Παρασκευή 22 Μαΐου 2015

Το καλά κρυμμένο μυστικό της καταγωγής του Κεμάλ



Μπορείτε να διαβάσετε την εφημερίδα από το πρωτότυπο εδώ



πηγή: http://filonoi.gr/


RV

Πέμπτη 21 Μαΐου 2015

Ερευνώντας την αυθεντικότητα φωτογραφιών από τη μάχη της Κρήτης


Η πιο διάσημη φωτογραφία από τη μάχη της Κρήτης 

Η παραπάνω είναι η πιο διάσημη φωτογραφία από τη λεγόμενη κρητική αντίσταση,  η οποία έχει γίνει σύμβολο των αντιναζιστών κάθε λογής και έχει πλημμυρίσει το διαδίκτυο. Ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι διάφορες περιγραφές που τη συνοδεύουν. Παραθέτουμε κάποιες από αυτές, ενδεικτικά: 

Περιγραφή πρώτη: Πρόκειται για σκηνή από τη μάχη στο Βρωμονερό Κρουσώνα στις 14 Ιουλίου 1944. "Από αριστερά, εικονίζεται ο Σπ. Μυσιρλής που σκοτώθηκε στη μάχη, ο επιτελής Μιχ. Μεταξάκης και ο αντάρτης Ιορδάνης. Φωτογραφία του Άγγλου συνδέσμου Τζων Έμπερσον".
http://www.preveli.org/files/battle/gr60.htm


Περιγραφή δεύτερη: 

"Τη φωτογραφία τράβηξε ο Άγγλος σύνδεσμος με τον ΕΛΑΣ John Emberson, (τελικά οι Βρετανοί είναι πράγματι ψύχραιμοι) που παρακολουθούσε τις επιχειρήσεις του ΕΛΑΣ. Η σκηνή διαδραματίστηκε στο Βρωμονερό του Κρουσώνα στις 14 Ιουλίου 1944. Ο Μιχάλης Μεταξάκης , επικεφαλής της ελασίτικης ομάδας, αφηγείται: πέφτομε σε ενέδρα Γερμανών. Τόσο κοντά, που αρπαχτήκαμε χέρια με χέρια. Δεν μπορούσαμε να πυροβολήσουμε. Παλεύαμε ποιος θα έριχνε τον άλλο κάτω να τον σκοτώσει. Την ώρα που πάλευα εγώ με έναν Γερμανό, γυρίζει ο άλλος Γερμανός να με σκοτώσει αλλά πηδάει ένας αντάρτης, τον καβαλικεύει και τον μαχαιρώνει. Τη γλιτώνω εγώ και εξοντώνω τον Γερμανό. Αστραπιαία, σφαπ, του καρφώνω το μαχαίρι".
Βαθύ κόκκινο


Περιγραφή τρίτη: "Αυθεντική φωτογραφία από τον Άγγλο Τζων Έμπερσον στις 14 Ιουλίου 1944.
Κρήτες αντάρτες επιτίθενται με λύσσα σε γερμανούς στρατιώτες. Αριστερά ο θρυλικός ΜΥΣΙΡΛΗΣ που σκοτώθηκε σε άλλη μάχη λίγες μέρες αργότερα. Στο κέντρο ο μέγας ομαδάρχης ΜΙΧΑΛΗΣ ΜΕΤΑΞΑΚΗΣ και δεξιά ο Χανιώτης αντάρτης ΙΟΡΔΑΝΗΣ που εκτελέστηκε στην 1η Σεπτέμβρη 1944....''


Η φωτογραφία κυκλοφορεί πλέον και στο εξωτερικό με ανάλογες περιγραφές. Ενδεικτικά:
"From the battle at Vromonero Krousona, Crete, in 14th July 1944. Cretan Guerillas attacking German soldiers. The photo was taken from Allied officer John Eberson".
Βλέπε εδώ 



Παρά τη διαδεδομένη χρήση της, ερευνήθηκε αν η φωτογραφία είναι αυθεντική...


 

Τελικά, τίποτα από όλα αυτά δεν ισχύει, και η διάσημη φωτογραφία-σύμβολο είναι σκηνή από ταινία με την Τζένη Καρέζη και τον Αλέκο Αλεξανδράκη με τίτλο "ΤΟ ΝΗΣΙ ΤΩΝ ΓΕΝΝΑΙΩΝ" (1959)!

