Παρασκευή 23 Απριλίου 2021

ΝΕΑ ΕΚΔΟΣΗ ΑΠΟ ΤΗ ΘΟΥΛΗ: ΝΙΚΗΡΑΤΟΣ




Συγγραφέας: Ευανθία Καΐρη

Εκδόσεις: Θούλη

Επιμέλεια, πρόλογος: Μανώλης Στρατάκης

Σελίδες: 72

ISBN: 978-618-5317-13-3


Νικήρατος: Ένα θεατρικό έργο για την Έξοδο του Μεσολογγίου

Το τρίπρακτο δράμα «Νικήρατος» αναφέρεται σε ένα από τα πιο δραματικά επεισόδια της Επανάστασης του 1821, στην Έξοδο και το Ολοκαύτωμα του Μεσολογγίου. Κατέχει πολλές πρωτιές: είναι το πρώτο θεατρικό έργο που εκδόθηκε στη νεότερη Ελλάδα, και το πρώτο θεατρικό έργο που αναφέρεται στον Αγώνα των Ελλήνων για την Ανεξαρτησία. Είναι, επίσης, το πρώτο που ανέβηκε σε σκηνή από την Επανάσταση και μετά, και το πρώτο θεατρικό έργο Ελληνίδας, από την αρχαία ακόμη εποχή, που παρουσιάστηκε στο κοινό. Η συγγραφέας του, αδελφή του λόγιου και αγωνιστή Θεόφιλου Καΐρη, θεωρείται η πρώτη Ελληνίδα διανοούμενη του νεότερου κράτους. Πρόκειται, λοιπόν, για ένα πολύ σημαντικό έργο. 

    Γράφτηκε το 1826, και ήταν ήδη ολοκληρωμένο και κυκλοφόρησε τον Ιούλιο, μόλις τρεις μήνες μετά την Έξοδο. Αυτή η άμεση χρονική σύνδεση με το ιστορικό γεγονός το καθιστά συγκλονιστικά δραματικό, ενώ συγχρόνως αποτελεί γνήσια και πολύτιμη πηγή ιστορικών πληροφοριών και της επικρατούσης τότε ατμόσφαιρας: το πάθος για την ελευθερία, το μίσος για τους Τούρκους, ο ηρωισμός, η αυτοθυσία των γυναικών (ομάδα των οποίων μαζί με τα παιδιά τους εμφανίζεται στο έργο ως αρχαίος χορός), η στάση των Ευρωπαίων, οι προτάσεις του Γάλλου απεσταλμένου του Ιμπραήμ για συνθηκολόγηση - «αισχρά συνθήκη», αλλά και οι ανδρείοι φιλέλληνες· τα τραγικά διλήμματα, η ελπίδα ότι οι πολιορκημένοι θα ξεφύγουν από την πείνα που τους μαστίζει, γιατί ελληνικά πλοία έσπασαν τον κλοιό, η ματαίωση, η έξοδος ως η μοναδική διέξοδος, η επίκριση αυτών που διστάζουν να προσφέρουν τη ζωή τους για την πατρίδα («εθνοκατάρατοι» «Τούρκοι»), η προδοσία, η μανιασμένη μάχη από τους ημιθανείς στρατιώτες που αντιστέκονται, και λίγο πριν το τέλος και την κορύφωση του δράματος μια συγκλονιστική προφητεία.




RV

Πέμπτη 22 Απριλίου 2021

Ashes in the Snow

 



Πρόκειται για την κινηματογραφική μεταφορά του μυθιστορήματος “Between Shades of Gray” της λιθουανικής καταγωγής Αμερικανίδας συγγραφέως, Ruta Sepety. Η υπόθεση του έργου, είναι εμπνευσμένη από μαρτυρίες συγγενών της και άλλων επιζησάντων της γενοκτονίας της Βαλτικής και τοποθετείται εν έτει 1941, κατά την διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. 

Μία 16χρονη ανερχόμενη καλλιτέχνιδα και η οικογένειά της απελαύνονται στην Σιβηρία εν μέσω των βίαιων διωγμών που έχει κηρύξει η σοβιετική Ρωσία ως μέρος της εκκαθάρισης των χωρών της Βαλτικής. Όμως το πάθος μιας κοπέλας για τέχνη και η άσβεστη ελπίδα της να βρει δημιουργική διέξοδο μπορεί να την φέρουν πιο κοντά στο όνειρό της.


 

RV

132 μ.Χ.

 


RV

Τρίτη 20 Απριλίου 2021

132 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ ΑΔΟΛΦΟΥ ΧΙΤΛΕΡ

 


Χρόνια πολλά σε όλους τους Εθνικοσοσιαλιστές και Εθνικοσοσιαλίστριες. Το απόγευμα της 20ής Απριλίου 1889 στο Μπραουνάου πήρε σάρκα και οστά η Μεγάλη Λευκή Ελπίδα. 

Η αλήθεια είναι ότι η μνήμη του Αδόλφου Χίτλερ παραμένει ζωντανή και χωρίς πιστούς, δεν τους έχει ανάγκη. 

Συνέχεια εδώ


RV

132 μ.Χ.

 


 

 
RV

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΘΝΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΘΝΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΤΡΙΕΣ

 

20 Απριλίου 1889 - 20 Απριλίου 2021

132 μ.Χ.



RV


Δευτέρα 19 Απριλίου 2021

Δευτέρα 12 Απριλίου 2021

Συμμορίες Αράβων βιαστών κυνηγούν κοπέλες στους δρόμους του Βερολίνου

 



Πρώην Ιρακινός αστυνομικός βίασε και 14χρονο κορίτσι

Συμμορίες ατόμων αραβικής καταγωγής, κυρίως από το Ιράκ, κυκλοφορούν στους δρόμους του Βερολίνου, επιτίθενται σε νεαρές γυναίκες, οι οποίες στη συνέχεια βρίσκονταν βιασμένες. Τώρα ένας από αυτούς, ένας άντρας που εργάστηκε ως αστυνομικός στη χώρα του, καταδικάστηκε σε φυλακή.

Ο Ιρακινός, 33χρονος Wisam B., καταδικάστηκε σε 13 χρόνια και 6 μήνες φυλάκιση για πέντε βιασμούς. Μεταξύ των θυμάτων ήταν ένα 14χρονο κορίτσι και μια νεαρή γυναίκα που κατάφερε να δελεάσει μετά από γνωριμία σε ένα νυχτερινό κέντρο διασκέδασης.

Η γυναίκα πείστηκε να τον συνοδεύσει στο σπίτι, επειδή τον λυπήθηκε όταν της είπε πόσο δύσκολο ήταν για αυτόν να αφήσει το σπίτι του πριν φύγει για τη Γερμανία.

Οι τρεις τελευταίοι βιασμοί διαπράχθηκαν από τον Wisam μαζί με έναν αριθμό άλλων Ιρακινών ανδρών που επέλεξαν σχεδόν τυχαία τα θύματά τους στους δρόμους. Οι γυναίκες απήχθησαν και μετά βιάστηκαν.

Ένα από τα θύματα ήταν μια Αυστραλή γυναίκα που, μαζί με το φίλο της, πίστευε ότι το αυτοκίνητο των βιαστών ήταν ταξί Uber. Ο σύντρoφός της πετάχτηκε έξω από το αυτοκίνητο ενώ κρατούσαν την κοπέλα και την βίaζαν στο πίσω κάθισμα.

Μια νεαρή γυναίκα φοιτήτρια πήγαινε στο σπίτι της όταν αναγκάστηκε με τη βία να μπει σε αυτοκίνητο, όπου βιάστηκε επίσης. Πρώτα στο αυτοκίνητο και μετά σε ένα από τα σπίτια των δραστών. Για τέσσερις ώρες συνολικά, η γυναίκα κρατήθηκε αιχμάλωτη και βιάστηκε ομαδικά. Ο δικαστής μίλησε για «τέσσερις ώρες κόλασης», «φόβο θανάτου» και σοβαρές ψυχολογικές συνέπειες.

Το τελευταίο θύμα ήταν μια 21χρονη γυναίκα που την “ψάρεψαν” στο νυχτερινό κέντρο διασκέδασης Berghain. Στη γυναίκα δόθηκαν πρώτα χαπάκια και βιάστηκε πριν πεταχτεί έξω από το αυτοκίνητο με σοβαρούς τραυματισμούς στην κοιλιά.

