Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ποίηση. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ποίηση. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τετάρτη 24 Μαρτίου 2021

Ο ΛΟΡΔΟΣ ΒΥΡΩΝ ΑΠΑΝΤΑ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΑΦΟ ΤΟΥ ΣΤΟΥΣ "ΥΨΗΛΟΥΣ ΠΡΟΣΚΕΚΛΗΜΕΝΟΥΣ"

 

… Λένε, πως ξένοι θα βαλθούν, λεύτερους να σας κάνουν


    Μα έχουν εμπόρους βασιλιάδες


    Που κι αυτοί σαν τους αγάδες


    Όπου τη βρουν τη λευτεριά από τον λαιμό την πιάνουν.


    Τη λευτεριά τη θεωρούν φτηνή πραμάτια.


    Την πωλούν την αγοράζουν


    Και γι’ ανθρωπισμό φωνάζουν. 


    Παραπλανούνε τους λαούς, ρίχνουν στάχτη στα μάτια.


    


    Από τη νάρκη ξυπνητοί χουφτιάστε τα σπαθιά σας


    Μες στην καρδιά η ελπίδα


    Θερμή χρυσή ηλιαχτίδα


    Δώστε τα όπλα σας ζεστά για νίκη στα παιδιά σας. 


        (Από τον «Δον Ζουάν», μετάφρ. Σίτσα Καραϊσκάκη)

Συνέχεια εδώ

Τετάρτη 28 Οκτωβρίου 2020

Γιατί πολέμησαν


Αυτοί πάντως πολέμησαν, 

και μερικοί πιστεύοντας,

                      pro domo, πάντως…

[…]


Μερικοί έπεσαν, pro patria,

                              non “dulce” non “et decor”… 

[…]


Βούτηξαν ως τα μάτια μέσα στην κόλαση

Πιστεύοντας στα ψέμματα των γέρων, ύστερα δυσπιστώντας

επέστρεψαν στην πατρίδα, επέστρεψαν σ’ ένα ψέμμα,

επέστρεψαν σε αμέτρητες απάτες,

επέστεψαν σε παλιά ψέμματα και νέους εξευτελισμούς·

τοκογλυφία πωρωμένη και πανάρχαια

και στις δημόσιες θέσεις συκοφάντες.

Συνέχεια εδώ


RV


Τετάρτη 29 Μαΐου 2019

ΜΑΡΜΑΡΩΜΕΝΕ ΒΑΣΙΛΙΑ!




 

Κωνσταντίνος Καρυωτάκης



Και ρίχτηκε με τ’ άτι του μες στων εχθρών τα πλήθια.

Tο πύρινο το βλέμμα του σκορπούσε την τρομάρα,

και το σπαθί του τη θανή. Στα χάλκινά του στήθια,

εξέσπασε η όργητα σε βροντερή κατάρα.



Εθόλωσαν τα μάτια του. Τ’ αγνό το μέτωπό του,

θαρρείς ο φωτοστέφανος της Δόξας τ’ αγκαλιάζει.

Κι έπεσε χάμου ο Τρανός! Θρηνήστε το χαμό του.

Μα, μη! Σε τέτοιο θάνατο ο θρήνος δεν ταιριάζει.



Κι έπεσε χάμου ο Τρανός! Κυλίστηκε στο χώμα,

ένας Τιτάν π’ ακόμα χτες εστόλιζ’ ένα θρόνο,

κι εσφάλισε – οϊμένανε! – για πάντ’ αυτό το στόμα,

που κάθε πίκρα ρούφαγε κι έχυν’ ελπίδες μόνο.



Μαρμαρωμένε Βασιλιά, πολύ δε θα προσμένεις.

Ένα πρωί απ’ τα νερά του Βόσπορου κει πέρα

θε να προβάλει λαμπερός, μιας Λευτεριάς χαμένης,

ο ασημένιος ήλιος. Ω, δοξασμένη μέρα!



Πηγή: thulebooks.gr


RV

Δευτέρα 25 Μαρτίου 2019

Τον ένδοξον Λόχον, τέκνα, μιμήσατε



Ας μη βρέξη ποτέ
το σύννεφον, και ο άνεμος
σκληρός ας μη σκορπίση
το χώμα το μακάριον
που σας σκεπάζει.