Δείτε προσεκτικά το απόσπασμα και εστιάστε περίπου στο 2.40-2.46 λεπτό


Αλλά το πράγμα δεν τελειώνει εδώ. Η αμέσως πιο διάσημη και δημοφιλής σκηνή από τη μάχη της Κρήτης -και ιδιαίτερα αγαπητή στη Χρυσή Αυγή, αφού κάθε τόσο την αναρτά στο ιστολόγιό της (προφανώς θέλοντας να τονίσει τον αντιναζιστικό της χαρακτήρα)- είναι η παρακάτω...

Κρητικός την ώρα που σκοτώνει με πέτρα Γερμανό αλεξιπτωτιστή

Συνήθως, παρουσιάζεται ασπρόμαυρη (για να είναι και πιο αληθοφανής), ενώ την έχουμε δει ακόμη και σε εξώφυλλο ντοκυμαντέρ!


Τελικά ούτε αυτή η σκηνή είναι από φωτογραφία. Ψάχνοντας ανακαλύψαμε ότι είναι πίνακας ζωγραφικής κάποιου Πέτρου Βλαχάκη... 


Από πίνακες, βεβαίως, άλλο τίποτα... Δείτε και μερικούς ακόμη: 

Γέρος βρακοφόρος Κρητικός εξουδετερώνει Γερμανό Αλεξιπτωτιστή με τη μαγκούρα του!

Κρητικός με χατζάρα έχει σφάξει Γερμανό

 Πίνακας με βρακοφόρο-μαγκουροφόρο-μαχαιροφόρο πάνω από το πτώμα Γερμανού. Δεν διευκρινίζεται εάν τον έσφαξε ή τον εξουδετέρωσε με τη μαγκούρα του...

Άλλο όμως η φωτογραφία και άλλο ο πίνακας. Σε κάθε περίπτωση, ένας πίνακας ζωγραφικής δεν είναι ιστορικό ντοκουμέντο. Οι φωτογραφίες είναι ιστορικά ντοκουμέντα, αλλά τέτοιες φωτογραφίες με Κρητικούς που πολεμούν με μαγκούρες τους Γερμανούς Αλεξιπτωτιστές δεν έχουμε δει.  

Φωτογραφίες και βίντεο ντοκουμέντα από τη μάχη της Κρήτης παραθέτουμε παρακάτω και βγάλτε τα συμπεράσματά σας. 




  















Βίντεο: Η μάχη της Κρήτης



Σχετικά θέματα μπορείτε να δείτε εδώ και εδώ

Ristorante Verona

Παρασκευή 15 Μαΐου 2015

500 χρόνια από τότε που με παπική βούλα, η τοκογλυφία στην Δύση έπαψε να είναι αμαρτία



Στις 4 Μαΐου 2015, συμπληρώθηκαν 500 χρόνια από τότε (1515) που ο Μέδικος Πάπας Λέων o 10ος (Giovanni di Lorenzo de 'Medici, 1475 – 1521), εξέδωσε μια παπική βούλα (“Inter multiplicis”) με την οποία επέτρεπε τα επιτόκια για τα χρηματικά δάνεια, αν τα δάνεια ήταν για τους φτωχούς. Αυτή η ανατρεπτική άδεια χορηγήθηκε για τις λεγόμενες τράπεζες φιλανθρωπίας, που ήταν γνωστές ως ‘Monte di Pieta’*, το οποίο μεταφράζεται ως «τα βουνά της συμπόνιας», αλλά αρκετά από τα έσοδα κατέληξαν στα χέρια των Μεδίκων τραπεζιτών, και όχι στους φτωχούς, και ακόμα και αν αυτή η τοκογλυφία των τραπεζών είχε λειτουργήσει για το υποτιθέμενο όφελος των απόρων και μόνο, παραβίαζε το νόμο του Θεού και έστρωνε το έδαφος για περισσότερη τοκογλυφία.

[Οι Μέδικοι (ιταλ.: Medici) ήταν μια πολύ πλούσια οικογένεια της Φλωρεντίας, που από το 15ο ως τον 18ο αιώνα κυριάρχησε στην οικονομική, πολιτική αλλά και καλλιτεχνική ζωή της πόλης, παίζοντας έτσι ένα καθοριστικό ρόλο στην ιταλική και ευρωπαϊκή ιστορία].

