Ο "Πρίγκιπας Φύρερ" και οι αμόρφωτοι των Αθηνών

Αλβέρτος Β΄ του Μονακό, είναι κι αυτός "Πρίγκηπας-Φύρερ";

Χαρακτηριστικό του επιπέδου της δημοσιογραφίας (και όχι μόνο) στην Ελλάδα είναι η φαιδρή μετάφραση του όρου "Führerprinzip" που αναφέρεται - εσφαλμένα- στο πόρισμα του αντιεισαγγελέα του Αρείου Πάγου, Χαράλαμπου Βουρλιώτη. Οι αμόρφωτοι  των Αθηνών ωθούμενοι από το αντιναζιστικό τους μένος επιδόθηκαν σε ένα μπαράζ δημοσιεύσεων, δείγμα του μορφωτικού επιπέδου τους, παρουσιάζοντας τον Μιχαλολιάκο ως τον "Πρίγκηπα Φύρερ"! 

Αμόρφωτοι είναι όχι γιατί δεν γνώριζαν τι είναι το "Führerprinzip" αλλά γιατί δεν το έψαξαν. Το ίδιο φυσικά ισχύει για τον αντιεισαγγελέα του Αρείου Πάγου ο οποίος στο πόρισμά του μας κατακεραυνώνει με την προχειρότητα και την άγνοια του περί του θέματος. Στον "διαγωνισμό αντιναζισμού'' των τελευταίων ημερών συμμετείχαν εφημερίδες, τηλεόραση και διαδίκτυο (δείτε μερικά χαρακτηριστικά δημοσιεύματα παρακάτω: 

http://www.newsit.gr/default.php?pname=Article&art_id=241590&catid=4

http://www.epikaira.gr/epikairo.php?id=66076&category_id=86

http://www.real.gr/DefaultArthro.aspx?page=arthro&id=264644&catID=11

http://www.agelioforos.gr/default.asp?pid=7&ct=1&artid=188859

http://www.newsbeast.gr/politiki/arthro/588465/to-porisma-tou-adieisaggelea-tou-areiou-pagou-gia-ti-hrusi-augi/

http://www.simerini.net/2013/09/blog-post_6819.html

http://www.ant1online.gr/Society/Justice/Pages/20139/8286d0b9-9695-4699-97b7-9a19016aca4e.aspx

http://www.xrimatistirio.gr/index_news.asp?id=26527&ekdosi=4926&datalist_=oikonomiapolitiki

http://kourdistoportocali.com/post/24126/oi-9-selides-toy-kathgorhthrioy-poy-kaine-ton-fuehrer-prinz-kai-ta-prwtopalikara-toy

Αλγεινή εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι οι ιστοσελίδες που παραθέτουμε δεν είναι κάποιες τυχαίες προσωπικές, αλλά περιοδικών, εφημερίδων και τηλεοράσεων, δηλαδή επαγγελματιών. Το τι συμβαίνει στο διαδίκτυο δεν περιγράφεται, αφού αν κανείς πληκτρολογήσει σε μια μηχανή αναζήτησης όπως της google τις λέξεις  ''Πρίγκιπας Φύρερ'' το λιγότερο θα προβληματιστεί. Όπως σίγουρα θα προβληματιστεί αν διαβάσει το πόρισμα Βουρλιώτη με το οποίο προφυλακίστηκαν άνθρωποι και ένα βασικό σημείο του, ίσως το πιο βασικό, έτσι όπως τουλάχιστον το παρουσίασαν  οι δημοσιογράφοι, που ''έδενε'' το κατηγορητήριο ήταν το ... «Φύρερ πριντς» όπως το περιγράφουν και  το..  χιτλερικό δόγμα «Fuererprinzip» όπως δόθηκε στην δημοσιότητα από τον τύπο αντιγραμμένο από το πόρισμα Βουρλιώτη. Δείτε και εδώ  

Ο πρώτος που έκανε χρήση του όρου ήταν ο Γερμανός φιλόσοφος, Χέρμαν Γκραφ Κίσερλινγκ, ο οποίος είχε υποστηρίξει ότι τα πιο ταλαντούχα άτομα είναι γεννημένα για να διοικούν βάσει της θεωρίας του κοινωνικού δαρβινισμού. Ακόμη, ο όρος έχει σχέση με το  άρθρο 48 του γερμανικού συντάγματος της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης και τις έκτακτες εξουσίες του προέδρου, ο οποίος αποφάσιζε πότε θα αναστείλει βασικά άρθρα του. Κάτι που υποστήριξε με θέρμη ο σπουδαίος συνταγματολόγος και πολιτικός φιλόσοφος Καρλ Σμίτ λέγοντας ότι,  "ο «φύλακας του συντάγματος» επεμβαίνει στην κατεστημένη τάξη για να την αποκαταστήσει, δηλαδή να καταστείλει όσες δυνάμεις την απειλούν, και η απόφασή του είναι ένα θαύμα". Ο Καρλ Σμιτ έγραψε και το περίφημο άρθρο «Ο Φύρερ προστατεύει το δίκαιο», που οικοδομείται πάνω στη διάκριση μεταξύ «φίλιου και εχθρικού» και τη δυνατότητα της κήρυξης του «κράτους εκτάκτου ανάγκης».

