Τρίτη 9 Νοεμβρίου 2021

8,9 Νοεμβρίου 1923: Το Πραξικόπημα του Χίτλερ




Από το βιβλίο του Heinz A. Heinz ''ΧΙΤΛΕΡ'', εκδόσεις Θούλη, Αθήνα 2017 - Το απόσπασμα που ακολουθεί είναι από το κεφάλαιο "Und Ihr habt doch gesiegt" ("Και όμως νικήσατε"). Αφηγείται ο Γιόζεφ Μπέρχτολντ, Γκρούπεν-φύρερ (Gruppen-führer)  των SA και εκδότης της εφημερίδας Völkischer Beobachter, ο οποίος έλαβε μέρος στο Πραξικόπημα

*οι φωτογραφίες είναι αυθεντικές από το βράδυ της 8ης και το πρωί της 9ης Νοεμβρίου


   «Ο Αδόλφος Χίτλερ επέλεξε την ημέρα της μεγάλης συγκέντρωσης του φον Καρ για την προσπάθειά του. Κατά τις 11 το πρωί της 8ης Νοεμβρίου, έλαβα τη διαταγή να είμαι έτοιμος για την Εθνική Επανάσταση.
  »Οι άνδρες μου έδωσαν έναν τελευταίο όρκο να υπηρετήσουν μέχρι θανάτου, εφόσον χρειαστεί, και πήραμε τις τελευταίες οδηγίες από τον διοικητή Γκαίρινγκ. Όλη μέρα ασχολήθηκα με τις ετοιμασίες και κατά τις έξι το απόγευμα συγκέντρωσα τα Τάγματα, έτοιμα για μια άμεση επέμβαση στο Τόρμπροϊ, απέναντι από το Στέρνεκερ-μπρόι. [...]
    »Ξεκινήσαμε την πορεία και πήραμε θέση κοντά στο μέρος όπου θα γινόταν η μεγάλη συγκέντρωση του Καρ. Είχε ήδη μαζευτεί υπερβολικά πολύς κόσμος που στριμωχνόταν· μια ομάδα αστυνομικών δίπλα μας δεν μπορούσε να βρει χώρο να σταθεί μέσα στην μπυραρία, και γι’ αυτό καθόταν απ’ έξω.
    »Κοίταξα το ρολόι μου. Ήταν η ώρα! Κραυγάζοντας τις διαταγές μου στους άνδρες μου, όρμησα εμπρός με το πιστόλι μου προτεταμένο. 
  »“Φύγετε από τη μέση ─εσείς εκεί!” φώναξα στους αστυνομικούς, που ασυναίσθητα οπισθοχώρησαν έκπληκτοι και απροετοίμαστοι, ενώ εμείς ορμήσαμε προς την είσοδο. Διέταξα τους άνδρες μου να καλύψουν όλα τα παράθυρα και τις εξόδους, ενώ εγώ με τους υπόλοιπους προχώρησα γρήγορα μέσα στην μπυραρία. 
    »Ο Χίτλερ ήταν ήδη εκεί. Μόλις μας είδε, μπήκε αμέσως επικεφαλής και μας οδήγησε γρήγορα και ήρεμα στον κεντρικό διάδρομο, μέχρι που φτάσαμε στο βήμα. Το ακροατήριο αριθμούσε αρκετές χιλιάδες κόσμο. [...]

    »Η ξαφνική μας εμφάνιση εκεί μέσα προκάλεσε σύγχυση. Ο φον Καρ έμεινε άφωνος. Ο κόσμος άρχισε να φωνάζει, απαιτώντας να μάθει τι συνέβαινε. Γυναίκες λιποθυμούσαν· ο πανικός ήταν φανερός παντού. Εν τω μεταξύ, εμείς είχαμε ανέβει στο βήμα και ο Χίτλερ έκανε μια προσπάθεια να μιλήσει. Όμως, η ένταση ήταν τόσο μεγάλη, που δεν μπορούσε ούτε να ακουστεί ούτε να γίνει κατανοητός. Τράβηξε, λοιπόν, το πιστόλι του και ένας εκκωφαντικός θόρυβος ακούστηκε. Το είχε στρέψει προς το ταβάνι και είχε πυροβολήσει. Αμέσως, επικράτησε σιωπή και τότε ακούστηκε η φωνή του να ανακοινώνει το τέλος τού Κόκκινου Καθεστώτος.
   »Ευθύς, κατέβηκε από το βήμα, για να μιλήσει επειγόντως με τον Δρ. φον Καρ. Αυτός μαζί με τον φον Λόσσοφ και τον Σάισσερ εξαφανίστηκαν σε ένα δωμάτιο πίσω, μαζί με τον Χίτλερ.
   »Κανένας μέσα στην μπυραρία δεν ήξερε τι προμήνυε όλο αυτό...
 »Έτσι, ο διοικητής Γκαίρινγκ ανέλαβε δράση. Ζήτησε την προσοχή του πλήθους, προχώρησε μπροστά και σύντομα κατάφερε να ηρεμήσει τη συνάθροιση. 
    »“Αυτή είναι μια εντελώς καινούργια αρχή,” φώναξε “εμείς θα ξαναχτίσουμε το Κράτος. Ο φον Καρ δεν θα πάθει κανένα κακό. Όλοι τον σεβόμαστε. Δεν πολεμάμε τον στρατό ούτε την αστυνομία, αυτοί είναι με το μέρος μας· πολεμάμε μόνο το εβραϊκό καθεστώς στο Βερολίνο”.
    »Η ανακοίνωσή του αυτή προκάλεσε θύελλα χειροκροτημάτων, που ξέσπασαν ξανά, όταν ο ομιλητής κατάφερε να προσθέσει:



    “Αποφασίσαμε να κάνουμε αυτό το βήμα, γιατί είμαστε σίγουροι ότι οι επικεφαλής μας εδώ στη Βαυαρία θα μας βοηθήσουν να απαλλαγούμε από το Βερολίνο και τους Εβραίους. Η νέα κυβέρνηση θα σχηματιστεί από τους Χίτλερ, Λούντεντορφ, Πένερ και φον Καρ!” 




»[...]Τα Τάγματα Εφόδου στρατοπέδευσαν εκείνη τη νύχτα στον κήπο της Μπεργκερμπρόι. Είχαν ενώσει τις δυνάμεις τους και με τις διμοιρίες της Bund Oberland και του Φράικορπς Ρόσμπαχ με αποτέλεσμα όλο το μέρος να μοιάζει με στρατόπεδο.


»Το πρωί της 9ης Νοεμβρίου, έλαβα τη διαταγή να καταλάβω τα Κεντρικά Γραφεία της Αστυνομίας. Η Reichskriegsflagge είχε καταλάβει, ήδη, το Αρχηγείο του Στρατού του Μονάχου. Όταν οι άνδρες μου και εγώ φτάσαμε, βρήκαμε τους αστυνομικούς οπλισμένους και έτοιμους να αντισταθούν, οπότε, για να αποφύγω την άμεση σύγκρουση, κατευθύνθηκα στο Rathaus (Δημαρχείο). Γνώριζα ότι εκεί μια συνεδρίαση βρισκόταν σε εξέλιξη. Άνοιξα με βία την πόρτα και, οπλίζοντας το πιστόλι μου, πληροφόρησα τους συγκεντρωμένους Συμβούλους, σοσιαλδημοκράτες και κομμουνιστές, ότι συλλαμβάνονται. Φοβισμένοι και ξαφνιασμένοι πετάχτηκαν όρθιοι. Τους μαζέψαμε και τους οδηγήσαμε έξω από την αίθουσα και το κτίριο, στη μεγάλη σκάλα. 
    Σε αυτό το σημείο, ανέλαβαν δράση οι υπόλοιποι άνδρες μου. Κάθε Σύμβουλος, συνοδευόμενος από δύο στρατιώτες, έμπαινε μέσα σε ένα φορτηγό. Εν τω μεταξύ, πλήθος κόσμου που είχε μαζευτεί στην πλατεία Μαρίενπλατς, υποδεχόταν τους συμβούλους με γιουχαΐσματα και βρισιές. Για την ακρίβεια, εμείς, τα Τάγματα Εφόδου, ήμασταν εκείνοι που έπρεπε να τους υπερασπιστούμε από την επίθεση του πλήθους. Διαφορετικά, θα είχαμε πραγματικές απώλειες. Ήταν πολύ δύσκολο να τους φορτώσουμε στα φορτηγά με ασφάλεια. Κι έτσι, πήγαμε στην Μπεργκερμπρόι και τους κλειδώσαμε όλους στο πίσω δωμάτιο, εκεί απ’ όπου ο Λούντεντορφ είχε αφήσει να φύγουν ο φον Καρ και οι σύντροφοί του εκείνη τη νύχτα.


