ΕΞΑΠΛΩΣΗ ΤΩΝ ΑΛΛΟΦΥΛΩΝ

Όπως έγινε γνωστό, αποφασίστηκε η ίση κατανομή αλλόφυλων εισβολέων σε όλη την επικράτεια. Οι οποίοι, μάλιστα, βάσει του προγράμματος ΕΣΤΙΑ ή άλλων συναφών θα έχουν σπίτια, ενώ για τους Έλληνες αίρεται η (ψευτο)προστασία της πρώτης κατοικίας και απελευθερώνονται οι πλειστηριασμοί.

Θέλουν, στα 200 χρόνια από την έναρξη της εθνοφυλετικής επανάστασης ενάντια στους μογγόλους μουσουλμάνους, να είμαστε γεμάτοι από δαύτους. Έτσι, για να μας τονίσουν ότι δεν απελευθερωθήκαμε πραγματικά, ότι παραμένουμε ραγιάδες. 

Η ηπειρωτική Ελλάδα  και τα υπόλοιπα νησιά θα δείξουν τη "φιλοξενία" των νησιών του Β. Αιγαίου; 

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ

Πηγή: Ευρωπαϊκή Αντίσταση

RV

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ "ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟ", ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΙΣΒΟΛΗ

Στη Λέσβο, από τους 788 ''Πρόσφυγες'' που πέρασαν πρόσφατα κατάγονται:

131 Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό.
110 Αλγερία.
103 Αφγανιστάν.
52 Ιράκ.
35 Συρία .
30 Ερυθραία.
28 Καμερούν.
25 Μαρόκο.
19 Μάλι.
18 Κονγκό
18 Σιέρα Λεόνε.
15 Παλαιστίνιοι
14 Τυνησία.
13 Πακιστάν,
13 Ιράν
13 Ακτή Ελεφαντοστού
13 Μπαγκλαντές
12 Νιγηρία
12 Δομινικανή Δημοκρατία.
11 Αίγυπτο
10 Αιθιοπία
8 Ζιμπάμπουε
8 Νεπάλ
8 Γκάνα
7 Αϊτή
6 Γουινέα
6 Αγκόλα.
5 Σουδάν.
4 Μαυριτανία
4 Γκάμπια
3 Νήσους Κομόρες
3 Νίγηρα
3 Σαουδική Αραβία.
2 Μπουργκίνα Φάσο
2 Σομαλία
2 Σενεγάλη.
1 Δυτική Σαχάρα
1 Κεντρική Αφρική
1 Ουγκάντα,
1 Βενεζουέλα
1 Κούβα
1 Χιλή
1 Τζαμάϊκα
1 από την Τουρκία, δήλωσε δε αντικαθεστωτικός.

Όλοι αυτοί είναι πρόσφυγες, δηλαδή έρχονται από χώρες που έχουν πόλεμο ΚΑΙ συνορεύουν ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ; 

RV

Η Ελλάδα καταλαμβάνεται και η νεολαία αποπροσανατολίζεται, όταν δεν δολοφονείται

Πάνω από 2300 αλλόφυλοι εισέβαλαν στην Ελλάδα σε μία εβδομάδα 

Αύξηση κατά 9% κατέγραψε ο αριθμός των αλλόφυλων εισβολέων στην Ευρώπη τον Αύγουστο του 2019, σε σχέση με τον Ιούλιο «λόγω των αυξημένων αφίξεων στα ελληνικά νησιά του Αιγαίου», όπως γνωστοποίησε στην ιστοσελίδα της η Frontex. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τον Οργανισμό Ευρωπαϊκής Συνοριοφυλακής και Ακτοφυλακής, ο συνολικός αριθμός τον Αύγουστο ανήλθε στους 12.900, εκ των οποίων οι 9.300 πέρασαν στα νησιά του Αιγαίου (δηλαδή 3 στους 4 έφτασαν στην Ελλάδα). 

Από τη Δευτέρα μέχρι και αργά το μεσημέρι της Παρασκευής 1414 αλλόφυλοι εισέβαλαν στη Λέσβο, 345 στη Χίο και 564 στη Σάμο. Συνολικά 2323 εισέβαλαν στα τρία νησιά.  

Η κατάληψη της πατρίδας από αλλόφυλους συνεχίζεται με ολοένα και αυξανόμενους ρυθμούς. Η Ελλάδα, σε λίγα μόλις χρόνια, θα γίνει χώρα εγχρώμων. Εν τω μεταξύ:

Αποπροσανατολισμός

Χθες Παρασκευή, μαθητές έκαναν πορεία στο Σύνταγμα κρατώντας χαρτόνια με μουτζούρες που έγραφαν: ''Ο πλανήτης γίνεται πιο καυτός κι από τον Λεονάρντο ντι Κάπριο'',  «θέλω καυτό φίλο, αλλά όχι έναν καυτό κόσμο», φωνάζοντας συνθήματα όπως: είμαστε η γενιά της αλλαγής... (αυτή η "αλλαγή" έχει στοιχειώσει την Ελλάδα)

Η πορεία έγινε από την ''Πρωτοβουλία ενάντια στην περιβαλλοντική καταστροφή και την κλιματική αλλαγή'', καθώς και οργανώσεις της αριστεράς (βλέπε εδώ). 

Ναρκωτικά στα σχολεία

Δεκάδες είναι οι προσαγωγές από τη Δίωξη Ναρκωτικών μετά από επιχειρήσεις που πραγματοποιήθηκαν έξω από σχολεία. Ανήλικος dealer μιλώντας σε κεντρικό δελτίο ειδήσεων αποκαλύπτει: «από 12 χρόνων κάνω τέτοιες δουλειές. Και δεν είναι ότι δίνουμε μόνο μπάφο. Μπορεί να δώσουμε και κοκαΐνη, xαπάκια, ecstasy, τριπάκια»...

Χαρακτηριστικά αναφέρει: «Έρχονται εδώ τα παιδιά, βλέπουν ποιοι είμαστε, τους κλείνουμε το μάτι. Μας ζητάνε τάλιρο, που δεν τους δίνουμε και το καλύτερο με τάλιρο κι έχουμε και το 10άρικο που μπορείς να βρεις skunk, μπορείς να βρεις amnesia».

Amnesia: άκρως επικίνδυνο κοκτέιλ ναρκωτικών

Το amnesia αποτελεί ένα εξαιρετικά επικίνδυνο κοκτέιλ ναρκωτικών, από ηρωίνη και κάνναβη, που μπορεί να προκαλέσει μέχρι και παράλυση στα ανήλικα θύματα. Ο 14χρονος dealer δηλώνει πως είναι πρώην χρήστης.

Κοκαΐνη έκανε στα 13 του χρόνια.

«Ένας καλός μήνας στα 10.000-8.000 ευρώ»

Ο τρόπος που τα κυκλώματα προσεγγίζουν τα ανήλικα παιδιά και κατόπιν τα «στρατολογούν» είναι μέσω των χρημάτων.

«Εγώ τα παίρνω από έναν γνωστό μου. Δίνω 800 – 850 ευρώ και παίρνω 1 κιλό. Μια φορά είχα βγάλει τη μέρα 1.000 ευρώ. Ένας καλός μήνας πάει στα 10.000  – 8.000 ευρώ».

 Τι μένουν σε εσένα και τι παίρνει το κύκλωμα; «Σε εμένα περίπου τα μισά» αποκαλύπτει. Πηγή

Ο αριθμός των θανάτων, μόνο από υπερβολική δόση στην Ευρώπη, φθάνει τους 10.000 τον χρόνο, και αυξάνεται συνεχώς.

Αυτός είναι ο κόσμος των νικητών

RV

Η ΠΕΡΙ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ ΕΞΑΠΑΤΗΣΙΣ

Του Παν. Μαρίνη

Διαβάζομε (ΤΟ ΒΗΜΑ, 2/9/2015):

Η τεράστια εισροή προσφύγων που δέχεται η Γερμανία θα αλλάξει ριζικά τη χώρα. Σύμφωνα με το Spiegel, οι πρόσφυγες αποτελούν βάρος αλλά και ευκαιρία για να δημιουργηθεί μια Νέα Γερμανία, που θα είναι πιο κοσμοπολίτικη και πιο γενναιόδωρη από την σημερινή. […] Τα καλά νέα είναι ότι το 60% των Γερμανών θεωρεί ότι η χώρα μπορεί να απορροφήσει τους εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες που καταφθάνουν.

----

"Πρόσφυγας" λέγεται αυτός που εγκαταλείπει λόγω ανωτέρας βίας την πατρίδα του και σκοπός τόσον αυτού όσον και των προστατών του είναι να αποκατασταθή όσον το δυνατόν γρηγορότερα στην εστίαν του (όπως άλλωστε δογματίζει το προοίμιον της Συνθήκης του Ντέϊτον).

ΤΟ ΠΡΩΤΟΝ ΠΑΡΑΛΟΓΟΝ

Η Ε.Ε. και ο ΟΗΕ και πολλοί άλλοι οργανισμοί, διεθνείς και Αμερικανικοί, κρατικοί και ΜΚΟ, κόπτονται διά την περίθαλψιν των φευγόντων από την Συρίαν και δίδουν πακτωλούς χρημάτων.

Το ΜΟΝΟΝ λογικόν άρα θα ήτο να ιδρύσουν καταυλισμούς-πόλεις (με όλα τα κομφόρ) πλησίον των Τουρκο-συριακών συνόρων! Ομως αυτό ΟΥΤΕ που το σκέπτονται!

Επιτρέπουν στους πρόσφυγες να διασχίζουν την Τουρκίαν όντες έρμαια εκμεταλλευτών διακινητών και από εκεί να φθάνουν παρανόμως στα ελληνικά νησιά! Εδώ γεννώνται σοβαρά ερωτήματα:

(α) Εφ' όσον το ορθόν είναι να μην παραμείνουν πλησίον της πατρίδος των αλλά πρέπει να περιηγηθουν την Ευρώπην, διατί από τα Τουρκο-συριακά σύνορα δεν τους παραλαμβάνουν κλιμάκια της Ε.Ε. εν συνεργασία με τις Τουρκικές αρχές, ώστε να τους μεταφέρουν επισήμως και αεροπορικώς απο το Ντιγιαρμπακίρ στο Βερολίνον;

(β) Εφ' όσον δεν γίνεται ως ανωτέρω (α) πως γνωρίζομε ότι οι ερχόμενοι είναι "πρόσφυγες εκ Συρίας"; Οι ερχόμενοι εις επαφήν μαζί τους μας διαβεβαιώνουν ότι είναι Πακιστανοί. Υπάρχει τρόπος αποδείξεως; Υπάρχει: Κατά την εδώ καταγραφήν να εμφανίσουν το Συριακόν διαβατήριόν τους ή άλλα έγγραφα! Ομως, ουδείς εξ αυτών εμφανίζει ΟΥΔΕΝ έγγραφον! ΑΝΤΙΘΕΤΩΣ, οι επισκεπτόμενοι τις ακρογιαλιές της Λέσβου όπου αποβιβάζονται οι πρόσφυγες, μας λέγουν ότι στον άμμο και στην θάλασσα ευρίσκονται ή επιπλέουν μυριάδες απορριφθέντα διαβατήρια, ιδίως στην παραλίαν της Αγίας Βαρβάρας!! Διατί απορρίπτουν το αδιάσειστον στοιχείον που θα τους εξασφαλίσει την απόδειξιν του ισχυρισμού τους ότι είναι Σύριοι; Παρανοϊκόν φαίνεται!