Ας το δροσίζη πάντοτε
με τ’ αργυρά της δάκρυα
η ροδόπεπλος κόρη·
και αυτού ας ξεφυτρώνουν
αιώνια τ’ άνθη.

Ω γνήσια της Ελλάδος
τέκνα· ψυχαί που επέσατε
εις τον αγώνα ανδρείως,
τάγμα εκλεκτών Ηρώων,
καύχημα νέον·

σας άρπαξεν η τύχη
την νικητήριον δάφνην,
και από μυρτιά σάς έπλεξε
και πένθιμον κυπάρισσον
στέφανον άλλον.

Αλλ’ αν τις απεθάνη
δια την πατρίδα, η μύρτος
είναι φύλλον ατίμητον
και καλά τα κλαδιά
της κυπαρίσσου.

Αφού εις του πρώτου ανθρώπου
τους οφθαλμούς η πρόνοος
φύσις τον φόβον έχυσε
και τας χρυσάς ελπίδας
και την ημέραν

επί το μέγα πρόσωπον
της γης πολυβοτάνου,
ευθύς το ουράνιο βλέμμα
βαθυσκαφή εφανέρωσε
μνήματα μύρια.

Πολλά μεν σκοτεινά·
φέγγει επ’ ολίγα τ’ άστρον
το της αθανασίας·
την εκλογήν ελεύθερον
δίδει το θείον.

Έλληνες της πατρίδος
και των προγόνων άξιοι·
Έλληνες, σεις, πώς ήθελεν
από σας προκριθείν
άδοξος τάφος;

Ο Γέρων* φθονερός
και των έργων εχθρός
και πάσης μνήμης, έρχεται·
περιτρέχει την θάλασσαν
και την γην όλην.

Από την στάμναν χύνει
τα ρεύματα της λήθης
και τα πάντα αφανίζει.
Χάνονται οι πόλεις, χάνονται
βασίλεια κ’ έθνη.

Αλλ’ ότε πλησιάση
την γην οπού σας έχει,
θέλει αλλάξειν τον δρόμον του
ο Χρόνος, το θαυμάσιον
χώμα σεβάζων.

Αυτού, αφού την αρχαίαν
πορφυρίδα και σκήπτρον
δώσωμεν της Ελλάδος,
θέλει φέρειν τα τέκνα της
πάσα μητέρα,

και δακρυχέουσα θέλει
την ιεράν φιλήσειν
κόνιν και ειπείν: τον ένδοξον
Λόχον, τέκνα, μιμήσατε,
Λόχον Ηρώων.

Ανδρέας Κάλβος
εννοεί τον Χρόνο


RV

Σάββατο 21 Οκτωβρίου 2017

100 χρόνια από την επανάσταση των μπολσεβίκων









100 χρόνια πέρασαν από το ζοφερό εκείνο έτος 1917, όταν έλαβε χώρα η μεγάλη απόπειρα του Ιουδαϊσμού να εγκαθιδρύσει την ηγεμονία του σε όλα τα έθνη. 
Η εβραιο-μπολσεβικική ανταρσία δημιούργησε ένα προγεφύρωμα στην Πετρούπολη και από εκεί επεκτάθηκε στις αχανείς στέπες της Ασίας, γεγονός μεγάλης σημασίας που σκοπίμως παραβλέπεται. (Μόνο η Ανατολή δέχεται με τόσο μεγάλη ευκολία ισοπεδωτικά συστήματα όπως ο κομμουνισμός)  
Οι εβραίοι ηγέτες των μπολσεβίκων διακατεχόμενοι από φυλετικό μίσος βασάνισαν και έσφαξαν εκατομμύρια Ρώσους, δίχως τον παραμικρό δισταγμό. Ο μπολσεβικισμός με όπλα την προπαγάνδα και τον τρόμο συνδέθηκε με τον εγκληματικό υπόκοσμο σε κάθε γωνιά της γης και εξαπλώθηκε σαν βάκιλος πανούκλας, απειλώντας ολόκληρη την ανθρωπότητα. 
Πλαστογράφησε την ιστορία και εκμεταλλεύτηκε τα ταπεινότερα ένστικτα, τα πάθη, τις ορέξεις, τον φθόνο... Είναι "η κορύφωση της σκέψης της πλεονεξίας", όπως το έθεσε ο Άλφρεντ Ρόζενμπεργκ. ''Η πνευματική αποσύνθεση και εξαπόλυση των ορμών στην ανθρώπινη ψυχή, η πνευματική έλλειψη χαλινού και ηθική και πολιτική ασυνειδησία στο αισθάνεσθαι και το συμπεριφέρεσθαι'', όπως μαρτυρά η Σίτσα Καραϊσκάκη. 

