Δευτέρα 15 Οκτωβρίου 2018

Η 28η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ ΕΓΚΑΘΙΔΡΥΣΕ ΚΑΙ ΣΥΝΤΗΡΕΙ ΤΟ "ΗΘΙΚΟΝ ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑ" ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ





Του Παν. Μαρίνη

Η εμπλοκή της Ελλάδος στον πόλεμον ώφειλε να αποφευχθή πάσῃ θυσίᾳ, αυτή ήτο άλλωστε η γνώμη των βενιζελικών αξιωματικών και πολιτικών, π.χ. ο Ν. Πλαστήρας «θεωρούσε πως πρέπει να αποφύγωμεν πάσῃ θυσίᾳ τον πόλεμον εναντίον της Ιταλίας, φθάνοντες και μέχρις ωρισμένων εδαφικών προς αυτήν παραχωρήσεων».
Όμως ο Ιω. Μεταξάς επροχώρησε εις τον πόλεμον και η γνώμη ολοκλήρου του καθεστώτος και δη του Βασιλέως Γεωργίου ήτο ότι ώφειλε η Ελλάς να υποστή τα πάνδεινα και να εκλείψη ακόμη, αρκεί να υπηρετή δουλικώς την Αγγλίαν. 


Βρετανοί αξιωματικοί στην Ακρόπολη

Ακόμη και την τελευταίαν στιγμήν, αυτήν της Γερμανικής εισβολής, ηδύνατο να διασωθή η Ελλάς: Την 6ην Απριλίου 1941, ο Κορυζής απέρριψε το αίτημα των Γερμανών δι' απομάκρυνσιν των Βρετανικών δυνάμεων από την Ελλάδα απορρίπτοντας το τελεσίγραφον που του επέδωσε ο Γερμανός πρεσβευτής Έρμπαχ-Σένμπεροχ. Ούτως αρχίζει η Γερμανική επίθεσις! 

Εφ' όσον τούτο, η ομαλή συνθηκολόγησις και λήξις του Ελληνοϊταλικού πολέμου, δεν εγίνετο κατορθωτόν, ώφειλε οπωσδήποτε ο Βασιλεύς και η νόμιμος κυβέρνησις να συνθηκολογήσουν αποδεχόμενοι την νέαν κατάστασιν και να φροντίσουν να συνεχίση η ομαλή λειτουργία του κράτους και η ζωή του πληθυσμού. Αντιθέτως έφυγαν χλευάζοντάς μας, ότι δεν συνθηκολογούν και θα συνεχίσουν τον πόλεμον στο εξωτερικόν! Τί έπρεπε να γίνη στην Ελλάδα; Άνευ συνθηκολογήσεως και με πόλεμον έως του τελευταίου στρατιώτου να αποσφαγούν άνευ λόγου και αιτίας όλοι οι εναπομένοντες νέοι της Ελλάδος! Επίσης η Ελλάς ώφειλε να ερειπωθή, να ισοπεδωθή, να πυρποληθή, να λιμοκτονήση, να πεθάνη, να γίνη κομμουνιστική, να εξαερωθή, όλα αυτά μαζί αρκεί να προξενούσε ολίγην ενόχλησιν στον Άξονα! Αίσχος ανθέλληνες!

Η "Leibstandarte SS Adolf Hitler" στην Ελλάδα

Τελικώς συντελεσθείσης της συντριβής υπέγραψε την συνθηκολόγησιν ο στρατηγός Γεώργιος Τσολάκογλου, ο επικεφαλής της Στρατιάς Ηπείρου και Μακεδονίας, τουτέστιν των δυνάμεων στα μέτωπα, άνευ της εγκρίσεως των Άγγλων και του Βασιλέως, και δι' αυτήν την αυθαίρετον πράξιν του τον υβρίζει έως σήμερον ο Ελληνικός λαός! Στην «μακάβρια φάρσα» του Ειδικού Δικαστηρίου Δοσιλόγων ο Γεώργιος Τσολάκογλου κατεδικάσθη εις θάνατον και στρατιωτικήν καθαίρεσιν διά την πράξιν της συνθηκολογήσεως! Κατεδικάσθη επίσης και εις άλλας ποινάς διότι εσχημάτισε κυβέρνησιν και δεν άφησε την χώραν στο χάος! Ένα από τα υπερασπιστικά επιχειρήματα των κατηγορουμένων ήτο ότι «είναι αδιανόητον να υπάρξη κράτος, έστω υπό κατάληψιν, χωρίς να υπάρχη κυβέρνησις, χάριν τουλάχιστον των καθημερινών βιοτικών αναγκών του λαού»! Όμως η "εθνική ηγεσία" δεν ήθελε κυβέρνησιν, ήθελε ο λαός να πεθάνη ακυβέρνητος μέσα στο το χάος και την γενικήν ανομίαν και ακαταστασίαν! Διόλου δεν τούς άρεσε που όλα "λειτουργούσαν ρολόϊ", η Αστυνομία και η Χωροφυλακή, τα δικαστήρια, τα υπουργεία, οι οργανισμοί, τα σχολεία, τα πανεπιστήμια! 

Άταφοι στρατιώτες στα αλβανικά υψώματα

Αυτή είναι η μία πλευρά του ζητήματος, όμως υπάρχουν και άλλες φυσικά και η κυριωτέρα είναι η εξής: Δεν φθάνει που οι νέοι της Ελλάδος πέθαιναν στην Πίνδο και στην Τρεμπεσίνα δι' έναν πόλεμον που δεν είχε ουδεμίαν σχέσιν με την Ελλάδα! Αντί η κυβέρνησις να τους αφήση να πεθάνουν κι οι οικογένειές τους να τους θρηνήσουν και ο λαός να συνεχίση την δυστυχισμένη ζωή του, αυτή εδηλητηρίασε την ψυχήν του λαού με μίαν εκκωφαντικήν και ανήθικον προπαγάνδα η οποία ακολουθούσε τις παρανοϊκές ιδέες του Τσώρτσιλ. Όλοι οι πόλεμοι έχουν αίτια, οικονομικά, εμπορικά, δυναστικά, επεκτατικά, θρησκευτικά και λοιπά συναφή, όμως ο Τσώρτσιλ επαρουσίαζε τον πόλεμον αυτόν με όρους "Βιβλικούς", θεολογικούς, θρησκευτικούς, Μανιχαϊκούς και Δαιμονολογικούς, ως τον πόλεμον του Αγαθού εναντίον του Κακού! Ομιλούσε διά την Γερμανίαν ως το μέγα Κακόν, ο Αδ. Χίτλερ ήτο ο ίδιος ο Διάβολος, ο Αρχέκακος Όφις, και διά την συντριβήν του, ετόνιζε ο Τσώρτσιλ, δικαιολογείται κάθε θυσία! Ο Τσώρτσιλ τα εκατάφερε καλά, η Γερμανία συνετρίβη και η Αγγλία επλήρωσε το βαρύ τίμημα, και η αυτοκρατορία της διελύθη και οικονομικώς και ηθικώς επτώχευσε και έγινε αυτό που βλέπομε σήμερον! Όθεν οι οπαδοί του Αδ. Χίτλερ ήσαν συνεργάτες του Διαβόλου, δεν τους άξιζαν ούτε οίκτος ούτε ανθρώπινα δικαιώματα και διά τούτο οι δίκες των Δοσιλόγων δικονομικώς δεν ήσαν δίκες αλλά «εξωτερική σκηνοθεσία προαποφασισθεισών εκτελέσεων», ως τας εχαρακτήρισε ο Δημήτριος Βεζανής! Αντιθέτως, οι ευρισκόμενοι στην άλλην πλευράν του πολέμου ήσαν οι Αρχάγγελοι του Καλού, οι ευλογημένοι από τον Θεόν, αυτοί και το πολιτικόν τους σύστημα! Ο Τσώρτσιλ από το επίσημον βήμα της Βουλής των Κοινοτήτων ανελύετο εις δουλικούς επαίνους διά τον Στάλιν, τον απεθέωνε και τον γέμιζε κολακείες· κολακείες τοιαύτες που υπερέβαινον αυτές των Σοβιετικών υπηκόων του! Συγχρόνως η Συμμαχική προπαγάνδα απεθέωνε την ΕΣΣΔ και τον Κομμουνισμόν ως το άριστον πολίτευμα, όπου οι άνθρωποι ζουν ελεύθεροι και ευτυχείς με ευμάριαν, ευημερίαν, ευνομίαν και δικαιοσύνην! Αντιθέτως, ως πολίτευμα διαβολικόν και φορεύς παντός κακού εξυβρίζετο ο Φασισμός, διά τούτο σήμερον ότιδήποτε βδελυρόν και κακόν το λέγομε αυτομάτως "φασιστικό" π.χ. "φασιστική συμπεριφορά"! Αντιθέτως το καλόν κ' αγαθόν είναι η Αριστερή συμπεριφορά κι οι Αριστερές ιδέες· διά τον λαό "κομμουνιστής" κι "αριστερός" σημαίνει απλά "καλός άνθρωπος"! Ούτως η 28η Οκτωβρίου εγκαθίδρυσε και συντηρεί το «ηθικόν πλεονέκτημα» της Αριστεράς, το οποίον είναι πλήρως πραγματικόν, υπαρκτόν και δικαιολογημένον! 

Αφίσα του ΕΑΜ

Με αυτόν τον τρόπον ο κόσμος επολώθη και σήμερον 70 έτη μετά τον πόλεμον η πόλωσις όχι μόνον καλά κρατεί αλλά οσημέραι εμπεδούται και βαθαίνει ως ένας βαθμιαίως περιστρεφόμενος κοχλίας! Ήδη στα 1948 όλοι ήθελαν να λησμονηθούν η νομολογία και οι δίκες των Δοσιλόγων που ήσαν στίγμα και όνειδος διά την ιδίαν την έννοιαν της Δικαιοσύνης καθώς εθεσπίσθη κάτι ανήκουστον: Αναδρομικής ισχύος ποινικοί νόμοι! Παρά ταύτα,  70 έτη μετά τον πόλεμον, το 2014, η Ελληνική Κυβέρνησις (Σαμαρά-Βενιζέλου) και η Ελληνική Βουλή, με τον Αντιτρομοκρατικόν Νόμον ενεθρόνισαν αυτήν την νομοθεσίαν στην πρόσοψιν του δικαϊκού μας συστήματος, πρόχειρη διά να επαναχρησιμοποιηθή! Συγχαρητήρια συμπατριώτες βουλευτές, άξιος ο μισθός σας! 

