Πέμπτη 30 Οκτωβρίου 2014

ΖΗΤΩ Ο ΜΕΤΑΞΑΣ, ΖΗΤΩ Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ, ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΑΦΟΡΗ Η ΕΛΛΑΣ

ΞΕΦΤΙΛΕΣ ΕΘΝΙΚΟΦΡΟΝΕΣ 


«Εγώ εν τη εξελίξει ταύτη καθώρισα ήδη τον δρόμον μου, προ πολλού. Είμαι στρατιώτης και ευγενής, και θέτω εις την υπηρεσίαν του Βασιλέως μου το ξίφος μου, του αφιερώ δε την ζωήν και την διάνοιάν μου. Μου είναι αδιάφορον αν ο Βασιλεύς είναι καλός ή κακός, επιβλαβής ή ωφέλιμος δεν εξετάζω αν αι πράξεις του προξενούν καλόν ή κακόν εις το Έθνος τον ακολουθώ τυφλώς εις ό,τι θέλει η θέλησίς του είναι δι’ εμέ νόμος, θεωρώ δε εμαυτόν ευτυχή ότι χαίρω την ευμένειαν του Διαδόχου, αρχηγού αποφασιστικού και φιλοδόξου»
Μεταξάς το Προσωπικό του Ημερολόγιο, τ. Β΄, σ. 527-528, Στη Γερμανία 1898-1906 Επιστημονική Επιμέλεια Χρ. Χρηστίδης, Εκδόσεις Γκοβόστη Αθήνα 1952.  

Ristorante Verona

Εκλέγεται και ο Dmytro Yarosh



















Ο Dmytro Yarosh και ο Andrew Bielecki κέρδισαν με μεγάλη διαφορά και εκλέγονται και οι δύο στην Ουκρανική βουλή.

RV

Τετάρτη 29 Οκτωβρίου 2014

Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΧΙΤΛΕΡ ΓΙΑ ΤΗΝ ΒΑΛΚΑΝΙΚΗ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ 1941


Der  Führer, vor dem Reicshtag: Berlin, 4 Mai 1941 


« Βουλευτές! Μέλη του Γερμανικού Κοινοβουλίου! 

Η Ελλάδα [...] επέδειξε προθυμία να ακολουθήσει τις βρετανικές δελεαστικές προτάσεις, συνδέοντας τη μοίρα της με αυτήν του εντολοδότη του βασιλιά της. Πρέπει όμως για άλλη μία φορά – θεωρώ ότι το οφείλω αυτό στην ιστορική αλήθεια – να πραγματοποιήσω διάκριση μεταξύ του ελληνικού λαού και εκείνης της ολιγάριθμης καταστροφικής ηγεσίας, η οποία εμπνευσμένη από έναν αγγλόδουλο βασιλιά, είχε κατά νου λιγότερο τα πραγματικά καθήκοντα της πολιτικής ηγεσίας στο ελληνικό κράτος απ’ ό,τι την εξυπηρέτηση των σκοπών της βρετανικής πολεμικής πολιτικής, τους οποίους είχε οικειοποιηθεί. Στενοχωρήθηκα ιδιαίτερα για αυτό το γεγονός. 

Ήταν πολύ δύσκολο και πικρό για εμένα, που ως Γερμανός διατηρούσα ήδη από την παιδεία μου στη νεότητά μου, αλλά και αργότερα λόγω της μεταγενέστερης σταδιοδρομίας μου, τον πλέον βαθύ σεβασμό για τον πολιτισμό και την τέχνη αυτής της χώρας, από την οποία ξεπήδησε το πρώτο φως του ανθρώπινου κάλλους και της αξιοπρέπειας, να παρακολουθώ την εξέλιξη αυτή, χωρίς να είμαι σε θέση να κάνω κάτι για αυτό. 