Δημιούργησε έτσι μια ψύχωση, μια επιδημία και θέλησε να παρασύρει ολόκληρο τον κόσμο στο χάος. Η παθολογική και εγκληματική παραφροσύνη του δολοφόνησε πάνω από 150.000.000 ανθρώπους,  αριθμός που ξεπερνά το σύνολο των νεκρών των πολέμων του 20ού αιώνα.  

Όπου επιβλήθηκε η δικτατορία αυτή των υποδεεστέρων ανθρώπων, εγκλημάτησε με όλη εκείνη τη χαρακτηριστική μπολσεβικική αποτρόπαια  και αιμοσταγή αγριότητα.    
Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας: Αριθμός νεκρών: 73.237.000, Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών (ΕΣΣΔ): Αριθμός νεκρών: 58.627.000, Λαϊκή Δημοκρατία της (Βόρειας) Κορέας: Αριθμός νεκρών: 3.163.000, Καμπότζη: 
Αριθμός νεκρών: 2.627.000. Αυτά είναι μόνο μερικά παραδείγματα από έναν κατάλογο που δεν έχει τέλος και συνεχίζεται. 
Τα θύματά του βέβαια δεν είναι μόνον οι νεκροί. Είναι και εκείνα τα εκατομμύρια των ανθρώπων που είχαν την ατυχία να βιώσουν την οργή και τη λύσσα των αρχιεγκληματιών μπολσεβίκων, τα βασανιστήρια, τις φυλακίσεις, τα Γκουλάγκ, την πείνα και την εξαθλίωση. Την εξαθλίωση και τον εξευτελισμό της ανθρώπινης αξιοπρέπειας σε κάθε επίπεδο.   

Ουρές για λίγο ψωμί στη Σοβιετική Ένωση.

Σοβιετικές κατοικίες: σε κάθε πολίτη δίδεται μια υποχρεωτική γωνιά


Όπου κυριάρχησε ο μπολσεβικισμός, ο πολιτισμός και οι τέχνες γνώρισαν μια πρωτοφανή οπισθοδρόμηση. Ο πρωτογονισμός είναι το κύριο χαρακτηριστικό γνώρισμα του μπολσεβικισμού.

Ακολουθούν χαρακτηριστικά δείγματα πρωτογονισμού-μπολσεβικισμού στην τέχνη






Η παρακμή επεκτάθηκε σε κάθε σφαίρα της ανθρώπινης δράσης. Ιδιαίτερα τη γυναίκα την καταπίεσε, την ταπείνωσε, την εξευτέλισε, την κακοποίησε με απερίγραπτη βαναυσότητα:
Διάταγμα των μαρξιστών από το Σάρατοβ*:

  
 "Όλαι αι γυναίκες αποτελούν κοινόν του λαού κτήμα".

    Παράγραφος 5:
 "Η διανομή και η διοίκησις των χωρίς άνδρα γυναικών αναλαμβάνεται και διεκπεραιούται υπό της αναφερθείσης οργανώσεως".
    
    Παράγραφος 6:
  "Μέσα εις τρεις ημέρας από της δημοσιεύσεως της διαταγής ταύτης οφείλουν όλαι αι γυναίκες αι οποίαι συμφώνως με την προκειμένην διαταγήν γίνονται κτήμα του λαού να παρουσιασθούν εις το αναφερθέν γραφείον".
      
