Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Υποταγή. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Υποταγή. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Πέμπτη 5 Ιανουαρίου 2023

Η Σουηδία αυτοκτονεί λόγω “πολιτικής ορθότητας”

 


Το βράδυ της 26ης Ιουνίου 2022, μια 40χρονη γυναίκα δέχτηκε βίαιη επίθεση από τέσσερις Ερυθραίους μετανάστες στο Flemingsberg, νότια της Στοκχόλμης. Ένας από τους μετανάστες χτύπησε τη γυναίκα στο έδαφος σε μια δασώδη περιοχή και οι άλλοι τρεις μετανάστες βίασαν εναλλάξ τη μεθυσμένη γυναίκα. Στη συνέχεια, δύο από τους δράστες μετέφεραν τη γυναίκα προς το σιδηροδρομικό σταθμό Flemingsberg και την οδήγησαν σε ένα ασανσέρ, όπου τη βίασαν για άλλη μια φορά ενώ ένας από τους συνεργούς φρουρούσε έξω.

Ένας από τους βιαστές κινηματογράφησε την κακοποίηση με την κάμερα του κινητού του τηλεφώνου, κάτι που σημείωσε ο εισαγγελέας υποδηλώνει «ιδιαίτερη απερισκεψία ή βαρβαρότητα». Δύο από τους μετανάστες βιαστές, ο Huluf Kindeya Gebremariam (27) και ο Seare Measho Redae (29), ήρθαν στη Σουηδία το 2020 κατά τη διάρκεια της πανδημίας του κορονοϊού. Και οι δύο έλαβαν άδειες παραμονής το ίδιο έτος ανέφερε ο Samnytt. Οι άλλοι δύο βιαστές έφτασαν και οι δύο στη Σουηδία το 2014. Ο Haileab Ghebre Weldemichael, 33 ετών, είχε προσωρινή άδεια παραμονής. Και ο Mihretab Haile Gebrehiwt, 35 ετών, έχει άδεια μόνιμης διαμονής.

Οι εισαγγελείς ήθελαν να εκδωθούν – το περιφερειακό δικαστήριο είπε όχι

Ο εισαγγελέας της Βουλής Άξελ Φρικ απαίτησε να απελαθούν οι τέσσερις βιαστές στην Ερυθραία και να απαγορευτεί η επιστροφή τους στη Σουηδία για τα επόμενα δεκαπέντε χρόνια εάν καταδικαστούν. Αλλά δεν υπήρχε απέλαση – όλοι μπορούσαν να μείνουν στη Σουηδία. Το Επαρχιακό Δικαστήριο του Södertörn έκρινε τους άνδρες ένοχους και μόλις καταδίκασε τρεις από τους μετανάστες σε φυλάκιση πέντε ετών και έξι μηνών για επιβαρυντικό βιασμό, αναφέρει το κρατικό τηλεοπτικό δίκτυο SVT.

Ο τέταρτος άνδρας καταδικάζεται σε φυλάκιση δύο ετών και τριών μηνών για βιασμό. Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις, το ένα τρίτο της ποινής θα αφαιρείται σύμφωνα με τις συνήθεις πρακτικές. Εκτός από την ποινή φυλάκισής τους, οι τέσσερις θα πρέπει να «πληρώσουν αποζημίωση» στη γυναίκα.

Η συνέχεια εδώ

Τρίτη 13 Δεκεμβρίου 2022

Μητροπολίτης μοιράζει εικόνες του αρχιεγκληματία Βελουχιώτη

 Το τελευταίο κομμουνιστικό χαμαιτυπείο του πλανήτη

Ο Μητροπολίτης Φθιώτιδας έκανε δώρο στον Τσίπρα τον ΑΡΗ ΒΕΛΟΥΧΙΩΤΗ. Το ''δώρο'' ήταν σε κόκκινη συσκευασία. Του είπε επίσης πως ελπίζει το δώρο του να βρει μια θέση στην Κουμουνδούρου. 

Μάλιστα στην κορνίζα ήταν και ιδιόχειρη αφιέρωση του Μητροπολίτη προς τον Τσίπρα. "Ομολογώ ότι δεν περίμενα να έχω τέτοια έκπληξη", δήλωσε ο Τσίπρας.



RV


Κατάρ: Η έδρα της Μουσουλμανικής Αδελφότητας και του Ιερού Πόλεμου (Τζιχάντ)


Η Μουσουλμανική Αδελφότητα Ιδρύθηκε το 1928 από τον Αιγύπτιο ισλαμιστή Χασάν Αλ Μπάνα (Hassan Al Banna). Σύμφωνα με την αρχική διακήρυξη του Αλ Μπάνα, στο Ισλάμ πρέπει να δοθεί ηγεμονικός ρόλος για κάθε πτυχή της ανθρώπινης ζωής και δραστηριότητας. Προς τον σκοπό αυτό, η Μουσουλμανική Αδελφότητα επιδιώκει να εγκαθιδρύσει ένα Ισλαμικό Χαλιφάτο (βασίλειο), που θα εκτείνεται από τον παρόντα μουσουλμανικό κόσμο και τελικώς σε ολόκληρο τον κόσμο. Η Μουσουλμανική Αδελφότητα επιδιώκει επίσης να ανατρέψει όλες τις μη ισλαμικές κυβερνήσεις, όπου αυτές υπάρχουν, και να καταστήσει τον ισλαμικό νόμο (Σαρία) την μοναδική βάση νομοθεσίας σε ολόκληρη την γη. Οι επιδιώξεις αυτές, εμπεριέχονται στο μαχητικό σλόγκαν της Μουσουλμανικής Αδελφότητας «Ο Αλλάχ είναι ο σκοπός μας. Το Κοράνι είναι το σύνταγμά μας, ο Προφήτης είναι ο αρχηγός μας, ο πόλεμος (Τζιχάντ) είναι ο δρόμος μας και ο θάνατος για χάρη του Αλλάχ είναι η υψηλότερη φιλοδοξία μας».

Το σύνθημα της αδελφότητας είναι γραμμένο στον εξωτερικό κύκλο του σήματος. Η λέξη κάτω από τα σπαθιά μεταφράζεται ως να είσαι έτοιμος, που αναφέρεται σε ένα στίχο του Κορανίου (Surah 8:60) ενθαρρύνοντας τους μουσουλμάνους να προετοιμάζονται για πόλεμο εναντίον των εχθρών του Αλλάχ.


Το τρίγωνο Κατάρ- Τουρκίας-Μουσουλμανικής Αδελφότητας και η κυβέρνηση Σαμαρά

Από το rimse.gr

Του Ανδρέα Μπανούτσου

Το κράτος του Κατάρ το οποίο ανεξαρτητοποιήθηκε από τη Βρετανική κυριαρχία το 1971 διατηρεί σχέσεις με την Ισλαμιστική οργάνωση της Μουσουλμανικής Αδελφότητας ήδη από τη δεκαετία του 1950. Το πρώτο κύμα των Αδελφών Μουσουλμάνων που μετανάστευσε στο Κατάρ ήταν αμέσως μετά τις διώξεις του Νασερικού καθεστώτος της Αιγύπτου περί τα μέσα της δεκαετίας του 1950. Το επόμενο κύμα προήλθε από τους Αδελφούς Μουσουλμάνους της Συρίας το 1982 ύστερα από την ανηλεή καταδίωξη τους από το καθεστώς του Χαφέζ Αλ-Άσαντ. Το τελευταίο κύμα Αδελφών Μουσουλμάνων που κατέφθασε στο Κατάρ προήλθε από τη Σαουδική Αραβία αμέσως μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου 2001.

Περισσότερα για τις σχέσεις Κατάρ και Μουσουλμανικής Αδελφότητας μπορείτε να δείτε και εδώ


Το 1995 ο νυν (σημ. R.V.:μέχρι το 2013), Εμίρης του Κατάρ Χαμάντ μπιν Καλίφα Αλ-Θάνι ( Hamad bin Khalifa al-Thani) ανέτρεψε με πραξικόπημα τον πατέρα του. Μια από τις πρώτες του κινήσεις ήταν η δημιουργία του δορυφορικού καναλιού Αλ-Τζαζίρα το 1996 με πάνω από 60 εκ. τηλεθεατές στον Αραβικό κόσμο.

Εκτιμάται ότι το 50% περίπου των εργαζομένων στο τηλεοπτικό δίκτυο του Αλ-Τζαζίρα ανήκουν στη Μουσουλμανική Αδελφότητα. Ένα από τα «αστέρια» του Αλ-Τζαζίρα είναι (σημ. R.V.: απεβίωσε τον Σεπτέμβριο του 2022) ο πνευματικός ηγέτης της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, ο Γιουσέφ Αλ-Καραντάουι ( Yousef Al-Qaradawi) και η δημοφιλής στο Μουσουλμανικό κόσμο εκπομπή του « Η Ζωή και ο Ισλαμικός Νόμος» ( «Life and Islamic Law»).

Αξίζει επίσης να αναφερθεί ότι  το Ίδρυμα του Κατάρ (Qatar Foundation) φιλοξένησε τον Ιανουάριο του 2012 την ίδρυση του Ερευνητικού Κέντρου για την Ισλαμική Νομοθεσία και Ηθική ( Research Center for Islamic Legislation and Ethics- CILE), του οποίου Διευθυντής είναι ο εγγονός του ιδρυτή της Μουσουλμανικής Αδελφότητας Χασάν Αλ-Μπάνα (Hassan Al-Banna), ο κορυφαίος ίσως σύγχρονος Ισλαμιστής διανοούμενος Ταρίκ Ραμαντάν (Tariq Ramadan) Καθηγητής Σύγχρονων Ισλαμικών Σπουδών του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης στην έδρα που χρηματοδότησε ο Εμίρης Αλ-Θάνι.

Η συγκυρία της ίδρυσης του CILE μόνο συμπτωματική δεν μπορεί να θεωρηθεί, καθώς παρείχε καθοδήγηση πάνω σε θέματα Ισλαμικής νομοθεσίας στα νέα Ισλαμιστικά καθεστώτα που εγκαθιδρύθηκαν στη Βόρεια Αφρική ( Τυνησία, Λιβύη, Αίγυπτος) ως αποτέλεσμα των εξεγέρσεων της «Αραβικής Άνοιξης», η οποία εκφυλίστηκε σε «Ισλαμιστικό Χειμώνα». Φυσικά το κράτος του Κατάρ δεν περιορίστηκε μόνο στην «πνευματική»  υποστήριξη των Ισλαμιστών στη Βόρεια Αφρική και τη Μέση Ανατολή. Ήδη από τις αρχές του 2011 το Κατάρ παρείχε χρήματα και στρατιωτικό εξοπλισμό στους αντικαθεστωτικούς Ισλαμιστές αντάρτες στη Λιβύη με στόχο την ανατροπή του Καντάφι.

Όπως εκτενώς αναλύσαμε σε παλαιότερο άρθρο στο RIMSE, οι Ισλαμιστές-Τζιχαντιστές αντάρτες της Λιβύης είχαν άμεσες σχέσεις με την Αλ-Κάιντα και η χρηματοδότησή τους από το Κατάρ επέτρεψε την επέκταση της δράσης της Αλ-Κάιντα στο Ισλαμικό Μαγκρέμπ ( Τυνησία, Αλγερία, Μαρόκο) και στη Δυτική Αφρική ( Μαυριτανία, Μάλι, Νίγηρας). Πληροφορίες σε Γαλλικά ΜΜΕ έκαναν λόγο για απροσδιόριστη προμήθεια πολεμικού εξοπλισμού και χρημάτων στις σχετιζόμενες με την Αλ-Κάιντα Ισλαμιστικές οργανώσεις (Κίνημα για το Ταουχίντ και τη Τζιχάντ, Ανσάρ Αλ-Ντιν) στη Δυτική Αφρική.

