Ο ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟΣ

Του Παν. Μαρίνη

Ο λεγόμενος ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟΣ, είναι αυτός στον οποίον καταλήγουν όλοι όσοι θέλουν να δικαιολογήσουν την πολυφυλετικότητα και την πολυπολιτισμικότητα (διάβασα π.χ. ένα βιβλίο δύο Γάλλων συγγραφέων με τίτλον «ALTER EGO» που μετά από εκτενή ανάλυση καταλήγει ότι απαιτείται μόνον ο ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟΣ γιά να ζη καλά μία χώρα).

Τί σημαίνει ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟΣ;; Ότι έχει ο καθείς από εμάς διαφορετικές αντιλήψεις ΟΜΩΣ συμφωνούμε όλοι να έχουμε ΚΟΡΩΝΑ ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΜΑΣ το βιβλιαράκι που λέγεται "ΣΥΝΤΑΓΜΑ" - Στην Ιταλία μάλιστα δίδουν υπηκοότητα/ιθαγένεια στους Μωαμεθανόπαιδες σε επίσημη τελετή όπου ο ίδιος ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας τους κάνει δώρο και το εν λόγω βιβλιαράκι που στο εξής θα είναι το εγκόλπιόν τους και το προσκυνητάρι τους! 

Το αστείον του πράγματος έγκειται ότι ΟΥΔΕΙΣ ερωτώμενος θα σας ειπή (υποκριτικά έστω) ότι έχει "κορώνα στο κεφάλι του" το Ιταλικόν Σύνταγμα! Όλοι οι Μωαμεθανοί, από τους μικρούς που παίρνουν υπηκοότητα/ιθαγένεια έως τον Γκραν Μουφτή, θα ομολογήσουν και μάλιστα με ζοριλίκι ότι "κορώνα στο κεφάλι τους" έχουν το Κοράνιον! Οι Χριστιανοί, λίγο ντροπαλά αυτοί, θα ειπούν ότι έχουν την Αγία Γραφή κι οι πιό μορφωμένοι θα προσθέσουν την Β΄ Βατικανή Σύνοδο! Οι Αριστεροί θα σας ειπούν με αυτοπεποίθησιν ότι έχουν τα ΑΠΑΝΤΑ των Μαρξ, Εγκελς και Λένιν! Βεβαίως, όλη η μεγάλη μάζα του πληθυσμού αν τους ερωτήσετε περί αυτού θα νομίζουν ότι λέτε αστεία! Ουδείς δεν θα ευρεθή που να είναι τόσον "κοσμικός" και οπαδός της Μεταπολεμικής ορθότητος αλλά και της σοφίας του "συνταγματικού νομοθέτη" ώστε να έχη ως ιερόν βιβλίον του το Ιταλικόν Σύνταγμα!

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Η ιδέα του ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟΥ είναι πολύ καλή διά ΓΕΛΩΤΟΘΕΡΑΠΕΙΑ!!!

RV

Ο ρόλος της ελληνικής ''Aκροδεξιάς''

   Σαράντα πέντε χρόνια πέρασαν από το 1974 με την ελληνική Ακροδεξιά να εμφανίζεται και να εξαφανίζεται με διαφορετικά πρόσωπα αλλά πανομοιότυπο τρόπο και σε πολύ συγκεκριμένες χρονικές στιγμές.

Η πρώτη αξιόλογη εκλογική εμφάνιση έγινε το 1977 με το κόμμα Εθνική Παράταξη το οποίο είχε επικεφαλής τον  Στέφανο Στεφανόπουλο, ο οποίος προερχόταν από την Ένωση Κέντρου, και δεύτερο στην ιεραρχία τον Σπύρο Θεοτόκη, ο οποίος προερχόταν από την ΕΡΕ του Καραμανλή! Η Εθνική Παράταξη εμφανίστηκε ως φιλοβασιλικό-εθνικιστικό κόμμα και  έλαβε ποσοστό 6,82% και 349.988 ψήφους. Ακολούθως, το κόμμα διαλύθηκε αφού οι βουλευτές του προσχώρησαν στη Νέα Δημοκρατία!

Το 1984 εμφανίζεται ένα άλλο κόμμα, η ΕΠΕΝ, η οποία στις Ευρωεκλογές του 1984 έλαβε το 2,3% των ψήφων και εξέλεξε έναν ευρωβουλευτή. Στις εκλογές που ακολούθησαν, οι ψηφοφόροι της στήριξαν τη ΝΔ. Έκτοτε το κόμμα ουσιαστικά εξαφανίστηκε από τον πολιτικό χάρτη αφού ελάμβανε ασήμαντα ποσοστά ψήφων.

Το 1989 ο Μητσοτάκης κερδίζει τις εκλογές. Μέχρι το 1993 που παραμένει πρωθυπουργός δεν υπάρχει τίποτε στα δεξιά της Νέας Δημοκρατίας.

Το 1993 εμφανίζεται η Πολιτική Άνοιξη (ΠΟΛ.ΑΝ.) του Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος είχε αποχωρήσει από το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας, όταν αποπέμφθηκε από υπουργός Εξωτερικών. Ο Σαμαράς εθεωρείτο υπερασπιστής της σκληρής γραμμής απέναντι στα Σκόπια και την Τουρκία.Στις εκλογές του 1996, το κόμμα του θα λάβει 336.460 ψήφους και ποσοστό 4,88%. Στις εκλογές του 1996 η Πολιτική Άνοιξη με 199.463 ψήφους και ποσοστό  2,94% θα μείνει εκτός βουλής. Η ΝΔ θα παραμείνει αντιπολίτευση μέχρι το 2004.

Ο Σαμαράς και τα στελέχη στήριξαν επίσημα την ΝΔ το 2004 και προσχώρησαν σε αυτή.

Ο Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός (ΛΑ.Ο.Σ.) ιδρύθηκε από τον πρώην βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας, Γεώργιο Καρατζαφέρη. Το 2007 πήρε 271.764 και ποσοστό 3,80% εκλέγοντας 10 βουλευτές. Το 2009 με 386.205 ψήφους και ποσοστό 5,63% εξέλεξε 15 βουλευτές ενώ στις ευρωεκλογές του ίδιου έτους έλαβε 366.615 ψήφους και ποσοστό 7,15%. Όλα έδειχναν να πηγαίνουν καλά για το κόμμα Καρατζαφέρη μέχρι που ήρθε το μνημόνιο. Το κόμμα του στήριξε την κυβέρνηση του Λουκά Παπαδήμου και τα μνημόνια με αποτέλεσμα στις εκλογές του Μαΐου 2012 να λάβει 183.466 ψήφους και ποσοστό 2,90% και να μείνει εκτός βουλής. Ένα μήνα μετά στις εκλογές του Ιουνίου πήρε 97.099 (ποσοστό 1,58%). Οι βουλευτές του Βορίδης, Γεωργιάδης, Πλεύρης προσχώρησαν στη ΝΔ.

Τον αντικαθιστά η Χρυσή Αυγή, ως αντιμνημονιακή, η οποία στις εκλογές του 2012 παίρνει 425.990 (σχεδόν το σύνολο των ψηφοφόρων του ΛΑΟΣ) και ποσοστό 6,92%, εκλέγοντας 18 βουλευτές.  Το 2014 στις ευρωεκλογές πήρε 536.913 ψήφους και ποσοστό 9,39%.