    Παράγραφος 8:
  "Οι Σύντροφοι έχουν το δικαίωμα, λαμβάνοντες υπ’ όψιν τας επομένας υποδείξεις, να πάρουν μία γυναίκα τρεις φοράς την εβδομάδα επί τρεις ώρας".
    
    Παράγραφος 9:
   "Κάθε άνδρας ο οποίος θέλει να πάρη μια γυναίκα που θεωρείται ως κτήμα του λαού πρέπει να παρουσιάση μίαν απόδειξιν της επιτροπής του εργοστασίου, του συλλόγου των συντεχνιών ή του συμβουλίου των αγροτών".

    Παράγραφος 21:

 "Πρόσωπα τα οποία αρνούνται να αναγνωρίσουν και να εκτελέσουν το παρόν διάταγμα κηρύσσονται ως απεργοί και εχθροί του λαού και του κράτους". 


Η Πίστη, η Οικογένεια, η Τιμή, η Φυλή, όλες εκείνες οι αιώνιες αξίες οι οποίες αποτέλεσαν τη βάση του πολιτισμού αποτελούν για τους μαρξιστές έννοιες εχθρικές προς τον λαό. Ολόκληρη η προπαγάνδα τους στοχεύει στον εκμηδενισμό κάθε ηθικής και πνευματικής αντίστασης. 

Όπου δεν κατόρθωσαν να επικρατήσουν διά της βίας, το τίμημα ήταν βαρύτατο. Εμφύλιοι πόλεμοι, σαμποτάζ, δολοφονίες και τρομοκρατία είναι μόνο μέρος της εγκληματικής μπολσεβικικής δράσης. Όπου δεν συναντούν την αδιάλλακτη εχθρότητα συνεχίζουν βήμα-βήμα μέχρι την απόλυτη κυριαρχία τους. Το γεγονός ότι η οργή τους στρέφεται εξ ολοκλήρου εναντίον του Εθνικοσοσιαλισμού -τον οποίο αναγνωρίζουν ως τον θανάσιμο εχθρό τους, εξ ου και οι αντιναζιστικές, αντιφασιστικές οργανώσεις και δράσεις τους, σε συνδυασμό με τις συκοφαντίες και ύβρεις που εξαπολύει καθημερινά ένας στρατός πληρωμένων κονδυλοφόρων- αποτελεί τη μεγαλύτερη ηθική επιβράβευση του αγώνα μας. Κυριολεκτικά δεν υπάρχει ημέρα που να μην χύσουν το δηλητήριό τους μέσω του έντυπου και ηλεκτρονικού Τύπου, της τηλεόρασης, του ραδιοφώνου, του κινηματογράφου, εναντίον εκείνων των ανθρώπων, που στάθηκαν εμπόδιο στα σχέδιά τους, και κυρίως εναντίον Ενός. Του  Άνδρα εκείνου που έζησε ως στρατιώτης και που στο πρόσωπό Του ενσαρκώθηκε ο αγώνας ολόκληρης της φυλής ενάντια στον μπολσεβικισμό. Τεράστια η προπαγάνδα των ΜΜΕ προκειμένου αφενός να συκοφαντήσουν τον αγώνα εναντίον του διεθνούς εβραιο-μπολσεβικισμού, αφετέρου να αποκρύψουν την μορφή και την φύση τού τελευταίου.  



''100 χρόνια από την Οκτωβριανή Επανάσταση''. Με αυτόν το τίτλο διοργάνωσε ο εγχώριος μπολσεβικικός συρφετός συναυλίες, εκθέσεις, βιβλιοπαρουσιάσεις, ταινίες και ομιλίες. Ολόκληρος ο προπαγανδιστικός μηχανισμός τους κινητοποιήθηκε με αποκορύφωμα τη συναυλία στο Μέγαρο Μουσικής στην οποία παρευρέθηκε και ο "ανώτατος πολιτειακός άρχων της χώρας".