    »Παρ’ όλο που ο Επίτροπος φον Καρ, ο φον Λόσσοφ, και ο Σάισσερ τον είχαν προδώσει, ο Χίτλερ δεν ήθελε σε καμία περίπτωση να καταλήξει η όλη κατάσταση σε σύγκρουση.
  »Αποφάσισε να συγκεντρώσει τους οπαδούς του από τις απομακρυσμένες περιοχές και να κάνει πορεία στο κέντρο της πόλης. Δεν μπορούσε να πιστέψει ότι η Κυβέρνηση θα κατέφευγε σε ένοπλη αντίσταση, όταν θα έβλεπε τη διάθεση του κόσμου.
    »Η πορεία ξεκίνησε λίγο μετά τις έντεκα. Μπροστά πήγαιναν δύο άνδρες με λάβαρα και πίσω από αυτούς, περπατώντας δίπλα δίπλα αλλά σε χαλαρή διάταξη, ακολουθούσαν ο Χίτλερ, ο Λούντεντορφ, ο Γκαίρινγκ και μερικοί άλλοι. Δώδεκα σειρές από τα Stosstrupp Hitler ακολουθούσαν, με αρχηγό εμένα τον ίδιο. Στη συνέχεια, ακολουθούσαν τα SA, οι ενωμένες οργανώσεις και εκατοντάδες πολίτες, εργάτες και φοιτητές –όλοι φορώντας περιβραχιόνια με τον αγκυλωτό σταυρό– με την πρόθεση η συγκέντρωση να είναι μαζική. Καλέσαμε τους κατοίκους του Μονάχου να βγουν στον δρόμο. Να μη χρησιμοποιηθούν όπλα. Τα πάντα έπρεπε να τεθούν στη δοκιμασία της κοινής γνώμης.


    »Μέχρι εκείνη τη στιγμή, όλες οι γέφυρες και τα δημόσια κτίρια είχαν καταληφθεί από τον τακτικό στρατό, που είχε κινητοποιηθεί κατά τη διάρκεια της νύχτας μετά την ξαφνική λιποταξία τού Καρ. Παρ’ όλα αυτά, όλα φαίνονταν να πηγαίνουν καλά. Χιλιάδες στόματα τραγουδούσαν πατριωτικά τραγούδια. Στη γέφυρα Λούντβιχς-μπρύκε στον ποταμό Ίζαρ, στο κέντρο της πόλης, συναντήσαμε αυτό που θα μπορούσε να είναι το πρώτο μας σημείο ελέγχου.
    »Υπήρχε αστυνομικός κλοιός στην αρχή της γέφυρας, από τη μια άκρη στην άλλη. Οι αστυνομικοί ήταν οπλισμένοι και φορούσαν κράνη. Βρισκόμασταν σε πολύ κοντινή απόσταση από αυτούς, όταν σήκωσαν τα όπλα τους. Ο Ούλριχ Γκραφ, ο σωματοφύλακας του Χίτλερ, φώναξε “Μην πυροβολείτε· ο Λούντεντορφ είναι μαζί μας”, οπότε κατέβασαν τα όπλα και εγώ όρμησα μπροστά μαζί με καμιά δεκαριά από τους άνδρες μου, και αμέσως τους αφόπλισα. Τους μεταφέραμε πάραυτα στην μπυραρία Μπεργκερμπρόι. Εγώ ο ίδιος τους συνόδευσα. Αφού τους αφήσαμε με ασφάλεια υπό επιτήρηση, έφυγα όσο πιο γρήγορα μπορούσα, για να πάρω πάλι θέση στην πορεία, η οποία είχε στο μεταξύ περάσει την πλατεία Μαρίενπλατς και είχε προχωρήσει έως τη Φελντχερνχάλε στην πλατεία Οντεόνσπλατς. Κόβοντας δρόμο, διέσχισα τρέχοντας την οδό Μαξιμίλιαν-στράσσε με κατεύθυνση την πλατεία Μαξ-Γιόζεφπλατς, και έφτασα ακριβώς τη στιγμή που η κεφαλή της πορείας είχε μόλις ξεπροβάλει ανάμεσα στη Φελντχερνχάλε και το Ρεζιντέντς. 
    »Ξαφνικά, όλα έδειχναν να επιβραδύνουν.
   »Αυτοί που βρίσκονταν στην κεφαλή της πορείας είχαν αρχίσει να τραγουδάνε Oh Deutschland hoch in Ehren (Ω τιμημένη Γερμανία) και το πλήθος τούς συνόδευε με λαχτάρα, όταν ακούστηκε ο απαίσιος θόρυβος από ένα πολυβόλο! Το επόμενο δευτερόλεπτο επικράτησαν ο τρόμος, η αγωνία και η σύγχυση. Η πορεία διασπάστηκε και το πλήθος διασκορπίστηκε πανικόβλητο.
    “Τι στο καλό συνέβη;” ρώτησα.
    »Φαίνεται ότι μόλις η κεφαλή της πορείας έφτασε στην πλατεία, η αστυνομία έκλεισε τον δρόμο. Ένα τεθωρακισμένο όχημα είχε πάρει θέση πίσω τους. Σε όλη την περιοχή κοντά στη Φελντχερνχάλε είχαν πάρει θέση αστυνομικοί με αυτόματα όπλα. Όπως και προηγουμένως, κάποιος όρμησε μπροστά, φωνάζοντας: “Μην πυροβολείτε, ο Λούντεντορφ και ο Χίτλερ είναι μαζί μας!” Η απάντηση ήταν ένας καταιγισμός πυρών από τα σκαλιά της Φελντχερνχάλε. Ο σημαιοφόρος έπεσε βαριά πληγωμένος· ο διπλανός τού Χίτλερ χτυπήθηκε θανάσιμα, και καθώς έπεφτε νεκρός στο έδαφος, τον παρέσυρε, με αποτέλεσμα ο Αρχηγός να τραυματιστεί σοβαρά στον ώμο. Παντού άνθρωποι έπεφταν στο έδαφος, σφαδάζοντας από τους πόνους, νεκροί ή ετοιμοθάνατοι, ενώ τα όπλα συνέχιζαν να σκορπίζουν τον θάνατο και να δολοφονούν μέσα στον χαμό που επικρατούσε. Ήταν μια τρέλα, μια σφαγή.
 »Ο Γκαίρινγκ και ο Γκραφ έπεσαν βαριά πληγωμένοι, δεκατέσσερεις νεκροί ποδοπατήθηκαν από το πλήθος που σκόνταφτε επάνω τους και έπεφτε κάτω· αίμα κυλούσε παντού πάνω στο γκρίζο πεζοδρόμιο. [...]

Το Πραξικόπημα του Μονάχου, ελαιογραφία του Schmitt, H. (fl.1940) 

 »Ζαλισμένοι και σοκαρισμένοι οι τραυματίες, ένας ένας σέρνονταν και με δυσκολία κατάφερναν να απομακρυνθούν. Κάποιος άρπαξε τη σημαία από το χέρι τού πεσμένου σημαιοφόρου. Ο οδηγός τού Χίτλερ κατάφερε με κάποιον τρόπο να τον βρει και με τα φρένα να στριγγλίζουν, έστριψε το αυτοκίνητο απότομα και το ακινητοποίησε δίπλα στον πεσμένο Αρχηγό. Ο Χίτλερ σύρθηκε με δυσκολία και κατάφερε να σταθεί αρχικά στα γόνατα, και στη συνέχεια σηκώθηκε, και με το ένα χέρι να κρέμεται, ετοιμαζόταν να μπει στο αυτοκίνητο, όταν σκόνταψε πάνω σε κάτι στον δρόμο. Ήταν το σώμα ενός αγοριού, ματωμένο και αναίσθητο.
    »Ο Χίτλερ το άρπαξε, όσο πιο καλά μπορούσε, με το καλό του χέρι, και το τράβηξε προς το αυτοκίνητο. Την ώρα, όμως, που το έσπρωχνε μέσα και ο οδηγός άνοιγε την πόρτα για να μπουν, ένας αστυνομικός όρμησε με το όπλο του σηκωμένο. Ο Χίτλερ μπήκε μπροστά στο παιδί, καλύπτοντάς το με το ίδιο του το σώμα. Στο παρά πέντε, κατάφερε να μπει στο αυτοκίνητο, που έφυγε με μεγάλη ταχύτητα σαν τρελό, ενώ το καταδίωκε ένα μεγάλο πρασινοκίτρινο τεθωρακισμένο όχημα. Απομακρύνθηκαν αρκετά, διώκτης και διωκόμενος, μέσα από τους ανάστατους δρόμους. Σε μια στιγμή, από αυτές που σου κόβουν την ανάσα, το αυτοκίνητο του Χίτλερ σχεδόν εκτοξεύτηκε, καθώς έστριψε απότομα σε μια στροφή, στην προσπάθειά του να διαφύγει, ενώ το άλλο συνέχισε ευθεία μπροστά. Έτσι, ο Φύρερ βρήκε την ευκαιρία να αφήσει το λαβωμένο παιδί στο νοσοκομείο, προτού ξεκινήσει για τα περίχωρα της πόλης και την ύπαιθρο. Βέβαια, ήταν αδύνατον να προσπαθήσει να φτάσει στα σύνορα. Αργά το απόγευμα, αναγκάστηκε να αφήσει το αυτοκίνητο και να συνεχίσει με τα πόδια.