Ο Πάπας Λέων ο 10ος

Ο Πάπας Λέων ο 10ος ξεκίνησε μια διαδικασία ‘γκραντουαλισμού’ (gradualism, από το λατινικό gradus που σημαίνει “βήμα”, δηλαδή, αλλαγή που έρχεται σταδιακά και αργά), σύμφωνα με την οποία ο πανάρχαιος εκκλησιαστικός δογματικός νόμος κατά της είσπραξης τόκων από τα δάνεια, σταδιακά χαλάρωσε και αδυνάτισε, οδηγώντας σε μια παπική επανάσταση - την πλήρη κατάργηση όλων των εκκλησιαστικών ποινών για την τοκογλυφία από τον Πάπα Πίο τον 8ο (1761 – 1830) με την παπική βούλα ‘Datum in audientia’ στις 18 Αυγούστου 1830, - καθώς και στην απουσία όλων αυτών των κυρώσεων στους Κώδικες του Κανονικού Δικαίου (Codex Iuris Canonici) του 1917 και του 1983.


Η θέση του βιβλίου του συγγραφέα Michael Hoffman**, που γράφει αυτό το άρθρο, «Η Τοκογλυφία στην Χριστιανοσύνη: Η Θανάσιμη Αμαρτία, που Τότε Ήταν και Τώρα Δεν Είναι» (Usury in Christendom: The Mortal Sin that Was and Now is Not), είναι ότι η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία της Αναγέννησης αποχωρίστηκε από την αρχαία Εκκλησία. Διακίνησε πλαστά κειμήλια και συγχωροχάρτια καθώς ήταν υπό την εποπτεία των τραπεζιτών Fugger του Augsburg. Οι Fuggers, με την υποστήριξη των Αψβούργων, ήταν πολύ πλουσιότεροι από οποιαδήποτε ιταλική τραπεζική δυναστεία, συμπεριλαμβανομένων των Μεδίκων. Μήπως ακούσατε ποτέ κάτι για τους Fuggers; Ξέρατε ότι τα παράπονα για αυτά που έκαναν οι Fuggers ήταν ένα κίνητρο για την εξέγερση του Λούθηρου; Οι Fuggers ελέγχανε την μεταφορά των εσόδων από τη γερμανική Εκκλησία προς τον παπικό θρόνο. Τα δάνειά τους στον Πάπα τους έφεραν ένα χαρτοφυλάκιο προνομίων εσόδων συλλογής, μεταξύ άλλων, από την πώληση των συγχωροχαρτιών.

Το 1519 οι Fuggers εξαγόρασαν την εκλογή του Καρόλου του 5ου της Ισπανίας ως Αυτοκράτορα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Από τα 851.000 φιορίνια της Ρηνανίας που μαζεύτηκαν για την εξαγορά της θέσης του Βασιλιά Καρόλου, οι Fuggers έδωσαν 543.000 φιορίνια. Ήταν οι τοκογλυφικοί τραπεζίτες του Πάπα και της Βουλής των Αψβούργων. Τον Σεπτέμβριο του 1514, οκτώ μήνες πριν από τη χαλάρωση της απαγόρευσης της τοκογλυφίας από τον Λέοντα 10ο, ο παπικός θεολόγος Johannes Eck του Ingolstadt, λειτούργησε ως διεφθαρμένη μασκότ της Δύναμης του Χρήματος, προσωποποιημένης στον τραπεζίτη Jakob Fugger. Ο Eck υποστήριξε σε μια συζήτηση στο μοναστήρι των Καρμελιτών στο Augsburg, ότι οι δανειακές συμβάσεις με τόκο πέντε τοις εκατό ήταν δικαιολογημένες.

Είναι τυχαίο το γεγονός ότι ο Πάπας Λέων 10ος εξέδωσε την παπική του βούλα που επέτρεπε τον τόκο, την αμέσως επόμενη χρονιά; Ο ποντίφικας ανέμενε την χαμηλή δημοτικότητα της βούλας του και ως εκ τούτου, απείλησε να αφορίσει κάθε καθολικό που θα μιλούσε κατά της χαλάρωσης της απαγόρευσης της τοκογλυφίας, στο όνομα της φιλανθρωπίας.