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Εφόσον ούτε το (α) συμβαίνει, ούτε το (β) προσφέρει αποδείξεις, ΟΥΔΕΙΣ δύναται να αντικρούση την άποψιν ότι η συζήτησις περί "προσφύγων εκ Συρίας" και η δακρύβρεκτος λογοτεχνία που την περιβάλλει είναι ένα αηδιαστικόν τέχνασμα διά να πεισθούν οι Ευρωπαίοι να δεχθούν αδιαμαρτυρήτως τον Εποικισμόν από Πακιστανούς! Ηδη στην Ελλάδα το τέχνασμα εγένετο πιστευτόν!

ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟΝ ΠΑΡΑΛΟΓΟΝ

Ενώ μας ομιλούν διά "πρόσφυγες" και για την ανώμαλη κατάστασι στην Συρία, αμέσως μετά μας λέγουν "να δημιουργηθεί μια Νέα Γερμανία, που θα είναι πιο κοσμοπολίτικη και πιο γενναιόδωρη από την σημερινή.", ΔΗΛΑΔΗ ομιλούν διά ΜΟΝΙΜΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ! Τους σκέπτονται ως μονίμους μετανάστες και διά τούτο εδόθη εντολή σε όλα τα κράτη της Ε.Ε. να περάσουν τον κατάπτυστον "Νόμον της Ιθαγενείας"!

Κατεβαίνουν δε καί καταρράκτες επιχειρημάτων διά το ότι η Ευρώπη -όλα τα κράτη της Ευρώπης- ΕΧΕΙ ΑΝΑΓΚΗ από μετανάστες!

ΕΧΕΙ Η ΕΥΡΩΠΗ ΑΝΑΓΚΗ ΑΠΟ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ;

Ας υποθέσωμε ότι έχει! Τότε το πράγμα είναι απλό-απλούστατο! Να περάση στα κράτη και στην Ε.Ε. συνολικώς "Μεταναστευτικός νόμος", όπως έχει ο Καναδάς, αι ΗΠΑ, η Αυστραλία, ο οποίος να ορίζη πόσους θέλουμε, με τι προσόντα και με ποιά διαδικασία κι από που θα έλθουν! ΙΔΟΥ Η ΑΚΡΙΒΟΠΛΗΡΩΜΕΝΗ ΒΟΥΛΗ, ΑΣ ΤΗΝ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΩΜΕ!

Εις ένα άρθρον διαβάζαμε το εξής γελοίον: Η Γερμανία έχει ανάγκη από ειδικευμένους τεχνίτες εργοστασίων επομένως καλώς τους δέχεται! ΣΥΓΓΝΩΜΗΝ, γνωρίζετε να είναι κάποιος Μωαμεθανός ειδικευμένος τεχνίτης εργοστασίου; Οι Αφγανοί είναι; οι Κούρδοι; οι Σομαλοί; οι Βεδουΐνοι; Ποιοί; Γνωρίζετε να είναι δυνατόν να γίνη κάποιος Μωαμεθανός ειδικευμένος τεχνίτης εργοστασίου; Οι επισήμως εισαχθέντες 300.000 Κούρδοι της Σουηδίας, δευτέρας γενεάς σήμερον, είναι όλοι άνεργοι και ζουν με το επίδομα! Τέτοιοι είναι και οι δευτέρας γενεάς Μωαμεθανοί της Δανίας! ΑΣ ΣΟΒΑΡΕΥΘΟΥΜΕ: Αν τω όντι η Γερμανία έχει ανάγκη από ειδικευμένους τεχνίτες εργοστασίων, ΤΟΤΕ πράγματι είναι επείγον "Μεταναστευτικός νόμος" να ορίση τα της εισαγωγής των!

ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΝ ΕΡΩΤΗΜΑ

Διατί οι πρόσφυγες από την Συρία, το Ιράκ κλπ ΔΕΝ κάμνουν το πολύ βραχύτερον ταξίδιον προς Ιορδανία, Σαουδική Αραβία και τας υπολοίπους υπερπλούτους χώρας του Κόλπου;

ΔΙΑΤΙ;

Εκεί ούτε πρόβλημα γλώσσης θα έχουν, ούτε θρησκείας, ούτε εμφανίσεως! Επιπροσθέτως πολλά περισσότερα δισεκατομμύρια έχει στο θησαυροφυλάκιόν της και δεν γνωρίζει που να τα ξοδέψη η Σαουδική Αραβία, το Κατάρ, τα Εμιράτα, το Κουβέϊτ κλπ από ολόκληρη την Ευρώπη! Κι έχει και ηθικήν ευθύνην η Σαουδική Αραβία-Κατάρ-Εμιράτα να τους περιθάλψουν διότι αυτές οι χώρες υπεδαύλισαν και εχρηματοδότησαν την εξέγερσιν των φανατικών Σουννιτών κατά του Ασσαντ!

ΑΡΑ, ποιός θα τους ερωτήση διατί παίρνουν τον δρόμο προς την Λέσβο και δεν διασχίζουν απλώς τα σύνορα Ιορδανία-Σαουδική Αραβία; ΟΥΔΕΙΣ; ΤΙ ΚΡΥΒΕΙ ΛΟΙΠΟΝ ΑΥΤΗ Η ΣΙΩΠΗ;

ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΡΟΦΑΝΕΣ ΕΡΩΤΗΜΑ

Διέρχονται οι πρόσφυγες από την ΤΟΥΡΚΙΑ, διατί δεν παραμένουν εκεί; Ιδική τους χώρα είναι, Μωαμεθανική, δεν θα χρειάζεται να διαδηλώνουν γιά τζαμί και γιά σεβασμό του Κορανίου! Και διατί η Τουρκία δεν τους κραρτάει, αλλά η Ζαντάρμα, η Στρατοχωροφυλακή τους οδηγεί ως την Ελλάδα; Της είναι οικονομικόν βάρος; Τα δισεκατομμύρια που διαθέτει η Ε.Ε. διά να τους περιθάλψη στην Δανία και στην Σουηδία ας τα δώση στην Τουρκία!

ΓΕΝΙΚΟΝ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ

Το γενικόν συμπέρασμα είναι ένα και μόνον: Κάποιος σατανικός, διαβολικός νους θέλει να επιτύχη τον Εποικισμόν της Ελλάδος και της Ευρώπης. Ολα τα υπόλοιπα λέγονται από τους πράκτορες της καταστροφής της Ευρώπης προς εξαπάτησιν των αφελών πληθυσμών της!

RV

Tα παιδιά των μεταναστών διαπράττουν περισσότερα εγκλήματα από τους γονείς τους

Mελέτη που διεξήχθη από την Στατιστική υπηρεσία στην Νορβηγία αποκάλυψε ότι τα παιδιά των μεταναστών διαπράττουν περισσότερα εγκλήματα από τους γονείς τους – μετανάστες πρώτης γενιάς - πράγμα που αποδεικνύει ότι η έννοια της ένταξης είναι απλώς μια φαντασίωση.

Τα στοιχεία από τη μελέτη έδειξαν ότι οι άντρες που έχουν γεννηθεί στην Νoρβηγία με καταγωγή από τη Σομαλία στην ηλικιακή ομάδα 15 έως 35 είχαν 4,6 φορές περισσότερες πιθανότητες να διαπράξουν βίαιο έγκλημα. Επιπλέον, οι άνδρες της ίδιας ηλικιακής ομάδας με ιρακινή καταγωγή είχαν 4 φορές περισσότερες πιθανότητες να διαπράξουν βίαιο έγκλημα. Και πάλι, το ίδιο μοτίβο παρατηρείται στους Μαροκινούς (3.2), τους Τούρκους (2.8) και τους Πακιστανούς (2.4).

Μια έκθεση του 2017 αποκάλυψε επίσης ότι οι μετανάστες από ορισμένες χώρες υπερεκπροσωπούνταν στις στατιστικές για το έγκλημα. Στην έκθεση, οι μετανάστες από τη Σομαλία, το Ιράκ, το Ιράν και το Κοσσυφοπέδιο, υπερέβησαν σημαντικά τα δεδομένα κατά κεφαλήν κατά την περίοδο από το 2010 έως το 2013. Η έκθεση αποκάλυψε επίσης ότι οι μετανάστες δεύτερης γενιάς ήταν, κατά κανόνα, πιο πιθανό να διαπράττουν εγκλήματα από τους γονείς τους.

πηγή

RV

Επίθεση κατά της μετανάστευσης στο Ελ Πάσο του Τέξας

    Το Σάββατο το πρωί γύρω στις 11.00 ώρα ΗΠΑ (περίπου στις 8 το βράδυ ώρα Ελλάδας) ο  21χρονος Patrick Crusius από το Ντάλλας του Τέξας άνοιξε πυρ σε εμπορικό κέντρο στο Ελ Πάσο του Τέξας, αφήνοντας, σύμφωνα με τις μέχρι τώρα πληροφορίες, 20 νεκρούς και αρκετούς τραυματίες. Συγκεκριμένα, μπήκε στο πολυκατάστημα Walmart, οι πελάτες του οποίου στην περιοχή αυτή είναι κατά βάση (μη λευκοί) ισπανόφωνοι.