Η εντεινόμενη παρουσία του Κατάρ στο Μάλι μέσω «ανθρωπιστικών» ΜΚΟ, δεν αποσκοπεί φυσικά και μόνο στην Ισλαμιστική αφύπνιση στην περιοχή του βορείου Μάλι αλλά στην συνεκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου της περιοχής (πετρέλαιο, φυσικό αέριο, ουράνιο) με τον Γαλλικό πετρελαϊκό γίγαντα Total. Η επεκτατική πολιτική του Κατάρ δεν σταματάει στη Βόρεια και Δυτική Αφρική, αλλά επεκτείνεται στη Μέση Ανατολή με την οικονομική στήριξη της τρομοκρατικής οργάνωσης Χαμάς (παρακλάδι της Μουσουλμανικής Αδελφότητας στη Παλαιστίνη) στη Λωρίδα της Γάζας και των Ισλαμιστών ανταρτών στον εμφύλιο πόλεμο της Συρίας σε αγαστή συνεργασία με το Θεοκρατικό καθεστώς της Σαουδικής Αραβίας.

Η Τουρκία του Ισλαμιστικού κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ) με τη σειρά της έχει αναπτύξει στενές σχέσεις με το κράτος του Κατάρ και με την Μουσουλμανική Αδελφότητα. Η Τουρκική ΜΚΟ Insani Yardim Vakfi (ΙΗΗ), η οποία ανήκει στο παγκόσμιο δίκτυο της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, είναι γνωστή για τις σχέσεις της με το κυβερνών ΑΚΡ και το ρόλο της στην οργάνωση του στολίσκου της «Ελευθερίας» στη Γάζα το Μάιο του 2010. Συνδετικός κρίκος μεταξύ  του Κατάρ και της Τουρκίας αποτελεί δηλαδή η Ισλαμιστική οργάνωση της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, η οποία έχει ως διακηρυγμένο στόχο της την Ισλαμοποίηση της Δύσης.


To ταξίδι του Σαμαρά στο Κατάρ 


Να υπενθυμίσουμε σε αυτό το σημείο τις στενές σχέσεις του Προέδρου της Μουσουλμανικής Ένωσης Ελλάδος (ΜΕΕ) κ. Ναίμ Ελγαντούρ με την Τουρκική ΙΗΗ, καθώς επίσης και τις υβριστικές του δηλώσεις κατά του Έλληνα Πρωθυπουργού κατά τη συνέντευξη τύπου της ΜΕΕ τον Σεπτέμβριο του 2012 όπου αποκάλεσε τον  κ. Αντώνη Σαμαρά ρατσιστή επειδή τόλμησε να εκστομίσει τη φράση «θα ανακαταλάβουμε τις πόλεις μας από τους λαθρομετανάστες».

Κατά το πρόσφατο ταξίδι του  κ. Σαμαρά στο Κατάρ με στόχο την προσέλκυση επενδύσεων από το πλούσιο εμιράτο, πέρα από τον εμίρη και άλλους κρατικούς αξιωματούχους ο κ.Σαμαράς συναντήθηκε «τυχαία» με τον Τούρκο Πρωθυπουργό κ. Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Τι συζήτησαν; Για την Ελληνική ΑΟΖ; Για την ανέγερση του Ισλαμικού Τεμένους στην Αθήνα; Για τις διμερείς σχέσεις Ελλάδος-Τουρκίας; Πιθανότατα όλα αυτά μαζί, τα οποία φυσικά είχαν τη δυνατότητα και να τα ξανασυζητήσουν έναν μήνα αργότερα στην Κωνσταντινούπολη  όπου ο κ.Σαμαράς διαπίστωσε ότι «ήταν μια καλή ημέρα για τις Ελλήνο-Τουρκικές σχέσεις» με φόντο τον πίνακα που απεικόνιζε τη νίκη του Κεμάλ Ατατούρκ κατά του Ελληνικού στρατού το 1922.

Ο κίνδυνος που υφίσταται για τα Ελληνικά συμφέροντα λόγω όλων αυτών των διεργασιών είναι ότι το τίμημα της προσέλκυσης επενδύσεων από το Κατάρ και την Τουρκία είναι η δορυφοριοποίηση  της Ελλάδος από την νέο-Οθωμανική Τουρκία και ο μακροπρόθεσμος μετασχηματισμός της σε Ισλαμική επαρχία του νέο-Οθωμανικού κράτους.

Παραλλήλως ήδη ανακοινώθηκε όλως τυχαίως μετά τις επίσημες επισκέψεις του κ.Σαμαρά στο Κατάρ και την Τουρκία, ότι το Τζαμί στην Αθήνα «με εντολή Σαμαρά» βρίσκεται στην τελική ευθεία ανέγερσης του. Εν τέλει η συμπόρευση με συγκεκριμένες επιλογές κρατών και διεθνών δικτύων που στηρίζουν ενθέρμως τη διεθνή Ισλαμιστική τρομοκρατία πρέπει να ανησυχεί όλους τους διαμορφωτές γνώμης στη χώρα, καθότι εμβάζει την Ελλάδα σε διεργασίες που μάλλον δεν προμηνύουν αγαθά μελλούμενα, τόσο από πλευράς εθνικής ασφάλειας όσο και από κοινωνικής απόψεως.

πηγή





Πέμπτη 8 Δεκεμβρίου 2022

Ρομά στήνουν οδοφράγματα, καίνε μαγαζιά, λεωφορεία και πυροβολούν. Υπάρχει Νόμος που έχει εξαιρέσει συγκεκριμένες περιοχές ή πληθυσμιακές ομάδες από το κράτος;

 


Πού ακούστηκε σε ολόκληρο τον κόσμο, οι άνομοι να στήνουν οδοφράγματα, να καίνε μαγαζιά, λεωφορεία, να πυροβολούν και να μη γίνεται καμία προσαγωγή ή σύλληψη; 


Κράτος Μπανανία



Το περιστατικό συνέβη σε κατάστημα εστίασης στην οδό Μεγάλου Αλεξάνδρου όταν μια ομάδα δεκαπέντε ατόμων εισέβαλε στο κατάστημα και αφού το αίτημά τους δεν έγινε δεκτό ξυλοκόπησαν τον ιδιοκτήτη και 3 υπαλλήλους του καταστήματος.

Σύμφωνα με πληροφορίες όλα ξεκίνησαν μια δύο Ρομά ζήτησαν τραπέζι εντός τους καταστήματος. Όταν τους είπαν ότι δεν είχαν, απείλησαν το προσωπικό λέγοντας ότι θα τους επιτεθούν, όπως και έγινε λίγη ώρα αργότερα. Στο σημείο μετά την συμπλοκή, παρουσία κόσμου, έσπευσε ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ, το πλήρωμα του οποίου παρείχε τις πρώτες βοήθειες επί τόπου, καθώς οι τραυματισμοί δεν ήταν σοβαροί. Μέχρι να φτάσει η αστυνομία στο σημείο οι Ρομά είχαν εξαφανιστεί δίχως να γίνει κάποια σύλληψη.

Έκαψαν κατάστημα στον Ασπρόπυργο, επεισόδια σε όλη την χώρα


Υπό μερικό έλεγχο είναι πλέον η πυρκαγιά σε κατάστημα με ελαστικά, το οποίο πυρπόλησαν Ρομά, στη Λεωφόρο ΝΑΤΟ στον Ασπρόπυργο. Οι κάτοικοι των γύρω περιοχών έλαβαν προειδοποιητικό μήνυμα από το 112 να παραμείνουν στα σπίτια τους.

Λίγο μετά τις 10 το βράδυ, ομάδα Ρομά επιτέθηκε και πυρπόλησε λεωφορείο του ΟΑΣΑ, στα Άνω Λιόσια, χωρίς ευτυχώς να υπάρξουν τραυματίες. Άλλα 2 αστικά λεωφορεία που εκτελούσαν επίσης δρομολόγιο στη περιοχή του Μενιδίου δέχτηκαν επίθεση με πέτρες, χωρίς να τραυματιστεί κανείς.


Μετά τα εκτεταμένα επεισόδια, ο ΟΑΣΑ αποφάσισε την απόσυρση όλων των λεωφορείων από το αμαξοστάσιο για λόγους ασφαλείας. Όσοι επρόκειτο να κυκλοφορήσουν στη Δυτική Αττική μπορούν να καλούν στο 11185 από τις 06:30 για να ενημερωθούν για όλες τις αλλαγές. Επίσης, άγνωστοι πυροβόλησαν χθες βράδυ εναντίον οχημάτων της Πυροσβεστικής, που κινούνταν στην περιφερειακή οδό Αιγάλεω. Δεν υπήρξαν τραυματισμοί.

Η Τροχαία έχει λάβει μέτρα στην περιφερειακή Αιγάλεω, στο ύψος Σκαραμαγκά, τελευταία έξοδος στη Λ. Νάτο στην Αττική Οδό. Νέο μπλόκο επιχείρησε να στήσει ομάδα Ρομά, αποκλείοντας προσωρινά την κυκλοφορία των οχημάτων στην Εθνική Οδό Πατρών – Πύργου, στο ύψος των Βραχνέικων. Οι συγκεντρωμένοι άναψαν φωτιές σε κάδους απορριμμάτων και έκαψαν λάστιχα αυτοκινήτων.


Στα Μέγαρα, λόγω των επεισοδίων διεκόπη για λίγη ώρα η κυκλοφορία και στα δύο ρεύματα στην Εθνική οδό Αθηνών- Κορίνθου μεταξύ Πάχης και Μεγάρων. Στη Χαλκηδόνα, ομάδες Ρομά έστησαν οδοφράγματα με αποτέλεσμα να κλείσει η Παλαιά Εθνική Οδός Αθηνών – Θεσσαλονίκης, ενώ και στην περιοχή του Αγίου Δημητρίου στο Αγρίνιο, σημειώθηκαν επεισόδια με φωτιές και πετροπόλεμο. Την ίδια ώρα ένα νέο βίντεο ντοκουμέντο έρχεται στο φως της δημοσιότητας που δείχνει την καταδίωξη του 16χρονου με το φορτηγάκι από τους αστυνομικούς της ομάδας ΔΙΑΣ.

Πηγή

Παρασκευή 30 Ιουλίου 2021

Συναγερμός στο Παρίσι: Αυτοκίνητο έπεσε σε καθισμένους πελάτες καφέ στο πεζοδρόμιο

 

Η γαλλική αστυνομία κάλεσε τους κατοίκους της γαλλικής πρωτεύουσας να αποφύγουν την περιοχή.

Σύμφωνα με τις πληροφορίες τουλάχιστον ένας άνθρωπος είναι νεκρός, ενώ υπάρχουν πολλοί τραυματίες.

Η γαλλική αστυνομία απέκλεισε δρόμο του Παρισιού αργά το βράδυ χθες Πέμπτη εξαιτίας συμβάντος, ανακοίνωσε η ίδια μέσω Twitter, αφού ΜΜΕ μετέδωσαν πως αυτοκίνητο χτύπησε πελάτες καφέ καθισμένους σε εξωτερικό χώρο. 