Ο κόσμος επολώθη λοιπόν, από την μίαν πλευράν είναι οι καλοί, οι αγαθοί, οι ευλογημένοι από τον Θεόν, οι Κομμουνισταί, οι Μαρξιστές-Λενινιστές, οι συριζαϊκού τύπου οπαδοί του Πολιτιστικού Μαρξισμού και οι Συνοδοιπόροι, οι Κεντροαριστεροί, οι Πράσινοι και όλα τα μυριάδες άλλα δημοκρατικά κόμματα! Στην άλλην πλευράν δεν υπάρχουν και πολλοί άνθρωποι, ποιός άραγε τολμάει να ειπή ότι είναι οπαδός του Φασισμού; [...]

Ούτως έχουν τα πράγματα, όμως το αστείον είναι ότι στην Ελλάδα υπάρχουν πολλοί που στέκονται στον ουδέτερον χώρον, στην No-man's land, ανάμεσα στις δύο πλευρές! Αυτοί είναι οι Δεξιοί και Κεντροδεξιοί που θέλουν να είναι κάπως αντικομμουνισταί και συγχρόνως να υπερασπίζονται την νομιμοφροσύνην τους προς τους Ρούζβελτ-Τσώρτσιλ-Στάλιν! Αυτοί οι ατυχείς κραυγάζουν ότι αυτοί είπαν το ΟΧΙ, διά να τους απαντήσουν οι Αριστεροί ότι είναι απλώς κρυπτομοναρχοφασίστες! Ούτως ή άλλως οι Αριστεροί έχουν δίκιο! [...]

Κι όταν οι Δεξιοί προσπαθούν να τους αντιπαρατεθούν ομιλώντας διά τα απαίσια κακουργήματα του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, τους έρχεται η απάντησις που τους κλείνει το στόμα: «ΝΑΙ, σκοτώναμε δοσιλόγους!»

Οι Έλληνες τα έχουν καταλάβει αυτά σήμερα και διά τούτο δεν λέγουν «πολεμήσαμε τον κατακτητή», αλλά «πολεμήσαμε τον Φασισμό»· ναί, έτσι είναι ακριβώς, όπως το είπε στην Νυρεμβέργην ο Εισαγγελεύς Ρουντένκο: «Διά πρώτην φοράν [στην ιστορίαν του Δικαίου] δικάζουμε εδώ μίαν ιδεολογίαν!» Εδίκαζαν την ιδεολογίαν του κακού, τον Φασισμόν, και ποίοι τον εδίκαζαν; Ο Εισαγγελεύς Ρουντένκο και ο Πρόεδρος Νικιτσένκο, οι έχοντες την ιδεολογίαν του Καλού, τον Μαρξισμόν-Λενινισμόν-Σταλινισμόν! Φυσικά αυτό εφάνη και στην Ιταλίαν: 
Λίαν ενδιαφέρουσα είναι η περίπτωσις της Ιταλίας. Εκεί δεν υπήρξε "κατακτητής", όμως αυτό δεν ημπόδισε τους Αγγλους από τού να ιδρύσουν «Εθνική Αντίσταση»! Οι Ιταλοί «Αντιστασιακοί» διέφερον από τους άλλους· καθώς δεν υπήρχε "κατακτητής" αυτοί ήσαν αποκλειστικώς Αντιφασίστες, εχθροί της κυβερνήσεως της χώρας τους! Αυτοί έκαναν «αντίσταση» εναντίον της ιδεολογίας του Φασισμού! Κι όταν ενεφανίσθη ο πραγματικός κατακτητής, ο ξένος, με την απόβασιν των Αγγλοαμερικανών στην Σικελίαν, οι «Αντιστασιακοί» δεν ήσαν "κατά του κατακτητή", ήσαν υπέρ του κατακτητή, εγένεντο δοσίλογοι και δουλικοί συνεργάτες του Αϊζενχάουερ! Στην Μεταπολεμικήν Ιταλίαν αυτοί οι «Αντιστασιακοί» οι υπέρ του κατακτητού, «όσοι συνηργάσθησαν με τον εχθρόν κατά τρόπον ανάξιον [Ιταλού] πολίτη και έθιξαν την εθνικήν αξιοπρέπειαν, διευκολύνοντες το έργον των αρχών κατοχής», ως λέγει ο ελληνικός νόμος Α.Ν. 5333/1945, τιμώνται υπεράγαν και αυτή τους η δράσις αποτελεί πρώτης τάξεως διαβατήριον διά να γίνουν Πρόεδροι της Δημοκρατίας, όπως ο Σάντρο Περτίνι και προσφάτως ο Τζιόρτζιο Ναπολιτάνο! 

Εθνικοσοσιαλιστική αφίσα 

Στην Ελλάδα, οι Κομμουνιστές ήσαν ολίγοι άνθρωποι, ούτως ή άλλως το ΚΚΕ ιδρύθη από Εβραίους της Θεσσαλονικής, και οι Ρωσοέλληνες που κατόρθωσαν να φθάσουν στην Ελλάδα, εδιηγούντο πράγματα φρικτά και τον απάνθρωπον διωγμόν (ιδέ, Ελληνική επιχείρηση της Εν Κα Βε Ντε - Βικιπαίδεια) κι οι άνθρωποι ετρόμαζαν! Τώρα όμως, οι Άγγλοι εδημιούργησαν την «Εθνική αντίσταση» και την παρέδωσαν στο ΚΚΕ, καθώς μόνον το ΚΚΕ και την οργάνωσίν του το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ εδέχοντο ως αντιστασιακόν εταίρον και το γέμιζαν πολεμικόν ύλικον, τενεκέδες λίρες και στρατιωτικούς συμβούλους και συνδέσμους! Οι υπόλοιπες πολιτικές δυνάμεις της Ελλάδος και η Κυβέρνησις του Καΐρου υπεχρεώθησαν από τους Άγγλους να αποδεχθούν την κατάστασιν και να συνεργασθούν με το ΚΚΕ, οπότε το ενομιμοποίησαν πλέον στα όμματα του συνόλου του πληθυσμού! Οι πανέξυπνοι σπουδασμένοι στις σχολές της Κομιντέρν ΚΚΕδες ινστρούχτορες εξεμεταλλεύθησαν την κατάστασιν εις το έπακρον δημιουργήσαντες μάλιστα το δόγμα: «συνεργασίες στην κορυφή, διείσδυσις στην βάσιν», οπότε όλες ο λαός εγένετο πιστός του Μαρξισμού-Λενινισμού-Σταλινισμού! [...]


Ούτως λοιπόν εδημιουργήθη από την 28ην Οκτωβρίου το «ηθικόν πλεονέκτημα» της Αριστεράς! Είναι και θα παραμένει ηθικά ακλόνητη η αριστερά κι όποιος την θίγει έστω και λίγο αρκεί αυτή να ξεστομίση «είσαι φασίστας» για να τον στείλει στα τάρταρα! Και αυτό το «ηθικόν πλεονέκτημα» θα παραμένη ακλόνητον και ακέραιον όσον θα υπάρχη ο Μεταπολεμικός κόσμος! Γιά πόσο; Γιά τρία χρόνια ή γιά τρείς αιώνες, δεν γνωρίζομε! Κι όλα αυτά τα εδημιούργησε ένα υποτίθεται δικτατορικόν δεξιόν καθεστώς!


RV


ΕΒΡΑΪΚΗ ΜΑΦΙΑ

Σάββατο 6 Οκτωβρίου 2018

Ομιλία του Αδόλφου Χίτλερ για την ''Ένωση'' στην Πλατεία Ηρώων της Βιέννης

Savitri Devi - 30 Σεπτεμβρίου 1905



Η Σάβιτρι Ντέβι (Savitri Devi), η ιέρεια του εσωτερικού Εθνικοσοσιαλισμού,  γεννήθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου του 1905 στην πόλη Λυών της Γαλλίας, από Έλληνα πατέρα και Αγγλίδα μητέρα. Ο έντονος ριζοσπαστικός της χαρακτήρας, ο οποίος έμελλε να σημαδέψει τόσο πολύ την ζωή της, εκδηλώθηκε από νωρίς: κατά την διάρκεια του Α' Παγκόσμιου Πολέμου, η ενδεκαετής Μαξιμιανή έγραψε με κιμωλία στο σιδηροδρομικό σταθμό της Λυών συνθήματα εναντίον της Αντάντ (Κάτω οι Σύμμαχοι, Ζήτω η Γερμανία) ως διαμαρτυρία για την παράνομη εισβολή των Συμμαχικών (αγγλικών και γαλλικών) στρατευμάτων στην ουδέτερη Ελλάδα. 
  
Η Savitri Devi, υπήρξε μία από τις σημαντικότερες μορφές της διανόησης. Εξαιρετικά μορφωμένη, με πολλές σπουδές, άριστη γνώση πολλών ξένων γλωσσών και πολυγραφότατη, ασπάστηκε τον εθνικοσοσιαλισμό σε νεαρή ηλικία. 
Η πνευματική της πληρότητα και η ακατάβλητη θέλησή της...ήταν τέτοιες ώστε να μπορέσει να κατανοήσει τον αριστοκρατικό τρόπο ζωής και τα ανώτερα ιδανικά που πρέπει να διαπνέουν κάθε ολοκληρωμένο άνθρωπο, αφιερώνοντας την ζωή της στην διάδοσή των ιδεών της, κάτι που ομολογουμένως είναι εξαιρετικά δύσκολο, ειδικά για μια γυναίκα.