    Λίγο πριν από την επίθεση, στο διαδίκτυο αναρτήθηκε το μανιφέστο του δράστη με τίτλο "Μια άβολη αλήθεια", ένα τετρασέλιδο κείμενο, το οποίο χωρίζει στα ακόλουθα κεφάλαια- παραγράφους: «Σχετικά με εμένα», «Πολιτικοί λόγοι» ενν. της επίθεσης, «Οικονομικοί λόγοι», «Ο εξοπλισμός μου», «Αντίδραση», «Προσωπικοί λόγοι και σκέψεις».  Από την ανάγνωσή του προκύπτει ότι ο νεαρός Patrick είναι πολύ συγκροτημένος και συνειδητοποιημένος. Αγαπά την Αμερική και αγαπά και την ιδιαίτερη πατρίδα του, το Τέξας, χωρίς να ξεχνά την ευρωπαϊκή του καταγωγή. Ξεκινά, δηλώνοντας την υποστήριξή του στην επίθεση στο Christchurch (στη Ν. Ζηλανδία)  και στο μανιφέστο (του Μπρέντον Τάρραντ).  Εκφράζει την αγωνία του για το μέλλον της Αμερικής λόγω της μετανάστευσης και της φυλετικής επιμειξίας, αλλά και για την εισβολή ισπανόφωνων στο Τέξας. Η επίθεσή του είναι απάντηση σε αυτή την εισβολή, ενώ εξηγεί ότι αρχικά δεν είχε στοχοποιήσει την κοινότητα των ισπανόφωνων, αλλά αυτό συνέβη όταν διάβασε το "Η Μεγάλη Αντικατάσταση" (το μανιφέστο του Τάρραντ). (Διευκρινίζουμε ότι η αναφορά γίνεται σε μη λευκούς ισπανόφωνους, τους λεγόμενους Hispanics, οι οποίοι προέρχονται από χώρες της Κεντρικής και Νότιας Αμερικής και τα νησιά της Καραϊβικής.) Ο  Patrick πιστεύει ότι οι ισπανόφωνοι με την ψήφο τους θα καταστήσουν το Τέξας «οχυρό των Δημοκρατικών» και θα οδηγήσουν στη νίκη το Δημοκρατικό Κόμμα. Μάλιστα, λόγω της αθρόας μετανάστευσής τους και του δικαιώματος ψήφου που θα τους δίνουν, το Δημοκρατικό Κόμμα θα κερδίζει σε κάθε εκλογική αναμέτρηση και θα καταστεί κυρίαρχο. Αυτό θα σημάνει την καταστροφή της Αμερικής, λόγω της απόλυτης υποστήριξης των Δημοκρατικών στη μετανάστευση. Ενώ το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα είναι χωρισμένο, άλλοι είναι υπέρ της μετανάστευσης και άλλοι κατά. 

    Αν και φανερά ελπίζει ότι με τους Ρεπουμπλικάνους η μαζική μετανάστευση και η χορήγηση υπηκοότητας θα περιοριστεί σημαντικά, παρ’ όλα αυτά θεωρεί ότι οι ηγέτες και των δύο παρατάξεων εδώ και πολλές δεκαετίες είτε ανέχθηκαν είτε συμμετείχαν σε μία από τις μεγαλύτερες προδοσίες εις βάρος των Αμερικανών: στο ότι η κυβέρνηση των ΗΠΑ  πέρασε στα χέρια μη ελεγχόμενων εταιρειών, οι οποίες για οικονομικούς λόγους πιέζουν για όλο και περισσότερους λαθρομετανάστες, επειδή θέλουν «φτηνά εργατικά χέρια» αλλά και όλο και μεγαλύτερο καταναλωτικό κοινό για τα προϊόντα που παράγουν και πωλούν, ενώ οι κυβερνήσεις δεν κάνουν τίποτε αφού ουσιαστικά κατέχονται από τις εταιρείες αυτές.

    Ο Patrick εκφράζει επίσης οικολογικές ανησυχίες και ευαισθησίες,  κατηγορώντας τις εταιρείες (corporations) για την καταστροφή του περιβάλλοντος αλλά και για τη δημιουργία νοοτροπίας υπερκατανάλωσης, που επίσης βλάπτει το περιβάλλον. Μάλιστα, κάνει αναφορά και στο κλασικό παιδικό βιβλίο «The Lorax», το οποίο πραγματεύεται αυτό το ζήτημα.

    Ακολούθως, αναφέρεται και στον «εξοπλισμό» του, εξηγώντας ότι την επίθεση προετοίμασε για χρονικό διάστημα μικρότερο του μηνός, διότι έπρεπε να γίνει γρήγορα, προτού χάσει το θάρρος του, αφού μια έστω και «όχι πλήρως προετοιμασμένη επίθεση και ένα πρόχειρο μανιφέστο είναι καλύτερα από καμία επίθεση και κανένα μανιφέστο». Ενώ «συμβουλεύει» να μην επιλέγονται στόχοι υψηλής επικινδυνότητας, αλλά χαμηλής, καθώς στην πρώτη περίπτωση υπάρχουν αυξημένα μέτρα ασφαλείας. 

    Ο νεαρός Patrick προφανώς προσδοκά να γίνει παράδειγμα, όχι από ματαιοδοξία, αλλά γιατί θεωρεί ότι με ειρηνικά μέσα δεν μπορεί να αναστραφεί η κατάσταση. Πιστεύει ότι οι ισπανόφωνοι θέλουν να επιστρέψουν στην πατρίδα τους και θα το πράξουν αν έχουν κίνητρο. Ο ίδιος και άλλοι πατριώτες Αμερικανοί θα τους δώσουν το σωστό κίνητρο…

Patrick Crusius 

    Ο Patrick είναι ένα αγόρι της διπλανής πόρτας. Γράφει: «Όλη μου τη ζωή προετοιμαζόμουν για ένα μέλλον που τώρα πια δεν υφίσταται. Η εργασία των ονείρων μου κατά πάσα πιθανότητα θα αυτοματοποιηθεί. Οι ισπανόφωνοι θα πάρουν την εξουσία στο αγαπημένο μου Τέξας, υιοθετώντας μια πολιτική που θα ταιριάζει περισσότερο στις δικές τους ανάγκες. Θα μετατρέψουν το Τέξας σε ένα μέσον πολιτικού πραξικοπήματος που θα επισπεύσει την καταστροφή της χώρας. Το περιβάλλον γίνεται χειρότερο κάθε χρόνο. Αν δεν σας μείνει τίποτε άλλο από αυτό το κείμενο, κρατήστε αυτό: Η ΑΠΡΑΞΙΑ ΕΊΝΑΙ ΕΠΙΛΟΓΗ. Δεν αντέχω άλλο το όνειδος της απραξίας, ενώ γνωρίζω ότι οι ιδρυτές πατέρες μας μου έδωσαν κάθε αναγκαίο δικαίωμα να σώσω τη χώρα μας από την επικείμενη καταστροφή. Οι Ευρωπαίοι συναγωνιστές μας δεν έχουν τα σχετικά με τα όπλα δικαιώματα που έχουμε εμείς  ώστε να διώξουν τα εκατομμύρια εισβολέων από τη χώρα τους. Δεν έχουν άλλη επιλογή από το να κάθονται άπραγοι και να παρακολουθούν την πατρίδα τους να καίγεται». 

   Αποφάσισε να θυσιαστεί. Δηλώνει ότι θεωρεί τον θάνατό του αναπόφευκτο, και ότι αν δεν τον σκοτώσει η αστυνομία, τότε θα το κάνει κάποιος εισβολέας. Το να συλληφθεί θα είναι το χειρότερο (τελικώς συνελήφθη χωρίς να έχει τραυματιστεί), διότι σίγουρα θα του επιβληθεί η θανατική ποινή. «Γι' αυτό δεν πρόκειται να παραδοθώ, ακόμη και αν ξεμείνω από πυρομαχικά». 

    Θεωρεί την πράξη του δικαιολογημένη: «Αν η Αμερική χαθεί, αυτό θα οφείλεται στους προδότες. Γι’ αυτό θεωρώ τις πράξεις μου εντελώς σωστές. Η Αμερική είναι γεμάτη από υποκριτές που θα καταδικάσουν τις πράξεις μου ως το αποτέλεσμα ρατσισμού και μίσους για άλλες χώρες, παρά τις ακλόνητες αποδείξεις για τα προβλήματα που αυτοί οι εισβολείς δημιουργούν και θα συνεχίσουν να δημιουργούν».

    Ο Patrick φαίνεται να έχει σκεφθεί πολύ σχετικά με τον στόχο της επίθεσής του. Δηλώνει ότι δεν θέλει να σκοτώσει συμπατριώτες του παρά το ότι αναγνωρίζει ότι «μη μεταναστευτικοί στόχοι» θα ήταν ίσως πιο σημαντικοί από την άποψη της επιρροής που θα ασκούσε η πράξη του. Αλλά δεν μπορεί να στραφεί εναντίον Αμερικανών, όσο ξεδιάντροπα και αν προωθούν τη μίξη των φυλών. «Μια μέρα θα αναγνωρίσουν το λάθος τους». Πράγματι, όπως προκύπτει τουλάχιστον από τις φωτογραφίες πελατών του Walmart μετά την επίθεση, αυτοί δεν ήταν από τις ΗΠΑ αλλά από την Κεντρική και Νότια Αμερική.

    Είναι εναντίον της φυλετικής επιμειξίας. Προτείνει τη διαίρεση της Αμερικής σε περιοχές ανάλογα με τη φυλή, τουλάχιστον μία για κάθε φυλή, ώστε να υπάρχει η φυλετική διάκριση.

    Δηλώνει ότι η ιδεολογία του είναι αυτή εδώ και αρκετά χρόνια και προηγήθηκε του Τραμπ και της καμπάνιας του, οπότε δεν θα έπρεπε να κατηγορήσουν τον Τραμπ, ή κάποιους άλλους υποψηφίους, για την επίθεση. Καταλήγει: «Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι η μάχη για την Αμερική έχει ήδη χαθεί. Κάνουν μεγάλο λάθος. Αυτή είναι μόλις η έναρξη της μάχης για την Αμερική και την Ευρώπη. Έχω την τιμή να ξεκινήσω τον αγώνα της σωτηρίας της χώρας μου από την καταστροφή». 

Πηγή: Ευρωπαϊκή Αντίσταση

RV

Γενετιστής του Χάρβαρντ παραδέχεται την ύπαρξη σημαντικών γενετικών διαφορών ανάμεσα στις φυλές

Γράφει ο Théo

Ένα από τα πλέον κλασσικά επιχειρήματα που μετέρχονται διαχρονικά οι λεγόμενοι “αντιρατσιστές,” για να δικαιολογήσουν την άλωση των λευκών ευρωπαϊκών εθνών από τα στίφη των αλλοφύλων λαθρομεταναστών, είναι  ότι “η γενετική έχει αποδείξει ότι η φυλή δεν υπάρχει.” Το εν λόγω επιχείρημα χρησιμοποιείται, αφενός για να προσδώσει επιστημονική εγκυρότητα στο μαρξιστικό αφήγημα περί πλήρους ισότητας όλων ανεξαιρέτως των ανθρωπίνων πληθυσμών, και αφετέρου για να απαξιώσει και να αφορίσει κάθε άλλη άποψη ως μη διαθέτουσα επιστημονικό έρεισμα και ως αποκλειστικά  βασιζόμενη σε “προκαταλήψεις” και “στερεότυπα.”