[…] Οι δυσμενείς καιρικές συνθήκες, το χιόνι, οι καταιγίδες και οι βροχές και κυρίως – οφείλω να το ομολογήσω χάριν της ιστορικής ακρίβειας – η ιδιαίτερα γενναία αντίσταση των Ελλήνων στρατιωτών έδωσαν στην κυβέρνηση της Αθήνας επαρκή χρόνο, ώστε να αναλογιστεί τις συνέπειες της ατυχούς απόφασής της και να εξετάσει τις πιθανότητες μίας λογικής επίλυσης της κατάστασης. Η Γερμανία δεν είχε διακόψει από την πλευρά της τις διπλωματικές σχέσεις με την Ελλάδα, αφού διατηρούσε μία μικρή ελπίδα ότι θα μπορούσε να συμβάλει με κάποιον τρόπο στην αποσαφήνιση του ζητήματος. Ωστόσο, είχα ήδη τότε επισημάνει σε διεθνές επίπεδο ότι δεν θα παρακολουθούσαμε αμέτοχοι μία επανάληψη του παλαιού σχεδίου του διαδρόμου της Θεσσαλονίκης, όπως συνέβη στον παγκόσμιο πόλεμο. 

Δυστυχώς δεν λήφθηκε σοβαρά η προειδοποίησή μου ότι αν οι Άγγλοι δημιουργούσαν προγεφύρωμα σε κάποιο σημείο της Ευρώπης, ήμασταν αποφασισμένοι να τους πετάξουμε αμέσως στην θάλασσα. Έτσι είδαμε αυτόν τον χειμώνα πώς η Αγγλία άρχισε να δημιουργεί τις βάσεις για μία νέα στρατιά με έδρα τη Θεσσαλονίκη. Αρχικά διαμόρφωσαν υποτυπώδη αεροδρόμια και τις απαραίτητες εγκαταστάσεις εδάφους, με την πεποίθηση ότι θα πολύ σύντομα θα ολοκλήρωναν τις υποδομές. Τελικά δε κατέφθασε με μεταγωγικά εξοπλισμός για μία στρατιά, η οποία σύμφωνα με τα σχέδια και την άποψη του κ. Τσώρτσιλ, θα ήταν έτοιμη να αφιχθεί στην Ελλάδα έπειτα από μερικές μόνον εβδομάδες. Η εξέλιξη αυτή μας ήταν γνωστή, βουλευτές μου, όπως ήδη ανέφερα. Επί μήνες παρακολουθούσαμε τις ιδιόμορφες αυτές ενέργειες με προσοχή, αν όχι με αυτοσυγκράτηση. Οι ατυχίες του ιταλικού στρατού στην βόρειο Αφρική, οι οποίες οφείλονταν αποκλειστικά σε τεχνικά προβλήματα των αντιαρματικών τους και του εξοπλισμού των τεθωρακισμένων, δημιούργησε στον κ. Τσώρτσιλ την πεποίθηση ότι είχε έλθει η στιγμή να μεταφέρει το μέτωπο του πολέμου από τη Λιβύη στην Ελλάδα. Διέταξε τη μεταφορά των διαθέσιμων τεθωρακισμένων και των μεραρχιών πεζικού που αποτελούνταν κυρίως από Αυστραλούς και Νεοζηλανδούς και νόμιζε ότι μπορούσε να πραγματοποιήσει το πραξικόπημα εκείνο που θα βύθιζε με ένα χτύπημα τα Βαλκάνια στον πόλεμο. Διέπραξε έτσι ένα από τα μεγαλύτερα σφάλματα από στρατηγικής άποψης σε αυτόν τον πόλεμο. Όταν πλέον δεν υπήρχε καμία αμφιβολία για την πρόθεση της Αγγλίας να εδραιωθεί στα Βαλκάνια, προχώρησα στα απαραίτητα βήματα, ώστε να προετοιμαστούν σταδιακά και από την γερμανική πλευρά οι δυνάμεις εκείνες που θα επενέβαιναν στην ζωτικής για εμάς σημασίας περιοχή αυτή και που θα ήσαν σε θέση να αντιμετωπίσουν κάθε ενδεχόμενο σχέδιο του Τσώρτσιλ. Πρέπει να αναφέρω σε αυτό το σημείο ότι οι γερμανικές αυτές ενέργειες δεν στρέφονταν κατά της Ελλάδος. Ο ίδιος ο Ντούτσε ουδέποτε μου ζήτησε να θέσω στην διάθεσή του ούτε μία γερμανική μεραρχία για τον σκοπό αυτό. Ήταν πεπεισμένος ότι με την έναρξη της άνοιξης ο αγώνας κατά της Ελλάδος θα ολοκληρωνόταν αργά ή γρήγορα με επιτυχία και το ίδιο πίστευα και εγώ. Επομένως η προέλαση των γερμανικών δυνάμεων δεν αποτελούσε βοήθεια προς την Ιταλία κατά της Ελλάδος, αλλά ένα προληπτικό μέτρο κατά της απόπειρας των Βρετανών να εδραιωθούν κρυφά στα Βαλκάνια εκμεταλλευόμενοι τον ιταλο-ελληνικό πόλεμο. Έτσι θα μπορούσαν να ετοιμάσουν τα σχέδιά τους με πρότυπο τη στρατιά της Θεσσαλονίκης του παγκοσμίου πολέμου, πάνω από όλα όμως να παρασύρουν και άλλες δυνάμεις στη δίνη του πολέμου. 







