Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Μάχη της Κρήτης. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Μάχη της Κρήτης. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Πέμπτη 17 Οκτωβρίου 2019

ΕΜΕΙΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΓΓΛΟΙ



Του Παν. Μαρίνη

Εξαιρετική η συνοπτική ανάλυσις της Μεταπολεμικής στάσεως των Άγγλων έναντι της Ελλάδος που επιχειρεί ο Δημήτριος Βεζανής εις το πονημάτιόν του «Εμείς και οι Άγγλοι», Μάρτιος 1947, εκ της οποίας αποσπώμεν:
[Ο Δημήτριος Βεζανής (1904-1968), από τις σπουδαιότερες πνευματικές προσωπικότητες της Ελλάδος του 20ου αιώνος, απόφοιτος της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και διδάκτωρ της Σχολής Πολιτικών Επιστημών του Πανεπιστημίου του Μονάχου, ήτο υφηγητής στην έδραν της Γενικής Πολιτειολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και καθηγητής της Γενικής Πολιτειολογίας και του Συνταγματικού δικαίου στην 
Πάντειον, όπου και εδίδαξε έως τον θάνατόν του το 1968.] 





[Κατά την «Απελευθέρωσιν» τον Σεπτέμβριον 1944] Ενώ δε τότε η Αγγλική Διοίκησις εγνώριζε άριστα τί ήτο το ΕΑΜ και τί επεδίωκε εις βάρος των Ελλήνων, απεβίβασε εδώ ασήµαντα τον αριθμόν στρατεύματα ενώ ασφαλώς θα ηδύνατο διά της διαθέσεως περισσοτέρων και την φοβεράν σφαγήν του Δεκεμβρίου να προλάβη και το έδαφος να εκκαθαρίση αλλά και να οργανώση Ελληνικόν Στρατόν ο οποίος θα ανεκούφιζε τας συµμαχικάς δυνάµεις. Λόγω ακριβώς του κωµικού αριθμού των αποβιβασθέντων και της κωµικής Κυβερνήσεως Παπανδρέου ωδηγήθημεν εις την σφαγήν του Δεκεµβρίου.
Αν απεβιβάζοντο σημαντικώτεραι δυνάµεις και κατελάµβανον εγκαίρως τους στρατιωτικούς κόµβους ουδέν κίνηµα θα εξερρηγνύετο ή θα κατεπνίγετο εν τ γενέσει του χωρίς ελληνικήν αφαίµαξιν. Η τακτική της τότε Ελληνικής Κυβερνήσεως παρά τας σηµερινάς φωνασκίας των Κοµμουνιστών εβοήθησε ουσιαστικώτατα και προήγαγε την έκρηξιν του κινήµατος. Εάν δε οι Κοµμουνισταί τότε αντί να κηρύξουν επανάστασιν είχον δεχθεί τας παραχωρήσεις του Παπανδρέου δι' ν ολόκληρος ο Διοικητικός και Στρατιωτικός µηχανισμός της Χώρας είχε παραδοθεί εις χείρας των, θα είχον επιτύχει την νίκην. Ευτυχώς δι' ηµάς η πλεονεξία και η υπεροψία τούς εµώραναν και τους ωδήγησαν εις την ήτταν. […]
Διά πάντα ταύτα πταίει δυστυχώς οφείλομεν να το ομολογήσωμεν και αυτός ο κ. Τσώρτσιλ ο οποίος και τον αδύναµον και αλλοπρόσαλλον Παπανδρέου επέβαλεν και τους δεξιούς τελείως παρεγνώρισε και δεν έλαβε εν καιρ τ' αναγκαία µέτρα.
Αλλ' ο τρόπος της καταπνίξεως του κινήματος και η εν συνεχεί µεταχείρισις των κινηµατιών βάσει της αισχράς δήθεν συµφωνίας της Βάρκιζας, ν επέβαλεν η Βρετανική Κυβέρνησις του κ. Τσώρτσιλ αποτελούν αψευδή τεκµήρια της ολίγης γνώσεως του ελληνικού λαού και τού χαρακτήρος του ν έχουν οι Βρετανοί. Ενώ οι στασιασταί πανικόβλητοι διελύοντο υπό τας αράς του λαού εις όλην την Ελλάδα, η Βρετανική Στρατιωτική Διοίκησις εσταµάτησε τα στρατεύματά της εις την Λεβάδειαν και εδέχθη  ( ! του αίσχους και της κοροϊδίας) να υπογράψη ανακωχήν με τους σφαγείς. Και αυτά µεν αφορούν τους Βρετανούς. Αλλά περαιτέρω ούτοι επέβαλον εις το Ελληνικόν Κράτος να υπογράψη (άκουσον) συµφωνίαν µε κοινούς σφαγείς και δολοφόνους. Επέβαλον αµνηστίαν εκτεινοµένην και εις εγκλήµατα κοινού δικαίου (τα απαραίτητα διά την επιτυχίαν της στάσεως) αλλά και περαιτέρω απηγόρευσαν εις τας εκάστοτε ελληνικάς Κυβερνήσεις να εκτελέσουν τας ποινάς κοινών δολοφόνων (εκείνων που διέπραξαν εγκλήµατα κοινού δικαίου µη απαραίτητα διά την επιτυχίαν της στάσεως).
Αυτά τα αίσχη έγιναν πρωθυπουργούντος του κ. Τσώρτσιλ. […] Αλλά αν η ελληνική ψυχή και συνείδησις η τόσον τιµώσα τον κ. Τσώρτσιλ φρονεί ότι υπέπεσεν εις σοβαρώτατα λάθη εν τ πολιτικ την οποίαν εχάραξε έναντι της χώρας µας, τί να είπωµεν διά τα λάθη τα οποία διεπράχθησαν αφότου η Κυβέρνησις των Εργατικών ανέλαβε την αρχήν;
Όταν η Κυβέρνησις των Εργατικών διεδέχθη τον κ. Τσώρτσιλ εις την Αρχήν εφρόντισε αµέσως να εγκαταστήση µίαν σκοτεινήν νοεμβριανήν νύκτα εις την αρχήν τον κ. Σοφούλην εν πλήρει επιγνώσει ότι τούτο αντέκειτο εις την σαφή, την εκπεφρασµένην θέλησιν του ελληνικού λαού, µε µόνον τον σκοπόν να δυνηθή ούτος να στρεβλώση και να µεταβάλη την θέλησιν του λαού µέχρι των εκλογών. Συγχρόνως τον εβίασαν και ηνέχθησαν να ψηφίση τον περίφηµον περί αποσυµφορήσεως νόµμον διο απεδίδετο η ελευθερία εις εκείνους τους οποίους δεν επροστάτευεν η συνθήκη της Βάρκιζας και οι οποίοι εν συνεχεί ήρχισαν τον κατά της Ελλάδος ανταρτοπόλεµον.