Δυστυχώς για αυτούς όμως, κάτι τέτοιο ουδόλως ισχύει.

Στην πραγματικότητα, μέχρι και την δεκαετία του 1960, η έννοια της φυλής (με όλες τις βιολογικές διαφορές που αυτή συνεπάγεται) ήταν πλήρως αποδεκτή από το σύνολο της επιστημονικής κοινότητος, τόσο στην Ευρώπη, όσο και στις ΗΠΑ. Μάλιστα, ήδη από τις αρχές του 20ου αιώνος, η Βιολογική Ανθρωπολογία -η επιστήμη που μελετά τα βιολογικά χαρακτηριστικά των ζώντων και  των προϊστορικών ανθρωπίνων πληθυσμών- μεσουρανούσε στα κορυφαία πανεπιστήμια των ΗΠΑ και του Ηνωμένου Βασιλείου, με διεθνούς φήμης επιστήμονες να διεξαγάγουν πρωτοποριακές έρευνες πάνω στο θέμα της ανθρώπινης βιοποικιλότητας και να συσσωρεύουν πολύτιμα δεδομένα.  Αυτό άλλαξε μετά το πέρας του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, όταν, για καθαρά πολιτικούς λόγους, επικράτησαν οι θέσεις Εβραίων κοινωνικών ανθρωπολόγων και κοινωνιολόγων (Franz Boas, Ashley Montagu κ.α.) που αμφισβητούσαν την βιολογική υπόσταση των ανθρωπίνων φυλών και επέμεναν ότι η φυλετική ταξινόμηση έπρεπε να καταργηθεί.

Franz Boas

Αργότερα, την δεκαετία του 1970, η άνοδος της γενετικής, και ιδιαίτερα του κλάδου της που ασχολείται με τους πληθυσμούς (πληθυσμιακή γενετική), δημιούργησε ακόμη μια επιστημονική βάση για την μελέτη των βιολογικών διαφορών στον άνθρωπο. Όμως, η ιδεοληπτική προσήλωση των περισσότερων γενετιστών στα προαναφερθέντα δόγματα της κοινωνικής ανθρωπολογίας, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι εκείνη την εποχή η γενετική βρισκόταν τεχνολογικά ακόμη στα σπάργανα, οδήγησε σε σοβαρές παρερμηνείες των τότε διαθεσίμων γενετικών δεδομένων. Σήμερα, οι παρερμηνείες αυτές εξακολουθούν να υφίστανται και να κωλύουν την επιστημονική έρευνα, έχοντας μετασχηματιστεί σε μια δογματική, αντιρατσιστική “ορθοδοξία” που απαγορεύει κάθε αναθεώρηση, γεγονός που τις οδηγεί νομοτελειακά σε μετωπική σύγκρουση με την ραγδαία τεχνολογική πρόοδο των τελευταίων ετών.

David Reich

Το 2018, ο βραβευμένος Αμερικανός γενετιστής David Reich, διευθυντής του τμήματος γενετικής της ιατρικής σχολής του πανεπιστημίου Χάρβαρντ (Harvard Medical School), ευρέως γνωστός στο κοινό ως επικεφαλής μιας μνημειώδους γενετικής μελέτης του 2018 που επιβεβαίωσε πανηγυρικά την Ινδοευρωπαϊκή Θεωρία (γεγονός στο οποίο θα αναφερθούμε διεξοδικά σε μελλοντική ανάρτηση), εξέφρασε ορισμένες “αιρετικές” θέσεις σχετικά με το ζήτημα της φυλής, οι οποίες δημοσιεύτηκαν σε βιβλίο του με τίτλο “Ancient DNA and the science of the human past (2018),” καθώς και σε σχετικό άρθρο του στην εφημερίδα “The New York Times”.

Τα κάτωθι αποσπάσματα είναι ειλημμένα από το προαναφερθέν βιβλίο και συγκεκριμένα από το ενδέκατο κεφάλαιο με τίτλο “Η γονιδιωματική της φυλής και της ταυτότητας” (σελ. 257-268, η έμφαση δική μας). Έχουν, δε, ιδιαίτερη αξία, καθώς προέρχονται από έναν διεθνούς φήμης, διακεκριμένο ακαδημαϊκό, ο οποίος, εκτός από εβραϊκής καταγωγής, τυγχάνει να είναι επίσης αριστερός και αντιρατσιστής, και όθεν δεν μπορεί να κατηγορηθεί από το πολιτικά ορθό καταστημένο για αντιεπιστημονική μεροληψία λόγω πολιτικής και φυλετικής προέλευσης.

“Το 1942, ο ανθρωπολόγος Ashley Montagu συνέγραψε το “Ο πιο Επικίνδυνος Μύθος του Ανθρώπου: Η Πλάνη της Φυλής,” ισχυριζόμενος ότι η φυλή είναι μια κοινωνική έννοια και όχι μια βιολογική πραγματικότητα, θέτοντας τον τόνο για το πως οι ανθρωπολόγοι και πολλοί βιολόγοι έχουν έκτοτε συζητήσει το θέμα.(…)

Ashley Montagu

Ξεκινώντας το 1972, επιχειρήματα της γενετικής άρχισαν να περιλαμβάνονται στους ισχυρισμούς που προέβαλλαν οι ανθρωπολόγοι σχετικά με την ανυπαρξία ουσιαστικών βιολογικών διαφορών μεταξύ των ανθρωπίνων πληθυσμών. Το έτος εκείνο, ο Richard Lewontin δημοσίευσε μια μελέτη της απόκλισης των τύπων των πρωτεϊνών στο αίμα. Ομαδοποίησε τους ανθρώπινους πληθυσμούς, τους οποίους ανέλυσε  σε επτά “φυλές” —Δυτικούς Ευρασιάτες , Αφρικανούς, Ανατολικούς Ασιάτες, Νότιους Ασιάτες, Αυτόχθονες Αμερικανούς, Ωκεάνιους και Γηγενείς Αυστραλούς— και ανακάλυψε ότι περίπου το 85 % των αποκλίσεων  στους πρωτεϊνικούς τύπους μπορούσε να αποδοθεί στις αποκλίσεις εντός των πληθυσμών και των “φυλών,” και μόλις το 15 % στις αποκλίσεις μεταξύ αυτών. Συμπέρανε ότι: ‘Οι φυλές και οι πληθυσμοί παρουσιάζουν εντυπωσιακή ομοιότητα μεταξύ τους, με μακράν  το μεγαλύτερο μέρος των αποκλίσεων στους ανθρώπους να αποδίδεται στις διαφορές μεταξύ των ατόμων. Η φυλετική ταξινόμηση στον άνθρωπο δεν έχει την παραμικρή κοινωνική αξία και είναι απολύτως καταστροφική για τις κοινωνικές και ανθρώπινες σχέσεις. Από την στιγμή που αυτού του είδους η φυλετική ταξινόμηση θεωρείται πλέον ως μη έχουσα ουσιαστική γενετική ή ταξινομική αξία, καμμία δικαιολογία δεν μπορεί να προβληθεί για την συνέχισή της.’

 

Richard Lewontin (επίσης Εβραίος)

Κατ’ αυτόν τον τρόπο, μέσα από την συνεργασία ανθρωπολόγων και γενετιστών, εδραιώθηκε μια καθολική παραδοχή ότι δεν υπάρχουν διαφορές μεταξύ των ανθρωπίνων πληθυσμών που να είναι αρκετά μεγάλες ώστε να υποστηρίζουν την έννοια της “βιολογικής φυλής.” Τα αποτελέσματα του Lewontin κατέστησαν σαφές ότι, για την μείζονα πλειοψηφία των χαρακτηριστικών, οι ανθρώπινοι πληθυσμοί ταυτίζονται σε έναν τόσο μεγάλο βαθμό, ώστε είναι αδύνατο να εντοπίσει κανείς ένα μεμονωμένο βιολογικό χαρακτηριστικό που να διακρίνει τους ανθρώπους στις οιεσδήποτε δύο διακριτές ομάδες, πράγμα που είναι ό,τι φαντάζονται ορισμένοι όταν σχηματίζουν στον νου τους την έννοια της “βιολογικής φυλής.” Όμως, αυτή η ομοφωνία πολλών ανθρωπολόγων και γενετιστών έχει μετατραπεί, φαινομενικά χωρίς αμφισβήτηση, σε μία ορθοδοξία που διακηρύττει ότι οι βιολογικές διαφορές μεταξύ των ανθρώπινων πληθυσμών είναι τόσο ασήμαντες, ώστε πρέπει πρακτικά να αγνοούνται —και επιπλέον, επειδή το ζήτημα ενέχει πολλές επιπλοκές, ότι η μελέτη των βιολογικών διαφορών μεταξύ των πληθυσμών θα πρέπει να αποφεύγεται, αν αυτό είναι δυνατόν. (…)

Αλλά, είτε μας αρέσει, είτε όχι, η επανάσταση του γονιδιώματος δεν πρόκειται να σταματήσει. Τα αποτελέσματα που παράγει καθιστούν αδύνατη την διατήρηση της ορθοδοξίας που εδραιώθηκε κατά την διάρκεια του τελευταίου μισού αιώνα, καθώς φέρνουν στο φως αδιάσειστες αποδείξεις για ουσιαστικές διαφορές μεταξύ των πληθυσμών.

Η πρώτη μείζων αντιπαράθεση μεταξύ της γονιδιακής επαναστάσεως και της ανθρωπολογικής ορθοδοξίας ήρθε το 2002, όταν ο Marc Feldman και οι συνεργάτες του κατέδειξαν μέσω της μελέτης αρκετών σημείων του γονιδιώματος  —ανέλυσαν 377 μεταβλητές θέσεις— ότι είναι δυνατόν να ομαδοποιήσει κανείς τους περισσότερους ανθρώπους ενός παγκόσμιου πληθυσμιακού δείγματος  σε σύνολα που σχετίζονται έντονα με τις δημοφιλείς φυλετικές κατηγορίες στις Ηνωμένες Πολιτείες: “Αφρικανοί,” “Ευρωπαίοι,” “Ανατολικοί Ασιάτες,”  “Ωκεάνιοι,” ή “Αυτόχθονες Αμερικανοί.”(…)

Άλλο ένα κύμα συζητήσεων ακολούθησε μια αναφορά του 2003, από τον Neil Risch, ο οποίος υποστήριξε με επιχειρήματα πως η φυλετική ομαδοποίηση είναι χρήσιμη στην ιατρική έρευνα, όχι μόνο γιατί την προσαρμόζει στις κοινωνικοοικονομικές και πολιτισμικές διαφορές, αλλά επίσης επειδή σχετίζεται με γενετικές διαφορές τις οποίες είναι σημαντικό να γνωρίζουμε όταν προχωρούμε στην διάγνωση και στην θεραπεία ασθενειών.(…)

Διακατέχομαι από μεγάλη συμπάθεια για την ανησυχία ότι οι ανακαλύψεις της γενετικής,  σχετικά με τις διαφορές μεταξύ των πληθυσμών, μπορεί να χρησιμοποιηθούν με λάθος τρόπο προκειμένου να δικαιολογηθεί ο φυλετισμός. Αλλά είναι ακριβώς εξ αιτίας αυτής της συμπάθειας που ανησυχώ ότι οι άνθρωποι οι οποίοι αρνούνται το ενδεχόμενο ουσιωδών βιολογικών διαφορών μεταξύ των πληθυσμών, καθ’ όλο το εύρος των γνωρισμάτων, οχυρώνονται σε μια ανυπεράσπιστη θέση, μία θέση που δεν θα επιβιώσει της επελάσεως της επιστήμης.

