευσης της ιστορικής ταυτότητας μίας περιφέρειας του Ελληνισμού, η οποία εδώ και 3 χιλιάδες χρόνια είναι αμιγώς ελληνική, παρά τις δοκιμασίες και τις παροδικές κατακτήσεις.
Ασφαλώς και οι συνεχιστές του ΚΚΕ Εσωτερικού, του ΚΚΕ και της εν γένει μαρξιστικής παρατάξεως, οι σημερινοί καθοδηγητές του ΣΥΡΙΖΑ και των λοιπών ροζ και κόκκινων παραφυάδων, γνωρίζουν άριστα να διηγούνται σε αφελείς και ηλιθίους, ξεκαρδιστικά και ευτράπελα παραμύθια.
Πριν αγγίξουμε την καταγέλαστη αυτή "συμφωνία" θα πρέπει να σημειώσουμε ότι δεν μας προκαλεί κατάπληξη ένα γεγονός, ορατό και σε τυφλούς. Αυτοί οι περίφημοι και αυτοβαυκαλιζόμενοι κομμουνιστές αποτελούν κραυγαλέως για άλλη μία φορά τους σωτήρες και υποστηρικτές του τοκογλυφικού καπιταλιστικού συστήματος. Είναι οι άξιοι συνεχιστές του ιδρυτή του κομμουνιστικού κόμματος στην Ελλάδα, του Εβραίου Αβραάμ Μπεναρόγια και των σταθερά προδοτικών θέσεων του κόμματός τους. Είναι οι εργολάβοι της τελικής φάσεως ξεπουλήματος της Ελλάδος ή του εναπομείναντος τμήματος της Ελλάδος, και οι μνημονιακοί νεκροθάφτες της, πάντα σε άριστη συμπαιγνία με την επάρατη αστική δεξιά. Ήταν πάντα η χρυσή εφεδρεία του πλουτοκρατικού κατεστημένου. Όχι μόνο για την εσωτερική άλωση, αλλά και για την βρώμικη "μπουγάδα" του ξεπλύματος εθνικών παραχωρήσεων..
Ερχόμαστε τώρα στην περιλάλητη επίκαιρη "συμφωνία". Θα έπρεπε να ξεκαρδιστούμε σε νευρικό γέλωτα, διαβάζοντας τα καραγκιοζιλίκια από τις διαρροές μπόχας του κειμένου της, αν δεν υπέκρυπτε στα βιασμένα σπλάχνα της, τον ολέθριο σπόρο μιας εκκολαπτόμενης εθνικής τραγωδίας, της σταδιακής απωλείας ακόμα μίας ελληνικής Πατρίδας, της Μακεδονίας.
Η αποδοχή της ληστείας του ονόματος της "βόρειας" Μακεδονίας είναι δεδομένη. Και αυτό συνιστά την άμεση παράδοση των επισήμων κλειδιών για περαιτέρω, μακροπρόθεσμο, ακόμα και εδαφικό σφετερισμό του "νοτίου" τμήματός της. Επομένως εμφανίζεται ένα υποκείμενο διεθνούς δικαίου, μία κρατική οντότητα, φέρουσα την ονομασία "βόρεια Μακεδονία",η οποία συνορεύει με μία επαρχία, η οποία αποκαλείται νότια Μακεδονία, ενός ετέρου κράτους. Το αίνιγμα είναι εξαιρετικά εύκολο. Μία ευρεία περιοχή, με το ίδιο όνομα, η οποία όμως κερματίζεται σε ένα κράτος και σε μία απλή περιφέρεια ενός άλλου κράτους. Και συνήθως, όπως διδάσκει η παγκόσμια ιστορία, τέτοιες περιπτώσεις περιοχών καταλήγουν σε αλληλοαπορρόφηση, σε κάποια συγκυρία, στην χοάνη μίας κρατικής υποστάσεως.