Σύμφωνα με τα μέσα ενημέρωσης, που επικαλέστηκαν πηγές προσκείμενες στην αστυνομία, κατόπιν ο οδηγός του αυτοκινήτου τράπηκε σε φυγή.

RV

Η Γαλλία σε πόλεμο: 350.000 επιθέσεις σε έξι μήνες - 2.000 περιστατικά την μέρα

 


Επιβεβαιώνονται οι Στρατηγοί


Οι στρατηγοί που “κούνησαν το δάχτυλο” στον Μακρόν δικαιώνονται στην προειδοποίησή τους για την μέγιστη απειλή που επικρέμεται ως άλλη “Δαμόκλειος σπάθη” πάνω από τα Ηλύσια Πεδία. Κι αυτή η απειλή δεν είναι άλλη από τον αστικό πόλεμο που βρίσκεται σε εξέλιξη.

Την Τετάρτη 28 Ιουλίου, η Le Figaro αποκάλυψε μια ανάλυση παραβατικότητας για τους πρώτους έξι μήνες του έτους. Το αποτέλεσμα είναι αδιανόητο! Από τον Ιανουάριο έως τον Ιούνιο του 2021, η βία αυξήθηκε σημαντικά στο σημείο που ξεπέρασε το επίπεδο κατά την κρίση των “κίτρινων γιλέκων” το 2019.

Σε μόλις έξι μήνες, παρατηρήθηκαν περίπου 350.000 επιθέσεις, . Το πρώτο εξάμηνο του 2020, ο αριθμός μειώθηκε σε 300.000 επιθέσεις. Ήταν επομένως μια ανησυχητική αύξηση + 16% σε σύγκριση με το προηγούμενο έτος. Σε σύγκριση με το 2019, αυτή η άνοδος θα ήταν ωστόσο λιγότερο ιλιγγιώδης αλλά έφτανε το + 10%. Όπως αναφέρει η Le Figaro, περίπου 2.000 επιθέσεις (συμπεριλαμβανομένων όλων των τύπων) είχαν πραγματοποιηθεί κάθε μέρα μεταξύ Ιανουαρίου και Ιουνίου 2021.

Σύμφωνα με τη Le Figaro, αυτή η αύξηση θα μπορούσε να εξηγηθεί από τις κοινωνικές και μεταναστευτικές κρίσεις που βίωσαν αρκετές περιοχές, ιδιαίτερα ταλαιπωρημένες κι από τη διακίνηση ναρκωτικών. Στην ηπειρωτική Γαλλία, το Seine-Saint-Denis έρχεται πρώτο, ακολουθούμενο από το Παρίσι. Οι Bouches-du-Rhône, ο Βορράς και το Val-de-Marne παρουσίασαν αύξηση που κυμαίνεται από 6 έως 10%. Το ίδιο ισχύει και για τις Άλπεις με + 11%. Ο κατάλογος συνεχίζεται: le Rhône (+ 13%), l’Essonne (+ 13%), le Pas-de-Calais (+ 9%), les Hauts-de-Seine (+ 5%).

Με αυτήν την αναζωπύρωση της βίας, ο αριθμός των απόπειρων δολοφονιών είναι επίσης υψηλότερος. Η Le Figaro έχει διαπιστώσει περισσότερα από 2.200 γεγονότα για τους πρώτους έξι μήνες του έτους. Όσον αφορά τις πράξεις που οδήγησαν σε θάνατο, η εφημερίδα κατέγραψε περισσότερους από 600 θανάτους για την ίδια περίοδο, ή + 7%.

πηγή


RV



Τρίτη 20 Ιουλίου 2021

ΠΑΡΑΜΟΝΗ της εφόδου ” Ερντογάν στην Κύπρο και τα έσπασαν για τις σύριγγες, για τίποτε άλλο...


Τραγικά γεγονότα στην Κύπρο. Αρνητές των μέτρων, επιτέθηκαν στο προεδρικό μέγαρο και κατόπιν σε τηλεοπτικό σταθμό τραυματίζοντας μάλιστα βαριά δύο αστυνομικούς. Το χειρότερο όμως δεν είναι αυτό, το χειρότερο είναι ότι η “διαδήλωση” των ανοήτων συμπατριωτών μας έγινε παραμονή της επίσκεψης του Ερντογάν στο νησί με ότι αυτό συνεπάγεται.

Δεν είδαμε όμως ρε αδέρφια να κάνετε μια εκδήλωση διαμαρτυρίας για την τουρκική κατοχή, για την ίδια καθαυτή την επίσκεψη Ερντογάν.

Τα μέτρα και τα εμβόλια περιορίζουν την ελευθερία σας εκεί στην Κύπρο; Πόσα θέλετε για να μας τρελάνετε;  Το ότι οι Τούρκοι κατέχουν σχεδόν το μισό νησί δεν σας απασχολεί; Ευτυχώς που βγήκε ένας Ισάακ, ένας Σολομός, όπως κάποτε βγήκαν τα παλικάρια της ΕΟΚΑ και σώθηκε η τιμή.

Γιατί τα λόγια περίσσεψαν, αλλά από ενέργειες ΜΗΔΕΝ. Αντί να κατεβούν 100-200.000 Έλληνες της Κύπρου στους δρόμους διαμαρτυρόμενοι για τη νέα “έφοδο” του Ερντογάν (και άλλοι τόσοι τουλάχιστον στην Αθήνα), πάνε και τα σπάνε για τη τρέλα τους, για τον εγωισμό τους.

Ντροπή, ΑΙΔΩΣ ΑΡΓΕΙΟΙ… Κρίμα στο αίμα του Αυξεντίου και του Παλλικαρίδη, κρίμα στους νεκρούς του 1974. Βρήκατε την κατάλληλη συγκυρία να “διαμαρτυρηθείτε”… Ίσως μερικούς να μην τους ενοχλεί και τόσο η πατσαβούρα στον Πενταδάκτυλο, όσο το εμβόλιο…

Πηγή


RV


Πέμπτη 15 Ιουλίου 2021

Η Περιφέρεια Βορείου Αιγαίου χρηματοδότησε κομμουνιστικό Ελληνοτουρκικό διήμερο στη Μυτιλήνη

 

''Λεφτά υπάρχουν'', για τουρκέλληνες μπολσεβίκους


Με ομόφωνη απόφαση η Οικονομική Επιτροπή της Περιφέρειας Βορείου Αιγαίου χρηματοδότησε με 40.000 ευρώ το Ελληνοτουρκικό κομμουνιστικό διήμερο που διοργάνωσε το Σαββατοκύριακο η ΚΝΕ στην πόλη της Μυτιλήνης. Σύμφωνα με την σχετική ανάρτηση στην Διαύγεια η απόφαση ήταν ΟΜΟΦΩΝΗ. ΟΜΟΦΩΝΗ, δηλαδή όλα τα κόμματα! 

Το αίτημα για την χρηματοδότηση είχε κατατεθεί από το Κεντρικό Συμβούλιο της ΚΝΕ. Πριν ένα χρόνο το αντίστοιχο φεστιβάλ χρηματοδοτήθηκε από την Περιφέρεια Θεσσαλίας και την Περιφερειακή Αρχή του Κώστα Αγοραστού (ΝΔ). Εφέτος σειρά είχε η Περιφερειακή αρχή του Κώστα Μουτζούρη. 


 

Το κομμουνιστικό Ελληνοτουρκικό διήμερο της ΚΝΕ, στη Μυτιλήνη είχε σύνθημα: «Σε Ελλάδα και Τουρκία ίδιος ο εχθρός: ΝΑΤΟ – κυβερνήσεις – καπιταλισμός. Στις εκδηλώσεις του συμμετείχε αντιπροσωπεία της Κομμουνιστικής Νεολαίας Τουρκίας (ΚΝΤ), με ''πλούσιο πολιτικό – πολιτισμικό πρόγραμμα, συζητήσεις, κοινές δραστηριότητες ανάμεσα στην ΚΝΕ και την ΚΝΤ''. Επίσης, στην κεντρική συγκέντρωση, που θα πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 10 Ιουλίου στις 8.00μμ, στην πλατεία Σαπφούς, μίλησαν ο Κουτσούμπας, γγ της ΚΕ του ΚΚΕ και ο Κεμάλ Οκουγιάν, γγ της ΚΕ του Κομμουνιστικού Κόμματος Τουρκίας (TKP). 

Έλληνες και  Τούρκοι δεν έχουν τίποτα να χωρίσουν μεταξύ τους, δήλωσαν. Ενώ κάλεσαν σε ταξικό πόλεμο για την ''εργατική εξουσία και το σοσιαλισμό. 

Ενδεικτικά παραθέτουμε δράσεις που χρηματοδοτήθηκαν σύμφωνα με το επίσημο πρόγραμμα των εκδηλώσεων:

- Βράβευση των νικητών του Καλλιτεχνικού Διαγωνισμού της Τομεακής Οργάνωσης Λέσβου της ΚΝΕ ενάντια στον πόλεμο, τον ρατσισμό, την προσφυγιά.

-  Λαϊκό γλέντι 

- Εκδρομή – πεζοπορία στα Αμπριά του Δημοκρατικού Στρατού Λέσβου

- Aντιπροσωπεία της ΚΝΕ θα παραδώσει είδη πρώτης ανάγκης στους πρόσφυγες στη δομή προσφύγων στο Καρά Τεπέ. Αντίστοιχα, θα μοιράσει στα προσφυγόπουλα την έκδοση που έχει επιμεληθεί και αφορά σε ένα διήγημα για μικρές ηλικίες με θέμα το προσφυγικό.

- Μουσικό αφιέρωμα σε τραγούδια -ανέκδοτα και μη- της δεκαετίας του '40, στη σκηνή του Διημέρου

- Μουσικό αφιέρωμα της ΚΝΕ και της Κομμουνιστικής Νεολαίας Τουρκίας στη μελοποιημένη ποίηση των κομμουνιστών ποιητών Ναζίμ Χικμέτ και Γιάννη Ρίτσου.

Ξεφτίλα...


RV


Τετάρτη 3 Φεβρουαρίου 2021

ΤΙ ΣΥΝΕΒΗ ΣΤΑ ΙΜΙΑ;

 


Του Παν. Μαρίνη

 — Το 1912 Η Ελλάς στο ερώτημα των αφρόνων και ανθελλήνων «θέλετε πόλεμο», απήντησε ότι ασφαλώς θέλει τον πόλεμο! Όταν ο τουρκικός στόλος εξήλθε από τα Στενά διά να διεκδικήση την κυριαρχίαν στο Αιγαίον τότε η Ελλάς εδέχθη την πρόκλησιν και εγένοντο οι ναυμαχίες της Λήμνου και της Έλλης. Εις αυτές η Ελλάς κατεναυμάχησε τον τουρκικόν στόλον!

— Ποίον ήτο το αποτέλεσμα; Ότι έκτοτε και επί έναν ΑΙΩΝΑ ακριβώς, η Τουρκία ΔΕΝ ετόλμησε να αμφισβητήση την Ελληνικήν κυριαρχίαν επί του Αιγαίου! Η Ελλάς εγένετο «Αρχιπελαγικόν κράτος» άνευ ουδεμίας αμφισβητήσεως!

— Τί συνέβη στα Ίμια;;

1) Η Τουρκία εσκέφθη να δοκιμάση την τύχην της εξερχομένη στο Αιγαίον διά πρώτη φορά μετά τον Ιανουάριον του 1913 (Ναυμαχία της Έλλης)!