Τέλος, όποιος θέλει να μάθει μπορεί να διαβάσει βιβλία σχετικά με το θέμα ( ευτυχώς δεν έχουν απαγορευθεί ακόμα) και μια ιδέα για το τι ακριβώς είναι το  "Führerprinzip" από φιλοσοφική και πολιτική άποψη μπορεί να διαβάσει εδώ  

Το Άγαλμα της Ελευθερίας

Στο άγαλμα της ελευθερίας που φωτίζει τον κόσμο 

 Λευτεριά, Λευτεριά, σχίζει, δαγκάνει 

 τους ουρανούς το στέμμα σου. Το φως σου, 

 χωρίς να καίει, τυφλώνει το λαό σου. 

 Πεταλούδες χρυσές οι Αμερικάνοι, 

 λογαριάζουν πόσα δολάρια κάνει 

 σήμερα το υπερούσιο μέταλλό σου. 

 Λευτεριά, Λευτεριά, θα σ' αγοράσουν 

 έμποροι και κονσόρτσια κι εβραίοι. 

 Είναι πολλά του αιώνος μας τα χρέη, 

 πολλές οι αμαρτίες, που θα διαβάσουν 

 οι γενεές, όταν σε παρομοιάσουν 

 με το πορτραίτο του Dorian Gray. 

 Λευτεριά, Λευτεριά, σε νοσταλγούνε, 

 μακρινά δάση, ρημαγμένοι κήποι, 

 όσοι άνθρωποι προσδέχονται τη λύπη 

 σαν έπαθλο του αγώνος, και μοχθούνε, 

 και τη ζωή τους εξακολουθούνε, 

 νεκροί που η καθιέρωσις τους λείπει. 

 Κ.Γ. Καρυωτάκης 

Θλιβερή η ομολογία Ρουπακιώτη 

«επιχειρήθηκε πολιτική διαχείριση σε δικαστικό πεδίο»

«Αμερικανοεβραϊκές και αμερικανοελληνικές οργανώσεις έρχονταν στην Ελλάδα και πίεζαν για τη Χρυσή Αυγή σαφώς έπαιξε ρόλο αυτό, σαφώς ο Πρωθυπουργός έπρεπε να τους πει κάτι». 

«Από 1η Ιανουαρίου 2014 αναλαμβάνουμε και την προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και υπήρχαν πιέσεις και από την Κομισιόν, οι επίτροποι Μούιζνιεκς και Μάλστρομ έλεγαν ούτε ένα νομοσχέδιο δεν καταθέτετε;».

Κάτι ξέρει ο Ρουπακιώτης. Αυτός ήταν που ενώ το αντιρατσιστικό είχε "παγώσει" διότι υπήρχαν αντιδράσεις από την ελληνική κοινωνία αλλά και διάφορους φορείς και οργανισμούς και, εξάλλου, είχε θεωρηθεί επαρκές το υφιστάμενο νομοθετικό πλαίσιο, το επανέφερε ξαφνικά προς συζήτηση, στην αρχή του Απριλίου του 2013, πιέζοντας ασφυκτικά για την ψήφισή του και εκβιάζοντας ακόμη και με παραίτησή του. Ποιος δεν θυμάται την περίφημη δήλωσή του ότι "η καρέκλα (η υπουργική) δεν έχει κόλλα"; (τελικά είχε κόλλα, γιατί ο Ρουπακιώτης δεν έλεγε να ξεκολλήσει). Αλλά καθόλου τυχαίος δεν ήταν ο χρόνος (Απρίλιος 2013) που ο Ρουπακιώτης αποφάσισε να θέσει θέμα αντιρατσιστικού. Λίγες ημέρες πριν, τον Μάρτιο, είχε συνεδριάσει στη Θεσσαλονίκη η Εκτελεστική Επιτροπή του WJC, η οποία με Ψήφισμά της ζήτησε  από "τις ελληνικές Αρχές: να λάβουν σοβαρά και συγκεκριμένα μέτρα κατά της άρνησης του Ολοκαυτώματος, του αντισημιτισμού, του ρατσισμού και της ξενοφοβίας, να εφαρμόσουν όλους τους σχετικούς ευρωπαϊκούς κανονισμούς που ισχύουν σ΄ αυτόν τον τομέα και να ενώσουν όλες τις δημοκρατικές δυνάμεις ενάντια στους εχθρούς της δημοκρατίας, ώστε να μην επιτραπεί να διολισθήσει η κοινωνία στο σκοτάδι του ρατσιστικού μίσους και του αντισημιτισμού". Έχει ιδίαν πείρα, λοιπόν, ο Ρουπακιώτης και ξέρει καλά τι λέει.

