Πέμπτη 31 Οκτωβρίου 2019

Πολιτική ορθότητα… Η ΙΚΕΑ κόβει τα Χριστούγεννα



Η σουηδική εταιρία επίπλων ΙΚΕΑ εγκαινίασε μία νέα συλλογή που όπως συνήθως αποτελείται από χριστουγεννιάτικα στολίδια, γκλίτερ και σκεύη για gingerbread. Η μόνη διαφορά φέτος είναι ότι η λέξη «Χριστούγεννα» έχει επιμελώς αποφευχθεί από κάθε αναφορά. Στον αντίποδα η ΙΚΕΑ μιλάει για μία «χειμωνιάτικη γιορτή». Η επιλογή αυτή πυροδότησε σφοδρές αντιδράσεις στη Σκανδιναβία.

«Την ώρα που η ισχυρή πλειοψηφία των Δανών ανυπομονεί να γιορτάσει τα παραδοσιακά δανέζικα Χριστούγεννα, η ΙΚΕΑ αποφάσισε να «στολίσει» γιορτάζοντας ένα «χειμωνιάτικο πάρτυ. Αγαπώ τη Σουηδία, όμως η πολιτική ορθότητα που έρχεται από τους γείτονές μας είναι λίγο ενοχλητική. Εσείς τελικά τι θα κάνετε στις 24 Δεκεμβρίου; Θα γιορτάσετε τα Χριστούγεννα ή ένα χειμωνιάτικο πάρτι;», έγραψε ο δεξιός πρόεδρος του Λαϊκού κόμματος Peter Skaarup στο facebook.

Αντίστοιχα και ο πολιτικός Mads Fuglede από τo φιλελεύθερο-συντηρητικό κόμμα Venstre, υποστήριξε την ίδια άποψη. «Νιώθω υποχρεωμένος να δηλώσω: Δυστυχώς δεν μπορούμε να πάμε στα ΙΚΕΑ. Πραγματικά μου αρέσουν τα προϊόντα τους αλλά εφόσον αποκαλούν τα Χριστούγεννα «χειμωνιάτικη γιορτή», δεν πρέπει να ξαναπατήσουμε εκεί μέσα», έγραψε στο facebook.

Η ιστοσελίδα του IKEA στο Facebook κατακλύστηκε από εξαγριωμένα μηνύματα με κάποιους να το τραβάνε ακόμα περισσότερο σχολιάζοντας ότι πρόκειται για μία «υπόκλιση στο Ισλάμ», καλώντας παράλληλα σε μποϊκοτάζ. Ούτε όμως και στη Νορβηγία πέρασε απαρατήρητο αυτό το διαφημιστικό τρικ της ΙΚΕΑ. Ο δεξιός προοδευτικός κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος Per Willy Amundsen επέκρινε την πολιτική ορθότητα της εταιρείας.
«Όπως οι περισσότεροι, ανυπομονώ να γιορτάσω τα παραδοσιακά νορβηγικά Χριστούγεννα. Όχι όμως και η ΙΚΕΑ που μας καλεί σε ένα «χριστουγεννιάτικο πάρτι». Η πολιτική ορθότητα των Σουηδών δεν έχει όρια. Αυτό θα έπρεπε να ληφθεί ως παρωδία από την αρχή. Δεν θα ξοδέψουμε τίποτα στα ΙΚΕΑ πριν τα Χριστούγεννα», έγραψε σχετικά.

Ο εκπρόσωπος της ΙΚΕΑ, Christian Mouroux, από την πλευρά του σημείωσε ότι η φράση «χειμωνιάτικη γιορτή» έχει επιλεγεί αποκλειστικά για διαφημιστικούς λόγους και όχι στο όνομα της πολιτικής ορθότητας.
«Τέσσερις φορές το χρόνο ανακοινώνουμε μία νέα κολεξιόν που είναι περισσότερο εποχική, παρά συνδέεται με συγκεκριμένες γιορτές. Τώρα μπαίνουμε σε μία εποχή που ονομάζεται χειμώνας και γι’ αυτό προσφέρουμε μία ευρεία κατηγορία προϊόντων που αφορούν όλη αυτή την περίοδο».

RV


Γερμανίδα ηθοποιός προσφεύγει στο δικαστήριο της Χάγης για γενοκτονία μέσω του μεταναστευτικού



Η Γερμανίδα ηθοποιός Σιλβάνα Χαΐσενμπεργκ (Silvana Heißenberg) μήνυσε την καγκελάριο Άνγκελα Μέρκελ, τον πρώην Υπουργό Εσωτερικών Τόμας ντε Μεζιέρ, τον πρώην αντικαγκελάριο Σίγκμαρ Γκάμπριελ καθώς και όλους τους πολιτικούς της Γερμανικής βουλής που συμμετείχαν ενεργητικά ή παθητικά στο παράνομο άνοιγμα των συνόρων της Γερμανίας, για την μαζική και ανεξέλικτη εισροή πάνω από 1 εκατομμύριο μεταναστών το 2015, στο διεθνές ποινικό δικαστήριο της Χάγης και υπέβαλλε αίτηση ποινικής δίωξης για: Γενοκτονία, σύμφωνα με το άρθρο 6 του καταστατικού της Ρώμης του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου. Έγκλημα κατά της ανθρωπότητας, σύμφωνα με το άρθρο 7 του καταστατικού της Ρώμης του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου, Εσχάτη προδοσία.
Βέβαια κανένα από τα μεγάλα Γερμανικά ΜΜΕ δεν έγραψε ποτέ για αυτό το γεγονός και στις λίγες περιπτώσεις που την αναφέρουν της πετούν την κλασική λάσπη (“δεξιά λαϊκίστρια”, κλπ.). Σε αυτό το σημείο επισημαίνεται ότι σε πρόσφατη μεγάλη επίσημη έρευνα αποδείχθηκε ότι το 80% των Γερμανών δημοσιογράφων είναι αριστεροί.
Επίσης δεν αποτελεί έκπληξη ότι το Facebook το 2019 κλείδωσε τον λογαριασμό της Χαΐσενμπεργκ συνολικά 12 φορές, κλπ., και ότι η απόφασή της να σηκωθεί και να μιλήσει της κόστισε την καριέρα της γιατί κανείς υπό την πίεση της αριστερής δικτατορίας της πολιτικής ορθότητας δεν τολμάει πια να της δώσει δουλειά.
Ο λόγος που απευθύνθηκε στο διεθνές ποινικό δικαστήριο της Χάγης είναι ότι ήξερε ότι τα Γερμανικά δικαστήρια θα αντιδράσουν πιστά στο σύστημα.

RV


Κυριακή 27 Οκτωβρίου 2019

Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΘΑ ΕΟΡΤΑΣΕΙ ΤΗΝ 28η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ ΚΑΙ ΦΕΤΟΣ


28 Οκτωβρίου, και η ελληνική δημοκρατία θα εορτάσει την είσοδο της Ελλάδος στον πόλεμο με την πλευρά των ''συμμάχων'' Στάλιν, Τσώρτσιλ και Ρούζβελτ. Θα εορτάσει το αίμα που χύθηκε για να την νίκη επί του Φασισμού και του Ναζισμού. Για την επικράτηση του κομμουνισμού και του φιλελευθερισμού.  Γιατί περί αυτού επρόκειτο. Ήταν ένας πόλεμος που έκρινε ποιες αξίες θα επικρατούσαν στον κόσμο. Επικράτησαν οι αξίες των νικητών. 
Αυτό δεν κατάλαβαν ή ακόμη καλύτερα παριστάνουν ότι δεν κατάλαβαν οι διάφοροι επιτήδειοι που παρουσιάζονται ως εθνικόφρονες-αντικαθεστωτικοί και από τη μία και υμνούν την είσοδο της Ελλάδας στον πόλεμο υπέρ των Στάλιν, Ρούζβελτ, Τσώρτσιλ και από την άλλη υποκριτικά διαμαρτύρονται για την σημερινή κατάσταση. Δηλαδή τι περίμεναν; Ότι θα επικρατούσαν οι μπολσεβίκοι και οι καπιταλιστές και θα παρέδιδαν έναν κόσμο ενάντια στις αρχές τους; 
Ο σημερινός κόσμος είναι ο κόσμος των νικητών. Είναι ο κόσμος της πολυπολιτισμικότητας, του αντιρατσισμού, του διεθνούς τραπεζίτου, της ισοπέδωσης των εθνικών αξιών.

Αναρωτιέται κανείς αν υπάρχουν ακόμη άνθρωποι που πιστεύουν ότι πολεμήσαμε στο πλευρό του Στάλιν και του Ρούζβελτ για ''εθνικά ιδανικά'';  Δηλαδή πολεμήσαμε ενάντια στους υπερασπιστές των Εθνικών Κρατών και ταχθήκαμε με την πλευρά των διεθνιστών μπολσεβίκων και καπιταλιστών διότι  με αυτούς θα υπερασπίζαμε τα εθνικά ιδεώδη; 

Όχι βέβαια! Αν θέλαμε να τα υπερασπιστούμε η θέση του Έλληνα στρατιώτη έπρεπε να είναι Ανατολικό Μέτωπο. Ναι η Ελλάδα έπρεπε να πολεμήσει. Έπρεπε όμως να πολεμήσει τον μπολσεβικισμό και κάθε διεθνισμό. Έπρεπε να είχε συμμαχήσει με τις Δυνάμεις που μάχονταν για τη φυλή και την πατρίδα. Έπρεπε πρώτη να ενταχθεί στο  «Αντι-Διεθνιστικό Σύμφωνο» ή Σύμφωνο 1.«Αντικομιντέρν». Μαζί με την Ιαπωνία, την Ιταλία, τη Γερμανία, την Ουγγαρία, την Ισπανία. Θέλησαν οι Εθνικοσοσιαλιστές να την εντάξουν. Προσπάθησαν.