RV

Πέμπτη 28 Οκτωβρίου 2021

Ο Τελευταίος Βορειοηπειρώτης Μαχητής

 

    Η 28η Οκτωβρίου τιμάται πλέον από το σύνολο του ελληνικού λαού ως ένταξη της Ελλάδας στον αντιφασιστικό αγώνα. Η επέτειος αυτή αποκαλύπτει και τον σκοτεινό ρόλο αυτών που ηγούνται της ελληνικής ακροδεξιάς. Αφού πρώτα με όπλο τον «φασισμό» (υπό την ευρεία έννοια και όχι -μόνο- τον Φασισμό του Μουσολίνι) δελεάζουν τους ελεύθερα σκεπτόμενους πατριώτες που έλκονται από τον Εθνικοσοσιαλισμό, ακολούθως, αντί να συμβάλλουν στην ιδεολογική τους κατάρτιση, τους προκαλούν σύγχυση και τους αποπροσανατολίζουν, υποχρεώνοντάς τους να τιμούν τον άνθρωπο των Άγγλων Ιωάννη Μεταξά και τη συμμετοχή της Ελλάδας στον Πόλεμο με το πλευρό των Αγγλοεβραίων (και κατά συνέπεια και των Αμερικανών και Σοβιετικών). Έτσι, στο τέλος τούς διαφθείρουν μετατρέποντας τους πιο νέους ή τους πιο αφελείς, τους λιγότερο έξυπνους και κυρίως τους πιο ευάλωτους σε χειροκροτητές, τσιράκια και ζήτουλες «πρώην φασιστών» νεοδημοκρατών υπουργών…

Συνέχεια εδώ


RV


Τρίτη 5 Οκτωβρίου 2021

Αποθρασύνθηκαν οι Ρωσότουρκοι

 


 

Η Ρωσία στηρίζει την “Γαλάζια Πατρίδα” 


Ο περιβόητος Αλεξάντερ Ντούγκιν, έδωσε συνέντευξη σε τουρκική εφημερίδα για τα παρασκήνια της Συνόδου του Σότσι που πραγματοποιήθηκε στις 29 Σεπτεμβρίου μεταξύ Ερντογάν και Πούτιν, και αποκαλύπτει: 

"Δεν μπορούμε να συγκρουστούμε με την Τουρκία", δηλώνει ο Ντούγκιν, συνεχίζοντας: "η Ρωσία και η Τουρκία δεν θα έρθουν ξανά αντιμέτωπες από στρατιωτική και οικονομική άποψη από εδώ και στο εξής.

Η Ρωσία υποστηρίζει το δόγμα της Τουρκίας για την “Γαλάζια Πατρίδα”, ενισχύοντας τη δύναμή της στη Μεσόγειο, ενώ οι δραστηριότητες γεώτρησης της Τουρκίας παίζουν επίσης καθοριστικό ρόλο στη λύση του λιβυκού ζητήματος ( εδώ στηρίζεται ουσιαστικά και το Τουρκολιβυκό μνημόνιο). Από αυτή την άποψη, η Ρωσία υποστηρίζει την ενίσχυση της γεωπολιτικής ισχύς της Τουρκίας.

Σε αυτή τη σύνοδο κορυφής, οι δύο αρχηγοί χάραξαν τις κόκκινες γραμμές τους σε έναν οδικό χάρτη για έναν νέο κόσμο.  Τουρκία και  Ρωσία έχουν ξεκινήσει τώρα μια νέα πορεία και αυτό θα επηρεάσει ολόκληρο τον κόσμο καθώς και την περιφερειακή δυναμική

Από τις κουρδικές περιοχές και την Κριμαία, και από το Αφγανιστάν τη Λιβύη και τον Καύκασο έως την Συρία, οι δύο ηγέτες χάραξαν τις δικές τους κόκκινες γραμμές σε ζωτικά ζητήματα.

Μπορώ να πω ότι συμφώνησαν σε πολλά ζητήματα, ειδικά στην Ιντλίμπ. Ωστόσο, ένα σημαντικό μέρος των όσων ειπώθηκαν σε αυτήν την ιστορική συνάντηση θα παραμείνει μυστικό. Θα δούμε μόνο να εφαρμόζεται

Περισσότερα εδώ


RV


Τρίτη 17 Αυγούστου 2021

RUDOLF HESS: Μνήμη και Τιμή



34 χρόνια συμπληρώνονται από τη δολοφονία του Ρούντολφ Ες στις φυλακές τού Σπαντάου στο Βερολίνο, όπου εκρατείτο από το 1947. Ήταν 93 ετών και από τα ιατροδικαστικά ευρήματα προκύπτει ότι εκείνο το απόγευμα της 17ης Αυγούστου (και ενώ από το 1966 ήταν ο μοναδικός κρατούμενος στη φυλακή) πάλεψε σκληρά για τη ζωή του. Παρ’ ότι όλο και περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τον τρόπο θανάτου του αποκαλύπτονται, η επίσημη εκδοχή παραμένει αυτή της αυτοκτονίας.  Αλλά, η αξία των επίσημων εκδοχών σε ό,τι αφορά την "υπόθεση Ρούντολφ Ες" (και όχι μόνο) είναι γνωστή: δεν είναι μόνο αντίθετες στην αλήθεια αλλά συχνά και αντίθετες στην κοινή λογική. Για παράδειγμα, μια άλλη επίσημη εκδοχή για τον κρατούμενο από το 1941 (όταν συνελήφθη από τους Βρετανούς) Ρούντολφ Ες είναι ότι ήταν εγκληματίας πολέμου! 

Συνέχεια εδώ


RV


Δευτέρα 9 Αυγούστου 2021

Ένα αιρετικό κείμενο για τις πυρκαγιές




Αναδημοσιεύουμε τμήμα από ένα κείμενο του αποβιώσαντος καθηγητή οικολογίας Νικολάου Μάργαρη, που δημοσιεύτηκε  στην εφημερίδα «Το Βήμα», την Κυριακή 16 Μαΐου 1999, για το φαινόμενο των πυρκαγιών στην Ελλάδα, και που παραμένει ενδιαφέρον, επίκαιρο και ...αιρετικό.


 ''Οι φωτιές στα δάση είναι φυσιολογικό φαινόμενα: Η φωτιά είναι ομαλά ενταγμένη στα μεσογειακού τύπου οικοσυστήματα. Σε όλες τις χώρες γύρω από τη Μεσόγειο, στην Καλιφόρνια, στο Ακρωτήρι της Καλής Ελπίδας, στη Νότια Αφρική, στην Αυστραλία, στη Χιλή είναι σύνηθες φαινόμενο. Την προηγούμενη μόλις εβδομάδα φωτιά στην Καλιφόρνια έκανε στάχτη 2.000 σπίτια. Η Ελλάδα δεν είναι ειδική περίπτωση. Ακόμα και τα ζώα της χώρας μας είναι προσαρμοσμένα σε αυτήν. Υπάρχουν πουλιά που πάνε μόνο στις καμένες εκτάσεις γιατί εκεί βρίσκουν πολλά έντομα. Και τα έντομα είναι πολλά, γιατί τα φυτά που βγαίνουν στις καμένες περιοχές ανθίζουν γρηγορότερα. Είναι, όσο και αν δεν το πιστεύουμε, αυτός ο κύκλος της ζωής των μεσογειακών οικοσυστημάτων. Μια καμένη περιοχή, την πρώτη χρονιά μετά τη φωτιά είναι κήπος.