Κατά τις τελευταίες δύο δεκαετίες, οι περισσότεροι γενετιστές πληθυσμών έχουν επιδιώξει να αποφύγουν την σύγκρουση με την ορθοδοξία. Όποτε έχουμε ερωτηθεί σχετικά με το ενδεχόμενο της υπάρξεως βιολογικών διαφορών ανάμεσα σε ανθρώπινους πληθυσμούς, έχουμε επιδείξει την τάση να περιπλέκουμε τα πράγματα, πραγματοποιώντας μαθηματικές δηλώσεις στο πνεύμα του Richard Lewontin για το ότι η μέση γενετική διαφορά μεταξύ των επιμέρους ατόμων του οιουδήποτε πληθυσμού είναι περίπου έξι φορές μεγαλύτερη από την μέση διαφορά μεταξύ των πληθυσμών.

Επισημαίνουμε ότι οι μεταλλάξεις που βρίσκονται πίσω από ορισμένα γνωρίσματα που διαφέρουν δραματικά  ανάμεσα στους πληθυσμούς —το κλασικό παράδειγμα της χροιάς της επιδερμίδας— είναι ασυνήθιστες, και, ότι, όταν παρατηρούμε το γονιδίωμα σε όλο του το εύρος, είναι σαφές πως οι τυπικές διαφορές στις συχνότητες των μεταλλάξεων ανάμεσα στους πληθυσμούς είναι πολύ μικρότερες.

Όμως, αυτή η προσεκτικά επιτηδευμένη διατύπωση αποκρύπτει σκοπίμως το ενδεχόμενο ουσιαστικών μέσων διαφορών σε βιολογικά γνωρίσματα ανάμεσα στους πληθυσμούς. (…)

Ποιες είναι οι πραγματικές διαφορές για τις οποίες έχουμε γνώση; Δεν μπορούμε να αρνούμαστε την ύπαρξη ουσιαστικών μέσων γενετικών διαφορών ανάμεσα τους πληθυσμούς, όχι μόνο σε γνωρίσματα όπως η χροιά της επιδερμίδας, αλλά επίσης στις σωματικές διαστάσεις, στην ικανότητα της αποτελεσματικής πέψης του αμύλου ή της λακτόζης, στην ικανότητα της εύκολης αναπνοής σε μεγάλα υψόμετρα και στην επιρρέπεια σε συγκεκριμένες ασθένειες. Αυτές οι διαφορές είναι μονάχα η αρχή. Θεωρώ ότι ο λόγος για τον οποίον δεν γνωρίζουμε για έναν πολύ μεγαλύτερο αριθμό γενετικών διαφορών ανάμεσα στους ανθρώπινου πληθυσμούς είναι ότι μελέτες με αρκετή στατιστική ισχύ για να τις εντοπίσουν δεν έχουν ακόμη διεξαχθεί. Για την μεγάλη πλειοψηφία των γνωρισμάτων, ως είπε κι ο Lewontin, υπάρχει πολύ μεγαλύτερη απόκλιση εντός των πληθυσμών, παρά μεταξύ των πληθυσμών. Αυτό σημαίνει ότι άτομα με ακραία υψηλές ή χαμηλές τιμές στην μείζονα πλειοψηφία των γνωρισμάτων μπορούν να εμφανισθούν σε κάθε πληθυσμό. Αυτό, όμως, δεν αποκλείει την ύπαρξη πιο δυσδιάκριτων, μέσων διαφορών σε γνωρίσματα ανάμεσα στους πληθυσμούς.

Η αδυναμία υπερασπίσεως της ορθοδοξίας είναι εμφανής σε όλες σχεδόν τις περιπτώσεις. Το 2016, παρακολούθησα μια διάλεξη πάνω στην φυλή και την γενετική από τον βιολόγο Joseph L. Graves Jr.,  στο μουσείο αρχαιολογίας και εθνογραφίας Πίμποντυ του Χάρβαρντ. Σε κάποιο σημείο της διαλέξεως, ο Graves συνέκρινε τις πέντε, κατά προσέγγιση,  μεταλλάξεις που είναι γνωστές για το ότι επηρεάζουν σε μεγάλο βαθμό την χροιά της επιδερμίδος και διαφέρουν έντονα σε συχνότητα ανάμεσα στους πληθυσμούς, με τα περισσότερα από δέκα χιλιάδες γονίδια που γνωρίζουμε ότι είναι ενεργά στον ανθρώπινο εγκέφαλο.

Ισχυρίστηκε ότι , εν αντιθέσει προς τα γονίδια της χροιάς της επιδερμίδος, ο μέσος όρος των μοτίβων των γονιδίων που ενεργούν ειδικά στον εγκέφαλο σίγουρα θα ισοσταθμιζόταν ανάμεσα σε τόσες γεωγραφικές  περιοχές, με μερικές μεταλλάξεις να ωθούν τα συμπεριφορικά και νοητικά γνωρίσματα προς την μία κατεύθυνση και μερικές προς την άλλη. Όμως, αυτό το επιχείρημα δεν στέκει, διότι, στην πραγματικότητα, αν η φυσική επιλογή έχει ασκήσει διαφορετικές πιέσεις σε δύο πληθυσμούς από την στιγμή που διαχωρίστηκαν, τα γνωρίσματα που επηρεάζονται από πολλές μεταλλάξεις είναι εξίσου ικανά να σημειώσουν μεγάλες μέσες διαφορές ανάμεσα στους πληθυσμούς, με τα γνωρίσματα που επηρεάζονται από λίγες μεταλλάξεις.

Και πράγματι, είναι ήδη γνωστό ότι τα γνωρίσματα που διαμορφώνονται από πολλές μεταλλάξεις (όπως συμβαίνει με την συμπεριφορά και την νόηση) είναι εξίσου σημαντικοί στόχοι της φυσικής επιλογής με τα γνωρίσματα που επηρεάζονται από έναν μικρό αριθμό μεταλλάξεων, όπως η χροιά του δέρματος.

Το καλύτερο παράδειγμα που διαθέτουμε για ένα  γνώρισμα που καθορίζεται από πολλές μεταλλάξεις είναι το ύψος. Μελέτες πάνω σε εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους έχουν δείξει ότι το ύψος καθορίζεται από χιλιάδες μεταβλητές θέσεις κατά μήκος του γονιδιώματος. Μια ανάλυση του 2012, υπό τον Joel Hirschhorn, απέδειξε ότι η φυσική επιλογή πάνω σε αυτές είναι υπεύθυνη για το κατώτερο μέσο ύψος των νοτίων Ευρωπαίων, εν συγκρίσει προς εκείνο των βορείων Ευρωπαίων. Το ύψος δεν είναι το μόνο παράδειγμα. Ο Jonathan Pritchard διεύθυνε μια μελέτη που απέδειξε ότι, εδώ και δύο χιλιάδες χρόνια περίπου, έχει σημειωθεί επιλογή για γενετικές ποικιλομορφίες που επηρεάζουν έναν μεγάλο αριθμό γνωρισμάτων στην Βρετανία, συμπεριλαμβανομένης μιας αύξησης του μέσου μεγέθους της κεφαλής στα βρέφη και μιας αύξησης του μέσου μεγέθους  των γοφών στις γυναίκες  (πιθανόν ως προσαρμογή στο αυξημένο μέσο μέγεθος της κεφαλής των βρεφών κατά τον τοκετό). (…)

Το μέσο ανδρικό ύψος ανά χώρα της Ευρώπης

Για εκείνους που θα επιθυμούσαν να τοποθετηθούν ενάντια στην πιθανότητα υπάρξεως βιολογικών διαφορών αρκετά ουσιαστικών για να προκαλέσουν διαφορές στις ικανότητες ή στις έμφυτες τάσεις των ανθρώπων, ανάμεσα στους διαφορετικούς πληθυσμούς, το πιο φυσικό καταφύγιο θα ήταν ο ισχυρισμός ότι, ακόμη και αν αυτές οι διαφορές υπάρχουν, θα είναι μικρές. Το επιχείρημα θα ήταν ότι, ακόμη κι αν υπάρχουν μέσες διαφορές ανάμεσα στους πληθυσμούς σε γενετικά καθοριζόμενα γνωρίσματα που επηρεάζουν την νόηση ή την συμπεριφορά, έχει παρέλθει ένα τόσο μικρό χρονικό διάστημα από τον διαχωρισμό των πληθυσμών, ώστε οι ποσοτικές διαφορές μεταξύ τους είναι πιθανότατα ασήμαντες, επιστρέφοντας στον ισχυρισμό του Lewontin για το ότι η μέση διαφορά μεταξύ των πληθυσμών είναι πολύ μικρότερη από την μέση διαφορά μεταξύ των ατόμων.  Όμως, αυτό το επιχείρημα επίσης δεν στέκει. Το μέσο χρονικό διάστημα που χωρίζει τα ζεύγη των ανθρωπίνων πληθυσμών από τότε που διαφοροποιήθηκαν από τους κοινούς προγονικούς τους πληθυσμούς, όπερ είναι  περίπου πενήντα χιλιάδες χρόνια για ορισμένα ζεύγη μη αφρικανικών πληθυσμών και πάνω από διακόσιες χιλιάδες χρόνια ή περισσότερο για ορισμένα ζεύγη υποσαχάριων αφρικανικών πληθυσμών, δεν είναι καθόλου αμελητέο στο χρονοδιάγραμμα της ανθρώπινης εξέλιξης.