Ταυτοχρόνως διά «διπλωματικής οδού» απηγόρευσαν την εκτέλεσιν των νοµίµως εκ δεδοµένων και αµετακλήτων καταστασών αποφάσεων της Ελληνικής Δικαιοσύνης. Ούτως ουδεμία κύρωσις επεβλήθη διά το κίνημα του Δεκεµβρίου και ήνοιξεν ο δρόμος διά την προπαρασκευήν και άλλου κινήµατος.
Εκείνο το οποίον επίσης κατώρθωσε η Αγγλική πολιτική ήτο να µην εκκαθαρισθούν  αι Δηµόσιαι υπηρεσίαι, τα σώματα ασφαλείας και ο Στρατός, ώστε οιαδήποτε προσπάθεια του κράτους να προσκρούη εις την αντίδρασιν των εαµιζόντων και τον εαμοφίλων.
Η προς την Ελλάδα παρασχεθείσα οικονοµική βοήθεια υπήρξε γελοία. Μερικαί κονσέρβαι, ολίγα ενδύµατα και βοήθεια καθαρώς νομισματική. Ηµείς είχομεν την αξίωσιν να είχωµεν βοήθειαν παραγωγικήν και όχι δάνεια καταναλωτικά. Θα έπρεπε οι Σύµμαχοι να αναλάβουν αμέσως ως είχον υποχρέωσιν και διεκήρυσσον προ της απελευθερώσεως 1) Να επισκευάσουν αµέσως το σιδηροδρομικόν δίκτυον της Χώρας 2) να επισκευάσουν αμέσως τας γεφύρας και τας οδούς 3) να κατασκευάσουν αμέσως τας προϋποθέσεις της προόδου µας, τα µεγάλα υδροηλεκτρικά και αρδευτικά έργα τα οποία χρειάζεται ο τόπος. Και εδώ όμως επρωτοστάτησεν πνεύμα στενόκαρδον και αποικιακόν. […]
[Όταν οι κοµμουνισταί το 1946] εξαπέλυσαν τον ακήρυκτον και φοβερόν πόλεμον εναντίον μας, οι Άγγλοι μάς έδεσαν αρχικώς τα χέρια και μόνον με το σταγονόμετρον μάς εχορήγουν τα απαραίτητα διά την άμυνάν μας µέσα. Μάς απηγόρευσαν µέχρι πρό τινος [Ο Δ. Βεζανής γράφει τον Μάρτιον 1947] να προσφύγωμεν εις τον περίφημον ΟΗΕ διά να μην τούς χαλάσωµεν τας σχέσεις με την Ρωσσίαν. Τέλος, όπερ και σπουδαιότερον, µε τας διαφόρους εδώ αποστολάς των δεν άφηναν την Κυβέρνησιν να λάβη τα μέτρα που έπρεπε, αφού μέχρι προ ολίγου δεν επέτρεπαν την συµμετοχήν του Στρατού εις την καταστολήν της ανταρσίας.
Η οικτρά αυτή κατάστασις η οποία εξακολουθεί κατά μέγα µέρος υφισταµμένη οφείλεται όµως και εις την εσωτερικήν αδυναµίαν της Κυβερνήσεως η οποία ανεδείχθη κατά τας εκλογάς της 31ης Μαρτίου [Κυβέρνησις Π. Τσαλδάρη, Λαϊκού κόµματος]. Δεν ισχυριζόμεθα ότι ο δρόµος της Κυβερνήσεως ήτο εστρωµένος με άνθη. Ούτε φρονούμεν ότι εσηµείωσεν μόνον αποτυχίας.  Γεγονός όμως παραμένει ότι εν τ συνόλ της απηρτίζετο από πρόσωπα στερούμενα του απαραιτήτου διά τας περιστάσεις σθένους και της αναγκαίας βουλητικότητος. Αντί να εννοήση ότι απέναντι της διψώσης διά δύναµιν, αποφασιστικότητα και δικαιοσύνην µάζης του ελληνικού λαού η οποία την εψήφισε είχε υποχρεώσεις ς δεν ηδύνατο να αγνοήση, κατέστη θεραπαινίς των αγγλικών βλέψεων και επιθυμιών. Η µικροτέρα επιθυµία διατυπουµένη από τον µικρότερον και ασηµότερον Άγγλον απετέλει νόμον διά τους κεχηναίους της Κυβερνήσεως του Λαϊκού κόµματος.
Και ούτως η Κυβέρνησις αντί να στηρίζεται και να αντλή την δύναµίν της από την συνεχή επαφήν προς τον λαόν κατήντησε θεραπαινίς των Άγγλων. Η περίοδος αυτή της αναγκαστικής αγγλικής επικυριαρχίας εν συνδυασμ με την αχαρακτήριστην αγγλικήν στάσιν έναντι τού Ελληνισµού εχρειάζετο άνδρες ικανούς παρόλας τας δυσχερείας να τηρούν την λαϊκήν εντολήν και προθύµους να παραιτηθούν χάριν αυτής και να θυσιασθούν εν ανάγκ. Θα εχρειάζετο ακόµη να υπάρχουν  άνδρες ικανοί να λακτίσουν εις τα οπίσθια τους Άγγλους εφόσον ούτοι θα ανεμιγνύοντο υπέρ το δέον εις τα εσωτερικά µας και θα παρηµπόδιζον την λήψιν των αναγκαίων προς σωτηρίαν της Ελλάδος μέτρων. Ανταυτών κατέχουν την εξουσίαν άτομα προσκεκολληµένα ως όστρακα εις την αρχήν και έχοντα µέσην κεκαμένην από τας υποκλίσεις και την ξενοδουλείαν.
Τέλος το κυριώτερον ζήτημα των Εθνικών μας διεκδικήσεων. Εάν οι Άγγλοι είχον πραγµατικώς φιλότιµμον θα ώφειλον αμέσως και άνευ της μικροτέρας χρονοτριβής να αποδώσουν εις την Ελλάδα προτού αύτη την ζητήση την Ελληνικωτάτην μεγαλόνησον της Κύπρου. Ώφειλον αμέσως να καταλάβουν µε Ελληνοσυµμαχικάς δυνάμεις την Ελληνικωτάτην Βόρειον Ήπειρον μέχρι του Σκούμπι. Ανταυτού αναγνωρίζουν την Κυβέρνησιν του αιµοσταγούς Ληστάρχου Εμβέρ Χότζα και κηρύσσουν την Αλβανίαν σύµμαχον Χώραν αποκλείοντες εµμέσως την ικανοποίησιν των ελληνικών διεκδικήσεων και τούτο ενώ η Ρωσσία ανέτρεψεν τον χάρτην της Ευρώπης και προσήρτησε ουσιαστικώς όλας τας υπ' αυτής κατεχομένας περιοχάς. Ώφειλον να καταλάβουν στρατιωτικώς τας επιµάχους περιοχάς της Γιουγκοσλαβίας και Βουλγαρίας διά να τάς αποδώσουν εν καιρ εις την Ελλάδα. Αντ' αυτού αναγνωρίζουν τας ψευδοκυβερνήσεις του Βελιγραδίου και της Σόφιας και ανέχονται να διατυπώνουν οι ηττηµένοι και προδώσαντες τον Συµμαχικόν αγώνα αξιώσεις εις βάρος της Ελλάδος.