Στις εθνικές εκλογές του 2015 με 379.581 ψήφους πήρε 6,99%, ενώ στις ευρωεκλογές του 2019 με 275.821 και ποσοστό 4,88% ουσιαστικά χάνει την μισή της εκλογική δύναμη.

Έχει έρθει όμως η ώρα για τον Μητσοτάκη τον νεώτερο και τη ΝΔ. Η Χρυσή Αυγή στις εθνικές εκλογές της 7ης Ιουλίου του 2019 ακολούθησε ακριβώς την ίδια πορεία των προκατόχων της. Με ποσοστό 2,93% έμεινε εκτός βουλής. Η Πολιτική Άνοιξη είχε μείνει εκτός βουλής με ποσοστό  2,94% και το ΛΑΟΣ με ποσοστό 2,90%. Στη θέση της ΧΑ προωθήθηκε ο Βελόπουλος, ο οποίος φυσικά συνεχίζει την αντιφασιστική, αντιευρωπαϊκή ρητορική.Ήδη, στον "χώρο", έχουν αρχίσει οι σκέψεις και τα πλάνα ορισμένων που επιθυμούν στις επόμενες εκλογές να πάρουν ένα κομμάτι  από την ακροδεξιά πίτα, αντικαθιστώντας τον Βελόπουλο. 

Οι αποκαλύψεις ενός πρωθυπουργού 

Η συνέντευξη Μητσοτάκη στην κυπριακή τηλεόραση 

Παρακολουθήστε από το 23: 44 του βίντεο έως το 24:24

Όταν εγώ ήμουνα πρωθυπουργός, δεξιά της ΝΔ δεν υπήρχε κανένα κόμμα. Τους είχα απορροφήσει όλους. Και ήμουνα και φιλελεύθερο κόμμα δεν ήμουνα δεξιός ποτέ εγώ. Εγώ ήμουνα και μένω φιλελεύθερος. Αυτό σημαίνει ένα πράγμα: ότι ακροδεξιοί στην Ελλάδα δεν υπάρχουν. Τους φτιάχνει το πολιτικό μας σύστημα. Σε τελική ανάλυση και η Χρυσή Αυγή θα είναι ένα φαινόμενο παροδικό. 

Τι ακριβώς είπε ο πρώην πρωθυπουργός, λίγο πριν πεθάνει; Ότι το πολιτικό σύστημα φτιάχνει ακροδεξιά σχήματα! 
Παρατηρώντας την εμφάνιση και εξαφάνιση των ακροδεξιών κομμάτων από το 1974 μέχρι και σήμερα επιβεβαιώνεται πλήρως. Και γεννιέται η απορία: Πώς δηλαδή τα ''φτιάχνει'' το πολιτικό σύστημα; Προφανώς προωθεί ανθρώπους που ελέγχει. Και στη συνέχεια το σύστημα τους απορροφά.... Πώς τους απορροφά; Διότι, όπως λέει, δεν υπάρχει Ακροδεξιά στην Ελλάδα. Πολύ σωστά, διότι δεν υπάρχει το άλλο αφήγημα της  ιστορίας. Αυτός είναι και ο λόγος που όλα αυτά τα κόμματα προβάλλουν πρόσωπα όπως είναι ο Μεταξάς, όπως είναι ο Δραγούμης κ.ά. πρόσωπα τα οποία αποδέχεται πλήρως και η Δεξιά, αν όχι και η Αριστερά. Ας μην ξεχνάμε ότι όλοι οι υπουργοί και τα στελέχη του καθεστώτος Μεταξά με πρώτον και καλύτερο τον Μανιαδάκη, πολιτεύτηκαν με την ΕΡΕ του Καραμανλή... 
Έτσι, οι απόψεις που εκφράζονται  από την "Ακροδεξιά", είτε επί ιδεολογικών, είτε επί ιστορικών ή κοινωνικών θεμάτων, ουσιαστικά σε τίποτα δεν διαφέρουν από αυτές της Δεξιάς. Διαφέρει λίγο ο τρόπος διατύπωσης. Το αφήγημα είναι το ίδιο. Αυτός είναι ο λόγος που δεν υπάρχει πραγματικός αντίλογος στην Ελλάδα. Έτσι, στη δύσκολη στιγμή, στην κρίσιμη στιγμή (είτε είναι πραγματικά είτε απλώς φαίνεται δύσκολη και κρίσιμη) οι ακροδεξιοί προσχωρούν στη Δεξιά, δηλαδή στη ΝΔ, χωρίς να αισθάνονται ότι προδίδουν κάτι. 
Αυτοί, δε, που ηγούνται των ακροδεξιών ομάδων, οργανώσεων, κομμάτων γνωρίζουν ποια θα είναι η  εξέλιξη και η κατάληξη -μια εξέλιξη και κατάληξη, εξάλλου, η οποία επαναλαμβάνεται συνεχώς. Αλλά επιλέγουν να είναι ελεγχόμενοι και να κρατούν υπό έλεγχο και τα μέλη και οπαδούς τους, να αντικαθιστούν για λίγα χρόνια τους προηγούμενους, να  χρησιμοποιούν την ίδια αντιφασιστική, και ως εκ τούτου αντεθνική και αντιφυλετική, ρητορική, για τη δόξα αλλά κυρίως και πάνω απ' όλα για τα χρήματα. Πόσες φορές δεν ακούσαμε από χρυσαυγίτες να κατηγορούν τους πολιτικούς αντιπάλους τους για "φασισμό"; Ο αντικομμουνισμός τους περιορίστηκε στην αναφορά των κομμουνιστικών εγκλημάτων, χωρίς ιδεολογική αντιπαράθεση. Επανειλημμένως εξέφρασαν έναν πολύ κουραστικό αντιγερμανισμό, και βέβαια όλοι γνωρίζουμε ότι από το 1945 και μετά "αντιγερμανισμός" σημαίνει "αντιναζισμός". Την ίδια ημέρα των εθνικών εκλογών και ενώ διεπίστωναν ότι δεν μπαίνουν στη Βουλή, είχαν την όρεξη να ανεβάσουν σε δικό τους σάιτ, άρθρο στο οποίο αναφέρονταν στα "γερμαναριά του 4ου Ράιχ" (είναι προφανές ότι κατ' αυτούς υπήρχαν και τα γερμαναριά του 3ου Ράιχ). Όλα αυτά -και όσα όλοι γνωρίζουμε ότι συνέβησαν αυτά τα 7 χρόνια που η Χρυσή Αυγή ήταν στη Βουλή υιοθετώντας πλήρως τη στάση των προηγούμενων ακροδεξιών κομμάτων και κυρίως τη στάση που το Σύστημα απαιτεί να έχει η Ακροδεξιά- έγιναν, λοιπόν, κυρίως για τα χρήματα (που ήταν πάρα πολλά). Το τέλος ήταν προδιαγεγραμμένο, όπως είναι και του Βελόπουλου και οποιουδήποτε άλλου παρουσιάζεται λίγο ή πολύ ως ακροδεξιός, χωρίς να ξεφεύγει από την πεπατημένη, από το κυρίαρχο "αφήγημα". 