Οι απολογητές του Λέοντα 10ου προσπαθούν να πουν ότι δεν άλλαξε ουσιαστικά το δόγμα κατά της τοκογλυφίας, αλλά μόνο την ποιμαντική εφαρμογή του δόγματος. Πράγματι, αυτή ακριβώς η «ποιμενική» εφαρμογή χρησιμοποιήθηκε σταδιακά με την πάροδο των αιώνων από τις 4 Μαΐου του 1515 και μετά, για να μετατρέψει την τοκογλυφία από ένα θανάσιμο αμάρτημα σε μη αμαρτία.

Οι οπαδοί της Εκκλησίας της Ρώμης συχνά θεωρούν τον προτεστάντη ηγέτη Ιωάννη Καλβίνο ότι αυτός ήταν ο πρώτος που ξεκίνησε την μάστιγα της τοκογλυφίας. Ο Καλβίνος δεν ήταν ούτε έξι χρονών όταν ο Πάπας Λέων 10ος εξέδωσε την βούλα του.

Κανένας Πάπας μετά τον Λέοντα 10ο δεν αποκατέστησε το δόγμα της Καθολικής Εκκλησίας. Ο άνευ ουσίας αντι-τοκογλυφικός στόμφος από τον Λέοντα τον 13ο και άλλους Πάπες χρησίμευσε για να συγκαλυφθεί αυτή η ύπουλη, σταδιακή διαδικασία γκραντουαλισμού.


Η Κρυπτοκρατία χρησιμοποιεί παρόμοια τακτική σε διαφορετικές καταστάσεις. Αν μελετήσουμε τις μεθόδους και την διπλή γλώσσα με την οποία ο Τόμας Κρόμγουελ και ο Thomas Cranmer άρχισαν να διαλύουν τον καθολικισμό στην Αγγλία τη δεκαετία του 1530, θα δούμε τις μεθόδους και την διπλή γλώσσα με την οποία κάθε πάπας από τον Λέοντα τον 10ο στον Πίο τον 13ο και έπειτα, διέλυσαν το προπύργιο του Παντοδύναμου Θεού ενάντια στην Εξουσία του Χρήματος (Λουκάς 6: 34-36 : «Δανείζετε μηδεμίαν απολαβήν ελπίζοντες» - Δες κι εδώ).

Η αγάπη για το χρήμα είναι η ρίζα όλων των κακών (Α΄ Τιμοθ. 6:10). Η τοκογλυφία είναι η ο τρόπος που αυτή η αγάπη γίνεται όπλο. Όλα τα επόμενα κακά που μας ταλανίζουν προέρχονται από αυτή την μέγιστη όλων των ανομιών.


* Το 1462, το πρώτο καταγεγραμμένο Monte di Pietà ιδρύθηκε στην Περούτζια. Μεταξύ 1462 και 1470, αναπτύχθηκαν κατ’ εκτίμηση σαράντα περισσότερες.  Ο Φραγκισκανός Marco Di Matteo Strozzi κήρυξε σχετικά με τα οφέλη του Monte di Pietà για την καταπολέμηση της τοκογλυφίας. Άφησε μια σειρά απομνημονευμάτων στα οποία περιγράφεται ο στόχος του να διώξει από την πόλη τους Εβραίους δανειστές και να τους αντικαταστήσει με χριστιανικά καταστήματα που θα επέτρεπαν στους φτωχούς να αποκτήσουν φτηνές πιστώσεις. Παρόλα αυτά ο θεσμός των Monti δεν αύξησε, από μόνος του, τους φόβους των Εβραίων. Σε ορισμένες περιπτώσεις μάλιστα, οι Εβραίοι δανειστές τραπεζίτες υποστήριξαν τα Monti. Ένας τέτοιος τραπεζίτης ήταν ο Manuele da Camerino, που κληροδότησε ένα μεγάλο ποσό για το Monte της Φλωρεντίας, που είχε συσταθεί από τον Girolamo Σαβοναρόλα. Κατά καιρούς οι Εβραίοι δανειστές χρησιμοποιούσαν τα Monti για τους δικούς τους σκοπούς.