Κατά το 1948 και 1949, στο αποκορύφωμα της διαδικασίας αποεθνικοσοσιαλιστικοποίησης, η Ντέβι διεξήγαγε μια σειρά προπαγανδιστικών αποστολών σε μια Γερμανία προσκυνημένη και ακόμα καθημαγμένη από το γενικευμένο λιμό  και τους τρομακτικού τύπου βομβαρδισμούς των Συμμάχων, κατά τις οποίες μοίραζε φυλλάδια  και ταχυδρομούσε προκηρύξεις που εξήγειραν σε αντίσταση εναντίον της συχνά βάρβαρης κατοχής, με λόγια όπως τα ακόλουθα: '' Γερμανοί και Γερμανίδες: Εν τω μέσω ανείπωτων κακουχιών και δυστυχίας, μείνετε σταθεροί στην ένδοξη Εθνικοσοσιαλιστική πίστη σας και αντισταθείτε! Αψηφήστε τους διώκτες σας... Τίποτα δεν μπορεί να καταστρέψει αυτό που έχει χτιστεί πάνω στην αλήθεια. Είμαστε ο γνήσιος χρυσός, ο οποίος δοκιμάζεται στο καμίνι. Ας φουσκώνει και ας βρυχάται η φλόγα, τίποτα δεν μπορεί να μας καταστρέψει. Κάποια μέρα θα εξεγερθούμε και θα θριαμβέυσουμε πάλι. Ελπίζετε και αναμείνατε. Χαίλ Χίτλερ!''... 

Ακούραστη πολεμίστρια, διαφύλαξε αυτό το Φως για όλη της τη ζωή, συνεχίζοντας ως τον θάνατό της να πολεμά για τον Φύρερ της. Όταν οι άνδρες έχουν νικηθεί, οι γυναίκες,  μόνες, συντηρούν την Ιερή φωτιά στη σκοτεινότερη νύχτα, καθιστώντας εφικτή με τη θυσία τους την επιστροφή της Νέας Ημέρας και του παλιού Ήλιου.

[...] Εμείς, η Εθνικοσοσιαλιστική μειοψηφία, οι σύγχρονοι Άριοι Εθνικοί, κατορθώσαμε να επιζήσουμε αυτής της καταστροφής με φλεγόμενη την πίστη και την θελησή μας να ξεκινήσουμε και πάλι. Και δεν θα χρειαστούμε χίλια χρόνια, ούτε καν εκατό, ούτε καν δέκα προκειμένου να έρθουμε για άλλη μια φορά στα πράγματα. Μπορεί, επί του παρόντος, ο νέος κόσμος τον οποίον οικοδομούσαμε, να κείται σε ερείπια μπροστά στα πόδια αυτών που μας νίκησαν, η Κοσμοθεωρησή μας, ωστόσο, παραμένει ανέπαφη μέσα στην καρδιά μας. Και ακόμα υπάρχουν νεώτεροι από εμάς, έτοιμοι να συνεχίσουν το έργο μας, όταν εμείς θα έχουμε πλέον πεθάνει, νεώτεροι που κάποια μέρα θα αψηφήσουν τους επανεκπαιδευτές μαζί με το πρόγραμμά τους, την διδασκαλία τους και το πνεύμα τους.  






Ο Eθνικοσοσιαλισμός θα αναγεννηθεί γιατί είναι αληθινός και σύμφωνος με την συμπαντική πραγματικότητα, και γιατί αυτό που είναι αληθινό είναι αξεπέραστο


RV



Κυριακή 23 Σεπτεμβρίου 2018

ΚΑΤΑΡΓΟΥΝ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗΝ ΑΜΥΝΑ – ΕΠΙΒΑΛΛΟΥΝ ΤΗΝ ΠΑΘΗΤΙΚΟΤΗΤΑ

 
    Όπως είναι γνωστό λόγω της υπερπροβολής που έλαβε η είδηση, την Παρασκευή ένας τοξικομανής, οροθετικός «ακτιβιστής» ομοφυλόφιλος, αποπειράθηκε να ληστέψει ένα κοσμηματοπωλείο στην Ομόνοια και τελικά πέθανε. Αμέσως ανέβηκαν σε ειδησεογραφικές ιστοσελίδες βίντεο, που έδειχναν μέρος του επεισοδίου. Προς κατάπληξη των περισσοτέρων από την αρχή υπήρξε μομφή κατά του κοσμηματοπώλη και αγνώστου τρίτου ότι προκάλεσαν τον θάνατο του επίδοξου ληστή, μάλιστα αμέσως και κατά εκφοβιστικό τρόπο κυκλοφόρησε η είδηση ότι ο ιδιοκτήτης διώκεται για κακούργημα, επειδή τον χτύπησε τόσο, με συνέπεια να τον σκοτώσει.

    Μετά, έγινε γνωστό ότι ο νεκρός ήταν γνωστός «ακτιβιστής» ομοφυλόφιλος, ο Ζακ ή Τζάκι Ο, παρούσα, όπως ο ίδιος δήλωνε, στους «αγώνες» των ομοφυλοφίλων –κάτι που εξηγεί ίσως την παραπάνω στάση που κράτησαν από την αρχή τα ΜΜΕ– και άρχισαν τα κλάματα, οι φόροι τιμής στον νεκρό και οι λεκτικές επιθέσεις κατά του κοσμηματοπώλη, και μάλιστα ενώ δεν έχει γίνει ακόμη γνωστό τι ακριβώς συνέβη και από τι πέθανε ο ληστής. Από το πρώτο βίντεο που ανέβηκε και που αντιμετωπίστηκε ως απόδειξη της δήθεν άκρατης βιαιότητας του κοσμηματοπώλη, φαίνεται ότι ο τελευταίος είχε βγει για λίγο από το κατάστημά του, και τότε ο ληστής μπήκε μέσα. Εγκλωβίστηκε, επειδή η πόρτα ασφαλείας έκλεισε και προσπάθησε να βγει από τη βιτρίνα, σπάζοντάς την. Ο ιδιοκτήτης, αντικρίζοντας αυτό το θέαμα, έριξε κανα δυο κλωτσιές στη βιτρίνα στο σημείο που βρισκόταν ο ληστής, ο οποίος βγήκε μέσα από τα σπασμένα τζάμια. Όπως μας είπαν, μετά από αυτό πέθανε (εξαιτίας του ότι πέρασε μέσα από σπασμένα τζάμια). Και ο άκαρδος ιδιοκτήτης βρίσκεται κρατούμενος, κατηγορούμενος για κακούργημα.

    Η εξέλιξη αυτή θα μπορούσε κάλλιστα να αποτελεί σενάριο για τον τρόμο και την αδικία εις βάρος των πολιτών από την αυταρχική εξουσία σε μελλοντικές κοινωνίες, σε κοινωνίες  και εποχές όπου όλοι θα είναι προγραμματισμένοι να μην αντιδρούν παρά μόνο να υπηρετούν και να υπακούουν. Το σοκαριστικό στη σκηνή του βίντεο που μόλις περιγράψαμε είναι το ότι ξαφνικά ένας άνθρωπος, ο ιδιοκτήτης, αναγκάζεται να παρακολουθεί έναν  ληστή μέσα στην επιχείρησή του. Όπως είπαμε, βρισκόταν έξω από το κατάστημα και στο βίντεο φαίνεται να πλησιάζει διστακτικά προς τη βιτρίνα του καταστήματός του, κάνει πίσω αμήχανα, προσπαθεί ξανά να πλησιάσει και στο τέλος ρίχνει κανα δυο κλωτσιές στη βιτρίνα, όχι για να σκοτώσει, ούτε σκότωσε, έτσι, για να κάνει κάτι, για μια ελάχιστη αντίδραση, γιατί δεν μπορούσε να στέκεται αμέτοχος (εξάλλου και ο ληστής προσπαθούσε να σπάσει τη βιτρίνα).

   Όταν η εκπρόσωπος Τύπου του σύριζα προκαταλαμβάνει τη δικαστική κρίση (αφού, εδώ που έχουμε φτάσει πρέπει να υπάρξει δικαστική κρίση επειδή ένας άνθρωπος ψιλοαμύνθηκε) και γράφει για τον Ζακ ή Τζάκι Ο «έφυγες τόσο άδικα και απάνθρωπα», τότε εύλογα αναρωτιέται κανείς αν η Εισαγγελέας που έσπευσε να ασκήσει δίωξη για κακούργημα κατά του ιδιοκτήτη, το έκανε από μόνη της ή τη βοήθησε κανένας.

    Και, ακόμη, αναρωτιέται κανείς: Εκείνο το δικαίωμα της άμυνας καταργήθηκε εντελώς; Τι έπρεπε να κάνει το θύμα της ληστείας; Να παραστήσει ότι κοιμάται, όπως είχε συμβουλεύσει ο Τόσκας;  Η ληστεία μπορεί να αφορά αφαίρεση πράγματος, αλλά είναι σε κάθε περίπτωση απειλητική για τη ζωή και τη σωματική ακεραιότητα του θύματος και ενδεχομένως και άλλων. Ο εγκληματίας που φέρει όπλο, ή οτιδήποτε μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως όπλο, ή που με οποιονδήποτε τρόπο απειλεί προκειμένου να κάμψει την αντίσταση του θύματος και να καταφέρει έτσι να αφαιρέσει κάποιο πράγμα ή να διατηρήσει κάτι που έχει κλέψει, απειλεί τη ζωή του θύματος ή κάποιου άλλου, κάτι που ξεκάθαρα δίνει στο θύμα το δικαίωμα να αμυνθεί. Επίσης, το δικαίωμα του θύματος να σταματήσει τον δράστη, να τον εμποδίσει να διαφύγει, καταργήθηκε και αυτό;

    Είναι προφανές ότι οι κρατούντες μέσα από τα διάφορα φέρέφωνά τους –αρκετά από τα οποία θα «σκότωναν» για να αποκτήσουν ένα χρυσό ρολόι, αλλά καταδικάζουν τον ιδιοκτήτη που προσπάθησε να υπερασπιστεί την περιουσία του– καταργούν εν τοις πράγμασι την άμυνα και επιβάλλουν την παθητικότητα, όχι γιατί τους νοιάζει τόσο πολύ ο Ζακ ή Τζάκι Ο, αλλά γι’ αυτά που πρόκειται να έρθουν… Μπορεί, όμως, η άμυνα να παύει να υφίσταται ως δικαίωμα, αλλά για κάποιους, μακάρι για πολλούς, παραμένει ηθικό καθήκον και ζήτημα τιμής.