Δείτε εδώ τι γράφαμε τότε

Ristorante Verona

Οι μπολσεβίκοι στηρίζουν τη Νέα Δημοκρατία

Φιλοσκοπιανός μπολσεβίκος εξυμνεί τον Καραμανλή και τις διώξεις..

Ristorante Verona

ΣΤΟΧΟΣ ΤΟ ΦΡΟΝΗΜΑ

Δημοσιεύθηκε η απολογία του Κασιδιάρη από την ανάγνωση της οποίας προκύπτει ξεκάθαρα ότι Ο ΣΤΟΧΟΣ ΤΗΣ ΔΙΩΞΗΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΦΡΟΝΗΜΑ. Και μάλιστα, το εθνικοσοσιαλιστικό φρόνημα. 

Διαφορετικά, δεν εξηγείται για ποιο λόγο έγιναν οι παρακάτω ερωτήσεις και τι σχέση έχουν με τη δήθεν διερεύνηση της ύπαρξης εγκληματικής οργάνωσης: 

Ερώτηση: Μεταξύ των περιεχομένων στη δικογραφία εγγράφων υπάρχουν ένα «καταστατικό» της Χρυσής Αυγής και ένα ενημερωτικό ιδεολογικού προσανατολισμού φυλλάδιο τιτλοφορούμενο Πρωτεσίλαος. Ποια είναι η θέση σας επί των συγκεκριμένων εγγράφων και παρακαλώ διευκρινίστε εάν αυτά απηχούν τις θέσεις της Χρυσής Αυγής σήμερα; 

Ερώτηση: Ο Γενικός Γραμματέας της Χρυσής Αυγής αποκαλείται από τα μέλη της αρχηγός ή με κάποιο άλλο τρόπο και ποια είναι η έκταση της εξουσίας του στο κομματικό μηχανισμό; 

Ερώτηση: Δεδομένου ότι στο εναντίον σας κατηγορητήριο αναφέρεται ότι η Χρυσή Αυγή είναι ναζιστικού τύπου οργάνωση, και τα ψευδεπίγραφα κατά την απολογία σας προαναφερόμενα έγγραφα ρητώς παραπέμπουν στις αρχές και παραδοχές του Γερμανικού εθνικοσοσιαλισμού, παρακαλούμε να μας διευκρινίσετε εάν υπάρχει σχέση ιδεολογική ή άλλη της Χρυσής Αυγής με το γερμανικό εθνικοσοσιαλιστικό κόμμα του Αδόλφου Χίτλερ και ποια είναι η επίσημη θέση του κόμματος ως προς το συγκεκριμένο ζήτημα. 

Ερώτηση: Γνωρίζετε εάν Γερμανικά εθνοσοσιαλιστικά σύμβολα χρησιμοποιήθηκαν κατά το παρελθόν και χρησιμοποιούνται και σήμερα σε δημόσιες εκδηλώσεις; 

Φυσικά, οι παραπάνω ερωτήσεις αναφέρονται στην ιδεολογία και ουδεμία σχέση έχουν με πράξεις. Συνεπώς, οι ανακριτές Γεωργουλέας και Παπακώστας και οι Εισαγγελείς Σπηλιόπουλος και Μαυροπούλου ανέκριναν τους κατηγορούμενους για τις ιδέες τους. Αν διαβάσει, δε, κάποιος την απολογία του Κασιδιάρη (εδώ:..........................................http://www.capital.gr/News.asp?id=1883632.) θα διαπιστώσει ότι κρίσιμες ερωτήσεις περί της υπάρξεως εγκληματικής οργάνωσης δεν έγιναν. Ούτε βέβαια μπορεί να θεωρηθεί σοβαρή ερώτηση για μία τέτοια κατηγορία το "εγέρθητι" του Γερμενή, ή τα μαύρα μπλουζάκια. Για να μην αναφέρουμε το πόσο βλακώδες είναι, μία εγκληματική οργάνωση να συντάσσει "εγκληματικό" καταστατικό! Και δεν ήταν δυνατόν να γίνουν σοβαρές ερωτήσεις διότι το κατηγορητήριο είναι απολύτως σαθρό και γελοίο. Αλλά περί αυτού και του συντάκτη του, Βουρλιώτη, θα επανέλθουμε. Με δύο λόγια, η εντύπωση που δημιουργείται από το πόρισμα αυτό είναι ότι "προαποφασίστηκε η κατηγορία και προσαρμόστηκαν διάφορα γεγονότα στην προαποφασισμένη κατηγορία". 