"Οι κατηγορούμενοι κατέστρεψαν τη ζωή πέντε νεαρών γυναικών", δήλωσε ο δικαστής.

Ο δικαστής έκρινε επίσης ότι οι ενέργειες του Wisam χαρακτηρίστηκαν από βαθιά περιφρόνηση για τις γυναίκες και «σαδιστικούς ισχυρισμούς για εξουσία».

Στις 8 Απριλίου, ξεκίνησε η δίκη ενός άλλου Ιρακινού άνδρα που κατηγορείται ότι συμμετείχε στις τρεις βιασμούς.

Πηγή


RV


Κυριακή 11 Απριλίου 2021

Η ηρωική έξοδος του Μεσολογγίου

 

François-Émile de Lansac, Épisode du siège de Missolonghi (1827)


Ήταν Σάββατο 10 Απριλίου 1826 προς Κυριακή 11. Το Μεσολόγγι από τον Μάρτιο, που είχε γίνει αδύνατος ο εφοδιασμός της πόλης με τρόφιμα, το θέριζε η πείνα και οι αρρώστιες. Την πόλη πολιορκούσε ο Ιμπραήμ. Οι γενναίοι υπερασπιστές της κρατούσαν ακόμη ψηλά τις σημαίες τής Επανάστασης και απέρριπταν τις ατιμωτικές προτάσεις συνθηκολόγησης. Η πόλη δεν παραδιδόταν. Η φρουρά του Μεσολογγίου κρατούσε. Όμως η ασιτία έφερνε τον θάνατο. Για τη νύχτα αυτή είχε αποφασιστεί ηρωική έξοδος των κατοίκων, αμάχων και μαχητών, με σχέδιο για τη διάσπαση των εχθρικών γραμμών. Όσοι δεν μπορούσαν και κάποιοι που δεν ήθελαν να εγκαταλείψουν την πόλη συγκεντρώθηκαν σε μια πυριτιδαποθήκη με αρχηγό τον Χρήστο Καψάλη, αποφασισμένοι να μην παραδοθούν. Το σχέδιο της Εξόδου προδόθηκε από έναν ξένο, η ταυτότητα και εθνικότητα του οποίου παραμένει άγνωστη... Καθώς οι κάτοικοι, άοπλοι και ένοπλοι, επιχειρούσαν την έξοδο, τα εχθρικά στρατεύματα, που είχαν προειδοποιηθεί, επιτέθηκαν με αγριότητα και βαρβαρότητα. Ακολούθησε σφαγή. Όταν το πρωί της Κυριακής οι Τούρκοι μπήκαν στην πόλη και έσφαζαν και αιχμαλώτιζαν, πολλές μητέρες εξεδήλωναν την ύψιστη αγάπη για τα παιδιά τους,  σκοτώνοντάς τα οι ίδιες, ρίχνοντάς τα στα πηγάδια της πόλης για να τα γλυτώσουν από τους εχθρούς. Ο Χρήστος Καψάλης ανατίναξε την πυριτιδαποθήκη παίρνοντας στον θάνατο και Τούρκους. 

Ανάμεσα στους φιλέλληνες που πολεμούσαν στο πλευρό των Ελλήνων ήταν ο Ελβετός Ιωάννης Μάγερ, ο οποίος σκοτώθηκε επίσης κατά την έξοδο μαζί με την Ελληνίδα γυναίκα του και τα δυο παιδιά τους. Σε μια επιστολή* του στον συνταγματάρχη Στάνχοπ φαίνεται η κατάσταση των πολιορκημένων τις ημέρες εκείνες αλλά και το θάρρος τους.

Συνέχεια εδώ


RV


Τρίτη 6 Απριλίου 2021

ΑΝ ΜΟΝΟ...

 



ΑΝ η Ελλάδα είχε συνταχθεί με τον Άξονα, θα είχε συμμετάσχει στη μεγάλη Σταυροφορία κατά του μπολσεβικισμού, στη μεγάλη Μάχη για την Ευρώπη και τον Δυτικό Πολιτισμό. Παρά την ήττα, το κράτος μας θα ήταν αξιοσέβαστο, ακόμη μέχρι και σήμερα, ίσως κυρίως σήμερα. Και αυτό γιατί όλοι θα αναγνώριζαν την αξία, τη ζωτικότητα, τη δύναμη, την αποφασιστικότητα, τις φιλοδοξίες ενός μικρού κράτους με μεγάλο παρελθόν, γιατί η μικρή σε μέγεθος Ελλάδα θα είχε προσπαθήσει να αλλάξει τον κόσμο.  Θα μας υπολόγιζαν ακόμη και σήμερα, θα μας είχαν ικανούς για μεγάλους και παράτολμους αγώνες, θα έβλεπαν σε εμάς τους συνεχιστές των αρχαίων Ελλήνων και δεν θα απορούσαν τι σχέση έχουμε με εκείνους. Και θα μας φοβούνταν, δεν θα μπορούσαν να προβλέψουν τις αντιδράσεις μας. 

Συνέχεια εδώ


RV


Η Συνωμοσία κατά της Νορβηγίας και η 6η Απριλίου 1941

 

Η περίοδος που άρχισε με την κήρυξη του πολέμου από την Αγγλία και Γαλλία στη Γερμανία (Σεπτέμβριος 1939) μέχρι τη γερμανική επέμβαση στη Νορβηγία στις 9-10 Απριλίου 1940  ονομάστηκε "ψευτοπόλεμος", επειδή κατά τη διάρκειά της δεν συνέβησαν κάποια σημαντικά γεγονότα μεταξύ των εμπόλεμων χωρών. Κι αυτό διότι ο Αδόλφος Χίτλερ δεν ήθελε να γενικευτεί ο πόλεμος και να εξελιχθεί σε ευρωπαϊκό. Οι περισσότερες κινήσεις των εμπόλεμων δυνάμεων αυτή την περίοδο συνέβησαν στο παρασκήνιο. 

Λίγα έως ελάχιστα έχουν γραφτεί σχετικά με τη λεγόμενη "εισβολή στη Νορβηγία",  και ειδικότερα για τα γεγονότα που είχαν προηγηθεί και που ανάγκασαν τον Αδόλφο Χίτλερ να επιτεθεί με ταχύτατες κινήσεις στη χώρα, πριν προλάβουν οι Γαλλοβρετανοί.  

Συγκεκριμένα, μετά το τέλος του γερμανοπολωνικού πολέμου, ο Αδόλφος Χίτλερ έκανε μια δημόσια πρόταση ειρήνης στη Βρετανία και τη Γαλλία (1). Περισσότερο απευθυνόταν στη Βρετανία, ελπίζοντας ότι την αποδοχή των Βρετανών θα την ακολουθούσαν και οι Γάλλοι. Όμως, οι συμμαχικές δυνάμεις ήθελαν να γενικευτεί ο πόλεμος και έτσι αγνόησαν την πρόταση ειρήνης. Ο Χίτλερ είχε καταλήξει στο συμπέρασμα ότι ένας παρατεταμένος ευρωπαϊκός πόλεμος θα εξαντλούσε τους πόρους και τα υλικά αγαθά της Γερμανίας και θα την εξέθετε σε μια επίθεση από την μπολσεβικική Ρωσία. Από την άλλη, η βρετανική κυβέρνηση σχεδίαζε να εμποδίσει τον ανεφοδιασμό της Γερμανίας από τα σιδηρομεταλλεύματα της Σκανδιναβίας και ειδικότερα της Σουηδίας, ο οποίος γινόταν μέσω Νορβηγίας, όπως επίσης και να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις  για ένα πραξικόπημα εις βάρος του νορβηγικού λαού αλλά και του Ράιχ (2).

