O Χίτλερ για την καταπίεση των Ιρλανδών

Ελληνικοί Υπότιτλοι διαθέσιμοι, κάντε κλικ στις ρυθμίσεις

RV

ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΟΛΛΑΝΤ: Merci pour ce moment!

Με βασιλικές τιμές υποδέχθηκε η Ελλάδα τον Μεσιέ λε Πρεζιντάν, κοιτώντας με λαχτάρα τα χέρια του να δει τα δώρα που της έφερε. Έτσι είναι… Δίπλα στον Μόσκοβο, ο ραγιάς τοποθέτησε τον «Γάλλο φίλο» 

Του μιλήσαμε γαλλικά μη μας περάσει για αγράμματους, τον φιλοξενήσαμε στη σουίτα 400 τετραγωνικών του Γκραν Βρετάνια, μην μας περάσει για βλάχους, του παραθέσαμε αριστοκρατικό δείπνο με 100 άτομα, μη μας περάσει για λαϊκούς, και είναι σίγουρο ότι αρκετοί εκ των συνδαιτυμόνων του, στο τέλος χαιρετώντας τον, του ψιθύρισαν συγκινημένοι «Merci pour ce moment».

Και αυτός μας μίλησε. Μας είπε για τις σχέσεις των δύο χωρών και όοοοσα τις συνδέουν,  για τη στήριξη που παρείχε η Γαλλία στη δημοκρατία του Βενιζέλου, για τη χούντα των συνταγματαρχών, για τον Καραμανλή και τον Ζισκάρ Ντ’ Εσταίν, για αριστερούς "διανοούμενους" που βρήκαν καταφύγιο στη Γαλλία, όπως ο Κορνήλιος Καστοριάδης...

Ας μην επεκταθούμε, στο πόσο ατυχής ήταν η αναφορά στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, ούτε στον ρόλο του Καραμανλή και του Ντ’ Εσταίν στην εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο, κι ας μην εκπλαγούμε για αυτά που επέλεξε να πει και γι’ αυτά που δεν είπε. Για τον Ολλάντ η Ελλάδα είναι ο Καραμανλής και ο Καστοριάδης, όπως και η Γαλλία είναι ο ντε Γκωλλ και ο Ζισκάρ ντ Εσταίν. Γιατί ο Ολλάντ εκφράζει την ηττημένη και παρηκμασμένη Γαλλία, αυτή που γεννήθηκε μετά το 1945. Γι’ αυτό, όταν μίλησε για τις «σχέσεις των δύο χωρών», δεν μας μίλησε για το Αίμα που μας συνδέει, για την κοινή απώτατη καταγωγή μας. 

Όσο για τις τρελές ελπίδες των ραγιάδων,  αν είναι αλήθεια αυτά που του καταμαρτύρησε η πρώην του στο βιβλίο της «Merci pour ce moment» («Ευχαριστώ γι’ αυτή τη στιγμή»), τότε οι ελπίδες θα αποδειχθούν φρούδες: σύμφωνα με το βιβλίο, ο Πρόεδρος αντιπαθεί τους φτωχούς και τους αποκαλεί «ξεδοντιάρηδες»… 

Ας μην τρέφουν ελπίδες, λοιπόν, οι "ξεδοντιάρηδες" Έλληνες. Οι επιχειρηματίες που ήρθαν και θα έρθουν, δεν έχουν δώρα, ούτε έχουν σχέση με το γαλλικό και ελληνικό έθνος, αλλά είναι πολύ συγκεκριμένων συμφερόντων και η πραγματική τους έδρα βρίσκεται στους υπονόμους του Παρισιού.

Αλλά υπάρχει και η άλλη Γαλλία, αυτή του πολέμου και του πνεύματος, του φωτός και της χαράς, του αντισημιτισμού και της Ευρώπης, αυτή που λάμπει σαν ήλιος και αν νιώσεις το φωτεινό της άγγιγμα, δεν την ξεχνάς ποτέ. 

Η άλλη Γαλλία, που δεν χαρίζει και δεν κερδίζει παράσημα σε δείπνα, αλλά στο πεδίον της τιμής, είτε αυτό είναι του πολέμου είτε του πολιτισμού, η Γαλλία του Μπραζιγιάκ, του Σελίν, του Ντριε λα Ροσέλ και της ηρωικής μεραρχίας SS Καρλομάγνος. Η δική μας Γαλλία! 

Ristorante Verona

Το προτεκτοράτο

Ο Βρετανός πρεσβευτής στην Αθήνα υπέδειξε «επανειλημμένα» στο διευθυντή του Πολιτικού Γραφείου του βασιλιά Γεωργίου την εγκαθίδρυση μιας δικτατορίας.

Μιας δικτατορίας που στο βάθος θα εξασφάλιζε το φιλοβρετανικό προσανατολισμό της Ελλάδας μ' έναν φιλοφασιστικό μανδύα «ουδετερότητας», που θα μπορούσε πιθανόν να καθυστερήσει την κατάληψη αυτού του αγγλικού προγεφυρώματος στα Βαλκάνια, από την Ιταλία ή τη Γερμανία.