Θα μου πείτε τώρα, το Σκοπιανό Κράτος αποτελεί εδαφικό κίνδυνο; Ασφαλώς και όχι. Όμως ας μην λησμονούμε τους διεθνείς εμφανείς υποστηρικτές του: Τον παγκόσμιο Εβραϊσμό. Και βεβαίως να μην ξεχάσουμε ποτέ τον αρχιπλαστογράφο της ψευτομακεδονικής εθνότητος, τον Εβραίο, Ιωσήφ Μπροζ - Τίτο. Και στις ημέρες μας τον χρηματοδότη, τον Σόρος, μέχρι τον διαπραγματευτή ''μπροστινό'' του στο καφενείο του ΟΗΕ, τον Εβραίο Ματθαίο Νίμιτς. Και βεβαίως να έχουμε πάντα στην μνήμη μας το εβραϊκό όνειρο για την ''Σελανίκ'', την δεύτερη Ιερουσαλήμ των Βαλκανίων, την Θεσσαλονίκη. Η έντονη δραστηριότητα το τελευταίο διάστημα, του πρωθυπουργού του Ισραήλ στην Θεσσαλονίκη, τα νεόδμητα μουσεία, οι ισραηλινές μαζικές επενδύσεις, μας θυμίζουν την φράση "Τι κάνει νιάου- νιάου στα κεραμίδια;" Ασφαλώς όχι ο κροκόδειλος.
Τροφοδοτεί εύλογη περιέργεια, τι ρόλο θα διαδραματίσει η "βόρεια Μακεδονία" στις επικείμενες γεωοικονομικές και γεωπολιτικές αναδιανομές των Βαλκανίων. Και είναι ανεπίτρεπτο να παραβλέπουμε την πλήρη τουρκική αρωγή στους σκοπιανούς, ως βόρειο αγκάθι στα σύνορά μας, εν όψει ελληνοτουρκικής αντιπαραθέσεως στα ανατολικά μας σύνορα. Οψόμεθα... Και μακάρι να διαψευσθούμε.
Σε ένα άλλο σημείο της "συμφωνίας" αναφέρεται ότι η πολιτειακή ταυτότητα των κατοίκων της "βόρειας Μακεδονίας" θα είναι η μακεδονική. Οι πολίτες θα αποκαλούνται επισήμως ''πολίτες της βόρειας Μακεδονίας". Και η γλώσσα τους θα είναι η "μακεδονική", με την υποσημείωση [χα, χα] ότι δεν υπάγεται στις αρχαίες ελληνικές διαλέκτους, αλλά στην σλαβική ομογλωσσία..
Μας δουλεύουν και μας εμπαίζουν ασύστολα..
Εφόσον αυτή η γλώσσα, η οποία στην πραγματικότητα συνιστά μεικτή απόφυση της βουλγαρικής, ανήκει στις σλαβικές, γιατί δεν χαρακτηρίζεται επισήμως σλαβική, αλλά μακεδονική; Και με ποιό άραγε σκεπτικό;
Εφόσον οι πολίτες φέρουν την μακεδονική ταυτότητα, αναμφίβολα κατέχουν και την "μακεδονική" εθνική χροιά. Αυτό θα αντικρίζει πλέον στον γεωγραφικό και εθνολογικό χάρτη η παγκόσμια κοινότητα. Με την αξιόλογη διαφορά ότι ένα ''μακεδονικό'' έθνος αποτελεί κράτος και στα νότια υπάρχει και ένας άλλος λαός, μιας επαρχίας όμως ενός ετέρου κράτους με άλλη ονομασία, αλλά με την ίδια ταυτότητα. Σπαζοκεφαλιές που θα επιλύσουν όπως πάντα δραματικά τα ιστορικά γεγονότα. Το θολό μέλλον.
Σε άλλο σημείο διαβάζουμε ότι θα απαλειφθούν από το σκοπιανό σύνταγμα οι αλυτρωτικές μνείες...