Ώφειλον… εάν βεβαίως ήθελον να μάς υποστηρίξουν.
Η παρά του Συµβουλίου των τεσσάρων εν Ν. Υόρκ ομοφώνως ληφθείσα απόφασις περί του αμεταβλήτου των συνόρων Ελλάδος-Βουλγαρίας ως και η αναγνώρισις της αιµοσταγούς Αλβανίας ως συµμάχου Χώρας προδικάζουσα την απόρριψιν των ελληνικών διεκδικήσεων επί της Βορείου Ηπείρου, αποτελεί την τραγικήν κατάληξιν της πολιτικής του συμβιβασµμού αλλά και τρανήν απόδειξιν ότι ουδεµμία φιλία, ουδέν αίσθηµα και ουδεμία ηθική υποχρέωσις ισχύουν εις την πολιτικήν, αλλά µόνον το συµφέρον. […]
Δυνάμεθα να τους είπωµεν παρρησί: με την άτιµον πολιτικήν των απεξενώθησαν κάθε συµπαθείας του Ελληνικού Λαού. Μάς εχρησιµοποίησαν σαν λεµόνι το οποίον απέρριψαν αφού το έστιψαν καλά. Έλληνες ! Μην  λησµονείτε την αχαρακτήριστον στάσιν των!
Διατί όµως όλη αυτή η δυστυχία θα ερωτήση ο καλός και αγαθός Έλλην πολίτης. Διατί η Ελλάς η οποία τόσα προσέφερε ποτίζεται σήμερον όξος και χολήν;
Μία µόνον ερµηνεία αληθεύει επιβεβαιουµένη από την εξέλιξιν των γεγονότων µέχρι σήµερον, η ερμηνεία ότι οι Σύµμαχοι µάς επώλησαν αντί πινακίου φακής διά να εξευµενίσουν την Ρωσσίαν. Ο συλλογισµός των υπήρξεν απλούς. Υποστήριξις του ΕΑΜ, συµμάχου των Σλαύων - παρεµπόδισις της δηµιουργίας μιάς άκρως Εθνικόφρονος Ελλάδος - απεµπόλησις των εθνικών µας διεκδικήσεων. Με μίαν λέξιν οι Σύµμαχοι ενδιαφέρονται διά την Ελλάδα ως γεωγραφικόν χώρον και όχι διά την τύχην του ελληνικού λαού. […]
Την νοοτροπίαν αυτήν απεικονίζει τελευταίον άρθρον των «Τάϊμς» εις το οποίον σαφώς και αναιδέστατα λέγεται ότι η Αγγλική επιρροή εν Ελλάδι θα ασκηθή προς την κατεύθυνσιν της ενότητος και του κατευνασµού. Εν συνεχεί δε προτείνεται ο σχηµατισµμός κυβερνήσεως συνασπισµού παρά την θέλησιν του λαού µε συµμετοχήν των αριστερών και των Κοµμουνιστών.
Όχι ηλίθιε και άτιμε και παλιάνθρωπε τών Τάϊµς, οι Έλληνες δεν είναι τόσον ηλίθιοι ώστε να χάψουν αυτάς τας ατιµίας. Όταν οι Κοµμουνισταί ομιλούν περί ενότητος ζητούν να επικρατήσουν διά της σφαγής και της τροµοκρατίας. […] Η ρωσσική πολιτική σταθερώς αποβλέπει εις την διαγραφήν της Ελλάδος ως πολιτικής οντότητος από του χάρτου της γης.
Οι Αγγλοαµερικανοί δεν ανεγνώρισαν τας θυσίας μας. Η πολιτεία των απέναντί μας υπήρξεν αγνώμων και αισχρά. […]
Το συμπέρασµμα είναι ότι μάς εχρησιμοποίησαν κατά τον αισχρότερον τρόπον και μάς απέρριψαν όταν δεν ηδυνάµεθα κατά την γνώµην των να τους προσφέρωμεν τίποτε πλέον. Αυτό αποτελεί πολύτιµον δίδαγμα διά το μέλλον. Εφ' εξής μακράν από αισθηµατισµούς και φιλίας στηριζοµένας εις αισθήµατα. Η φιλία µας θα στηρίζεται επί του βάθρου των αµοιβαίων συµφερόντων. Οι ξένοι απεδείχθησαν άπιστοι, συµφεροντολόγοι και μικροί. Από την στάσιν αυτήν αποδεικνύεται πόσον δίκαιον είχε και πόσον καλά τους εγνώριζε ο Βασιλεύς Κωνσταντίνος ο οποίος εζήτει ουσιαστικάς εγγυήσεις διά την έξοδον της Ελλάδος εκ της ουδετερότητος το 1916 και πόσον τυχοδιωκτική υπήρξεν η πολιτική του Ελ. Βενιζέλου…
Εκείνο το οποίον εφ' εξής χρειαζόμεθα είναι πολιτική σαφής και ρεαλιστική µακράν από ευπιστίαν εις πλούσια λόγια και υποσχέσεις.
Εκείνο το οποίον ηµείς οι Έλληνες δεν θα λησµονήσωμεν και δεν θα χωνεύσωµεν ποτέ είναι ότι η ηττηµένη Βουλγαρία εξέρχεται μεγαλυτέρα από τον Πόλεμον (αφού προσήρτησε την Δοµβρουτσάν) ενώ εις την Ελλάδα την κατεστραµμένην και την δεδωμένην δεν δίδεται τίποτε.
Και διερωτώμεθα: Εις τί ωφέλησε ο πόλεµος και η «αντίστασις» αφού κατέληξε εις αυτήν την οικτρότητα; Πώς είναι δυνατόν να σταθούν ως τίμιοι άνθρωποι και να αντιµετωπίσουν τον Θεόν αυτοί οι οποίοι κατά τον πόλεμον και την Κατοχήν μάς έστελναν τας συμβουλάς και τας υποσχέσεις: «Έλληνες καταστρέψατε τα πάντα, µη φεισθήτε ουδενός. Εµείς θα τα ξαναφτειάξουμε και θα δηµιουργήσωμε μίαν µεγάλην και ευτυχισμένην Ελλάδα.» Ιδιαιτέρως ημάς μάς πληγώνει το γεγονός ότι ούτε ο Τσώρτσιλ ύψωσε την φωνήν του διά να διαµαρτυρηθή κατά της ατιµίας και εφάνη ούτω επιδοκιµάζων αυτήν. Με την στάσιν των αυτήν θέλουν καλά και σώνει να μάς αποδείξουν ότι η «αντίστασις» υπήρξεν μία τεραστία ηλιθιότης και ο πόλεµος μία ρωµαντική περιπέτεια. Εάν είχωµεν να κάνωµεν με Γερµανούς είµεθα βέβαιοι ότι θα ήσαν περισσότερον ιππόται και περισσότερον άνδρες. Τώρα δεν μπορούμεν να κάνωµεν τίποτε εις τους Συµμάχους μας, Μπορούμε όμως κάτι να κάνωµεν που βγαίνει από την ψυχήν του Λαού μας και να τους φωνάξουμε κατάµουτρα:
«Φτο σας πατενες». 🞖