Ο Γεώργιος Β' και ο Ιωάννης Μεταξάς, λόγω του συντηρητικού παρελθόντος τους, έμοιαζαν ιδανικό δίδυμο για την εκπλήρωση ενός φαινομενικά «ουδέτερου» προγεφυρώματος στα Βαλκάνια.

Περίπου τρία χρόνια μετά την επιβολή της δικτατορίας της 4ης Αυγούστου 1936, ο Βρετανός πρεσβευτής στην Αθήνα, σερ Σίντνεϊ Ουότερλοου, ενημέρωσε την κυβέρνησή του ότι οι Γερμανοί θεωρούσαν τον Γεώργιο ως «τον πληρωμένο υπηρέτη των Βρετανών», αν και οι Έλληνες πολιτικοί προσπαθούσαν να διαδώσουν ότι «ο βασιλέας και ο στρατηγός Μεταξάς ήταν γερμανόφιλοι κατά βάθος».

Ο Ουότερλοου αντίθετα τόνισε ότι δεν μπορούσε να υπάρξει «μεγαλύτερη σύνδεση του βασιλέα μ' εμάς» και όσον αφορά τον Μεταξά οι Βρετανοί «ήταν αδύνατον να αμφιβάλλουν για την ειλικρίνεια της σταθερά εκφρασμένης του πεποίθησης ότι η ασφάλεια της Ελλάδας ήταν αμετάκλητα συνδεδεμένη (...) με την επιβίωση της βρετανικής κυριαρχίας στη Μεσόγειο».

Το Φόρεϊν Οφις

Στις αρχές του 1940 ο νέος Βρετανός πρεσβευτής στην Αθήνα Μάικλ Πάλερετ έθεσε μερικά ερωτήματα στην κυβέρνησή του σχετικά με το μέλλον του ελληνικού καθεστώτος.

Στις 20 Φεβρουαρίου το Φόρεϊν Οφις απάντησε στο Βρετανό πρεσβευτή στην Αθήνα:

«Αγαπητέ Μάικλ...

Μπορούμε ν' αλλάξουμε την κυβέρνηση Μεταξά; Η απάντηση είναι όχι... Η άλλη ερώτηση είναι: "Θέλουμε ν' αλλάξουμε την κυβέρνηση;". Πάλι η απάντηση είναι όχι. Παρά την όποια αντιπάθεια του ελληνικού λαού, γνωρίζουμε ότι καμία άλλη κυβέρνηση δεν θα μας εξυπηρετούσε τόσο... Για να καταλήξουμε λοιπόν, είμαστε παντρεμένοι με τον Μεταξά και έτσι θα παραμείνουμε μέχρι ο θάνατος ή οι Έλληνες να μας χωρίσουν».[1]

πηγή

Ο «Γιαννάκης», όπως τον έλεγε η πριγκίπισσα Σοφία,  σημειώνει στο ημερολόγιό του στις 18 Νοεμβρίου 1940 για την αγγλική κυβέρνηση:

«Θέλουν να προκαλέσουν πόλεμον Γερμανίας; Εάν το θέλουν το κάνω, αλλά και αυτοί υπεύθυνοι -και αφού δεν μπορούν να μας δώσουν αεροπορίαν κατά των Ιταλών, τι θα γίνη όταν προστεθούν και Γερμανοί; (Θα έχω άραγε πάλιν γερμανοφιλίες;)...».[2]

1 πηγή

2 πηγή

Ristorante Verona

Gudrun Himmler (Γκούντρουν Χίμλερ)

Η Gudrun Margarete Elfriede Emma Anna Burwitz κόρη της Μάργκαρετ και του Χάινριχ Χίμλερ γεννήθηκε στις 8 Αυγούστου 1929. Ο Χάινριχ Χίμλερ της είχε μεγάλη αδυναμία. Τα ταξίδια από το Βερολίνο στο Μόναχο, όπου έμενε με τη μητέρα της, ήταν πάρα πολύ συχνά, αφού η ανάγκη του για να περνάει χρόνο μαζί της ήταν έντονη. 

Η μικρή Gudrun με τον Αδόλφο Χίτλερ

Τη φώναζε «Püppi» και την έπαιρνε μαζί του στις περισσότερες εκδηλώσεις. 

Αλλά και η μικρή Gudrun λάτρευε τον πατέρα της. Στα 14 της χρόνια έκοβε τις φωτογραφίες του από τις εφημερίδες και τις έκανε ένα μεγάλο λεύκωμα. 

Όταν συνελήφθησαν με τη μητέρα της και φυλακίστηκαν, ορκίστηκε πίστη σε εκείνον και δεν έκλαψε ποτέ, αντίθετα έκανε απεργία πείνας. Έχασε βάρος, αρρώστησε και σταμάτησε να αναπτύσσεται. Όταν πληροφορήθηκε για την αυτοκτονία του Χίμλερ έπαθε νευρικό κλονισμό. Είχε ασταμάτητα ρίγη και παραληρούσε, στο κρεβάτι του κελιού της. Φώναζε ότι τον πατέρα της δολοφόνησαν οι Βρετανοί. Η ίδια και η μητέρα της φυλακίστηκαν από τις βρετανικές δυνάμεις κατοχής για τέσσερα χρόνια. 