Εάν η επιλογή του ύψους και της περιμέτρου της κεφαλής των βρεφών μπορεί να λάβει χώρα μέσα σε δύο χιλιάδες χρόνια, μοιάζει σαν ένα κακό στοίχημα το να ισχυριστεί κανείς ότι δεν μπορεί να υπάρχουν παρόμοιες μέσες διαφορές στα συμπεριφορικά ή στα νοητικά γνωρίσματα. Ακόμη κι αν δεν γνωρίζουμε ποιες είναι αυτές οι διαφορές, πρέπει να προετοιμάσουμε την επιστήμη και την κοινωνία μας για να αντιμετωπίσουν την πραγματικότητα των διαφορών, αντί να στρουθοκαμηλίζουμε και να προσποιούμαστε ότι οι διαφορές είναι αδύνατο να βρεθούν.  Η τακτική του να σιωπούμε, ή του να υπονοούμε στο κοινό και στους συναδέρφους μας ότι είναι απίθανο να υφίστανται ουσιαστικές διαφορές σε γνωρίσματα ανάμεσα στους πληθυσμούς, είναι μια στρατηγική που εμείς οι επιστήμονες δεν έχουμε πλέον την δυνατότητα να χρησιμοποιούμαι και, η οποία, στην πραγματικότητα , είναι υπερβολικά επιβλαβής.”

Συμπέρασμα:

Η άρνηση των βιολογικών διαφορών μεταξύ των ανθρώπινων φυλών δεν βασίζεται στα δεδομένα που μας παρέχει η επιστήμη γενετικής, αλλά στις αντιρατσιστικές ιδεοληψίες συγκεκριμένων κοινωνικών ανθρωπολόγων και κοινωνιολόγων του περασμένου αιώνος, οι οποίες οδήγησαν σε παρερμηνείες των αρχικών γενετικών δεδομένων. Οι σύγχρονες γενετικές μελέτες, όχι μόνο καταδεικνύουν ότι οι φυλές είναι γενετικά διακριτοί πληθυσμοί, αλλά επίσης αφήνουν ανοιχτό και λίαν πιθανό το ενδεχόμενο για σημαντικές γονιδιακές διαφορές μεταξύ τους, τόσο στα σωματικά (όπου πολλές και σημαντικές διαφορές έχουν ήδη εντοπιστεί), όσο και στα πνευματικά τους γνωρίσματα. Όσοι, δε, επιλέγουν συνειδητά να ακολουθούν και να υποστηρίζουν το –πλήρως ανασκευασμένο πλέον– πολιτικά ορθό αφήγημα περί της “μη υπάρξεως ουσιαστικών γενετικών διαφορών ανάμεσα στις φυλές,” αργά η γρήγορα θα  βρεθούν εκτεθειμένοι και θα συνθλίβουν υπό το βάρος των αδιάσειστων στοιχείων περί του αντιθέτου.

Ristorante Verona

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗΝ 14ην ΙΟΥΛΙΟΥ

Του Παν. Μαρίνη

14η Ιουλίου, η εθνική εορτή της Γαλλίας όπου εορτάζεται λαμπρά η ένδοξος «Γαλλική Επανάστασις» με παρελάσεις και δεξιώσεις! Συμμετέχοντες στην εορτήν αφιερώνομε ένα ενσταντανέ από τα ηρωϊκά κατορθώματα της Επαναστατικής Γαλλίας:

Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ BÉDOIN

---------

Η Bédoin (département de Vaucluse en région Provence-Alpes-Côte d'Azur) είναι μία κωμόπολις της Προβηγκίας, 2.000 κατοίκων το 1794, 3.000 σήμερον.

Εκεί, την νύκτα της 1-2ας Μαΐου 1794 κάποιοι ξερίζωσαν το "Δένδρον της Ελευθερίας". Εις κάθε κοινότητα εφυτεύετο εις κεντρικόν σημείον ένα δένδρον που αντiπροσώπευε το καθεστώς και με τρόπον μαγικόν ως λέγουν αφ' ενός ήτο το εμψυχωμένον άγαλμα του καθεστώτος και αφ' ετέρου μετέφερε εις αυτό προς ενδυνάμωσίν του την ενέργειαν της κοινότητος. Η Επανάστασις λατρεύεται ως ο θρίαμβος του Διαφωτισμού όμως είναι επίσης παραγεμισμένη από πλήθος μαγικών συμβόλων, πράξεων, τελετουργιών και επικλήσεων περιέργων δυνάμεων! 

Αμέσως κατέφθασε εκεί ως εκπρόσωπος του καθεστώτος ο Étienne Christophe Maignet, επιφανής Ιακωβίνος, συνοδευόμενος από το 4ον τάγμα εθελοντών του Ardèche (4e bataillon de l'Ardèche = département νοτίως της Λυών) δυνάμεως 750 ανδρών. 

Εξεδόθη ένταλμα συλλήψεως εναντίον της πόλεως καθεαυτής, εναντίον του τόπου δηλαδή! Τούτο έλεγε μεταξύ άλλων: «que le pays qui a osé renverser le siège auguste de la Liberté est un pays ennemi que le fer et la flamme doivent détruire»! Ο Étienne Christophe Maignet κατεδίκασε την πόλιν ως «l'infâme» και ώρισε να καή, να εξαφανισθή, να ισοπεδωθή και εκεί να υψωθή ένα μνημείον που αιωνίως θα διαλαλεί την ατιμίαν της! 

Συνελήφθησαν επίσης πολλά άτομα που ήσαν οι προσωπικότητες της κωμοπόλεως, όλοι οι ιερείς, οι ευγενείς, ιατροί, δικηγόροι, επαγγελματίες.

Εν τω μεταξύ έφθασε το Επαναστατικόν δικαστήριον με μίαν λαιμητόμον και τρεις δημίους! Εξήντα τρία άτομα κατεδικάσθησαν εις θάνατον και εξ αυτών 35 εκαρατομήθησαν και 28 ετυφεκίσθησαν! Αυτοί δεν επετράπη να ταφούν κανονικώς αλλά τους έρριψαν όλους ομού εις έναν κοινόν λάκκον ως μία επιπλέον τιμωρία! 

Εξήντα πέντε άτομα κατεδικάσθησαν εις ποινάς φυλακίσεως και ωρισμένοι άλλοι εις άλλας ποινάς! 

Εδόθη προθεσμία 48 ωρών στους κατοίκους να φύγουν από την πόλιν και την 4ην Ιουνίου 1794 έλαβε χώραν η τελετουργία της καύσεως της πόλεως! 

Αρχικώς οι στρατιώτες εκρήμνισαν τον καθεδρικόν ναόν και κατόπιν εφρόντισαν να καή κάθε οίκημα της πόλεως! Επυρπολήθησαν συνολικώς πεντακόσιες ιδιωτικές οικίες, οκτώ εκκλησίες και όλα τα δημόσια κτήρια!

Όταν εγένετο η Παλινόρθωσις στην Γαλλίαν ο Étienne Christophe Maignet δεν κατεδικάσθη, ούτε διά το μέγα τούτο κακούργημα, ούτε διά τις άλλες εγκληματικές πράξεις του! Κακώς νοουμένη επιείκεια!

RV

Νίκος Καζαντζάκης: «Οι μπολσεβίκοι έχουν δίκιο»

Μέρος β

Γράφει ο Théo

Ως προανεφέρθη, τα τελευταία χρόνια ο ελληνικός “εθνικός χώρος” γίνεται μάρτυρας ενός πρωτοφανούς φαινομένου, μιας αδιανόητης, τραγελαφικής καταστάσεως, η οποία πραγματικά συνιστά αφορμή για πολύτομη διατριβή.

Γλίσχρες, κίβδηλες υπάρξεις του ακροδεξιού “χώρου” που αυτοαποκαλούνται  “εθνικιστές ” πασχίζουν να επιβάλουν ως ιδεολογικούς καθοδηγητές του “ελληνικού εθνικισμού” διάφορες παρακμιακές φιγούρες της σάπιας νεοελληνικής ψευτοδιανόησης.

Τα άτομα αυτά δεν ορρωδούν προ ουδενός· δεν διστάζουν να “ξεπλύνουν” και να συμπεριλάβουν στον οικτρό, ετερόκλητο κυκεώνα που ονομάζουν “ελληνικό εθνικισμό,” ακόμη και σεσημασμένους μπολσεβίκους, θιασώτες του κομμουνισμού και του ιουδαϊσμού, σαν τον Νίκο Καζαντζάκη.

Μπολσεβίκοι και “εθνικιστές” πλασάρουν στο κοινό τους τα ίδια σκουπίδια!

Ισχυρίζονται ότι ο Καζαντζάκης , καίπερ “θαυμαστής” του Λένιν και των μπολσεβίκων –όπως παραδέχονται κι οι ίδιοι ελαφρά τη καρδία –, δεν υπήρξε… ποτέ κομμουνιστής, καθώς, όντας άνθρωπος του “πνεύματος ” και της διανόησης δεν μπορούσε να “περιοριστεί” σε μία μόνο πολιτική ιδεολογία.  Εν άλλοις λόγοις, μαζί με τα ιταμά ψεύδη, αναμασώνται και οι γνωστές, φθηνές, αριστερίστικες δικαιολογίες και υπεκφυγές περί “απελευθερωμένων” διανοούμενων και καλλιτεχνών που, έχοντας κατά κάποιον τρόπο το ακαταλόγιστο, δύνανται “δυσί κυρίοις δουλεύειν! ”

Ένα είναι βέβαιο· ότι, στην άπελπι προσπάθειά τους να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα, τα χθαμαλά αυτά άτομα του “χώρου” υποτιμούν πρωτίστως την δική τους -ούτως ή άλλως υποτυπώδη- νοημοσύνη και κατόπιν την νοημοσύνη και αντίληψη των υπολοίπων.

Ως απάντηση στην αγύρτικη παραπληροφόρηση της ακροδεξιάς, πρόκειται να εκθέσουμε μερικά εν πολλοίς άγνωστα γραπτά του ιδίου του Καζαντζάκη, τα οποία όχι μόνο καταρρίπτουν το γελοίο και σαθρό αφήγημα περί “αντικομμουνισμού,”  αλλά επίσης αποδεικνύουν πέραν πάσης αμφιβολίας ότι ο ίδιος υπήρξε πράγματι στρατευμένος μπολσεβίκος, και μάλιστα  σε αγαστή κοινωνία με τον σκληρό πυρήνα του διεθνούς κομμουνισμού.

Τα αποσπάσματα που ακολουθούν είναι ειλημμένα από επιστολές του Νίκου Καζαντζάκη προς την Έλλη Λαμπρίδη και εμπεριέχονται στο βιβλίο “Νίκος Καζαντζάκης - Αλληλογραφία με τη Μουντίτα, 1927-1957,” σελ. 195-234 (η έμφαση δική μας).