RV

Σάββατο 8 Σεπτεμβρίου 2018

ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΓΙΑ ΤΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΜΑΣ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ - LIVE


- Οι πατριώτες απέναντι στους φιλοσκοπιανούς προδότες –


Σε εξέλιξη είναι το συλλαλητήριο για τη Μακεδονία μας στη Θεσσαλονίκη, με συμμετοχή χιλιάδων αποφασισμένων πατριωτών.  Απέναντί τους οι πραιτωριανοί του Τσίπρα, οι ανθέλληνες μπάτσοι, πρόθυμοι να κατευνάσουν τους φόβους των μπολσεβίκων που κυβερνούν. Πρόθυμοι αλλά ανίκανοι…

Οι διαδηλωτές με ελληνικές σημαίες, με πάθος αποδεικνύουν για άλλη μια φορά στους πανικόβλητους κυβερνώντες και τα πιόνια τους ότι αυτός ο αγώνας δεν σταματάει, ΟΥΤΕ με ήττα, ΟΥΤΕ με υποχώρηση, ΟΥΤΕ με συμβιβασμούς.

Και κάτι για τους ρουφιάνους δημοσιογράφους που μιλούν για ταραξίες που δεν επιτρέπουν σε κάποιους να διαδηλώσουν ειρηνικά: Ο ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΕΙΡΗΝΙΚΟΣ. 



RV

Παρασκευή 7 Σεπτεμβρίου 2018

ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΓΙΑ ΤΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ




Χωρίς κεντρική εξέδρα και ομιλητές, οι Παμμακεδονικές Ενώσεις Υφηλίου, η Πανελλήνια Ομοσπονδία Πολιτιστικών Συλλόγων Μακεδόνων (ΠΟΠΣΜ) καθώς και ο Τηλεοπτικός Σταθμός ΒΕΡΓΙΝΑ ενώνουν τις δυνάμεις τους, για να διαδηλώσουν την αποφασιστικότητά τους να αντιπαλέψουν στα σχέδια σλαβοποίησης της Μακεδονίας της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ.

Αν και αρχικά είχαν ανακοινωθεί τρεις παράλληλες εκδηλώσεις, στη διάρκεια παρουσίας του προδότη Τσίπρα στη ΔΕΘ, τελικά επικράτησε η άποψη να υπάρξει μία κεντρική μαζική εκδήλωση χωρίς εξέδρα και ομιλητές, με σημείο εκκίνησης (19:00) το άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου και το Λευκό Πύργο και πορεία προς το Βελλίδειο Συνεδριακό Κέντρο.

Όλοι στην συγκέντρωση για την Μακεδονία μας στις 8 Σεπτεμβρίου στις 19:00 στο Βελλίδειο.


RV

Σάββατο 18 Αυγούστου 2018

ΒΕΡΟΛΙΝΟ ΤΩΡΑ: ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΕΘΝΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΡΟΥΝΤΟΛΦ ΕΣ




Στην καρδιά της Γερμανίας, στην πόλη που επλήγη και στο τέλος του Πολέμου αλλά και μεταπολεμικά όσο λίγες, και μετατράπηκε σε «μητρόπολη της αμαρτίας», (έτσι για να επαληθευτούν τα λόγια του εβραίου Κοέν «πρώτα θα πάρουμε το Μανχάταν και μετά το Βερολίνο») σε μια απέλπιδα προσπάθεια των νικητών να σβήσουν τη μνήμη, αυτό που σβήνει τελικά είναι η ψεύτικη ενοχή και η προδοτική γενιά που την κουβαλούσε. Οι σύγχρονοι Γερμανοί, ολοένα και περισσότεροι, αναγνωρίζουν τη μεγαλειώδη πρόσφατη ιστορία τους και παρά τις πολύ αυστηρές απαγορεύσεις που εδώ και χρόνια ισχύουν σε αυτή τη χώρα και τις ανελέητες διώξεις, θυμούνται. Σήμερα 18 Αυγούστου 2018 στο Βερολίνο, 31 χρόνια μετά τη δολοφονία του, μια μεγάλη συγκέντρωση έχει λάβει χώρα τιμής και μνήμης στον Ρούντολφ Ες και με πρόσθετο αίτημα την αποκάλυψη της αλήθειας για τη δολοφονία του Ες. Οι διαδηλωτές υπό τους ήχους κλασικής μουσικής -αδιάφοροι για τους κωμικούς αντιφασίστες που κρύβονται πίσω από τους αστυνομικούς- φορούν λευκά πουκάμισα (όπως οι πρόγονοί τους των SA όταν η Δημοκρατία της Βαϊμάρης απαγόρευσε τις στολές τους), κρατούν πανό με σύνθημα "Δεν μετανιώνω για τίποτα", και "Η δολοφονία δεν παραγράφεται" και αποτίουν φόρο τιμής στους Ήρωες της Ιδέας, στέλνοντας το μήνυμα: «Είμαστε Εδώ»!

Ristorante Verona

Παρασκευή 17 Αυγούστου 2018

RUDOLF HESS: ΤΟΛΜΗΣΕ!




   Τριάντα ένα χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από εκείνο το τραγικό απόγευμα της 17ης Αυγούστου 1987, όταν ο Ρούντολφ Ες δολοφονήθηκε βάναυσα στο κελί του, στις φυλακές τού Σπαντάου στο Βερολίνο, όπου εκρατείτο επί 40 ακριβώς χρόνια (ενώ συνολικά ήταν κρατούμενος από το 1941, όταν συνελήφθη από τους Βρετανούς), σε ηλικία 93 ετών και ενώ πάλεψε για τη ζωή του. Καθώς περνούν τα χρόνια, όλο και περισσότερες λεπτομέρειες που αποδεικνύουν το ότι δολοφονήθηκε βγαίνουν στο φως.
    Συνηθίζουμε να λέμε ότι ήταν «μάρτυρας ειρήνης» και ότι το «έγκλημά» του ήταν ότι προσπάθησε με την πτήση του στη Σκωτία, με αυτή την «αποστολή για την ειρήνη», στις 10 Μαΐου του 1941, να φέρει την ειρήνη στην Ευρώπη και στον κόσμο ολόκληρο. Και πράγματι, ο πρώτος λόγος για τον οποίο φυλακίστηκε και καταδικάστηκε σε ισόβια δεσμά ήταν αυτός. Αλλά δεν πρέπει να παραβλέπουμε και τα βαθύτερα μηνύματα των νικητών. Εγκλωβισμένοι στον υλισμό τους και προφανώς πιστεύοντας ότι οτιδήποτε δεν μπορούν να αντιληφθούν με τις αισθήσεις τους δεν υπάρχει, κρατώντας φυλακισμένο τον Ρούντολφ Ες, ο οποίος ήταν στο πλευρό του Χίτλερ από τα πρώτα χρόνια του Αγώνα, έστελναν το μήνυμα ότι όποιος και ό,τι έχει επιζήσει από τον Εθνικοσοσιαλισμό περιορίζεται, περιθωριοποιείται, διώκεται, φυλακίζεται και μένει απίστευτα μόνος. Ας μην ξεχνάμε ότι ο Ρούντολφ Ες από το 1966, όταν απελευθερώθηκαν ο Baldur von Schirach και ο Albert Speer, παρέμεινε ο μοναδικός έγκλειστος στη φυλακή του Spandau, σε μια φυλακή 600 ατόμων, μέχρι το τέλος της ζωής του, δηλαδή για 21 χρόνια. Γι’ αυτό και τον αποκάλεσαν «ο πιο μοναχικός άνθρωπος στον κόσμο». Με τη δολοφονία του το 1987, με την οποία θέλησαν να αποτρέψουν την απελευθέρωσή του και τις αποκαλύψεις για τον ρόλο της Μ. Βρετανίας στον Β΄Ππ και για τις ειρηνευτικές προθέσεις τού Χίτλερ, που ήταν βέβαιο ότι θα ακολουθούσαν, θέλησαν να  στείλουν το μήνυμα του αμετάκλητου τέλους του Εθνικοσοσιαλισμού αλλά και ότι οι αποκαλύψεις για την ιστορική αλήθεια θα είχαν τραγικές συνέπειες για όποιον τις επιχειρούσε.


    Ο Ρούντολφ Ες όμως δεν ξεχάστηκε μετά τον θάνατό του. Ετάφη στο Βούνζιντελ της Βαυαρίας, όπως ήταν η επιθυμία του, και όπου ήταν ο τάφος των γονιών του. Στον τάφο του ήταν γραμμένη η φράση «ich hab' s gewagt» («τόλμησα»). Kάθε χρόνο στην επέτειο του θανάτου του συγκεντρώνονταν εκεί Εθνικοσοσιαλιστές από όλο τον κόσμο για να τιμήσουν τη μνήμη του. Από το 2005 οι συγκεντρώσεις αυτές απαγορεύτηκαν και το 2011 ο τάφος του καταστράφηκε. Η προτεσταντική ενορία του Βούνζιντελ αποφάσισε αιφνιδιαστικά και αυθαίρετα να μην ανανεώσει το συμβόλαιο οικογενειακού τάφου, προκειμένου, όπως επισήμως δηλώθηκε, να πάψουν να συγκεντρώνονται εκεί Εθνικοσοσιαλιστές για να αποτίσουν φόρο τιμής στον Ες... Έτσι, στις 20.7.2011 υπό άκρα μυστικότητα έγινε εκταφή των οστών του, όπως και των οστών των γονέων του, ο τάφος καταστράφηκε, τα οστά αποτεφρώθηκαν και η τέφρα σκορπίστηκε σε κάποια λίμνη. Το μήνυμα ήταν σαφές: η ολοσχερής εξόντωση και του τελευταίου «ίχνους», ακόμη και των γεννητόρων των Εθνικοσοσιαλιστών. Δεν έπρεπε να απομείνει τίποτα από τον Εθνικοσοσιαλισμό. Στο πλαίσιο αυτό εντάσσεται και όλη η ιστορία με την «απαλλοτρίωση» του σπιτιού, όπου γεννήθηκε ο Χίτλερ…
    Υπάρχουν όμως και τα μηνύματα των «ηττημένων», των ιδεαλιστών. Ο Ρούντολφ Ες παρέμεινε πιστός μέχρι το τέλος, αντέχοντας τον άδικο και βασανιστικό εγκλεισμό, την πλήρη απομόνωση, στέλνοντας, έτσι, το μήνυμα της πίστης, της δύναμης και της αντοχής τού Εθνικοσοσιαλισμού. Με τη φράση που είχε ζητήσει να γραφτεί στον τάφο του, έστειλε το μήνυμα της γενναιότητας και της περηφάνιας για όποιον εκτελεί το καθήκον του, αδιαφορώντας για τις συνέπειες. Κατά τη διάρκεια του εγκλεισμού του, Εθνικοσοσιαλιστές συγκεντρώνονταν έξω από τη φυλακή και σε όλο τον δυτικό κόσμο οι αναφορές σε αυτόν ήταν συνεχείς: ομιλίες, συνθήματα στους τοίχους, αφισοκολλήσεις, τραγούδια, με θέμα «Λευτεριά στον Ρούντολφ Ες». Μετά τον θάνατό του οι συγκεντρώσεις τιμής και μνήμης στον τάφο του, τα άρθρα, τα συνθήματα, οι αφισοκολλήσεις, τα βιβλία, η κάθε είδους δράση, κάθε αναφορά τιμής και μνήμης στον Ρούντολφ Ες, πέρα από την εκπλήρωση του ηθικού μας καθήκοντος, στέλνουν το μήνυμα στους προσωρινούς και «εύθραυστους» νικητές που δεν μπορούν να δουν παρά μέχρι τον θάνατο, ότι είμαστε εδώ, οι δικοί μας ορίζοντες δεν έχουν όρια, δεν ξεχνούμε, τιμούμε τον Ρούντολφ Ες και ότι:

Σκοτώσατε  τον Άνθρωπο, όχι την Ιδέα 

ΡΟΥΝΤΟΛΦ ΕΣ ΑΘΑΝΑΤΟΣ




Συνοπτική αναφορά των στοιχείων περί της δολοφονίας του Ρούντολφ Ες:
Επισήμως, ο θάνατός του αποδόθηκε σε αυτοκτονία, εκδοχή παράλογη, ειδικά αν ληφθεί υπόψη ότι επίκειτο η απελευθέρωσή του, μετά την αναπάντεχη πρωτοβουλία της υπό κατάρρευση Σοβιετικής Ένωσης και του Γκορμπατσόφ προσωπικά, στο πλαίσιο διευθέτησης εκκρεμών ζητημάτων τού Β΄Ππ, χωρίς την οποία η επανένωση του Βερολίνου και της Γερμανίας δεν θα ήταν δυνατή. Η προοπτική αυτή είχε προκαλέσει πολύ μεγάλη αναστάτωση στη βρετανική κυβέρνηση που αντιμετώπιζε τον κίνδυνο, αν ο Ες μιλούσε για όσα γνώριζε και είχε ζήσει, να αποκαλυφθεί ο πραγματικός ρόλος της στον Β΄Ππ αλλά και οι ειρηνευτικές προθέσεις και προσπάθειες του Χίτλερ. Το πόρισμα της επίσημης νεκροψίας ότι επρόκειτο περί αυτοκτονίας δεν συμφωνεί με την πολύ σοβαρή και τεκμηριωμένη άποψη του διάσημου Γερμανού ιατροδικαστή Δρ. Βόλφανγκ Σπαν (Dr. Wolfgang Spann) που προσέλαβε η οικογένεια Ες. Αυτός, κατόπιν της νεκροψίας που διενήργησε ο ίδιος, και αφού αναφέρθηκε στην απροθυμία των αρχών να του παράσχουν πληροφορίες περί της δήθεν αυτοκτονίας τού Ες, αντέκρουσε την επίσημη άποψη επιστημονικά  και συμπέρανε ότι ο Ες είχε στραγγαλιστεί, καταλήγοντας: «Δηλώνω κατηγορηματικά ότι δεν επρόκειτο περί αυτοκτονίας».


    Επίσης, αποκαλυπτική είναι και η κατάθεση ενός Τυνήσιου νοσοκόμου, του Abdallah Melaouhi, ο οποίος ήταν πολιτικός διοικητικός υπάλληλος της φυλακής. Αυτό κατέθεσε ενόρκως το 1994, ενώπιον του Βερολινέζου Συμβολαιογράφου Reinhard Gizinski, ότι βρήκε τον Ες αναίσθητο, δίπλα του βρισκόταν ένας μαύρος Αμερικανός φύλακας, ο Τζόρνταν, ο οποίος φαινόταν εξαντλημένος, και δύο άγνωστοι στρατιώτες με αμερικανική στολή. Δεν υπήρχε καλώδιο κοντά στο σώμα του Ες και αυτό με το οποίο δήθεν αυτοκτόνησε ήταν στη θέση του! Ο Τζόρνταν ήταν πολύ ιδρωμένος και όταν ο Melaouhi τον ρώτησε τι είχε συμβεί, αυτός τού απάντησε: «Το γουρούνι τελείωσε»... Ο Melaouhi ζήτησε από τον Τζόρνταν να του φέρει το κουτί πρώτων βοηθειών και τη συσκευή οξυγόνου. Όταν ο Αμερικανός φύλακας επέστρεψε είχε αλλάξει ρούχα... Το κουτί πρώτων βοηθειών ήταν σπασμένο και ανακατεμένο και η συσκευή οξυγόνου δεν λειτουργούσε, δεν είχε μπαταρία, ο σωλήνας ήταν σπασμένος και επίσης δεν είχε και οξυγόνο! Το ίδιο πρωί, όμως, ο Melaouhi τα είχε ελέγξει, όπως όφειλε να κάνει κάθε πρωί, και ήταν όλα εντάξει! Όταν ήρθε το ασθενοφόρο, «κατά μοιραία σύμπτωση», οι συσκευές του επίσης δεν λειτουργούσαν. Για τον νοσηλευτή του Ες, η βασικότερη απόδειξη του ότι ο Ες δεν αυτοκτόνησε ήταν η φυσική του κατάσταση, την οποία γνώριζε πολύ καλά, αφού αυτός τον φρόντιζε καθημερινά από το 1982. Ο Ες ήταν τόσο ανήμπορος που ήταν αδύνατον να μπορέσει να σφίξει στον λαιμό του το καλώδιο και να αυτοκτονήσει. Τα χέρια του ήταν σχεδόν παράλυτα από την αρθρίτιδα, δεν μπορούσε καν να δέσει τα κορδόνια των παπουτσιών του, δεν μπορούσε να σηκώσει τα χέρια πάνω από τους ώμους του, ήταν σχεδόν τυφλός, περπατούσε σκυφτός και με τη βοήθεια μπαστουνιού. Ο Melaouhi συνεκτιμώντας την κατάσταση της υγείας του Ες με τα ευρήματα, ειδικά τη θέση του καλωδίου, αλλά και τις συνθήκες που επικρατούσαν (ταραγμένος φύλακας, άγνωστοι στρατιώτες, όλες οι απαιτούμενες συσκευές χαλασμένες) κατέθεσε με βεβαιότητα ότι ο Ες στραγγαλίστηκε από τρίτο άτομο.


    Απ’ ό,τι προκύπτει και από τα υπόλοιπα αποδεικτικά στοιχεία –μεταξύ των οποίων και η δήλωση ενός Νοτιοαφρικανού δικηγόρου με επαφές με τις μυστικές υπηρεσίες του Ισραήλ, δήλωση την οποία εξασφάλισε ο γιος του Ρούντολφ Ες─ ο ενενηντατριάχρονος αδύναμος Ες, καταβεβλημένος από τις ασθένειες, τις κακουχίες και τον βασανιστικό επί 46 χρόνια εγκλεισμό του, δέχθηκε αιφνιδιαστική επίθεση από δύο Βρετανούς της SAS και πάλεψε για τη ζωή του, αντιστάθηκε, προτού καταφέρουν να τον δολοφονήσουν.
    Στις 7/9/2013, ο βρετανικός Τύπος (The Independent, Daily mail) δημοσίευσε είδηση σύμφωνα με την οποία η Σκότλαντ Γιαρντ, από το 1989 ήδη, γνωρίζει τα ονόματα των Βρετανών πρακτόρων που δολοφόνησαν τον Ρούντολφ Ες στη φυλακή τού Σπαντάου, ότι δολοφονήθηκε προκειμένου να μην αποκαλύψει “μυστικά από τον πόλεμο”, αλλά η Εισαγγελία τής ζήτησε να μην προχωρήσει τις έρευνες και έτσι “έκλεισε” την υπόθεση και την έθεσε στο αρχείο. Η είδηση βασιζόταν σε μία  έκθεση της αστυνομίας, που είχε διαρρεύσει λίγο καιρό πριν και η οποία είχε συνταχθεί δύο χρόνια μετά τον θάνατο του Ες. Σ’ αυτήν αναφερόταν ότι διεξαγόταν έρευνα σχετικά με τους ισχυρισμούς ενός Βρετανού χειρουργού ότι ο Ες είχε δολοφονηθεί από Βρετανούς πράκτορες. Πρόκειται για τον στρατιωτικό χειρουργό Χιου Τόμας (Hugh Thomas) που είχε υπηρετήσει στη φυλακή τού Σπαντάου και είχε γνωρίσει τον Ες. Μάλιστα, όπως προκύπτει από την έκθεση, ο Τόμας γνώριζε τα ονόματα των δύο δολοφόνων και τα αποκάλυψε και στον συντάκτη της έκθεσης, αξιωματικό της αστυνομίας Χάουαρντ Τζόουνς (Howard Jones). Στην 11σέλιδη έκθεσή του, ο τελευταίος ανέφερε ότι ο χειρουργός τού είχε εκμυστηρευθεί ότι τα ονόματα των πρακτόρων φονιάδων τού τα είχε αποκαλύψει ένα πρώην μέλος της SAS. Επίσης, ότι οι δυο φονιάδες είχαν μπει στη φυλακή μεταμφιεσμένοι σε Αμερικανούς στρατιώτες. O Τζόουνς γράφει: “Ο κ. Τόμας πληροφορήθηκε ότι δύο δολοφόνοι οι οποίοι εκτελούσαν εντολές της βρετανικής κυβερνήσεως πήγαν στο Σπαντάου προκειμένου να δολοφονήσουν τον Ες, ώστε να προλάβουν την αποφυλάκισή του και την αποκάλυψη από αυτόν μυστικών που αφορούσαν τη συνωμοσία ανατροπής της κυβέρνησης του Τσόρτσιλ”!     Ο Τζόουνς στην έκθεσή του πρότεινε να εξετασθούν οι δύο φερόμενοι ως δολοφόνοι, καθώς επίσης και άλλοι μάρτυρες, ώστε να διαλευκανθεί η υπόθεση πλήρως.  Οι ισχυρισμοί τού χειρουργού Τόμας αλλά και η έκθεση του αστυνομικού Τζόουνς ήταν αυτοί που οδήγησαν τη Σκότλαντ Γιαρντ να αρχίσει, τον Μάιο του 1989, έρευνα για τις συνθήκες θανάτου τού Ες. Όμως, σε έξι μήνες η έρευνα διεκόπη απότομα, διότι η Εισαγγελία θεώρησε ότι δεν υπήρχαν στοιχεία και έκλεισε την υπόθεση.» (από τον πρόλογο του βιβλίου τού γιου του Ρ. Ες, Wolf Rüdiger Hess, «Ρούντολφ Ες - Η ζωή και ο θάνατός του», εκδ. Edelweiss, 2η έκδ.).