2) Τότε η Ελλάς ΔΕΝ εδέχθη την πρόκλησιν! Έβαλε την ουράν υπό τα σκέλη και υπεχώρησε ατάκτως! ΔΕΝ ήθελε τον πόλεμον! Φοβουμένη δε ότι ο τουρκικός στόλος θα μάς καταδιώξη και είναι δυνατόν να εγκατασταθή και στο Φάληρον, εζήτησε την βοήθειαν των Αμερικανών παρακαλώντας να συγκρατήσουν την τουρκικήν ορμήν! Οι Αμερικανοί συμπεριφερθέντες φιλελληνικά πράγματι συνεκράτησαν τους Τούρκους που η υποχώρησίς μας τούς ανεπτέρωσε το ηθικόν! Η Ελλάς μάλιστα τους ευχαρίστησε επισήμως το άλλο πρωΐ από το βήμα της Βουλής, «Ευχαριστούμε τους Αμερικανούς», είπε συγκινημένος ο πρωθυπουργός!

3) Ποίον ήτο το αποτέλεσμα; Ότι η Ελλάς εν τοῖς πράγμασι ΠΑΡΕΔΩΣΕ την κυριαρχίαν του Αιγαίου στούς Τούρκους!

4) Έχουν την κυριαρχίαν του Αιγαίου οι Τούρκοι;; Ασφαλώς! Προχθές στην Βουλή όπου ο κ. Τσίπρας ανέφερε τα 12 μίλλια, το αναφαίρετον δικαίωμά μας, τότε ο πρωθυπουργός τον κατακεραύνωσε λέγων με οργίλον ύφος: «ΔΕΝ πιστεύω να θέλετε πόλεμο!»

5) Φυσικά ο Έλλην ΔΕΝ θέλει πόλεμο, ΡΑΓΙΑΣ θέλει να είναι! Διά τούτο λέγομε «η Ελλάς ΔΕΝ εδέχθη την πρόκλησιν» κι όχι «η κυβέρνησις Τάδε», ΔΙΟΤΙ ο Έλλην όταν ενοχλείται γνωρίζει να επαναστατή και να εκδιώκει σκαιώς τους ηγέτες που θίγουν τα συμφέροντά του!! Όμως ηκούσθησαν ΜΗΔΕΝ διαμαρτυρίες μετά τα Ίμια, όπως και μετά την προχθεσινήν δήλωσιν του πρωθυπουργού, με την οποίαν ανεγνώρισε ρητώς την τουρκικήν κυριαρχίαν του Αιγαίου!

6) Τί σημαίνουν οι «Διερευνητικές συνομιλίες»;; Προπαρασκευαστική πράξις διά να υπογραφή επίσημος συνθήκη, τροποποιούσα τα σχετικά μέρη της Συνθήκης της Λωζάννης και αναγνωρίζουσα και τυπικώς την τουρκικήν κυριαρχίαν επί του Αιγαίου και των πέριξ θαλασσών (την Τουρκολιβυκή συμφωνία - την έλλεψιν ΑΟΖ του συμπλέγματος της Μεγίστης κλπ)! 

7) ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Ο Ελληνισμός μετά τον επικείμενον θάνατόν του, εις το Επέκεινα θα έχη καιρόν να αντιληφθή το διατί ΠΟΛΕΜΟΣ ΠΑΤΗΡ ΠΑΝΤΩΝ ΕΣΤΙ !!! 


RV


Τετάρτη 28 Οκτωβρίου 2020

ΓΕΩΡΓΙΟΣ Β΄ ΚΑΙ 4η ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ


«.... Ο κόσμος κυβερνάται από πολύ διαφορετικά πρόσωπα από εκείνα που φαντάζονται αυτοί που δεν βρίσκονται πίσω από τη σκηνή».

Βενιαμίν Ντισραέλι


Γεώργιος Β΄ 

Επικεφαλής του ελληνικού κράτους, ανώτατος πολιτειακός άρχων και δημιουργός της 4ης Αυγούστου ο Γεώργιος Β΄ παραμένει ένα πρόσωπο σκοτεινό για το οποίο ελάχιστα έχουν γραφτεί. Bασιλιάς στην Ελλάδα, κατά τα κρίσιμα έτη του Β΄ Ππ, περιέργως σχεδόν κανείς δεν αναφέρεται σε αυτόν. Η μία οδός επί της οποίας βρίσκεται το προεδρικό μέγαρο και το μέγαρο Μαξίμου φέρει το όνομά του: Οδός Γεωργίου Β΄.

Ποιος ήταν ο Γεώργιος Β΄ 

Ο Γεώργιος Β΄, γιος του Κων/νου Α΄ και της πριγκίπισσας Σοφίας, γεννήθηκε στην Αθήνα, στη βασιλική έπαυλη Τατοΐου το 1890. Ανήλθε στον ελληνικό θρόνο το 1922 μετά τη μικρασιατική καταστροφή και παραιτήθηκε μόλις έναν χρόνο μετά, ύστερα από αποτυχημένο φιλοβασιλικό πραξικόπημα. Δυστυχώς για την πατρίδα μας, ο άνθρωπος αυτός δεν ένιωθε καμία σύνδεση με την Ελλάδα και τους Έλληνες. Μάλιστα, δεν δίσταζε να δηλώνει την αντιπάθεια και περιφρόνησή του με κάθε ευκαιρία: «Αυτοί οι Έλληνες» έγραφε, διαχωρίζοντας τον εαυτό του από αυτούς, τους οποίους χαρακτήριζε «φριχτούς Βαλκάνιους». Στα 31 του χρόνια παντρεύτηκε την δεύτερη εξαδέλφη του, πριγκίπισσα Ελισάβετ της Ρουμανίας. Έφυγε από την Ελλάδα το 1923 και μετακόμισε στο Βουκουρέστι. Ο γάμος του όμως δεν κράτησε πολύ. Χώρισε σχεδόν αμέσως, έφυγε και από «αυτούς τους φριχτούς Βαλκάνιους» και εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Αγγλία κάτω από την προστασία του εκεί Βασιλιά Γεωργίου Ε΄. 

    Ο Γεώργιος Β΄ δεν φημιζόταν για την ευστροφία του. Όλοι συμφωνούσαν σε αυτό. Για τον Γ. Α. Βλάχο της "Καθημερινής", που τον υποστήριξε σθεναρά, ήταν «εστεμμένος φελλός», για τον Ναπολέοντα Ζέρβα «ηλίθιος Γλιξβούργος», και για τον πρόεδρο των ΗΠΑ Φραγκλίνο Ρούζβελτ «απλά κουφιοκέφαλος». Ο ίδιος ο Τσώρτσιλ, που έκανε τα αδύνατα δυνατά για να τον επαναφέρει στον ελληνικό θρόνο μετά τη λήξη του Β΄ Ππ, έτρεχε έντρομος να αποφύγει κάθε συνάντηση μαζί του, δηλώνοντας στον πρέσβη της Μεγάλης Βρετανίας στην Ελλάδα, ότι «θα ήταν προτιμότερο να ήταν μουγγός». 

Ο «απλά κουφιοκέφαλος» κατά Ρούζβελτ

Μπορεί να μην διακρινόταν για την οξύνοιά του, όμως παρέμενε ένα χαρτί στα χέρια της αγγλικής πολιτικής. Ήταν εξαρτημένος από τους Βρετανούς, αφού αφενός τελούσε υπό την προστασία τους αφετέρου αν ήθελε να επιστρέψει στον θρόνο μόνον αυτοί θα μπορούσαν να τον επαναφέρουν στην Ελλάδα. Με λίγα λόγια ήταν ένας εξόριστος μονάρχης, εξαρτημένος από τους προστάτες του, χαμηλής ευφυίας που δεν αγαπούσε τις υπηκόους του.

Θα μπορούσε να μην είχε διαδραματίσει κανέναν ρόλο και να παραμείνει στην αγαπημένη του Αγγλία μέχρι το τέλος του. Όμως η περίοδος του μεσοπολέμου και τα γεγονότα οδήγησαν τον Γεώργιο Β΄ ξανά στον ελληνικό θρόνο και την Ελλάδα στην δικτατορία της 4ης Αυγούστου.

Από τις αρχές της δεκαετίας του '30, η άνοδος του Εθνικοσοσιαλισμού στη Γερμανία κινητοποίησε τη γνωστή διεθνή κλίκα, η οποία, φοβούμενη ότι ο Χίτλερ θα πάρει την εξουσία, έσπευσε να προλάβει ενδεχόμενη προσχώρηση κρατών/κυβερνήσεων προς το γερμανικό στρατόπεδο. Κράτη και κυβερνήσεις έπρεπε με κάθε τρόπο να παραμείνουν υπό τον έλεγχό τους. 

 


Ο Εθνικοσοσιαλισμός κέρδιζε συνεχώς οπαδούς και φίλους και όχι μόνον στη Γερμανία. Επιπλέον, είχε κατορθώσει να πετύχει στην οικονομία, παρ' όλο τον πόλεμο, και ο Χίτλερ έκανε πράξη αυτά που διακήρυττε χωρίς συμβιβασμούς. Η αντίδραση της διεθνούς κλίκας δεν άργησε να έρθει. Μια σειρά από πραξικοπήματα έλαβαν χώρα στην Ευρώπη όπου και εγκαθιδρύθηκαν προσωρινές δικτατορίες (Ρουμανία, Αυστρία, Γιουγκοσλαβία, κ.ά.) με σκοπό να σταματήσει την επέκταση και την αύξηση της επιρροής της Εθνικοσοσιαλιστικής Γερμανίας. Αυτή τη μοίρα είχε και η Ελλάδα, η οποία τελούσε, ήδη, υπό τον έλεγχο της Αγγλίας. Η Αγγλία επέλεξε με σχολαστικότητα και προσοχή τα πρόσωπα που θα τοποθετούσε στην Ελλάδα. 

Τα πρόσωπα που επιλέγονται για πολιτικούς ρόλους πρέπει να πληρούν διάφορα κριτήρια, ανάλογα με την εποχή και τα έθνη, αλλά το πρώτο και σπουδαιότερο κριτήριο είναι πάντα το  πόσο πιστά και πόσο ελεγχόμενα είναι. Η πίστη για να αξιολογηθεί θέλει χρόνο. Αυτός είναι ο λόγος που επιλέγονται παλαιοί γνώριμοι οι οποίοι έχουν αξιολογηθεί και δοκιμασθεί. Τον δε έλεγχό τους αναλαμβάνουν οι μυστικές υπηρεσίες. Αυτές φτιάχνουν ένα προφίλ και στη συνέχεια εντοπίζουν αδυναμίες και τρόπους χειρισμού. Τοποθετούν, δε, δίπλα τους άλλους πράκτορες για τον απόλυτο έλεγχό τους. Με αυτά τα πράγματα δεν παίζουν και είναι πολύ σχολαστικοί. Με λίγα λόγια δεν αφήνουν τα πράγματα στην τύχη. Τα στελέχη των μυστικών αυτών υπηρεσιών επιλέγονται προσεκτικά και προετοιμάζονται συστηματικά σε κάθε τι που ο ρόλος τους απαιτεί. Πολλές φορές χρησιμοποιούνται πόρνες και άλλα τρίτα πρόσωπα που επιλέγονται πάντα ανάλογα με την περίπτωση. 