 Δεν αντιμετωπίζονται σωστά οι πυρκαγιές: Η πυρκαγιά των δασών θέλει ειδική αντιμετώπιση. Στην Καλιφόρνια των ΗΠΑ έχουν καταγράψει όλες τις προηγούμενες φωτιές, από το 1985 έως σήμερα. Υπάρχουν σε εξειδικευμένα προγράμματα ανά πάσα στιγμή δεδομένα, όπως οι άνεμοι που φυσούν, μετεωρολογικά και κλιματικά στοιχεία, τα είδη των φυτών που έχουν φυτρώσει, η ηλικία τους, οι εκτάσεις που έχουν ξανακαεί, και ο χρόνος που συνέβη αυτό. Έχοντας διαθέσιμα όλα τα στοιχεία μπορούν να αντιμετωπίσουν τις φλόγες κάθε φορά με τον τρόπο που χρειάζεται. Η σύγκριση με την Ελλάδα είναι καταλυτική. Εδώ ο καθένας λειτουργεί περίπου ως μαθητευόμενος μάγος.


Τα πεύκα είναι οι μεγάλοι ένοχοι: Έχουμε μια μανία με τα πεύκα. Τα φυτεύουμε παντού. Στα στρατόπεδα τα βάζουν δίπλα στις πυριτιδαποθήκες. Τα πεύκα όμως έχουν ένα… μειονέκτημα. Χρειάζονται, προκαλούν, τη φωτιά. Ανήκει στο DΝΑ τους. Στο Πήλιο που δεν έχει πεύκα, πήγαν οι δασολόγοι και φύτεψαν. Τα πεύκα αυτά έχουν καεί έως τώρα τρεις φορές. Στην Πάρνηθα τα πεύκα έκαψαν τα έλατα. Από τη ρητίνη βγαίνει το εύφλεκτο νέφτι.

 


 Δεν θα λιγοστέψει το οξυγόνο των Αθηναίων: Άκουσα ότι θα λιγοστέψει το οξυγόνο στην Αθήνα. Το οξυγόνο, τα τελευταία εκατομμύρια χρόνια, δεν έχει ελαττωθεί. Το οξυγόνο παράγεται κατά ενενήντα τοις εκατό από τους ωκεανούς. Πιστεύει κανείς ότι στη Σαχάρα δεν έχουν οξυγόνο; Στους πόλους που δεν έχουν δέντρα δεν έχουν οξυγόνο άραγε; Άκουσα επίσης να λένε και να ξαναλένε εξαφανίστηκε ο τελευταίος πνεύμονας πρασίνου. Δεν ήταν ο τελευταίος πνεύμονας πρασίνου στο Λεκανοπέδιο. Υπάρχει η άλλη πλευρά της Πάρνηθας, η Πεντέλη, ο Υμηττός που ξαναπρασίνισε.


 Δεν χρειάζονται αντιπλημμυρικά έργα, ούτε αναδασώσεις: Στο Άγιον Όρος, πριν από αρκετά χρόνια, μια φωτιά είχε κατακάψει τα πάντα. Καθηγητές και οικολόγοι λέγανε ότι έπρεπε να γίνουν αναδασώσεις. Οι καλόγεροι δεν άφησαν κανέναν να μπει μέσα. Οι καλόγεροι ευτυχώς δεν έχουν γίδια. Το δάσος έγινε καλύτερο απ’ ό,τι ήταν πριν.


 Στην Πάρνηθα σήμερα υπάρχει ένας υποόροφος: Είναι ο σχίνος, η κουμαριά, το πουρνάρι. Σε αυτά τα φυτά καίγεται μόνο το από πάνω μέρος. Καίγεται δηλαδή το 40%. Το 60% το αποτελούν οι ρίζες τους. Αυτά τα φυτά «ξαναπετάνε» αμέσως με τις πρώτες φωτιές. Αυτά που ακούμε περί πλημμυρών κ.λπ. είναι ανοησίες. Το έδαφος και το νερό συγκρατούνται από τον υποόροφο, γιατί οι ρίζες είναι ζωντανές.


 Δεν πρέπει να πατήσει κανείς μέσα στην καμένη έκταση, να κόψει κορμούς, να τους σέρνει: Στην Πεντέλη, σε εκείνες τις φοβερές αναδασώσεις, μικρών τμημάτων ευτυχώς, σκάβανε και φύτευαν ασθενικά δεντράκια και συγχρόνως καταστρέφανε γύρω στα 100 μικρά φυτά που είχαν φυτρώσει από μόνα τους. Σε πείσμα της ικανότητας του ανθρώπου να καταπολεμήσει τις πυρκαϊές με τα πιο σύγχρονα συστήματα από έδαφος και αέρα, και με τους καλύτερα εκπαιδευμένους πυροσβέστες του κόσμου … οι φωτιές δεν θα σταματήσουν.

Αυτά έγραψε στις αρχές της δεκαετίας του ’60 ο καθηγητής Μπίσγουελ του Πανεπιστημίου του Μπέρκλεϊ και δεν αφορούν βέβαια την Ελλάδα αλλά την Καλιφόρνια. Είτε θέλουμε να το δεχθούμε είτε όχι, σε όλες τις περιοχές της υδρογείου όπου επικρατεί το ιδιότυπο μεσογειακό κλίμα, με το μακρύ, θερμό και άνυδρο καλοκαίρι, οι δασικές πυρκαϊές είναι γεγονός επαναλαμβανόμενο. Ετσι στις χώρες τριγύρω από την Μεσόγειο και την Καλιφόρνια, στο βόρειο ημισφαίριο, και στο Ακρωτήριο της Καλής Ελπίδας στην Νότιο Αφρική, σε τμήμα της Αυστραλίας και στην Κεντρική Χιλή, στο νότιο, οι φωτιές συνιστούν υπαρκτό πρόβλημα για τον περιορισμό του οποίου έχουν γίνει αρκετά, τα οποία δυστυχώς ακόμη να εμφανισθούν στη χώρα μας.

Σχεδόν όλοι όσοι ασχολούνται με οποιονδήποτε τρόπο (γραπτό, προφορικό, πολιτικό) με το πραγματικά τεράστιο πρόβλημα των πυρκαϊών θεωρούν ότι με την φωτιά το δάσος καταστρέφεται ολοκληρωτικά. Επομένως η αναδάσωση είναι η μόνη λύση για την μερική αποκατάσταση της διαταραχής η οποία προκλήθηκε. Πόσοι όμως από αυτούς έχουν υπόψη τους ότι ένα καμένο πευκοδάσος έχει την δυνατότητα φυσικής αναγέννησης με τα χιλιάδες πευκάκια που φυτρώνουν μετά τα πρωτοβρόχια; Γιατί άραγε δεν κάνουν αυτή την εποχή μια βόλτα σε μια περιοχή που κάηκε πέρυσι ή πρόπερσι; Βέβαια το δάσος που κάηκε θα ξαναγίνει δάσος, με την προϋπόθεση ότι κάτι τέτοιο θα του επιτραπεί. Οχι με τη βόσκηση γιδοπροβάτων σε αυτό. Ούτε με τις καταπατήσεις και τη μετατροπή του σε αγροκτήματα, χωράφια και οικόπεδα, στα οποία θα αναφερθούμε στην συνέχεια.

Οποιος συγκρίνει τις σημερινές εποχές με παλαιότερες διαπιστώνει ότι όντως οι πυρκαϊές (δεν αναφερόμαστε προφανώς σε ανώμαλες περιόδους) έχουν αυξηθεί. Οχι μόνο σε αριθμό αλλά και σε ένταση και καταστροφές, παρ’ όλο που σήμερα υπάρχουν πυροσβεστικά μέσα, τα οποία ήταν άγνωστα στο παρελθόν. Εστω ότι κάποιος έχει δύο στοίβες ξύλα: στην πρώτη έχει πέντε κιλά με χλωρά και στη δεύτερη 10 κιλά, από τα οποία τα πέντε είναι ξερόκλαδα και πευκοβελόνες. Ποια στοίβα θα πάρει ευκολότερα φωτιά; Σίγουρα εκείνη με τα 10 κιλά και τα ξερόκλαδα.

Αυτό έχει συμβεί δυστυχώς στα πευκοδάση μας!


Οι προσαρμογές των φυτών

Ολα σχεδόν τα φυτά της χώρας μας που απαντώνται σε περιοχές μεσογειακού κλίματος έχουν προσαρμογές με τις οποίες μπορούν να επιβιώσουν κατά τη διάρκεια της φωτιάς και να επανέλθουν ύστερα από αυτή. Η γνώση αυτών των προσαρμογών είναι δυνατόν, αν χρησιμοποιηθεί κατάλληλα, να μας βοηθήσει να αντιμετωπίσουμε περισσότερο αποδοτικά την αποκατάσταση των διαταραχών τις οποίες η πυρκαϊά προκάλεσε. Ετσι θα ήταν δυνατόν να διακρίνουμε δύο βασικές κατηγορίες φυτών σε σχέση με την επανάκαμψή τους μετά τη φωτιά.