Η μητέρα της Gudrun και σύζυγος του Heinrich Himmler, Margarete Himmler

Ύστερα από ασταμάτητες ανακρίσεις στις δίκες της Νυρεμβέργης δεν λύγισε ούτε για μια στιγμή. Αυτά ήταν τα πιο δύσκολα χρόνια της ζωής της. 

Margarete και Gudrun Himmler 

κατά την διάρκεια της φυλάκισής τους

Όταν τελείωσαν οι δίκες, μάνα και κόρη αποφυλακίστηκαν και αναγκάστηκαν να ζήσουν σε ένα προτεσταντικό γηροκομείο στο Μπέθελ, με ψευδώνυμο που τους είχαν επιβάλει. Δεν είχαν καθόλου χρήματα ή τιμαλφή. Η Γκούντρουν, όμως, δεν χρησιμοποίησε ποτέ ψευδώνυμο, δεν αρνήθηκε ποτέ το όνομα του πατέρα της. Παραμένει πιστή στον Εθνικοσοσιαλισμό και έχει υπερασπιστεί επανειλημμένα τις ενέργειες του πατέρα της. Το 1951 έγινε μέλος της Stille Hilfe (Σιωπηλή Βοήθεια), μια οργάνωση που παρέχει υποστήριξη σε πρώην μέλη των SS. Σε μια συνέντευξή της το 1999, δήλωσε ότι ήθελε να αναζητήσει στοιχεία για το έργο του πατέρα της και να συγκρίνει τις αναμνήσεις που είχε εκείνη ως παιδί. Τελικός της στόχος ήταν να γράψει ένα βιβλίο με τίτλο «Απλά, Χάινριχ Χίμλερ…» και να αποκαταστήσει το όνομα του πατέρα της. 

Η Γκούντρουν Χίμλερ παντρεύτηκε τον δημοσιογράφο και συγγραφέα Wulf Dieter Burwitz και έχει δύο παιδιά. Συλλέγει χρήματα για Εθνικοσοσιαλιστικές οργανώσεις και την έχουν χαρακτηρίσει «Πριγκίπισσα των Ναζί». Θεωρείται η «νονά» Εθνικοσοσιαλιστικών Οργανώσεων Γυναικών με την πρόθεση να διεισδύσει ακόμα και σε νηπιαγωγεία για να υποδείξει τον σωστό τρόπο και τα πιστεύω που πρέπει να έχει ένα παιδί από μικρή ηλικία. Έχει αφιερώσει τη ζωή της στον Εθνικοσοσιαλισμό για τον οποίο αγωνίζεται ακόμη και σήμερα.

 Πιστή μέχρι το τέλος

Ristorante Verona

Άτιτλο ποίημα νο.6 του Dr Joseph Goebbels από την νουβέλα του «Michael»

Γονάτισα μπροστά σου
Και ζήτησα
Την ψυχή σου.
Μου την έδωσες.
Την κλείνω μέσα
Στα δυο μου χέρια,
Και θέλω να την φυλάξω σαν θησαυρό
Μην τυχών και σπάσει.
Τόσο κομψή και ντελικάτη,
Σαν Νοτιάς
Που τραγουδά απαλά
Κάποιο καλοκαιρινό δειλινό,
Πάνω στο ζεστό σου μέτωπο.

πηγή: skoteinosierofantis.blogspot.gr

RV

ΝΕΑ ΕΚΔΟΣΗ από τη Θούλη: Γκαίμπελς, Ολοκληρωτικός Πόλεμος

Totaler Krieg 

    Στις 18 Φεβρουαρίου 1943, λίγες ημέρες μετά την τραγική για τη Γερμανία κατάληξη της μάχης του Στάλινγκραντ, ο Γκαίμπελς εκφωνεί στο κατάμεστο Σπορτπαλάστ του Βερολίνου ένα συγκλονιστικό λόγο με θέμα τον ολοκληρωτικό πόλεμο. Πρόκειται για τον πιο διάσημο λόγο του, ο οποίος, επίσης, θεωρείται ο καλύτερός του.

    Ο Γκαίμπελς καλεί τον γερμανικό λαό να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και να αφοσιωθεί στον σκοπό της νίκης, συμμετέχοντας σε έναν ολοκληρωτικό πόλεμο. Του επισημαίνει την κρισιμότητα της κατάστασης και την ευθύνη του. «Δύο χιλιάδες χρόνια δυτικού πολιτισμού κινδυνεύουν… Ο γερμανικός λαός και οι σύμμαχοί του εκπληρώνουν μία ευρωπαϊκή αποστολή». Παρουσιάζει σε αδρές γραμμές το πρόγραμμα της κυβέρνησης για την επίτευξη και επιτυχία του ολοκληρωτικού πολέμου, ένα πρόγραμμα που, τηρουμένων των αναλογιών, θα μπορούσε να εφαρμοστεί, ακόμη και σήμερα, για την αντιμετώπιση εθνικών κρίσεων. Τα λόγια του συνεπαίρνουν το πλήθος. Απευθύνει ερωτήματα στο κοινό και λαμβάνει ενθουσιώδεις απαντήσεις. 