Οι πράκτορες

Στα τέλη του 1932 σε μια άγρια σκήτη στην απόκρημνη πλαγιά του ΑΘΩΝΟΣ, σκαρφάλωσε με ευκινησία αγριοκάτσικου ένας oρθόδοξος ασκητής. Ποιος ήταν αυτός; Ο oρθόδοξος ασκητής ήταν γιος του λόρδου Μπάλφουρ, από τα μεγαλύτερα ονόματα του ΣΙΤΥ του Λονδίνου. 


 Ντέιβιντ Μπάλφουρ 

Ο λόρδος Ντέιβιντ Μπάλφουρ γεννήθηκε στις 20 Ιανουαρίου του 1903 και καταγόταν από μια οικογένεια που προσέφερε πρωθυπουργούς, υπουργούς, ναυάρχους και στρατηγούς στη Βρετανία.  Είναι ένας άνθρωπος με σπουδές στα πανεπιστήμια της Πράγας, του Σάλτσμπουργκ, της Ρώμης και αργότερα των Αθηνών. Γνωρίζει εκτός από τη μητρική του γλώσσα τα αγγλικά, γαλλικά, ιταλικά, γερμανικά, ρωσικά, πολωνικά και ελληνικά και αργότερα θα μάθει και τουρκικά.

Πληροί όλα τα κριτήρια της Ιντέλλιτζενς Σέρβις. Η αποστολή που του δίνεται απαιτεί κοπιώδη προετοιμασία και απόλυτη αφοσίωση. Πριν ακόμη φθάσει στον Άγιον όρος θα γίνει ρωμαιοκαθολικός μοναχός και θα ενταχθεί στο τάγμα των Βενεδικτίνων. Υπηρέτησε για λίγο στη Μονή του Τάγματος στο Chevetogne του Βελγίου. Πρόκειται για μοναστήρι με ξεχωριστή δράση καθώς όλοι οι μοναχοί εξειδικεύονται στην Ορθόδοξη Θεολογία και Δογματική. Μάλιστα προσπαθούν να βοηθήσουν την προσέγγιση των δύο Εκκλησιών...  

Το έργο του Μοναστηριού και του ηγουμένου της Lambert Beauouin καταστρέφεται με απόφαση του Βατικανού όταν τρεις μοναχοί, ο Μπάλφουρ, ο Εβραίος Lev Gillet και ο Alexis van der Mensbrugghe, εγκαταλείπουν τον Ρωμαιοκαθολικισμό για χάρη της Ορθοδοξίας... 

Ο Μπάλφουρ πήρε το ορθόδοξο σχήμα με τη βοήθεια Ρώσων κληρικών της διασποράς και ονομάζεται Δημήτριος.

Εμφανίζεται στο Άγιον Όρος και εγκαθίσταται αρχικά στο λεγόμενο Ρωσικό Μοναστήρι, (Ακόμη σήμερα σχετίζεται με μυστικές υπηρεσίες της Μόσχας). Εκεί συνεργάζεται με τον μετέπειτα Άγιο Σιλουανό και τον Λευκορώσο πρίγκιπα πατέρα Σωφρόνιο, έναν διακεκριμένο και μορφωμένο μοναχό ο οποίος αργότερα θα ιδρύσει το Μοναστήρι του Οικουμενικού Πατριαρχείου στο Εσσεξ της Βρετανίας. H αλληλογραφία που ανέπτυξε ο Μπάλφουρ με τον πατέρα Σωφρόνιο μπήκε πολλές φορές στο μικροσκόπιο,(ο Σωφρόνιος είχε σχέσεις με τις μυστικές υπηρεσίες).

Εν πάση περιπτώσει ο λόρδος Μπάλφουρ έγινε σε ελάχιστο χρονικό διάστημα πασίγνωστος ως «Πατήρ Δημήτριος», συμπαθής για την ευγένεια και την πολυμάθειά του, και κανείς δε γνώριζε την ένδοξη καταγωγή του. Σε λιγότερο από έξι μήνες πέτυχε να τοποθετηθεί ως εφημέριος στο μικρό εκκλησάκι του νοσοκομείου «ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ».  

Εδώ έρχεται και ο ρόλος της ελληνικής εκκλησίας. Διότι η τοποθέτηση ενός αγνώστου μοναχού και μάλιστα Βρετανού που χρίστηκε ορθόδοξος από κάποιους Ρώσους ως εφημέριου στο συγκεκριμένο ναό στο κέντρο της πρωτεύουσας μόνο τυχαία δεν μπορεί να είναι με ότι σημαίνει αυτό για την εκκλησία και τον ρόλο της όπως θα δούμε και παρακάτω. 

Ο «Πατήρ Δημήτριος» εμφανίζεται στην Αθήνα ως εφημέριος του Ναού του «Ευαγγελισμού». Διαθέτει σχέσεις με την αδελφότητα θεολόγων «H Ζωή» και τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών Χρύσανθο (Φιλιππίδη) ο οποίος τον τοποθετεί και στον Ναό των Ανακτόρων...

Οι σχέσεις του με τον βασιλέα Γεώργιο B´, τον διάδοχό του Παύλο και με την τότε πριγκίπισσα Φρειδερίκη ήταν πολύ στενές. Ο Μπάλφουρ βρίσκονταν συνεχώς στο Παλάτι. Διόλου τυχαία. Ήταν ο επικεφαλής της  Ιντέλλιτζενς Σέρβις στην Ελλάδα. 

Όπως είπαμε τίποτα δεν αφήνουν στην τύχη οι μυστικές υπηρεσίες. Έτσι και στην περίπτωση του Γεωργίου Β΄ φρόντισαν πριν τον φέρουν στην Ελλάδα να τον ελέγχουν απόλυτα. Για να το πετύχουν αυτό επιστράτευσαν ένα άλλο σκοτεινό πρόσωπο σχεδόν άγνωστο στο ελληνικό κοινό που θα διαδραμάτιζε όμως πρωταγωνιστικό ρόλο. 


Η ερωμένη του Βασιλιά  

Κόρη Εβραίου δικηγόρου του Λονδίνου με διασυνδέσεις με τον θρόνο, η Joyce Wallach παντρεύτηκε το 1924 τον τότε υπολοχαγό John ( Jack )  Brittain-Jones. 


J. Brittain Jones και Joyce Wallach

Το ζεύγος μετά τον γάμο εγκαταστάθηκε στις Ινδίες όπου μετατέθηκε ο νεαρός αξιωματικός. Ο  σύζυγος υπηρετεί ως  υπασπιστής παρά τω Αντιβασιλεί δηλαδή τότε τον Viceroy  Λόρδο Willingdon (1931 – 1936). 

Ο Λόρδος Willingdon κάλεσε τον έκπτωτο Βασιλιά Γεώργιο Β΄ σε ταξίδι αναψυχής εξόδοις της βρετανικής αυλής. Θα συμμετείχε σε πολλές κοσμικές εκδηλώσεις και σε κυνήγι τίγρεων. Αυτό το ταξίδι πραγματοποιήθηκε τέλος 1934 αρχές 1935 και εκεί στις εξωτικές Ινδίες ο έκπτωτος βασιλιάς γνώρισε τον έρωτα της ζωής του. Τη σύζυγο του αξιωματικού Τζακ Μπρίτεν Τζόουνς, Joyce Wallach κατά κόσμο κυρία Joyce Brittain-Jones.

Τζόις Μπρίτεν Τζόουνς

Πρόκειται για  μία εξ αρχής στοχευμένη κίνηση; Προέκυψε τυχαία; Ένα είναι βέβαιο: οι μυστικές υπηρεσίες έθεσαν υπό τις διαταγές τους την κυρία Joyce Brittain-Jones. Η απαίτηση της βρετανικής πλευράς για όσο δυνατόν καλύτερο έλεγχο του έκπτωτου μονάρχη πριν την επιστροφή του στην Ελλάδα είναι επιτακτική.  

Στα μέσα του 1935 ο Γεώργιος επιστρέφει στο αγαπημένο του Λονδίνο, όπου τον ακολουθεί η νέα ερωμένη του με την κόρη της. Η σημασία της σχέσης αυτής για την Αγγλία φαίνεται και από το ενδιαφέρον και τη σπουδή που έδειξε η αγγλική κυβέρνηση. Ο λοχαγός Τζακ Μπρίτεν Τζόουνς υποχρεώθηκε να συναινέσει σε διαζύγιο, που εξεδόθη σχεδόν αμέσως, και μάλιστα με δική του υπαιτιότητα! Έναντι αυτής της παραχώρησης προήχθη σε ταγματάρχη τον επόμενο χρόνο (Απρίλιος 1936) και επέστρεψε στα πάτρια εδάφη.

Η περίοδος αναμονής στο Λονδίνο δεν υπήρξε μακρά για το ζεύγος γιατί σύντομα, λίγους μόνο μήνες μετά, τον Νοέμβριο του  1935, ο Γεώργιος θα επέστρεφε στην Ελλάδα  με τη παλινόρθωση της μοναρχίας. 

Η παλινόρθωση

Το δημοψήφισμα ήταν ο καλύτερος τρόπος να τον επαναφέρουν, όμως υπήρχε ένα πρόβλημα. Δεν ήταν καθόλου σίγουρο ότι θα το κέρδιζαν. 

Μάλιστα σε έκθεσή προς τους ανωτέρους του, που συνέταξε και απέστειλε στις 11/10/1935, ο Βρετανός πρεσβευτής στην Αθήνα Σίντνεϊ Γουότερλοου παραδεχόταν ότι «ένα τίμια διενεργημένο δημοψήφισμα, δε θα έδινε στους μοναρχικούς, πάνω από το 40% των ψήφων». Ο μόνος τρόπος για να το σιγουρέψουν ήταν να γίνει μια κάποια νοθεία. 

Τελικώς, την 3η Νοεμβρίου 1935 το δημοψήφισμα έλαβε χώρα. Το επίσημο αποτέλεσμα από αυτό το δημοψήφισμα-παρωδία είναι 98% υπέρ της μοναρχίας, αφού αφαιρέθηκαν χιλιάδες ψήφοι για να κατέλθει του αρχικού 105%! «Ο υπουργός Εσωτερικών -σημειώνεται σε μια έκθεση της βρετανικής Πρεσβείας στην Αθήνα, γραμμένη δύο μέρες μετά το δημοψήφισμα- όταν του τηλεφωνούσαν τα αποτελέσματα από τις επαρχίες, αναφώνησε: Όχι! Όχι! Δεν εννοούσα να φτάσουμε ως εκεί!».

Ο υπερβάλλων ζήλος των εκλογικών υπευθύνων σε κάποια εκλογικά τμήματα είχε ανεβάσει το ποσοστό υπέρ του βασιλέα στο εξωφρενικό 130%, κάνοντας τον Δανό πρέσβη να δηλώσει ότι «το όλο θέμα του δημοψηφίσματος του 1935 ήταν μια απίστευτη κωμωδία». Με το δημοψήφισμα κωμωδία ο Γεώργιος επιστρέφει, αποφασισμένος να χειραγωγήσει τους «απείθαρχους Έλληνες», για τους οποίους δεν τρέφει ουδεμία συμπάθεια, και ταυτόχρονα για να ικανοποιήσει κάθε επιθυμία των Βρετανών. Η Αγγλοκρατία σε όλο της το μεγαλείο! 