Στην πρώτη κατηγορία ανήκουν εκείνα που επανέρχονται με τη διαδικασία της ενεργοποίησης της φύτρωσης των σπερμάτων τους και στη δεύτερη εκείνα τα οποία, μολονότι το υπέργειο μέρος καίγεται, οι ρίζες τους παραμένουν ανέπαφες και επανέρχονται με παραβλαστήματα. Υπάρχουν βεβαίως και ενδιάμεσες μορφές. Ορισμένα είδη φυτών όπως η ασφάκα και η αφάνα έχουν τη δυνατότητα να επιβιώσουν και από σπέρματα και από παραβλαστήματα.

Τα πεύκα επανέρχονται μόνο με φύτρωση των σπόρων τους, πράγμα το οποίο σημαίνει μεγάλη καθυστέρηση στην αποκατάσταση των πευκώνων που κάηκαν, και αυτός είναι ακόμη ένας λόγος για την μη χρησιμοποίηση πεύκων στους νέους χώρους πρασίνου που δημιουργούμε. Από την άλλη, θα πρέπει να έχουμε υπόψη μας ότι στα καμένα φυσικά πευκοδάση υπάρχει συνήθως αυξημένη φυσική αναγέννηση. Ετσι δεν είναι αναγκαία η αναδάσωση.

Σχεδόν όλοι οι πολυετείς υψηλοί θάμνοι του ελληνικού μεσογειακού περιβάλλοντος (πουρνάρια, αγριελιές, κουμαριές, συκιές, μυρτιές, δάφνες, φυλίκια, αριές κτλ.) επανέρχονται με παραβλαστήματα. Οι καμένοι θαμνώνες αν δεν υπάρξει ανθρώπινη παρέμβαση επανέρχονται ταχύτατα και μέσα σε διάστημα μικρότερο των 10 ετών δεν διακρίνεται η καμένη από την άκαυτη περιοχή. Θεωρητικά η επανάκαμψη των φυτών, ιδιαίτερα εκείνων που παραβλαστάνουν, είναι ταχύτατη επειδή τα νέα φύλλα είναι μεγάλα και η φωτοσύνθεση ­ δηλαδή η «θρέψη» ­ των φυτών ιδιαίτερα αυξημένη.

Η αλλαγή χρήσης έφερε την αδιαφορία

Ο αμελής ή ο κακοήθης δεν έχει τη δυνατότητα να προκαλέσει φωτιά με ένα σπίρτο σε ένα υγιές πεύκο. Οι ξερές πευκοβελόνες όμως είναι άριστο προσάναμμα.

Παλαιότερα τα πευκοδάση ήταν ανυπολόγιστης αξίας για τους πληθυσμούς των κοντινών σε αυτά οικισμών. Το ξύλο του κορμού τους ήταν πολύτιμο στη ναυπηγική και στην ξυλουργική. Τα μικρότερα κλαδιά έδιναν τα καυσόξυλα, απαραίτητα για το μαγείρεμα και τη θέρμανση. Τα λεπτά κομμάτια ήταν το προσάναμμα γνωστό στους παλαιότερους με το όνομα δαδί. Από τον πευκοφλοιό έβγαζαν το κατράμι, απαραίτητο στη ναυπηγική για τη στεγανοποίηση, και από τη ρητίνη άπειρα προϊόντα. Τη χρησιμοποιούσαν σε απευθείας προσθήκη στη ρετσίνα ως στο γνωστό νέφτι και στις τεχνητές οδοντοστοιχίες.

Ο ρητινοσυλλέκτης εκείνης της εποχής, που είχε συνήθως στην ιδιοκτησία του τα δένδρα (προσοχή, όχι το έδαφος!) έκτασης 20 στρεμμάτων δάσους, γνώριζε ότι η επιβίωσή του ήταν άμεσα στηριγμένη στην παρουσία των πεύκων. Τα φρόντιζε με επιμέλεια, πήγαινε από Απρίλιο ως Οκτώβριο καθημερινά, καθάριζε το δάσος με προσοχή και έτρεχε ­ τόσο αυτός όσο και όλο το χωριό ­ ακόμη και με την υποψία πυρκαϊάς.

Δυστυχώς τα χρόνια περνούν. Τις ξυλόσομπες αντικατέστησαν τα καλοριφέρ, οι σόμπες πετρελαίου και υγραερίου, το μαγείρεμα δεν γίνεται πλέον με ξύλα αλλά με ηλεκτρισμό και πετρογκάζ, για την αδιαβροχοποίηση των καϊκιών υπάρχουν νέες συνθετικές ουσίες που αντικατέστησαν το κατράμι, τα προϊόντα γίνονται συνθετικά και οι παραδοσιακοί καραβομαραγκοί ­ που πήγαιναν στο δάσος και διάλεγαν ένα ένα τα πεύκα για το σκαρί που θα έχτιζαν ­ έμειναν ελάχιστοι.

Ολος αυτός ο πληθυσμός που η επιβίωσή του ήταν άμεσα εξαρτημένη από το πευκοδάσος ήταν και ο φυσικός του φύλακας και προστάτης. Ποιοι τους αντικατέστησαν;

Μετατράπηκαν σε γηροκομεία δέντρων

Εστω ότι κάθε χειμώνα πάμε στο πευκοδάσος και το κλαδεύουμε, απομακρύνοντας τα γέρικα ­ νεκρά συνήθως ­ κλαριά, και συγχρόνως «καθαρίζουμε» το έδαφός του από τις πευκοβελόνες. Μπορεί σε αυτή την περίπτωση να δράσει με ευκολία ένας εμπρηστής; Η απάντηση είναι σαφέστατα αρνητική. Ωστόσο το σταμάτημα στην ξύλευση και στις άλλες μορφές οικονομικής εκμετάλλευσης του παρελθόντος έχουν οδηγήσει τα πευκοδάση μας σε γήρανση, δημιουργώντας ένα ιδιαίτερα εύφλεκτο περιβάλλον. Τι νόημα έχει άραγε το κλάδεμα ενός δένδρου άλλο από την επαναφορά σε νεαρότερη ηλικία;

Δυστυχώς η πλειονότητα των δασών μας έχουν μετατραπεί σε «γηροκομεία», στα οποία η πιθανότητα εμφάνισης πυρκαϊάς μεγαλώνει χρόνο με τον χρόνο και όχι μόνο. Η συνεχής συσσώρευση ξύλων ­ δηλαδή καύσιμης ύλης ­ σε αυτά δημιουργεί ακόμη ένα πρόβλημα, μια και με περισσότερα «καύσιμα» η ένταση της φωτιάς είναι ισχυρότερη, και η δυνατότητα ελέγχου μικρότερη, οπότε οι καταστροφές γίνονται ανυπολόγιστες.

Παλαιότερα η «κατά κεφαλή» παραγωγή σκουπιδιών ήταν πολύ μικρότερη, μια και τίποτε που ήταν δυνατόν να χρησιμοποιηθεί δεν πήγαινε χαμένο. Ηταν αδιανόητο πριν από μερικές δεκαετίες να πεταχτούν ακόμη και οι καρπουζόφλουδες, γιατί κομμένες σε μικρά κομμάτια ήταν τροφή για τις κότες και τις γίδες. Σήμερα οι χωματερές μας είναι αναρίθμητες, χώρια οι σκουπιδότοποι που υπάρχουν σχεδόν παντού. Ετσι οι «αυταναφλέξεις» των σκουπιδότοπων και των σκουπιδιών είναι πραγματική μάστιγα.

Η κινητικότητα του σημερινού ανθρώπου είναι σημαντικά μεγαλύτερη απ’ ό,τι στο παρελθόν. Ετσι η επαφή του, ακόμη και διασχίζοντας δρόμους δίπλα στο δάσος, με τα πεύκα είναι αυξημένη. Ιδιαίτερα το καλοκαίρι, που η κινητικότητά του υπεραυξάνεται ο κίνδυνος της πυρκαϊάς είναι μεγαλύτερος.

Αν τώρα προσθέσουμε και το γεγονός ότι ξερές πευκοβελόνες φθάνουν ­ και συχνά γεμίζουν ­ τις παρυφές του οδοστρώματος, διαπιστώνουμε ότι τόσο ο αμελής που πετά το αναμμένο τσιγάρο από το παράθυρο όσο και ο κακοήθης που στοχεύει στον εμπρησμό έχουν αυξήσει κατακόρυφα την πιθανότητα πυρκαϊάς.