Θυμηδία πάντως προκαλεί και η ερώτηση αν η ΧΑ έχει σχέση ιδεολογική ή άλλη "με το κόμμα του Αδόλφου Χίτλερ"!!! Δηλαδή, τι σχέση, ειδικά άλλη, μπορεί να έχει με το NSDAP; 

Ristorante Verona

Θέλουν να απαγορεύσουν τον Εθνικοσοσιαλισμό. Θα απαγορεύσουν και αυτόν;

"Μόνος ο Φύρερ είναι η παρούσα και η μελλοντική πραγματικότητα της Γερμανίας και ο νόμος της" 

Μάρτιν Χάιντεγγερ, 1933

Το 1935 μιλάει σε ένα μάθημα για «την αλήθεια και το μεγαλείο» του εθνικοσοσιαλιστικού κινήματος, το 1936 δηλώνει χωρίς επιφυλάξεις στον Λέβιτ την πίστη του προς τον Χίτλερ. Το 1944 ο Ευγένιος Φίσερ, μεγάλη επιστημονική αυθεντία των ναζιστών στον φυλετικό τομέα, έγραφε στον γκαουλάιτερ του Σάλτσμπουργκ ότι ο Χάιντεγκερ ήταν ένας «στοχαστής εξαιρετικός και αναντικατάστατος για το κόμμα», προσθέτοντας: «Δεν έχουμε και τόσους μεγάλους εθνικοσοσιαλιστές φιλοσόφους».

Στο «Ξεπερνώντας τη μεταφυσική» εξηγεί την αρχή του Φύρερ που αποτελεί μια «απαραίτητη συνέπεια», επειδή αλλιώς θα περνούσαμε «σε έναν κόσμο πλάνης, εκεί όπου απλώνεται το κενό που απαιτεί μια τάξη και μια θέση του όντος σε ασφάλεια». 

Όσο για τα άτομα, κάθε άτομο «αισθάνεται τον εαυτό του μέσα στο γεγονός ότι ανήκει στη (γενέθλια) γη (του), γιατί του επιτρέπει να νιώθει τελικά με την εμπειρία ότι το ατομικό εγώ είναι σκέτη ματαιότητα» και «η πατρίδα είναι το ίδιο το Είναι». Με άλλα λόγια, δεν υπάρχουν άτομα, αλλά Γάλλοι, Ιταλοί, Ρώσοι - ή Γερμανοί - που είναι κατ' αυτόν τον τρόπο ουσιωδώς διαφορετικοί μεταξύ τους. Γι' αυτό, για τον Χάιντεγκερ, μόνο οι Έλληνες και οι Γερμανοί μπορούν να φιλοσοφούν. Υπό αυτές τις συνθήκες το έθνος δεν μπορεί να είναι, για τα άτομα, παρά η υπέρτατη αξία και η γη τους δεν μπορεί να είναι γι' αυτά παρά «ιερή».

 

Ristorante Verona

Χρύσανθος Λαζαρίδης (γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη και μεγάλωσε με Τρότσκυ)

Ο Χρύσανθος Λαζαρίδης (γεννημένος στη Νέα Υόρκη, 15 Ιουνίου 1954) είναι Έλληνας δημοσιογράφος, μαθηματικός, οικονομολόγος και στρατηγικός αναλυτής. Είναι βασικός και έμπιστος σύμβουλος του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά, καθημερινός συνομιλητής και λογογράφος του, και αναφέρεται ως το «δεξί του χέρι».

Συνέχεια εδώ

Πάγωσαν οι δημοσιογράφοι, μετά τις 19:00 η απολογία του Ν.Μιχαλολιάκου

rv

Ελεύθεροι Κασιδιάρης, Παναγιώταρος και Μίχος

Προφυλακιστέος μόνο ο Γιάννης Λάγος - Περιοριστικοί όροι για τους τρεις βουλευτές της Χρυσής Αυγής 

Ελεύθεροι αφέθηκαν, με σύμφωνη γνώμη ανακριτή και εισαγγελέα, οι βουλευτές της Χρυσής Αυγής Ηλίας Παναγιώταρος, Ηλίας Κασιδιάρης και Νίκος Μίχος μετά τις απολογίες τους. Προφυλακιστέος κρίθηκε μόνο ο τέταρτος βουλευτής του κόμματος Γιάννης Λαγός. Σε όλους τους προφυλακιστέους επιβλήθηκε ο περιοριστικός όρος της απαγόρευσης εξόδου από τη χώρα, ενώ ο εκπρόσωπος Τύπου του κόμματος κατέβαλε για την αποφυλάκισή του το ποσό των 50.000 ευρώ. 