Μικρή παρένθεση: Επειδή ορισμένοι μπορεί να αμφισβητήσουν ότι η Ελλάδα ήταν προτεκτοράτο και παρ' όλο ότι δεν χρειάζεται να αποδείξεις ότι ο ήλιος βγαίνει από την Ανατολή, θα παραθέσουμε ό,τι πιο επίσημο μπορεί να παρουσιάσει κανείς. Επίσημη, δημόσια πρωθυπουργική δήλωση. Τον Νοέμβριο του 1983 ο πρωθυπουργός της χώρας δήλωσε ότι: ''η Ελλάδα ήταν προτεκτοράτο 150 χρόνια, των Άγγλων μέχρι το 1947, και των Αμερικάνων από το 1947''. Αυτό δια να προλάβω ορισμένους εθνικόφρονας οι οποίοι γίνονται καταγέλαστοι όταν μονολογούν και λένε ότι η Ελλάς ήτο ανεξάρτητος κτλ, κτλ. Κλείνει η παρένθεση. Επανερχόμαστε: 

Μαζί με τον Γεώργιο ήλθε και η εβραία ερωμένη του. Πρόσεχε ωστόσο να περνάει όσο γίνεται απαρατήρητη. Η δημόσια παρουσία της θα μπορούσε να δημιουργήσει πρόσθετα προβλήματα  για τη μοναρχία και τα βρετανικά συμφέροντα. Έτσι αποφασίστηκε να διαμένει εκτός Αθηνών  στο Τατόι. Ως προς την ιδιότητά της βρέθηκε λύση. Της δόθηκε ο τίτλος της «Κυρίας επί των τιμών» της αδελφής του Γεωργίου, Αικατερίνης. Ποτέ, όμως, δεν παρέστησαν μαζί σε εκδήλωση του παλατιού, σε κοσμικό ή κοινωνικό γεγονός.  Διατήρησε χαμηλό δηλαδή προφίλ και η σχέση παρέμεινε  κρυφή από το κοινό  (εγχώριο και διεθνές) εκτός βέβαια από το στενό κύκλο των Ανακτόρων και των πέριξ αυτού.


O Γεώργιος Β΄τον Νοέμβριο του 1935 στην Ελλάδα 

Οι πολιτικές εξελίξεις έτρεχαν και τα πράγματα διεθνώς δεν πήγαιναν και τόσο καλά για την γνωστή διεθνή κλίκα:

Στην Ισπανία, ο εμφύλιος έγερνε προς τη μεριά των εθνικιστών του Φράνκο που είχαν δεχτεί βοήθεια από Γερμανούς και Ιταλούς. Στην Γερμανία, ορκιζόταν στον Αδόλφο Χίτλερ. Στην Ιταλία, ο Μουσολίνι ήταν πιο ισχυρός από ποτέ και η Γαλλία, βυθιζόταν όλο και περισσότερο στη κυβερνητική κρίση. 

Παρόλα αυτά στην Ελλάδα κυλούσαν όλα καλά. Ο Μπαλφουρ ως υπεύθυνος του κλιμακίου της Ιντέλιτζενς Σέρβις, καθοδηγούσε το δίκτυο του σταθμάρχη Δημητρίου Λαμπράκη, και άλλους πράκτορες όπως τον Ιωάννη Διάκο, τον Θεολ. Νικολούδη, τον Παπάγο κτλ. Η Εβραία ερωμένη ήταν δίπλα στον έμπιστο Γεώργιο ο οποίος έπαιρνε "γραμμή" από τον Βρετανό πρέσβη Μάικλ Πάλερετ

Ο δε Γεώργιος, όπως είπαμε, δεν έτρεφε καμία συμπάθεια για τους Έλληνες. Όπως αναφέρει στο ημερολόγιο του ο Αμερικανός πρέσβυς στην Αθήνα Μακβί, ο Έλληνας μονάρχης "δεν είχε σε μεγάλη υπόληψη τους συμπατριώτες του, τους οποίους συνεχώς αποκαλούσε αυτοί οι άνθρωποι". Ο πρεσβευτής της Μ. Βρετανίας στην Αθήνα Λίπερ αναφέρει ότι ο Γεώργιος θεωρεί την Αγγλία θετή και πνευματική του πατρίδα. Ο τότε διπλωμάτης Γιώργος Σεφέρης μεταφέρει την ατμόσφαιρα των ανακτόρων : "Κοροϊδεύουν και σνομπάρουν τους Έλληνες. Είναι ανόητοι οι Έλληνες. Δεν τους αρέσουν".

Αλλά και ο Γερμανός πρέσβης Άιζενλοορ μετά την συνάντηση του με τον Γεώργιο, γράφει πως ο βασιλιάς μίλησε με σαρκασμό για τους Έλληνες πολιτικούς "μια παρέα γηραλέων αηδιαστικών ατόμων" αλλά και "η πλειοψηφία του ελληνικού λαού ήταν από φύση απείθαρχη, χωρίς εποικοδομητικό πνεύμα...'' Ο πολιτικός κόσμος στην Ελλάδα, η ''παρέα γηραλέων αηδιαστικών ατόμων'' ήταν μεν πιστοί στην Αγγλία, όμως καλό είναι να παίρνεις μέτρα μη τυχόν συμβεί και κανένα ''ατύχημα''. 

Τι καλύτερο λοιπόν από μια δικτατορία; Ποιος ήταν κατάλληλος άνθρωπος για να διοριστεί; Καταρχάς ένας τέτοιος άνθρωπος θα έπρεπε να είναι της εμπιστοσύνης του Βασιλιά,  αυτό μετρούσε περισσότερο απ’ όλα, αλλά και αρκετά αδύναμος. Για τον ρόλο του δικτάτορα επιλέχθηκε ο Μεταξάς. Παλαιός γνώριμος των ανακτόρων, άνθρωπος της  απολύτου εμπιστοσύνης τους. Του είχε ανατεθεί και στο παρελθόν ο ρόλος και ήταν πάντοτε πρόθυμος (Βλέπε και εδώ). Επιπλέον συγκέντρωνε τα εξής χαρακτηριστικά: 

  • Δεν είχε λαϊκό έρεισμα. Το κόμμα του ήταν μικρό κι ασήμαντο με 7 μόλις βουλευτές και ποσοστό 3,4%, μόλις 50.000 ψήφους
  • Στον Στρατό δεν είχε δική του κλίκα. Είχε αποστρατευτεί πριν 15 χρόνια.
  • Διψούσε για εξουσία. Ήξερε ότι με εκλογές δεν υπήρχε περίπτωση να γίνει πρωθυπουργός. Κι ο χρόνος δεν ήταν σύμμαχός του. Είχε φθάσει τα 65.

Η δικτατορία της 4ης Αυγούστου Αγγλικής εμπνεύσεως και σχεδιασμού ήταν η πιο ειρηνική και αναμενόμενη δικτατορία που έγινε ποτέ. Δε βγήκαν τανκς στους δρόμους, για την ακρίβεια ούτε αεροβόλο. Δε συνελήφθη ο πολιτικός κόσμος. Στις 13 Απριλίου, έτσι απλά ο Βασιλιάς, όρκισε πρωθυπουργό τον Ι. Μεταξά! 

Λίγες ημέρες μετά, στις 25 Απριλίου, ο Μεταξάς διαβάζει στη Βουλή τις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησής του και χειροκροτείται από την πλειοψηφία των βουλευτών των αστικών κομμάτων! Βεβαίως η Intelligence Service κάνει τη δουλειά της. Ο Τύπος σύσσωμος εγκωμιάζει τη νέα κυβέρνηση. Την επόμενη μέρα, ο Δ. Λαμπράκης έγραφε στο «Ελεύθερον Βήμα»: «Τα εν τη Βουλή κόμματα είναι σχεδόν ασφαλές ότι δε θα περιορίσουν την ευμένειάν των εις τα χειροκροτήματα (...) αλλά θα περιβάλουν την κυβέρνησιν ταύτην και διά της θετικής ψήφου εμπιστοσύνης των». Ο Λαμπράκης, φυσικά, ήξερε τι έγραφε. Η κυβέρνηση του Μεταξά πράγματι πήρε ψήφο εμπιστοσύνης από όλα τα κόμματα (241 ψήφοι υπέρ), κατά ψήφισε μόνο το Παλλαϊκό Μέτωπο και 3 βουλευτές (ο Γ. Παπανδρέου, ο Κ. Βλαχοθανάσης και ο Α. Δενδρινός), υπήρξαν ακόμα και 4 αποχές.

Τα κόμματα έδωσαν ψήφο εμπιστοσύνης στον Μεταξά γνωρίζοντας ότι επιθυμούσε την κατάργηση του κοινοβουλευτισμού. Γι' αυτό και δεν έμειναν μόνο στην ψήφο εμπιστοσύνης αλλά στις 30 Απριλίου δέχτηκαν και τη διακοπή της λειτουργίας της Βουλής ως τις 30 Σεπτεμβρίου!

Εδώ πραγματικά μένει κανείς άφωνος. Είναι σαν να διορίσει σήμερα κάποιος, έναν αρχηγό του 4% πχ τον Βελόπουλο, πρωθυπουργό και όλα τα κόμματα Σύριζα, ΝΔ κλπ να του δώσουν ψήφο εμπιστοσύνης και να ψηφίσουν το κλείσιμο της Βουλής!

Και ο πιο βλάκας θα καταλάβει ότι υπάρχει άλλος δάκτυλος. ''Ο ξένος παράγων'' όπως λέει ο λαός. 

Έτσι με πρόφαση τη σχεδιαζόμενη πανεργατική απεργία της 5ης Αυγούστου, μία μέρα πριν επιβλήθηκε η Δικτατορία.  Προηγήθηκε βέβαια μια συνάντηση του Μεταξά με τον Βρετανό πρεσβευτή Σίντνεϊ Ουατερλόου, στις 2 Αυγούστου. Μετά τη συνάντηση αυτή, ο Μεταξάς βεβαίωνε τους συνεργάτες του, ότι η επιβολή της δικτατορίας έχει τη συγκατάθεση της Αγγλίας! (1)   

Τους βεβαίωσε ο άνθρωπος: επιβολή της δικτατορίας έχει τη συγκατάθεση της Αγγλίας! 

Ο ''ανεξάρτητος Τύπος'' (sic), φρουρός της δημοκρατικής νομιμότητας, ο οποίος διαρρηγνύει τα ιμάτιά του για τις ''πολιτικές ελευθερίες'' και τον κοινοβουλευτισμό, τάχθηκε υπέρ της κατάργησης των ''πολιτικών ελευθεριών'' και του κοινοβουλευτισμού! Οι περισσότερες εφημερίδες μάλιστα είχαν ταχθεί υπέρ της επιβολής δικτατορίας προτού καν εκδηλωθεί («Καθημερινή», «Εστία», «Ελεύθερον Βήμα» κτλ) Τίποτα δεν γίνεται τυχαία. Οι ελληνικές εφημερίδες αντέγραφαν αυτά που έγραφε ο ... Βρετανικός τύπος. Μάλιστα! Ο δημοκρατικός βρετανικός Τύπος προετοίμαζε την κοινή γνώμη για την επιβολή δικτατορίας στην Ελλάδα. Από τον Ιανουάριο ήδη του 1936, ο βρετανικός Τύπος αφιέρωνε μακροσκελή άρθρα στη δραματική κατάσταση, κυρίως την οικονομική, στην οποία είχε περιέλθει η χώρα εξαιτίας «των κομματικών παθών» που την κατατυράννησαν επί δύο δεκαετίες («Great Βritain and the Εast», Φεβρουάριος 1936). Έναν μήνα μετά, τον Μάρτιο του ιδίου έτους, η εφημερίδα «Financial Νews» προέβλεπε ότι «μόνον δύο διέξοδοι απομένουν: είτε στρατιωτική δικτατορία, είτε νέαι εκλογαί» (ΑΠ 614/ΣΤ/36, Λονδίνο Χ. Ι. Σιμόπουλος, πρεσβευτής)  

Σε αγαστή συνεργασία αγγλικός και ελληνικός τύπος, ο ανεξάρτητος όπως είπαμε Τύπος, άρχισε το λιβάνισμα του Βελόπουλου της εποχής και της δικτατορίας. Τα δε ''πολιτικά δικαιώματα'', το ''υπέρτατο αγαθό της δημοκρατίας'' αλλά και η ''ελευθερία του Τύπου'' δια την οποία αγωνίζονται και δια της οποίας διαβιούν πήγαν περίπατο.   