Εις μάτην...

Μας δόθηκε η ευκαιρία στον Ισπανικό Εμφύλιο. Να πολεμήσουμε για την Ευρώπη των πατρίδων. Τι και αν ζητούσε ακόμη και ο Παλαμάς να στείλουμε εθελοντικό σώμα ενάντια στην Πασιονάρια; 

Το βρώμικο καθεστώς προτίμησε να λάβει μέρος ενεργά υπέρ των μπολσεβίκων (Ο Ι. ΜΕΤΑΞΑΣ ΕΔΙΝΕ ΟΠΛΑ ΚΑΙ ΠΥΡΟΜΑΧΙΚΑ ΣΤΟΥΣ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ ΣΤΟΝ ΙΣΠΑΝΙΚΟ ΕΜΦΥΛΙΟ). Να παραδίδει πολύτιμο πολεμικό υλικό που έπαιρνε για τον ελληνικό στρατό στα όργανα του Στάλιν στην Ισπανία. Μια πράξη εθνικής προδοσίας για την οποία θα έπρεπε να τυφεκιστούν στα δέκα μέτρα όλοι οι προδότες. Ίσως γι αυτό ακόμη και ο αριβίστας Ζέρβας στο καταστατικό του ΕΔΕΣ ως σκοπό της ιδρύσεως είχε:  

•          Να αποκαλύψουμε κατά σαφή και αναμφισβήτητον τρόπον την προδοσία του τέως Βασιλέως Γεωργίου Β’ και της περί αυτόν σπείρας της αυτοκληθείσης, «Δικτατορία της 4ης Αυγούστου», επιβάλωμεν  εις πάντας τους στυγνούς εγλκηματίας  βαρύτατες κυρώσεις, δημεύοντες άμα τας περιουσίας τόσον αυτών, όσον και των συγγενών των και των μετ’ αυτών συναλλαγέντων οπωσδήποτε κατά την διάρκειαν της επαράτου πενταετίας.

Η Ιταλία του Μουσολίνι πολλάκις προσπάθησε επίσης να πείσει τους εγκληματίες της 4ης Αυγούστου για ειρήνη. Εις μάτην. Η δικτατορία των διεφθαρμένων αρνήθηκε την ανανέωση της 10ετούς Ελληνοϊταλικής συμφωνίας Βενιζέλου - Μουσολίνι το 1938. 

Όχι, το καθεστώς του Γεωργίου Β΄ ήθελε να πεθάνουμε για τους τραπεζίτες. Τι κέρδισε η Ελλάδα από τους ''συμμάχους''; Ποιο το αποτέλεσμα; Νικήσαμε λέγουν οι αφελείς. Νίκησαν οι μπολσεβίκοι και οι καπιταλιστές και το αποτέλεσμα είναι να γίνει η Ελλάδα μια πολυπολιτισμική αποικία χρέους και αν κάτι δεν αλλάξει θα εορτάζει πολύ σύντομα και το ραμαζάνι. Και σύντομα, αν κάτι δεν αλλάξει, θα γιορτάζουν την 28η και νέγροι και πακιστανοί ντυμένοι εύζωνες έξω από τον "ναό της δημοκρατίας".

Ο Μεταξάς έριξε την Ελλάδα στον πόλεμο, υπακούοντας στους Άγγλους και αδιαφορώντας για τις τραγικές συνέπειες, για τους νεκρούς, για τους ακρωτηριασμένους, τους αγνοούμενους και τις οικογενειακές και προσωπικές τραγωδίες, τις κακουχίες, την πείνα. Το καθεστώς όμως τις συνέπειες αυτές τις επεφύλασσε για τον "λαουτζίκο". Τους δικούς του τους έκρυψε, τους φυγάδευσε, τους προστάτευσε.
 
Εμείς θα συνεχίσουμε να συγκινούμαστε από τους στίχους του Έζρα Πάουντ, σε ένα ποίημα (Χιού Σέλγουιν Μώμπερλυ) που έγραψε για τον Α΄Ππ γιατί είχε αντιληφθεί ότι ήταν ένας άδικος πόλεμος.   

Μερικοί έπεσαν, pro patria,
                        non «dulce» non «et decor»…
βούτηξαν ως τα μάτια μέσα στην κόλαση
πιστεύοντας στα ψέμματα των γέρων, ύστερα δυσπιστώντας
επέστρεψαν στην πατρίδα, επέστρεψαν σ’ ένα ψέμμα,
επέστρεψαν σε αμέτρητες απάτες,
επέστρεψαν σε παλιά ψέμματα και νέους εξευτελισμούς∙
τοκογλυφία πωρωμένη και πανάρχαια
και στις δημόσιες θέσεις συκοφάντες.

Τόλμη όσο ποτέ άλλοτε, σπατάλη όσο ποτέ άλλοτε.
Νέο αίμα κι ευγενικό αίμα,
ρόδινα μάγουλα, κι ωραία σώματα∙
σθένος όσο ποτέ άλλοτε

ειλικρίνεια όσο ποτέ άλλοτε,
απογοητεύσεις ανείπωτες στο παρελθόν,
υστερίες, εξομολογήσεις χαρακωμάτων,
καγχασμός μέσα από νεκρές κοιλιές.


Πέθαναν μυριάδες,
Κι ανάμεσά τους, οι καλύτεροι,

Για μια φαφούτα γριά σκύλα
Για ένα μπαλωμένο πολιτισμό


Ristorante Verona


1. Το «Αντι-Διεθνιστικό Σύμφωνο» ή Σύμφωνο «Αντικομιντέρν», υπογράφηκε αρχικά μεταξύ Γερμανίας και Ιαπωνίας το 1936. Στόχος του ήταν η αμοιβαία ανταλλαγή πληροφοριών, αναφορικά με τη δράση της Τρίτης Διεθνούς μεταξύ των συμβαλλόμενων μερών. Η αμοιβαία αυτή ανταλλαγή πληροφοριών στηριζόταν στη βάση της διαπίστωσης ότι η ανοχή στις επεμβάσεις της Τρίτης Διεθνούς στα εσωτερικά των Εθνών αποτελεί απειλή, όχι μόνο για την εσωτερική κοινωνική ευημερία και ειρήνη, αλλά πολύ περισσότερο για τη γενικότερη παγκόσμια ειρήνη. Στο σύμφωνο υπήρχε η πρόβλεψη, στο δεύτερο άρθρο του, για την πρόσκληση και άλλων κρατών που ασπάζονταν την παραπάνω ανάλυση με τους «υποβόσκοντες κινδύνους». Έτσι, η Ιταλία υπέγραψε και αυτή το «Αντι-Διεθνιστικό Σύμφωνο» στις 6 Νοεμβρίου του 1937 στη Ρώμη. Στις 24 του Φλεβάρη του 1939 μπήκε στο σύμφωνο και η Ουγγαρία. Στις 27 Μαρτίου του 1939 ακολούθησε η είσοδος της Ισπανίας στο σύμφωνο. Στα 1939-1940 το σύμφωνο κατά της Κομμουνιστικής Διεθνούς μεταβλήθηκε σε ανοιχτή στρατιωτική συμμαχία της Γερμανίας, της Ιταλίας και της Ιαπωνίας. Στις 25 του Νοέμβρη του 1941 η ισχύς του συμφώνου παρατάθηκε για άλλα πέντε χρόνια και συνάμα διευρύνθηκε με τη συμμετοχή και άλλων κρατών. Η νίκη της Σοβιετικής Ενωσης και των άλλων δυνάμεων του αντιφασιστικού συνασπισμού στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο οδήγησε στη διάλυση του συμφώνου κατά της Κομμουνιστικής Διεθνούς.


Πέμπτη 24 Οκτωβρίου 2019

ΕΠΙΚΑΙΡΗ ΑΠΟΡΙΑ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΕΟΡΤΑΖΟΜΕ ΤΗΝ 28ην ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940


Του Παν. Μαρίνη

Συμφωνούνε Δεξιοί, Κεντρώοι και Αριστεροί, από το 1940 έως της σήμερον, ότι ΝΑΙ, το ορθόν και σώφρον ήτο να πολεμήσωμε στο πλευρόν του εικονιζομένου εδώ, σ αυτήν την αφίσσα, Μεγάλου Συμμάχου μας [έτσι τον λέγαμε τότε] Στάλιν.
Ένα ιστορικόν ενσταντανέ: Όταν έφθασε στην Ελλάδα η Κυβέρνησις του Καΐρου, διόρισε στρατιωτικόν διοικητήν Αθηνών τον στρατηγόν Παυσανίαν Κατσώτα. Η πρώτη πράξις του στρατηγού Κατσώτα ήτο να συλλάβη έναν κακομοίρη που μέσα σε ένα καφενείον είχε σχίσει μίαν αφίσσα, σαν αυτήν εδώ, εικονίζουσαν τον Στάλιν!