Εντός της ημέρας αναμένεται να απολογηθεί ο γενικός γραμματέας της Χρυσής Αυγής, Νίκος Μιχαλολιάκος, και αύριο ο βουλευτής Χρήστος Παππάς. 

Ristorante Verona

Το κατηγορητήριο

Συγκεκριμένα το άρθρο του Ποινικού Κώδικα που αφορά στη σύσταση εγκληματικής οργάνωσης:

1. Παραχάραξη
2. Κυκλοφορία παραχαραγμένων νομισμάτων
3. Πλαστογραφία
4. Πλαστογραφία και κατάχρηση ενσήμων 
5. Ψευδής βεβαίωση, νόθευση
6.Εμπρησμός
7. Εμπρησμός σε δάση
8. Πλημμύρα
9. Έκρηξη
10. Παραβάσεις σχετικές με τις εκρηκτικές ύλες
11. Πρόκληση ναυαγίου
12. Δηλητηρίαση πηγών και τροφίμων
13. Διατάραξη της ασφάλειας σιδηροδρόμων, πλοίων και αεροσκαφών
14. Ανθρωποκτονία από πρόθεση
15. Βαρειά σωματική βλάβη
16. Αρπαγή
17. Εμπόριο δούλων
18. Εμπορία ανθρώπων
19. Αρπαγή ανηλίκων
20. Ακούσια απαγωγή
21. Βιασμός
22. Κατάχρηση σε ασέλγεια
23. Αποπλάνηση παιδιών
24. Πορνογραφία ανηλίκων
25. Σωματεμπορία
26. Ασέλγεια με ανήλικο έναντι αμοιβής
27. Διακεκριμένες περιπτώσεις κλοπής
28. Υπεξαίρεση
29. Ληστεία
30. Εκβίαση
31. Απάτη
32. Απάτη με υπολογιστή
33. Διευκόλυνση της παρανόμου εισόδου ή εξόδου ή της παρανόμου μεταφοράς υπηκόων τρίτων χωρών. 



Πηγή:  http://www.newsit.gr/default.php?pname=Article&art_id=242267&catid=4

Ristorante Verona

Κοινή ανακοίνωση συμπαράστασης από το ΒΝΡ και το ΝΟΡ

 ''Εκ μέρους του ΒΝΡ και του ΝΟΡ , κομμάτων που αντιπροσωπεύουν τα Εθνικιστικά Κινήματα των χωρών μας, διαμαρτυρόμαστε έντονα για τις διώξεις και συλλήψεις του Αρχηγού, των βουλευτών και των μελών του Ελληνικού κόμματος, Χρυσή Αυγή. 

Εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας προς τους Έλληνες πατριώτες που καταδιώκονται από το σύστημα εξαιτίας της ραγδαίας υποστήριξης που είχαν από τον απλό Ελληνικό λαό. Οι άθλιες πράξεις των αθηναϊκών αρχών που χρησιμοποίησαν πλαστές κατηγορίες στην επίθεσή τους στον Εθνικισμό, είναι ένα καθαρό παράδειγμα των απολυταρχικών συμπεριφορών που χρησιμοποιούν τα φιλελεύθερα καθεστώτα. " 

 Νίκ Γκρίφφιν, Ευρωβουλευτής, 

Πρόεδρος Βρετανικού Εθνικού Κόμματος- ΒΝΡ 

 Μίχαελ Λεβαντόφσκι, 

Διεθνείς Σχέσεις, Κόμμα Εθνικής Αναγεννήσεως Πολωνίας- ΝΟΡ

Πηγή: http://ellinikofos.blogspot.gr/2013/09/blog-post_29.html

Η διαιώνιση των προνομίων μιας μικρής κλίκας, που έχει την έδρα της στην πλατεία Κολωνακίου

 

Μαθητές της μεταπολεμικής Ελλάδας

Αρχές του 1947 η Αγγλική κυβέρνηση έχει ανακοινώσει στις ΗΠΑ πως αδυνατούσε πλέον να συνεχίσει την ενίσχυση της ελληνικής κυβέρνησης στον αγώνα της κατά της κομμουνιστικής επικράτησης στην Ελλάδα. 