Θα μου επιτρέψετε τον χαρακτηρισμό. Οι ροζ κυρίες του ΣΥΡΙΖΑ, μας θεωρούν, όλους εμάς, τον "λαουτζίκο" μαλάκες, ή Ζουλού, ή Μάου- Μάου.
Και αν ακόμα προβεί η πονηρά σκοπιανή κάστα σε μία τέτοια περιστασιακή φραστική ενέργεια σήμερα, ποιός θα την εμποδίσει αύριο να επαναφέρει και επισήμως τις αλυτρωτικές διατάξεις;
Αλλά να μιλήσουμε σοβαρά..
Οι μεταπολεμικές γενιές των Σκοπιανών, και ιδίως οι γενιές μετά το 1990, γαλουχήθηκαν με μεθόδους πλύσεως εγκεφάλου με την ''μακεδονική'' εθνική συνείδηση, ως απόρροια της αρχαίας μακεδονικής κληρονομιάς και ιστορίας. Αυτό διδάσκονται στα σχολεία τους και στην πολιτική τους αγωγή και αυτό θα διδάσκονται. Με το όραμα αποκτήσεως της Θεσσαλονίκης..
Το γεγονός ότι η διεθνής σκοπιανή προπαγάνδα εδώ και δεκαετίες, υποδαυλιζόμενη από το γνωστό ''λόμπυ'' των Σιωνιστών της Αμερικής, επέβαλε την καθιέρωση της αισχρής πλαστογραφίας της μακεδονικής ονομασίας και αναγνωρίσεώς της σε εκατοντάδες κράτη, δεν πρέπει αυτό να το απομονώσουμε από την αβελτερία των ανοήτων ελλαδικών αστικών κυβερνήσεων. Αλλά σήμερα ήρθε η στιγμή που ίσως σαν γνήσιοι απόγονοι του Οιδίποδα, βγάλουμε μόνοι τα μάτια μας, δίδοντας συγχωροχάρτι σε αυτήν την ανθελληνική προπαγάνδα και στρατηγική.
Γιατί να κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας;.
Οι όποιες κατά περίπτωσιν επουσιώδεις, δήθεν παραχωρήσεις τους δεν είναι τίποτα άλλο από φύλλα συκής, τα οποία τους φορούν οι διεθνείς προστάτες τους, και τα οποία άνετα αφαιρούνται σε μία κρίσιμη στιγμή.
Οι εξελίξεις είναι ραγδαίες. Δεν αναμέναμε κάτι διαφορετικό από το πολιτικό κατεστημένο των Αθηνών. Προσηλωμένο στις επιταγές των διεθνών τοκογλύφων και των υπερεθνικών οργανισμών τους, θα επιδοθεί και πάλι στην "βρώμικη δουλειά". Είναι πασίγνωστη η μεθόδευση και τα στάδιά της. Είναι αρκούντως γνωστά και το 1922 και το 1974. Τηρουμένων των αναγκών των εποχών, τα προσωπεία αλλάζουν, ποτέ όμως οι στόχοι και τα αποτελέσματα...
Κατεδαφιζόμαστε. Μέχρι το 1974 συρρικνώθηκε ο Μείζων Ελληνισμός. Από το 1974 μέχρι και τις μέρες μας ακρωτηριάζεται ο εγγύς Ελληνισμός, αλλά και ο ίδιος ο πυρήνας του Ελλαδισμού.
Κύπρος, Αιγαίο, Θράκη, Μακεδονία, αλλά και ο ίδιος ο Ελλαδισμός μαντρωμένος στο άθλιο αυτό αποικιακό κρατίδιο ξεκληρίζεται. Εξοντώνεται. Αλλοτριώνεται. Ξεπαστρεύεται. Και αντικαθίσταται. Οι ανεξέλεγκτες και δολίως διοχετευόμενες μάζες των αλλογενών επήλυδων, ελλοχεύουν εντός των σπασμένων τειχών..,
Είμαστε στον τελευταίο γύρο του κρημνού. Προσέξτε όμως, τι τραγική σύμπτωσις...