Τα έργα τέχνης της εποχής αποτυπώνουν την αντίδραση της τέχνης στην τοκογλυφία: οι τοκογλύφοι μετανοούν υποφέροντας στην Κόλαση, οι φοροεισπράκτορες, οι φιλάργυροι απεικονίζονται μέσα στο περιβάλλον τους όπου ασκούν τις επιχειρηματικές τους δραστηριότητές. Στον αντίποδα βρίσκονται οι πίνακες των αγίων όπως ο άγιος Αντώνιος της Φλωρεντίας, που στα κηρύγματα τους μιλάνε κατά της τοκογλυφίας.

** Ο Αμερικάνος συγγραφέας Michael Hoffman (γεν. το 1954) και εκδότης του newsletter Revisionist History, θεωρείται «συνωμοσιολόγος», «αρνητής του Ολοκαυτώματος» και «αντισημίτης». Ο ίδιος αυτοχαρακτηρίζεται «αιρετικός συγγραφέας».


RV



Πέμπτη 14 Μαΐου 2015

Εγκλήματα χωρίς τιμωρία


Holodomor - Katyn




RV

Ο ΨΥΧΟΠΑΘΗΣ ΜΠΟΛΣΕΒΙΚΟΣ ΚΙΜ ΓΙΟΝΓΚ ΟΥΝ ΕΚΤΕΛΕΣΕ ΤΟΝ ΥΠΟΥΡΓΟ ΑΜΥΝΑΣ ΤΗΣ Β. ΚΟΡΕΑΣ ΓΙΑΤΙ ΑΠΟΚΟΙΜΗΘΗΚΕ



Ο ψυχοπαθής μπολσεβίκος Κιμ Γιονγκ Ουν εκτέλεσε τον υπουργό Άμυνας της Βόρειας Κορέας.  Η είδηση κάνει ήδη το γύρο του κόσμου. Το ίδιο και η κατηγορία αλλά και ο τρόπος που επιλέχτηκε για την εκτέλεση!

Με αντιαεροπορικά πυρά. Έτσι επέλεξε ο Κιμ Γιονγκ Ουν να εκτελέσει ή μάλλον να εξαφανίσει από προσώπου γης, τον υπουργό Άμυνας της χώρας, Χιον Γιονγ Τσολ. Τον εκτέλεσε με αντιαεροπορικά πυρά. Γιατί; Γιατί σύμφωνα με όσα γίνονται γνωστά αποκοιμήθηκε κατά τη διάρκεια στρατιωτικής εκδήλωσης, παρουσία του ίδιου του Κιμ Γιονγκ Ουν. 

Την είδηση της εκτέλεσης μετέδωσαν αρχικά τα μέσα ενημέρωσης της Νότιας Κορέας. Όπως ανέφεραν, η είδηση της νέας εκτέλεσης στην Πιονγιάνγκ δόθηκε από την υπηρεσία πληροφοριών της Σεούλ σε βουλευτές κατά την συνάντησή τους την Τετάρτη.

Ο Βορειοκορεάτης υπουργός Άμυνας κατηγορήθηκε πως έδειξε έλλειψη σεβασμού στον Κιμ με το να αφεθεί να τον πάρει ο ύπνος κατά τη διάρκεια μιας στρατιωτικής εκδήλωσης. Έτσι, αποφασίστηκε η εκτέλεσή του. Η οποία, σύμφωνα με τα διεθνή ΜΜΕ, έγινε στις 30 Απριλίου και μάλιστα δημόσια! Την εκτέλεσή του, γράφει το Reuters, την παρακολούθησαν εκατοντάδες άνθρωποι. Μάλλον για παραδειγματισμό. 

Το είδαμε εδώ

RV

Τρίτη 12 Μαΐου 2015

Robert Brasillach: Ιδού το ασυγχώρητο παραλήρημα της Αγγλίας



Ποιος ξέρει, ίσως υπάρχουν ακόμη λογικοί Άγγλοι που να καταλαβαίνουν ότι ο γερμανικός στρατός μάχεται για ολόκληρη την Ευρώπη, κι όσο κι αν φαίνεται παράξενο ακόμα και για τον ίδιο τον Αγγλικό Λαό.
Αυτοί οι καλοπροαίρετοι Άγγλοι, αν μπορεί να έχει κάποια έννοια το πλησίασμα των δύο θέσεων, δεν μπορούν να κάνουν τίποτα εμπρός στην αυτοκαταστροφική τρέλα των κυβερνητών τους, οι οποίοι δια πυρός και σιδήρου προσπαθούν να παραδώσουν τον πολιτισμό του Racine,του Shakespeare,του Dante και του Goethe στις μογγολικές ορδές τις φανατισμένες από το επαναστατικό και ιουδαϊκό αλκοόλ. Ιδού το ασυγχώρητο παραλήρημα της Αγγλίας.