RV

Παρασκευή 20 Μαΐου 2016

Ο Ιστορικός Ρίχτερ, η μάχη της Κρήτης και οι Γερμανοί τουρίστες



     Το Πανεπιστήμιο της Κρήτης, χθες, παραμονή της "Μάχης της Κρήτης", πήρε πίσω από τον διαπρεπή Γερμανό συγγραφέα και ιστορικό Χάινς Ρίχτερ (Heinz A. Richter) τον τίτλο του επίτιμου καθηγητή, που του είχε απονείμει. Ο λόγος της ανάκλησης είναι -φυσικά- το βιβλίο του "Η μάχη της Κρήτης", στο οποίο εκφράζει την επιστημονική του άποψη σχετικά με τη μάχη αυτή, άποψη η οποία διαφοροποιείται από την κρατούσα στην Ελλάδα, και μόνο σ' αυτή.  Όπως είναι γνωστό, ο Γερμανός ιστορικός οδηγήθηκε σε δίκη με τον αντιρατσιστικό νόμο για το περιεχόμενο του βιβλίου του και παρά την πρωτοφανή κινητοποίηση εναντίον του, αθωώθηκε, διότι το δικαστήριο έκρινε ορθώς αντισυνταγματικό το σχετικό με την άρνηση "εγκλημάτων πολέμου" (και του "ολοκαυτώματος") άρθρο του νόμου αυτού. 
  Τώρα, το ποιος έχασε από την ανάκληση του τίτλου, ο Ρίχτερ ή το Πανεπιστήμιο της Κρήτης, είναι στην κρίση καθενός. Ο Ρίχτερ, πάντως, δεν έσκασε κιόλας, το αντίθετο, μάλλον απαλλάχτηκε από ένα βάρος... Μάλιστα, σε συνέντευξή του στην Καθημερινή, που δημοσιεύθηκε πριν από λίγες μέρες, υποστηρίζει με σθένος τις απόψεις του και όπως ανέφερε περιχαρής: "λόγω αυτής της αναθεματισμένης ιστορίας (εννοεί τη δίκη) το βιβλίο πάει καλά. Είναι η πρώτη φορά που έχω κέρδος και δεν βγάζω απλά όσα έχω ξοδέψει για την έρευνά μου. Επιπλέον, έχω γίνει διάσημος στη Γερμανία». 
  Αυτό πάντως που ενόχλησε στο βιβλίο ιδιαίτερα ήταν η κατάρριψη του μύθου ότι ο Χίτλερ έχασε τον πόλεμο επειδή οι Κρητικοί αντιστάθηκαν στη γερμανική επίθεση. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει η Κρητικιά δημοσιογράφος που πήρε την παραπάνω συνέντευξη από τον Ρίχτερ, η θεωρία αυτή "έχει προ πολλού συζητηθεί στη διεθνή ιστοριογραφία και η έρευνα έχει καταλήξει στο ίδιο συμπέρασμα: πως πρόκειται για μύθο".
Από την πλευρά μας, συνιστούμε το βιβλίο αυτό σε όσους δεν θέλουν να μάθουν ιστορία από τον Ριζοσπάστη. 


     Ατυχώς για τους διάφορους αντιναζιστές, αντιγερμανούς, αντιευρωπαίους και λοιπά αντί-, η επέτειος της μάχης της Κρήτης συμπίπτει με την έναρξη της τουριστικής σαιζόν, και στην Κρήτη αναμένουν πώς και πώς τους Γερμανούς τουρίστες! Ανάμεσα στους τελευταίους θα βρίσκεται και αντιπροσωπεία του Συνδέσμου Ορεινών Καταδρομέων Άνω Φραγγονίας, η οποία θα καταθέσει στεφάνι στο Μάλεμε στη μνήμη των νεκρών Γερμανών. 

 Κτίριο των Ορεινών Καταδρομέων

Εξάλλου ο Σύνδεσμος αυτός έχει "συμφιλιωθεί" σε ειδική τελετή με τους κατοίκους του κρητικού χωριού Φλώρια, όπου είχαν σκοτωθεί δεκατρείς αλεξιπτωτιστές της μεραρχίας Εντελβάις, και μάλιστα έχει τοποθετηθεί στο σημείο μαρμάρινη πλάκα για να μην ξεχνιούνται. 


Κατά τα λοιπά, ουδείς θα αντιμετωπίσει εχθρικά τους Γερμανούς τουρίστες, απέναντι στους οποίους, όπως μαθαίνουμε, οι Κρητικοί είναι ιδιαίτερα φιλόξενοι και εξυπηρετικοί.  Όπως κάθε χρόνο, θα βρεθούν στις ίδιες παρέες με τους Γερμανούς "απόγονους των ναζί" και μετά από αρκετές τσικουδιές ίσως τραγουδήσουν αδελφωμένοι και κανέναν παλιό σκοπό... Ο αντιγερμανισμός πάει περίπατο.


Για να αναφερθούμε, όμως, και λίγο στο ιστορικό γεγονός καθ' εαυτό, η μάχη της Κρήτης ήταν μία σύγκρουση ανάμεσα σε Γερμανούς  αλεξιπτωτιστές από τη μια και σε στρατεύματα της Βρεταννικής Κοινοπολιτείας, από την άλλη. Πρόκειται δε για ένα έπος χωρίς προηγούμενο στην πολεμική ιστορία, αν σκεφτεί κανείς ότι οι Γερμανοί  ήταν πέντε φορές λιγότεροι από τους αντιπάλους τους!  


Ristorante Verona



20 Μαΐου 1941 - Luftlandeschlacht um Kreta



«Πέτα σήμερα ενάντια στον εχθρό
Εμπρός στα αεροπλάνα, στ΄  αεροπλάνα
Σύντροφε, δεν υπάρχει πισωγύρισμα…» 






Καταιγίδα στην Κρήτη (Auf Kreta im Sturm und im Regen)


Ristorante Verona


Πέμπτη 11 Φεβρουαρίου 2016

ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΚΡΙΘΗΚΕ Ο ΑΝΤΙΡΑΤΣΙΣΤΙΚΟΣ ΝΟΜΟΣ



- Υπάρχουν (μερικοί) δικαστές εις την Ελλάδα-

  Σύμφωνα με νεώτερες πληροφορίες, ο πρόεδρος του Μονομελούς Πλημ/κείου Ρεθύμνου, που αθώωσε τον Γερμανό ιστορικό Ρίχτερ, ο οποίος κατηγορείτο για άρνηση εγκλημάτων του ναζισμού (βλέπε εδώ), έκρινε αντισυνταγματικό το σχετικό άρθρο του αντιρατσιστικού νόμου και αρνήθηκε να το εφαρμόσει. Δηλαδή, ο Πρόεδρος δεν μπήκε καν στην ουσία της υπόθεσης και στον έλεγχο των επιστημονικών πορισμάτων του Ρίχτερ, αλλά έκρινε το άρθρο 2 του ν. 4285/2014 (το οποίο αντικατέστησε το άρθρο 2 του ν. 729/1979) "αντίθετο με το Σύνταγμα και το ευρωπαϊκό δίκαιο" και ως εκ τούτου ανίσχυρο και ότι δεν μπορεί να εφαρμοστεί.


  Μόνο συγχαρητήρια μπορεί να δώσει κανείς στον Πρόεδρο του Δικαστηρίου, διότι μπορεί μεν να εξετέλεσε το καθήκον του, αλλά το έπραξε υπό δύσκολες και πιεστικές συνθήκες (όπως και ο Εισαγγελέας της έδρας, ο οποίος πρότεινε απαλλαγή του Ρίχτερ αλλά με άλλη αιτιολογία) επιδεικνύοντας ανεξαρτησία πνεύματος και θάρρος.
Συνέχεια εδώ

RV

Τετάρτη 10 Φεβρουαρίου 2016

ΑΘΩΩΘΗΚΕ Ο ΓΕΡΜΑΝΟΣ ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ ΡΙΧΤΕΡ



-ήταν το πρώτο θύμα του αντιρατσιστικού νόμου-


   Αθώος κηρύχθηκε πριν από λίγο από το Μονομελές Πλημ/κείο Ρεθύμνου ο ιστορικός και καθηγητής Ρίχτερ, ο οποίος είχε διωχθεί με βάση τις διατάξεις του αντιρατσιστικού νόμου για ισχυρισμούς του και επιστημονικές διαπιστώσεις του, που περιέχονται στο βιβλίο του "Η μάχη της Κρήτης". Η διαδικασία άρχισε στις 25 Νοεμβρίου του 2015 και έληξε σήμερα με την αθώωσή του.