Ristorante Verona

Αντιρατσιστικές δηλώσεις από τον Εβραίο υποφήφιο της Χρυσής Αυγής

Δείτε από το 32:22 έως το 33:12

Πηγή: Ευρωπαϊκή Αντίσταση

RV

Αγωνιζόμαστε γι' αυτό που αγαπάμε· αγαπάμε ό,τι εκτιμούμε· και για να εκτιμήσουμε κάτι πρέπει τουλάχιστον να το γνωρίζουμε…

Αποσπάσματα από το Mein Kampf

Σε ολόκληρη τη Δυτική Ευρώπη, η δημοκρατία θεωρείται ο πρόδρομος του μαρξισμού, ο οποίος δεν μπορεί να γίνει πραγματικότητα χωρίς αυτήν. Η δημοκρατία αποτελεί το πεδίο καλλιέργειας της επιδημίας αυτής της πανούκλας και βρίσκει τη σωστή της έκφραση με το έκτρωμα του κοινοβουλευτισμού. Ό,τι θείο υπάρχει μέσα στη δημοκρατία πνίγεται δυστυχώς στον βούρκο του κοινοβουλευτισμού… 

…Ένα πράγμα δεν έχουμε το δικαίωμα να ξεχνούμε: η πλειοψηφία δεν μπορεί ποτέ να αντικαταστήσει το άτομο. Αντιπροσωπεύεται πάντα όχι μονάχα από ηλίθιους αλλά και από δειλούς. Και είναι αλήθεια πως εκατό τρελά μυαλά δεν αξίζουν όσο ένα σωστό, και εκατό δειλοί δεν θα πάρουν ποτέ ούτε μία ηρωική απόφαση… 

…Αυτοί οι κύριοι χειρίζονται και λαμβάνουν αποφάσεις με μια ελαφρότητα συχνά απίστευτη, προβλήματα για τα οποία και τα πιο μεγάλα μυαλά θα χρειάζονταν να συλλογιστούν πολύ. Και όμως, τους βλέπεις να αντιμετωπίζουν τα πιο σοβαρά ζητήματα, αυτά που κρίνουν την τύχη ενός κράτους, σαν μια παρτίδα χαρτοπαίγνιου και όχι σαν το μέλλον της φυλής... 

…Αρκεί να δεις μία και μόνη φορά αυτούς τους λωποδύτες της πολιτικής να εκλιπαρούν με αγωνία, προτού λάβουν μία απόφαση, για την έγκριση της πλειοψηφίας, προκειμένου να αποκτήσουν τους αναγκαίους «συν-ενόχους» και να μπορέσουν αργότερα να πλύνουν τα χέρια τους από κάθε ευθύνη· ένας δίκαιος άνθρωπος, ένας τίμιος δεν θα αισθανθεί παρά αηδία και απέχθεια μπροστά σε τέτοιες μεθόδους πολιτικής πρακτικής. Αυτός που αρνείται να πάρει πάνω του τις προσωπικές ευθύνες για τις πράξεις του και που ζητεί πάντα να καλύπτεται, δεν είναι παρά ένας άθλιος δειλός… 

…Η δυσκολία στο να επανορθώσεις με όλα τα μέσα ακόμα και με τα πιο σκληρά, μια εγκληματική κοινωνική κατάσταση, ολέθρια για ένα έθνος, οφείλεται στους δισταγμούς ως προς τις αιτίες. Και διστάζουν εκείνοι που ποτέ δεν ένιωσαν το συναίσθημα της σωτηρίας, που δεν ένιωσαν βαθιά εντός τους ότι μπορεί να είναι και οι ίδιοι υπεύθυνοι για τη διαφθορά της τάξης τους. Αυτός ο δισταγμός παραλύει κάθε σταθερή απόφαση για δράση· δεν ξέρουν τίποτε άλλο παρά να επιφέρουν χλιαρές μεταρρυθμίσεις και μόνο όσες είναι απαραίτητες για την προσωρινή διατήρηση της ομαλότητας. Αλλά τα πράγματα και η εποχή δε θα έχουν πάντα αυτό το φαντασμαγορικό χρώμα. Θα 'ρθει μια μέρα που η συνείδηση της ευθύνης με την ανάγκη της εσωτερικής γαλήνης, θα διασκορπίσει αλύπητα και θα ξεριζώσει την παρασιτική βλάστηση και την ήρα από το σιτάρι… 

…Για τη μεταβολή ενός λαού σε έθνος προϋποτίθεται η δημιουργία κατάλληλων υγιεινών συνθηκών διαμονής, απαραίτητων για την εκπαίδευση του ατόμου. Μόνον όποιος μάθει, στο σπίτι ή στο σχολείο, να εκτιμά το μεγαλείο της χώρας του στον φιλολογικό, στον οικονομικό και προπάντων στον πολιτικό τομέα, μόνον αυτός θα μπορέσει να αισθανθεί -και θα την αισθανθεί– την περηφάνια ότι ανήκει σε αυτή τη χώρα. Αγωνιζόμαστε γι' αυτό που αγαπάμε· αγαπάμε ό,τι εκτιμούμε· και για να εκτιμήσουμε κάτι πρέπει τουλάχιστον να το γνωρίζουμε… 

…Όταν οι ανάξιοι υπεύθυνοι αισθάνονται αποξενωμένοι από την εθνική συνείδηση και παρεμποδίζουν τη φυσική και ηθική υγεία μιας τάξης, με την αδιαφορία ή την αδηφαγία τους, είναι το ίδιο σαν να στρέφονται κατά του έθνους… 

…Όταν η κυβέρνηση οδηγεί από όλους τους δρόμους έναν λαό στην καταστροφή, η επανάσταση αποτελεί όχι πια δικαίωμα των πολιτών αλλά καθήκον… 

…Για όποιον δεν είναι έτοιμος να πολεμήσει για την ύπαρξή του, ή δεν είναι ικανός να το κάνει, είναι ήδη προδιαγεγραμμένος από την αιώνια και δίκαια Θεία Πρόνοια ο χαμός … 

…Αν ο αγώνας για την επικράτηση μιας φιλοσοφικής θεωρίας δεν κατευθύνεται από ήρωες έτοιμους να θυσιαστούν, σε λίγο δεν θα βρίσκεται ούτε και οπαδός που να τολμά να αντιμετωπίσει τον θάνατο. Όποιος αγωνίζεται να σώσει μόνο τη δική του υπόσταση δεν διαθέτει παρά λίγο μόνο δυναμικό για τους άλλους… 

…Ένα κίνημα που ξεκινάει για να ανεβεί ψηλά, πρέπει πάντα να φροντίζει ώστε να μη χάσει ποτέ την επαφή με τον λαό. Υπό αυτό το πρίσμα ρέπει να εξετάζει κάθε ζήτημα που θα ανακύψει και να προσανατολίζει πάντα προς τα εκεί τις αποφάσεις του. Πρέπει κατόπιν να αποφύγει κάθε τι που θα μπορούσε να απομακρύνει ή να αποδυναμώσει αυτούς τους δεσμούς του και τις δυνατότητές του πάνω στις μάζες, όχι για λόγους «δημαγωγικούς», αλλά κατανοώντας βαθιά πως καμιά μεγάλη ιδέα, όσο ιερή και υψηλή αν φαίνεται, δεν μπορεί να γίνει πράξη χωρίς τη δύναμη των λαϊκών μαζών…

Αδόλφος Χίτλερ

RV

361 Τάγμα Πεζικού - Χρονικό προάσπισης προδομένης πατρίδας

Το βιβλίο «361 Τάγμα Πεζικού: Χρονικό προάσπισης προδομένης πατρίδας» αποτελεί μια καινοτόμα μονογραφία. 