Ουίνστον Τσώρτσιλ: ένας από τους
κύριους υποκινητές του πολέμου

Ο Τσώρτσιλ στα απομνημονεύματά του (17) αναφέρει  ότι έπεισε  το πολεμικό συμβούλιο να εκπονήσει κάποια επιτελικά σχέδια σχετικά με τον αποκλεισμό και την τοποθέτηση υδάτινου ναρκοπεδίου στα χωρικά ύδατα της Νορβηγίας, κάτι που θα ενέπλεκε τη χώρα αυτή στον πόλεμο, και μάλιστα με την πλευρά των Συμμάχων, σε αντίθεση με τον Χίτλερ που ήθελε να παραμείνει η Νορβηγία ουδέτερη. Αν η μεταφορά του σιδηρομεταλλεύματος από το Νάρβικ  προς τη Γερμανία σταματούσε, θα καταστρεφόταν η κατασκευαστική δυνατότητα των γερμανικών εργοστασίων  και η παραγωγή θα σταματούσε. Έδωσε επίσης εντολή να οργανωθεί μια απόβαση των βρετανικών δυνάμεων στο Νάρβικ που οδηγούσε στα μεταλλεία Γκαλιβάρε της Σουηδίας με σκοπό την κατάληψή τους (3). Ο Τσώρτσιλ διαβεβαίωσε επίσης τον πρωθυπουργό Τσάμπερλεν στις 16 Δεκεμβρίου 1939, ότι είχαν περισσότερα να κερδίσουν από μια τέτοια εμπλοκή.  Η επιχείρηση θα γινόταν με πρόσχημα την παροχή στρατιωτικής βοήθειας προς τη Φινλανδία, στην οποία είχε εισβάλει η Σοβιετική Ένωση από τις 30 Νοεμβρίου 1939, ο πραγματικός σκοπός όμως δεν ήταν αυτός, αλλά ήταν η διακοπή του ανεφοδιασμού της Γερμανίας και η περικύκλωσή της (4)(16).


Ο αξιωματικός και Υπουργός Άμυνας της
Νορβηγίας Βίντκουν Κουϊσλινγκ 

Εκείνη την εποχή έφτασε στη Γερμανία, ο Νορβηγός πρώην Υπουργός Άμυνας Βίντκουν Κουΐσλινγκ, ο οποίος τόνισε τον κίνδυνο σκηνοθέτησης από τη Βρετανία ενός πραξικοπήματος στη Νορβηγία και ζήτησε τη συνδρομή της Γερμανίας για να οργανώσει ο ίδιος ένα πραξικόπημα στη χώρα του, προτού προλάβουν οι Βρετανοί. Μόλις πετύχαινε το σχέδιο αυτό, ο Κουΐσλινγκ θα καλούσε τη Γερμανία να εισέλθει στο έδαφος της Νορβηγίας για να την προστατεύσει από τη Βρετανία. Συναντήθηκε με τον Χίτλερ, αλλά όπως φαίνεται στα πρακτικά των συζητήσεών τους, ο τελευταίος δεν θέλησε να αναμιχθεί και κατέληξαν στο ότι έπρεπε η Νορβηγία να παραμείνει ουδέτερη.  Ένα μήνα μετά, τον Ιανουάριο του 1940, όπως προκύπτει από τα πολεμικά ημερολόγια του Γερμανικού Ναυτικού, η απόφαση για ουδετερότητα της Νορβηγίας παρέμενε (5) (14).


Παρόμοια σχέδια με τα βρετανικά φαίνεται ότι οργάνωνε και η άλλη συμμαχική δύναμη, η Γαλλία. Στις 15 Ιανουαρίου 1940 ο Γάλλος στρατηγός Γκαμελέν παρέδωσε ένα υπόμνημα στον Πρωθυπουργό Ντελαντιέ  σχετικά με τη Νορβηγία, στο οποίο παρουσίαζε ένα στρατηγικό σχέδιο απόβασης γαλλικών δυνάμεων στο Πετσάμο και κατάληψης των λιμένων και αεροδρομίων της δυτικής ακτής της Νορβηγίας (6).

Ο Στρατηγός Γκαμελέν, αρχηγός του επιτελείου
της Εθνικής Αμύνης της Γαλλίας


Τα παραπάνω βρετανικά και γαλλικά σχέδια ανάγκασαν τον Χίτλερ στις 5 Φεβρουαρίου 1940 να απομακρυνθεί από την επιθυμία  και απόφασή του να παραμείνει ουδέτερη η Νορβηγία, διότι ήταν υποχρεωμένος να αναλάβει δράση προκειμένου να μην περικυκλωθεί από τις συμμαχικές δυνάμεις και χάσει τον ανεφοδιασμό των σιδηρομεταλλευμάτων. Έτσι, ζήτησε από τους στρατηγούς του να προετοιμάσουν ένα σχέδιο κατάληψης της Νορβηγίας πριν προλάβουν οι Γαλλοβρετανοί (7).


Λίγες ημέρες μετά, στις 16 Φεβρουαρίου 1940,  βρετανικά πλοία επιτέθηκαν στο γερμανικό εμπορικό πλοίο "Άλτμαρκ", το οποίο κατέφυγε στα νορβηγικά φιόρδ. Ο Χίτλερ βεβαιώθηκε ότι η νορβηγική κυβέρνηση είχε συνάψει κάποια συμφωνία με τους Βρετανούς. Κατά τους Γερμανούς Ναυάρχους, το  συμβάν με το Άλτμαρκ ήταν  αποφασιστικό για την μεταστροφή του Χίτλερ. (10)(15)

Στις 21 Φεβρουαρίου, ο Γάλλος Πρωθυπουργός Ντελαντιέ επέμενε ότι η υπόθεση του Άλτμαρκ έπρεπε να χρησιμοποιηθεί ως πρόσχημα για την κατάληψη των λιμένων της Νορβηγίας και η συμμαχική προπαγάνδα θα κατάφερνε να εκμεταλλευτεί το γεγονός, αφού το πλοίο μετέφερε Βρετανούς αιχμαλώτους που είχαν ναυαγήσει (8).

 

Στις 28 Μαρτίου 1940  ο Γάλλος πολιτικός  Πωλ Ρεϊνώ ανέλαβε τη θέση του Ντελαντιέ και συναντήθηκε με τον Τσάμπερλεν για να συμφωνήσουν την επιθετική στρατηγική που θα ακολουθούσαν. Κατέληξαν στη ναρκοθέτηση των χωρικών υδάτων της Νορβηγίας, χωρίς να ζητήσουν την γνώμη της νορβηγικής κυβέρνησης. Παράλληλα γαλλοβρετανικές δυνάμεις θα αποβιβάζονταν στο Νάρβικ, στο Τροντχάιμ, στο Μπέργκεν και στο Στάβανγκερ. Η Γαλλική Επιτροπή Πολέμου, όμως, δεν συμφωνούσε στη ναρκοθέτηση, φοβούμενη αντίποινα από την πλευρά της Γερμανίας στα γαλλογερμανικά σύνορα, όπως είχε συμβεί στην περίπτωση της Ρηνανίας το 1936. Έτσι οι επιχειρήσεις αναβλήθηκαν ως την 8η Απριλίου, οπότε ο Τσώρτσιλ θα συναντούσε Γάλλους αξιωματούχους για να τους πείσει να δεχτούν το σχέδιο.

Την 1η Απριλίου 1940 ο Χίτλερ είχε ήδη λάβει την απόφασή του και διέταξε να αρχίσει η εισβολή στις 9 Απριλίου, τις πρώτες πρωινές ώρες, με την ονομασία Weserübung. Πράγματι, έτσι συνέβη. H γερμανική στρατιωτική επέμβαση ολοκληρώθηκε στις 10 Ιουνίου. Ο Χίτλερ είχε προλάβει τους Γαλλοβρετανούς.



Γερμανικά μεταγωγικά Junkers Ju52 υπερίπτανται
της Κοπεγχάγης στις 9 Απριλίου 1940
 
Νορβηγία, μάχη για ένα φλεγόμενο χωριό


Μετά το τέλος του Β΄Ππ, οι Γερμανοί στρατηγοί κατηγορήθηκαν στη Δίκη της Νυρεμβέργης για τον σχεδιασμό και την επίθεση στη Νορβηγία. Επρόκειτο για άλλο ένα ψέμα των νικητών, αφού από τα λίγα που προαναφέρθηκαν και που αποτελούν αδιάψευστα ιστορικά γεγονότα προκύπτει ότι ο Χίτλερ επεδίωξε την ουδετερότητα της Νορβηγίας, διότι δεν ήθελε να γενικευθεί ο πόλεμος στην Ευρώπη, γι' αυτό άλλωστε δεν δέχθηκε και την πρόταση του Κουΐσλινγκ. Οι πρώτοι που σχεδίασαν επιχειρήσεις κατά της Νορβηγίας ήταν οι Σύμμαχοι (11), με τους παραπάνω σκοπούς κατά της Γερμανίας. Ο μοναδικός λόγος της επέμβασης του Χίτλερ στη Νορβηγία ήταν να προλάβει τις ολέθριες συνέπειες που θα είχε για τη Γερμανία η εμπλοκή της χώρας αυτής στον πόλεμο με την πλευρά των Συμμάχων (περικύκλωση Γερμανίας και διακοπή ανεφοδιασμού της).