 

25 Οκτωβρίου 1927, Οδησσός

“Λίγη ώρα στην Οδησο και βιαστικά στο τραίνο για Μόσχα. Ξανάδα βίαια όλες τις αγαπητές εβραίικες μορφές —μάτια μάβρα, μύτες γρυπές, χείλια χοντρά— νιόθω μια αλόκοτη συγκίνηση πατώντας το χώμα της Ρουσίας, όταν απο μακριά είδα τη ροζ, φωτεινή γραμη της Ρουσίας, η καρδιάμου σκίρτησε, σα να γύριζα στην πατρίδα. Υποβολή κτλ. μα τί σημαίνει; Η καρδιάμου σκίρτησε. Τόρα Σου γράφω απο το βαγόνι όπου με πάει στη Μόσχα. Νύχτα πια, η μέρα είταν ωραιότατη, ήλιος, δροσιά αλαφρα και άβριο ανυπομονώ να φέξει η μέρα και να δω πάλι τα κατάμαβρα χώματα της Ουκρανίας. Αχ! νάμαστε μαζί! Θέμου ποτέ δε θα κάμουμε άραγε το ιερό τούτο προσκύνημα σ’ Μόσχα μαζί; Γιατί έχω το προαίστημα πως θα την ξαναδω για τρίτη και στερνή βολα. Θάμαι στη Μόσχα την Πέμτη και αμέσως θα Σου στείλω το τόσο καθυστερημένο τούτο γράμα. Η ράτσα η ρούσικη μούκαμε πάλι καταπληχτική εντύποση: άγρια, πρωτόγονη, brutale, οι άντρες όλο σκοτάδι, οι γυναίκες όλο λαγόνια. Πώς περπατούν, σα γελάδες, βαριά και μουντά και πλήθος μαζί, κοπάδια και πάνε. Τι διαφορά με τα λιγνά ανεμώλια χωρίς φως και σκοτάδι, τους Έληνες! Αχ! νάμουν γενημένος ρούσος! Αχ! νάμουν απο τις ράτσες που έρχουνται και όχι απο τις βαριοφορτομένες, décadentes [παρηκμασμένες], vieilles cocottes [γερασμένες πόρνες], τις ελληνολατινικες! Μα τόρα πια είναι πολύ αργα και άλη ζωη δεν υπάρχει. Raté. Αχ! νάμουν ρούσος θάκανα μεγάλα πράματα, θα γινόμουν αρχηγός σε αρίφνητά κοπάδια. Τόρα έχω τεράστιες ρίζες — στον αέρα Κτλ. κτλ. Σου γράφω στο βαγόνι και τρέμει το χέρι απο την κίνηση του τραίνου. Καληνύχτα daragaya maya! Άβριο πάλι θα Σε ξαναδω.”

Τι να πρωτοσχολιάσει  κανείς από όλα τα παραπάνω; Τις «αγαπητές εβραίικες μορφές»; Το «ιερό προσκύνημα» στην Μόσχα; Την επιθυμία να γίνει «αρχηγός σε αρίφνητα κοπάδια» μπολσεβίκων υπανθρώπων; Την χαρακτηριστική των απανταχού μπολσεβίκων ρωσολαγνεία που υπερβαίνει το όριο της γραφικότητας; Δεν μας είπαν οι “εθνικιστές” λάτρεις του Καζαντζάκη ότι όταν το ίνδαλμά τους έγραφε «Να κρατήσουμε ψηλά το εγώ της φυλής» εννοούσε της… σλαβικής.

Εντύπωση προξενεί, επίσης, το πόσο έντονα ταυτίζονται οι παραπάνω κατάπτυστες απόψεις του Καζαντζάκη περί φυλής και πολιτισμού, με εκείνες του έτερου μπολσεβίκου “πατρός του ελληνικού εθνικισμού,”  Ίωνος Δραγούμη, όστις έγραφε για τους Σλάβους-Ρώσους ομόφυλούς του τις ίδιες ακριβώς αθλιότητες:  Ότι είναι  «πιο νέοι, πιο ακατέργαστοι, πιο μελλοντικοί» , καθώς «δεν  τους βαραίνουν τόσο παλιοί  πολιτισμοί μέσ’ την ψυχή τους», όπως τους Έλληνες. Τελικά, φαίνεται ότι -τουλάχιστον ως προς τον μπολσεβικισμό- υπάρχει και κάποια ιδεολογική συνοχή στην ελληνική ακροδεξιά…

1 Νοεμβρίου 1927, Μόσχα

“(…)Η ζωήμου εδω είναι έτσι ορμητική και bunt. Τη νύχτα πηγαίνω σε θέατρα, γνώρισα πλήθος εγγλέζους, γιαπονέζους, συγγράφεις, έκαμα ένα Mémorandum και πρότεινα την ίδρυση ενός διεθνούς Bund απο πνεματ[ικούς] ανθρ[ώπους] με Kampforgan όχι κομουν[ιστικό] μα φίλοκομουν[ιστικο] με έδρα έξω απο Ρουσία, με ομιλίες, έκθεσες κλπ. Σήμερα θα γίνει συνεδρία για να συζητηθεί. Η Μόσχα είναι τόρα θάμα μεγάλο. Χιλιάδες «προσκυνητές» έρχουνται απ’ όλο τον κόσμο, εργάτες του χεριού και του μιαλου, γυρίζουν τις φάμπρικες, τις Ακαδημίες, έρχουνται σ’ επαφή, φιλοξενούνται άνετα απο τη Ρουσία και έτσι χωρίς οικον[ομικες] έγνιες, είναι όλο πνεματ[ικη] απασχόληση. (…)Εδω στη Μόσχα θα μπορούσα να μείνω για πάντα' υπάρχει τρόπος. Μα... etc.”

4 Νοεμβρίου 1927, Μόσχα

“Ετοιμασίες μεγάλες στη Μόσχα. Όλοι οι δρόμοι κοκκίνισαν, χιλιάδες πρεσβείες απ’ όλη τη γης, ένα Προσκύνημα άπληστο, επικίντυνο, που θάχει μεγάλα πνεματικα αποτελέσματα στη γης. Όσο πάει δυο πράματα τονόνουνται μέσαμου: 1) πως οι Ρούσοι Μπολσ[εβίκοι] έχουν δίκιο, ως hommes d’action, 2) πως εμείς έχουμε δίκιο, ως ψυχές που ετοιμάζουν το μελούμενο. Παράληλα μπορούμε να δουλέψουμε.”

Το “μελούμενο”(sic), που “ετοίμαζε” στην Μόσχα με τόση ζέση ο Νίκος Καζαντζάκης και οι συν αυτώ, δεν ήταν τίποτε άλλο παρά η παγκόσμια επικράτηση του μπολσεβικισμού, ενώ τα “πνευματικά αποτελέσματα” προφανώς κωδικοποιούσαν την βαρβαρότητα, τον εκφυλισμό, τον πρωτογονισμό, και  εν γένει την υποβάθμιση του ανθρώπου που νομοτελειακώς θα ακολουθούσε.

Μια πρόγευση αυτού του αταβιστικού χάους επρόκειτο να απολαύσει και ο ίδιος, τρείς ημέρες αργότερα, στην Κόκκινη Πλατεία της Μόσχας, ανήμερα των εκδηλώσεων για την 10^η επέτειο της Οκτωβριανής Επαναστάσεως:

7 Νοεμβρίου 1927, Μόσχα

“Η μέρα τούτη ήταν θαμαστη. Μια απο τις καλύτερες της ζωής μου. Δεν μπορώ ποτέ να περιγράφω τί συνέβη. Μπροστά απο το Κρεμλίνο, στην τεράστια «Κόκινη πλατεία» ο Ερυθρός στρατός, παρέλαση, το φοβερο ιπικο των Κοζάκων με γυμνά τα σπαθια, τ’ άλογα με τα κανόνια, οι εργάτες κ’ εργάτριες οπλισμένες, ο λαός, απο το πρωί στις 9 έως στις 6 το βράδι — πάνου απο 600,000 άνθρωποι. Κινέζοι, μάβροι, ασιάτες με λοήσιμα χρώματα, καμήλες, όλη η παρδαλή πολυτέλεια της Ανατολής, Γερμανοί ξανθοί, Εγγλέζοι, όλη η Γης. Η Μόσχα ολόκληρη τη μέρα είταν ένα φοβερο στρατόπεδο, τα άλογα χλιμιντρούσαν, οι άντρες άναψαν φωτιές, άρχισε το τραγούδι, οι Καφκάσιοι άρχισαν το χορο, ήρθαν οι ανατολίτες με τα νταούλια και τις πίπιζες — η ζωη μου παρουσιάστηκε πάλι σαν ένα πράμα που πρέπει κάνεις να το πετάξει με χαρα, για να γλιτόσει απο το σώμα που μας εμποδίζει να σμίξουμε με τη φοβερή πνοή. Τίποτα, ανάξια είναι η ζωή μας στην Ελάδα, δεν μπορώ πια να την υποφέρω. Η μέρα τούτη πρέπει να με αναγκάσει επιτέλους να σωθω —”

Παρένθεση: Τι έχουν να πουν για όλα αυτά οι “έλληνες εθνικιστές,” που εξανίστανται με στόμφο και δράμα για την δήθεν “ξενομανία” του εθνικοσοσιαλισμού και καταγγέλλουν τους εθνικοσοσιαλιστές ως “γερμανόφιλους ;” Η ξενομανία –και μάλιστα υπέρ των Σλάβων μπολσεβίκων– του Καζαντζάκη δεν τους ενοχλεί; Μα, ασφαλώς και όχι. Αν είχαν όντως πρόβλημα με την “ξενομανία,” θα είχαν πρόβλημα πρωτίστως με τα δικά τους νοσηρά ιδεολογικά πρότυπα. Θα είχαν πρόβλημα με τον –αραβικής καταγωγής– μπολσεβίκο ψευτολογοτέχνη Καζαντζάκη, που έγραφε ύμνους για τους Εβραίους και τον Ιουδαϊσμό. Θα είχαν πρόβλημα με τον –σλαβικής καταγωγής– Δραγούμη,  που οραματιζόταν  ελληνοτουρκικές συνομοσπονδίες και “ανατολίτικους” ελληνικούς πολιτισμούς. Θα είχαν πρόβλημα με τον –αγγλόδουλο, συνεργό των Ισπανών κομμουνιστών– Μεταξά, που θρηνούσε γοερώς, σε κοινή θέα,  για τον Εβραίο εγκληματία Μουσταφά Κεμάλ και μετονόμαζε ελληνικές οδούς προς τιμήν του! Όμως, τίποτε απ’ όλα αυτά δεν φαίνεται να “αγγίζει” τα υλακτούντα κνώδαλα του ακροδεξιού “χώρου,” τα οποία ευαισθητοποιούνται ενάντια στην “ξενομανία” όλως περιέργως μόνο όταν πρόκειται για τον Αδόλφο Χίτλερ και τον εθνικοσοσιαλισμό. Σαφώς και το πρόβλημά τους δεν είναι η… “ξενομανία. ”  Το πρόβλημά τους βρίσκεται αλλού, και το γνωρίζουν πολύ καλά.