Η πρωτοτυπία είναι διπλή. Αρχικά έγκειται στο γεγονός ότι ο Χαράλαμπος Αλεξάνδρου δεν στηρίζει τα συμπεράσματά του μόνο στις πολύωρες προσωπικές αφηγήσεις των πρωταγωνιστών αλλά τις συνδυάζει, τις διασταυρώνει και τις εμπλουτίζει με πλούσιο αρχειακό υλικό από στρατιωτικά αρχεία που πρώτη φορά τυγχάνουν συστηματικής μελέτης. 

Κατά δεύτερον, ο συνδυασμός των πηγών, η επαρκής τεκμηρίωση, η σοβαρότητα στην αντιμετώπιση των γεγονότων και η επιστημονική προσέγγιση έχουν ως αποτέλεσμα να προσφέρεται στον αναγνώστη για πρώτη φορά μια ολοκληρωμένη εικόνα για τη δράση του 361 Τάγματος Πεζικού το καλοκαίρι του 1974 στην Κύπρο. 

Η δράση του 361 ΤΠ βρίθει γεγονότων. Δεν θα ήταν υπερβολή να σημειωθεί ότι μέσω της δράσης του Τάγματος παρουσιάζεται μεγάλο κομμάτι των συμβάντων στο «ανατολικό μέτωπο» του πολέμου καθ’ όλη τη διάρκειά του, από τις 20 Ιουλίου μέχρι και μετά τις 14 Αυγούστου. Σταθερή άμυνα και σημαντικές μάχες, αλλοπρόσαλλες διαταγές και οπισθοχωρητικές κινήσεις, αγωνιώδεις προσπάθειες επιβίωσης και φρικτές στιγμές αιχμαλωσίας είναι ζεύγη εννοιών που διατρέχουν το βιβλίο. 

Το βιβλίο θέτει τα γεγονότα στις πραγματικές ιστορικές τους διαστάσεις χωρίς συνωμοσιολογική διάθεση. Η ανάγνωσή του είναι βέβαιο ότι θα δώσει σημαντικές απαντήσεις στα διάφορα «γιατί» που γεννιούνται σε όποιον τολμά να αντικρίσει την κυπριακή τραγωδία του 1974.

Το 361 Τάγμα Πεζικού με έδρα το Σιχαρί της επαρχίας Κερύνειας κάλυπτε με τα φυλάκιά του ένα ευρύ μέτωπο 20 περίπου χιλιομέτρων που ξεκινούσε από την Άσπρη Μούττη επί του Πενταδακτύλου, περνούσε από το Δίκωμο και κατέληγε στη Μια Μηλιά. Αυτό το εκτενές μέτωπο κλήθηκε να υπερασπιστεί από τις 20 Ιουλίου, έχοντας απέναντί του επίλεκτες τουρκικές δυνάμεις.

Οι άνδρες του Τάγματος κράτησαν τις θέσεις τους, έδωσαν άνισες μάχες και δέκτηκαν τις τουρκικές επιθέσεις. Υποχώρησαν κατόπιν διαταγών. Η μάχη που έδωσε ομάδα 17 ατόμων του Τάγματος στις 24 Ιουλίου στην περιοχή του Κουτσοβέντη ήταν καθοριστική για την ανακοπή της τουρκικής προέλασης εν καιρώ εκεχειρίας. Η τραγωδία για το προσωπικό του Τάγματος κορυφώθηκε στις 14 Αυγούστου όταν βρέθηκε να υπερασπίζεται ένα άλλο ευρύ μέτωπο, στα βόρεια του Πενταδακτύλου αυτή τη φορά, από τον Παχύαμμο Κερύνειας, μέχρι τους πρόποδες του Πενταδακτύλου.

Η διοίκηση του Τάγματος, κατόπιν διαταγής από το 9ο Τακτικό Συγκρότημα, διενήργησε εσπευσμένη οπισθοχωρητική κίνηση υπό την πίεση του εχθρού. Αποτέλεσμα αυτής ήταν να εγκαταλειφθούν στο πεδίο της μάχης δύο περίπου λόχοι του Τάγματος. Συνολικός τραγικός απολογισμός της έντονης πολεμικής δράσης του 361 ΤΠ, 87 πεσόντες και αγνοούμενοι, 45 αιχμάλωτοι και 42 τραυματίες.

Το βιβλίο, δεν αποτελεί απλώς ένα ακόμη βιβλίο για το 1974. Πρόκειται για μια επιστημονική μονογραφία που στηρίζει την αφήγηση και τα συμπεράσματα σε 163 προσωπικές συνεντεύξεις αξιωματικών, υπαξιωματικών και οπλιτών του Τάγματος, σε πολύωρη έρευνα στο αρχείο της Εθνικής Φρουράς και στις εφημερίδες. 

Το βιβλίο ''361 Τάγμα Πεζικού - Χρονικό προάσπισης προδομένης πατρίδας'' μπορείτε να το βρείτε εδώ

''ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΟ'', Η ΜΙΑ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΛΥΣΙΣ

Του Παν. Μαρίνη

ΔΙΑΒΑΖΟΥΜΕ:

Αντίθετα, τα κεντροαριστερά κόμματα της Ευρώπης πρέπει να επιτύχουν μια ισορροπία μεταξύ εθνικής και διεθνούς αλληλεγγύης με μια τριπλή στρατηγική που να περιλαμβάνει αποτελεσματικά όρια για τη μετανάστευση, έμφαση στην ένταξη των μεταναστών και ανθρωπιστικές προσπάθειες για τη μείωση της ταλαιπωρίας των ανθρώπων αυτών. 

ΑΥΤΑ ΑΠΑΙΤΟΥΝ:

1) αποτελεσματικά όρια για τη μετανάστευση = Να αποφασίσουν πόσους θα πάρουν και γιατί;; Εφ' όσον η Ερυθραία μαστίζεται από την πείνα γιατί να πάρω τον τολμητία που ανερριχήθη στο σκάφος της ΜΚΟ κι όχι αυτόν που έμεινε και πεινάει στο χωριό του;; Η επιβίωσις του ισχυροτέρου;; Εφ' όσον η Ερυθραία μαστίζεται από την πείνα και αδυνατεί να περιθάλψει τον πληθυσμό της και καν να προστατεύει τα σύνορά της και να μην έχομε μαζική έξοδο, τότε πληροί τον ορισμόν του failed state και οφείλει η Ευρώπη αντί να δέχεται όποιον κατάφερε να φθάση στις ακτές της η λύσις είναι απλουστάτη, να δορίση έναν Ιταλό νομάρχη, οπότε η Ερυθραία θα ξαναγίνη ο επίγειος Παράδεισος που ήτο προπολεμικώς ότε εκτίσθη η ωραιοτέρα πόλις του κόσμου, η Ασμάρα! 