[...]
Ο πόλεμος του 1940 αιφνιδίασε τους εθνικόφρονας! Η Ελλάς ευρέθη να πολεμά στο πλευρόν του επαράτου κομμουνισμού, σύμμαχος των Μπολσεβίκων και συγχρόνως του κοσμοπολιτικού αντεθνικού καπιταλισμού του Ρούσβελτ, τουτέστιν των δύο πλευρών του ιδίου κίβδηλου νομίσματος! 

Η ΑΝΑΚΟΛΟΥΘΙΑ αυτή δεν μπόρεσε να επεξεργασθή, να χωνευθή, να ενταχθή στο νοητικόν πλαίσιον της ελληνικής Δεξιάς! Εφευρέθησαν θλιβερές και αστείες δικαιολογίες, όπως «πολεμήσαμε τον κατακτητή»! 
Πώς συνέβη και στην Ιταλία τα πράγματα συνέβησαν αντιθέτως; Ο κατακτητής Αϊνζεχάουερ εκηρύχθη "απελευθερωτής" και ενώ εδώ κατεδικάζοντο εις θάνατον οι δοσίλογοι, εις την Ιταλίαν αναζητούν δοσιλόγους, ως ο Σάντρο Περτίνι ή ο Τζιόρτζιο Ναπολιτάνο, να τους κάνουν Προέδρους της Δημοκρατίας! Διατί και εδώ ο Μουσσολίνι να μην ήτο ο απελευθερωτής της Ελλάδος από την Αγγλοκρατίαν και τον Αγγλόδουλον βασιλέα;;; 

Εδώ ο Στάλιν και "απηλευθέρωσε" την Ρουμανίαν, Βουλγαρίαν, Ουγγαρίαν κ.λπ. από τον κακόν εαυτόν τους!! Σκέψου το φίλτατέ μου βουλευτή που σε άκουσα στην τηλεόραση να λές «πολεμήσαμε τον κατακτητή και καλά κάναμε»! Δηλαδή αν δεν είχε θιγεί η ουδετερότης τής Ελλάδος θα έλεγε σήμερα η εθνικόφρων Δεξιά ότι το Καλόν ήσαν οι ντεφένσορες του εθνικού κράτους Χίτλερ και Μουσσολίνι και το σατανικόν Κακόν οι Ρούζβελτ-Τσώρτσιλ-Στάλιν;; 

Ας χαμογελάσωμε πικρά μέσα στην ποντικοπαγίδα που μας έκλεισαν κάποιοι πιό έξυπνοι από εμάς!

RV

Τετάρτη 23 Οκτωβρίου 2019

Η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΦΕΡΕΙ ΤΗ ΝΙΚΗ



Στα Βρασνά του Νομού Θεσσαλονίκης οι κάτοικοι επιχείρησαν με κάθε τρόπο, και τελικά πέτυχαν, να εμποδίσουν την εγκατάσταση αλλόφυλων εισβολέων σε ξενοδοχεία της περιοχής τους.

Συγκεκριμένα, από νωρίς το απόγευμα της Τρίτης περίπου 150 κάτοικοι των Βρασνών είχαν αποκλείσει κομβικά σημεία του χωριού τους με σκοπό να εμποδίσουν την διέλευση των τουριστικών λεωφορείων που θα μετέφεραν τους εισβολείς στην περιοχή.

Η αντίδραση των κατοίκων είχε ως αποτέλεσμα την εγκατάσταση ισχυρής αστυνομικής δύναμης εντός και πέριξ των Βρασνών. Στις 12 τα μεσάνυχτα έφτασαν έξω από τα Βρασνά οκτώ τουριστικά λεωφορεία με περισσότερους από 200 αλλόφυλους εισβολείς, προερχόμενους από τη Σάμο.

Οι επικεφαλής των αστυνομικών δυνάμεων, που είχαν εγκατασταθεί στην περιοχή, κατέστρωσαν σχέδιο για να παρακαμφθούν τα μπλόκα των κατοίκων και να φτάσουν στα ξενοδοχεία που θα τους φιλοξενούσαν.

Απέφυγαν τα μπλόκα περνώντας χωματόδρομους

Κάθε φορά που οι αστυνομικές δυνάμεις επιχειρούσαν να προσεγγίσουν τα ξενοδοχεία, έβρισκαν μπροστά τους ομάδες κατοίκων. Τελικώς, κατάφεραν να περάσουν στα Βρασνά μέσα από χωματόδρομους. Οι κάτοικοι προέβαλαν αντίσταση όμως η παρουσία των αστυνομικών των ΜΑΤ λειτούργησε αποτρεπτικά.

Οι ξενοδόχοι φοβήθηκαν τις αντιδράσεις

Στις 3:30 τα ξημερώματα τα τουριστικά λεωφορεία είχαν φτάσει μπροστά σε δύο από τα ξενοδοχεία που θα φιλοξενούσαν τους αλλόφυλους. Μια νέα εξέλιξη ανέτρεψε τον σχεδιασμό της Αστυνομίας. Οι ιδιοκτήτες των ξενοδοχειακών μονάδων, υπό τις πιέσεις των κατοίκων της περιοχής, αρνήθηκαν να δεχτούν τους αλλόφυλους εισβολείς.

Κατόπιν τούτου οι συναρμόδιοι φορείς αποφάσισαν ότι 200 ''αιτούντες άσυλο'' να μεταφερθούν στην Χαλκίδα. Το ταξίδι της επιστροφής ξεκίνησε περίπου στις 4 τα ξημερώματα και θα διαρκέσει περισσότερες από οκτώ ώρες.

Στο άκουσμα της είδησης της αποχώρησης των αλλόφυλων εισβολέων οι διαμαρτυρόμενοι κάτοικοι των Βρασνών ξέσπασαν σε χειροκροτήματα και ζητωκραυγές.



RV

Πέμπτη 17 Οκτωβρίου 2019

ΕΜΕΙΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΓΓΛΟΙ



Του Παν. Μαρίνη

Εξαιρετική η συνοπτική ανάλυσις της Μεταπολεμικής στάσεως των Άγγλων έναντι της Ελλάδος που επιχειρεί ο Δημήτριος Βεζανής εις το πονημάτιόν του «Εμείς και οι Άγγλοι», Μάρτιος 1947, εκ της οποίας αποσπώμεν:
[Ο Δημήτριος Βεζανής (1904-1968), από τις σπουδαιότερες πνευματικές προσωπικότητες της Ελλάδος του 20ου αιώνος, απόφοιτος της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και διδάκτωρ της Σχολής Πολιτικών Επιστημών του Πανεπιστημίου του Μονάχου, ήτο υφηγητής στην έδραν της Γενικής Πολιτειολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και καθηγητής της Γενικής Πολιτειολογίας και του Συνταγματικού δικαίου στην 
Πάντειον, όπου και εδίδαξε έως τον θάνατόν του το 1968.] 