Μια παρόμοια συνωμοσία από τους Βρετανούς συνέβη και στην Ελλάδα για να εισέλθει στον Β'Ππ με την πλευρά των συμμάχων (18) και να επεκταθεί ο πόλεμος στα Βαλκάνια. 

Ειδικότερα:


Μετά την επιτυχημένη γερμανική επέμβαση στη Νορβηγία, ακολούθησε η νικηφόρος γερμανική εκστρατεία στη Γαλλία, κατά την οποία διαλύθηκε η ευρισκόμενη στη χώρα αυτή αγγλική εκστρατευτική δύναμη, και τα υπολείμματά της και στη Γαλλία και στη Νορβηγία εκδιώχθηκαν πίσω στη Μ. Βρετανία. Έτσι, το ηπειρωτικό κομμάτι της Ευρώπης απηλλάγη πλήρως από βρετανικά στρατεύματα. Αυτό είναι πολύ σημαντικό να το έχει κανείς υπ' όψιν του, προκειμένου να αντιληφθεί τον ρόλο που έπαιξε το ελληνικό κράτος υπέρ της Μ. Βρετανίας.

Όπως είναι γνωστό από τις 28 Οκτωβρίου 1940 η Ελλάδα βρισκόταν σε πόλεμο με την Ιταλία. Η εθνικοσοσιαλιστική Γερμανία, παρά το γεγονός ότι η Ιταλία ήταν σύμμαχός της, όχι μόνον δεν επενέβη υπέρ της, αλλά προσπάθησε με προτάσεις ειρήνης να απομακρύνει την Ελλάδα από τον πόλεμο. Της προτάθηκε μάλιστα η προσάρτηση της Β. Ηπείρου και ως εγγύηση θα παρατασσόταν μεταξύ των εμπολέμων δυνάμεων ο γερμανικός στρατός. Και όλα αυτά υπό τον μοναδικό όρο να παραμείνει η Ελλάδα ουδέτερη. Όμως, η αγγλόδουλη μη έχουσα ουδεμία σχέση με τον ελληνικό λαό και τους πόθους του, κλίκα των Αθηνών αρνήθηκε την ειρήνη. Όπως προαναφέραμε, δεν υπήρχαν πλέον βρετανικά στρατεύματα στην Ευρώπη.  Η δε Ελλάδα ήταν μια χώρα στην οποία ουδείς των εμπολέμων είχε ζωτικά συμφέροντα, αφού ήταν τόσο μακριά από το πραγματικό θέατρο του πολέμου. Κι όμως, η αγγλόδουλη σπείρα που κυβερνούσε, και που ουσιαστικά είχε τοποθετηθεί από τους Άγγλους προ της ενάρξεως του πολέμου για να εξυπηρετεί τα συμφέροντά τους (συνεπώς το επιχείρημα ότι ο Μεταξάς δεν έφερε ευθύνη γιατί λίγο πριν είχε πεθάνει δεν ευσταθεί) κατέστησε την Ελλάδα το μοναδικό ευρωπαϊκό κράτος το οποίο επέτρεψε σε βρετανικά στρατεύματα να πατήσουν το πόδι τους σε ευρωπαϊκό έδαφος. Ανέλαβε λοιπόν πλήρως την ευθύνη της εμπλοκής της χώρας σε έναν πόλεμο, τον οποίο μάλιστα δεν μπορούσε σε καμία περίπτωση να φέρει εις πέρας. 


 Λίγες μόνον ημέρες μετά την 6η Απριλίου 1941 ο αγγλόδουλος Βασιλιάς και τα ανδρείκελα της κυβέρνησης που μας ενέπλεξαν στον πόλεμο, εγκατέλειψαν τη χώρα και τελευταία διαταγή τους ήταν να πεθάνουν οι Έλληνες στρατιώτες για να διασωθούν τα βρετανικά στρατεύματα.
Η συνέπεια των παραπάνω ήταν τα γερμανικά στρατεύματα να εισέλθουν στο ελληνικό έδαφος, κυνηγώντας τους Βρετανούς μέχρι την Κρήτη.
 Επίσημες και ακλόνητες αποδείξεις περί της εμπλοκής της Ελλάδας στον πόλεμο για χάρη της Βρετανίας παρουσιάζονται στο βιβλίο: ΕΠΙΣΗΜΑ ΕΓΓΡΑΦΑ ΕΠΙ ΤΗΣ ΡΗΞΕΩΣ ΜΕ ΤΗΝ ΓΙΟΥΓΚΟΣΛΑΒΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ στο οποίο γίνεται ξεκάθαρο ότι η Ελλάδα είχε καταστεί «έδρα ολοκλήρου της Υπηρεσίας Πληροφοριών και Προπαγάνδας της Αγγλικής Μυστικής Υπηρεσίας».
  Β.Τ.

 

Πηγές


1. Buchanan, Patrick ‘Pat’ Joseph (May 27, 2008), Churchill, Hitler, and The Unnecessary War: How Britain Lost Its Empire and the West Lost the World, New York: Crown page 290-294
2. Β Παγκόσμιος Πόλεμος, Λίντελ Χάρτ, σελ. 82-100
3. Β Παγκόσμιος Πόλεμος, Λίντελ Χάρτ, σελ. 82-100
4. Β Παγκόσμιος Πόλεμος, Λίντελ Χάρτ, σελ. 82-100
5. Β Παγκόσμιος Πόλεμος, Λίντελ Χάρτ, σελ. 82-100
6. Β Παγκόσμιος Πόλεμος, Λίντελ Χάρτ, σελ. 82-100
7. Β Παγκόσμιος Πόλεμος, Λίντελ Χάρτ, σελ. 82-100
8. Β Παγκόσμιος Πόλεμος, Λίντελ Χάρτ, σελ. 82-100
10. Ο πόλεμος του Χίτλερ, Ίρβινγκ, σελ. 367-388, εκδ. Γκοβόστη
11. Β Παγκόσμιος Πόλεμος, Λίντελ Χάρτ, σελ. 82-100
12. http://books.stonebooks.com/history/iceland.shtml
14.http://www.ibiblio.org/hyperwar/UN/UK/UK-NWE-Norway/UK-NWE-Norway-2.html
15.http://www.ibiblio.org/hyperwar/UN/UK/UK-NWE-Norway/UK-NWE-Norway-2.html
16. Ο Πόλεμος του Χίτλερ, Ίρβινγκ, σελ. 369, εκδ. Γκοβόστη
17. Απομνημονεύματα Ουίνστον Τσώρτσιλ
18. Η συνωμοσία της Αγγλίας κατά της Ελλάδας 1935-1944, Χονδροματίδης, εκδ. Θούλη


Ristorante Verona

Τετάρτη 31 Μαρτίου 2021

ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΡΟΥΖΒΕΛΤ

 


Μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα και απόλυτα εμπεριστατωμένη έρευνα και μελέτη, γραμμένη το 1940, η οποία εξετάζει την ιστορία των εβραίων στην Αμερική από την ανακάλυψή της και μετά –και όχι μόνο κατά την εποχή του Ρούζβελτ! Ο von Leers,  αναφέροντας πάντα τις πηγές του, ερευνά την εγκατάσταση των εβραίων στην Αμερική και τη σταδιακή αύξηση του αριθμού τους. Ακολούθως, αποκαλύπτει την ολοένα αυξανόμενη επιρροή τους στην πολιτική των Η.Π.Α. μέχρι του σημείου να κυβερνούν αυτοί πίσω από τον Ρούζβελτ, τον οποίον ώθησαν να συνταχθεί με τη Σοβιετική Ένωση και να πολεμήσει κατά της εθνικοσοσιαλιστικής Γερμανίας. Η επιρροή αυτή ασκήθηκε μέσω διαφόρων ενώσεων και επιτροπών, τις οποίες ο συγγραφέας κατονομάζει, επίσης μέσω των επεμβάσεων των ραβίνων αλλά και του ελέγχου του εγκλήματος. Ο  von Leers τεκμηριώνει απόλυτα τις αναφορές και τα συμπεράσματά του, βασίζεται σε εβραϊκές, κατά βάση, πηγές και αναφέρει τα ονόματα των σημαντικών εβραίων που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στις Η.Π.Α., από της ιδρύσεώς τους ως και το ξέσπασμα του Β΄Ππ.  Το ύφος είναι γλαφυρό και η συνεχής απόδειξη των ισχυρισμών τού συγγραφέα κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον τού αναγνώστη, και καθιστά τη μελέτη απαραίτητη για κάθε ερευνητή της ιστορίας και της πολιτικής. 