[…] Θέλησα την ειρήνη, μάρτυς μου ο Θεός. Όταν, όμως, ο κ. Χάλιφαξ διακηρύσσει χλευάζοντας ότι όλα αυτά ήταν γνωστά και ότι αναγκαστήκαμε να πολεμήσουμε, λες και αυτό ήταν κάποια επιτυχία της βρετανικής εξωτερικής πολιτικής, σε αυτήν την περίπτωση, απέναντι σε μία τέτοια κακία, δεν μπορώ να κάνω τίποτε άλλο από το να προφυλάξω τα συμφέροντα του Ράιχ με τα μέσα, που δόξα σοι ο Θεός διαθέτουμε. 

[…] Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι μεγάλο ποσοστό των επιτυχιών αυτών ανήκει στους συμμάχους μας. Ο αγώνας της Ιταλίας εναντίον της Ελλάδος, ο οποίος διήρκεσε έξι μήνες και ο οποίος διεξήχθη υπό τους πλέον δυσχερείς όρους και στοίχισε τις μεγαλύτερες θυσίες, δεν καθήλωσε μόνον τον κύριο όγκο του ελληνικού στρατού, αλλά και τον εξάντλησε σε τέτοιο σημείο, ώστε η κατάρρευσή του είχε καταστεί αναπότρεπτη. 
Χάριν όμως της ιστορικής δικαιοσύνης είμαι υποχρεωμένος να διαπιστώσω ότι από τους αντιπάλους, οι οποίοι μας αντιμετώπισαν, ήταν ιδιαίτερα ο Έλληνας στρατιώτης που πολέμησε με παράτολμο θάρρος και ύψιστη περιφρόνηση προς τον θάνατο. Συνθηκολογούσε τότε μόνον, όταν κάθε περαιτέρω αντίσταση ήταν αδύνατη και επομένως μάταιη. 
Είμαι όμως υποχρεωμένος επίσης να μιλήσω πλέον και για τον αντίπαλο εκείνον, ο οποίος υπήρξε η αφορμή και η αιτία αυτής της εκστρατείας. Ως Γερμανός και ως στρατιωτικός το θεωρώ ανάξιο να καθυβρίσω έναν γενναίο αντίπαλο. Θεωρώ όμως αναγκαίο να υπερασπιστώ την αλήθεια εναντίον της κομπορρημοσύνης ενός ανθρώπου, ο οποίος ως στρατιωτικός είναι άθλιος πολιτικός, όπως είναι ως πολιτικός εξίσου άθλιος στρατιωτικός, αναφέρομαι στον κ. Τσώρτσιλ».

Ristorante Verona

Τρίτη 28 Οκτωβρίου 2014

ΜΕΤΩΠΟ ΚΑΤΑ ΣΑΛΑΦΙΣΤΩΝ





44 αστυνομικοί τραυματίστηκαν σε συγκρούσεις που σημειώθηκαν την Κυριακή στην Κολωνία κατά τη διάρκεια συγκέντρωσης διαμαρτυρίας της οργάνωσης Pro NRW, ανακοίνωσε η αστυνομία.

Περίπου 20 διαδηλωτές συνελήφθησαν, διευκρίνισε ο εκπρόσωπος της αστυνομίας της Κολωνίας, ενώ αρκετές ώρες μετά το τέλος της συγκέντρωσης, συνεχίστηκαν οι ταραχές στο κέντρο της πόλης.