Ο αστικός κόσμος έχει προ πολλού συνθηκολογήσει, αφού δεν διαθέτει τη δύναμη μιας κοσμοθεωρίας ούτε το σθένος να αντισταθεί, ελπίζοντας ότι θα αποφύγει τη μοιραία κατάληξη. Τι έπραξε η εγχώρια ''αντικομμουνιστική'' ακροδεξιά; Απολύτως τίποτε! Πώς να μιλήσει και με ποιο δικαίωμα, αυτός που, όταν δινόταν ο τιτάνιος αγώνας εναντίον του μπολσεβικισμού στο Ανατολικό Μέτωπο, τότε που εκατομμύρια από όλες τις χώρες ντύθηκαν με τη στολή του Ευρωπαϊκού Στρατού, ήταν σύμμαχος των μπολσεβίκων; Την ώρα που εκατομμύρια νεαρών εθελοντών άφηναν την τελευταία τους πνοή στις αφιλόξενες στέπες της Ανατολής πιστοί στον όρκο τους, οι εγχώριοι ακροδεξιοί κουραμπιέδες κρύβονταν στα υπόγεια παριστάνοντας τους ουδέτερους. Δεν υπάρχει ουδέτερος στον παγκόσμιο αγώνα. Και δεν υπάρχει μεγαλύτερο παραμύθι από αυτό της ''ελληνικής ουδετερότητας''. Η κλίκα των δήθεν εθνικοφρόνων αντικομμουνιστών, στην πραγματικότητα μασόνων και μοναρχιστών, είχε συμμαχήσει πλήρως με την εβραϊκή Τσέκα σε κοινό αντιναζιστικό αγώνα. 



76 χρόνια πριν, το καλοκαίρι του 1941 ξεκίνησε η αντιμπολσεβικική εκστρατεία προς ανατολάς. 76 χρόνια μετά, γράφοντας αυτές τις γραμμές, καθώς σκέπτομαι τους νεκρούς του μεγάλου αγώνα, μου έρχονται στον νου οι τελευταίες στροφές από το ποίημα εκείνο του Φαίδρου Μπαρλά GLORIA VICTIS - Nibelungen, με το οποίο θα ήθελα να τελειώσω αυτήν την ανάρτηση:


IV

Το αίμα μου έφυγε στάλα την στάλα·
πεθαίνει το κρύο φως της αυγής -
πεθαίνω και γύρω μου όλα πεθαίνουν…
Όμως, βαθιά μες στο μέλλον -
γοργά περνάει μια τρεμάμενη οπτασία -
άλλα ξανθά γαλανομάτικα παιδιά
διαβάζουν σκυμμένα έναν τόμο χοντρό·
κι όταν φτάσουν στην τελευταία σελίδα,
μια κρύα φλόγα καταυγάζει το βλέμμα τους -
και τ’ ορθώνουν ψηλά,
στητό σαν τα έλατα του Μαύρου Δρυμού.

V

Μικρούλη μου, εγώ θα πεθάνω…
Πάρε τώρα εσύ την σιδερένια σκυτάλη!
Την έδωσαν οι Βίκιγκς στους ιππότες
του μακρυνού Μεσαίωνα - κ’ εκείνοι
την παραδώσανε στον βασιλιά τον Βαρβαρόσσα.
Την πήρε ύστερα ο Μεγάλος Φρειδερίκος
κι από γενιά τραβάει σε γενιά…

Μικρούλη, πρόσεξε τι γράφει αυτή η σκυτάλη:

ΞΕΡΙΖΩΣΕ ΤΟΝ ΟΙΚΤΟ ΑΠ’ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΣΟΥ,
ΚΥΝΗΓΑ Τ’ ΑΠΛΗΣΙΑΣΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΩΣ ΤΟ ΤΕΛΟΣ-
ΚΑΙ Ν’ ΑΠΟΦΕΥΓΗΣ ΤΑ ΠΑΖΑΡΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ!




Ristorante Verona


*Σίτσα Καραϊσκάκη, Η Διεθνής Οργάνωσις των Αθέων, Εκδόσεις Θούλη, Σελίδα 49


Σάββατο 18 Ιουνίου 2016

Nibelungen - Φαίδρος Μπαρλάς


 

GLORIA VICTIS - Nibelungen 
του Φαίδρου Μπαρλά

Ι

Ερείπια και φλόγες και στάχτες και στάχτες-
και στάχτες άλλες επάνω στις στάχτες
παντού….

