Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Όττο Σκορτσένυ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Όττο Σκορτσένυ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Πέμπτη 31 Μαρτίου 2016

ΟΤΤΟ ΣΚΟΡΤΣΕΝΥ - ΠΙΣΤΟΣ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ



Τις τελευταίες μέρες (επανα)κυκλοφορεί στα ελληνικά ΜΜΕ ένα παλιό ψέμμα σχετικά με τον θρύλο Όττο Σκορτσένυ. Ότι, δήθεν, τη δεκαετία του '60 έγινε πράκτορας της Μοσσάντ! Την "είδηση" την πήραν φυσικά από τα ξένα ΜΜΕ, τα οποία επικαλούνται ως απόδειξη του αληθούς της "ειδήσεως" το ότι αυτό το υποστηρίζει μια εβραϊκή εφημερίδα, η Haaretz. Φυσικά, η εφημερίδα αυτή ουδέν στοιχείο το οποίο να αποτελεί έστω ένδειξη επικαλείται, παρά μόνο, γενικώς και αορίστως, πληροφορίες από αξιωματούχους και πράκτορες που όμως θέλουν να κρατήσουν την ανωνυμία τους...  Έτσι, το τίποτα έγινε είδηση. Η σχέση των εβραίων με το ψεύδος είναι γνωστή και ίσως θα έπρεπε να αδιαφορήσει κανείς αναλογιζόμενος πόσα άλλα μεγαλύτερα (σε ποσότητα...) ψεύδη κυκλοφορούν. Ας είναι, όμως, θα απαντήσουμε.



Όπως είπαμε το ψέμμα αυτό είναι παλιό, και βγαίνει πού και πού στη δημοσιότητα. Αλλά δεν είναι παρά ένα ψέμμα στα πολλά απίθανα ψεύδη για τον Σκορτσένυ (και όχι μόνο...). Ο ίδιος είπε ότι "η μεγάλη ατυχία του" ήταν ότι ήταν ένας Γερμανός πατριώτης, γεννημένος το 1908 στη Βιέννη, την πρωτεύουσα (τότε) της Αυστρο-ουγγαρίας. Είχε χαρακτηριστεί από τους συμμάχους ως "ο πιο επικίνδυνος άνθρωπος του Β'Ππ". Υπήρξε γενναίος και αφοσιωμένος Εθνικοσοσιαλιστής μέχρι το τέλος. Έζησε μέχρι το 1975, πολλά χρόνια δηλαδή μετά τη λήξη του πολέμου και έγινε ένας ζωντανός θρύλος. Δεν εξαφανίστηκε, αλλά συνέχισε να δρα σύμφωνα με την ιδεολογία του. Αυτό είχε θορυβήσει τους εβραίους -όχι μόνο τους γνήσιους αλλά και τους "λευκούς εβραίους"- οι οποίοι προσπάθησαν να τον αποδομήσουν, διαδίδοντας, με την ευκολία που τους διακρίνει στην ψευδολογία, διάφορα συκοφαντικά γι' αυτόν.  Οι εβραίοι προκειμένου να μειώσουν τους εχθρούς τους συνηθίζουν να τους παρουσιάζουν ψευδώς ως δικούς τους. Έχουν φθάσει μέχρι του σημείου να ιδρύσουν ακόμη και δήθεν αντισημιτικές οργανώσεις, κατά καιρούς.
Για να δώσουμε μια ιδέα για όλα αυτά θα παραθέσουμε κάποια χαρακτηριστικά αποσπάσματα από το βιβλίο του ίδιου του Σκορτσένυ "Οι καταδρομικές μου επιχειρήσεις" (εκδ. Eurobooks).



Αρχίζει ως εξής: "Εδώ και 30 χρόνια ορισμένοι δημοσιογράφοι μου έχουν προσδώσει τον τίτλο του πλέον επικίνδυνου ανθρώπου στην Ευρώπη. Για παράδειγμα, στα τέλη Νοεμβρίου 1973, καθώς εργαζόμουν στο γραφείο μου στη Μαδρίτη, πληροφορήθηκα από τις ισπανικές και τις ιταλικές εφημερίδες ότι προετοίμαζα πραξικόπημα στη Ρώμη! Δεν εξεπλάγην, καθώς στη φαντασία πολλών δημοσιογράφων είχα ήδη οργανώσει αμέτρητα πραξικοπήματα, συνωμοσίες ή απαγωγές, όχι μόνο στην Ευρώπη, αλλά και στην Αφρική και στη Βόρειο και Νότιο Αμερική, η ευγένεια τελικά υποχρεώνει, όπως λένε. Αυτή τη φορά η "Συνωμοσία της Ρώμης" είχε οργανωθεί από μία τριανδρία με μέλη τον πρίγκηπα Βαλέριο Μποργκέζε, τον δικηγόρο ντε Μάρσι, ηγέτη της νεοφασιστικής οργάνωσης MSI και φυσικά εμένα. Με το πέρας των προετοιμασιών τους, υποτίθεται ότι θα τους προμήθευα με τέσσερα αεροσκάφη Fokker. Πού θα τα έβρισκα άραγε;"


 Όττο Σκορτσένυ  

Ακολούθως, ο Σκορτσένυ αναδημοσιεύει την επιστολή διάψευσης που έδωσε σε ισπανική εφημερίδα και συνεχίζει: "Αυτή τη φορά μπορούσα να αποκρούσω τις εναντίον μου κατηγορίες και να δω τις διαψεύσεις μου δημοσιευμένες. Παρόλα αυτά έχω χιλιάδες αποκόμματα εφημερίδων και περιοδικών, τα περισσότερα από τα οποία μου τα έστειλαν φίλοι, στα οποία φαίνεται να έχω εμπλακεί στα πλέον φανταστικά και πολύπλοκα σχέδια. Χιλιάδες άλλες δημοσιεύσεις, σε όλον τον κόσμο, διαδίδουν φήμες για μένα, στηρίζοντας παράλληλα συγκεκριμένα πολιτικά συστήματα".