Παλαιότερα στην κλειστή κοινωνία του οικισμού δίπλα στο δάσος (γιατί να βάλει φωτιά ένας από μακριά; θα προλάβαινε τρέχοντας να φύγει;), οι κινήσεις των κατοίκων ήταν περιορισμένες, σχετικά γνωστές και η ταχύτητα μετακίνησης ιδιαίτερα μειωμένη. Ολα αυτά περιόριζαν την δράση των εμπρηστών. Πόσοι άραγε στηρίζονται σήμερα για την επιβίωσή τους στο πευκοδάσος; Πόσοι πραγματικά ενδιαφέρονται για την πρόληψη της πυρκαϊάς και την προστασία του πευκοδάσους;

Η βοσκή στα καμένα

Κάθε καλοκαίρι ακούμε διαμαρτυρίες, εξαγγελίες και προτάσεις. Η συντριπτική πλειονότητα αναφέρεται στις ευθύνες του κράτους λες και πρόκειται για κάποιον οργανισμό ξένο προς τους πολίτες που το συνιστούν. Τι γίνεται όμως τον χειμώνα; Πόσοι βουλευτές, δήμαρχοι, κοινοτάρχες και πολίτες όχι μόνο συζητούν και προτείνουν αλλά και εφαρμόζουν μέτρα για την πρόληψη των πυρκαϊών και ενδιαφέρονται ουσιαστικά για την αποκατάσταση των καμένων περιοχών; Πόσοι από εκείνους που προτείνουν αναδασώσεις και άλλα ηχηρά παρόμοια κάθε καλοκαίρι έχουν επισκεφθεί ­ έστω από περιέργεια ­ μια καμένη περιοχή χειμώνα;

Το γεγονός ότι η πυρκαϊά δρα καταστροφικά είναι αναμφισβήτητο, μόνο που γι’ αυτό υπεύθυνη είναι είτε η αδιαφορία είτε η λανθασμένη διαχείριση. Ας το δούμε αυτό λίγο αναλυτικότερα.

Με τους καπνούς της φωτιάς χάνεται περίπου το 95% του αζώτου το οποίο υπάρχει στα υπέργεια μέρη των φυτών.

Το άζωτο, όπως είναι γνωστό, είναι στοιχείο απαραίτητο για τη ζωή, μια και είναι κύριο συστατικό των πρωτεϊνών και των ενζύμων, χωρίς την παρουσία των οποίων ο μεταβολισμός σταματά. Μία από τις βασικές προσαρμογές αφορά την επανάκαμψη του αζώτου. Ετσι την πρώτη χρονιά μετά τη φωτιά γίνεται ενεργοποίηση της φύτρωσης των σπερμάτων ψυχανθών φυτών. Τα ψυχανθή, όπως το άγριο τριφύλλι, έχουν στις ρίζες τους αποικίες μικροοργανισμών με τους οποίους δεσμεύουν από την ατμόσφαιρα άζωτο. Με τον τρόπο αυτό επαναφέρουν στο έδαφος το άζωτο που χάθηκε με τους καπνούς της φωτιάς, επιτρέποντας έτσι την αύξηση των άλλων φυτών που φύτρωσαν ή επανέρχονται με παραβλαστήματα.

Τα ψυχανθή όμως είναι άριστη κτηνοτροφή και οι βοσκοί αυτό το γνωρίζουν. Βάζουν λοιπόν τα ζώα τους να βοσκήσουν την πρώτη χρονιά μετά τη φωτιά στην καμένη περιοχή. Τα ζώα τρώνε τα ψυχανθή, οπότε η επαναφορά του αζώτου σταματά και αρχίζει η υποβάθμιση. Ας σημειωθεί επίσης ότι τα παραβλαστήματα φυτών όπως το πουρνάρι, η κουμαριά, ο σκοίνος, η μυρτιά είναι τρυφερότατα και νοστιμότατα για τα ζώα που βόσκουν.

Πρέπει επομένως να απαγορεύεται η βόσκηση στις περιοχές που κάηκαν και να λαμβάνονται ισχυρά μέτρα προστασίας, αφού στην πλειονότητα των περιπτώσεων η βλάβη από την πυρκαϊά μπορεί να αποκατασταθεί με την φυσική αναγέννηση ενώ της βόσκησης είναι μη αντιστρεπτή.''

Νικος Μαργαρης

πηγή


RV



Σάββατο 31 Ιουλίου 2021

Νέα έκδοση από τη ΘΟΥΛΗ: Αἰθὴρ μὲν ψυχὰς ὑπεδέξατο...

 

Ο θάνατος, η μετά θάνατον ζωή της ψυχής και η μετεμψύχωσις κατά την Ελληνικήν θρησκευτικήν παράδοσιν

«Αἰθὴρ μὲν ψυχὰς ὑπεδέξατο, σώματα δὲ χθών»: η Ελληνική αντίληψις διά τον θάνατον, ως υπάρχει γεγραμμένη επί τού παρά το Δημόσιον σήμα των Αθηνών. Δημοσίου μνημείου τών πεσόντων Αθηναίων οπλιτών εις την μάχην της Ποτιδαίας του 432, η οποία εσήμανε την έναρξιν του Πελοποννησιακού πολέμου.

------------


    Το παρόν βιβλίον εξετάζει το κυριώτερον ζήτημα εξ όσων απασχολούν την ανθρωπίνην  διανόησιν, τον θάνατον, «Φιλοσοφία ἐστὶ μελέτη θανάτου» μάς λέγουν οι Κλασσικοί. 

Εδώ εξετάζεται, κατά τας αρχάς της Ελληνικής θρησκευτικής παραδόσεως, το ζήτημα της μετά θάνατον ζωής. Αναλύονται μεταξύ άλλων: η γενική δομή του Κόσμου και αι ανώτεραι σφαίραι των Θεών· η λεπτοφυής σύστασις του ανθρωπίνου οργανισμού και η ζωή της ψυχής, τόσον εδώ όσον και εις το Επέκεινα.

Το παρόν βιβλίον αποτελεί ολοκληρωμένην μελέτην επί της Μετεμψυχώσεως. Λεπτομερώς εξετάζεται και αναπτύσσεται πλήρως η έννοια της Μετεμψυχώσεως, ως νοείται τόσον γενικώς, όσον και υπό της Ελληνικής θρησκευτικής παραδόσεως. Μάλιστα, εκτενώς αναφερόμεθα επί της σημερινής επιστημονικής ερεύνης των «παιδιών που ενθυμούνται». 

Επίσης αναπτύσσεται  και η συναφής προς την Μεταμψύχωσιν έννοια της Θεογονίας, κατά το «Θεός εγένου εξ ανθρώπου» των Ορφικών Πινακίδων.

Επιπροσθέτως εξετάζεται λεπτομερώς και ενδελεχώς η επίκαιρος ομάδα των ζητημάτων που αφορούν στην τελευτήν και είναι θρησκευτικού ενδιαφέροντος, ως η αυτοκτονία, η ευθανασία, η κοινωνική ευθανασία και η άμβλωσις, η δωρεά οργάνων, η ποινή του θανάτου. 

Ασχολούμεθα βεβαίως με τα ήθη και τα έθιμα τα σχετικά με τον θάνατον, την εξέλιξίν των μέσα στον χρόνον και την «κουλτούρα του θανάτου», τουτέστιν την ψυχολογικήν περί του θανάτου αντίληψιν των κοινωνιών, και φυσικά με την ορθήν παιδείαν θανάτου που οφείλουν όλοι οι άνθρωποι να λαμβάνουν παιδιόθεν.

Ασφαλώς, ασχολούμεθα όσον το δυνατόν λεπτομερέστερον με τα Ψυχικά φαινόμενα τα σχετιζόμενα με τον θάνατον. 

Περιττόν ειπείν, ότι παρουσιάζονται και σχολιάζονται αι απόψεις των Κλασσικών εφ’ όλων των αναφερομένων ζητημάτων με πλήρεις παραπομπές και με τα σχετικά κείμενα εις το πρωτότυπον και εν μεταφράσει.  

 

Το βιβλίο ''Αἰθὴρ μὲν ψυχὰς ὑπεδέξατο...'' μπορείτε να το βρείτε εδώ



RV



Παρασκευή 30 Ιουλίου 2021

Ο εχθρός είναι εντός των τειχών: ΚΚΕ και ΚΝΕ κινητοποιούνται εναντίον της πολεμικής αεροπορίας

 


ΚΚΕ και ΚΝΕ εξέδωσαν ανακοίνωση με την οποία καλούν ''επιστήμονες, φοιτητές και ερευνητές να βαδίσουν στο δρόμο του αγώνα με το ΚΚΕ και την ΚΝΕ ενάντια στο μνημόνιο συνεργασίας μεταξύ του Τμήματος Μηχανολόγων και Αεροναυπηγών Μηχανικών του Πανεπιστημίου Πατρών και της 117ης Πτέρυγας Μάχης της Πολεμικής Αεροπορίας''.