Είναι μια φούχτα από τρελλούς που πολεμάνε
αποδιωγμένοι απ’ τον θεό και τους ανθρώπους -
μια φούχτα από τρελλούς που τους εμέθυσε
το αίμα τους που τρέχει σαν ποτάμι!..

Μη ζητάς την ψυχή μου, το πνεύμα μου-
τα κατάπιε ο πόνος!
Άκου μόνο το ρυθμό του αίματός μου,
πώς κυλάει, πώς κοχλάζει στις φλέβες μου!..

ΙΙ

Μια λάμψη είναι χυμένη στα μαλλιά τους -
κι αστράφτουν τα σπαθιά ξεγυμνωμένα.
Μικρούλα  Γκραίτχεν, χαιρετίσματα απ’ τον Ζήγκφρηντ!
Ο Ζήγκφρηντ καβαλλάρης πάει στον θάνατο!

Και πίσω του, για δες, ένα σιφούνι
ολόξανθα παιδιά στεφανωμένα
από το φως της χειμωνιάτικης αυγής
πάνε μαζί του να πεθάνουν!..

Ω ποιητή, με τα κυματιστά μαλλιά και τ’ ανοιχτό
λευκό πουκάμισο, που αναπαύεσαι στην Βάιμαρ,
γράψε το τρυφερώτερο ελεγείο σου γι’ αυτά
τα ολόξανθα παιδιά που θα πεθάνουν…

Κι εσείς, τα κοριτσόπουλα του Ρήνου,
αφήσετε τα δάκρια σας να τρέξουν
στου γερο-ποταμού σας τα νερά!
Κ’ ελάτια εσείς των σκοτεινών δασών του Τύριγκεν
αναστενάξτε για τον θάνατο του Ζήγκφρηντ…

ΙΙΙ

Υπάρχει μόνο μια φλόγα που απλώνεται
όσο που φτάνει το μάτι σου
κ’ ερημώνει τον κάμπο…

Σχεδιάζουν αλλόκοτα σχήματα οι ανταύγειες της φλόγας,
χορεύουν στις λάμψεις τα βαθυπράσινα
δέντρα των Άλπεων -
στη ρίζα τους θρηνούν οι Βαλκυρίες…

IV

Το αίμα μου έφυγε στάλα την στάλα·
πεθαίνει το κρύο φως της αυγής -
πεθαίνω και γύρω μου όλα πεθαίνουν…
Όμως, βαθιά μες στο μέλλον -
γοργά περνάει μια τρεμάμενη οπτασία -
άλλα ξανθά γαλανομάτικα παιδιά
διαβάζουν σκυμμένα έναν τόμο χοντρό·
κι όταν φτάσουν στην τελευταία σελίδα,
μια κρύα φλόγα καταυγάζει το βλέμμα τους -
και τ’ ορθώνουν ψηλά,
στητό σαν τα έλατα του Μαύρου Δρυμού.

V

Μικρούλη μου, εγώ θα πεθάνω…
Πάρε τώρα εσύ την σιδερένια σκυτάλη!
Την έδωσαν οι Βίκιγκς στους ιππότες
του μακρυνού Μεσαίωνα - κ’ εκείνοι
την παραδώσανε στον βασιλιά τον Βαρβαρόσσα.
Την πήρε ύστερα ο Μεγάλος Φρειδερίκος
κι από γενιά τραβάει σε γενιά…

Μικρούλη, πρόσεξε τι γράφει αυτή η σκυτάλη:

ΞΕΡΙΖΩΣΕ ΤΟΝ ΟΙΚΤΟ ΑΠ’ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΣΟΥ,
ΚΥΝΗΓΑ Τ’ ΑΠΛΗΣΙΑΣΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΩΣ ΤΟ ΤΕΛΟΣ-
ΚΑΙ Ν’ ΑΠΟΦΕΥΓΗΣ ΤΑ ΠΑΖΑΡΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ!