    Πρόκειται για ένα πολύ σημαντικό ιστορικό ντοκουμέντο, (έχει μεταφραστεί ο λόγος που πράγματι εκφωνήθηκε από τον Γκαίμπελς, όπως προκύπτει από το σχετικό φιλμ), απαραίτητο για όποιον ερευνά την ιστορία του Β΄Ππ από τις πηγές, που εκδίδεται για πρώτη φορά στην ελληνική γλώσσα, χωρίς περικοπές. 

Απόσπασμα από το βιβλίο:

«…Η εξέγερση των στεπών που προετοιμάζεται μπροστά στο μέτωπό μας, και η επέλαση της Ανατολής που ξεσπά στις γραμμές μας καθημερινά και με αυξανόμενη δύναμη, δεν είναι τίποτε άλλο παρά απόπειρα επανάληψης της ιστορικής καταστροφής που τόσο συχνά στο παρελθόν απείλησε με εξαφάνιση την ήπειρό μας.

[…]    Πρόκειται για μία άμεση, μεγάλη απειλή, όχι μόνο για εμάς αλλά και για την ύπαρξη κάθε ευρωπαϊκής δύναμης.

[…] Πίσω από τις επελαύνουσες σοβιετικές μεραρχίες, βλέπουμε τους εβραίους που διατάζουν την εκκαθάρισή μας, και πιο πέρα την ολοένα αυξανόμενη τρομοκρατία, το φάσμα τής λιμοκτονίας εκατομμυρίων και την απόλυτη αναρχία στην Ευρώπη. 

[…] Σε κάθε περίπτωση, η Γερμανία δεν έχει καμία πρόθεση να υποκύψει σε αυτή την εβραϊκή απειλή.

[…] Με τόσες υπεράνθρωπες θυσίες που οι στρατιώτες μας κάνουν στο μέτωπο καθημερινά, έχουν το στοιχειώδες δικαίωμα να αναμένουν ότι ουδείς στην πατρίδα διεκδικεί το δικαίωμα να αγνοήσει τον πόλεμο και τις δικές του υποχρεώσεις.

Στον αγώνα των ανδρών, η Γερμανίδα πρέπει αυθόρμητα να επιδείξει την αλληλεγγύη της.

[…] Για κάθε γνήσιο Εθνικοσοσιαλιστή, οι μέρες που διανύουμε έχουν μια καταπληκτική ομοιότητα με τα χρόνια του Αγώνα. Τότε και πάντα ενεργούσαμε με τον ίδιο τρόπο. Είμαστε πάντοτε στο πλευρό του λαού κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες, και γι’ αυτόν τον λόγο ο λαός σε όλη μας τη διαδρομή μάς ακολούθησε. Πάντα κουβαλούσαμε το φορτίο μας μαζί με τον λαό, και έτσι δεν μας φαινόταν βαρύ αλλά ελαφρύ. Ο λαός θέλει να τον οδηγήσουν. Ποτέ στην ιστορία ο λαός δεν εγκατέλειψε μια θαρραλέα και αποφασισμένη ηγεσία σε μια κρίσιμη ώρα για το έθνος…»

Το βιβλίο ''Ολοκληρωτικός Πόλεμος'' μπορείτε να το βρείτε εδώ 

Γκαίμπελς, Η προπαγάνδα του Γ' Ράιχ

RV

Wewelsburg Himmlers Castles

RV

Ο Άλφρεντ Ρόζενμπεργκ για την μαρξιστική επανάσταση του 1918

O μαρξισμός προσποιείτο ότι πολεμούσε το τοκογλυφικό διεθνές κεφάλαιο και, όμως, από τη σύστασή του εργαζόταν χέρι χέρι με τις διεθνείς μεγάλες τράπεζες και τα χρηματιστήρια. Μέχρι τη σημερινή μέρα. Η 9η Νοεμβρίου 1918 ήταν η χρηματιστηριακή επανάσταση, η οποία πραγματοποιήθηκε με αντικαπιταλιστές, ληστευμένους, ξεσηκωμένους εργάτες με σκοπό, που από καιρό επεδίωκαν, να παραδώσουν την εθνική βιομηχανία και γεωργία της Γερμανίας ─που δεν βρίσκονταν ακόμα εντελώς στην ιδιοκτησία των παγκόσμιων τραπεζών─ στο υπερκρατικό δανειακό κεφάλαιο. 

Αυτό ήταν το νόημα του αγώνα που διεξήγε ο "αντικαπιταλιστικός" μαρξισμός σε συμμαχία με την πλουτοκρατική δημοκρατία εναντίον των  ─δεμένων με τη γη─ οικονομικών δυνάμεων της Γερμανίας. Αυτός, όμως, ήταν επίσης ο λόγος που η σοσιαλδημοκρατία, από το 1880, ψήφιζε εναντίον όλων των νόμων που ήταν κατά της τοκογλυφίας, ή που αφορούσαν τη φορολόγηση των χρηματιστηρίων, τους φόρους πολυτελείας κ.ο.κ. Δεν επιθυμούσε κανείς την ευημερία του λαού, αλλά καλλιεργείτο σκόπιμα και μεθοδικά η αδικία, προκειμένου, με τη βοήθεια της δυσαρέσκειας που προκαλούσαν οι ίδιοι, να οργανωθούν τα στρατεύματα της επανάστασης. 