Σάββατο 4 Αυγούστου 2018

Aδράξτε τα ξίφη




RV

ΕΥΡΩΠΗ & ΙΣΛΑΜ






Το νέο βιβλίο του διακεκριμένου συγγραφέως και ιατρού Παναγιώτη Μαρίνη με τίτλο "Ευρώπη & Ισλάμ" είναι μία μοναδική, εξαιρετικά ενδιαφέρουσα εκτεταμένη μελέτη (750 σελίδων μεγέθους Α4)  με αντικείμενο τον εποικισμό της Ευρώπης από τους Μωαμεθανούς, ο οποίος εξυπηρετεί τον πραγματικό σκοπό του Ισλάμ που είναι η απόλυτη κατάκτηση της Ευρώπης. Το βιβλίο είναι πλήρες στοιχείων και αποδείξεων, ώστε ο αναγνώστης να διαμορφώσει ολοκληρωμένη άποψη σχετικά με την πραγματική φύση και τον χαρακτήρα του Ισλάμ, τους στόχους, τη μέχρι σήμερα ιστορία του, αλλά και τη στάση των Ευρωπαίων, οι οποίοι συνδράμουν το Ισλάμ στην επίτευξη των σκοπών του. Όπως αναφέρει ο συγγραφεύς, το βιβλίο  «άρχισε να γράφεται μετά τα γεγονότα της 13ης Νοεμβρίου 2015 των Παρισίων και ετελείωσε την 21ην Ιουνίου 2016… Σκοπός της συγγραφής του παρόντος είναι να γνωρίση ο αναγνώστης: Πρώτον, την ψυχικήν, νοητικήν και ηθικήν κατάστασιν της  σημερινής Ευρώπης, διότι η σημερινή Ευρώπη νοσεί, βαρέως πάσχει υπό της "Ευρωπαϊκής νόσου", και απαιτείται η κατανόησις της νοσηράς αυτής καταστάσεως που έχει ως κύριον σύμπτωμα την αυτο-περιφρόνησιν, ώστε αφ' ενός να ερμηνευθούν οι πολιτικο-κοινωνικές εξελίξεις που εκτυλίσσονται εμπρός μας και αφ' ετέρου να επιχειρηθή η θεραπεία της. Δεύτερον, σήμερον ζώμεν την ακμήν της επεμβάσεως και εγκαταστάσεως του Ισλάμ στην Ευρώπην, οπότε είναι απαραίτητον να μάθωμε, αδρομερώς έστω, τι είναι το Ισλάμ, ποία η φύσις και η ιστορία του, καθώς ειδικώς ο Έλλην περί του Ισλάμ ουδέν γνωρίζει! Τα μυστήρια του πράγματος: και 1.400 έτη ήμασταν ραγιάδες τεταπεινωμένοι υπό του Ισλάμ (μετρήσατε πότε έγινε η κατάκτησις της Συρίας) και στα σχολεία μας ουδέν διδασκόμεθα περί αυτού! Ούτως, το κύριον μέρος του βιβλίου αποτελεί εισαγωγήν στο Ισλάμ και ιδιαιτέραν ανάλυσιν ωρισμένων χαρακτηριστικών του, τα οποία ενδιαφέρουν άμεσα τον ευρωπαίον αναγνώστην. Επίσης συζητούμε και κατανοούμε την επέμβασιν των Μωαμεθανών στην Ευρώπην, τα συμβάντα, την στρατηγικήν, τας μεθόδους και τα επακόλουθα της επεμβάσεως, ως και τους κινδύνους από τον μωαμεθανικόν εποικισμόν, τι μας επιφυλάσσει το όχι και τόσον μακρυνό μέλλον και τις δυνατότητες αντιδράσεως που έχομε στην διάθεσίν μας».

Η οξυδερκής ματιά του συγγραφέως διεισδύει σε κάθε πτυχή του Ισλάμ, με αποτέλεσμα το ενδιαφέρον του αναγνώστη να παραμένει αμείωτο μέχρι και την τελευταία σελίδα. Μετά την ανάγνωση του βιβλίου, ουδείς μπορεί να έχει άγνοια περί του Ισλάμ και των σκοπών του.



Ristorante Verona

Τρίτη 31 Ιουλίου 2018

ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ ΣΤΙΣ 4 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ ΑΠΟ ΤΗ ΘΟΥΛΗ ΤΟ ΝΕΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΠΑΝ. ΜΑΡΙΝΗ «ΕΥΡΩΠΗ & ΙΣΛΑΜ»




Με ιδιαίτερη χαρά οι εκδόσεις Θούλη ανακοινώνουν την έκδοση και κυκλοφορία του νέου βιβλίου του διακεκριμένου συγγραφέως και ιατρού Παναγιώτη Μαρίνη με τίτλο: Ευρώπη & Ισλάμ. Πρόκειται για μία μοναδική, εξαιρετικά ενδιαφέρουσα εκτεταμένη μελέτη (750 σελίδων μεγέθους Α4)  με αντικείμενο τον εποικισμό της Ευρώπης από τους Μωαμεθανούς, ο οποίος εξυπηρετεί τον πραγματικό σκοπό του Ισλάμ που είναι η απόλυτη κατάκτηση της Ευρώπης. Το βιβλίο είναι πλήρες στοιχείων και αποδείξεων, ώστε ο αναγνώστης να διαμορφώσει ολοκληρωμένη άποψη σχετικά με την πραγματική φύση και τον χαρακτήρα του Ισλάμ, τους στόχους, τη μέχρι σήμερα ιστορία του,  αλλά και τη στάση των Ευρωπαίων, οι οποίοι συνδράμουν το Ισλάμ στην επίτευξη των σκοπών του. Όπως αναφέρει ο συγγραφεύς το βιβλίο  «άρχισε να γράφεται μετά τα γεγονότα της 13ης Νοεμβρίου 2015 των Παρισίων και ετελείωσε την 21ην Ιουνίου 2016… Σκοπός της συγγραφής του παρόντος είναι να γνωρίση ο αναγνώστης: Πρώτον, την ψυχικήν, νοητικήν και ηθικήν κατάστασιν της  σημερινής Ευρώπης, διότι η σημερινή Ευρώπη νοσεί, βαρέως πάσχει υπό της "Ευρωπαϊκής νόσου", και απαιτείται η κατανόησις της νοσηράς αυτής καταστάσεως που έχει ως κύριον σύμπτωμα την αυτο-περιφρόνησιν, ώστε αφ' ενός να ερμηνευθούν οι πολιτικο-κοινωνικές εξελίξεις που εκτυλίσσονται εμπρός μας και αφ' ετέρου να επιχειρηθή η θεραπεία της. Δεύτερον, σήμερον ζώμεν την ακμήν της επεμβάσεως και εγκαταστάσεως του Ισλάμ στην Ευρώπην, οπότε είναι απαραίτητον να μάθωμε, αδρομερώς έστω, τι είναι το Ισλάμ, ποία η φύσις και η ιστορία του, καθώς ειδικώς ο Έλλην περί του Ισλάμ ουδέν γνωρίζει! Τα μυστήρια του πράγματος: και 1.400 έτη ήμασταν ραγιάδες τεταπεινωμένοι υπό του Ισλάμ (μετρήσατε πότε έγινε η κατάκτησις της Συρίας) και στα σχολεία μας ουδέν διδασκόμεθα περί αυτού! Ούτως, το κύριον μέρος του βιβλίου αποτελεί εισαγωγήν στο Ισλάμ και ιδιαιτέραν ανάλυσιν ωρισμένων χαρακτηριστικών του, τα οποία ενδιαφέρουν άμεσα τον ευρωπαίον αναγνώστην. Επίσης συζητούμε και κατανοούμε την επέμβασιν των Μωαμεθανών στην Ευρώπην, τα συμβάντα, την στρατηγικήν, τας μεθόδους και τα επακόλουθα της επεμβάσεως, ως και τους κινδύνους από τον μωαμεθανικόν εποικισμόν, τι μας επιφυλάσσει το όχι και τόσον μακρυνό μέλλον και τις δυνατότητες αντιδράσεως που έχομε στην διάθεσίν μας».
Η οξυδερκής ματιά του συγγραφέως διεισδύει σε κάθε πτυχή του Ισλάμ, με αποτέλεσμα το ενδιαφέρον του αναγνώστη να παραμένει αμείωτο μέχρι και την τελευταία σελίδα.

 Ο Παναγιώτης Μαρίνης δεν χρειάζεται συστάσεις. Στο πλούσιο συγγραφικό του έργο περιλαμβάνονται, μεταξύ άλλων, τα βιβλία και οι μελέτες «Ελληνική θρησκεία», «Ο Προκατακλυσμιαίος Πολιτισμός», «Έθνος και Πολιτεία», «Επανελλήνισις», «Τα Ψυχικά Φαινόμενα», καθώς επίσης και πολλά άρθρα.

Το βιβλίο θα διατίθεται από το Σάββατο 4 Αυγούστου.

Ristorante Verona

Παρασκευή 20 Ιουλίου 2018

Πορεία για την Μακεδονία στο κέντρο της Θεσσαλονίκης με συνθήματα υπέρ της Κύπρου



Πορεία για τη Μακεδονία βρίσκεται σε εξέλιξη στο κέντρο της Θεσσαλονίκης.

Ειδικότερα, οι διαδηλωτές, που συγκεντρώθηκαν αρχικά στον Λευκό Πύργο, κινούνται από την Εθνικής Αμύνης, θα συνεχίσουν επί της Τσιμισκή και την Αγίας Σοφίας και θα καταλήξουν στο Κυπριακό προξενείο, ως ένδειξη διαμαρτυρίας για τη συμπλήρωση των 44 χρόνων από την εισβολή του Αττίλα στην Κύπρο.