Το βιβλίο μπορείτε να το βρείτε εδώ


RV


Σάββατο 27 Μαρτίου 2021

Ελληνική Επανάσταση: η Επανάσταση για τη δημιουργία Έθνους-Κράτους

 


Peter von Hess (1792-1871) Έλληνες μάχονται ανάμεσα σε αρχαία ερείπια, 1829 

Ένα ενδιαφέρον άρθρο υπό τον τίτλο: ''Tο νόημα της Ελληνικής Επανάστασης'' το οποίο διαβάσαμε στο ηλεκτρονικό site της Καθημερινής  και θέλουμε να το μοιραστούμε μαζί σας.


Το ’21 αποτελεί το πρώτο επιτυχημένο εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα στον Παλαιό Κόσμο της Ευρώπης κατά τον 19ο αιώνα. Προηγούνται οι αντιαποικιακές επαναστάσεις των ΗΠΑ και (εν μέρει) της Νότιας Αμερικής. Αλλά στην Ευρώπη το μόνο παρόμοιο είναι η Γαλλική Επανάσταση, που οδήγησε όχι στην αποκατάσταση της γαλλικής δημοκρατίας, αλλά στη βραχύβια αυτοκρατορία του Ναπολέοντα και στην παλινόρθωση των μοναρχικών καθεστώτων από το 1815. Aλλες απόπειρες γίνονται σχεδόν ταυτόχρονα με την εθνεγερσία των Ελλήνων – στην Ισπανία και στην Ιταλία. Αλλά εις μάτην.

Οι Eλληνες, ωστόσο, χάρη στις εκκλήσεις που κάνει η ηγεσία τους για την υποστήριξη των λαών και των κυβερνήσεων της Ευρώπης, αλλάζουν την ιστορική πορεία όλης της ηπείρου – εφόσον αναγνωρίζεται για πρώτη φορά η πλήρης ανεξαρτησία του ελληνικού κράτους με πρωτόκολλο του Φεβρουαρίου του 1830. Από τότε, οι παρόμοιες αναγνωρίσεις καινούργιων εθνών-κρατών διαδέχονται η μία την άλλη: του Βελγίου το 1831, της Ιταλίας και της Γερμανίας το 1871, των υπόλοιπων βαλκανικών κρατών από το 1878 ώς το 1913, της Τουρκίας το 1923, και από τότε πάει λέγοντας. Oπως έχω υποστηρίξει αλλού, οι Eλληνες είναι οι πρωτοπόροι: η ελληνική ανεξαρτησία σημαδεύει την κρίσιμη καμπή από την παλιά Ευρώπη των πολυεθνικών αυτοκρατοριών προς την καινούργια (και σημερινή), που βασίζεται στην αυτοδιάθεση αυτόνομων εθνών-κρατών (ακόμα και μέσα στο πλαίσιο της Ε.Ε.). Δεν ξέρω για ποιο λόγο, αλλά το γεγονός αυτό δεν τονίζεται όπως έπρεπε, ούτε στη διεθνή ούτε, όσο ξέρω, στην ελληνική ιστοριογραφία. Aλλο νόημα του ’21 προκύπτει από τη διαχρονία του ελληνισμού. Tόσο πολύ έχουμε συνηθίσει την ιδέα της εθνικής αποκατάστασης, είτε ως «παλιγγενεσίας» είτε ως «συνέχειας» του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού, ώστε να επισκιάσει το γεγονός ότι ούτε στην αρχαιότητα ούτε κατά τον Μεσαίωνα δεν υπήρχε τίποτε παρόμοιο με το ελληνικό έθνος-κράτος όπως διαμορφώνεται ως αποτέλεσμα της Επανάστασης.

Παρ’ όλες τις αξιοθαύμαστες επιτυχίες τους σε τόσους άλλους τομείς, οι αρχαίοι ποτέ δεν κατάφεραν να εφεύρουν ένα σύστημα ικανό να ρυθμίσει τις διακρατικές σχέσεις των πόλεων-κρατών τους. Η εμμονή στην «αυτονομία» της καθεμιάς είχε ως αποτέλεσμα την απορρόφησή τους πρώτα από το (ελληνικό κι αυτό, βέβαια) βασίλειο των Μακεδόνων και στη συνέχεια από τους Ρωμαίους. Αργότερα, το Βυζάντιο υπήρξε ως κράτος, και μάλιστα ως αυτοκρατορία, για πολλούς αιώνες, χωρίς να αυτοπροσδιοριστεί επισήμως ως «Ελλάδα» ή να χαρακτηρίσει τους κατοίκους του «Eλληνες», παρά το γεγονός ότι η γλώσσα και η παιδεία τους ήταν η ελληνικές. Αυτός είναι άλλος λόγος που η αποκατάσταση και η εμπέδωση του έθνους-κράτους από τη δεκαετία του 1820 είναι τόσο φοβερό κατόρθωμα – ένα κατόρθωμα, ας μην ξεχάσουμε, που ανήκει στους νεότερους, όχι στους αρχαίους.

Πηγή


RV


Πέμπτη 25 Μαρτίου 2021

200 ΧΡΟΝΙΑ

   Διακόσια χρόνια μετά την έναρξη της Μεγαλειώδους Ελληνικής Επανάστασης, οι ήρωες που τιμούμε, διάσημοι και αφανείς, δεν είναι μακρινοί ούτε ξένοι. Είναι κοντινοί, είναι συγγενείς μας, οι προπαππούδες και οι προγιαγιάδες μας. Στις τουλάχιστον εξακόσιες χιλιάδες νεκρούς των πρώτων χρόνων του Αγώνα –ένας πολύ βαρύς φόρος αίματος, ειδικά αν σκεφθεί κανείς ότι στην πρώτη απογραφή του ελληνικού κράτους ο πληθυσμός εκτιμήθηκε περίπου στο ένα εκατομμύριο– περιλαμβάνονταν μέλη της οικογένειας καθενός από εμάς. Με όλους αυτούς, που εγκατέλειψαν κάθε προσωπική επιθυμία και ελπίδα, και υποτάχθηκαν με χαρά στο μεγάλο όνειρο της ελευθερίας της πατρίδας έχουμε ίδιο όνομα, ίδιο βλέμμα, ίδιο χαμόγελο, μιλάμε την ίδια γλώσσα, έχουμε το ίδιο αίμα. 

   Η επέτειος των 200 χρόνων δεν είναι οι κρατούντες και τα φερέφωνά τους, που, όπως ήταν αναμενόμενο, αμαύρωσαν την επέτειο με τις ντροπιαστικές δηλώσεις και  αναφορές τους. Η  επέτειος των 200 χρόνων γιορτάζεται πρώτα από όλα στην ψυχή και το μυαλό μας, και είναι μια ευκαιρία για εξύψωση του εθνικού φρονήματος, μια ευκαιρία να συνειδητοποιήσουμε ξανά την άμεση σύνδεσή μας με τους Επαναστάτες, να ακούσουμε το «βούισμα που απόμεινε στον αέρα», να νιώσουμε τη φυλετική συνέχεια και μαζί με τη χαρά και τη συγκίνηση που φέρνει αυτή η αίσθηση, να μην αδιαφορήσουμε για τη βασανιστική υπόμνηση: Η μεγάλη Ελληνική Επανάσταση που άρχισε λίγες γενιές πιο πριν δεν έχει ολοκληρωθεί…






RV

Τετάρτη 24 Μαρτίου 2021

Ο ΛΟΡΔΟΣ ΒΥΡΩΝ ΑΠΑΝΤΑ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΑΦΟ ΤΟΥ ΣΤΟΥΣ "ΥΨΗΛΟΥΣ ΠΡΟΣΚΕΚΛΗΜΕΝΟΥΣ"

 

… Λένε, πως ξένοι θα βαλθούν, λεύτερους να σας κάνουν


    Μα έχουν εμπόρους βασιλιάδες


    Που κι αυτοί σαν τους αγάδες


    Όπου τη βρουν τη λευτεριά από τον λαιμό την πιάνουν.