Μας λέγουν (π.χ. ο κ. Σαλβίνι) να ιδρυθούν κέντρα υποβολής Ασύλου στις χώρες τους! Συγγνώμην, είμαστε σοβαροί; ΑΣΥΛΟΝ σημαίνει Πολιτικόν Άσυλον, τουτέστιν ένας τύραννος με κυνηγάει με μία χατζάρα διά πολιτικούς λόγους! ΟΥΔΕΙΣ από τα εκατομμύρια αυτά των λαθρομεταναστών είναι γνήσιος αιτητής Ασύλου (κι όταν ευρεθούν κάποιοι γνήσιοι, όπως εδώ οι ΟΚΤΩ, τότε αρχίζουν τα προβληματάκια)! Αυτοί το μόνον που έχουν να μας ειπούν είναι ότι πεινούν, αλλά όλη η Ερυθραία πεινά, επομένως εκάναμε έναν κύκλο! Πάλι στα ίδια! 

Επομένως η μόνη λύσις: δεν παίρνω κανέναν, αλλά διορίζεται Ιταλός προβλεπτής στην Ερυθραία!

---- 

2) έμφαση στην ένταξη των μεταναστών = Η ένταξις έχει δοκιμασθεί και έχει αποτύχει! Σε όλες τις χώρες, και στην Βρετανία και στην Γαλλία και στην Σουηδία! Μάς λέγουν: "Αν όχι αυτή η γενιά, η άλλη!" Συγγνώμην, είναι η ΤΡΙΤΗ γενιά που ανετίναξε το μετρό στο Λονδίνο (7 July 2005 London bombings) και αυτή που εδολοφόνησε τους δημοσιογράφους του Charlie Hebdo! Είναι η ΤΡΙΤΗ γενιά που αρνείται και να ενταχθή και να εργασθή κι αντίθετα επανδρώνει την παρα-Αστυνομία των No-go zones! Εδώ στην Ελλάδα, πολλές γενιές ζουν ως Έλληνες πολίτες οι Μωαμεθανοί της Θράκης, έχουν ενταχθεί;; Έχουν ενταχθεί;; 

Ας μην εξαπατούμε τον εαυτόν μας ο Αλλογενής ΔΕΝ εντάσσεται διότι απλούστατα είναι Αλλογενής!

----- 

3) ανθρωπιστικές προσπάθειες για τη μείωση της ταλαιπωρίας των ανθρώπων αυτών = Μία είναι δυνατόν να είναι αυτή! Ο άνθρωπος να καθήση στο σπίτι του στην Ερυθραία και να φροντίση δι' αυτόν ο Ιταλός προβλεπτής!

-----

4) Πόσοι;; Ο ΟΗΕ λέγει ότι στην Ευρώπην είναι δυνατόν να έλθουν ΔΙΑΚΟΣΙΑ εκατομμύρια Νεγρίδες της Υποσαχαρίου Αφρικής! Εντάξει, ήλθαν! Η κάθε χώρα απέκτησε πλειονότητα Νεγριδών! Έγινε "άλλη πόλις"! Ποιό θα είναι το αποτέλεσμα;; Απλούστατα, η Ιταλία, η Δανία, η Σουηδία, η Γαλλία και οι άλλες (πρώτη η Ελλαδάρα μας) θα μεταμορφωθούν και θα γίνουν Υποσαχάριος Αφρική! Θα τελειώσουν τα χρήματα και τα επιδόματα, οι γηγενείς θα ψοφήσουν "σαν το σκυλί στ' αμπέλι" και αυτοί που μετέτρεψαν τον επίγειο Παράδεισο Africa Orientale που τους κληροδότησαν οι Ιταλοί στις επίγειες κολάσεις Σομαλία, Αιθιοπία, Ερυθραία, θα κληθούν να διαχειρισθούν την γη της Ευρώπης! Τί θα συμβή τότε;; Απλούστατα, όλη η Ευρώπη θα γίνη Υποσαχάριος Αφρική, Σομαλία, Ζιμπάμπουε (ο άλλοτε επίγειος Παράδεισος ονόματι Ροδεσία)!!! 

RV

22 Ιουνίου 1941 - Επιχείρηση Μπαρμπαρόσα

«Στις 22 Ιουνίου 1941 η Eθνικοσοσιαλιστική Γερμανία επιτέθηκε στη Σοβιετική Ένωση, μαζί με τα ηρωικά φινλανδικά και ρουμανικά στρατεύματα. Η κωδική ονομασία της επίθεσης είναι γνωστή: Επιχείρηση Μπαρμπαρόσα. Η επίθεση αυτή συνήθως παρουσιάζεται, σκοπίμως είτε αφελώς, ως τραγικό λάθος αλλά και ως άδικη και αδικαιολόγητη πολεμική ενέργεια. Αμφότερες οι λίαν διαδεδομένες από την προπαγάνδα των “νικητών” απόψεις αποσκοπούν στο να αποκρύψουν τον πραγματικό χαρακτήρα αυτής της επιβεβλημένης ενέργειας, που δεν ήταν απλώς μια επίθεση αλλά μια Σταυροφορία κατά του μπολσεβικισμού και υπέρ της Ευρώπης και του Πολιτισμού.»

Το βιβλίο ''Γιατί επιτέθηκα στη Σοβιετική Ένωση'' είναι ένα μοναδικό ντοκουμέντο σχετικά με την Επιχείρηση Μπαρμπαρόσα, στο οποίο αποκαλύπτονται οι λόγοι που οδήγησαν τον Χίτλερ στην επίθεση κατά της Σοβιετικής Ενώσεως. Συγχρόνως αποκαλύπτεται η  συνεργασία Μ. Βρετανίας και Ε.Σ.Σ.Δ. και οι μυστικές διεργασίες μεταξύ της τελευταίας και διαφόρων βαλκανικών κρατών (Ρουμανία, Γιουγκοσλαβία) και ο ρόλος της Ελλάδας. 

πηγή

Το βιβλίο ''Γιατί επιτέθηκα στη Σοβιετική Ένωση'' μπορείτε να το βρείτε εδώ

RV

Επανακυκλοφορεί από τη ΘΟΥΛΗ το ιστορικό μυθιστόρημα της Σίτσας Καραϊσκάκη: Ο ΓΥΙΟΣ ΤΗΣ ΚΑΛΟΓΡΗΑΣ

Επανακυκλοφόρησε από τη Θούλη το περίφημο ιστορικό μυθιστόρημα που έγραψε η Σίτσα Καραϊσκάκη για τη ζωή και τον θάνατο του προγόνου της Γεωργίου Καραϊσκάκη.

Διδάσκει ιστορία με έναν πολύ γλαφυρό και συγκινητικό τρόπο και συγχρόνως είναι ένα μυθιστόρημα με υψηλή λογοτεχνική αξία. Κατά την πρώτη έκδοσή του το 1939 από τις εκδόσεις «Εστία» γνώρισε πρωτοφανή επιτυχία. Εκδόθηκε επίσης στη γερμανική γλώσσα υπό τον τίτλο "Αυτός που έγραψε ιστορία με το σπαθί του", έλαβε διθυραμβικές κριτικές και απετέλεσε εντυπωσιακή εκδοτική επιτυχία και εκεί.

Το έργο είναι συνολικά 500 σελίδων και αποτελείται από δύο τόμους.

‘Εγραψαν γι’ αυτό:

«Βίωμα μας γίνεται η περιγραφή της γένεσης και δράσης του ήρωος της ελληνικής ανεξαρτησίας χάρη στη μαεστρική και φροντισμένη τέχνη της Ελληνίδας συγγραφέως, που διαχειρίζεται το θέμα της θαυμάσια και με μεγάλη γοητεία».