Robert Brasillach


RV

Σάββατο 9 Μαΐου 2015

Οι τοίχοι έπεσαν, μα οι καρδιές μας ΟΧΙ


Unsere Mauern brachen,
aber unsere Herzen nicht


Ristorante Verona

HELLSTORM - The Death of Nazi Germany, 1944-1947

HELLSTORM-  ο θάνατος της ναζιστικής Γερμανίας


Το βιβλίο του Thomas Goodrich μπορείτε να το παραγγείλετε εδώ

Επισκεφτείτε την ιστοσελίδα του



Ristorante Verona

Παρασκευή 8 Μαΐου 2015

ΔΕΝ ΣΥΝΘΗΚΟΛΟΓΟΥΜΕ



Απόσπασμα από το βιβλίο του Θεόδωρου Μανιάτη ''Η μάχη του Βερολίνου'' 

Ο στρατηγός Μούμμερτ κάτω από τις επευφημίες των στρατιωτών του αρνείται να καταθέσει τα όπλα: 
''Θα ανοίξουμε τον δρόμο προς την Δύση με τις ξιφολόγχες", κραυγάζει. Ένας αυτόπτης μάρτυς έτσι θα περιγράψει αυτή την παράτολμη ενέργεια: 

''Μόλις η πρώτη χλωμή πρωινή ακτίνα εμφανίζεται εις τον ορίζοντα της φλεγομένης πόλεως, ηχούν τα κανόνια. Τεθωρακισμένο πεζικό, πυροβολητές και SS, ακολουθούν από πίσω τρέχοντας. Μέτρο μέτρο προχωρούν προς τη γέφυρα. Ο Μούμμερτ βαδίζει επικεφαλής. Οι Ρώσοι δεν φαίνεται να έχουν καταλάβει ακόμη. Ο στρατηγός γυρνά στους στρατιώτες του και με τις παλάμες γύρω από το στόμα του ουρλιάζει: 
 -Εφ΄ όπλου λόγχη. Επίθεσις. Μαρς.
Οι άνδρες ξεκινούν για την επίθεση. Ένα βουερό HURRA! αντηχεί σήμερα το πρωί στο Χάβελ. Οι Ρώσοι αιφνιδιάζονται. Για λίγα δευτερόλεπτα. Έπειτα τα όπλα τους απαντούν. Οι στρατιώτες της Μπούχενμπεργκ, της Νόρτλαντ, της 18ης μεραρχίας, δεν μπορούν να συγκρατηθούν περισσότερο. Αρχίζει η επίθεσις. Η επίθεσις στην γέφυρα  του Χάβελ στο Δυτικό Σπαντάου. 
Στρατιώτες κάθε βαθμού και κάθε είδους, Βαυαροί και Γερμανοί του Βορρά, Σάξωνες και Πρώσσοι της Ανατολής, Βεστφαλοί, Σιλεσιανοί, Γάλλοι, Ισπανοί, Σκανδιναβοί, Λεττονοί, Ολλανδοί, γυναίκες του Βερολίνου, παιδιά, έφηβοι, κοπέλες είναι εκείνοι που την αυγή της 3ης Μαΐου επιτίθενται στις Ρωσικές γραμμές. Η γέφυρα του Χάβελ αντηχεί κάτω από τα βήματα των επιτιθεμένων. 
Χειροβομβίδες του εχθρού, εκρηκτικές ρουκέτες και τερετίσματα πολυβόλων ανοίγουν τρομακτικά κενά. Οι άνδρες πέφτουν κατά ομάδες, οι τραυματίες παραμένουν στο έδαφος, πέφτουν στο νερό, ή πατιούνται μέχρι θανάτου. Αλλά εμπρός...εμπρός...