Όμως, ας επιστρέψουμε στον Καζαντζάκη.

21 Νοεμβρίου 1927, Bakou

“Χίλια σχέδια, η ζωή μου βρίσκεται σε απότομο tournant. Εχω πολες δυνάμες να μείνω και να δουλέψω με τρόπο έντονο και διεθνή. Ίσως να μην μπορέσω να φύγω στις 8 Δβρη μα ένα μήνα αργότερα. Έχω απόλυτη ανάγκη να μου στείλεις το άρθρο* που έγραψα στα Ηλύσια για τη Rosa Lux[emburg]. Μου το ζητουν εδω να δημοσιεφτει ρούσικα και θα πάρω 10 £ που πολύ μου χρειάζουνται.(…) ”

*«Η κραυγή της Ρόζας Λούξεμπουργκ».

Λίγες εβδομάδες αργότερα, έχοντας επιστρέψει στην Ελλάδα μαζί με τον διαβόητο Ρουμάνο μπολσεβίκο συνωμότη Παναΐτ Ιστράτι , ο Νίκος Καζαντζάκης φαίνεται πως έκανε την αρχή της «έντονης και διεθνούς» , υπονομευτικής μπολσεβίκικης δράσεώς του, επισκεπτόμενος την εν Αθήναις σοβιετική πρεσβεία όπου ήταν επισήμως προσκεκλημένος σε γεύμα .

2 Ιανουαρίου 1928, Αθήνα

“Άβριο, 3 του Γενάρη, στις 6, πρέπει να πάω στη Ρ[ούσικη] πρεσβεία με τον Ιστράτη, όπου θα μας έχουν τραπέζι. Δεν ξέρω πότε θα γυρίσουμε κι αν θα μπορέσουμε να ιδοθούμε. Πάντως θ’ αφίσω το κλειδί, στη γνωστή θέση κι αν θες έρχεσαι, καθίζεις, διαβάζεις — ωσότου γλιτόσω. Daragaya, μαζί Σου”

Το τι περίπου ειπώθηκε σ’ εκείνο το «τραπέζι» μπορεί εύκολα να το φανταστεί κανείς με βάση τα όσα επακολούθησαν.

Μία μόλις εβδομάδα μετά την επίσκεψη και το γεύμα στην σοβιετική πρεσβεία, στις 11 Ιανουαρίου 1928, αμφότεροι οι Καζαντζάκης και Ιστράτι συμμετείχαν ως ομιλητές σε προπαγανδιστική εκδήλωση που διοργάνωσε ο διαβόητος αρχικομμουνιστής –και μετέπειτα ιδρυτής του ΕΑΜ– Δημήτριος Γληνός, με τη στήριξη του Κ.Κ.Ε., στο θέατρο «Αλάμπρα».

Λόγω της μαζικής διαφήμισης της εκδηλώσεως από σύμπασες τις κομμουνιστικές φυλλάδες της εποχής, στο θέατρο έσπευσε πλήθος μπολσεβίκων και συμπαθούντων, με αποτέλεσμα η αίθουσα να γεμίσει ασφυκτικά. Η δε ομιλία φαίνεται πως γρήγορα εξελίχθηκε σε έναν αληθινό κομμουνιστικό παροξυσμό, ενώ στο τέλος της τραγουδήθηκε η «Διεθνής» και εκτοξεύτηκαν συνθήματα του τύπου: «Ζήτω η προλεταριακή μας πατρίδα! Ζήτω η παγκόσμια επανάσταση!» Κατόπιν, οι εξερχόμενοι από το θέατρο εκστατικοί μπολσεβίκοι ολοκλήρωσαν  την φιέστα τους με μια μεγάλη, ξέφρενη πορεία υπέρ του μπολσεβικισμού και των σοβιέτ, η οποία -κατά τα ειωθότα- κατέληξε σε βίαια επεισόδια και συγκρούσεις με την αστυνομία.

Το θέατρο «Αλάμπρα»

Την επομένη ημέρα, το πρωτοσέλιδο της εφημερίδος «Εμπρός» έγραφε: «Υπό την σκέπην του Εκπαιδευτικού Ομίλου ο Π. Ιστράτι ύμνησε τον κομμουνισμόν και καθύβρισε τους διανoούμενους πλέξας το εγκώμιον της Τσέκας. Το χθεσινόν αίσχος».  Άρθρο της ίδιας εφημερίδος με τίτλο «Υπό την σημαίαν της ανταρσίας» ανέφερε τα εξής: «Ό,τι ήρχισεν προ ετών πολλών εις τον Βόλον με τον Δελμούζον κηρύσσοντα την αθεΐαν, συνεπληρώθη χθες εις την Αλάμπραν με τον Γληνόν και τον Καζαντζάκην ψάλλοντας την τρίτην Διεθνή ομού μετά του Γαλλορουμάνου αλήτου, του τολμήσαντος εις στιγμήν κραιπαλώδους ενθουσιασμού δια τους βρυχηθμούς των μαινομένων “συντρόφων” νʼ αποκαλέση “πουλημένα τομάρια” τους Έλληνας διανοουμένους οίτινες δεν ηθέλησαν να χειροκροτήσουν τας σφαγάς τας διαπραχθείσας εις την Ρωσίαν εν ονόματι δήθεν των ελευθεριών του ανθρώπου.»

Το πρωτοσέλιδο της εφημερίδας "Εμπρός" στις 13/1/1928

Κατόπιν όλων αυτών και λόγω του τεράστιου σάλου που προκλήθηκε, ο Καζαντζάκης, ο Ιστράτι και ο Γληνός παραπέμφθηκαν σε δίκη από τις αρχές με την κατηγορία ότι αποσκοπούσαν σε υποκίνηση ταραχών και υπονόμευση του αστικού καθεστώτος. Η δίκη έλαβε χώρα την 1η Ιουνίου 1928, αλλά ως μοναδικός κατηγορούμενος εμφανίστηκε ο Γληνός, καθώς ο Ιστράτι είχε απελαθεί και ο Καζαντζάκης είχε ήδη επιστρέψει στην Σοβιετική Ένωση. Αμφότεροι, ωστόσο, απέστειλαν στο δικαστήριο απολογητικό υπόμνημα, το οποίο μεταξύ άλλων περιείχε και την εξής κυνική ομολογία:

“(…)ουδεμία μεταξύ ημών και της Μόσχας υπάρχει σχέσις πλην της πνευματικής τοιαύτης. Θεωρούμεν μάλιστα αναγκαίον να κάμωμεν ταύτην την διασάφησιν. Οτι μολονότι είμεθα ορθόδοξοι Μαρξισταί, και πιστεύομεν απόλυτα εις την Μαρξιστικήν αρχήν της πάλης των τάξεων, δεν ανήκομεν εν τούτοις δυστυχώς εισέτι εις το επίσημον Κομμουνιστικόν Κόμμα. Σκοπός της διαλέξεώς μας ήτο να διαφωτίσωμεν επιστημονικά επί τη βάσει εντοκουμέντων και αριθμών τον ελληνικόν λαόν και τον διανοούμενον κόσμον δια την συντελουμένην εις την Ρωσσίαν ανθρωπιστικήν αναγέννησιν που κατά την γνώμη μας αποτελεί την χαραυγή μιας δικαιοτέρας αύριον.(…) Οι κατήγοροί μας μας χαρακτηρίζουν ως ανατροπείς. Ναι. Τον χαρακτηρισμόν αυτόν δεν τον αποκρούομεν. (…)Αυτοί είνε εν συντομία οι λόγοι, κ. ανακριτά, δια τους οποίους πιστεύομεν απολύτως εις τον αγώνα της εργατικής τάξεως, η νίκη της οποίας θα έχη ως αποτέλεσμα την επικράτησιν μιας νέας ηθικής και πνευματικής τάξεως ομοίαν της οποίας δεν αναφέρει έως τώρα η ιστορία.”

Παρ’ όλα αυτά, το δικαστήριο εν τέλει αθώωσε τους τρείς μπολσεβίκους, αποδεχόμενο τον ισχυρισμό τους πως η επίμαχη διάλεξη είχε χαρακτήρα …«ενημερωτικό», ενώ καταλυτική για την τελική ετυμηγορία υπήρξε η παρέμβαση υπέρ των κατηγορουμένων του ιδίου του πρώην πρωθυπουργού -και επιφανούς  μασόνου- Αλεξάνδρου Παπαναστασίου (τον οποίον επίσης “σερβίρουν” οι εθνικιστές στο αφελές κοινό τους ως “θεωρητικό του ελληνικού εθνικισμού”).

Όσο για τον Καζαντζάκη, οι μπολσεβίκικες δραστηριότητές του ουδόλως περιορίστηκαν σ’ αυτό το γεγονός. Τουναντίον, συνέχισε ακάθεκτος την προώθηση και την στήριξη του κομμουνισμού μέχρι το τέλος της ζωής του, μέσω βιβλίων (ιδέ «Τόντα-Ράμπα»,  «Ταξιδεύοντας-Ρουσία» κτλ.), ομιλιών, άρθρων, αλλά και δια της ιδρύσεως της κομμουνιστικής «Σοσιαλιστικής Εργατικής Ενώσεως», του «Ελληνοσοβιετικού Συνδέσμου» κτλ.

Αυτόν τον καθ’ ομολογίαν και εν τη πράξει μπολσεβίκο προπαγανδιστή πασχίζουν ορισμένοι να αναδείξουν σε ιδεολόγο του “ελληνικού εθνικισμού,”  ξεπλένοντάς τον στην ίδια “κολυμβήθρα του Σιλωάμ” όπου ξεπλύθηκαν σε προηγούμενο χρόνο ο Ι. Δραγούμης, ο  Ι. Μεταξάς και διάφορες άλλες μίζερες φιγούρες που συμπρωταγωνιστούν στο θλιβερό τσίρκο, όπερ καλείται  “ελληνικός εθνικισμός.”

Εμείς πάντως, αντιλαμβανόμενοι την απόγνωση των  “εθνικιστών” που αναζητούν μανιωδώς νέα ιδεολογικά πρότυπα, και προσμένοντας με ανυπομονησία την επόμενη ρηξικέλευθη κατάκτηση του “χώρου,” προτείνουμε στα συγκεκριμένα άτομα να ανακηρύξουν ως ιδεολόγους του “ελληνικού εθνικισμού” τους κάτωθι διάσημους  ποιητές της “Ρωμιοσύνης”:

Τάσος Λειβαδίτης - Γιάννης Ρίτσος

Διαβάστε εδώ το Α μέρος

Ristorante Verona