Αυτή ήταν η μεγαλύτερη απάτη του 19ου αιώνα, όπως αυτή θριάμβευσε στην Μόσχα τον Νοέμβριο του 1917 και στο Βερολίνο τον Νοέμβριο του 1918: η αντικαπιταλιστική παγκόσμια επανάσταση που καθοδηγείτο από τους υπηρέτες του διεθνούς κεφαλαίου. Ο μαρξισμός δεν ήταν σοσιαλισμός=πνεύμα ενότητας. Ο μαρξισμός δεν ήταν η κήρυξη πολέμου στον υλισμό της εποχής, αλλά η κορύφωση της σκέψης της πλεονεξίας. 

Ο μαρξισμός δεν ήταν καθόλου οικονομικός αγώνας, αλλά ένας κηρυγμένος πολιτισμικός πόλεμος και πόλεμος εξουσίας εναντίον των λαών της Ευρώπης. Ο μαρξισμός διαστρέβλωσε την σοσιαλιστική θεμελιώδη αρχή, εισάγοντας σε αυτήν τις ιδέες του διεθνισμού, της πάλης των τάξεων και του πασιφισμού που δεν είχαν καμία σχέση με αυτήν.

Άλφρεντ Ρόζενμπεργκ

Από το βιβλίο του: Το πρόγραμμα του κόμματος- H ουσία, οι βασικές αρχές και οι στόχοι του NSDAP

πηγή: The Stormtrooper

Ristorante Verona

Από την Ουκρανία με αγάπη: Θα κάνουμε ό,τι μπορούμε για να μην ξαναέρθουν

Ο Αρτεμ Σκοροπάντσκι ανακοίνωσε ότι τα μέλη του Δεξιού Τομέα απέκλεισαν εν γνώσει τους το ξενοδοχείο στην Οδησσό όπου είχαν καταλύσει οι δύο πρώην υπουργοί και δημοσιογράφοι, για να τους εμποδίσουν να παρευρεθούν σε μια συνάντηση με οργανώσεις μειονοτήτων.

«Ήταν μια ομάδα Ελλήνων της άκρας αριστεράς που ήθελαν να πραγματοποιήσουν μια συνάντηση. Αποκλείσαμε την έξοδο του ξενοδοχείου για να τους εμποδίσουμε να πάνε σε αυτή την εκδήλωση και θα το ξανακάνουμε από όπου και αν έρθουν», δήλωσε ο Σκοροπάντσκι, προσθέτοντας πως δεν έχει πληροφορίες για το που βρίσκονται τα μέλη της ελληνικής αντιπροσωπείας, αλλά πρόσθεσε πως «σίγουρα έχασαν την συνάντηση».

RV

Ουκρανοί του Δεξιού Τομέα προπηλάκισαν τους μπολσεβίκους Βαλαβάνη και Ήσυχο στην Οδησσό

''ΦΥΓΕΤΕ από εδώ είστε ΕΧΘΡΟΙ της Ουκρανίας''

Αντιμέτωποι με μέλη του Δεξιού Τομέα βρέθηκαν, σήμερα,… οι μπολσεβίκοι, πρώην υπουργοί Νάντια Βαλαβάνη και Κώστας Ήσυχος, που επισκέπτονται την Οδησσό για ''επαφές'' με τις κοινότητες της ομογένειας.

Μιλώντας σε Πρακτορείο Ειδήσεων, η Βαλαβάνη είπε ότι μέλη της ουκρανικής οργάνωσης τους ακολουθούσαν συνεχώς, ζητώντας τους “εξηγήσεις” για ποιο λόγο βρίσκονται στην Οδησσό.

Τα μέλη της μπολσεβικικής αντιπροσωπείας, στην οποία μετέχουν ο πρώην βουλευτής Βασίλης Χατζηλάμπρου και ο δημοσιογράφος Άρης Χατζηστεφάνου, αναγκάστηκαν να καταφύγουν σε ένα εστιατόριο για να ξεφύγουν και ζήτησαν τη βοήθεια του προξενείου και της ουκρανικής αστυνομίας.

“Οι ακροδεξιοί μάς έλεγαν ότι είμαστε εχθροί της Ουκρανίας” τόνισε η Βαλαβάνη σε δήλωσή της, προσθέτοντας ότι είναι η πρώτη φορά που ξένη αντιπροσωπεία ουσιαστικά προπηλακίζεται στην Οδησσό.

Λόγω των συνεχών παρενοχλήσεων, μάλιστα, δεν έγινε δυνατή η συνάντηση που είχαν σήμερα οι πρώην υπουργοί με μέλη της ομογένειας...

Οι μπολσεβίκοι πρώην υπουργοί θα επιστρέψουν αύριο στην Ελλάδα. Στο μεταξύ, ο μπολσεβίκος πρόεδρος της Λαϊκής Ενότητας, Λαφαζάνης, επικοινώνησε νωρίτερα με έναν άλλο μπολσεβίκο, τον υφυπουργό Εξωτερικών Αμμανατίδη, ζητώντας την παρέμβασή του. 