Η οργάνωση Pro NRW είχε οργανώσει την εν λόγω κινητοποίηση, υπό την ονομασία «χούλιγκανς εναντίον σαλαφιστών», (Hooligans gegen Salafisten) ή Ho.Ge.Sa.


Τουλάχιστον 10.000 μαχητικά μέλη ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα και πραγματοποίησαν πορεία σε ιδιαίτερα τεταμένη ατμόσφαιρα, φωνάζοντας συνθήματα όπως «έξω οι ξένοι» , σύμφωνα με το Γερμανικό Πρακτορείο.




Frei, sozial & national



Ristorante Verona

Δευτέρα 27 Οκτωβρίου 2014

ΟΥΚΡΑΝΙΑ ΑΝΗΚΕΙΣ ΣΕ ΜΕΝΑ

O ANDREW BIELECKI ΚΕΡΔΙΣΕ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΚΑΙ ΜΙΑ ΕΔΡΑ ΣΤΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ




Περισσότερα εδώ

RV

Solidarität Ukraine




Solidarität mit der Ukraine von deutschen Kollegen 
- der National-sozialismus auf der ganzen Welt



RV

Κυριακή 26 Οκτωβρίου 2014

Σάββατο 25 Οκτωβρίου 2014

Δευτέρα 20 Οκτωβρίου 2014

Madrid 18.10.2014


Enfrentamiento de nacionalistas españoles y ucranianos contra los antifascistas en Madrid
πηγή

RV

Σάββατο 18 Οκτωβρίου 2014

Buon Sabato Fascista

Η ξεχασμένη εθνοκάθαρση των Γερμανών στην Ευρώπη (1944-1945)


Μέσα από τα γερμανικά και σοβιετικά αρχεία


Σε μία εποχή έντονης συζήτησης και αντιπαράθεσης ως προς τον ορισμό και την έννοια της γενοκτονίας και της εθνοκάθαρσης, καθώς επίσης  και της αναγκαιότητας ή μη της ποινικοποίησης της άρνησης ή έστω αμφισβήτησης τέτοιων γεγονότων,  θέτουμε εκ νέου σε κυκλοφορία ένα βιβλίο των εκδόσεών μας (1η έκδοση 2012) σχετικά με μία αποσιωπημένη εθνοκάθαρση∙ γι’ αυτήν κανείς σχεδόν δεν αντιπαρατίθεται, δεν διαλέγεται για το αν η άρνησή της θα πρέπει να ποινικοποιηθεί ή όχι. Παρ’ όλα αυτά συνέβη…

Στις αρχές του 1945, ο Σοβιετικός Στρατός μέσα στη δίψα του για εκδίκηση έδειξε το πιο ωμό του πρόσωπο. Σχεδόν 2.000.000 Γερμανίδες βιάστηκαν ενώ χιλιάδες Γερμανοί, ανάμεσά τους πολλά παιδιά, βασανίστηκαν και εκτελέστηκαν με ξιφολόγχες και με μια σφαίρα στο κεφάλι. Η άκρως εμπεριστατωμένη και εξονυχιστική μελέτη του ιστορικού-συγγραφέα Ιάκωβου Χονδροματίδη, αποτελεί ένα τολμηρό πόνημα που οδηγεί σε αναθεώρηση θέσεων και απόψεων ενώ αποδεικνύει τη σοβιετική βαρβαρότητα και τη συμμαχική ευθύνη.

Τέλος, η έκδοση συνοδεύεται από πλούσια ελληνική και ξένη βιβλιογραφία, αδημοσίευτο φωτογραφικό υλικό και μαρτυρίες πρωταγωνιστών.