[Κατά την «Απελευθέρωσιν» τον Σεπτέμβριον 1944] Ενώ δε τότε η Αγγλική Διοίκησις εγνώριζε άριστα τί ήτο το ΕΑΜ και τί επεδίωκε εις βάρος των Ελλήνων, απεβίβασε εδώ ασήµαντα τον αριθμόν στρατεύματα ενώ ασφαλώς θα ηδύνατο διά της διαθέσεως περισσοτέρων και την φοβεράν σφαγήν του Δεκεμβρίου να προλάβη και το έδαφος να εκκαθαρίση αλλά και να οργανώση Ελληνικόν Στρατόν ο οποίος θα ανεκούφιζε τας συµμαχικάς δυνάµεις. Λόγω ακριβώς του κωµικού αριθμού των αποβιβασθέντων και της κωµικής Κυβερνήσεως Παπανδρέου ωδηγήθημεν εις την σφαγήν του Δεκεµβρίου.
Αν απεβιβάζοντο σημαντικώτεραι δυνάµεις και κατελάµβανον εγκαίρως τους στρατιωτικούς κόµβους ουδέν κίνηµα θα εξερρηγνύετο ή θα κατεπνίγετο εν τ γενέσει του χωρίς ελληνικήν αφαίµαξιν. Η τακτική της τότε Ελληνικής Κυβερνήσεως παρά τας σηµερινάς φωνασκίας των Κοµμουνιστών εβοήθησε ουσιαστικώτατα και προήγαγε την έκρηξιν του κινήµατος. Εάν δε οι Κοµμουνισταί τότε αντί να κηρύξουν επανάστασιν είχον δεχθεί τας παραχωρήσεις του Παπανδρέου δι' ν ολόκληρος ο Διοικητικός και Στρατιωτικός µηχανισμός της Χώρας είχε παραδοθεί εις χείρας των, θα είχον επιτύχει την νίκην. Ευτυχώς δι' ηµάς η πλεονεξία και η υπεροψία τούς εµώραναν και τους ωδήγησαν εις την ήτταν. […]
Διά πάντα ταύτα πταίει δυστυχώς οφείλομεν να το ομολογήσωμεν και αυτός ο κ. Τσώρτσιλ ο οποίος και τον αδύναµον και αλλοπρόσαλλον Παπανδρέου επέβαλεν και τους δεξιούς τελείως παρεγνώρισε και δεν έλαβε εν καιρ τ' αναγκαία µέτρα.
Αλλ' ο τρόπος της καταπνίξεως του κινήματος και η εν συνεχεί µεταχείρισις των κινηµατιών βάσει της αισχράς δήθεν συµφωνίας της Βάρκιζας, ν επέβαλεν η Βρετανική Κυβέρνησις του κ. Τσώρτσιλ αποτελούν αψευδή τεκµήρια της ολίγης γνώσεως του ελληνικού λαού και τού χαρακτήρος του ν έχουν οι Βρετανοί. Ενώ οι στασιασταί πανικόβλητοι διελύοντο υπό τας αράς του λαού εις όλην την Ελλάδα, η Βρετανική Στρατιωτική Διοίκησις εσταµάτησε τα στρατεύματά της εις την Λεβάδειαν και εδέχθη  ( ! του αίσχους και της κοροϊδίας) να υπογράψη ανακωχήν με τους σφαγείς. Και αυτά µεν αφορούν τους Βρετανούς. Αλλά περαιτέρω ούτοι επέβαλον εις το Ελληνικόν Κράτος να υπογράψη (άκουσον) συµφωνίαν µε κοινούς σφαγείς και δολοφόνους. Επέβαλον αµνηστίαν εκτεινοµένην και εις εγκλήµατα κοινού δικαίου (τα απαραίτητα διά την επιτυχίαν της στάσεως) αλλά και περαιτέρω απηγόρευσαν εις τας εκάστοτε ελληνικάς Κυβερνήσεις να εκτελέσουν τας ποινάς κοινών δολοφόνων (εκείνων που διέπραξαν εγκλήµατα κοινού δικαίου µη απαραίτητα διά την επιτυχίαν της στάσεως).
Αυτά τα αίσχη έγιναν πρωθυπουργούντος του κ. Τσώρτσιλ. […] Αλλά αν η ελληνική ψυχή και συνείδησις η τόσον τιµώσα τον κ. Τσώρτσιλ φρονεί ότι υπέπεσεν εις σοβαρώτατα λάθη εν τ πολιτικ την οποίαν εχάραξε έναντι της χώρας µας, τί να είπωµεν διά τα λάθη τα οποία διεπράχθησαν αφότου η Κυβέρνησις των Εργατικών ανέλαβε την αρχήν;
Όταν η Κυβέρνησις των Εργατικών διεδέχθη τον κ. Τσώρτσιλ εις την Αρχήν εφρόντισε αµέσως να εγκαταστήση µίαν σκοτεινήν νοεμβριανήν νύκτα εις την αρχήν τον κ. Σοφούλην εν πλήρει επιγνώσει ότι τούτο αντέκειτο εις την σαφή, την εκπεφρασµένην θέλησιν του ελληνικού λαού, µε µόνον τον σκοπόν να δυνηθή ούτος να στρεβλώση και να µεταβάλη την θέλησιν του λαού µέχρι των εκλογών. Συγχρόνως τον εβίασαν και ηνέχθησαν να ψηφίση τον περίφηµον περί αποσυµφορήσεως νόµμον διο απεδίδετο η ελευθερία εις εκείνους τους οποίους δεν επροστάτευεν η συνθήκη της Βάρκιζας και οι οποίοι εν συνεχεί ήρχισαν τον κατά της Ελλάδος ανταρτοπόλεµον.
Ταυτοχρόνως διά «διπλωματικής οδού» απηγόρευσαν την εκτέλεσιν των νοµίµως εκ δεδοµένων και αµετακλήτων καταστασών αποφάσεων της Ελληνικής Δικαιοσύνης. Ούτως ουδεμία κύρωσις επεβλήθη διά το κίνημα του Δεκεµβρίου και ήνοιξεν ο δρόμος διά την προπαρασκευήν και άλλου κινήµατος.
Εκείνο το οποίον επίσης κατώρθωσε η Αγγλική πολιτική ήτο να µην εκκαθαρισθούν  αι Δηµόσιαι υπηρεσίαι, τα σώματα ασφαλείας και ο Στρατός, ώστε οιαδήποτε προσπάθεια του κράτους να προσκρούη εις την αντίδρασιν των εαµιζόντων και τον εαμοφίλων.
Η προς την Ελλάδα παρασχεθείσα οικονοµική βοήθεια υπήρξε γελοία. Μερικαί κονσέρβαι, ολίγα ενδύµατα και βοήθεια καθαρώς νομισματική. Ηµείς είχομεν την αξίωσιν να είχωµεν βοήθειαν παραγωγικήν και όχι δάνεια καταναλωτικά. Θα έπρεπε οι Σύµμαχοι να αναλάβουν αμέσως ως είχον υποχρέωσιν και διεκήρυσσον προ της απελευθερώσεως 1) Να επισκευάσουν αµέσως το σιδηροδρομικόν δίκτυον της Χώρας 2) να επισκευάσουν αμέσως τας γεφύρας και τας οδούς 3) να κατασκευάσουν αμέσως τας προϋποθέσεις της προόδου µας, τα µεγάλα υδροηλεκτρικά και αρδευτικά έργα τα οποία χρειάζεται ο τόπος. Και εδώ όμως επρωτοστάτησεν πνεύμα στενόκαρδον και αποικιακόν. […]
[Όταν οι κοµμουνισταί το 1946] εξαπέλυσαν τον ακήρυκτον και φοβερόν πόλεμον εναντίον μας, οι Άγγλοι μάς έδεσαν αρχικώς τα χέρια και μόνον με το σταγονόμετρον μάς εχορήγουν τα απαραίτητα διά την άμυνάν μας µέσα. Μάς απηγόρευσαν µέχρι πρό τινος [Ο Δ. Βεζανής γράφει τον Μάρτιον 1947] να προσφύγωμεν εις τον περίφημον ΟΗΕ διά να μην τούς χαλάσωµεν τας σχέσεις με την Ρωσσίαν. Τέλος, όπερ και σπουδαιότερον, µε τας διαφόρους εδώ αποστολάς των δεν άφηναν την Κυβέρνησιν να λάβη τα μέτρα που έπρεπε, αφού μέχρι προ ολίγου δεν επέτρεπαν την συµμετοχήν του Στρατού εις την καταστολήν της ανταρσίας.
Η οικτρά αυτή κατάστασις η οποία εξακολουθεί κατά μέγα µέρος υφισταµμένη οφείλεται όµως και εις την εσωτερικήν αδυναµίαν της Κυβερνήσεως η οποία ανεδείχθη κατά τας εκλογάς της 31ης Μαρτίου [Κυβέρνησις Π. Τσαλδάρη, Λαϊκού κόµματος]. Δεν ισχυριζόμεθα ότι ο δρόµος της Κυβερνήσεως ήτο εστρωµένος με άνθη. Ούτε φρονούμεν ότι εσηµείωσεν μόνον αποτυχίας.  Γεγονός όμως παραμένει ότι εν τ συνόλ της απηρτίζετο από πρόσωπα στερούμενα του απαραιτήτου διά τας περιστάσεις σθένους και της αναγκαίας βουλητικότητος. Αντί να εννοήση ότι απέναντι της διψώσης διά δύναµιν, αποφασιστικότητα και δικαιοσύνην µάζης του ελληνικού λαού η οποία την εψήφισε είχε υποχρεώσεις ς δεν ηδύνατο να αγνοήση, κατέστη θεραπαινίς των αγγλικών βλέψεων και επιθυμιών. Η µικροτέρα επιθυµία διατυπουµένη από τον µικρότερον και ασηµότερον Άγγλον απετέλει νόμον διά τους κεχηναίους της Κυβερνήσεως του Λαϊκού κόµματος.