    Την ποινική δίωξη είχε ασκήσει ο Εισαγγελέας Ρεθύμνου Πατεράκης κατόπιν μηνυτήριας αναφοράς διαφόρων Κρητικών μεταξύ των οποίων ο Μανούσος Παραγιουδάκης, ο οποίος υπήρξε αρχηγός ΓΕΕΘΑ και πιο πριν είχε διατελέσει αρχηγός ΓΕΣ και ,γενικώς, υπήρξε ανώτατος αξιωματικός επί σειρά ετών. Αφού, λοιπόν, ασχολήθηκε επί μακρόν με την τιμή του τακτικού στρατού της Ελλάδας, αποφάσισε να ασχοληθεί και με την τιμή των διαφόρων ατάκτων ομάδων Κρητών. Η κατηγορία ήταν ότι ο Ρίχτερ αρνήθηκε τα "εγκλήματα πολέμου του ναζισμού κατά του κρητικού λαού" και ότι η άρνηση αυτή είχε εξυβριστικό χαρακτήρα. Κι αυτό γιατί στο βιβλίο του, ο Ρίχτερ αναφέρθηκε στις πρακτικές των Κρητών, χαρακτηρίζοντάς τες βάρβαρες.

    Σε συνέντευξή του στον ραδιοφωνικό σταθμό 9.84 στις 15 Δεκεμβρίου 2015 ο Ρίχτερ είπε σχετικά με τη δίωξή του μεταξύ άλλων και τα ακόλουθα:

"Δεν κάνουμε μυθολογία, αλλά μεταφέρουμε την ιστορική αλήθεια [...]
Συνέχεια εδώ

RV

Πέμπτη 21 Μαΐου 2015

Ερευνώντας την αυθεντικότητα φωτογραφιών από τη μάχη της Κρήτης


Η πιο διάσημη φωτογραφία από τη μάχη της Κρήτης 

Η παραπάνω είναι η πιο διάσημη φωτογραφία από τη λεγόμενη κρητική αντίσταση,  η οποία έχει γίνει σύμβολο των αντιναζιστών κάθε λογής και έχει πλημμυρίσει το διαδίκτυο. Ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι διάφορες περιγραφές που τη συνοδεύουν. Παραθέτουμε κάποιες από αυτές, ενδεικτικά: 

Περιγραφή πρώτη: Πρόκειται για σκηνή από τη μάχη στο Βρωμονερό Κρουσώνα στις 14 Ιουλίου 1944. "Από αριστερά, εικονίζεται ο Σπ. Μυσιρλής που σκοτώθηκε στη μάχη, ο επιτελής Μιχ. Μεταξάκης και ο αντάρτης Ιορδάνης. Φωτογραφία του Άγγλου συνδέσμου Τζων Έμπερσον".
http://www.preveli.org/files/battle/gr60.htm


Περιγραφή δεύτερη: 

"Τη φωτογραφία τράβηξε ο Άγγλος σύνδεσμος με τον ΕΛΑΣ John Emberson, (τελικά οι Βρετανοί είναι πράγματι ψύχραιμοι) που παρακολουθούσε τις επιχειρήσεις του ΕΛΑΣ. Η σκηνή διαδραματίστηκε στο Βρωμονερό του Κρουσώνα στις 14 Ιουλίου 1944. Ο Μιχάλης Μεταξάκης , επικεφαλής της ελασίτικης ομάδας, αφηγείται: πέφτομε σε ενέδρα Γερμανών. Τόσο κοντά, που αρπαχτήκαμε χέρια με χέρια. Δεν μπορούσαμε να πυροβολήσουμε. Παλεύαμε ποιος θα έριχνε τον άλλο κάτω να τον σκοτώσει. Την ώρα που πάλευα εγώ με έναν Γερμανό, γυρίζει ο άλλος Γερμανός να με σκοτώσει αλλά πηδάει ένας αντάρτης, τον καβαλικεύει και τον μαχαιρώνει. Τη γλιτώνω εγώ και εξοντώνω τον Γερμανό. Αστραπιαία, σφαπ, του καρφώνω το μαχαίρι".
Βαθύ κόκκινο


Περιγραφή τρίτη: "Αυθεντική φωτογραφία από τον Άγγλο Τζων Έμπερσον στις 14 Ιουλίου 1944.
Κρήτες αντάρτες επιτίθενται με λύσσα σε γερμανούς στρατιώτες. Αριστερά ο θρυλικός ΜΥΣΙΡΛΗΣ που σκοτώθηκε σε άλλη μάχη λίγες μέρες αργότερα. Στο κέντρο ο μέγας ομαδάρχης ΜΙΧΑΛΗΣ ΜΕΤΑΞΑΚΗΣ και δεξιά ο Χανιώτης αντάρτης ΙΟΡΔΑΝΗΣ που εκτελέστηκε στην 1η Σεπτέμβρη 1944....''


Η φωτογραφία κυκλοφορεί πλέον και στο εξωτερικό με ανάλογες περιγραφές. Ενδεικτικά:
"From the battle at Vromonero Krousona, Crete, in 14th July 1944. Cretan Guerillas attacking German soldiers. The photo was taken from Allied officer John Eberson".
Βλέπε εδώ 



Παρά τη διαδεδομένη χρήση της, ερευνήθηκε αν η φωτογραφία είναι αυθεντική...


 

Τελικά, τίποτα από όλα αυτά δεν ισχύει, και η διάσημη φωτογραφία-σύμβολο είναι σκηνή από ταινία με την Τζένη Καρέζη και τον Αλέκο Αλεξανδράκη με τίτλο "ΤΟ ΝΗΣΙ ΤΩΝ ΓΕΝΝΑΙΩΝ" (1959)!

Δείτε προσεκτικά το απόσπασμα και εστιάστε περίπου στο 2.40-2.46 λεπτό


Αλλά το πράγμα δεν τελειώνει εδώ. Η αμέσως πιο διάσημη και δημοφιλής σκηνή από τη μάχη της Κρήτης -και ιδιαίτερα αγαπητή στη Χρυσή Αυγή, αφού κάθε τόσο την αναρτά στο ιστολόγιό της (προφανώς θέλοντας να τονίσει τον αντιναζιστικό της χαρακτήρα)- είναι η παρακάτω...

Κρητικός την ώρα που σκοτώνει με πέτρα Γερμανό αλεξιπτωτιστή

Συνήθως, παρουσιάζεται ασπρόμαυρη (για να είναι και πιο αληθοφανής), ενώ την έχουμε δει ακόμη και σε εξώφυλλο ντοκυμαντέρ!


Τελικά ούτε αυτή η σκηνή είναι από φωτογραφία. Ψάχνοντας ανακαλύψαμε ότι είναι πίνακας ζωγραφικής κάποιου Πέτρου Βλαχάκη... 


Από πίνακες, βεβαίως, άλλο τίποτα... Δείτε και μερικούς ακόμη: 

Γέρος βρακοφόρος Κρητικός εξουδετερώνει Γερμανό Αλεξιπτωτιστή με τη μαγκούρα του!

Κρητικός με χατζάρα έχει σφάξει Γερμανό

 Πίνακας με βρακοφόρο-μαγκουροφόρο-μαχαιροφόρο πάνω από το πτώμα Γερμανού. Δεν διευκρινίζεται εάν τον έσφαξε ή τον εξουδετέρωσε με τη μαγκούρα του...