Η «Ιnvestor΄s Review» έγραφε ( «…ίσως ο Στρατηγός Μεταξάς δεν έχει και πολύ άδικον») και «Ιnvestor΄s Chronicle» ( «…η κυβέρνησις κηρύξασα τον στρατιωτικόν νόμον απεσόβησε την εξέλιξιν του κακού». Ο «Scotsman» έγραφε ότι «ο Στρατηγός Μεταξάς δυνατόν να είχε ευλόγους αφορμάς και ανησυχίας», η συντηρητική «Βelfast Τelegraph» σημείωνε ότι «οι σύγχρονοι Έλληνες, όπως και οι αρχαίοι Αθηναίοι, είναι εμφύτως άστατοι και επιρρεπείς εις νεωτερισμούς τόσον εν τη πολιτική ζωή όσον και αλλαχού», η εφημερίδα «Μanchester Guardian» με τίτλο «Πλήρης ηρεμία επικρατεί» υπογράμμιζε ότι «…πάντες οι υγιώς σκεπτόμενοι επιδοκιμάζουν την επελθούσαν μεταβολήν» (ΑΠ 2044/ΣΤ/36, Σιμόπουλος).

Η μηνιαία επιθεώρηση «Εnglish Review» έγραφε ότι «το πραξικόπημα της 4ης Αυγούστου δεν ήτο απροσδόκητον, θα χαιρετισθή δε υπό παντός φίλου της Ελλάδας», συμπληρώνοντας ότι «ο Βασιλεύς Γεώργιος δεν είναι θιασώτης δικτατορικών μεθόδων, κατέδειξεν όμως διά μίαν ακόμη φοράν ότι είναι ηγέτης…», ενώ η ανεξάρτητη «Daily Dispatch» εξέφραζε την ελπίδα ότι ίσως «η Ελλάς αποκτήσει στρατόν εφάμιλλον προς τους καλυτέρους εν Ευρώπη» σε μια περίοδο «επικίνδυνον και εξωφρενική» για τα πράγματα στη Γηραιά Ηπειρο. Αυτά είναι μόνο μερικά από τα άρθρα της εποχής που δημοσίευε ο αγγλικός Τύπος. Οι υπέρμαχοι του κοινοβουλευτισμού Άγγλοι εγκωμίαζαν την κατάλυση του κοινοβουλευτισμού. Τον Χίτλερ βέβαια τον μισούσαν διότι ήτο δικτάτωρ. Ο Χίτλερ εξελέγη από τον γερμανικό λαό με απόλυτη πλειοψηφία και δεν τον διόρισαν ενώ είχε 4% του εκλογικού σώματος. Εν πάση περιπτώσει 

Ο ελληνικός Τύπος έδινε τα ρέστα του. Το «Εθνος» την 5η Αυγούστου '36 βγήκε με τίτλο: «Η κυβέρνησις έλαβε δραστικά μέτρα προς την περιφρούρησιν του αστικού καθεστώτος», ενώ ο Γεώργιος Βλάχος εκδότης της «Καθημερινής» έγραφε, στις 7 Αυγούστου '36: «Η από της παρελθούσης Τρίτης επιβληθείσα νέα τάξις πραγμάτων εις την Ελλάδα, δεν ευρίσκει απλώς σύμφωνον την εφημερίδα αυτήν. Την ευρίσκει εν μέρει υπεύθυνον. Διότι από μακρού χρόνου η εφημερίς αυτή συνέστησε και ηυχήθη όπως έλθη ημέρα, κατά την οποίαν το κράτος του κοινοβουλευτισμού και των ελευθεριών αντικαταστήση, έστω και προς καιρόν, νέον κράτος επιβολής και αυστηρότητος».

Η «Εστία» ήταν ακόμα πιο αποκαλυπτική, αφού έγραφε πως η επιβολή της δικτατορίας «δεν δύναται βεβαίως να χαρακτηρισθή ως απροσδόκητος», στη συνέχεια περίγραφε την κατάσταση αστάθειας του αστικού πολιτικού συστήματος λόγω των ενδοαστικών αντιθέσεων. Έγραφε η εφημερίδα: «Δεν πρόκειται μόνον περί της χρεωκοπίας του κοινοβουλευτισμού, ανίκανου και εις άλλας χώρας του κόσμου να ανταποκριθή προς τας πολλαπλασιασθείσας ανάγκας του κρατικού οργανισμού, χρεωκοπίας, η οποία επεδεινώθη από την αισχράν κομματικήν φαυλοκρατίαν και από τον αιματηρόν πολλάκις εσωτερικόν διχασμόν. Πρόκειται κυρίως περί της βαθμιαίας εξουδετερώσεως του Κράτους, ως έννοιας επιβαλλούσης τον σεβασμόν, την εκτίμησιν και δι' αυτής την τάξιν, την κοινωνικήν ευρυθμίαν, την πρόοδο της χώρας και την ευημερία του Λαού».

Η εφημερίδα «Ακρόπολις»: «Το κύριον χαρακτηριστικόν του (σ.σ. του καθεστώτος της δικτατορίας) είναι η απόλυτος και απεριόριστος εξουσία. Καμμιά αντίδραση, κανένα πρόσκομμα, κανένα εμπόδιον, τυπικόν ή ουσιαστικόν, δεν περιορίζει την εξουσίαν αυτήν και δεν αντιτάσσεται εις αυτήν. (...) Ημπορεί να εργασθή απερίσπαστος, ανενόχλητος, με όλας της τας δυνάμεις».

Έτσι ανενόχλητος και απερίσπαστος ηργάσθη ο Γεώργιος Β΄ και ο εσμός των παλιανθρώπων- λακέδων, επιβάλλοντας μια δικτατορία που έθεσε υπό τον πλήρη έλεγχο της Αγγλίας την Ελλάδα και τους Έλληνες.   Διότι αυτόν και μόνον αυτόν τον σκοπό είχε η δικτατορία που επιβλήθηκε στην Ελλάδα το 36. Σε έναν παγκόσμιο πόλεμο που είχε ήδη αρχίσει στην Ισπανία η Ελλάδα ήταν απαραίτητο ελεγχόμενο στήριγμα στη Μεσόγειο. Ο ίδιος ο Γεώργιος μάλιστα θα προτιμούσε την απευθείας διοίκηση της Ελλάδας από τους Άγγλους, χωρίς μεσάζοντες! Θα πει στον Άγγλο πρέσβη το 1936 "Η Ελλάδα θα έπρεπε να τεθεί υπό την διοίκησή σας και να λειτουργεί ως αποικία!''. (Η Ελλάδα και οι Άγγλοι, εκδόσεις του εικοστού πρώτου, σελίδα 44) Πιο Αγγλόδουλος πεθαίνεις... 

Κανένα ιδεολογικό υπόβαθρο δεν υπήρχε. Η ίδια η ονομασία του καθεστώτος «4η Αυγούστου» δείχνει την έλλειψη πολιτικού υπόβαθρου. Ακόμη και ο δήθεν ύμνος του καθεστώτος είναι απλά κλεμμένος. Άρπαξαν ένα ποίημα γραμμένο από τον Τίμο Μωραϊτίδη για την 25η Μαρτίου και αφαίρεσαν την τρίτη στροφή, που προφανώς δεν κολλούσε στην όλη ιστορία. 


Μια μασκαράτα η οποία αντέγραψε και κακοποίησε τη φασιστική αισθητική. Μια κλίκα αδίστακτων εξωνημένων, τους οποίους, κυρίως η αριστερά, τους παρουσιάζει ως ιδεολόγους του Φασισμού. Τα όργανα των Άγγλων στην Ελλάδα που επέβαλε ο Γεώργιος για τον πόλεμο εναντίον του Φασισμού και του Εθνικοσοσιαλισμού. Δικαίως ο υπουργός Τύπου και Τουρισμού, αστέρας του καθεστώτος και έμμισθος της Intelligence Service Θεολόγος Νικολούδης γράφει σε μια επιστολή του προς τον άλλο αστέρα του καθεστώτος, επίσης έμμισθο της Intelligence Service (2) Κ. Μανιαδάκη (28-6-1943):

«εις το τέλος εφθάσαμεν να κατηγορούμεθα επί φασισμώ και γερμανοφιλία, ημείς, οι οποίοι δεν εδιστάσαμεν να οδηγήσωμεν ένα μικρόν λαόν εις την θυσίαν, εις τον πόλεμον, δηλαδή, εναντίον του φασισμού, και του άξονος…» (3) 

Μας θυσίασαν λοιπόν οι φίλοι μας οι Άγγλοι και οι εδώ λακέδες τους στον πόλεμο εναντίον του Φασισμού. 

Δεν θα γράψουμε για τα μεγάλα έργα και επιτεύγματα του καθεστώτος, αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι δεν υπήρχε καν οδικό δίκτυο. Οι Γερμανοί μοτοσυκλετιστές ελλείψει οδικού δικτύου έφθασαν από τη Θεσσαλονίκη στην Αθήνα οδηγώντας πάνω στις ράγες του απαρχαιωμένου σιδηροδρομικού δικτύου...  

Ο Μεταξάς όμως πρόλαβε και διόρισε καθηγητές Πανεπιστημίου και τους δυο γαμπρούς του! Αρχή άνδρα δείκνυσι. Η άσκηση της εξουσίας αποκαλύπτει τον πραγματικό χαρακτήρα ενός ανθρώπου και τις ιδέες του. Οι Άγγλοι πάντως τη δουλειά τους την έκαναν. Η Ελλάδα μπήκε στον πόλεμο και οι στρατιώτες μας δεν είχαν ούτε κάλτσες, ούτε φανέλες να φορέσουν και η πείνα θέριζε (βλέπε και εδώ). Νεκροί, τραυματίες, ακρωτηριασμένοι όλοι τους θύματα μιας πολιτικής κλίκας δούλων του βρετανικού θρόνου. Μια Ελλάδα κατεστραμμένη και ένας λαός που έπρεπε να θυσιαστεί για χάρη των δυναστών του. Μα οι δυνάστες του δεν γνώρισαν ποτέ τον πόλεμο. Πριν ακόμη συνθηκολογήσει ο Τσολάκογλου για να περισώσει ό,τι μπορούσε από την απόλυτη ήττα, οι δυνάστες έφυγαν. Και πήραν μαζί τις ερωμένες τους, τους πράκτορες και τις λίρες. Και άφησαν τον λαό για τον οποίο υποτίθεται πως αγωνίζονταν χωρίς ψωμί. Μας επέβαλαν για τον λόγο αυτό εμπορικό αποκλεισμό για να μας τιμωρήσουν που δεν θυσιαστήκαμε όλοι, μέχρι ενός για την εξουσία και τα βίτσια τους.   