Και ούτως η Κυβέρνησις αντί να στηρίζεται και να αντλή την δύναµίν της από την συνεχή επαφήν προς τον λαόν κατήντησε θεραπαινίς των Άγγλων. Η περίοδος αυτή της αναγκαστικής αγγλικής επικυριαρχίας εν συνδυασμ με την αχαρακτήριστην αγγλικήν στάσιν έναντι τού Ελληνισµού εχρειάζετο άνδρες ικανούς παρόλας τας δυσχερείας να τηρούν την λαϊκήν εντολήν και προθύµους να παραιτηθούν χάριν αυτής και να θυσιασθούν εν ανάγκ. Θα εχρειάζετο ακόµη να υπάρχουν  άνδρες ικανοί να λακτίσουν εις τα οπίσθια τους Άγγλους εφόσον ούτοι θα ανεμιγνύοντο υπέρ το δέον εις τα εσωτερικά µας και θα παρηµπόδιζον την λήψιν των αναγκαίων προς σωτηρίαν της Ελλάδος μέτρων. Ανταυτών κατέχουν την εξουσίαν άτομα προσκεκολληµένα ως όστρακα εις την αρχήν και έχοντα µέσην κεκαμένην από τας υποκλίσεις και την ξενοδουλείαν.
Τέλος το κυριώτερον ζήτημα των Εθνικών μας διεκδικήσεων. Εάν οι Άγγλοι είχον πραγµατικώς φιλότιµμον θα ώφειλον αμέσως και άνευ της μικροτέρας χρονοτριβής να αποδώσουν εις την Ελλάδα προτού αύτη την ζητήση την Ελληνικωτάτην μεγαλόνησον της Κύπρου. Ώφειλον αμέσως να καταλάβουν µε Ελληνοσυµμαχικάς δυνάμεις την Ελληνικωτάτην Βόρειον Ήπειρον μέχρι του Σκούμπι. Ανταυτού αναγνωρίζουν την Κυβέρνησιν του αιµοσταγούς Ληστάρχου Εμβέρ Χότζα και κηρύσσουν την Αλβανίαν σύµμαχον Χώραν αποκλείοντες εµμέσως την ικανοποίησιν των ελληνικών διεκδικήσεων και τούτο ενώ η Ρωσσία ανέτρεψεν τον χάρτην της Ευρώπης και προσήρτησε ουσιαστικώς όλας τας υπ' αυτής κατεχομένας περιοχάς. Ώφειλον να καταλάβουν στρατιωτικώς τας επιµάχους περιοχάς της Γιουγκοσλαβίας και Βουλγαρίας διά να τάς αποδώσουν εν καιρ εις την Ελλάδα. Αντ' αυτού αναγνωρίζουν τας ψευδοκυβερνήσεις του Βελιγραδίου και της Σόφιας και ανέχονται να διατυπώνουν οι ηττηµένοι και προδώσαντες τον Συµμαχικόν αγώνα αξιώσεις εις βάρος της Ελλάδος.
Ώφειλον… εάν βεβαίως ήθελον να μάς υποστηρίξουν.
Η παρά του Συµβουλίου των τεσσάρων εν Ν. Υόρκ ομοφώνως ληφθείσα απόφασις περί του αμεταβλήτου των συνόρων Ελλάδος-Βουλγαρίας ως και η αναγνώρισις της αιµοσταγούς Αλβανίας ως συµμάχου Χώρας προδικάζουσα την απόρριψιν των ελληνικών διεκδικήσεων επί της Βορείου Ηπείρου, αποτελεί την τραγικήν κατάληξιν της πολιτικής του συμβιβασµμού αλλά και τρανήν απόδειξιν ότι ουδεµμία φιλία, ουδέν αίσθηµα και ουδεμία ηθική υποχρέωσις ισχύουν εις την πολιτικήν, αλλά µόνον το συµφέρον. […]
Δυνάμεθα να τους είπωµεν παρρησί: με την άτιµον πολιτικήν των απεξενώθησαν κάθε συµπαθείας του Ελληνικού Λαού. Μάς εχρησιµοποίησαν σαν λεµόνι το οποίον απέρριψαν αφού το έστιψαν καλά. Έλληνες ! Μην  λησµονείτε την αχαρακτήριστον στάσιν των!
Διατί όµως όλη αυτή η δυστυχία θα ερωτήση ο καλός και αγαθός Έλλην πολίτης. Διατί η Ελλάς η οποία τόσα προσέφερε ποτίζεται σήμερον όξος και χολήν;
Μία µόνον ερµηνεία αληθεύει επιβεβαιουµένη από την εξέλιξιν των γεγονότων µέχρι σήµερον, η ερμηνεία ότι οι Σύµμαχοι µάς επώλησαν αντί πινακίου φακής διά να εξευµενίσουν την Ρωσσίαν. Ο συλλογισµός των υπήρξεν απλούς. Υποστήριξις του ΕΑΜ, συµμάχου των Σλαύων - παρεµπόδισις της δηµιουργίας μιάς άκρως Εθνικόφρονος Ελλάδος - απεµπόλησις των εθνικών µας διεκδικήσεων. Με μίαν λέξιν οι Σύµμαχοι ενδιαφέρονται διά την Ελλάδα ως γεωγραφικόν χώρον και όχι διά την τύχην του ελληνικού λαού. […]
Την νοοτροπίαν αυτήν απεικονίζει τελευταίον άρθρον των «Τάϊμς» εις το οποίον σαφώς και αναιδέστατα λέγεται ότι η Αγγλική επιρροή εν Ελλάδι θα ασκηθή προς την κατεύθυνσιν της ενότητος και του κατευνασµού. Εν συνεχεί δε προτείνεται ο σχηµατισµμός κυβερνήσεως συνασπισµού παρά την θέλησιν του λαού µε συµμετοχήν των αριστερών και των Κοµμουνιστών.
Όχι ηλίθιε και άτιμε και παλιάνθρωπε τών Τάϊµς, οι Έλληνες δεν είναι τόσον ηλίθιοι ώστε να χάψουν αυτάς τας ατιµίας. Όταν οι Κοµμουνισταί ομιλούν περί ενότητος ζητούν να επικρατήσουν διά της σφαγής και της τροµοκρατίας. […] Η ρωσσική πολιτική σταθερώς αποβλέπει εις την διαγραφήν της Ελλάδος ως πολιτικής οντότητος από του χάρτου της γης.
Οι Αγγλοαµερικανοί δεν ανεγνώρισαν τας θυσίας μας. Η πολιτεία των απέναντί μας υπήρξεν αγνώμων και αισχρά. […]
Το συμπέρασµμα είναι ότι μάς εχρησιμοποίησαν κατά τον αισχρότερον τρόπον και μάς απέρριψαν όταν δεν ηδυνάµεθα κατά την γνώµην των να τους προσφέρωμεν τίποτε πλέον. Αυτό αποτελεί πολύτιµον δίδαγμα διά το μέλλον. Εφ' εξής μακράν από αισθηµατισµούς και φιλίας στηριζοµένας εις αισθήµατα. Η φιλία µας θα στηρίζεται επί του βάθρου των αµοιβαίων συµφερόντων. Οι ξένοι απεδείχθησαν άπιστοι, συµφεροντολόγοι και μικροί. Από την στάσιν αυτήν αποδεικνύεται πόσον δίκαιον είχε και πόσον καλά τους εγνώριζε ο Βασιλεύς Κωνσταντίνος ο οποίος εζήτει ουσιαστικάς εγγυήσεις διά την έξοδον της Ελλάδος εκ της ουδετερότητος το 1916 και πόσον τυχοδιωκτική υπήρξεν η πολιτική του Ελ. Βενιζέλου…
Εκείνο το οποίον εφ' εξής χρειαζόμεθα είναι πολιτική σαφής και ρεαλιστική µακράν από ευπιστίαν εις πλούσια λόγια και υποσχέσεις.
Εκείνο το οποίον ηµείς οι Έλληνες δεν θα λησµονήσωμεν και δεν θα χωνεύσωµεν ποτέ είναι ότι η ηττηµένη Βουλγαρία εξέρχεται μεγαλυτέρα από τον Πόλεμον (αφού προσήρτησε την Δοµβρουτσάν) ενώ εις την Ελλάδα την κατεστραµμένην και την δεδωμένην δεν δίδεται τίποτε.
Και διερωτώμεθα: Εις τί ωφέλησε ο πόλεµος και η «αντίστασις» αφού κατέληξε εις αυτήν την οικτρότητα; Πώς είναι δυνατόν να σταθούν ως τίμιοι άνθρωποι και να αντιµετωπίσουν τον Θεόν αυτοί οι οποίοι κατά τον πόλεμον και την Κατοχήν μάς έστελναν τας συμβουλάς και τας υποσχέσεις: «Έλληνες καταστρέψατε τα πάντα, µη φεισθήτε ουδενός. Εµείς θα τα ξαναφτειάξουμε και θα δηµιουργήσωμε μίαν µεγάλην και ευτυχισμένην Ελλάδα.» Ιδιαιτέρως ημάς μάς πληγώνει το γεγονός ότι ούτε ο Τσώρτσιλ ύψωσε την φωνήν του διά να διαµαρτυρηθή κατά της ατιµίας και εφάνη ούτω επιδοκιµάζων αυτήν. Με την στάσιν των αυτήν θέλουν καλά και σώνει να μάς αποδείξουν ότι η «αντίστασις» υπήρξεν μία τεραστία ηλιθιότης και ο πόλεµος μία ρωµαντική περιπέτεια. Εάν είχωµεν να κάνωµεν με Γερµανούς είµεθα βέβαιοι ότι θα ήσαν περισσότερον ιππόται και περισσότερον άνδρες. Τώρα δεν μπορούμεν να κάνωµεν τίποτε εις τους Συµμάχους μας, Μπορούμε όμως κάτι να κάνωµεν που βγαίνει από την ψυχήν του Λαού μας και να τους φωνάξουμε κατάµουτρα:
«Φτο σας πατενες». 🞖