«Όχι» στο μνημόνιο συνεργασίας μεταξύ του Τμήματος Μηχανολόγων και Αεροναυπηγών Μηχανικών του Πανεπιστημίου Πατρών και της 117ης Πτέρυγας Μάχης της Πολεμικής Αεροπορίας λένε ΚΚΕ και ΚΝΕ ΑΕΙ Πάτρας. Να αποσυρθεί άμεσα η συμφωνία που εμπλέκει περαιτέρω το Πανεπιστήμιο Πατρών με στρατιωτικούς σχεδιασμούς.

Περισσότερα εδώ


RV



Συναγερμός στο Παρίσι: Αυτοκίνητο έπεσε σε καθισμένους πελάτες καφέ στο πεζοδρόμιο

 

Η γαλλική αστυνομία κάλεσε τους κατοίκους της γαλλικής πρωτεύουσας να αποφύγουν την περιοχή.

Σύμφωνα με τις πληροφορίες τουλάχιστον ένας άνθρωπος είναι νεκρός, ενώ υπάρχουν πολλοί τραυματίες.

Η γαλλική αστυνομία απέκλεισε δρόμο του Παρισιού αργά το βράδυ χθες Πέμπτη εξαιτίας συμβάντος, ανακοίνωσε η ίδια μέσω Twitter, αφού ΜΜΕ μετέδωσαν πως αυτοκίνητο χτύπησε πελάτες καφέ καθισμένους σε εξωτερικό χώρο. 




Σύμφωνα με τα μέσα ενημέρωσης, που επικαλέστηκαν πηγές προσκείμενες στην αστυνομία, κατόπιν ο οδηγός του αυτοκινήτου τράπηκε σε φυγή.

RV

Η Γαλλία σε πόλεμο: 350.000 επιθέσεις σε έξι μήνες - 2.000 περιστατικά την μέρα

 


Επιβεβαιώνονται οι Στρατηγοί


Οι στρατηγοί που “κούνησαν το δάχτυλο” στον Μακρόν δικαιώνονται στην προειδοποίησή τους για την μέγιστη απειλή που επικρέμεται ως άλλη “Δαμόκλειος σπάθη” πάνω από τα Ηλύσια Πεδία. Κι αυτή η απειλή δεν είναι άλλη από τον αστικό πόλεμο που βρίσκεται σε εξέλιξη.

Την Τετάρτη 28 Ιουλίου, η Le Figaro αποκάλυψε μια ανάλυση παραβατικότητας για τους πρώτους έξι μήνες του έτους. Το αποτέλεσμα είναι αδιανόητο! Από τον Ιανουάριο έως τον Ιούνιο του 2021, η βία αυξήθηκε σημαντικά στο σημείο που ξεπέρασε το επίπεδο κατά την κρίση των “κίτρινων γιλέκων” το 2019.

Σε μόλις έξι μήνες, παρατηρήθηκαν περίπου 350.000 επιθέσεις, . Το πρώτο εξάμηνο του 2020, ο αριθμός μειώθηκε σε 300.000 επιθέσεις. Ήταν επομένως μια ανησυχητική αύξηση + 16% σε σύγκριση με το προηγούμενο έτος. Σε σύγκριση με το 2019, αυτή η άνοδος θα ήταν ωστόσο λιγότερο ιλιγγιώδης αλλά έφτανε το + 10%. Όπως αναφέρει η Le Figaro, περίπου 2.000 επιθέσεις (συμπεριλαμβανομένων όλων των τύπων) είχαν πραγματοποιηθεί κάθε μέρα μεταξύ Ιανουαρίου και Ιουνίου 2021.

Σύμφωνα με τη Le Figaro, αυτή η αύξηση θα μπορούσε να εξηγηθεί από τις κοινωνικές και μεταναστευτικές κρίσεις που βίωσαν αρκετές περιοχές, ιδιαίτερα ταλαιπωρημένες κι από τη διακίνηση ναρκωτικών. Στην ηπειρωτική Γαλλία, το Seine-Saint-Denis έρχεται πρώτο, ακολουθούμενο από το Παρίσι. Οι Bouches-du-Rhône, ο Βορράς και το Val-de-Marne παρουσίασαν αύξηση που κυμαίνεται από 6 έως 10%. Το ίδιο ισχύει και για τις Άλπεις με + 11%. Ο κατάλογος συνεχίζεται: le Rhône (+ 13%), l’Essonne (+ 13%), le Pas-de-Calais (+ 9%), les Hauts-de-Seine (+ 5%).

Με αυτήν την αναζωπύρωση της βίας, ο αριθμός των απόπειρων δολοφονιών είναι επίσης υψηλότερος. Η Le Figaro έχει διαπιστώσει περισσότερα από 2.200 γεγονότα για τους πρώτους έξι μήνες του έτους. Όσον αφορά τις πράξεις που οδήγησαν σε θάνατο, η εφημερίδα κατέγραψε περισσότερους από 600 θανάτους για την ίδια περίοδο, ή + 7%.

πηγή


RV



Τετάρτη 21 Ιουλίου 2021

Παραδόθηκε στην Πολεμική Αεροπορία το πρώτο μας RAFALE

 


Το πρώτο Rafale ήδη έχει «βαφτεί» στα χρώματα της Πολεμικής Αεροπορίας. Με σειριακό αριθμό «401» και τα κυκλικά μπλε και λευκά χαρακτηριστικά σήματα της HAF πάνω στην άτρακτο και στα φτερά και το ορθογώνιο στο κάθετο σταθερό.  

Περισσότερα εδώ


RV


Οι Γάλλοι ζητούν την ενίσχυση της στρατηγικής σχέσης με την Ελλάδα




«Την ταυτόσημη θεώρηση Ελλάδας και Γαλλίας στα θέματα ασφαλείας στην Αν. Μεσόγειο» καθώς και «την ενίσχυση της στρατηγικής σχέσης των δύο χωρών σε όλες τις πτυχές της», διαπίστωσε το κλιμάκιο των Γάλλων βουλευτών και γερουσιαστών που επισκέφθηκαν την Ελλάδα.

Περισσότερα εδώ


RV


Μάλι: Πυρά τζιχαντιστών εναντίον του στρατοπέδου της ευρωπαϊκής στρατιωτικής αποστολής

 

Ευρωπαίοι στρατιώτες της Takuba Task Force
που επιχειρούν στο Μάλι εναντίον των τζιχαντιστών 

Οι δράστες της επίθεσης πυροβόλησαν εναντίον του φυλακίου της πύλης του κέντρου εκπαίδευσης στο Κουλικορό, σύμφωνα με την Αποστολή. Η φρουρά ανταπέδωσε τα πυρά και οι δράστες τράπηκαν σε φυγή.

«Όλοι οι Γερμανοί στρατιώτες είναι καλά», διαβεβαίωσε το γενικό επιτελείο της Μπούντεσβερ, των ομοσπονδιακών ένοπλων δυνάμεων. Η αποστολή της ΕΕ εκπαιδεύει μέλη των ένοπλων δυνάμεων του Μαλί στο κέντρο στην Κουλικορό, βορειοανατολικά της πρωτεύουσας Μπαμακό.

Ο Γερμανός υποστράτηγος Γιόχεν Ντόιερ ανέλαβε τη διοίκηση της αποστολής των περίπου 950 ευρωπαίων στρατιωτικών στη χώρα της δυτικής Αφρικής την 7η Ιουλίου.

Σκοπός της αποστολής, η οποία άρχισε το 2013, είναι να συμβάλλει στην αντιμετώπιση των τζιχαντιστικών οργανώσεων που δρουν στη χώρα.

Η κατάσταση στο Μάλι είναι τεταμένη τους τελευταίους μήνες· σημειώθηκαν δύο στρατιωτικά πραξικοπήματα μέσα σε έναν χρόνο. Γερμανοί στρατιωτικοί τραυματίστηκαν σε πρόσφατη επίθεση βομβιστή-καμικάζι (περισσότερα εδώ).