    Τη λευτεριά τη θεωρούν φτηνή πραμάτια.


    Την πωλούν την αγοράζουν


    Και γι’ ανθρωπισμό φωνάζουν. 


    Παραπλανούνε τους λαούς, ρίχνουν στάχτη στα μάτια.


    


    Από τη νάρκη ξυπνητοί χουφτιάστε τα σπαθιά σας


    Μες στην καρδιά η ελπίδα


    Θερμή χρυσή ηλιαχτίδα


    Δώστε τα όπλα σας ζεστά για νίκη στα παιδιά σας. 


        (Από τον «Δον Ζουάν», μετάφρ. Σίτσα Καραϊσκάκη)

Συνέχεια εδώ

Τρίτη 23 Μαρτίου 2021

Στα χρώματα της γαλανόλευκης εμβληματικά κτήρια σε όλο τον κόσμο

 


Υπήρξαν πάντως χώρες που ανταποκρίθηκαν θερμά. Αντιθέτως, άλλες επέλεξαν να προσφέρουν το λιγότερο δυνατό; Aλλες αρνήθηκαν διακριτικά και άλλες που «έδειξαν πόρτα» στην έκκληση της Αθήνας, υιοθετώντας, μάλιστα, μία ωμή γλώσσα που απείχε από τη διπλωματική.

Η Πολωνία δέχτηκε να φωταγωγηθεί εμβληματικό κτήριο της Βαρσοβίας. Ο Έλληνας πρέσβης εκεί Μιχαήλ Ευστράτιος Δαρατζίκης ενημέρωσε το υπουργείο Εξωτερικών ότι «υπέβαλα ιδέα φωταγωγήσεως εμφόρτου Ιστορίας και συμβολισμού Προεδρικού Μεγάρου (πρόσοψη)». Συνεχίζει, μάλιστα, ενημερώνοντας, ότι αξιωματούχος της προεδρίας, ζήτησε να μάθει ένα κεντρικό σύνθημα, το μήνυμα της Ελληνικής Επανάστασης. Ο πρέσβης πρότεινε το σύνθημα «για τη δική μας και τη δική σας ελευθερία». Αυτό είπε ο Πολωνός ιατρός Αλεξάντερ Κουζάνσκι που ήρθε στην Ελλάδα και έλαβε μέρος στην Επανάσταση του 1821.

Ο Καναδάς ανήκει στις χώρες που ανταποκρίθηκαν, σπεύδοντας να τιμήσει την Ελλάδα και την ελληνική κοινότητα που ζεί εκεί. Στο δημαρχείο του Βανκούβερ κυματίζει η γαλανόλευκη σημαία. Ο Δήμος της πόλης έχει υψώσει ούτε μία, ούτε δύο, αλλά 56 σημαίες για την ιστορική επέτειο. Παρά τους περιορισμούς που επιβάλλει η πανδημία, φέτος οι ομογενείς θα συγκεντρωθούν με τα αυτοκίνητά τους στην εκκλησία του Αγίου Νικολάου και Αγίου Δημητρίου. Εκεί θα ξεκινήσει η πρωτότυπη αυτή παρέλαση.

Η Αυστραλία επίσης ανήκει στους ένθερμους υποστηρικτές της Ελλάδας.

Η φημισμένη όπερα του Σιδνεϊ θα φωταγωγηθεί με τα χρώματα της ελληνικής σημαίας για να τιμηθεί με αυτό τον τρόπο η επέτειος. Την σχετική ανακοίνωση έκανε η πρωθυπουργός της Πολιτείας της Νέας Νότιας Ουαλίας. 




Στις ΗΠΑ επίσης λαμβάνει χώρα μία καμπάνια. Το Σαν Φρανσίσκο και η Βοστώνη είναι από τις πόλεις που συμμετέχουν. Το Δημαρχείο του Σαν Φρανσίσκο θα φωτιστεί με τα χρώματα της ελληνικής σημαίας από τις 19 μέχρι τις 25 Μαρτίου, ενώ θα πραγματοποιηθεί και έπαρση της σημαίας. 

Στο Βέλγιο, to Manneken Pis, θα «ντυθεί» Εύζωνας. Το φημισμένο αγαλματάκι των Βρυξελλών θα μεταμορφωθεί, σε μία ειδική τελετή που θα πραγματοποιηθεί παρουσία του εκεί Έλληνα πρεσβευτή Διονυσίου Καλαμβρέζου. Οι κακές γλώσσες, όμως, κάνουν λόγο για «πολλά λόγια και λίγα έργα», καθώς ούτε σημαιοστολισμός επετεύχθη, ούτε φωταγώγηση.

Η Ιρλανδία θα ανταποκριθεί στο ελληνικό αίτημα. Οι σχέσεις των δύο χωρών είναι πολύ καλές και δεν πρέπει να ξεχνάει κανείς ότι λίγες ημέρες νωρίτερα, με πράσινο χρώμα φωταγωγήθηκε το Παναθηναϊκό Στάδιο, συμμετέχοντας έτσι στη γιορτή της Ημέρας του Αγίου Πατρικίου. Πέρυσι, είχε ντυθεί στα πράσινα η Πύλη του Αδριανού. Στη Ρουμανία θα φωταγωγηθεί το κτήριο του Πανεπιστημίου με την ελληνική σημαία κατά την εθνική εορτή της Ελλάδας. Στη Λετονία, ναι μεν θα φωταγωγηθεί κτήριο, αλλά όχι στις 25 Μαρτίου, αλλά στις 23! Στη Φινλανδία, πραγματοποιήθηκε φωταγώγηση του ιστορικού κτηρίου, που είναι η έδρα του πρωθυπουργού και το οποίο βρίσκεται στην κεντρικότερη πλατεία του Ελσίνκι.

Γερμανία: Το Ντίσελντορφ υψώνει τη γαλανόλευκη στα 240 μέτρα.  Με τη γαλανόλευκη και τα ελληνικά χρώματα θα ντυθεί ο Πύργος του Ρήνου στο Ντίσελντορφ την 25η Μαρτίου, ένα εκ των πιο εμβληματικών κτιρίων της γερμανικής πόλης, τιμώντας την συμπλήρωση 200 χρόνων από την ελληνική επανάσταση.

Το ψηλότερο σημείο της πόλης θα φωταγωγηθεί με τα εθνικά χρώματα. Για τουλάχιστον 3 ώρες θα πραγματοποιηθεί ένα lazer show το οποίο θα αποτυπώνει τα «200 χρόνια Ελλάδα» στα γερμανικά μαζί με μια σειρά από φωτορυθμικούς σχηματισμούς οι οποίοι θα απεικονίζουν όλα τα σύμβολα της επανάστασης.

Ορατά από όλα τα σημεία του Ντίσελντορφ θα είναι μεταξύ άλλων όλες οι ελληνικές σημαίες και η σφραγίδα της Φιλικής Εταιρείας. Δεν έχει ξαναγίνει κάτι τέτοιο στο Ντίσελντορφ.