Άλλο όμως η φωτογραφία και άλλο ο πίνακας. Σε κάθε περίπτωση, ένας πίνακας ζωγραφικής δεν είναι ιστορικό ντοκουμέντο. Οι φωτογραφίες είναι ιστορικά ντοκουμέντα, αλλά τέτοιες φωτογραφίες με Κρητικούς που πολεμούν με μαγκούρες τους Γερμανούς Αλεξιπτωτιστές δεν έχουμε δει.  

Φωτογραφίες και βίντεο ντοκουμέντα από τη μάχη της Κρήτης παραθέτουμε παρακάτω και βγάλτε τα συμπεράσματά σας. 




  















Βίντεο: Η μάχη της Κρήτης



Σχετικά θέματα μπορείτε να δείτε εδώ και εδώ

Ristorante Verona

Παρασκευή 20 Μαρτίου 2015

Με εντολή Εισαγγελέα δικάζεται για "άρνηση εγκλημάτων πολέμου" ο Χάινς Ρίχτερ





Με εντολή Εισαγγελέα δικάζεται για το επιστημονικό έργο του 

Η αρχή της Οδύσσειας  για τον διεθνούς φήμης καθηγητή ξεκίνησε όταν το Πανεπιστήμιο Κρήτης θέλησε να τον αναγορεύσει σε επίτιμο διδάκτορα. Ενοχλημένοι από το επιστημονικό σύγγραμα κρητικοί και όχι μόνον άρχισαν τις διαμαρτυρίες και τη σκυτάλη πήραν blogs, εφημερίδες, οργανώσεις και κόμματα. Μάλιστα η Χρυσή Αυγή δήλωσε ότι ''θα προβεί σε δυναμικές κινητοποιήσεις'', προκειμένου να μην  προχωρήσει η αναγόρευση του Χάινς Ρίχτερ ως επίτιμου διδάκτορα!
βλέπε εδώ

Δεν είναι η πρώτη φορά που καθηγητές διεθνούς φήμης δέχονται επιθέσεις για το έργο τους στην Ελλάδα. Ο διεθνούς φήμης, βραβευμένος με Nobel Ιατρικής και Φυσιολογίας, καθηγητής James Watson,  δέχτηκε την επίθεση αντιεξουσιαστών που κρατούσαν κοντάρια στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας. 

Οι αριστεριστές υποστήριζαν πως ο Watson, που τιμήθηκε με το Νόμπελ Ιατρικής για την ανακάλυψη της διπλής έλικας του dna είναι ρατσιστής. 



Είναι όμως η πρώτη φορά που ένας επιστήμονας σύρεται στα δικαστήρια για το επιστημονικό του έργο και αυτό συμβαίνει σήμερα με τον ''αντιρατσιστικό νόμο'' έκτρωμα. 

Ο διεθνούς φήμης καθηγητή του Πανεπιστημίου Μάνχαϊμ Γερμανίας, Heinz Richter έχει συγγράψει γύρω στα 20 βιβλία και περίπου 200 επιστημονικά άρθρα σε Αγγλικά και Γερμανικά, τα οποία έχουν μεταφραστεί και σε άλλες γλώσσες, μεταξύ αυτών στα ιταλικά, Γαλλικά, Ελληνικά, ενώ έχει παράλληλα επιμεληθεί πλήθος βιβλίων στη σειρά μονογραφιών Peleus που επιμελείται από τη δεκαετία του 1990 μέχρι σήμερα και εκατοντάδων άρθρων στο περιοδικό Thetis που εκδίδεται ανελλιπώς από το 1993 μέχρι σήμερα.

Η σειρά μονογραφιών Peleus που διευθύνει, όπως και το περιοδικό Thetis, είναι τα μοναδικά διεπιστημονικά ακαδημαϊκά Fora αποκλειστικά για θέματα Ελλάδας και Κύπρου σε ολόκληρη τη Δυτική Ευρώπη και φιλοξενούν κείμενα γραμμένα σε Γαλλικά, Αγγλικά και Γερμανικά από επιστήμονες από όλον τον κόσμο.

Για τους λόγους αυτούς το 2000 τιμήθηκε από την Ελληνική Δημοκρατία δια χειρός του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας Κωνσταντίνου Στεφανόπουλου με τον Χρυσό Σταυρό του Τάγματος του Φοίνικα.


Τίποτα απ΄ όλα αυτά δεν εμπόδισε τον Εισαγγελέα Ρεθύμνου να του απαγγείλει κατηγορία για  άρνηση εγκλημάτων του ναζισμού σε βάρος των Κρητικών. 

Ο Εισαγγελέας παραπέμπει σε δίκη το Γερμανό Καθηγητή, με βάση τις διατάξεις του νέου νόμου για το ρατσισμό και την ξενοφοβία που ψηφίστηκε τον Αύγουστο του 2014. 

Η εκδίκαση της υπόθεσης έχει οριστεί για τις 2 Σεπτεμβρίου και το σκεπτικό της δίωξης στηρίχθηκε σε συγκεκριμένες αναφορές στο βιβλίο του Ρίχτερ με τίτλο “Η Κατάκτηση της Κρήτης” με το σκεπτικό ότι οι αναφορές αυτές συνιστούν “Άρνηση εγκλημάτων του ναζισμού σε βάρος του κρητικού λαού με υβριστικό περιεχόμενο”! 

Εμείς θα παραθέσουμε ένα απόσπασμα από το προσωπικό ημερολόγιο του Υπουργού Προπαγάνδας δόκτορος  Γκαίμπελς. Το απόσπασμα ξεκινά στις 24 Απριλίου 1941 και φτάνει ως τις 16 Ιουνίου 1941.

 


24 Απριλίου 1941 (Πέμπτη) Χθες: Οι Έλληνες και οι Εγγλέζοι βρίσκονται σε ραγδαία υποχώρηση. Ο Βασιλεύς Γεώργιος απομακρύνθηκε στην Κρήτη. Λέει ότι προτίθεται να συνεχίσει τον ηρωικό αγώνα από κει. Σύντομα θα τον φροντίσουμε.

25 Απριλίου 1941 (Παρασκευή) Χθες: Διασχίσαμε τώρα τις Θερμοπύλες. Οι Εγγλέζοι σε πλήρη φυγή. Οι νίκες μας προκάλεσαν μεγάλη εντύπωση. Η βαλκανική περιπέτεια μας έδωσε μεγάλο ψυχολογικό πλεονέκτημα. Ελληνικές μεγαλοστομίες από την ασφάλεια της Κρήτης. Περί τιμής και τα τοιαύτα. Αρκετά να προκαλέσουν εμετό! Αναφορά από την Ιταλία: Επιχειρούν να υπεξαιρέσουν τις επιτυχίες μας και να μετατρέψουν τις νίκες μας σε ιταλικές νίκες. Ήταν αναμενόμενο. Αλλά ο κόσμος δεν έχει παρά περιφρόνηση για την Ιταλία. Αυτό, ούτε ο Μουσσολίνι δεν μπορεί να το αλλάξει.