''Όταν, το καλοκαίρι του 1944, οι Σοβιετικοί εμφανίστηκαν στις ανατολικές όχθες του Νάρεβ, απειλώντας να αποκόψουν την Ανατολική Πρωσία από το υπόλοιπο Ράιχ, οι Γερμανοί επιστράτευσαν 65.000 ανθρώπους για να κατασκευάσουν μια σειρά αμυντικών έργων, τα οποία στη συνέχεια αποδείχθηκαν μάταια. Ο αντιστράτηγος Γκουντέριαν, που την περίοδο εκείνη είχε αναλάβει καθήκοντα αρχηγού Γενικού Επιτελείου Στρατού, προσπάθησε να πείσει τον Χίτλερ να αποσύρουν τις κύριες γερμανικές δυνάμεις από την προκεχωρημένη ζώνη άμυνας και να τις μεταφέρουν σε θέσεις πιο πίσω, έξω από το βεληνεκές των σοβιετικών όπλων. Οργισμένος ο Χίτλερ απέρριψε τις προτάσεις του, δηλώνοντας: «Δεν τίθεται ζήτημα! Δεν μπορούμε να θυσιάσουμε χωρίς μάχη στον εχθρό είκοσι χιλιόμετρα!» Μερικούς μήνες αργότερα, η Πρωσία, η ιστορική καρδιά της Γερμανίας, θα διαμελιζόταν για πάντα. 

Οι πρώτες μαρτυρίες των Γερμανών προσφύγων ήταν συγκλονιστικές. Μιλούσαν για έναν εχθρό απάνθρωπο και εκδικητικό, ο οποίος λήστευε, βίαζε και σκότωνε δίχως διάκριση. Ένας φανατικός Σοβιετικός συγγραφέας, ο εβραϊκής καταγωγής Ηλίας Έρενμπουργκ, διακήρυξε το μίσος του σε μια προκήρυξη κατά των Γερμανών: «Στρατιώτες του Ερυθρού Στρατού… σκοτώστε, σκοτώστε. Στη γερμανική φυλή δεν υπάρχει τίποτα το καλό. Ακολουθήστε τις παραινέσεις του συντρόφου Στάλιν. Σκοτώστε για πάντα το φασιστικό θηρίο μέσα στη φωλιά του! Βιάστε τις Γερμανίδες και ταπεινώστε τη φυλετική τους υπερηφάνεια… Σκοτώστε. Σκοτώστε, ένδοξοι στρατιώτες του Ερυθρού Στρατού». 

Στις 24 Ιανουαρίου 1945, ο στρατηγός Χόσμπαχ (Hossbach) και περισσότεροι από 300.000 άνδρες της 4ης Στρατιάς εγκατέλειψαν την Ανατολική Πρωσία και υποχώρησαν δυτικότερα. Το χιόνι που στροβιλιζόταν, έκρυβε τις σοβαρές αδυναμίες της γερμανικής άμυνας. Ωστόσο, ο συνήθως καχύποπτος στρατηγός Γκουντέριαν έγραψε, με κάποια δόση αισιοδοξίας: «Αν ο Φύρερ πετύχει να αναστρέψει την παλίρροια των γεγονότων – και είμαι σταθερά πεπεισμένος ότι μια ημέρα θα έλθει η ευκαιρία για κάτι τέτοιο – τότε δεν θα είναι απλώς ο άνθρωπος του αιώνα, αλλά ο άνθρωπος της χιλιετίας». Πρόσκαιρες γερμανικές ανακτήσεις εδαφών στην Ανατολική Πρωσία είχαν ως αποτέλεσμα τη σύνταξη εκθέσεων για τη μοίρα των Γερμανών που δεν είχαν δραπετεύσει εγκαίρως. Η ήττα προδιαγραφόταν σίγουρη σε όλους, εκτός από όσους πίστευαν φανατικά στον Χίτλερ.''  


How we lived in the Third Reich

Humanistic Division

Horst Wessel Lied - Classical Piano





RV

Τρίτη 14 Οκτωβρίου 2014

ICH HATT’ EINEN KAMERADEN


Matt Koehl 

Με μεγάλη λύπη σάς ανακοινώνουμε ότι ο  Commander Matt Koehl απεβίωσε κατά τη διάρκεια του ύπνου του, την νύχτα μεταξύ της 9ης και 10ης Οκτωβρίου 2014, στα 79 του χρόνια.

Δεν υπάρχουν λόγια για να εκφραστεί η απώλειά του, σε ΄μας, που ήμασταν κοντά του, και στην Ιδέα, για την οποία τόσο ανιδιοτελώς πολέμησε καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του.