Ο Γερμανικός Τύπος για τα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση: «Είμαστε όλοι Έλληνες»! "Wir sind alle Griechen" δηλαδή «Είμαστε όλοι Έλληνες». Με αυτόν τον τίτλο η Süddeutsche Zeitung παρουσιάζει μακροσκελές αφιέρωμα για την Ελληνική Επανάσταση του 1821 με αφορμή την επέτειο των 200 χρόνων! Η εφημερίδα της Βαυαρίας ξεκινά το αφιέρωμα από την Αγία Λαύρα και τον Παλαιών Πατρών Γερμανό και αναδεικνύει το σύνθημα «Ελευθερία ή Θάνατος» που συνόδευσε την εξέγερση των Ελλήνων. Αναφέρεται στην κατάσταση που επικρατούσε εκείνη την εποχή στην Ελλάδα, έπειτα από 400 χρόνια κυριαρχίας των Οθωμανών, ενώ καταγράφει τα ορόσημα των επαναστατικών προσπαθειών στο εξωτερικό, με τον Αλέξανδρο Υψηλάντη και την Φιλική Εταιρία και με τις φιλελληνικές δράσεις στην Γερμανία, την Αγγλία, την Ελβετία, την Γαλλία, την Ιταλία και τις ΗΠΑ. Ως επίλογο ο συντάκτης της SZ επιλέγει απόσπασμα από το ποίημα του Λόρδου Βύρωνα, «Τελευταία λόγια για την Ελλάδα»: «Τόσο παράφορη η λαχτάρα μου για σένα, τόσο δυνατή η μαγεία σου ή τόσο αδύναμος έχω πια καταντήσει».

Το Μόναχο θα φωτίσει στις 25 Μαρτίου τα Προπύλαια, τα οποία χτίστηκαν από τον Λουδοβίκο Α' ως Μνημείο για την Ελληνική Επανάσταση! 


Υπήρξαν, όμως, και χώρες που δεν θέλησαν να συμμετάσχουν στους εορτασμούς. Κάποιοι ήταν κομψοί στην άρνησή τους και άλλοι προκλητικοί, όπως προαναφέραμε. Ενδεικτική η περίπτωση της Δανίας. Στο αίτημα του εκεί πρέσβη Νικόλαου Κοτροκόη, η απάντηση ήταν ωμά απορριπτική. Παρά το γεγονός ότι ο κ. Κοτροκόης απέστειλε σειρά προτάσεων, η Γενική Γραμματεία του Κοινοβουλίου τις απέρριψε όλες. Συγκεκριμένα απάντησε ότι το Κοινοβούλιο υψώνει σημαίες ξένων κρατών μονάχα κατά τη διάρκεια επισκέψεων ξένων ηγετών.

Αρνήθηκε επίσης να φωταγωγήσει το κτήριο, υποστηρίζοντας ότι «απλά δεν έχουμε τέτοιου είδους παράδοση». Εντύπωση προκαλεί ότι η δανική πλευρά αρνήθηκε να συμμετάσχει σε οποιαδήποτε εκδήλωση που προτάθηκε, με τη δικαιολογία ότι «δεν υπάρχει αρκετός χρόνος». Χαρακτήρισε, μάλιστα, την επέτειο των 200 ετών «πολιτικό γεγονός, με το οποίο δεν ασχολείται». Ο Έλληνας πρεσβευτής δεν το έβαλε κάτω. Ετοίμασε βιντεοσκοπημένο μήνυμα για τους Δανούς δημοσιογράφους και τις υπόλοιπες πρεσβείες στην Κοπεγχάγη. Επιχείρησε να συνεργαστεί με το Ελληνικό Ινστιτούτο Δανίας, αλλά και να δημιουργήσει ένα βίντεο με παιδιά Ελλήνων νέο-μεταναστών. Τα δανικά ανάκτορα ούτε καν απάντησαν. Εντέλει, απευθύνθηκε στην Ένωση Βιομηχανιών, η οποία ήταν η μόνη που δέχθηκε να φωταγωγηθεί το κτήριό της, το οποίο βρίσκεται σε κεντρικό σημείο της πόλης.

Δεν επέδειξε αντίστοιχη διάθεση ο πρέσβης της Σουηδίας. Η σουηδική πλευρά αρνήθηκε με ένα ξερό όχι την ελληνική πρόταση. Ο Έλληνας πρεσβευτής στην Στοκχόλμη Ανδρέας Φρυγανάς, μάλιστα, ούτε καν ενημέρωσε το υπουργείο Εξωτερικών, με τη δικαιολογία ότι μιας και η απάντηση ήταν αρνητική δεν είχε δοθεί εντολή να ενημερώσει την Κεντρική Υπηρεσία!

Ούτε η Ολλανδία ανταποκρίθηκε στο αίτημα να τιμήσει την ελληνική επέτειο, φωταγωγώντας κάποιο εμβληματικό κτήριο, αλλά με το ζόρι δέχθηκε να τοποθετηθεί σε κάποιον λόφο η ελληνική σημαία. Η πλέον περίεργη απάντηση ήρθε από την Ισπανία. Παρά τις φιλότιμες προσπάθειες του εκεί  Έλληνα πρεσβευτή, η απάντηση και της κυβέρνησης, αλλά και του δήμου θύμιζε τον Σκρουτζ: «Αν θέλετε να φωταγωγηθεί κάτι, να πληρώσετε το ρεύμα»! Η Ιταλία, πάντως, ανταποκρίθηκε και η ελληνική πρεσβεία στη Ρώμη έχει ήδη κάνει τις σχετικές συνεννοήσεις. Η στάση που επέδειξαν εταίροι και σύμμαχοι σ’ ένα τέτοιο ζήτημα μπορεί να μην επισκιάζει τη σημασία της επετείου, αλλά κάτι δείχνει, δεδομένου ότι τέτοιες τιμητικές πράξεις πραγματοποιούνται σε κάθε γωνιά του πλανήτη. Γι’ αυτό και η ελληνική διπλωματία δεν πρέπει απλά να προσπεράσει τις απαντήσεις.

Όπως επιβάλλεται στις διεθνείς σχέσεις, όσοι ουσιαστικά προσέβαλαν την Ελλάδα θα πρέπει να το βρουν μπροστά τους. Πώς; Σε ζητήματα που τους ενδιαφέρουν, η Αθήνα πρέπει να επιδείξει τουλάχιστον επιφυλακτικότητα, αν όχι άρνηση, προκειμένου να τους στείλει το μήνυμα ότι τέτοιες συμπεριφορές δεν είναι χωρίς κόστος. 

πηγή


RV


Δευτέρα 22 Μαρτίου 2021

22 Μαρτίου 1821: Ιδρύεται ο Ιερός Λόχος

 

 


22 Μαρτίου 1821: Ο Αλέξανδρος Υψηλάντης συγκροτεί στη Φώξανη της Μολδοβλαχίας τον Ιερό Λόχο από εθελοντές σπουδαστές. Στο παρελθόν, όλες οι αντι-σουλτανικές επαναστάσεις των λαών της Οθωμανικής αυτοκρατορίας ακολουθούσαν το ίδιο μοτίβο τακτικής. Ελαφρές ομάδες ενόπλων συγκεντρώνονταν και ξεκινούσαν αντάρτικο εκμεταλλευόμενες τα όρη, στενωπούς, ερήμους ή ό,τι άλλο προσέφερε το έδαφος της περιοχής, χτυπούσαν και διέφευγαν. Αξιωματικός του τσαρικού στρατού, ο Υψηλάντης προέκρινε τη δημιουργία ενός επιλέκτου σώματος που θα πολεμούσε με τον «ευρωπαϊκό» τρόπο και του οποίου οι βετεράνοι θα αποτελούσαν την «ψυχή» του επαναστατικού σώματος, το φυτώριο από όπου θα προέρχονταν οι αξιωματικοί του στρατού του. Οι νέοι σπουδαστές συγκέντρωναν τα προσόντα για αυτό το όραμα και η μονάδα έλαβε το όνομα του Ιερού Λόχου.