Κρατώντας ελληνικές σημαίες και πανό του Μεγάλου Αλεξάνδρου, οι διαδηλωτές φωνάζουν συνθήματα υπέρ της Κύπρου και κατά της Τουρκίας, ενώ μεταξύ άλλων ακούγεται το «Ισαάκ Σολωμέ δεν θα σας ξεχνώ ποτέ».

RV

Νέα συγκέντρωση για τη Μακεδονία σήμερα στη Θεσσαλονίκη


Το βίντεο από τη χθεσινή πορεία έξω από τα γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ

Νέα συγκέντρωση θα πραγματοποιηθεί σήμερα στη Θεσσαλονίκη ενάντια στην προδοτική συμφωνία των Πρεσπών.

Το κάλεσμα πραγματοποιήθηκε και πάλι μέσω διαδικτύου.

Το ραντεβού δίνεται στις 20.00, στον Λευκό Πύργο και πρόκειται να ακολουθήσει πορεία στο κέντρο της πόλης.

RV

Πέμπτη 19 Ιουλίου 2018

Η νύχτα του φόνου, ένα παράξενο έθιμο



 Το άρθρο του Karl Holz«Die Mordnacht, ein seltsamer Brauch» πρωτοδημοσιεύθηκε το 1934 στην εφημερίδα Der Stürmer, του εκδότη Γιούλιους Στράιχερ.

Κάθε χρόνο το Μάρτιο, οι Εβραίοι γιορτάζουν μια παράξενη γιορτή: Τις μέρες του Πουρίμ. Τις οποίες γιορτάζουν κατά έναν εξίσου περίεργο τρόπο. Δεν διασκεδάζουν και δεν είναι χαρούμενοι, ως είθισται στα άλλα έθνη. Δεν αφιερώνουν τη γιορτή στην αγάπη προς τον συνάνθρωπο, όπως εμείς τα Χριστούγεννα. Ή την ανάσταση και την αφύπνιση από τον ύπνο του θανάτου, όπως το Πάσχα. Η γιορτή των Εβραίων έχει μια αντίθετη έννοια. Είναι αφιερωμένη στο μίσος και τη δολοφονία. Και το φαγοπότι και την πορνεία. Πράγματι, οι Εβραίοι συμπεριφέρονται παράξενα, ιδιαίτερα οι ορθόδοξοι Εβραίοι. Συναντώνται μόνο μεταξύ τους και μετά αρχίζουν να βράζουν, να ψήνουν και να τηγανίζουν. Γίνεται ένα τσιμπούσι όπου τρώνε και πίνουν, μέχρι που να μην βλέπει ο ένας τον άλλο. Εβραίοι, που κανονικά δεν πίνουν αλκοολούχα ποτά, πίνουν αυτή την ημέρα ασταμάτητα. Και συμπεριφέρονται παράξενα και τρομακτικά. Εκστομίζουν κατάρες και αναθέματα εναντίον των μη Εβραίων. Και εκεί που νομίζουν ότι μένουν απαρατήρητοι, στήνουν κούκλες σε φυσικό μέγεθος. Οι οποίες αντιπροσωπεύσουν τον Αμάν, που ήταν άλλοτε ο ηγέτης του αντι-εβραϊκού κόμματος στην Περσία. Με φοβερές βρισιές ορμάνε πάνω στην κούκλα. Την τρυπάνε με μαχαιριές και στο τέλος κάτω από αποδοκιμασίες και γέλιο την κρεμάνε. Πριν δύο χρόνια ο Stürmer δημοσίευσε ένα ρεπορτάζ για μια γιορτή Πουρίμ που γιόρτασαν οι Εβραίοι του Adas Yisrael στο Wroclaw, όπου σε μία κούκλα έδωσαν το όνομα «Αμάν-Χίτλερ» και την κατατρύπησαν με άγριες κραυγές γεμάτες μίσος «Κάτω ο Χίτλερ!» και «Σκοτώστε τον Χίτλερ».

Οι νόμοι του Ταλμούδ

Οι Εβραίοι γιορτάζουν αυτή τη γιορτή σ‘ όλο τον κόσμο. Την γιορτάζουν κατά τον ίδιο τρόπο και σύμφωνα με ορισμένες κατευθυντήριες γραμμές, τις οποίες καθορίζει το Ταλμούδ. Το Ταλμούδ γράφει: 

«Ο Εβραίος είναι υποχρεωμένος, κατά την διάρκεια του Πουρίμ να μεθά τόσο, έτσι ώστε να μην μπορεί να μετρήσει τα πέντε δάχτυλα του χεριού του και να μην μπορεί να διακρίνει τον άνδρα από την γυναίκα.» (Orach cajjim 695, 2, Ταλμούδ, Megillah 7β)

Επίσης είναι γραμμένο (στο Orach cajjim 690, 16): 
«Ο Εβραίος πρέπει στην γιορτή του Πουρίμ να λέει: Να είναι καταραμένος ο Αμάν* και ευλογημένος ο Μαρδοχαίος*. Να είναι καταραμένη η Ζερές και ευλογημένη η Εσθήρ. Να είναι καταραμένοι όλοι η μη Εβραίοι και ευλογημένοι όλοι οι Εβραίοι.»

Όποιος αυτές τις μέρες θα μπορούσε να κρυφακούσει στις συναγωγές και τα εβραϊκά σχολεία, ιδιαίτερα δε στις μυστικές συναντήσεις των Εβραίων, θα άκουγε τους τοίχους τους να πάλλονται από τις κατάρες και τα αναθέματα των Εβραίων κατά των «Γκογίμ.» Και θα έπαιρνε μια μικρή ιδέα για το απύθμενο και παλαβό μίσος των Εβραίων κατά των μη Εβραίων (και κυρίως κατά των Γερμανών).

Ο μεγάλος Αμάν

Το Πουρίμ βασίζεται σε ένα ιστορικό γεγονός, γεμάτο με αίμα και δολοφονίες, ταραχές, μεθύσια και πόρνες, όπως είναι και η ίδια αυτή η  «γιορτή». Πρόκειται για την σφαγή των αντισημιτών στην Περσική Αυτοκρατορία την εποχή του βασιλιά Ξέρξη. Οι Εβραίοι έχουν περιγράψει πολύ καθαρά εκείνη την «νύχτα των μεγάλων μαχαιριών» και την προϊστορία της. Μπορούμε να την διαβάσουμε στο βιβλίο Εσθήρ, Κεφάλαιο 2 έως 9.

Ο βασιλιάς Ξέρξης ήταν ο ισχυρός κυρίαρχος της Περσικής Αυτοκρατορίας, η οποία εκτεινόταν από την Ινδία έως την Αφρική. Είχε έναν υπουργό, ο οποίος τον συμβούλευε εξαιρετικά και τον έκανε τον υπέρτατο καγκελάριο του βασιλείου του. Το όνομά του ήταν Αμάν, γυναίκα του ήταν η Ζερές και είχε δέκα γιους. Όπως λέγεται στο βιβλίο της Εσθήρ, ο βασιλιάς Ξέρξης είχε υποδουλώσει εκατόν είκοσι χώρες και ακόμη περισσότερα έθνη και φυλές. Με καταπληκτικό και κοφτερό μάτι, ο υπουργός Αμάν ξεχώρισε ανάμεσα στους πολλούς λαούς που διοικούσε και τον πιο επικίνδυνο και επιβλαβή λαό ανάμεσά τους. Δεν ήταν ένας λαός, που ζούσε σαν τους άλλους στη δική του χώρα. Ήταν ο εβραϊκός λαός. Ο υπουργός Αμάν διαπίστωσε, ότι αυτός ο λαός είχε τους δικούς του νόμους, τους νόμους του Ταλμούδ. Και ότι εξαπατούσε και λήστευε τους μη Εβραίους. Και ότι παντού ανήρχετο και γινόταν μια ισχυρή δύναμή, που εκμεταλλεύονταν την βλαβερή ισχύ της, όπως έκαναν οι Εβραίοι στη Γερμανία μετά τον πόλεμο. Και έτσι δημιουργήθηκαν, όπως στην Γερμανία, προειδοποιητές, που κήρυξαν την μάχη στους Εβραίους, όπως έγινε και στο παρελθόν στην Περσική Αυτοκρατορία. Η Παλαιά Διαθήκη μας λέει για τον μεγάλο Αμάν:

«Και ο Αμάν είπε στον βασιλιά Ασσουήρη (Ξέρξη): υπάρχει ένας λαός διασπαρμένος και διαχωρισμένος μεταξύ των λαών και πάσας τα επαρχίας του βασιλείου και οι νόμοι αυτών είναι διάφοροι πάντων των νόμων πάντων των λαών και δεν φυλάττουσι τους νόμους τους βασιλέως και εάν είναι αρεστόν εις τον βασιλέα ας γραφεί να εξολοθρευθούν ...
Και ο βασιλιάς είπε στον Αμάν: Σου παραδίδω αυτό τον λαό, κάντον ότι θέλεις. Και εγράφη, ότι διέταξε ο Αμάν... και οι επιστολές απεστάλεισαν με δρομείς σε όλες τις χώρες του Βασιλέως να πνίξουν και να σκοτώσουν όλους τους Εβραίους.»

Η ηδυπαθής Εσθήρ

H γυμνόστηθη Εσθήρ να ετοιμάζεται για τη συνάντησή της με το βασιλιά των Περσών,  Τεοντόρ Σασεριώ
1841, Παρίσι, Μουσείο του Λούβρου 

Οι Εβραίοι όμως είχαν αντιληφθεί τις προθέσεις του μεγάλου εχθρού των ΕβραίωνΑμάν από πολύ καιρό. Ήξεραν, ότι ο Αμάν δεν ήταν διεφθαρμένος και ότι τίποτα δεν μπορούσε να τον αποτρέψει από τους σημαντικούς στόχους του. Έτσι πλησίασαν τον γηράσκοντα βασιλιά Ξέρξη. Και διέγειραν τα πάθη του. Τον παρέσυραν στην μέθη και στην ακολασία. Του έφεραν τις ωραιότερες παρθένες , ανάμεσά στις οποίες ήταν και μια ηδυπαθής και ξεδιάντροπη Εβραία. Το όνομά της ήταν Εσθήρ και ήταν η ανιψιά ενός υψηλού εβραίου αξιωματούχου με το όνομα Μαρδοχαίος. Ο Μαρδοχαίος ήταν ο αντίπαλος του μεγάλου εχθρού των Εβραίων, του Αμάν. Η Παλαιά Διαθήκη λέει:

«Και ο βασιλιάς αγάπησε την Εσθήρ πάνω από όλες τις γυναίκες. Και έθεσε το βασιλικό στέμμα στο κεφάλι της και την έκανε βασίλισσα.»