Προς το τέλος του βιβλίου (σελ. 531 επ.), ο Σκορτσένυ αναφέρεται σε μερικά από τα άπειρα ψεύδη που κυκλοφορούσαν γι' αυτόν, όχι από στόμα σε στόμα, αλλά από διάφορες εφημερίδες και την τηλεόραση, και πραγματικά είναι να τα χάνει κανείς. Μεταξύ άλλων είπαν λοιπόν γι' αυτόν:
Ότι ήταν αρχιστράτηγος του στρατού της Αργεντινής. Ότι στο Κάιρο εκπαίδευε επί χρόνια Αιγύπτιους καταδρομείς "στην τέχνη να σκοτώνουν Βρετανούς αξιωματικούς και στρατιώτες".
Ότι υπήρχαν δύο Σκορτσένυ, δηλαδή ότι είχε και σωσία τον οποίο χρησιμοποιούσε για να προκαλεί σύγχυση. Ότι ήταν μαφιόζος. Ότι απήγαγε τον Σουλτάνο του Μαρόκου Μπεν Γιουσούφ. Ότι είχε δική του μυστική πόλη με στρατό στην έρημο της Λιβύης, στη οποία μάλιστα κάποιος δήλωσε ότι φιλοξενήθηκε κιόλας! 


Μάλιστα, ο Σκορτσένυ γράφει χαρακτηριστικά: "Από το γραφείο μου στη Μαδρίτη, παρακολουθούσα τις απίθανες περιπέτειές μου με μεγάλο ενδιαφέρον και είμαι βέβαιος ότι και ο Ίαν Φλέμινγκ (ο δημιουργός του Τζέιμς Μποντ) τις είχε διαβάσει. Ζούσα κυρίως στα πλέον εξαίρετα ανάκτορα του κόσμου, περικυκλωμένος από πικάντικες ξανθιές, ή μυστηριώδεις μελαχροινές γυναίκες που έθεταν τη γοητεία τους στην υπηρεσία των επικίνδυνων δραστηριοτήτων μου". Επίσης του απέδωσαν τη "ληστεία του αιώνα" που έγινε στις 8 Αυγούστου 1963. Γράφει σχετικά: "Ο συρμός Γλασκώβης-Λονδίνου σταμάτησε λόγω κόκκινου σηματοδότη σε μία γέφυρα. Το ταχυδρομικό βαγόνι ληστεύτηκε. Οι ληστές άρπαξαν περισσότερα από 2,5 εκατ. λίρες στερλίνες! Η επιχείρηση είχε προετοιμαστεί σε όλες τις λεπτομέρειες από έναν μεγαλοφυή εγκέφαλο και εκτελέστηκε θαυμάσια. Ποιος άλλος θα μπορούσε να είναι ο εγκέφαλος, ρωτά το γαλλικό εβδομαδιαίο περιοδικό Noir et Blanc, αν δεν είναι ο Όττο Σκορτσένυ; Είναι ηλίου φαεινότερον!"


Εξώφυλλο του περιοδικού Noir et Blanc που γράφει: Όττο Σκορτσένυ- Μπορεί να σας σκοτώσει αύριο

Αλλά αυτή η "πληροφορία" που αξίζει πραγματικά κανείς να αναφέρει και που μπροστά της δεν πιάνει μία η δήθεν ένταξή του στη Μοσσάντ είναι η ακόλουθη: "Ο Ισραηλινός στρατηγός Μοσέ Νταγιάν και ο Όττο Σκορτσένυ είναι ένα και το αυτό πρόσωπο!"     Ole! που λένε και οι φίλοι μας (και φίλοι του Σκορτσένυ) οι Ισπανοί. Η πληροφορία αυτή δημοσιεύτηκε το 1967 στο πολωνικό έντυπο "Glos Robotniczy΄" και αναδημοσιεύτηκε αμέσως σε γερμανικές εφημερίδες.

Σαν σχόλιο, λοιπόν, στο ψέμμα που ξανακυκλοφορεί ας παραθέσουμε το σχόλιο του ίδιου του Σκορτσένυ για όλα αυτά (σελ. 11):
"Ναι, δεν είμαι ο μόνος που δέχομαι τέτοια πολεμική. Σκέφτομαι τους συντρόφους μου, στο πλευρό των οποίων πολέμησα, τους γενναίους υφισταμένους μου που πέθαναν στη δίνη του πολέμου. Πολλοί έπεσαν στο πεδίο της τιμής ή χάθηκαν για πάντα στις στέπες, στα δάση ή στα στρατόπεδα συγκέντρωσης της ΕΣΣΔ. Πιστεύω ότι ο κόσμος πρέπει να μάθει ότι οι άνδρες αυτοί ποτέ δεν πολέμησαν σε προσωπικό επίπεδο άτιμα [..] Σε πείσμα της προσπάθειας γελοιοποίησης, πιστεύω με πάθος ότι υπάρχει το αίσθημα της στρατιωτικής τιμής και θα εξακολουθήσει να υπάρχει όσο υπάρχουν στρατιώτες..."

O Όττο Σκορτσένυ με τον Αδόλφο Χίτλερ


Όττο Σκορτσένυ. Πιστός μέχρι το τέλος!




Ristorante Verona