Ο Λαφαζάνης με τον αρχιεγκληματία, κατσαπλιά Φλωράκη

Αναλυτικά η ανακοίνωση που εξέδωσε η ΛΑΕ έχει ως εξής: 


''Ο Πρόεδρος της Λαϊκής Ενότητας, Παναγιώτης Λαφαζάνης, μόλις πληροφορήθηκε τις απαράδεκτες ενέργειες παρακρατικών ναζιστικών Ουκρανικών ομάδων σε βάρος της ελληνικής αντιπροσωπείας, που επισκέπτεται την Οδησσό και αποτελείται από τους Κ. Ήσυχο, Ν. Βαλαβάνη, Β. Χατζηλάμπρου και Α. Χατζηστεφάνου, επικοινώνησε με τον Γιάννη Αμμανατίδη, υφυπουργό Εξωτερικών, για τον Απόδημο Ελληνισμό και ζήτησε την θετική παρέμβαση του στην ουκρανική πλευρά.''

Σε κύκλο, ο μπολσεβίκος δημοσιογράφος Άρης Χατζηστεφάνου

Στο παρακάτω βίντεο που αναρτήθηκε στο κανάλι του επίσης μπολσεβίκου δημοσιογράφου Άρη Χατζηστεφάνου στο Youtube, ομάδα του Δεξιού Τομέα έχει αποκλείσει τα μέλη της μπολσεβικικής αποστολής.

Glory to Ukraine

Слава Україні

Ristorante Verona

Η Σβάστικα και η Γαλανόλευκη

«Ελέχθη όταν η γερμανική σημαία με τον αγκυλωτόν σταυρόν εκυμάτισε παραπλεύρως της ελληνικής υπέρ την Ακρόπολιν, ότι συναντήθησαν διά των ενδόξων συμβόλων των, ο Εθνικοσοσιαλισμός με τον αρχαίον ελληνικόν πολιτισμόν εις την παλαίφατον κοιτίδα του τελευταίου τούτου. Τίποτε δεν είναι περισότερον αληθές από αυτό. Τόσον το αρχαίον ελληνικόν πνεύμα, όσον και το σημερινόν Εθνικοσοσιαλιστικόν το εκπηγάσαν από τα σπλάχνα του μεγάλου γερμανικού Έθνους διά να αναμορφώση την Ευρώπην και την ανθρωπότητα όλην έχουν μίαν κοινήν φωτεινή και αείζωον βάσιν, εις την οποίαν συναντώνται: Την θεοποίησιν της εργασίας. Και έχουν ένα κοινόν εξωτερικόν γνώρισμα: Την θαυμαστήν άνθησιν του καλού και του ωραίου μ’ εκπληκτικήν γοργότητα, ένα υπέροχον φωτοβόλημα, ένα αστροποβόλημα που δεν επερίμενε πού διά να γεννηθή και να καταυγάση τα πάντα» 

(31/5/1941), εφημερίδα «ΝΕΑ ΕΥΡΩΠΗ»

Ristorante Verona

Η νέα Ρωσία του Πούτιν

Ξεκινά την λειτουργία του στη Μόσχα το μεγαλύτερο τζαμί της Ευρώπης...

Στη ρωσική πρωτεύουσα υπάρχουν τέσσερα μουσουλμανικά τεμένη και στη Μόσχα ζουν περίπου 2 εκατομμύρια μουσουλμάνοι. Το μεγαλύτερο τζαμί στην Ευρώπη άνοιξε με επίσημη τελετή στη Μόσχα ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν, παρουσία του Τούρκου προέδρου, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.

Το τζαμί στη Μόσχα έχει έκταση 16 χιλιάδων τετραγωνικών μέτρων, βρίσκεται κοντά στο κέντρο της ρωσικής πρωτεύουσας και μπορεί να φιλοξενήσει 10.000 πιστούς.

«Τα εγκαίνια είναι ένα μεγάλο γεγονός για τους μουσουλμάνους στη Ρωσία. Ένα από παλαιότερα μουσουλμανικά τεμένη στη Μόσχα ανοικοδομήθηκε στη θέση αυτή», δήλωσε ο Πούτιν.

Ο ίδιος επεσήμανε ότι η Ρωσία είναι μια χώρα «στην οποία υπάρχουν διαφορετικές θρησκείες και όσο για το Ισλάμ είναι μία από τις παραδοσιακές θρησκείες στη χώρα».

Πρόσθεσε ότι το τζαμί θα αποτελέσει πηγή διάδοσης ανθρωπιστικών ιδεών και των πραγματικών αξιών του Ισλάμ... 

RV

Γουατεμάλα: Εβραίοι «υπό εξορία»

RV

Ίων Δραγούμης, ο μπολσεβίκος

Δραγούμης

Του Σωτήρη Αντωνακόπουλου 

1917: Με τις ευλογίες των Σοφών της Σιών ο πρώτος μεγάλος πόλεμος βρίσκεται σε εξέλιξη, με τη φυλή μας να σφαγιάζεται στα χαρακώματα του Βερντέν και του Σομμ. Την ίδια εποχή, ο Ελληνικός στρατός δίνει μάχες στη Μακεδονία. Ο Ίων Δραγούμης είναι εξόριστος στο Αιάκειο της Κορσικής, από το βενιζελικό καθεστώς. 