πηγή


Ristorante Verona

Τετάρτη 20 Απριλίου 2016

Ποίημα του Αδόλφου Χίτλερ: Ο Βόταν και οι Ρούνοι





Πηγαίνω μερικές φορές, τις ἄγριες νύχτες,
Στην Ἀριά του Βόταν, στο ἤσυχο ἄλσος,
Για να σφυρηλατήσω μια συμμαχία
Με τις μυστήριες δυνάμεις.
Οι Ρούνοι, ὠς δια μαγείας, μου ἐμφανίζονται
Ὑπό το Σεληνόφως.
Και ὄλοι ὄσοι κατά τη διάρκεια της ἠμέρας
Ἤταν γεμάτοι ἀναίδεια,
Θα γίνουν ἀσήμαντοι μπροστά
Στη μαγική φόρμουλα!
Τραβούν λαμπερά σπαθιά,
Μα ἀντί να πάνε να πολεμήσουν
Μεταμορφώνονται σε σταλαγμίτες.
Κατ’ αὐτόν τον τρόπο, οι κίβδηλοι
Ξεχωρίζουν ἀπό τους αὐθεντικούς.
Κατέκτησα τη φωλιά του Λόγου
Δίνοντας, ἔπειτα, στους ἀρίστους και δικαίους,
Με τη φόρμουλα μου,
Εὐλογία και εὐημερία.
                                           
Ἀδόλφος Χίτλερ

Γραμμένο το ἔτος 1915 



RV

Παρασκευή 25 Μαρτίου 2016

Παζαρεύουν δειλοί στην ψυχή άνδρες για το κέρδος του χρυσού στις αγορές που είναι γεμάτες από κόσμο, τα παιδιά σου, Ηρακλή!



Ελλάς! Ξέπεσες με τους καταπράσινους λόφους σου,
τους γεμάτους ανθισμένες κληματαριές, τους σκεπασμένους από άγιες δάφνες
στα νερά του Ωκεανού, χτυπημένη από τη φοβερή αιγίδα
του νεφεληγερέτη Δία, που των δειλών λαών την καταστροφή
εκσφενδονίζει με θυμωμένο χέρι από τα συννεφιασμένα ύψη του Ολύμπου.
Δελφοί, υπέροχη πόλη, πού είσαι, από λαό γεμάτη,
που το άγιο άλσος περιδιαβαίνει ο Φοίβος Απόλλων,
του προφήτη θεού; Πού είσαι εσύ, ωραία Αθήνα,
του Κέκροπα υπέροχο κάστρο, στολισμένο με υπερήφανους ναούς,
που με μεγάλους θόλους σε κολώνες που τείνουν προς τον ουρανό,
στηρίζονται, όμορφα λαξευμένες, κατανεμημένες σε ωραίες σειρές;
Αχ, οι ναοί γκρεμίστηκαν, γκρεμίστηκαν τα όμορφα αγάλματα, 
που από το κομμάτι του μαρμάρου με τα σοφά και επιδέξια χέρια
τα έκανε να ξεπροβάλλουν ο καλλιτέχνης, και πώς η βασική κολώνα
γκρεμίστηκε στην κύρια είσοδο· έτσι έπεσε και των ανδρών της Αχαΐας το θάρρος στα στήθη, το θάρρος εκείνο που κάνει τους θνητούς ομοίους με τους θεούς.
Ελλάς, δεν σε αναγνωρίζω! Παζαρεύουν δειλοί στην ψυχή άνδρες
για το κέρδος του χρυσού στις αγορές που είναι γεμάτες από κόσμο,
τα παιδιά σου, Ηρακλή! Και σκύβουν θεληματικά τον αυχένα 
κάτω από τον ζυγό της ντροπής, ο οποίος στους γενναίους είναι πιο μισητός,
από τον θλιβερό θάνατο και την μαύρη σκιά του Άδη.
[...]

Ω Ελλάς! Καημένη Ελλάς!
Ας επιτρεπόταν στις σκιές, τις σκοτεινές, την αξιαγάπητη ζωή
ξανά αναπνέοντας, να δουν ακόμη μία φορά του φωτοδότη Φοίβου
το αστέρι που λάμπει την ημέρα· 
[...]