Ντι Ζαϊτσριφτ ντερ Λαϊμπιμπλιοτέκεν

«Η Ελληνίδα ποιήτρια και συγγραφεύς με το βιβλίο της "Αυτός που έγραψε ιστορία με το σπαθί του" παρουσιάζει στον γερμανικό λαό τη μορφή ενός ήρωος της Ελληνικής Επαναστάσεως, που μας θυμίζει με εξαιρετική ικανότητα τον αγαπημένο του“στρατηγό εμπρός” τον θρυλικό στρατάρχη φον Μπλύχερ.

Εφημερίδα Ναχρίχτεν φον Γκέρλιτς

«Ο γυιος της καλογρηάς μας παρουσιάζεται με τη μορφοποιούσα δύναμη της συγγραφέως σ’ ένα εκτυφλωτικό φως ανδρισμού και αγάπης προς την πατρίδα και την ελευθερία. Ένας στρατάρχης “Φόρβερτς” κάτω από τον ελληνικό ουρανό. Η Ελληνίδα συγγραφεύς στήνει ένα βασικό και αρχαιόπρεπο μνημείο και συστήνει στον γερμανικό λαό έναν άξιο και αληθινό ήρωα της νεώτερης ελληνικής ιστορίας που γοητεύει».

Εφημερίδα Μίτελντόιτσε Τσάιτουγκ

« Η συγγραφεύς είναι μια αριστοτέχνις γλύπτρια χαρακτήρων»

Εφημερίδα Λέτστε Ναχρίχτεν φον Ντρέσντεν

«Η συγγραφεύς έχει μεγάλη ικανότητα κατατάξεως του ιστορικού υλικού της, εξαιρετική φαντασία. Επιτυγχάνει θαυμάσια πλοκή και μεταδίδει άκοπα τη συγκίνησή της στον αναγνώστη, ένα ξεχωριστό πλεονέκτημα που κάνει πολύτιμο το βιβλίο»

Εφημερίδα Βιργχάιτ του Ρόττερνταμ

«Η Λέσβος που μας έδωσε το Μυριβήλη, τον Ελύτη, το Βενέζη, τον Νίκο Αθανασιάδη, μας στέλνει πάλι τα μηνύματά της με τη Σίτσα Καραϊσκάκη…… Η Σίτσα Καραϊσκάκη ζωγραφίζει με το λόγο, θα λέγαμε πλάθει, τα ζωγραφικά της τοπία μ’ ένα είδος αντικειμενικής ηρεμίας και ευτυχίας»

Ανδρέας Καραντώνης

Το δίτομο έργο μπορείτε να το βρείτε εδώ 

RV

ΒΑΛΤΕΡ ΝΤΑΡΡΕ: ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ ΤΑΞΗΣ

Richard Walther Darré

(Αποσπάσματα της ομιλίας του Γερμανού Υπουργού Επισιτισμού και Γεωργίας του Ράιχ στην Επιτροπή της Οικονομικής πολιτικής του NSDSP στις 25 /1/39.)

Η βασική ιδέα του νέου οικονομικού συστήματος, όπως άλλωστε αυτή περιλαμβάνεται στην εθνικοσοσιαλιστική κοσμοθεωρία, είναι η ιδέα της τάξης, δηλαδή μιας ορισμένης δέσμευσης του ατόμου ή της υπαγωγής αυτού στα συμφέροντα της ολότητας ...  

Εάν ήταν ήδη οργανωμένη η εσωτερική οικονομία υπό το πνεύμα του επισιτιστικό-οικονομικού αγορανομικού συστήματος μας, θα μπορούσαμε τότε να προχωρήσουμε και στην εξωτερική οικονομία με μία εντελώς άλλη αντίληψη ... 

Αρχικά ωφεληθήκαμε ήδη αρκετά γιατί, με τη συνδρομή της οργανωμένης εσωτερικής αγοράς, πετύχαμε και την οργάνωση της μετοχέτευσης των εισαγωγών από το εξωτερικό .Διοχετεύσαμε κατά κάποιο τρόπο το ρεύμα των εντός της κοίτης και το καταστήσαμε πραγματικό αποδοτικό, ενώ μέχρι τότε οι χείμαρροι των αγαθών εισέρρεαν σα κύματα, χωρίς να τα συγκρατεί κάποιο εμπόδιο με αποτέλεσμα να επιφέρουν διαταραχές μεγαλύτερες, παρά την όποια τελική τους αξία. 

Η οργάνωση της εσωτερικής αγοράς καθιστά επομένως σήμερα δυνατή και την οργάνωση των εισαγωγών, και η οργάνωση των εισαγωγών συνεπάγεται και την οργάνωση των εξαγωγών, ούτως ώστε αμφότερες δύνανται να εναρ­μονιστούν ορθολογικά μεταξύ τους και να συνενωθούν . . . 

Μέσα σε αυτό το ευρύ πλαίσιο συντελείται η νέα διαμόρφωση του κεντρικού ευρωπαϊκού χώρου.. Με ενδιέφερε να εκθέσω, πόσο στενά συνδέεται ακριβώς η ένωση αυτή με τις νέες οικονομικές ιδέες που έχουν να κάνουν με τη δέσμευση , οργάνωση και ασφάλεια, οι οποίες βρίσκονται σε αντίθεση με τις μέχρι σήμερα κυριαρχούσες αρχές της νομαδικής ασυδοσίας και της αστάθειας. Από το τρόπο που η τελική πραγμάτωση και τελειοποίηση των σκέψεων μας εξαρτάται από τη πραγματοποίηση του μεσευρωπαϊκού οικονομικού συγκροτήματος, κατά τον αυτόν τρόπον και το συγκρότημα τούτο συνδέεται αιτιολογικά με τις νέες ιδέες. Τούτο όμως σημαίνει επίσης, ότι στο μέλλον η πολιτική θα διέπει την εμπορική πολιτική , και ότι επομένως η εμπο­ρική πολιτική καθίσταται τελείως όργανο της πολιτικής,· ενώ προηγουμένως η εμπορική πολιτική, χαρακτηριζόμενη από την αρχή του μάλλον ευνοούμενου κράτους, βρισκόταν πάνω από το έθνος, πάνω από τη πολιτική , διάγουσα βίο ελεύθερο, στερημένο σχέσεων. Τώρα όμως όλα τα έθνη αναλαμβάνουν μόνα των, σα κυρίαρχα, τη διαμόρφωσή τους επί της εξωτερικής οικονομίας σχέσεων τους και τις κατατάσσουν στο πλαίσιο της γενικής πολιτικής των ή κάτω από αυτό..... 