Η φωτιά καίει την Ευρώπη από άκρη σ' άκρη, αλλά τον ''πατέρα του ελληνικού Εθνικισμού'' τον καίει μια άλλη φωτιά, η ανάμνηση της Πηνελόπης Δέλτα, γι' αυτό από την αρχή της εξορίας του θα ξεκινήσει να γράφει ένα ερωτικό μυθιστόρημα με σαφείς υπαινιγμούς στη σχέση τους (1). 

Ο Δραγούμης στο Αιάκειο 

Στο υπερπολυτελές ξενοδοχείο ''Κοντινεντάλ'', στο Αιάκειο, η υπόλοιπη παρέα βασιλοφρόνων απαρτίζεται από τον Μεταξά, τον Γούναρη, τον Πεσματζόγλου, τον στρατηγό Δούσμανη και άλλες πολιτικές φυσιογνωμίες της βασιλικής παράταξης. 

Οι Έλληνες εξόριστοι της Κορσικής στο ξενοδοχείο που έμεναν στο Αιάκειο (1917).

Ένα συνηθισμένο απόγευμα στο σαλόνι του ''Κοντινεντάλ'' ο Δραγούμης θα ανάψει τη συζήτηση ανάμεσα στην παρέα, καθώς οι εξελίξεις στη Ρωσία με τον Κερένσκυ να ανοίγει τον δρόμο στην επανάσταση θα κάνει τον Δραγούμη να λάβει το μέρος των επαναστατών (2) και τον Δούσμανη να εξοργίζεται και να φωνάζει χαρακτηριστικά: 

''Δεν είναι δυνατόν, Ίων, να υπερασπίζεσαι τους μπολσεβίκους''. 

Ο  Ίων Δραγούμης έχει διαλέξει όμως τον δρόμο του και θα σημειώσει λίγο αργότερα στο ημερολόγιό του (3): 

''Νιώθω την ανάγκη να συνασπισθούν οι εργάτες κι οι εργάτισσες για να πετύχουν μεγαλύτερα μεροδούλια και λιγότερες ώρες δουλειάς. Άλλοτε η αντιπάθειά μου για τον σοσιαλισμό μ' έκανε να κλείνω τα μάτια στη δυστυχία των ανθρώπων. Μα τώρα ξέρω καλύτερα τον κόσμο''. 

Πλέον ο Δραγούμης θα πιστεύει ότι ξέρει καλύτερα τον κόσμο και θα μπορεί να ευαγγελίζεται τους σοσιαλιστικούς παραδείσους.

1918: Στο Αιάκειο, ένα χρόνο μετά, ο Δραγούμης θα ολοκληρώσει το ερωτικό του μυθιστόρημα (4). Η νίκη των μπολσεβίκων έχει επίσης ολοκληρωθεί και ο Ίων εκστασιασμένος θα σημειώσει στο ημερολόγιό του (5): 

''Οι Ρώσοι -όπως το περίμενα- πάνε να δημιουργήσουν κάτι πρωτότυπο, τη σοσιαλιστική δημοκρατία. Βέβαια η ιδέα δεν πρωτοήρθε σ' αυτούς. Την πήραν απ' τον Μαρξ. Μα αυτοί πρώτοι την εφαρμόζουν κι όλο γυρεύουν κάτι καινούργιο και φτιάχνουν. Είναι έτοιμοι για κάθε πρωτοτυπία''. 

Κι έπειτα από αυτήν την ανάλυση, ο Δραγούμης θα αποφασίσει να μάθει ρωσικά (!) όπως θα ανακοινώσει στον Μεταξά (6), στο σαλόνι του ''Κοντινεντάλ'' δηλώνοντας για την απόφασή του: 

''Γενικά δεν με ενδιαφέρει το χθες. Μ' ενδιαφέρει το αύριο''. 

Το αύριο του Ίωνα Δραγούμη είναι ο κομμουνισμός.

1919: Ο πόλεμος στην Ευρώπη μπορεί να έχει τελειώσει, αλλά στην Ουκρανία συνεχίζεται  η προσπάθεια να νικηθεί η Σοβιετική Ρωσία από τις ευρωπαϊκές δυνάμεις. Η Ελλάδα συμμετέχει με τρεις μεραρχίες στην Οδησσό. Την ίδια ώρα ο Δραγούμης -αυτή τη φορά εξόριστος στη Σκόπελο- στις 14 Μαρτίου γράφει στο ημερολόγιό του (7): 

''Διαβάζω με πάθος την Ουμανιτέ (8). Γιατί τούτο το ενδιαφέρον; Επειδή ξεσκεπάζει όλα τα ψέματα των ιμπεριαλιστών του καπιταλισμού''. 