Στις στρατιωτικές επιχειρήσεις εναντίον των τζιχαντιστών στο Μάλι συμμετέχουν : η Γαλλία, το Βέλγιο, η Δανία, η Τσεχία, η Εσθονία, η Ολλανδία, η Πορτογαλία, η Ιταλία, η Σουηδία, η Γερμανία, η Αγγλία, η Νορβηγία, η Ρουμανία και πολύ πιθανόν και η Ελλάδα (περισσότερα εδώ)  


RV


Ρωσοτουρκική συμμαχία. Από τον Λένιν στον Πούτιν και από τον Κεμάλ στον Ερντογάν

 
 

Από τη συμμαχία Λένιν - Κεμάλ στη συμμαχία Πούτιν - Ερντογάν 


Μόσχα και Άγκυρα ολοκληρώνουν τις συνομιλίες πάνω στο νέο συμβόλαιο για την πώληση της δεύτερης συστοιχίας του αντιαεροπορικού αντιπυραυλικού συστήματος S-400, έχει ολοκληρωθεί η οικονομοτεχνική μελέτη, δήλωσε σήμερα στους δημοσιογράφους ο γενικός διευθυντής της ρωσικής κρατικής εταιρείας αμυντικής βιομηχανίας και εξαγωγών οπλικών συστημάτων Αλεξάντρ Μιχέγεφ. Πηγή

 

Ρώσοι: ''Συζητάμε με την Τουρκία για προμήθεια μαχητικών Su-35 & Su-57''

Ο Ντμίτρι Σγουάγιεφ, διευθυντής της ομοσπονδιακής υπηρεσίας στρατιωτικής και τεχνικής συνεργασίας FSVTSV της Ρωσίας, όταν ρωτήθηκε σε ποιο στάδιο βρίσκονται οι συνομιλίες με την Τουρκία, για την προμήθεια αεροσκαφών Su-35 και Su-57 απάντησε ως εξής: «είμαστε έτοιμοι, να συνεχίσουμε τις διαπραγματεύσεις με τους Τούρκους εταίρους μαςΠηγή 

 

RV


O Πούτιν επαναφέρει στη Ρωσία τα πορτραίτα και τα αγάλματα των πλέον στυγερών μπολσεβίκων εγκληματιών, του Στάλιν, του Μπέρια, του Γιακόντα και του Τζερζίνσκι



Το καθεστώς Πούτιν επαναφέρει στη Ρωσία τα πορτραίτα και τα αγάλματα των πλέον στυγερών μπολσεβίκων εγκληματιών, του Στάλιν, του Μπέρια, του Γιακόντα και του Τζερζίνσκι. (Περισσότερα εδώ) Ενώ με νόμο απαγορεύει την άρνηση του "καθοριστικού ρόλου” των Σοβιετικών στη νίκη επί του φασισμού. (Περισσότερα εδώ) 


RV


Τρίτη 20 Ιουλίου 2021

Έφυγε στα 86 του ο Δανός που σχεδίασε τα σκίτσα του Μωάμεθ

 


Ο Δανός καλλιτέχνης Κουρτ Βέστεργκααρντ, διάσημος γιατί σχεδίασε ένα σκίτσο του προφήτη Μωάμεθ που πυροδότησε βίαιες ταραχές σε ορισμένες μουσουλμανικές χώρες, πέθανε σε ηλικία 86 ετών, ανακοίνωσε η οικογένειά του σήμερα στα μέσα ενημέρωσης της Δανίας.

Ο Βέστεργκααρντ πέθανε στον ύπνο του μετά από μακρά ασθένεια, δήλωσε η οικογένειά του στην εφημερίδα Berlingske.

Ο εικονογράφος σχεδίασε το πιο διάσημο από τα 12 σκίτσα που δημοσιεύθηκαν στις 30 Σεπτεμβρίου 2005 στη συντηρητική εφημερίδα Jyllands-Posten της Δανίας με τον τίτλο “Το πρόσωπο του Μωάμεθ”.

Το σκίτσο του έδειχνε τον προφήτη με ένα τουρμπάνι σε σχήμα βόμβας.



Στην αρχή τα σκίτσα του πέρασαν απαρατήρητα, αλλά έπειτα από 15 ημέρες, διαδήλωση πραγματοποιήθηκε στην Κοπεγχάγη και στη συνέχεια διαμαρτυρήθηκαν οι πρέσβεις των μουσουλμανικών χωρών στη Δανία.

Ο θυμός στη συνέχεια εξελίχθηκε σε βίαια επεισόδια κατά της Δανίας στον μουσουλμανικό κόσμο τον Φεβρουάριο του 2006, τα οποία θεωρήθηκαν στη Δανία ως η σοβαρότερη κρίση εξωτερικής πολιτικής για τη χώρα μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Η βία που συνδεόταν με τα σκίτσα κορυφώθηκε το 2015 με την επίθεση στην οποία σκοτώθηκαν 12 άνθρωποι στο γαλλικό σατιρικό εβδομαδιαίο περιοδικό Charlie Hebdo στο Παρίσι, το οποίο είχε ανατυπώσει τα σκίτσα το 2012.

Ο Βέστεργκααρντ εργαζόταν στην Jyllands-Posten από τα μέσα της δεκαετίας του 1980 ως εικονογράφος, και σύμφωνα με την Berlingske, το εν λόγω σκίτσο είχε ήδη τυπωθεί μια φορά πριν, χωρίς να προκαλέσει μεγάλη αντιπαράθεση.

Κατά τα τελευταία χρόνια της ζωής του, ο Κουρτ Βέστεργκααρντ, όπως και άλλοι που σχετίζονταν με τα σκίτσα, έπρεπε να ζει υπό αστυνομική προστασία σε μυστική διεύθυνση.

Στις αρχές του 2010, η αστυνομία της Δανίας συνέλαβε έναν 28χρονο Σομαλό που έφερε μαχαίρι μέσα στο σπίτι του Βέστεργκααρντ, τον οποίο σχεδίαζε να σκοτώσει.

Πηγή


RV


Ως ''Μακεδονική Ολυμπιακή Επιτροπή'' θα ''κατέβουν τα Σκόπια στους Ολυμπιακούς Αγώνες!

 


Οι Σκοπιανοί συνεχίζουν να παραβιάζουν την έτσι και αλλιώς επαίσχυντη και προδοτική Συμφωνία των Πρεσπών. Η Ολυμπιακή Επιτροπή των Σκοπίων εξακολουθεί να αυτοαποκαλείται «Μακεδονική», παρά τις πρόσφατες διαβεβαιώσεις Ζάεφ σε Μητσοτάκη για «σχετικές τροποποιήσεις» με αφορμή τα γεγονότα στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου. 

Πηγή


RV


ΠΑΡΑΜΟΝΗ της εφόδου ” Ερντογάν στην Κύπρο και τα έσπασαν για τις σύριγγες, για τίποτε άλλο...


Τραγικά γεγονότα στην Κύπρο. Αρνητές των μέτρων, επιτέθηκαν στο προεδρικό μέγαρο και κατόπιν σε τηλεοπτικό σταθμό τραυματίζοντας μάλιστα βαριά δύο αστυνομικούς. Το χειρότερο όμως δεν είναι αυτό, το χειρότερο είναι ότι η “διαδήλωση” των ανοήτων συμπατριωτών μας έγινε παραμονή της επίσκεψης του Ερντογάν στο νησί με ότι αυτό συνεπάγεται.

Δεν είδαμε όμως ρε αδέρφια να κάνετε μια εκδήλωση διαμαρτυρίας για την τουρκική κατοχή, για την ίδια καθαυτή την επίσκεψη Ερντογάν.

Τα μέτρα και τα εμβόλια περιορίζουν την ελευθερία σας εκεί στην Κύπρο; Πόσα θέλετε για να μας τρελάνετε;  Το ότι οι Τούρκοι κατέχουν σχεδόν το μισό νησί δεν σας απασχολεί; Ευτυχώς που βγήκε ένας Ισάακ, ένας Σολομός, όπως κάποτε βγήκαν τα παλικάρια της ΕΟΚΑ και σώθηκε η τιμή.

Γιατί τα λόγια περίσσεψαν, αλλά από ενέργειες ΜΗΔΕΝ. Αντί να κατεβούν 100-200.000 Έλληνες της Κύπρου στους δρόμους διαμαρτυρόμενοι για τη νέα “έφοδο” του Ερντογάν (και άλλοι τόσοι τουλάχιστον στην Αθήνα), πάνε και τα σπάνε για τη τρέλα τους, για τον εγωισμό τους.

Ντροπή, ΑΙΔΩΣ ΑΡΓΕΙΟΙ… Κρίμα στο αίμα του Αυξεντίου και του Παλλικαρίδη, κρίμα στους νεκρούς του 1974. Βρήκατε την κατάλληλη συγκυρία να “διαμαρτυρηθείτε”… Ίσως μερικούς να μην τους ενοχλεί και τόσο η πατσαβούρα στον Πενταδάκτυλο, όσο το εμβόλιο…

Πηγή


RV