Εξ άλλου ο ευμετάβλητος και πλούσιος σε μηχανορραφίες χειρισμός ενός παρομοίου οικονομικού συγκροτήματος στη Κεντρική Ευρώπη κατά το παρελθόν, δείχνει σαφέστατα, πως η εμπορική πολιτική έχει καταστεί σήμερα το απόλυτο όργανο, και μάλιστα το σημαντικότατο, της εθνικής πολιτικής. 
Η πρώτη μετά την Συνθήκη των Βερσαλλιών δράση της Γερμανίας στη Κεντρική Ευρώπη πάνω στην εμπορική πολιτική καταπολεμήθηκε τότε, όπως είναι γνωστό, με σφοδρότητα μέσα από το σχηματισμό δυναμικό-πολιτικών συνασπισμών. Η γαλλική πολιτική της βίας μας εκμηδένισε τη τελωνειακή ένωση με την Αυστρία, η οποία επρόκειτο να αποτελέσει τον πυρήνα της εμπορικής πολιτικής της . Οι σχεδιαζόμενες συμβάσεις προτιμήσεως με την Ουγγαρία και τη Ρουμανία ματαιώθηκαν τότε λόγω των ενστάσεων μακρινών υπερπόντιων χωρών , οι οποίες βασίζονταν πάνω στην αρχή του μάλλον ευνομούμενου κράτους . Απέναντι σε αυτή τη φυσική συνένωση ενός μεγάλου χώρου έταξαν αντιμέτωπο ένα τεχνητό κατασκεύασμα: Η Γαλλία σκόρπισε το χρυσάφι της και η Αγγλία μεταχειριζόταν σαν δόλωμα τις μεγάλες αγορές της απέναντι στις οποίες κατέβαλε συνάλλαγμα τοις μετρητοίς. Μέσα στη ταραχώδη δίνη γεννήθηκαν τότε το σχέδιο του Ταρντιέ , έπειτα το σχέδιο της Στρέζας, το σχέδιο του Χότζα-ποιος θυμάται σήμερα όλες τις φάσεις και τις φράσεις της ταλαντευόμενης εκείνης εξέλιξης. .

Αυτές είναι, κατά κάποιο τρόπο οι μαγνητικές δυναμικές γραμμές μιας νέας οικονομικής τάξης στην Ευρώπη. Είναι πρόδηλο πόσο μεγάλος είναι ο ρόλος, που στη δεδομένη περίπτωση ταιριάζει στο χώρου της Κεντρικής Ευρώπης και ιδιαίτερα στη Μεγάλη Γερμανία, γιατί ακριβώς εδώ γεννιούνται νέες ιδέες τάξης, οι οποίες με τη σειρά τους επηρεάζουν άλλες περιοχές ..... Στις ανακοινώσεις που έκανα στη Βρέμη (12.4.34) και στο Αμβούργο [1] έδινα τη πρώτη θέση στη σκέψη, ότι μια οργανωμένη και κατευθυνόμενη εσωτερική αγορά θα πρέπει να καθιστά επίσης δυνατή κάθε οργανωμένη εισαγωγή. Ότι δηλαδή εμείς οι εθνικοσοσιαλιστές αγροτικοί πολιτικοί δεν είμαστε εχθροί του εξωτερικού εμπορίου, αλλά απεναντίας πιστεύουμε, ότι μάλλον, με τη δική μας νέα τάξη θα είναι πιθανώς δυνατόν συν τω χρόνω να προκύψει μία μεγαλύτερη ανάπτυξη των σχέσεων μας εις το πεδίον του εξωτερικού εμπορίου, παρά υπό το καθεστώς της πα­λιάς ελεύθερης οικονομίας του συναγωνισμού. 

Αλλά στην ιδέα της μετοχετεύσεως των εισαγωγών προστέθηκε μία άλλη ιδέα. Δεν μας φάνηκε φυσικό να καταβάλλουμε για ένα γεωργικό προϊόν, που παρήχθη στο εξωτερικό, με βάση τα πληρωθέντα ημερομίσθια σε δούλους ή κουλήδες , την ίδια τιμή, όπως για το αντίστοιχο προϊόν, το οποίο παρήχθη σα παράδειγμα από Γιουγκοσλαβους ή Ούγγρους αγρότες, με βάση ένα πολύ ανώτερο επίπεδο πολιτισμού. Διότι το αχαλίνωτο ελεύθερο κυνήγι της φθηνότερης τιμής είχε επί πλέον και αυτή τη συνέπεια.. Συνειδητά αποφύγαμε αυτή τη τρέλα και έτσι, κατά την εκτέλεση των αγορών μας, καταλήξαμε σε μίαν ελαστικό­τητα ως προς την διαβάθμιση των τιμών, που ήταν ανάλογες με το επίπεδο πολιτισμού της συγκεκριμένης χώρας . . . Τέλος, με τις καλούμενες μικτές επιτροπές, οι οποίες απαρτίζονταν από ηγέτες αντιπροσώπους των αγροτών των εκάστοτε δια­πραγματευόμενων τις εμπορικές συνθήκες χώρες, δημιουργήσαμε ένα εντελώς νέο όργανο προσέγγισης ... 

Αν τώρα τελειώνοντας θέλουμε να λάβουμε υπ' όψη μία παραπέρα ανάπτυξη των εμπορικών αυτών σχέσεων, οφείλουμε πάλι να προσέξουμε, ώστε η οικονομική συγκρότηση όλων αυτών των χωρών να βασίζεται επί της γε­ωργίας. Η Ανατολική και ή Νοτιοανατολική Ευρώπη είναι περιοχές αγροτικές και μπορούμε να βρισκόμαστε σε διαρκείς ανταλλακτικές σχέσεις μαζί τους, μόνον εάν κατανοήσουμε τη στάση, το φρόνημα και τις ανάγκες των κατοικούντων εκεί αγροτών και εάν κατορθώσουμε να βοηθήσουμε την ορθολογική ανάπτυξη του αγροτισμού αυτού, ιδιαίτερα δε εάν επιτύχουμε .την ειλικρινή συνεργασία τους με το γερμανικό αγροτισμό ... Όλα αυτά είναι ακόμη μελλοντικές δυνατότητες . . . 

Αλλ' ακριβώς εκεί βρίσκεται το ισχυρό κίνητρο μιας μελλοντικής συνεργασίας της Μεγάλης Γερμανίας με την Νοτιοανατολική Ευρώπη. Ο γερμανικός αγροτισμός θεωρεί πάντως σαν ένα εξαιρετικά ευχάριστο καθήκον το να μεταδώσει βαθμηδόν την μεγάλη και πολύπλευρη πείρα, την οποία συγκέντρωσε στο πέρασμα του χρόνου, και αναγεννημένο αγροτισμό των χωρών αυτών. Εάν επιτύχουμε μέσα από μια τέτοια ορθολογική συνεργασία να ανυψώσωμε σιγά- σιγά την απόδοση του αγροτισμού της Νοτιοανατολικής Ευρώπης μέχρι του δικού μας επιπέδου — μεγάλη·αποστολή διαρκείας δεκαετηρίδων! — τότε προκύπτουν και γι αυτές τις χώρες απροσδόκητες δυνατότητες. Οι κυβερνήσεις βλέπουν από εδώ και πέρα τις ανάγκες αυτές της εποχής. Θέλουν να καταστήσουν τις χώρες των περισσότερο ισορροπημένες και περισσότερο ανεξάρτητες από οικονομικής άποψης και συγχρόνως να ανυψώσουν σταδιακά το βιωτικό επίπεδο των λαών των. Ευνοούν επομένως κατηγορηματικά τις εδώ εκτεθείσες εντατικοποιήσεις και διαρ­ρυθμίσεις , για χάρη των δικών τους συμφερόντων. Εάν τα συμφέροντα αυτά ταυτίζονται με το δικό μας, τούτο αποτελεί ευοίωνο σημείο της φυσικής ομοιογένειας. Πάνω στο δρόμο αυτών των επιδιώξεων τόσο οι κυβερνήσεις των χωρών της Κεντρικής όσο και εκείνες της Νοτιοανατολικής Ευρώπης αρχίζουν να λαμβάνουν μέτρα οργάνωσης και κατεύθυνσης, όμοια με εκείνα που λάβαμε εμείς. Η νέα τάξη, όπως διαμορφώνεται σήμερα μπροστά μας, και της οποίας η Γερμανία αποτελεί την καρδιά και τον εγκέφαλο, μπορεί να βασίζεται μόνο πάνω στην έντιμη συνεργασίας των λαών, και σε καμία περίπτωση στην υποδούλωση και στην εκμετάλλευσης, οι οποίες αποτελούσαν την ουσία του παλαιού ιμπεριαλισμού και της κεφαλαιοκρατίας. Όλα επομένως τα μέτρα και οι συμφωνίες, στις οποίες προβαίνουμε, πρέπει να αποσκοπούν προς το καλώς εννοούμενο αμοιβαίο συμφέρον των λαών, εάν πρόκειται πράγματι να διαρκέσουν επί μακρόν. Άλλωστε οι σχέσεις μας, οι οποίες είναι θεμελιωμένες πάνω σε μία νέα τάξη, δεν περιορίζονται στο παραμικρό μόνο στο στενό με μας συνδεόμενο χώρο, αλλά θα εκτείνονται και πέρα τούτου σε όλα τα υπόλοιπα κράτη και συγκροτήματα κρατών, τα οποία από πολιτικής απόψεως διαπνέονται από καλή θέληση ... 