RV

Τρίτη 15 Οκτωβρίου 2019

Η ΜΚΟ της Εκκλησίας θα αναλάβει εξ’ ολοκλήρου την νομική παροχή ασύλου στους αλλόφυλους εισβολείς



Σύσκεψη για τους αλλόφυλους εισβολείς πραγματοποιήθηκε στο Συνοδικό Μέγαρο της Εκκλησίας της Ελλάδος την ώρα που πληθαίνουν οι ροές προς τα ελληνικά νησιά, η κατάσταση είναι ασφυκτική και η εισβολή της Τουρκίας στη Συρία εγείρει ανησυχίες για νέο κύμα εισβολέων προς την χώρας μας.

Εξάλλου, λίγο νωρίτερα ο Τούρκος Πρόεδρος Ρ.Τ. Ερντογάν απείλησε Ευρώπη και Ελλάδα ότι θα «αφήσει» 3,6 εκατομμύρια πρόσφυγες προς… Δυσμάς.


Μετά την ολοκλήρωση της συνάντησης ο Μητροπολίτης Ιλίου, Αχαρνών και Πετρουπόλεως Αθηναγόρας μίλησε στους δημοσιογράφους για τα όσα συζητήθηκαν στη συνάντηση.

«Η σημερινή συνάντηση με τον κ. Χρυσοχοϊδη έγινε με σκοπό να υπάρξει μια συνεργασία με την παρούσα κυβέρνηση για το ζήτημα του μεταναστευτικού. Η συνεργασία ξεκινά με καλές προϋποθέσεις γιατί και από τις δυο πλευρές υπάρχει διάθεση για δουλειά. Η ΜΚΟ της Εκκλησίας έχει όλες τις υποδομές για την νομική παροχή ασύλου στους μετανάστες αλλά και την επανένωση οικογενειών. Σήμερα συζητήθηκε η δυνατότητα να δοθούν ακίνητα της Εκκλησίας ώστε να μπορούν να φιλοξενηθούν οικογένειες μεταναστών και ασυνόδευτων ανηλίκων. Ζητήθηκε όμως από την πλευρά της Εκκλησίας τα προγράμματα αυτά να τα αναλάβει εξ’ ολοκλήρου η Εκκλησία, από την αρχή τους μέχρι το τέλος. Επιπλέον συζητήθηκε και η δυνατότητα ένταξης αυτών των ανθρώπων που θα παραμείνουν εδώ στην Ελλάδα».

Ο Χρυσοχοϊδης έκανε λόγο για την τεράστια προσφορά της Εκκλησίας στην περίοδο της κρίσης, προσθέτοντας «είστε αξιέπαινοι».

Ο Αρχιεπίσκοπος από την πλευρά του επεσήμανε ότι υπήρξε ανταπόκριση από όλους «από τη μια άκρη της Ελλάδος στην άλλη» τονίζοντας την αξία του εθελοντισμού.

RV


Τετάρτη 2 Οκτωβρίου 2019

Ο βομβαρδισμός της Πομπηΐας




Κατά τους βομβαρδισμούς της Ιταλίας η Αγγλική αεροπορία επικεντρώθηκε αποκλειστικώς στα πολιτιστικά μνημεία! Ούτως εμβομβαρδίσθη η Πομπηΐα! Αδιανόητον, και όμως συνέβη! Μετά την εισβολήν των Αγγλοαμερικανών στην Ιταλίαν, κατά την διάρκειαν της Operation Avalanche το φθινόπωρον του 1943, εβομβαρδίσθη από τα αμερικανικά βομβαρδιστικά «B-25 Mitchell» ο αρχαιολογικός χώρος της Πομπηΐας. Δεν ήτο βομβαρδιασμός τυχαίος, εκ λάθους, ήτο καλώς σχεδιασμένος και μεταξύ άλλων κατεστράφη και το μουσείον και τα ευρήματά του. 


Το μουσείον άνοιξε πάλιν διά το κοινόν τον Μάϊον του 2016. Πόσα από τα αντικείμενα του μουσείου κατεστράφησαν; Δεν γνωρίζομε διότι ο βομβαρδιασμός καλύπτεται με μίαν ένοχον σιωπήν, διότι είναι έργον των νικητών Αμερικανών. Γνωρίζομε όμως ότι από τα περίφημα εκατόν περίπου προπλάσματα των ανθρώπων που απεβίωσαν και τους ετύλιξε η λάβα, έργα του μεγάλου αρχαιολόγου Giuseppe Fiorelli, εκτίθεται μόνον ένα! 
Σήμερον, πολλά από τα κτήρια που βλέπομε στην Πομπηΐαν είναι απλώς μεταπολεμικές ανακατασκευές, όμως και πάλιν αιδημόνως οι επιγραφές δεν το αναφέρουν! Κατά τον βομβαρδισμόν εφονεύθησαν 27 άτομα άμαχοι. 
Η Αγγλοαμερικανική διοίκησις μισούσε την Πομπηΐα διά λόγους που αυτή γνωρίζει και ήθελε να την καταστρέψη! Στην Ιταλίαν γίνεται ενίοτε λόγος περί του βομβαρδισμού και δίδεται η ειρωνική απάντησις: «Αφού ήταν μέσα στον αρχαιολογικό χώρο κρυμμένοι φασίστες»! 

Παν. Μαρίνης

Μερικές εικόνες της καταστροφής 







RV

Σάββατο 28 Σεπτεμβρίου 2019

«Επιχείρηση Τσε»: Πώς οι σοβιετικές μυστικές υπηρεσίες κατασκεύασαν τον μύθο του Τσε Γκεβάρα





Γράφει ο Théo

Μία από τις πλέον προβεβλημένες μορφές του 20ού αιώνος, το απόλυτο ίνδαλμα των απανταχού μπολσεβίκων, καθώς και ένα από τα σημαντικότερα σύμβολα της αριστεράς παγκοσμίως, είναι αναμφισβήτητα ο διάσημος “ρομαντικός επαναστάτης” Τσε Γκεβάρα. Η μορφή του, ήτις βρίσκεται τυπωμένη πάνω σε αμέτρητες αφίσες, σημαίες, καλοκαιρινές μπλούζες και πλείστα άλλα δημοφιλή καταναλωτικά προϊόντα, αλλά και η γενικότερη καλλιεργηθείσα από τα μαρξιστοκρατούμενα Μ.Μ.Ε. εικόνα του —αυτή του “αγνού ιδεολόγου αγωνιστή που μάχεται και θυσιάζεται για τα ουτοπικά ιδανικά του”— έχει υπάρξει ένας πραγματικός “άσσος στο μανίκι” της κομμουνιστικής μηχανής προπαγάνδας, ένα από τα αποτελεσματικότερα προπαγανδιστικά όπλα που έχει μεταχειρισθεί διαχρονικά ο διεθνής κομμουνισμός για να κατοχυρώσει την ολέθρια διαβρωτική λαβή του επί των μωρόπιστων μαζών και δη επί της νεολαίας.      




Η “έλξη” του Τσε Γκεβάρα φαίνεται να είναι τόσο ισχυρή, ώστε ούτε καν άτομα που κατά τα άλλα δηλώνουν “αντικομμουνιστές” μπορούν να του “αντισταθούν.” Πρόσωπα απ’ όλο το πολιτικό φάσμα, αναρχικοί, κομμουνιστές, αριστεροί, κεντρώοι, φιλελεύθεροι, δεξιοί, ακροδεξιοί, “εθνικιστές,” άπαντες υμνούν εν χορώ τον Τσε Γκεβάρα, φτιάχνουν διαδικτυακά “μιμίδια” (“memes”) με δήθεν αποφθέγματά του, επικαλούνται με κάθε ευκαιρία ρήσεις του και κοσμούν εξώφυλλα περιοδικών τους με την εικόνα του! Κάποιοι μάλιστα από τον λεγόμενο ακροδεξιό «χώρο» έφθασαν στο έσχατο σημείο πολιτικής γελοιότητας να δηλώσουν δημοσίως ότι τον «τιμούν», ότι είναι «χειροκροτητές» του, και ότι το πορτραίτο του βρίσκεται ανηρτημένο στο πολιτικό τους γραφείο!






Πόσοι, όμως, από τους αριστερούς και (ακρο)δεξιούς θιασώτες και υμνητές του Τσε Γκεβάρα γνωρίζουν ότι το ίνδαλμά τους είναι στην πραγματικότητα μια ΑΠΑΤΗ, μια κίβδηλη προπαγανδιστική “περσόνα” που κατασκευάσθηκε από τις σοβιετικές μυστικές υπηρεσίες και διαδόθηκε σ’ όλο τον κόσμο διαμέσου της εμπορικής δράσεως ζάπλουτων Εβραίων (*1) μεγαλοεπιχειρηματιών;
Η άνω μαρτυρία προέρχεται από το βιβλίοΠαραπληροφόρηση(‘Disinformation’) του Ίον Μίχαϊ Πατσέπα (Ion Mihai Pacepa), πρώην στρατηγού και διευθυντή του Τμήματος Πληροφοριών Εξωτερικού (DIE) της μυστικής αστυνομίας της κομμουνιστικής Ρουμανίας, της διαβόητης Σεκιουριτάτε. Ο Πατσέπα είναι διεθνώς γνωστός ως ο πλέον υψηλόβαθμος αξιωματικός μυστικών υπηρεσιών του σοβιετικού μπλοκ που αυτομόλησε στην Δύση.



Το εν λόγω βιβλίο, όπερ εξεδόθη για πρώτη φορά το 2013 υπό τον τίτλο Παραπληροφόρηση: Πρώην Επικεφαλής της Κατασκοπίας Αποκαλύπτει Μυστικές Στρατηγικές για την Υπονόμευση της Ελευθερίας, την Επίθεση κατά της Θρησκείας και την Προώθηση της Τρομοκρατίας, περιέχει μια πληθώρα συγκλονιστικών αποκαλύψεων σχετικά με τους μυστικούς μηχανισμούς της κομμουνιστικής προπαγάνδας, με ιδιαίτερη έμφαση στις καταχθόνιες μεθόδους κοινωνικής μηχανικής δια των οποίων οι μπολσεβίκοι της Ε.Σ.Σ.Δ. κατόρθωσαν να προκαλέσουν και να εκμεταλλευθούν διάφορες κοινωνικές τάσεις και κινήματα του περασμένου αιώνος (όπως ο αντιαμερικανισμός, ο αντικαθολικισμός, το αντιπολεμικό κίνημα της δεκαετίας του 1960 κ.ά.), με σκοπό να προωθήσουν την ιδεολογία τους στις μάζες και εν τέλει να κυριαρχήσουν στην Δύση. Χαρακτηριστικό παράδειγμα εφαρμογής αυτού του διαβολικού μηχανισμού προπαγάνδας δια της “παραπληροφορήσεως” (dezinformatsiya) αποτελεί, σύμφωνα με τον συγγραφέα, η κατασκευή του μύθου του Τσε Γκεβάρα.   