Αυθεντικό χιτώνιο Ιερολοχίτη. Ανήκε στον Φιλικό και επαναστάτη Κωνσταντίνο Ξενοκράτη, που μαζί με τον αδερφό του Πασχάλη εντάχθηκαν στον Ιερό Λόχο και πολέμησαν στο Δραγατσάνι και κατόπιν στην επανάσταση στην Ελλάδα. Ο Πασχάλης Ξενοκράτης έπεσε μαχόμενος κατά τη μάχη του Σκουλενίου ενώ ο Κωνσταντίνος επέζησε, επέστρεψε στο Βουκουρέστι και βοήθησε με ευεργεσίες την πατρίδα του (σχολείο στο Σαμάκοβο Θράκης, Ξενοκράτειο Παρθεναγωγείο Μεσολογγίου, Ξενοκράτειο Νοσοκομείο Βουκουρεστίου). Το 1899 δώρισε τη στολή του, που φορούσε κάθε χρόνο στην επέτειο της 25ης Μαρτίου, τα όπλα και τη σφραγίδα του στο Εθνικό Ιστορικό Μουσείο Αθηνών, όπου εκτίθενται σήμερα. Είναι η μοναδική στολή του σώματος που σώζεται σήμερα (φωτογραφία: Εθνικό Ιστορικό Μουσείο)


Η αρχική δύναμη που συγκροτήθηκε στη Φώξανη (σημ. Focșani) ήταν 120 άνδρες, που αφού ολοκλήρωσαν την εκπαίδευσή τους, παρέλασαν με τη μαύρη στολή (Ουσσάρου) και το μαύρο φέσι χωρίς γείσο με τη νεκροκεφαλή και τα σταυρωτά οστά μπροστά στους αρχηγούς με επικεφαλής τον διοικητή τους, Γεώργιο Καντακουζινό (ο Φιλικός Αθανάσιος Τσακάλωφ ήταν υποδιοικητής). Η εμφάνιση των Ιερολοχιτών και τα σύμβολά τους παρέπεμπαν στην θυσία και τον θάνατο για το ιδανικό της ελευθερίας και της τιμής.

Η στολή τους προήλθε από το ανεξάρτητο σύνταγμα του Φρειδερίκου-Γουλιέλμου, δούκα του Μπράουνσβαϊχ-Βόλφενμπουτελ που είχε συγκροτήσει μια μικτή δύναμη πεζικού, ελαφρού ιππικού και πυροβολικού 2,500 ανδρών για να πολεμήσει κατά του Ναπολέοντα το 1809. Η δύναμη του Φρειδερίκου απελευθέρωσε την πόλη και την περιοχή της (έστω και προσωρινά) κερδίζοντας το προσωνύμιο «Μαύρη Λεγεώνα» ή «Μαύρη Στρατιά» (Schwarze Schar ή Schwarze Legion), ηττήθηκε και διέφυγε με βρετανικά πλοία στην Ισπανία όπου καταστράφηκε κατά τις μάχες εκεί. Ο ίδιος ο «Μαύρος Φρειδερίκος» πέρασε στην Βρετανία, έλαβε το βαθμό του αντιστρατήγου και πολέμησε με τους Βρετανούς μέχρι που σκοτώθηκε το 1815 στη μάχη του Κάτρ Μπρα. 

Απεικόνιση τυφεκιοφόρου του Συντάγματος του Μπράουνσβαϊχ το 1809. Η στολή και τα διακριτικά είναι σχεδόν ίδια με του Ιερού Λόχου 12 χρόνια αργότερα. Τον 19ο αιώνα η κατασκευή στολών και υποδημάτων ήταν μια απαιτητική διαδικασία καθώς η εκβιομηχάνιση έκανε τα πρώτα της βήματα και οι στολές και ο εξοπλισμός ήταν πολύ ακριβή υπόθεση (εικόνα: Osprey Men-at-Arms)


Σύντομα, περισσότεροι εθελοντές θα συνέρρεαν και θα πύκνωναν τις τάξεις του Ιερού Λόχου ανεβάζοντας τον αριθμό του στους 400 περίπου άνδρες μέχρι την άφιξη των επαναστατών στην πόλη του Τιργκόβιστε (Târgoviște). Μαζί τους συγκροτήθηκε και απόσπασμα Ουσσάρων με χρήματα του πρίγκηπα της Μολδαβίας, Μιχαήλ Σούτζου. Ατυχώς, η νικηφόρος πορεία του Ιερού Λόχου, που θα πολεμήσει αποτελεσματικά στο Γαλάτσι, τη Σλάτινα, το Σκουλένι και το Σέκου, θα λάβει τέλος στο Δραγατσάνι, τον Ιούνιο.

Ο Ιερός Λόχος πολεμά στο Δραγατσάνι (πίνακας του Peter von Hess, Μουσείο Μπενάκη)


RV

Τετάρτη 3 Μαρτίου 2021

Δανία: Η πρώτη ευρωπαϊκή χώρα που λέει σε Σύρους πρόσφυγες να επιστρέψουν στην πατρίδα τους γιατί είναι πλέον ασφαλής

 


Η Δανία έγινε η πρώτη ευρωπαϊκή χώρα που λέει σε Σύρους πρόσφυγες ότι πρέπει να επιστρέψουν στην πατρίδα τους, υποστηρίζοντας ότι είναι πλέον ασφαλής.

Σύμφωνα με την Daily Telegraph οι Αρχές στη Δανία προχώρησαν στα μέσα Ιανουαρίου στην ανάκληση των αδειών παραμονής 94 προσφύγων από τη Δαμασκό, κρίνοντας πλέον ασφαλή την πρωτεύουσα της Συρίας και τη γύρω περιοχή. Οι πρόσφυγες θα σταλούν τώρα σε κέντρα απέλασης, αλλά δεν θα υποχρεωθούν να φύγουν, αν και οργανώσεις προάσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων θεωρούν ότι η κυβέρνηση της Δανίας δεν δίνει καμία άλλα επιλογή στους πρόσφυγες από το να επιστρέψουν στην πατρίδα τους.

Ο υπουργός Μετανάστευσης της Δανίας, Ματίας Τεσφάγιε, είπε τον περασμένο μήνα ότι η χώρα του ήταν «εξαρχής ανοικτή και ειλικρινής» απέναντι στους πρόσφυγες από τη Συρία. «Τους καταστήσαμε σαφές ότι η άδεια παραμονής τους είναι προσωρινή και μπορεί να ανακληθεί αν δεν χρειάζονται πλέον προστασία», δήλωσε. «Πρέπει να παράσχουμε προστασία στους ανθρώπους για όσο διάστημα τη χρειάζονται. Αλλά όταν βελτιώνονται οι συνθήκες στην πατρίδα, ένας πρώην πρόσφυγας πρέπει να επιστρέφει εκεί και να ξαναρχίζει τη ζωή του εκεί», πρόσθεσε.

Το κυβερνών κεντροαριστερό Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα της Δανίας έχει υιοθετήσει σκληρή γραμμή στο προσφυγικό για να αντιμετωπίσει τις πιέσεις από κόμματα της Δεξιάς. Η πρωθυπουργός Μέτε Φρένρικσεν έχει υποσχεθεί να μειώσει στο ελάχιστο το ποσοστό των αιτούντων άσυλο στη χώρα και μολονότι η Γερμανία έχει κρίνει παλαιότερα ότι εγκληματικά στοιχεία μπορούν να απελαθούν πίσω στη Συρία, η Δανία είναι πλέον η πρώτη χώρα στην Ευρώπη που λέει ότι μπορούν να επιστρέψουν στην πατρίδα τους πρόσφυγες από τη Συρία. Η απόφασή της να συμπεριλάβει στις ασφαλείς ζώνες την επαρχία Rif Dimashq σημαίνει ότι θα επανεκτιμηθεί το καθεστώς άλλων 350 Σύριων προσφύγων που διαμένουν στη χώρα, πέραν άλλων περίπου 900 από τη Δαμασκό.

Πηγή


RV


Τρίτη 2 Μαρτίου 2021

ΞΕΦΡΑΓΟ ΑΜΠΕΛΙ Ο… ΣΦΡΑΓΙΣΜΕΝΟΣ ΕΒΡΟΣ


Καθημερινό φαινόμενο η παραβίαση των συνόρων από αλλόφυλους, που εισβάλλουν ανενόχλητοι στην Ελλάδα. Σε ξέφραγο αμπέλι φαίνεται ότι έχουν μετατραπεί τα χερσαία σύνορα του Εβρου. Όπως μπορείτε να δείτε τόσο στο βίντεο, αλλόφυλοι εισβολείς κυκλοφορούν μέρα μεσημέρι στο χωριό Μεγάλο Δέρειο και περπατούν με όλη την άνεση τους μέσα σε αυτό, συνεχίζοντας την πορεία τους για το εσωτερικό της χώρας με κατεύθυνση προς Κομοτηνή.

 Έβρος: αλλόφυλοι εισβολείς… αλωνίζουν μέρα μεσημέρι, ΒΙΝΤΕΟ


 



RV