Ο Αμερικανός πρόεδρος Χάρρυ Τρούμαν προκειμένου να έχει ιδία άποψη, στέλνει το 1947 τον Paul A. Porter ως επικεφαλής αμερικανικής αποστολής. Μετά από έναν περίπου μήνα, ο Porter στέλνει επιστολή προς το Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ, γράφοντας μεταξύ των άλλων: 

«Εδώ δεν υπάρχει κράτος ! Υπάρχει μόνο μία ιεραρχία πολιτικών, ο ένας χειρότερος από τον άλλον... Μοναδική τους έννοια , η κατάκτηση της εξουσίας. Σε ολόκληρη τη χώρα οι άνθρωποι έχουν παραλύσει από την αβεβαιότητα και τον φόβο, οι επιχειρηματίες δεν επενδύουν, οι καταστηματάρχες δεν αποθηκεύουν προμήθειες. Η δημόσια διοίκηση είναι υπερβολικά εκτεταμένη. Οι χαμηλοί μισθοί προσαυξάνονται βάσει ενός συστήματος επιδομάτων, (μερικοί δημόσιοι υπάλληλοι κερδίζουν μέχρι και τέσσερις φορές περισσότερο από τον βασικό μισθό τους!). Η δημόσια διοίκηση δεν είναι σε θέση να προβεί ούτε στην είσπραξη φόρων, ή την επισκευή δρόμων. Η ελληνική κυβέρνηση δεν έχει άλλη πολιτική εκτός από το να εκλιπαρεί για ξένη βοήθεια απαριθμώντας θορυβωδώς τις θυσίες της Ελλάδος.... Στόχος της είναι να χρησιμοποιήσει την ξένη βοήθεια για τη διαιώνιση των προνομιών μιας μικρής κλίκας, που έχει την έδρα της στην πλατεία Κολωνακίου...».

Πηγή: http://taxalia.blogspot.gr/2013/09/1947.html

Περί της Εθνικοσοσιαλιστικής έννοιας της «καθοδήγησης» [Führung]

Le règne et la gloire (4.4, σελ.124-27) 

G.Agamben

Στο έργο τού Καρλ Σμιτ είναι πολλές φορές εμφανής η εχθρότητα με την οποία αυτός αντιμετωπίζει κάθε απόπειρα διάκρισης τής Βασιλείας από την Κυβέρνηση και, ειδικότερα, η επιφύλαξή του απέναντι στο — άρρηκτα συνδεδεμένο με την εν λόγω διάκριση — δημοκρατικό-φιλελεύθερο δόγμα τής διαίρεσης των εξουσιών. Ήδη από το 1927, στο Συνταγματικό Δίκαιο, ο Σμιτ επικαλείται τη διάκριση αυτή αναφερόμενος στη «βελγικού τύπου κοινοβουλευτική μοναρχία», όπου οι υπουργοί τής κυβέρνησης αναλαμβάνουν τη διαχείριση των κρατικών υποθέσεων, ενώ ο μονάρχης αντιπροσωπεύει ένα είδος «ουδέτερης εξουσίας». Ως μόνο θετικό στοιχείο τού διαχωρισμού τής Βασιλείας από την Κυβέρνηση ο Σμιτ φαίνεται να θεωρεί το γεγονός ότι ανάγεται στη διάκριση μεταξύ auctoritas και potestas [αρχής και εξουσίας]:

Η απάντηση στο ερώτημα που έθεσε ένας μεγάλος θεωρητικός τού δημοσίου δικαίου — ο Μαξ φον Σάιντελ: τι θα απομείνει από τη «βασιλεία», αν αφαιρέσουμε το «κυβερνάν»; — βρίσκεται στη διάκριση μεταξύ auctoritas και potestas και αναδεικνύει τον ιδιαίτερο ρόλο που καλείται να διαδραματίσει η έννοιας τής αρχής κατ’ αντιδιαστολή προς αυτήν τής πολιτικής εξουσίας. (Σμιτ, Συνταγματικό Δίκαιο, σελ.382-83, γαλλ. μετφρ.σελ.435)[1]