Χάρτμαν, Ρέυνβαρτ Ραμλάου και άλλοι ευρίσκονται επικεφαλής. Κραυγάζουν καταπρόσωπα στον εχθρό τον θυμό τους, το μίσος τους, τον τρόμο τους. Κραυγάζουν, πέφτουν επάνω στις Ρωσικές προφυλακές, στην άκρη της γέφυρας. Πολυβολούν, πετούν τις τελευταίες χειροβομβίδες, μάχονται με τους υποκόπανους των όπλων. Πίσω τους έρχονται Ισπανικά και Γαλλικά SS. 
Κραυγάζουν ''Αρρίμπα Εσπάνια'', ''Βίβ λα Φράνς''. Δεν νοιάζονται πλέον για τις κραυγές των συναγωνιστών που έχουν μείνει πίσω. Ο λοχίας Vaulot πέφτει επικεφαλής της ομάδας του. Μια ρώσικη σφαίρα τον κτυπά λίγα εκατοστά ψηλότερα από τον Σταυρό του Ιππότου. 
Ο στρατηγός Μούμμερτ σκοτώνεται και αυτός, αλλά το ακατόρθωτο έχει γίνει. Χιλιάδες στρατιωτών και πολιτών έχουν φτάσει στις προφυλακές του Βενκ... 


        
Πιστοί μέχρι το τέλος
Ristorante Verona

     

CEDADE



Για την ιστορία του CEDADE θα μπορούσαν να γραφτούν βιβλία. Εδώ επιχειρείται μια συνοπτική παρουσίαση της πορείας του. Το όνομα αποτελείται από τα αρχικά των λέξεων Círculo Español de Amigos de Europa, που σημαίνει ''Ισπανικός Κύκλος Φίλων της Ευρώπης" και επρόκειτο για μία ισπανική Εθνικοσοσιαλιστική οργάνωση που ιδρύθηκε στη Βαρκελώνη το 1966. 

Στο CEDADE η μοίρα επεφύλαξε να είναι μια δυνατή φλόγα που ξεπήδησε από μια σπίθα της φωτιάς του Εθνικοσοσιαλισμού, μιας φωτιάς που δεν έσβησε στις 9 Μαΐου του 1945.

Ξεκίνησε ως ομάδα μελέτης για το έργο του Γερμανού συνθέτη Ρίχαρντ Βάγκνερ. Επικεφαλής τέθηκε αρχικά ο Ángel Ricote,ο οποίος σύντομα παραχώρησε τη θέση του στον  Pedro Aparicio.  
                                         Otto Skorzeny
Ιδρυτικό μέλος του CEDADE ήταν ο συνταγματάρχης των SS  Otto Skorzeny, ενώ στα ηγετικά στελέχη συγκαταλεγόταν και ο αρχηγός της  ''Λεγεώνας των Βαλλόνων" των Waffen SS, Leon Degrelle.

 Otto Skorzeny και Leon Degrelle στην Ισπανία
Ο Κύκλος πολύ σύντομα εξελίχθηκε σε εκδοτικό οίκο με εκδόσεις για τον Εθνικοσοσιαλισμό και τον Β΄Ππ. Ανέπτυξε επαφές με άλλες Εθνικοσοσιαλιστικές ομάδες στην Ευρώπη και το 1969 φιλοξένησε το δέκατο συνέδριο της Nouvel Ordre Européen (Νέα Ευρωπαϊκή Τάξη), με εξήντα συνέδρους από επτά χώρες. Πρέπει να σημειωθεί ότι το συνέδριο απαγορεύτηκε από τον Φράνκο. 

Από το συνέδριο στη Βαρκελώνη το 1969

Το 1973 ίδρυσε γραφεία και  στη Μαδρίτη. Ένα χρόνο αργότερα, πρόεδρος του  CEDADE εξελέγη ο Jorge Mota Aras

O Jorge Mota Aras, επικεφαλής του CEDADE 

Η ομάδα είχε περίπου 2500 ενεργά μέλη και μετά το 1975 επεκτάθηκε σε ολόκληρη την Ιβηρική Χερσόνησο. Το 1978 την ηγεσία αναλαμβάνει ο  νεαρός Ισπανο-αυστριακός Pedro Varela.

Ο Pedro Varela έγινε πρόεδρος του CEDADE το 1978 

Ο Pedro Varela είναι ο άνθρωπος που εστίασε περισσότερο στην εξάπλωση του κινήματος πέρα από την Ισπανία, δημιουργώντας ένα "δίκτυο" εθνικοσοσιαλιστών και σε άλλες χώρες, όπως στην Αργεντινή (Μπουένος Άιρες και Posadas), Βολιβία (Λα Παζ), Ισημερινό (Κίτο) και τη Γαλλία (Aix-en-Provence). 
Η δράση του CEDADE ήταν πολυσχιδής, αλλά κάποιες από τις δραστηριότητές του δεν είναι γνωστές, δεν αναφέρονται ούτε μπορούν να αναφερθούν σε blog. Τουλάχιστον, επί του παρόντος...