30 Απριλίου 1941 (Τετάρτη) Χθες: Συζήτηση με τον Φύρερ επί της κατάστασης. Λυπάται που αναγκάστηκε να επιτεθεί κατά της Ελλάδας. Οι Έλληνες δεν έκαναν κάτι που να τους άξιζε να το υποστούν. Σκοπεύει να τους φερθεί όσο πιο ανθρώπινα είναι δυνατόν. Οι Ιταλοί κάνουν το αντίθετο. Με τη συμπεριφορά τους δεν κερδίζουν παρά μίσος και αυξάνουν τη δημοτικότητά μας. Η είσοδός μας στην Αθήνα καλωσορίστηκε από μια μερίδα του ελληνικού πληθυσμού. Αν μας αντικαταστήσουν οι Ιταλοί, θα υπάρξει σοβαρή δυσαρέσκεια. Παρακολουθούμε την ταινία των επικαίρων με την είσοδό μας στην Αθήνα. Ο Φύρερ δυσκολεύεται να το χαρεί, τόσο τον έχει επηρεάσει η μοίρα της Ελλάδας. Όλα αυτά χάρις στα σφάλματα των Κυρίων Συμμάχων μας.

3 Μαΐου 1941 (Σάββατο) Χθες: Οι μάχες στην Ελλάδα έφθασαν στο τέλος τους. Η Κρήτη πρόκειται να καταληφθεί με δυνάμεις αλεξιπτωτιστών. Κατά τα λοιπά, το ζήτημα τακτοποιήθηκε.

21 Μαΐου 1941 (Τετάρτη) Χθες: Επιτιθέμεθα κατά της Κρήτης με αερομεταφερόμενα τμήματα. Ένα επικίνδυνο εγχείρημα. Έχει όμως προετοιμαστεί ως την τελευταία λεπτομέρεια.

22 Μαΐου 1941 (Πέμπτη) Χθες: Η Αγγλική προπαγάνδα διατείνεται ότι κρατούν την Κρήτη στέρεα στα χέρια τους. Αλλά αυτά τα λέει η προπαγάνδα. Η πραγματικότητα είναι ότι προσγειώσαμε εκεί τέσσερα συντάγματα που απέδωσαν λαμπρά ως τα τώρα, και δεν τίθεται ζήτημα αποτυχίας να εδραιωθούμε. Η υπόθεση έχει μετεξελιχθεί σε ζήτημα γοήτρου για αμφότερες τις πλευρές. Ο τύπος των Ηνωμένων Πολιτειών υποστηρίζει ότι, εάν η εισβολή στην Κρήτη επιτύχει, τότε μια ανάλογη κατά της Βρετανίας θα είναι δυνατή. Δεν έχουμε ακόμη ανακοινώσει τίποτα. Ο Φύρερ αποφάσισε να περιμένει, καθώς η επιτυχία δεν έχει ακόμη εξασφαλιστεί. Αντιδρούμε μόνο στις εξωτερικές επιθέσεις, ιδιαίτερα εναντίον της ψευδούς δήλωσης του Τσώρτσιλ ότι οι άνθρωποί μας ενδύθηκαν νεοζηλανδικές στολές.

23 Μαΐου 1941 (Παρασκευή) Χθες: Σκληρός αγώνας για την Κρήτη. Φαίνεται ότι έχουμε κερδίσει ένα στέρεο προγεφύρωμα. Παρ' όλες τις αγγλικές αντεπιθέσεις, κρατάμε το έδαφός μας και προοδεύουμε συνεχώς. Δεν σταθήκαμε τυχεροί στη θάλασσα. Εξακολουθούμε να μη λέμε κουβέντα για την υπόθεση της Κρήτης. Δεν έχουμε την πρόθεση να την μετατρέψουμε σε ζήτημα κύρους σε καμία περίπτωση. Η Κρήτη είναι το αντικείμενο συζήτησης όλου του κόσμου. Αλλά αδυνατούμε να δημοσιοποιήσουμε οτιδήποτε ακόμη. Ο Τσώρτσιλ το μετατρέπει σε ζήτημα κύρους. Αυτό είναι βλακώδες και μη συνετό, ως ένα βαθμό. Εν τω μεταξύ, οι λονδρέζικες εφημερίδες κραυγάζουν: "Θα υπερασπίσουμε την Κρήτη ως την τελευταία πνοή". Καλά, θα δούμε τι βρίσκεται πίσω από αυτό. Ένα εξαιρετικό μαγιάτικο απόγευμα. Τι όμορφος κόσμος! Αλλά οι άνθρωποι, τι αχρείοι που είναι! Εν τούτοις πρέπει να βρεις κάποιον τρόπο να τους διευθετήσεις κι αυτούς.

24 Μαΐου 1941 (Σάββατο) Χθες: Η κατάσταση στην Κρήτη έχει ήδη βελτιωθεί κατά πολύ. Οι Εγγλέζοι αναγκάστηκαν να αποσύρουν τις μοίρες των καταδιωκτικών τους. Βομβαρδίζουμε τα αεροδρόμιά τους ακατάπαυστα. Έχουμε τώρα 15.000 άνδρες εκεί κάτω, ορισμένους με βαρύ οπλισμό. Σκληρός αγώνας. Μια από τις νηοπομπές μας κτυπήθηκε άσκημα. Η Λουφτβάφφε μας βύθισε τέσσερα από τα καταδρομικά τους. Η υπόθεση εξελίσσεται σε ένα ναυτικό νεκροταφείο για τους Εγγλέζους, ακριβώς όπως στο Νάρβικ. Πιστεύω, για τον λόγο αυτό, ότι σύντομα θα αποσυρθούν.

25 Μαΐου 1941 (Κυριακή) Χθες: Η προσοχή του κοινού βρίσκεται εστιασμένη στην Κρήτη. Οι ειδήσεις βγαίνουν με το σταγονόμετρο, τόσο από την πλευρά μας όσο και από τους Εγγλέζους. Σε ό,τι μας αφορά, τα πράγματα εξελίσσονται σύμφωνα με το σχέδιο. Αλλά δεν μπορούμε να δημοσιοποιήσουμε τίποτα, καθώς η επιτυχία δεν έχει εξασφαλιστεί ακόμη εκατό τοις εκατό. Από την πλευρά του Λονδίνου, βαθύτατη απαισιοδοξία. Αφ' ης στιγμής αποσύρθηκε η βρετανική αεροπορία, απώλεσαν κάθε ελπίδα. Η χορωδία άρχισε να ψέλνει και στις ΗΠΑ. Η Μόσχα εκφράζει τον θαυμασμό της για την αποκοτιά της εφόδου ­ φίλη στ' αλήθεια! Τώρα, επιτέλους, θέτουμε τον μηχανισμό της προπαγάνδας μας σε κίνηση. Ο Χάραλντ και ο Χέιντουσκ είναι ανακατεμένοι εκεί κάτω (στην Κρήτη), όπως με πληροφορούν από την Αθήνα.

27 Μαΐου 1941 (Τρίτη) Χθες: Η μάχη για την Κρήτη συνεχίζεται. Προσγειώσαμε κι άλλες ενισχύσεις. Ο Έλληνας Βασιλιάς πέταξε στο Κάιρο, αφήνοντας πίσω του μια πομπώδη διακήρυξη, που την κάνουμε κομματάκια μεθοδικά. Η συμπεριφορά των Εγγλέζων απέναντι στους αλεξιπτωτιστές μας στην Κρήτη είναι σκανδαλώδης. Αλλά δεν επιτρέπω να δημοσιοποιηθεί, φοβούμενος μήπως ταραχθεί η κοινή μας γνώμη. Γενικός κανόνας: Οι Εγγλέζοι δεν πρέπει να αντιμετωπίζονται ως δειλοί, γιατί με αυτόν τον τρόπο καθιστούμε αφερέγγυα τη γενναιότητα των δικών μας ανθρώπων.