Έτσι οι Εβραίοι είχαν επιτύχει ότι ήθελαν. Ο βασιλιάς είχε προδώσει τους ανθρώπους και το αίμα του, είχε πέσει στην παγίδα που του έστησε η ΕβραίαΕσθήρ. Αυτή έμπλεξε αυτόν τον χαμένο με όλα τα μέσα της φινέτσας. Τον καλούσε σε φαγοπότια και τον έκανε με φαγητά, ποτά και χορό να χάσει τελείως την αίσθηση των πράξεών του.

Ο θάνατος του Αμάν

Σε αυτή την κατάσταση μέθης και παράλογης απληστίας τον φανάτισε εναντίον του Αμάν:

«Και ο βασιλιάς μίλησε στην Εσθήρ σε κατάσταση μέθης: Τι επιθυμείς να σου δώσω, βασίλισσα Εσθήρ. Μπορείς να μου ζητήσεις το μισό βασίλειο, γεννηθήτω το θέλημά σου. Η βασίλισσα Εσθήρ απάντησε: Γνώρισα χάρη από σένα, βασιλιά, δώσ' μου τη ζωή μου και τη ζωή του λαού μου. Επειδή πρέπει να θανατωθούμε…. Και ο βασιλιάς είπε: Ποιος είναι αυτός που συλλογίζεται τέτοια πράγματα; Η Εσθήρ είπε: Ο εχθρός και αντίπαλος είναι ο κακός Αμάν.» (Παλαιά Διαθήκη: Βιβλίο Εσθήρ).

Η Εβραία Εσθήρ απαίτησε από το βασιλιά να κρεμάσει τον εχθρό των ΕβραίωνΑμάν. Ο βασιλιάς το έκανε. Η Παλαιά Διαθήκη λέει:

«Και ο Χαρβόνας, ο ευνούχος (… Ένας Εβραίος δούλος και μπολσεβίκος, D. Schr. d. St.), είπε: Ιδού, στο σπίτι του Αμάν υπάρχει ένα δέντρο, πενήντα πήχες ύψος, που το ετοίμασε για τον Μαρδοχαίο. Ο βασιλιάς είπε: Κρεμάστε τον Αμάν. Και έτσι κρέμασαν τον Αμάν στο δέντρο.»

Και η εγκληματική Εβραία ζήτησε και τους δέκα γιους τού Αμάν:

«Η Εσθήρ είπε: Αν αυτό αρέσει στον βασιλιά, ας αφήσει αύριο τους Εβραίους να πράξουν σύμφωνα με τη σημερινή Εντολή και να κρεμάσουν τους δέκα γιους τού Αμάν στο δέντρο …. Και οι δέκα γιοι του Αμάν απαγχονίστηκαν. Και οι Εβραίοι συγκεντρώθηκαν και έπνιξαν τριακόσιους άνδρες.» (Παλαιά Διαθήκη, Βιβλίο Εσθήρ.)

Το ίδιο βράδυ ξέσπασε στην Περσία η ιουδαιο-μπολσεβίκικη εξέγερση. Ένας πληρωμένος όχλος ξεσηκώθηκε υπό την ηγεσία των Εβραίων. Έσφαξαν όλους τους αντιπάλους των Εβραίων. Ήταν η «νύχτα των μεγάλων μαχαιριών». Ήταν μια νύχτα όπως αυτή που οργάνωσαν στη Ουγγαρία ο Εβραίος Μπέλα Κουν και αμέτρητες φορές οι Εβραίοι Τρότσκι και Ζινόβιεφ στη Ρωσία. Η Παλαιά Διαθήκη έγραψε για εκείνη τη νύχτα:

«Αλλά οι Εβραίοι στις άλλες επαρχίες του βασιλιά συγκεντρώθηκαν. Ησύχασαν από τους εχθρούς τους και έπνιξαν εβδομήντα πέντε χιλιάδες από αυτούς.»

Η γιορτή

Η επόμενη μέρα ήταν μια μέρα χαράς. Οι Εβραίοι έτρωγαν, έπιναν και επιδίδονταν σε ερωτικές διαχύσεις, γιορτάζοντας την επιτυχημένη μαζική δολοφονία. Η Παλαιά Διαθήκη λέει:

«Και οι Εβραίοι αναπαύονται την δέκατη τετάρτη ημέρα του μήνα. Την οποία έκαναν σε μέρα γλεντιού και χαράς και έστελναν ο ένας στον άλλο δώρα. Και ονόμασαν τη μέρα αυτή Πουρίμ κατά το όνομα του Λαχείου. Και οι μέρες αυτές δεν ξεχνιούνται, αλλά πρέπει να διατηρούνται στα εγγόνια και όλες τις γενιές σε όλες τις χώρες και πόλεις. Είναι οι μέρες του Πουρίμ που δεν πρέπει να αγνοούνται από τους Εβραίους.»

Οι Εβραίοι δεν αγνοούν τις «Ημέρες του Πουρίμ». Τις γιορτάζουν «όλα τα φύλα, σε όλες τις χώρες και πόλεις». Γιορτάζουν το Πουρίμ σ‘ όλο τον κόσμο. Και εφέτος, περισσότερο από ποτέ, με απειλές και κατάρες και θα σχίζουν τις κούκλες με μαχαίρια. Μόνο τις κούκλες αυτές δεν θα τις λένε πλέον «Αμάν», αλλά «Χίτλερ» ή «Στράιχερ». Και θα ψάχνουν να βρουν και αυτό τον χρόνο πραγματικά ανθρώπινα θύματα. Γιατί, για να το πούμε έτσι, ο μη Εβραίος που πιστεύει, ότι οι Εβραίοι αυτή τη μέρα ενεργούσαν μόνο συμβολικά, είναι γελοία αφελής. Υπάρχουν Εβραίοι, που σφάζουν ακόμη σήμερα τα θύματά τους ακριβώς όπως οι πρόγονοί τους τη νύχτα Πουρίμ. Ο Dr. Martin Luther (Μαρτίνος Λούθηρος) τους κατάλαβε καλά, όταν έγραφε:

«Όλοι οι στεναγμοί και οι λαχτάρες της καρδιάς τους σημαίνουν, ότι θέλουν εμάς τους ειδωλολάτρες να μας αντιμετωπίσουν, όπως αντιμετώπισαν τους ειδωλολάτρες στην Περσία τον καιρό της Εσθήρ.» (Έκδοση Erlangen, Τόμος 32)

Οι Εβραίοι δεν αναστενάζουν μόνο αλλά και δρουν. Μερικοί μυστηριώδεις φόνοι που δεν αποκαλύφθηκαν, δεν είναι τίποτα άλλο παρά θυσίες κατά την γιορτή του Πουρίμ. Τον Μάρτιο του 1929 (κατά την διάρκεια των εορτασμών του Πουρίμ) θανατώθηκε στο Gladbeck ο μαθητής Γυμνασίου Helmut Daube, ένα πανέμορφο ξανθό αγόρι. Θανατώθηκε σύμφωνα με τους θρησκευτικούς κανόνες, με μαχαιριές στο λαιμό και αιμορραγία. Το σώμα του βρέθηκε μπροστά στο σπίτι των γονέων του.
Και τον Μάρτιο του 1932 (επίσης κατά την διάρκεια του Πουρίμ) θανατώθηκε στο Paderborn κατά τον ίδιο τρόπο η υπηρέτρια Kaspar από τους Εβραίους Meyer(πατέρα και γιο) και το σώμα της κόπηκε σε μικρά κομμάτια μισού κιλού. Και οι δύο δολοφονίες ήταν θανατώσεις θυσίας  για το Πουρίμ. Και σ‘ αυτές θα μπορούσαν να προστεθούν και χιλιάδες παρόμοιες δολοφονίες.

Εβραϊκές τελετουργικές ανθρωποθυσίες, περισσότερα 
και εδώ

Και εμείς γνωρίζουμε, ότι η μεγάλη δολοφονία του Πουρίμ, την οποία λαχταρά ο παγκόσμιος Εβραϊσμός, είναι η δολοφονία του ηγέτη και των συντρόφων του. Πριν από δύο χρόνια ο «Zionist Record» (μια αφρικανική εβραϊκή εφημερίδα) δημοσίευσε ένα άρθρο «Αμάν – Χίτλερ». Εκεί οι Εβραίοι εξέφρασαν την αισιοδοξία και την επιθυμία τους, ότι κάποτε ο Χίτλερ θα πάθει τα ίδια σαν τονΑμάν. Οι Εβραίοι κάνουν λάθος. Η μεγάλη αλλαγή στον κόσμο ήρθε. Η αλλαγή στον κόσμο δεν είναι πλέον ο Εβραίος, αλλά η Άρια νίκη. Αυτή η νίκη όμως, το ξέρουμε και το υποψιάζεται ο παγκόσμιος Εβραϊσμός: Αυτή η νίκη σημαίνει την κατάρρευση του παγκόσμιου εβραϊκού εχθρού.

*Αμάν ο Μακεδώνέγινε ο πρώτος βασιλιάς του Αταρξέρξη, υπεράνω όλων των αρχόντων των περί αυτόν.

*Ο Μαρδοχαίος του Ιαϊρου (Μαρδόνιος του Γωβρύα στον Ηρόδοτο) ήταν Ιουδαίος που ζούσε στα Σούσα επί Αρταξέρξη. Προερχόταν από τους Ιουδαίους εκείνους που ο βασιλιάς της Βαβυλώνας Ναβουδοχονόσορας είχε μεταφέρει στην Μεσοποταμία όταν κατέλαβε την Ιερουσαλήμ.

Μαρδοχαίος και Εσθήρ 

Ο Μαρδοχαίος αποκάλυψε στον Αρταξέρξη την συνωμοσία δύο ευνούχων του παλατιού κι έτσι κέρδισε μια θέση κοντά στο βασιλιά των Περσών. Ο Μαρδοχαίος εκπαίδευσε την Αδασά, δηλαδή την Εσθήρ, η οποία ήταν κόρη του θείου του Αμιναδάβ.
πηγή

RV