Η θαυμάσια ευφυΐα του, οι γλωσσικές του ικανότητες και το μεγάλο ταλέντο του στη μουσική θα του είχαν ανοίξει όλες τις πόρτες στην κοινωνία, αν ο ίδιος δεν είχε ακούσει το εσωτερικό του κάλεσμα για την πάλη υπέρ της Εθνικοσοσιαλιστικής Ιδέας. Δεν είναι αυτός ο καιρός, ούτε ο τόπος για να συζητηθούν τα επιτεύγματα ή οι απογοητεύσεις του. Όλη τη ζωή του έκανε αυτό που θεωρούσε σωστό, χωρίς ποτέ να σκέφτεται για τις συνέπειες.

Το Κίνημα ήταν η ζωή του – μα η ζωή του ήταν κάτι πολύ περισσότερο από το Κίνημα. Η αίσθηση του χιούμορ του, η εκτενής γνώση του για τόσα πολλά θέματα και το ανήσυχο πνεύμα του, έδιδαν μεγάλη χαρά το να βρίσκεσαι κοντά του. Έχω περάσει πολλούς μήνες, στο δρόμο, με τον Matt Koehl τα τελευταία 40 χρόνια, και δεν ήταν ποτέ ανιαροί. 

Νιώθω μια ατελείωτη ευγνωμοσύνη για το προνόμιο της γνωριμίας μου με αυτόν τον ιδιαίτερο άνδρα και για τις γνώσεις που τόσο πρόθυμα μοιραζόταν μαζί μου. Μπορεί να είχαμε διαφωνίες για αυτό, εκείνο ή το άλλο, μα τέτοιου είδους διαφωνίες δεν έστεκαν εμπόδιο στην φιλία μας. Πίσω από την δημόσια μορφή του Matt Koehl, του Αρχηγού, υπήρχε ο άνθρωπος Matt Koehl, ο άνθρωπος που ελάχιστοι γνώρισαν, μα του οποίου η θαλπωρή και το πνεύμα έδιδαν ζωή – ακόμη κι όταν ο δρόμος ήταν δύσβατος.

Δεν θα ξεχαστεί ποτέ!

Ας κατανοήσετε σας παρακαλώ ότι αυτοί είναι δύσκολοι καιροί, εδώ, στην Nordland. Υπάρχουν πάρα πολλές αποφάσεις να παρθούν – και πολλά ζητήματα να ξεκαθαριστούν.  Σας παρακαλώ να δείξετε κατανόηση και να έχετε λίγη υπομονή. Θα σας κρατάμε ενήμερους, μα ίσως αυτό πάρει κάποιον καιρό.


Don Jay


Ich hatt' einen Kameraden


Matt Koehl 

Ich hatt' einen Kameraden 

It is with the greatest sadness that we have to announce to you that Commander Matt Koehl died in his sleep in the night between October 9 and October 10, 2014, at the age of 79. 


There are no words to express the personal loss to us who were close to him and to the Cause for which he was selflessly fighting his entire life. 

His brilliant intelligence, his linguistic skills, and his great talent for music would have opened all doors to him in society, had he not chosen to follow his inner calling to fight for the National Socialist idea. This is not the time, nor the place to discuss his achievements or his disappointments. All his life he did what he found to be right, without ever thinking about the consequences for himself. 

The Movement was his life – but his life was so much more than the Movement. His sense of humor, his extensive knowledge about so many things, and his inquisitive mind made it a great pleasure to be in his company. I have spent many months on the road with Matt Koehl over the last 40 years, and it was never dull. 

I feel a never-ending gratitude for the privilege of having known this extraordinary man and for the knowledge he so readily shared with me. We could have our differences about this, that, or the other, but such differences were never allowed to stand in the way of our friendship. Behind the public figure Matt Koehl, the Commander, there was a private Matt Koehl, the human being that so few people ever met, but whose warmth and wit were life giving – also when the going was rough. 


He will not be forgotten! 


Please understand that these are difficult times here at Nordland. There are so many decisions to be made – and so many things to sort out. Please bear with us and have a little patience. We will keep you informed, but it may take some time. 


Don Jay


source


RV