Την ταφόπλακα της εθνικής καταρρεύσεως την εναποθέτουν με ευλαβική χαιρεκακία οι μπολσεβίκοι. Ναι, οι μπολσεβίκοι. Ναι, είναι οι ίδιοι, οι αιμοβόροι διαχρονικοί λύκοι του γνωστού ποιήματος του Κωστή Παλαμά.
Σήμερα, με την προβιά των ''προοδευτικών'' αριστερών, αλλά πάντα υποχειρίων των διεθνών τοκογλύφων τυράννων των λαών.
Κάποτε, με την ερυθρά σημαία του σφυροδρέπανου ξερνούσαν μίσος και χολή κατά της Ελλάδος και ιδίως της Μακεδονίας μας.
Κάποτε, πολέμησαν ένοπλα για την ένταξη της Μακεδονίας σε ''σλαβικές κομμουνιστικές δημοκρατίες των Βαλκανίων''. Αιματοκύλησαν τον τόπο. Τον κατέστρεψαν.
Ουδέν εδιδάχθησαν, ουδέν ελησμόνησαν.
Αυτοί είναι και παραμένουν οι μπολσεβίκοι. Μιασματικοί, ιδεολογικοί φορείς του μαρξισμού. Συνειδητοί αρνητές του Έθνους, του Γένους, της φυσικής Πατρίδας. Απολογητές του υλιστικού διεθνισμού.
Αυτοί συγκροτούν σήμερα τον ''κυβερνητικό'' θίασο του καπιταλιστικού παλκοσένικου.
Δεν ορρωδούν προ ουδενός. Είναι δολοφονικά ειλικρινείς ή θρασείς..
Είναι ο τέταρτος γύρος του μπολσεβικισμού κατά της Ελλάδος. Με σύγχρονα βελούδινα μέσα. Με τον ίδιο σκοπό. Την πολυφυλετική μπολσεβικοποίηση της Ελλάδος.
Όπως και τότε, έτσι και σήμερα, αιχμή του δόρατος, η Μακεδονία.
Από την 5η ολομέλεια του ΚΚΕ του Ιανουαρίου 1949 μέχρι και την σημερινή ''συμφωνία'' απροσχημάτιστης προδοσίας της ιστορίας και της ταυτότητας της Μακεδονίας μας στους Σλάβους. Οι πολιτικοί και ιδεολογικοί απόγονοι των κατσαπλιάδων, των κομμουνιστοσυμμοριτών, μεταμορφωμένοι σε κουστουμαρισμένους ''αστούς'' βυθίζουν για άλλη μία φορά το μαχαίρι της προδοσίας στην καρδιά της Ελλάδος. Μιας Ελλάδος υποθηκευμένης και παρηκμασμένης..
Υπό την πλήρη στήριξη των διεθνών καπιταλιστών τοκογλύφων, οι ''υπουργοί μαρξιστές'' συναντάνε σαν κοινές πόρνες πολυτελείας σε επίσημα ραντεβού σε κεντρικά ξενοδοχεία των Αθηνών τους Αφέντες της Τρόικα και του Rothschild για να ξεπουλήσουν τον εθνικό πλούτο.
Με την ίδια δουλική και παθητική στάση παραχωρούν, σαν να ήταν τσιφλίκι τους, την ιστορία και το αίμα της Μακεδονίας στους Σλάβους, με την μεσολάβηση των διεθνών ''διαπραγματευτών'' εβραϊκής καταγωγής.
Ως λιτό επίλογο αυτού του κειμένου σημειώνω μόνον μία φράση του Παύλου Μελά, τον οποίο οι ιδεολογικοί φωστήρες του ΣΥΡΙΖΑ στο Υπουργείο "Παιδείας" εξύβρισαν σαν "τζιχαντιστή": "Έλληνες, μην ξεχάσετε ποτέ το αίμα μου και την θυσία μου".
Απόστολος Λαγός
Ristorante Verona