Το στοιχείο αυτό διασαφηνίζεται απόλυτα στο δοκίμιο με τίτλο Κράτος, κίνημα, λαός (1933), όπου επιχειρώντας να προσδιορίσει τον χαρακτήρα τού νέου εθνοσοσιαλιστικού Συντάγματος τού Ράιχ ο Σμιτ εξετάζει υπό νέο πρίσμα τη διάκριση μεταξύ Βασιλείας και Κυβέρνησης. Ενώ κατά τη διάρκεια των πιο βίαιων κοινωνικοπολιτικών διενέξεων που σημειώθηκαν στη δημοκρατία τής Βαϊμάρης ο Σμιτ υποστήριξε έντονα τη διεύρυνση των εξουσιών τού προέδρου τού Ράιχ λόγω τής ιδιότητάς του ως «προστάτη τού Συντάγματος», δηλώνει στο εξής ότι «η συνταγματική θέση» τού Προέδρου «είναι τώρα κατά κάποιο τρόπο ισοδύναμη με αυτή τού επικεφαλής ενός απολυταρχικού κράτους, ο οποίος “βασιλεύει, χωρίς όμως να κυβερνά”» (Σμιτ, ΚΚΛ, σελ.10· γαλλ. μετφρ. σελ.22).[2] Σε αντιπαράθεση προς αυτόν τον ανώτατο άρχοντα ο οποίος δεν κυβερνά, συγκεντρώνεται στο εξής στο πρόσωπο τού καγκελάριου Αδόλφου Χίτλερ όχι μόνο μια λειτουργία διακυβέρνησης (Regierung), αλλά και μια νέα μορφή πολιτικής εξουσίας που ο Σμιτ αποκαλεί Führung [καθοδήγηση] και η οποία πρέπει ακριβώς να διακριθεί από την κλασική μορφή διακυβέρνησης. Αυτό είναι το γενικό πλαίσιο εντός τού οποίου ο Σμιτ θα επιχειρήσει μια γενεαλογική διερεύνηση τής «κυβέρνησης των ανθρώπων» που μοιάζει να προαναγγέλλει και να συμπυκνώνει με δυσθεώρητο τρόπο τις ερευνητικές αναζητήσεις τού Φουκό κατά το δεύτερο μισό τής δεκαετίας τού 1970 στο πλαίσιο των παραδόσεών του στο Κολέζ ντε Φρανς. Όπως ο Φουκό, έτσι και ο Σμιτ θεωρεί ότι πρότυπο τής σύγχρονης έννοιας τής κυβέρνησης αποτελεί το ποιμαντικό λειτούργημα τής Καθολικής Εκκλησίας: 

Το ποιμαίνειν [führen] δεν ταυτίζεται με το εντέλλεσθαι […]. Η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία παραμόρφωσε την εικόνα τού ποιμένα και τού ποιμνίου σε δογματική ιδέα τής θεολογίας. (αυτόθι, σελ.57) 

Κατά τον ίδιο τρόπο ο Πλάτωνας, σε ένα περίφημο χωρίο τής Πολιτείας:[3] 

ασχολείται με τις παρομοιώσεις που συνήθως επιστρατεύονται σε σχέση με τους πολιτικούς, οι οποίοι παραβάλλονται, για παράδειγμα, με γιατρούς, βοσκούς ή πλοιάρχους, επισφραγίζοντας τελικά την εικόνα τού πλοιάρχου. Η εικόνα αυτή καθιερώθηκε σε όλες τις γλώσσες που δέχτηκαν την επίδραση τής λατινικής των λαών ρωμανικής και αγγλοσαξονικής προέλευσης μέσω τού όρου gubernator [κυβερνήτη] και συνέβαλε στον σχηματισμό λέξεων που αντιστοιχούν στο «Regierung», όπως gouvernement, governo, government ή το «Gubernium» τής παλιάς μοναρχίας των Αψβούργων. Η ιστορία τού «gubernator» αποτελεί καλό παράδειγμα τού τρόπου με τον οποίο μια μεταφορική σύγκριση μετατρέπεται σε τεχνικό νομικό όρο. (αυτόθι, σελ.57-58)