Αυτά λοιπόν οι άνδρες. Όμως τώρα, εσείς γενναία παιδιά της Ύδρας,
ας οργανώσουμε τα στρατεύματα, στολισμένα με τα γυαλιστερά όπλα,
που στερήθηκαν για πολύ καιρό οι γενναίοι άνδρες. Οι ιερείς
προσφέρουν αγία θυσία στους αθανάτους Θεούς·
τα κεριά ήδη φέγγουν καθαρά,το θυμίαμα ανεβαίνει στον ουρανό,
και με ευλαβική προσευχή, τον άγιο σταυρό στα χέρια,
ευλογεί ο επίσκοπος τον λαό που συνωστίζεται γύρω από την όχθη,
γονατίζοντας  σε σιωπηλό κύκλο. Αφουγκράσου! Βροντώντας ανακοινώνουν από την θάλασσα
τρεις φορές την χαρούμενη πορεία τα βάραθρα που φέρνουν καταστροφές· 
δυνατά αντηχεί η φωνή των αρχηγών και υπόκωφο μουρμούρισμα
ακούγεται και πάλι στην θάλασσα!

Απόσπασμα από το ποίημα "Die Hydrioten" (Οι Υδραίοι) του Γερμανού ποιητή Ερνστ Γκρόσσε, από το βιβλίο "Ο γερμανόφωνος φιλελληνισμός μέσα από την ποίηση", εκδ. Κυρομάνος)


RV

Παρασκευή 18 Μαρτίου 2016

Ραγιάδες έχεις, μάνα γη, σκυφτούς για το χαράτσι… των Ευρωπαίων περίγελα και των αρχαίων παλιάτσοι




Γύριζε, μή σταθής ποτέ, ρίξε μας πέτρα μαύρη,
ο ψεύτης είδωλο είναι εδώ, το προσκυνά η πλεμπάγια,
η Αλήθεια τόπο να σταθή μια σπιθαμή δέ θάβρη.
Αλάργα. Νέκρα της ψυχής της χώρας τα μουράγια.

Η Πολιτεία λωλάθηκε, κι απόπαιδα τα κάνει
το Νου, το Λόγο, την Καρδιά, τον Ψάλτη, τον Προφήτη·
κάθε σπαθί, κάθε φτερό, κάθε χλωρό στεφάνι,
στη λάσπη. Σταύλος ο ναός, μπουντρούμι και το σπίτι.

Από θαμπούς ντερβίσηδες και στέρφους μανταρίνους
κι από τους χαλκοπράσινους η Πολιτεία πατιέται.
Χαρά στους χασομέρηδες! Χαρά στους αρλεκίνους!
Σκλάβος ξανάσκυψε ο ρωμιός και δασκαλοκρατιέται.

Δεν έχεις, Όλυμπε, θεούς, μηδέ λεβέντες η Όσσα,
ραγιάδες έχεις, μάννα γή, σκυφτούς για το χαράτσι,
κούφιοι και οκνοί καταφρονούν τη θεία τραχιά σου γλώσσα,
των Ευρωπαίων περίγελα και των αρχαίων παλιάτσοι.

Και δημοκόποι Κλέωνες και λογοκόποι Ζωίλοι,
Και Μαμμωνάδες βάρβαροι, και χαύνοι λεβαντίνοι·
Λύκοι, κοπάδια, οι πιστικοί και ψωριασμένοι οι σκύλοι
Κι οι χαροκόποι αδιάντροποι, και πόρνη η Ρωμιοσύνη!

Κωστής Παλαμάς

πηγή


RV

Τετάρτη 14 Οκτωβρίου 2015

Άτιτλο ποίημα νο.6 του Dr Joseph Goebbels από την νουβέλα του «Michael»



Γονάτισα μπροστά σου
Και ζήτησα
Την ψυχή σου.
Μου την έδωσες.
Την κλείνω μέσα
Στα δυο μου χέρια,
Και θέλω να την φυλάξω σαν θησαυρό
Μην τυχών και σπάσει.
Τόσο κομψή και ντελικάτη,
Σαν Νοτιάς
Που τραγουδά απαλά
Κάποιο καλοκαιρινό δειλινό,
Πάνω στο ζεστό σου μέτωπο.




RV