Ο Ίον Μίχαϊ Πατσέπα στο πολυτελές Γιότ του Ραούλ Κάστρο στην Κούβα, 1974

Ο Πατσέπα, ο οποίος ισχυρίζεται ότι μετείχε προσωπικά στο εγχείρημα συνεργαζόμενος  με την KGB και τους αδερφούς Κάστρο της Κούβας, αναφέρεται λεπτομερώς στην υπόθεση στις σελίδες 209-212 (η έμφαση δική μας), όπου ουσιαστικά κάνει λόγο για μια πλήρως ενορχηστρωμένη μυστική εκστρατεία προωθήσεως του Τσε Γκεβάρα, την οποία μάλιστα ονομάζει Επιχείρηση Τσε! Συγκεκριμένα, γράφει:
“Την δεκαετία του 1960, ο Τσε Γκεβάρα έγινε ένα είδος συμβόλου για το κίνημα της θεολογίας της απελευθέρωσης (*2). Εκείνη την εποχή, η δημοτικότητα του Κρεμλίνου ήταν χαμηλότερη από ποτέ. Η βίαιη καταστολή της Ουγγρικής Επαναστάσεως του 1957 και η υποκίνηση της Κουβανικής Κρίσης των Πυραύλων από τους Σοβιετικούς προκάλεσαν την αποστροφή του κόσμου, και ο κάθε σοβιετικός περιφερειάρχης επιχείρησε να περισώσει την εικόνα του με τον δικό του τρόπο. Ο Χρουστσόφ αντικατέστησε την “ανένδοτη” Μαρξιστική-Λενινιστική θεωρία της παγκόσμιας προλεταριακής εξεγέρσεως με μια πολιτική ειρηνικής συνυπάρξεως, ενώ υποκρινόταν ότι ήταν πρόμαχος της ειρήνης. Ο  Αλεξάντερ Ντούμπτσεκ επένδυσε σε έναν “σοσιαλισμό με ανθρώπινο πρόσωπο” κι ο Γκομούλκα στο “αφήστε την Πολωνία να είναι η Πολωνία.” Ο Τσαουσέσκου ανακοίνωσε την “ανεξαρτησία” του από την Μόσχα και αυτοπροβλήθηκε ως ο “αντικομφορμιστής” ανάμεσα στους κομμουνιστές ηγέτες.




Οι αδελφοί Κάστρο της Κούβας, που έτρεμαν κάθε φιλελευθεροποίηση, αποφάσισαν ότι θα ήταν απλούστερο να πλάσουν ένα ρομαντικό επαναστατικό προσωπείο για τον κομμουνισμό τους. Επέλεξαν τον Τσε ως το αγόρι της αφίσας τους, διότι είχε ήδη εκτελεσθεί στην Βολιβία —έναν σύμμαχο των ΗΠΑ· έχοντας αποτύχει να πυροδοτήσει έναν ανταρτοπόλεμο, μπορούσε να προβληθεί ως μάρτυρας του αμερικανικού ιμπεριαλισμού. Η KGB αμέσως προσέφερε την υποστήριξή της. Η Ρουμανική DIE (*3), η οποία εκείνη την περίοδο απήλαυε στενών σχέσεων με την κουβανική ομόλογό της, την DGI, διετάχθη να παράσχει μία χείρα βοηθείας, κι αυτό με ενέπλεξε άμεσα στην υπόθεση.



Η “Επιχείρηση Τσε” ξεκίνησε με το βιβλίο “Επανάσταση Μέσα Στην Επανάσταση,” ένα εγχειρίδιο κομμουνιστικού ανταρτοπολέμου, που αποθέωνε τον Τσε. Ο συγγραφέας, ο Γάλλος τρομοκράτης Ρεζίς Ντεμπρέ (*4), ήταν ένας έγκριτος πράκτορας της KGB. Το 1970, οι αδερφοί Κάστρο εντατικοποίησαν την αγιοποίηση του Τσε. Ο Αλμπέρτο Κόρντα, ένας Κουβανός αξιωματικός της υπηρεσίας πληροφοριών που εργαζόταν μυστικά ως φωτογράφος με την κουβανική εφημερίδα Revolución, έπλασε μια μυθιστορηματική φωτογραφία του Τσε. Ο διάσημος πλέον Τσε, με τις μακριές, σγουρές μπούκλες, που φορά έναν επαναστατικό μπερέ με ένα άστρο και ατενίζει κατ’ ευθείαν μέσα στα μάτια του θεατή, έχει  έκτοτε κατακτήσει την υφήλιο (*5).




Η φωτογραφία του Τσε έγινε το λογότυπο για την ισπανόφωνη, τετράωρη επική ταινία του Στίβεν Σόντερμπεργκ “Τσε” που έκανε πρεμιέρα το 2009, η οποία απεικονίζει έναν σαδιστή φονιά που αφιέρωσε την ζωή του στο να φέρει την Λατινική Αμερική στους κόλπους του Κρεμλίνου ως έναν “αληθινό επαναστάτη μέσα από τους σταθμούς του μαρτυρίου του.” Ακόμη κι ο δραματουργός  στον οποίον αποδίδεται η συγγραφή του θεατρικού έργου που δυσφήμησε τον Πάπα Πίο XII, του “Ο Αντιπρόσωπος,” επιστρατεύθηκε για την επιχείρηση προώθησης του Τσε.  Το περιοδικό Time ανέφερε τον Οκτώβριο του 1970: “Αυτή την στιγμή, ο Τσε εμφανίζεται κάθε βράδυ σε ένα νέο θεατρικό έργο, στους “Αντάρτες,” από τον Γερμανό δραματουργό Ρόλφ Χόχουτ.” Στο έργο, “ένας νεαρός Γερουσιαστής της Νέας Υόρκης, που είναι επίσης ο επικεφαλής ενός υπογείου κινήματος τύπου-Τσε στις ΗΠΑ, ικετεύει τον Γκεβάρα να εγκαταλείψει τον αγώνα του στην Βολιβία. Ο Τσε αρνείται. ‘Ο θάνατός μου εδώ —υπό μία σταθμισμένη λογική— είναι η μόνη δυνατή νίκη,’ λέει. ‘Πρέπει να αφήσω ένα σύμβολο.’” Προωθώντας περαιτέρω τους σκοπούς της KGB, το έργο επίσης χρέωνε στις Ηνωμένες Πολιτείες φυλετικές και πολιτικές δολοφονίες. Η KGB διαδραμάτισε επίσης καταλυτικό ρόλο στον καλλωπισμό ενός ημερολογίου που είχε κρατήσει ο Τσε κατά την διάρκεια των φοιτητικών του χρόνων και στην μετατροπή του σε ένα προπαγανδιστικό βιβλίο, “Το Κεφάλαιο Συναντά Έναν Ξένοιαστο Καβαλάρη,” που αργότερα μετονομάστηκε σε “Ημερολόγια Μοτοσυκλέτας” (*6).




Σήμερα, ο Τσε είναι ένα σύμβολο του κινήματος  της θεολογίας της απελευθέρωσης και της θεολογίας της μαύρης απελευθέρωσης. Κατά την περίοδο των προεδρικών εκλογών του 2008, ο τηλεοπτικός σταθμός Houston του Fox προέβαλλε ένα βίντεο με εθελοντές σε ένα γραφείο πολιτικής εκστρατείας του Ομπάμα σε εκείνη την πόλη, του οποίου οι τοίχοι ήταν διακοσμημένοι με μια μεγάλη αφίσα του Τσε ανηρτημένη πάνω από μια κουβανική σημαία. Ο Ομπάμα σύχναζε στην εκκλησία της θεολογίας της μαύρης απελευθέρωσης του αιδεσιμότατου Ράϊτ (*7) στο Σικάγο για είκοσι σχεδόν χρόνια.  
Όπως ο Ραούλ Κάστρο κάποτε μου υπερηφανεύτηκε, “Ο Τσε είναι η μεγαλύτερη δημόσια επιτυχία μας.”  