Η κυρία Joyce Brittain-Jones, τα μάζεψε από την Αθήνα μαζί με την βασιλική οικογένεια για το Λονδίνο. Ο Γεώργιος θα καταλύσει στο Claridge’s Hotel στο Λονδίνο ενώ η  ερωμένη του θα  νοικιάσει ένα σπίτι στα προάστια. Το ζεύγος θα συναντιέται πολύ συχνά και θα μετέχει στη κοινωνική ζωή της  αριστοκρατίας. 

Ο Μεταξάς πέθανε από παραμυγδαλικό απόστημα και δεν πρόλαβε να ζήσει τις μεγάλες στιγμές αλλά  ''μας άφησε την κοπριά του'', την ''μερμηγκοφωλία της ΄Μπρετάνιας΄, όπως έγραφε ο Διευθυντής της Διεύθυνσης Εξωτερικού Τύπου του καθεστώτος, έμμισθος και αυτός της Ιντέλλιντζενς Σέρβις, Γ. Σεφέρης (βλέπε και εδώ) . 

Ο επικεφαλής της Ιντέλλιντζενς Σέρβις Μπάλφουρ, την κοπάνησε πριν την 25η Μαρτίου του 1941, λίγες ημέρες δηλαδή πριν από τη γερμανική εισβολή. Γράφει για αυτόν ο Γ. Σεφέρης στο βιβλίο του Πολιτικό Ημερολόγιο, (τ.Α'. 25 Νοεμβρίου 1935 ἕως 13 Ὀκτωβρίου 1944, ἔκδ. Ἴκαρος σ. 185)

«Τὰ στρατεύματά μας λαμβάνουν τὶς διαταγές τους ἀπὸ τὸν Στρατηγὸ Paget καὶ ἐμεῖς ἀπὸ τὸν Mister Balfour, πρώην Ἁγιορείτη καλόγερο, πρώην μακρογενάτο Ὀρθόδοξο παπὰ {...} Καὶ δὲν μᾶς ἐμπιστεύεται οὔτε γιὰ τὴν μετάφραση. Καημένη Ἑλλάδα». 

Καημένη Ελλάδα που ούτε οι νεκροί και οι ακρωτηριασμένοι, ούτε η πείνα ήταν αρκετή τιμωρία. Η μεγάλη τιμωρία ακολούθησε. Ενώ ο λαός πεινούσε, βροχή έπεφταν οι χρυσές λίρες από τους Βρετανούς στους ληστοσυμμορίτες του ΕΑΜ. 

 
Επάνω σκελετωμένα ελληνόπουλα από τον αποκλεισμό που μας επέβαλαν οι Άγγλοι (βλέπε και εδώ

Κάτω οι παχύσαρκοι κύριοι που άρπαζαν τις χρυσές λίρες για ''αντίσταση''. Τα ξαδερφάκια: Βελουχιώτης και Ζέρβας 


Συνέπεια αυτής της εγκληματικής πολιτικής των Βρετανών ήταν ο συμμοριτοπόλεμος ο οποίος διήρκεσε μέχρι το 1949 με πολύ περισσότερους νεκρούς και τραυματίες από ότι ο Β πΠ για την Ελλάδα και ανυπολόγιστες καταστροφές. 

Και εκεί τα πολιτικά τζάκια και οι οικογένειές τους απόντες. Ποιος από αυτούς πολέμησε; Πείτε μου έναν από αυτή την κλίκα των πολιτικών που έστειλε το γιο του να πολεμήσει στον Γράμμο και στο Βίτσι; Πολέμησαν μόνον τα παιδιά των πραγματικών Ελλήνων! Απορούν κάποιοι γιατί δεν τιμούν τους νεκρούς του συμμοριτοπολέμου; Μα τι σχέση μπορεί να έχουν όλοι αυτοί με τον πόλεμο εναντίον των μπολσεβίκων; Αυτοί γιορτάζουν μαζί με τους μπολσεβίκους, την 28η τον πόλεμο κατά του Φασισμού. Μαζί με τον Στάλιν πολέμησαν. Σύντροφοι και συμπολεμιστές ήταν. 

Ο κύριος Μπάλφουρ δεν μας ξέχασε, επανήλθε στην Ελλάδα ως ταγματάρχης του Βρετανικού Στρατού και μέλος της Βρετανικής Πρεσβείας στην Αθήνα. Αυτός τοποθέτησε τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών Δαμασκηνό σε θέση αντιβασιλέως (τον Οκτώβριο του 1945 τον διόρισαν πρωθυπουργό!). Η αγιαστούρα συνεργάτης της Intelligence Service. Γιατί όχι; Εδώ αφόρισαν τους Σουλιώτες γιατί ήταν σε πόλεμο με τον Αλή Πασά... Ο Δαμασκηνός μάλιστα για τις υπηρεσίες του ''τιμήθηκε'' και από το εβραϊκό ίδρυμα Γιαντ Βασσέμ με τον τίτλο του Δίκαιου των Εθνών...

 
Επάνω ο Αρχιεπίσκοπος Δαμασκηνός την εποχή του λιμού στην Αθήνα. Ούτε αυτός ο κύριος πείνασε. Βλέπουμε μάλιστα ομοιότητες με τους δύο παραπάνω εικονιζόμενους ευτραφείς κουμπουροφόρους.

Κάτω ο Τσώρτσιλ, ο Δαμασκηνός και ο Μπάλφουρ (σε κύκλο) με στολή αξιωματικού στην Αθήνα. 


Ο Μπάλφουρ αποχώρησε από την Ελλάδα όταν καταγγέλθηκε ως πράκτορας από τον Ριζοσπάστη τον Ιανουάριο του 1947. Οι κομμουνιστές, οι οποίοι μέχρι τότε συνεργάζονταν με τον Μπάλφουρ αποφάσισαν να τον αποκαλύψουν, διότι η Μόσχα από τα τέλη του 1946 αποφάσισε να εγκαταλείψει τις Συμφωνίες Στάλιν-Τσώρτσιλ. Έτσι ο Μπάλφουρ μας άφησε και από παπάς έγινε μουσουλμάνος ιερωμένος (χότζας)... Δείτε και εδώ 

Ένας από τους λόγους που αρχικά διόρισαν αντιβασιλέα τον Δαμασκηνό ήταν γιατί η δημοτικότητα του Γεωργίου με την δικτατορία της 4ης Αυγούστου που επέβαλε είχε πέσει στο ναδίρ.
Ο Γεώργιος αντέδρασε αρχικά σε αυτή την απόφαση και με επιστολή του προς το Φόρειν Όφφις ο Τσώρτσιλ  απαίτησε να σταλεί στο Γεώργιο η κυρία  Joyce για να τον πείσει να σταθεί στο  «ύψος των περιστάσεων». Ο Γεώργιος θα πειστεί από την ερωμένη του και θα αποδεχθεί τον διορισμό του Δαμασκηνού. Θα νοικιάσει ένα σπίτι στη Chester Square στο Λονδίνο όπου θα παραμείνει με την ερωμένη του όσο εξελίσσονται τα γεγονότα στην Ελλάδα.  
Ο Τύπος άρχισε να τον υμνεί. Η βρετανική υποστήριξη στον Γεώργιο είναι εξοργιστική· τον υμνούν ως σοφό και γενναίο, ως κύριο συντελεστή της ελληνικής νίκης στο Ιταλικό Μέτωπο και ανδραγαθήσαντα, περίπου, στη Μάχη της Κρήτης. Οι Αμερικανοί, ενοχλημένοι από το αδιάκοπο βρετανικό λιβάνισμα στον Γεώργιο, εκρήγνυνται : " Εάν ο βασιλιάς είναι σε θέση - παρά την ελεεινή συμπεριφορά του στο παρελθόν - να διαφημίσει τον εαυτό του, έχει καλώς. Δεν επιτρέπεται όμως σε μια ξένη δύναμη να συμπεριφέρεται σαν κράχτης ".

Τελικά η ιστορία θα επαναληφθεί και ο Γεώργιος θα επανέλθει το 1946 με ένα ακόμα δημοψήφισμα. Θα επανέλθει όμως χωρίς την ερωμένη του κυρία Joyce. Η κυρία δεν είχε πλέον κανένα λόγο να βρίσκεται στο πλάι του. Η αποστολή της είχε λήξει. Το θέμα μάλιστα έτυχε δημοσίευσης από το περιοδικό «ΤΙΜΕ» (Τεύχος 30ης Σεπτεμβρίου 1946) Ανέφερε χαρακτηριστικά:
«Ο Βασιλιάς Γεώργιος Β’ της Ελλάδας έχει μια Αγγλίδα ερωμένη κι επιμένει να την πάρει μαζί του στην Αθήνα. Επιμένει ότι δεν θα πάει χωρίς εκείνη κι οι φίλοι του ισχυρίζονται ότι θα προτιμούσε να παρατήσει τον θρόνο παρά να την εγκαταλείψει για πάντα».
Η κυρία ανένδοτη. Ο Γεώργιος της έκανε πρόταση γάμου μα αυτή αρνήθηκε. Απογοητευμένος ήρθε στην Ελλάδα και δεν συναντήθηκε ποτέ ξανά με την εβραία ερωμένη του αλλά ούτε θα ζήσει για να χαρεί τη βασιλεία του. Θα πεθάνει την 1η Απριλίου του 1947.  

Η πράκτορας Joyce μετά τον θάνατο του Γεωργίου Β’, παρασημοφορήθηκε από τον βασιλιά της Αγγλίας Γεώργιο ΣΤ΄, για τις υπηρεσίες που είχε προσφέρει στην Ελλάδα κατά τη διάρκεια του πολέμου. 

Στις 22 Σεπτεμβρίου του 1949 έκανε πολιτικό γάμο με έναν  ώριμο κύριο:  τον Lt Col Edwin George Boxshall στέλεχος της βρετανικής κατασκοπείας μέχρι την δεκαετία του 60 που αποστρατεύτηκε με το βαθμό του Αντισυνταγματάρχη.

Οι υπουργοί της 4ης Αυγούστου, Μανιαδάκης, Σπέντζας, Πολυζωγόπουλος, Αποστολίδης, Κασιμάτης,  Δημητράτος κ.α έγιναν βουλευτές και υπουργοί του Καραμανλή και συνέχισαν να σώζουν τον ελληνικό λαό...

Ωραίος κόσμος! «Ελεεινοί πολιτικοί, ένα κουβάρι από σκουλήκια» για να χρησιμοποιήσουμε τα λόγια του δικού τους Σεφέρη, μερικοί καλοί πράκτορες, λίρες, μια εβραία ερωμένη, ένας παπάς... Α! Και θεόπεμπτοι κυβερνήτες! Υπάρχουν ακόμη σκελετοί που εξακολουθούν να αναμασούν την προπαγάνδα της Intelligence Service. 


1 Σπ. Λιναρδάτος, «Πώς φτάσαμε στην 4η Αυγούστου» σ. 264

2 Η συνωμοσία της Αγγλίας κατά της Ελλάδος, Εκδόσεις Θούλη, σελ. 130

Η συνωμοσία της Αγγλίας κατά της Ελλάδος, Εκδόσεις Θούλη, σελ. 129

Ristorante Verona


Πηγές στο διαδίκτυο:

https://panosz.wordpress.com

http://boraeinai.blogspot.com/ 

http://teleytaiaexodos.blogspot.com 

https://emvolos.gr/

https://pasatempo.wordpress.com

http://www.tellingstories.gr

https://www.tovima.gr