Το καλοκαίρι του 1984, για πρώτη φορά Έλληνες Εθνικοσοσιαλιστές επισκέφθηκαν το CEDADE: δύο έφηβοι ξεκίνησαν από την Αθήνα για τη Βαρκελώνη, όπου επισκέφθηκαν τα γραφεία του CEDADE, γνωρίστηκαν με τον Pedro Varela και άλλους Ευρωπαίους Εθνικοσοσιαλιστές που συνάντησαν εκεί, προμηθεύτηκαν υλικό και κράτησαν επαφή.

Ο Κύκλος εξέδιδε το ομώνυμο, πολύ σημαντικό περιοδικό CEDADE τις δεκαετίες 70, 80 μέχρι την αρχή του '90. 

Εξώφυλλα του περιοδικού: 


 

 


Ως εκδοτικός οίκος, το CEDADE συνέχισε να αναπτύσσεται και σύντομα έκανε μια σειρά από εκδοτικές κινήσεις στην Αυστρία και τη Γερμανία χρησιμοποιώντας το όνομα Ediciones Wotan. 


1989: CEDADE, συγκέντρωση για τα 100 χρόνια από την γέννηση του Αδόλφου Χίτλερ με κεντρικό ομιλητή τον Pedro Varela 

Το πολύ σημαντικό ιδεολογικό έργο του CEDADE είχε ως αποτέλεσμα να προκληθούν αντιδράσεις από εβραϊκές οργανώσεις με αποτέλεσμα το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να ζητήσει να ληφθούν μέτρα κατ' αυτού. 



Η σταδιακή αλλαγή του νομικού πλαισίου στην Ισπανία, οι διώξεις κατά του Varela, η σύλληψή του και φυλάκισή του στην Αυστρία το 1992, που αναπόφευκτα στέρησαν την οργάνωση από την ηγεσία της, οδήγησαν το CEDADE σε μια σημαντική αποκλιμάκωση των δραστηριοτήτων του και τον Οκτώβριο του 1993 ανέστειλε τη δράση του.  Θα μπορούσε εδώ να σημειωθεί ότι η Χρυσή Αυγή κατά την πρώτη δεκαετία της λειτουργίας της ήταν μια προσπάθεια μίμησης του CEDADE στον ελληνικό χώρο. Και δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι οι αναφορές της στον Εθνικοσοσιαλισμό μειώθηκαν δραματικά από το 1990 και μετά...

Βαρκελώνη, έκθεση βιβλίου το 1989 

Ο Pedro Varela δεν σταμάτησε. Συνέχισε την εκδοτική δραστηριότητα, ασχολούμενος μεταξύ άλλων και με τον ιστορικό αναθεωρητισμό σε συνεργασία με τον Robert Faurisson, τον David Irving κ.ά.  
Pedro Varela και Daving Irving

Το 1996 κατασχέθηκαν πάνω από 20.000 βιβλία του βιβλιοπωλείου και του εκδοτικού του οίκου, τα οποία ρίχθηκαν στην πυρά!  Μια τεράστια ποσότητα ρεβιζιονιστικών βιβλίων και το αρχείο της οργάνωσης επίσης κατασχέθηκαν. Ο ίδιος ήταν ο πρώτος που (το 1998) διώχθηκε στην Ισπανία για "ρητορική μίσους" και "άρνηση του Ολοκαυτώματος".
Πάντως, ο εκδοτικός του οίκος libreriaeuropa συνεχίζει το σπουδαίο έργο του CEDADE σε πείσμα των καιρών. Και πάλι όχι χωρίς συνέπειες. Το 2010 ο εκδότης φυλακίστηκε στην Ισπανία για 15 περίπου μήνες, ενώ για ακόμη μια φορά τα βιβλία του κατασχέθηκαν! Μπορείτε να δείτε σχετικά και εδώ 


Αξίζει να επισκεφθείτε το ηλεκτρονικό βιβλιοπωλείο εδώ


Ristorante Verona