Σήμερον ακριβώς πολλά ακόμα βρίσκονται στη φάση της δημιουργίας τους. Ένας νέος κόσμος γεννιέται και μέσα σ' αυτόν μία νέα Ευρώπη, μία νέα ευρωπαϊκή τάξη. Αυτής της τάξης σταθερός και αυτάρκης πυρήνας θα είναι ή Κεντρική Ευρώπη γύρω από τον οποίο θα μπορούν , καλά σχηματισμένα , να τάσσονται και οι υπόλοιπες σχέσεις και συμφέροντα, όπως το απαιτεί η σχέση της φιλίας ή της συνεργασίας. Και η Μεγάλη Γερμανία θα είναι ο εγκέφαλος και ή καρδία αυτού του νέου Οργανισμού, διότι από αυτή ξεπήδησε η φλογερή ιδέα, η ώθηση προς επίτευξη της νέας αυτής ευρωπαϊκής τάξη: Η αγροτική μας πολιτική θα χρησιμεύσει σ' αυτή και στο μέλλον σαν σκαπανέας και πρωτοπόρος! 

 [1] Έκθεση της Υπηρεσίας Επισιτισμού του Ράιχ 1935.

RV

ΡΟΜΠΕΡ ΜΠΡΑΖΙΓΙΑΚ: ΕΙΜΑΣΤΕ ΓΑΛΛΟΙ ΕΘΝΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΤΕΣ

RV

ΔΥΟ ΝΕΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗ ΘΟΥΛΗ

Η Θούλη, μετά την έκδοση του βιβλίου "ΓΙΑΤΙ ΕΠΙΤΕΘΗΚΑ ΣΤΗ ΣΟΒΙΕΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ", προχωρά στην έκδοση δύο νέων βιβλίων με ομιλίες του Αδόλφου Χίτλερ σχετικά με την είσοδο των ΗΠΑ στον Β΄Ππ και τη Βαλκανική Εκστρατεία, ώστε ο αναγνώστης να πληροφορηθεί πλήρως περί της "άλλης άποψης", της αποσιωπημένης ή/και διαστρεβλωμένης σχετικά με τις αιτίες και τις ευθύνες για τον Β΄Ππ..

Συγγραφέας: Αδόλφος Χίτλερ

Εκδόσεις: Θούλη

Μετάφραση: Μανώλης Στρατάκης

Σελίδες: 66

Έτος έκδοσης: 2019

ISBN: 978-618-5317-07-2

  Πρόκειται για τη βαρυσήμαντη ομιλία που εκφωνήθηκε από τον Φύρερ στις 11 Δεκεμβρίου του 1941 στο Ράιχσταγκ, και αφορά την ευθύνη και υπαιτιότητα του Προέδρου των ΗΠΑ Ρούζβελτ για τον πόλεμο με τη Γερμανία.  Ο Χίτλερ ανασκευάζει τους ισχυρισμούς τού Ρούζβελτ και παραθέτει σειρά γεγονότων εκ των οποίων αποδεικνύεται πόσο ο τελευταίος επεθύμησε και προετοίμασε την είσοδο των ΗΠΑ στον πόλεμο στο πλευρό της Αγγλίας και της Σοβιετικής Ένωσης και ότι αυτός ήταν αποκλειστικώς υπεύθυνος για τον πόλεμο με τη Γερμανία. Συγκλονιστική είναι η σύγκριση της ζωής και της πορείας των δύο ανδρών αλλά και των θεωριών που πρέσβευαν και των αντίστοιχων πολιτευμάτων. 

 Η μετάφραση της παρούσας έκδοσης έχει γίνει απευθείας από τη γερμανική γλώσσα.  

Το βιβλίο ''ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟΝ ΡΟΥΖΒΕΛΤ'' μπορείτε να το βρείτε εδώ

Συγγραφέας: Αδόλφος Χίτλερ

Εκδόσεις: Θούλη

Σελίδες: 78

Έτος έκδοσης: 2019

ISBN: 978-618-5317-06-5

Μέγεθος βιβλίου 24 Χ 17

Δίγλωσση έκδοση: γερμανικά και ελληνικά

Η έκδοση είναι ανατύπωση της πρώτης έκδοσης στην ελληνική γλώσσα, που κυκλοφόρησε το 1941 από το Γερμανικό Γραφείο Πληροφοριών. Πρόκειται για ένα σπουδαίο ιστορικό ντοκουμέντο, αφού περιέχει αυτούσια την ομιλία του Χίτλερ στο Ράιχσταγκ στις 4 Μαΐου 1941 για τη Βαλκανική Εκστρατεία. Ο Χίτλερ εξηγεί τους λόγους που τον οδήγησαν σε αυτή την εκστρατεία, κάτι που ενδιαφέρει ιδιαίτερα τον Έλληνα αναγνώστη, ο οποίος πληροφορείται και την "άλλη άποψη" πέρα από την κρατούσα σχετικά με την εμπλοκή της Ελλάδας στον Β΄Ππ.

Το βιβλίο ''ΟΜΙΛΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΒΑΛΚΑΝΙΚΗ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ'' μπορείτε να το βρείτε εδώ

Η ιστορική αξία αυτών των δύο ομιλιών, όπως και εκείνης για τον πόλεμο με τη Σοβιετική Ένωση (βλ. «Γιατί επιτέθηκα στη Σοβιετική Ένωση, εκδ. Θούλη) είναι μεγάλη και βοηθά τον αντικειμενικό μελετητή της ιστορίας, «τον πρόθυμο να αναζητήσει την αλήθεια, αντί να την αρνείται», να διαμορφώσει άποψη σχετικά με τις αληθινές αιτίες και τους πραγματικούς υπαίτιους του Β΄Ππ. 

RV