Πάνω σε αυτό το κυβερνητικό υπόβαθρο ο Σμιτ επιχειρεί να σκιαγραφήσει την «πρωταρχικά γερμανική σημασία» τής εθνοσοσιαλιστικής έννοιας τής «καθοδήγησης» [Führung], που δεν «προέρχεται ούτε από μπαρόκ αλληγορίες και αναπαραστάσεις [υπαινιγμός για τη θεωρία τής κυριαρχίας που αναπτύσσει ο Μπένγιαμιν στις Απαρχές τού Γερμανικού Τραγικού Δράματος], αλλά ούτε και από μια καρτεσιανή γενική ιδέα». Πρόκειται, αντιθέτως, για μια «άμεσα σύγχρονη έννοια με πραγματική υπόσταση» (αυτόθι). Ωστόσο, δεν πρόκειται για μια απλή διάκριση, αφενός μεν διότι δεν υφίσταται μια «πρωταρχικά γερμανική» σημασία τού όρου και αφετέρου διότι τόσο ο όρος Führung όσο και το ρήμα führen, όπως επίσης και το ουσιαστικό Führer (σε αντιδιαστολή προς τον ιταλικό όρο «duce», η χρήση τού οποίου εντοπίστηκε ειδικά στον πολιτικοστρατιωτικό τομέα, όπως, για παράδειγμα, συνέβη στην περίπτωση τού Ενετού «δόγη»), παραπέμπουν σε μια εξαιρετικά ευρεία σημασιολογική σφαίρα που περιλαμβάνει όλες τις περιπτώσεις στις οποίες κάποιος καθοδηγεί και προσανατολίζει την κίνηση ενός ζώντος όντος, ενός οχήματος ή ενός άλλου αντικειμένου (συμπεριλαμβανομένης και τής περίπτωσης τού «κυβερνήτη», δηλ. τού πλοιάρχου ενός σκάφους). Εξάλλου, στην αμέσως προηγηθείσα ανάλυση τής τριπλής άρθρωσης τού νέου εθνοσοσιαλιστικού ουσιαστικού Συντάγματος μεταξύ «Κράτους», «κινήματος» και «λαού», ο Σμιτ είχε ορίσει τον λαό ως «το απολιτικό μέρος [unpolitische Seite], που αναπτύσσεται και ευημερεί υπό τη σκέπη και την προστασία των πολιτικών αποφάσεων» (αυτόθι, σελ.25), πράγμα που οδηγεί στο αδιαμφισβήτητο συμπέρασμα ότι το κόμμα και ο Φύρερ έχουν επιφορτιστεί με μια ποιμαντική και κυβερνητική λειτουργία. Ωστόσο, σύμφωνα με τον Σμιτ, το στοιχείο εκείνο που διακρίνει την έννοια τού Führung από το ποιμαντικό-κυβερνητικό παράδειγμα είναι το εξής: ενώ στη δεύτερη περίπτωση ο «ποιμένας παραμένει απόλυτα υπερβατικός ως προς το ποίμνιό του», στην πρώτη περίπτωση, απεναντίας, ορίζεται βάσει μιας «απόλυτης ομοιότητας “είδους” [Artgleichheit][4] μεταξύ Führer [ηγέτη] και οπαδών» (αυτόθι, σελ.58-9). Εδώ, η έννοια τού Führung παρουσιάζεται με τη μορφή τής εκκοσμίκευσης τού ποιμαντικού παραδείγματος αναιρώντας τον υπερβατικό του χαρακτήρα. Επιθυμώντας να διαχωρίσει την έννοια τού Führung από το κυβερνητικό μοντέλο, ο Σμιτ υποχρεούται εκ των πραγμάτων να περιβάλλει με συνταγματικό χαρακτήρα την έννοια τής φυλής, πράγμα που κατά τον Σμιτ συνιστά τον μόνο δυνατό τρόπο πολιτικοποίησης τού απολιτικού στοιχείου τού λαού: μέσω, δηλαδή, τής αναγωγής τής φυλετικής ταυτότητας [égalité d'origine] σε κριτήριο βάσει τού οποίου μπορεί ανά πάσα στιγμή να διακρίνει κανείς τον ξένο από τον όμοιο και κατ’ αυτόν τον τρόπο να αποφανθεί ως προς την σχέση φίλου-εχθρού. Κατά τρόπο ανάλογο, ως ένα βαθμό, με την ανάλυση που αναπτύσσει ο Φουκό στις διαλέξεις του με τίτλο «Για την υπεράσπιση τής Κοινωνίας», ο φυλετισμός μετατρέπεται έτσι σε μηχανισμό μέσω τού οποίου η κυρίαρχη εξουσία —που, σύμφωνα με τον Φουκό, ταυτίζεται με την εξουσία ζωής και θανάτου, ενώ για τον Σμιτ έγκειται στην απόφαση επί τής εξαίρεσης — θα παρεισφρήσει ξανά στην βιοπολιτική. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, το οικονομικοκυβερνητικό παράδειγμα επαναφομοιώνεται σε μια ακραιφνώς πολιτική σφαίρα, όπου η διάκριση των εξουσιών στερείται πλέον νοήματος και όπου η κυβερνητική πράξη (Regierungakt) δίνει τη θέση της αποκλειστικά στην εξαιρετική δραστηριότητα μέσω τής οποίας «εκδηλώνεται και επιβάλλεται το υπέρτατο Führertum τού Führer».[5]

[1] Carl Schmitt, Verfassungslehre, Berlin, Duncker & Humblot, 1928· γαλλ. μετφρ.: Théorie de la Constitution, O.Beaud, Paris, PUF, συλλ. «Léviathan», 1993. 

[2] Carl Schmitt, Staat, Bewegung, Volk. Die Dreigliederung der politischen Einheit, Hambourg, 1933· γαλλ. μετφρ.: État, mouvement, peuple. L’organisation triadique de l’unité politique, μετφρ., εισαγ. και σχ. A. Pilleul, Paris, Kimé, συλλ. «Philosophie politique», 1997. 

[3] Σημ. Μετφρ. 345 κε. 

[4] Σημ. Μετφρ. εναλλακτικά, φυλετική ισότητα [égalité de races]. 

[5] Σημ. Μετφρ. Το άνω απόσπασμα έχει μεταφραστεί στα αγγλικά εδώ:  http://macaulay.cuny.edu/eportfolios/biogeo/2009/10/19/agamben-on-foucault/

Πηγή: https://waltendegewalt.wordpress.com/

Ristorante Verona