29 Μαΐου 1941 (Πέμπτη) Χθες: Τα πράγματα εξελίσσονται ευνοϊκά στην Κρήτη. Τα Χανιά έπεσαν στα χέρια μας. Οι βρετανικές αναφορές είναι σκέτη μαυρίλα.

30 Μαΐου 1941 (Παρασκευή) Χθες: Η προέλαση προχωρεί στην Κρήτη. Οι Εγγλέζοι αποσύρθηκαν περαιτέρω σε ενδότερες θέσεις. Ουδείς σοβαρός κίνδυνος επί του παρόντος. Παρακολουθώ νέο κινηματογραφικό υλικό από την Κρήτη: πολύ καλό και σε ορισμένες περιπτώσεις ασυνήθιστα δραματικό. Μόνο μέρος του μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε δημόσια προβολή, γιατί περιέχει πολλά στρατιωτικά μυστικά.

31 Μαΐου 1941 (Σάββατο) Χθες: Η θέση της Αγγλίας στην Κρήτη είναι απελπιστική. Η αντίστασή τους κατέρρευσε. Φυγή! Οι υπόλοιπες δυνάμεις μας ήρθαν σε επαφή με τους αλεξιπτωτιστές στο Ρέθυμνο. Το Ηράκλειο βρίσκεται πλέον τελείως στα χέρια μας. Η πτώση της νήσου δεν πρέπει να αργήσει. Η προπαγάνδα μας λειτουργεί στο φουλ. Επικεντρωνόμαστε στον Τσώρτσιλ που είχε πει ότι θα υπερασπίσει τη νήσο μέχρι της τελευταίας ρανίδας. Δεν του χαριζόμαστε πουθενά. Οι Εγγλέζοι είναι ένοχοι φρικτών ωμοτήτων εις βάρος των αιχμαλωτισμένων ανδρών μας. Ανακοινώνουμε τη δριμύτερη δυνατή αντεκδίκηση.

3 Ιουνίου 1941 (Τρίτη) Χθες: Τι όμορφη ημέρα: Η Κρήτη εκκαθαρίστηκε τελείως από τον εχθρό. Ένδοξα νέα. Τα ανακοινώνουμε τελετουργικά από το ραδιόφωνο. Προκαλούν βαθιά εντύπωση. Οι Εγγλέζοι δεν μπορούν να κάνουν τίποτα εκτός από το να λένε ηλίθιες αερολογίες. Χίλιες υπεκφυγές και δικαιολογίες. Δεν τους λυπόμαστε. Ο Τύπος και το ραδιόφωνο τους σφυροκοπούν χωρίς οίκτο. Γράφω ένα κοφτερό κύριο άρθρο, "Ο δοξασμός της υποχώρησης", πρώτο πράγμα! Τι ωραία ημέρα! Τι μεγαλειώδεις νίκες! Είναι κανείς απόλυτα ευτυχισμένος και χαίρεται που ζει.

4 Ιουνίου 1941 (Τετάρτη) Χθες: Το τέλος έφθασε στην Κρήτη. Οι αριθμοί των απωλειών μας φυσιολογικοί. Η επιχείρηση ικανοποίησε τις προσδοκίες μας. Δεν θα χρειαστεί να αλλάξουμε κάτι όταν ανάλογα εγχειρήματα ανακύψουν στο μέλλον. Θεωρία και πρακτική ταίριαξαν απολύτως. Η Κρήτη είχε καταθλιπτικές επιπτώσεις στο Λονδίνο. Προβάλλουν τις πλέον ασυνάρτητες δικαιολογίες. Τους κτυπάμε δυναμικά μέσω του Τύπου, αλλά στις ξενόγλωσσες εκπομπές μας προς την Αγγλία ο τόνος μας είναι μετριοπαθής και παραινετικός, για να αποφύγουμε τυχόν σκλήρυνση της στάσης του βρετανικού κοινού. Κατά τα άλλα, υπάρχει γενική κατάπληξη στο Λονδίνο απέναντι στην επανάσταση της στρατιωτικής τέχνης, τεκμήρια της οποίας επιδείξαμε στην Κρήτη.

7 Ιουνίου 1941 (Σάββατο) Χθες: Η Κρήτη παραμένει στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας. Ο Αγγλικός Τύπος εξανάγκασε τον Τσώρτσιλ να παραδεχθεί πως οι ισχυρισμοί του ότι τα στρατεύματά μας έφεραν ψεύτικες στολές ήταν ανακριβείς. Και κάποιες από τις ωμότητες κατά των τμημάτων μας διεπράχθησαν από Εγγλέζους και Νεοζηλανδούς στρατιώτες. Προκαλούμε μεγάλο θόρυβο γύρω από αυτό, καθώς οι Εγγλέζοι προσπαθούν να το παίξουν χαμηλά. Ο Χάραλντ μάς έγραψε μια χαρούμενη, εύθυμη επιστολή από την Κρήτη. Τα πήγε καλά.

8 Ιουνίου 1941 (Κυριακή) Χθες: Η Κρήτη εξακολουθεί να βρίσκεται στο επίκεντρο των συζητήσεων, σε ό,τι αφορά τη διεθνή κοινή γνώμη. Κυκλοφόρησε μια ανεπιβεβαίωτη φήμη ότι ο Χέιντουσκ σκοτώθηκε εκεί. Αυτό θα ήταν τρομερό! Είμαι συντετριμμένος και δεν μπορώ να το πιστέψω. Ούτε και κατάφερα να το επιβεβαιώσω. Έτσι, μου απομένει μόνο να ελπίζω.

10 Ιουνίου 1941 (Τρίτη) Χθες: Συγκέντρωσα πλέον πληροφορίες από αρκετές πηγές ότι ο Χέιντουσκ σκοτώθηκε με μια σφαίρα στο κεφάλι κοντά στα Χανιά. Δεν μπορώ να το πιστέψω και δεν θα το πιστέψω. Η αβεβαιότητα με αρρωσταίνει. Αν οι αναφορές είναι ακριβείς, θα είναι ένα φοβερό κτύπημα, και για μένα προσωπικά. Είναι ο πλέον αφοσιωμένος και αξιόπιστος συνεργάτης μου. Εργάζομαι σαν μέσα σε ένα όνειρο. Όλη την ημέρα σκέπτομαι τον Χέιντουσκ. Τι απώλεια, τι απώλεια! Οι καλοί φεύγουν, οι κακοί μένουν! Τι σκληρός και άδικος που είναι ο πόλεμος!

16 Ιουνίου 1941 (Δευτέρα) Χθες: Ο Φύρερ μου κάνει έναν απολογισμό της επιχείρησης στην Κρήτη. Η Κρήτη έπρεπε να κατακτηθεί, για να μη διαθέτουν οι Βρετανοί μια αεροπορική βάση κατά της Ιταλίας, καθώς οι Ιταλοί δεν είναι τόσο καρτερικοί όσο ο δικός μας λαός. Και ίσως στριμώξουμε τελικά και την Τουρκία, για να αποκτήσουμε καλύτερη πρόσβαση στην Αίγυπτο. Όπως και να έχει, τώρα κατέχουμε τη νήσο Κρήτη, και οι βαριές θυσίες μας δικαιώνονται. Αλλά, φυσικά, δεν μπορούμε να επαναλάβουμε αυτό το επώδυνο πείραμα σε ό,τι αφορά την Αγγλία. Έξω από το παράθυρο, η βροχή δέρνει τα τζάμια. Τι φοβερός Ιούνιος ο φετινός!

RV