Έτσι λοιπόν κατασκευάσθηκε ο μύθος του Τσε Γκεβάρα, του μπολσεβίκου κατσαπλιά par excellence που ενέπνευσε ολόκληρες γενιές αριστερών (κι όχι μόνο) εδώ και μισό αιώνα. Ένας κομμουνιστής τρομοκράτης, ένας ψυχοπαθής εγκληματίας, ένας στυγνός κατά συρροήν δολοφόνος μετετράπη βάσει οργανωμένου σχεδίου σ’ ένα από τα πλέον διάσημα πολιτικά σύμβολα του 20ού αιώνος, σ’ ένα πρότυπο που απολαύει καθολικής αποδοχής και θαυμασμού!  
Φυσικά, το γεγονός ελάχιστα μας εκπλήσσει. Όλοι, άλλωστε, ενθυμούμαστε τον “ελαφρώς επεξεργασμένο” σοβιετικό “ήρωα” με τα κλεμμένα ρολόγια στο Ράϊχσταγκ (ιδέ εδώ), καθώς επίσης και τους εγχώριους ψευτο-ήρωες της αριστεράς, τον Γλέζο, τον Βελουχιώτη, τον Μπελογιάννη (τον “άνθρωπο με το γαρίφαλο”), τους “ήρωες του πολυτεχνείου” κτλ. Η τακτική των μπολσεβίκων παραμένει πάντοτε η ίδια, όπως ίδια παραμένει και η διαχρονική τάση της ελληνικής πατριδοκάπηλης (ακρο)δεξιάς να αποτίνει δουλοπρεπώς φόρο τιμής σε όλους αυτούς, να προσπαθεί απεγνωσμένα να τους οικειοποιηθεί —πόσες φορές άραγε ακούσαμε για “εθνικιστή”/“ΕΟΝίτη” Γλέζο που κατέβασε την γερμανική σημαία;— και να τους μιμηθεί (Ζέρβας κ.ά.). Ο μπολσεβικισμός ρίχνει το αγκίστρι με το δόλωμα και οι ιδεολογικά λιμασμένοι εγχώριοι ακροδεξιοί τσιμπάνε αμέσως.




Αυτή είναι δυστυχώς η τραγελαφική κατάσταση στην σύγχρονη, μεταπολΗΣτευτική Ελλάδα της ιδεολογικής κυριαρχίας της αριστεράς, των νεομπολσεβίκων κατσαπλιάδων και των χθαμαλών ακροδεξιών μιμητών τους. Και ο κατήφορος δεν φαίνεται να έχει τελειωμό…  


Σημειώσεις:

(*1) Για τον καταλυτικό ρόλο των Εβραίων στην υπόθεση Τσε Γκεβάρα ιδέ σημειώσεις (*5) και (*6). Ένα από τα αρκετά προβληματικά σημεία του βιβλίου του Πατσέπα είναι ότι δεν τους κατονομάζει ευθέως, ενώ όλως περιέργως (και υπόπτως) υιοθετεί το σαθρό αφήγημα περί “αριστερού αντισιωνισμού”! 
(*2) Θεολογία της απελευθέρωσης: Πολιτικοθρησκευτικό επαναστατικό κίνημα που έκανε την εμφάνιση του την δεκαετία του 1970 ανάμεσα σε ορισμένους κύκλους Καθολικών Λατινοαμερικανών. Σύμφωνα με πολλές μαρτυρίες, δημιουργήθηκε από την KGB στα πλαίσια της εκστρατείας της Ε.Σ.Σ.Δ. για την εξαγωγή του κομμουνισμού στην Κεντρική και Νότια Αμερική. Ο Πατσέπα αναφέρει σχετικά: “Στα 1950 και 1960, οι περισσότεροι Νοτιαμερικανοί ήσαν φτωχοί, θρησκευόμενοι αγρότες που είχαν αποδεχθεί το status quo, και ο Χρουστσόφ είχε την πεποίθηση ότι θα μπορούσαν να προσηλυτισθούν στον κομμουνισμό διαμέσου της έξυπνης παραχάραξης της θρησκείας. Το 1968, η KGB κατόρθωσε να χειραγωγήσει μια ομάδα αριστερών Νοτιαμερικανών Καθολικών επισκόπων στο να διοργανώσουν ένα συνέδριο στο Μεδεγίν, στην Κολομβία. Κατόπιν αιτήματος της KGB, η DIE υπό τον γράφοντα παρείχε υλικοτεχνική υποστήριξη στους οργανωτές. Ο επίσημος στόχος του συνεδρίου ήταν η βοήθεια για την εξάλειψη της φτώχειας στην Λατινική Αμερική. Ο αδήλωτος στόχος ήταν η νομιμοποίηση ενός κατασκευασμένου από την KGB θρησκευτικού κινήματος υπό την ονομασία “Θεολογία της Απελευθέρωσης,” του οποίου ο μυστικός στόχος ήταν να υποκινήσει τους φτωχούς της Λατινικής Αμερικής στο να εξεγερθούν ενάντια στην “θεσμοθετημένη βία της φτώχειας” που απέρρεε από τις Ηνωμένες Πολιτείες.” Το μαρξιστικό κι αντιδογματικό περιεχόμενο της θεωρίας, καθώς κι εχθρότητα προς την θεσμική Εκκλησία (η οποία καταδικάζεται ως “όργανο της άρχουσας τάξης” κτλ) προκάλεσαν οξύτατες αντιδράσεις στο Βατικανό, με αποτέλεσμα την καταδίκη του κινήματος από τον Πάπα Iωάννη Παύλο το 1980. H θεωρία παρ’ όλα αυτά εξακολουθεί μέχρι σήμερα να έχει περιορισμένη απήχηση σε μεμονωμένους αριστερούς κληρικούς, ενώ ο Πάπας Φραγκίσκος (που ως γνωστόν προέρχεται από την Νότιο Αμερική) έχει εκδηλώσει πλειστάκις την συμπάθειά του για αυτή.
(*3) DIE: Διεύθυνση Πληροφοριών Εξωτερικού της Σεκιουριτάτε.
(*4) Régis Debray: Γάλλος κομμουνιστής συμμορίτης, τρομοκράτης, μαρξιστής “διανοούμενος” και πράκτορας της KGB. Όπως πληροφορεί ο Πατσέπα (σελ. 53): “Ο Ντεμπρέ αφιέρωσε την ζωή του στην εξαγωγή του κομμουνισμού τύπου Κούβας στην Νότιο Αμερική, όμως λίγους μήνες αφότου εξέδωσε το βιβλίο του [“Επανάσταση Μέσα Στην Επανάσταση”], μια βολιβιανή μονάδα των ειδικών δυνάμεων εκπαιδευμένη από τις ΗΠΑ τον συνέλαβε στην Βολιβία μαζί με όλη την ομάδα ανταρτών υπό την διοίκηση του Τσε Γκεβάρα. Ο Τσε καταδικάσθηκε σε θάνατο και εκτελέσθηκε για τρομοκρατία και δολοφονίες κατά συρροήν. Ο Ντεμπρέ καταδικάσθηκε σε κάθειρξη τριάντα ετών, αλλά απελευθερώθηκε μετά από τρία έτη κατόπιν επίμονων παρεμβάσεων του Σάρτρ. Την δεκαετία του 1980, ο Ντεμπρέ υπηρέτησε ως σύμβουλος για τις υποθέσεις Νοτίου Αμερικής δίπλα στον Γάλλο πρόεδρο Φρανσουά Μιτερράν. Ύστερα από αυτό, ο Ντεμπρέ αφοσιώθηκε στην διασπορά του μίσους κατά των Ηνωμένων Πολιτειών.”        
(*5) Η εν λόγω φωτογραφία του Τσε Γκεβάρα δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά από έναν πράκτορα της KGB, τον Ι. Λαβρέτσκυ, που δρούσε υπό κάλυψη  ως συγγραφέας, σε βιβλίο του υπό τον τίτλο “Ερνέστο Τσε Γκεβάρα,” το οποίο η KGB επεξεργάστηκε και εξέδωσε ως Ι. Λαβρέτσκυ, “Ερνέστο Τσε Γκεβάρα” (Μόσχα, 1976). Η KGB τιτλοφόρησε την διάσημη φωτογραφία “Guerrillero Heroico” (Ηρωικός Αντάρτης) και την διέδωσε σ’ όλη την Νότιο Αμερική —την περιοχή επιρροής της Κούβας. Ο Ιταλοεβραίος εκατομμυριούχος μεγαλοεπιχειρηματίας Τζιαντζιάκομο Φελτρινέλλι (Giangiacomo Feltrinelli), σκληρός κομμουνιστής και πράκτορας της KGB, πλημμύρισε την υπόλοιπη υφήλιο με την εικόνα του Τσε τυπωμένη σε αφίσες και καλοκαιρινές μπλούζες. Από την μια μέρα στην άλλη, ο τρομοκράτης Τσε έγινε διεθνές σύμβολο της αριστεράς. Ο δε Φελτρινέλλι έγινε και ο ίδιος τρομοκράτης και σκοτώθηκε ενώ τοποθετούσε έναν εκρηκτικό μηχανισμό έξω από το Μιλάνο το 1972.
(*6) Το επεξεργασμένο από την KGB ημερολόγιο του Τσε Γκεβάρα, με πρόλογο του Φιντέλ Κάστρο, εκδόθηκε για πρώτη φορά από τον εβραϊκό εκδοτικό Grove Press της Νέας Υόρκης. Ο ίδιος εκδοτικός οίκος εξέδιδε μεταξύ άλλων έργα του γνωστού νέγρου μουσουλμάνου ηγέτη Μάλκολμ Χ, του διάσημου αντιφασίστα δραματουργού Μπέρτολντ Μπρέχτ και άλλων περιθωριακών μαρξιστών “διανοουμένων.” Ο ιδιοκτήτης και διευθυντής της Grove Press ήταν ο ζάπλουτος Εβραίος μεγαλοεπιχειρηματίας Barney Rosset, ο οποίος, κατά δήλωσή του, υπήρξε φανατικός κομμουνιστής και σιωνιστής.       
(*7) Jeremiah Right: Αφροαμερικανός προτεστάντης πάστορας, γνωστός για την στήριξή του στον Μπαράκ Ομπάμα, καθώς και για ποικίλες αντιαμερικανικές και αντι-λευκές δηλώσεις.    


Ristorante Verona