Και πιο κάτω, γράφει για τον κομμουνισμό: 

''Αναποδογυρίζει τα καθεστώτα και τις παραδεγμένες αντιλήψεις που τις βαρέθηκα - ίσως γιατί τις είχα κι εγώ και γιατί τώρα με βλάπτουν κι εμένα. Και μόνο η ανατροπή αυτή μ' αρέσει. Αδιάφορα αν και το νέο καθεστώς που θέλει να εγκαταστήσει έχει κι αυτό το ψέμα μέσα του. Μ' αρέσει γιατί αναποδογυρίζει ένα ψέμα''.

Μεγάλο ενδιαφέρον έχει ακόμα  ο ιδεολογικός απολογισμός του ''μεγάλου ιδεολόγου των Ελλήνων εθνικιστών'' στις 6 Απριλίου 1919 στο ημερολόγιό του (9): 

''Μια περίοδο της ζωής μου εθνικιστική (από τα 1902 ως και τα 1914 απάνω κάτω). Έπειτα έβαλα μια petition de principe στον νασιοναλισμό, μολονότι ενεργούσα σύμφωνά του. Τώρα μπαίνω σε μια σοσιαλιστική και ανθρωπιστική περίοδο.Αρχίζω να λαβαίνω συνείδηση του αναρχισμού μου (1917-1919) και προχωρώ. Και σ' αυτό πρέπει να βάλω une petition de principe. Στην πρώτη περίοδο επίδραση του Nietsche και Barres. Στη δεύτερη Τολστόι, Rousseau(10), Κροπότκιν (11), Gide (12). Στην πρώτη περίοδο Μακεδονική ενέργεια. Στη δεύτερη, Ρωσική επανάσταση και κοινωνική επανάσταση παντού. Στη μακεδονική ενέργεια έλαβα μέρος, στην κοινωνική επανάσταση όχι ακόμα. Ο Barres στον νασιοναλισμό που έπλασε δεν έκαμε άλλο παρά να δώσει συνείδηση σ' ένα αίσθημα βαθιά ριζωμένο στην ανθρώπινη ψυχή, στον πατριωτισμό. Ο Κροπότκιν και Μπακούνιν (13) δεν κάνουν άλλο παρά  να δίνουν συνείδηση (τη συνείδηση που αυτοί οι ίδιοι έλαβαν) ενός άλλου βαθιού αισθήματος, της αλληλοβοήθειας μεταξύ στους ανθρώπους (...)".

Μπακούνιν και Κροπότκιν

Είναι γεγονός ότι και τα σύγχρονα ιδεολογικά παιδιά του Ίωνα Δραγούμη δεν απέχουν καθόλου σε σύγχυση από τον ίδιο. Αρχηγός των Ελλήνων εθνικιστών στην Ελλάδα υμνεί τον Τσε Γκεβάρα σε τηλεοπτικά πάνελ, ενώ άλλοι γράφουν επικά άρθρα για τον επαναστάτη Τσε. Άλλοι θαυμάζουν τον Άρη Βελουχιώτη, ενώ άλλοι εγκωμιάζουν τον Κορνήλιο Καστοριάδη στα βιβλία τους. Άλλοι ψυχικά διαταραγμένοι "γιαλαντζί" εθνικοσοσιαλιστές έχουν πρότυπο έναν "εθνικο-αναρχικό" αντιναζί που συνηθίζει να σφίγγει τα χέρια με ραββίνους, ενώ άλλοι περιμένουν να απλώσει το χέρι του ο Πούτιν την ώρα που αυτός κάνει παρέλαση προς τιμήν της μεγάλης νίκης των μπολσεβίκων.  

Κάπου εδώ όμως, θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε το τοπίο, προς πάσα κατεύθυνση, Σας χαρίζουμε το δουλοπρεπές "Όχι" του Μεταξά σας, την ακροδεξιά σαπίλα σας, τον κούφιο εθνικιστικό σας ''χώρο'' και το μπολσεβικικό δηλητήριο που τρέχει στις φλέβες σας. Σας χαρίζουμε και τον Ίωνα Δραγούμη μαζί με την επιθυμία του για την ανατολική ομοσπονδία με τους Οθωμανούς, μαζί με τον μίζερο κοινοτισμό και γοητευτικό βίο από το κρεβάτι της Δέλτα μέχρι το κρεβάτι της Μαρίκας Κοτοπούλη. Δεν σας χαρίζουμε και κρατάμε περήφανα τα ιερά λάβαρα του Εθνικοσοσιαλισμού και συνεχίζουμε πιστοί στις αρχές και στις αξίες του Αδόλφου Χίτλερ. 

(1) Φρέντυ Γερμανός, Η Εκτέλεση σελ. 196
(2) Φρέντυ Γερμανός, Η Εκτέλεση σελ. 197
(3) Φρέντυ Γερμανός, Η Εκτέλεση σελ. 199
(4) Ίων Δραγούμης, Σταμάτημα
(5) Φρέντυ Γερμανός, Η Εκτέλεση σελ. 212
(6) Φρέντυ Γερμανός, Η Εκτέλεση σελ. 212
(7) Φρέντυ Γερμανός, Η Εκτέλεση σελ.218
(8) Ουμανιτέ: Μαρξιστική εφημερίδα, ιδρύθηκε από τον Γάλλο σοσιαλιστή και φιλειρηνιστή πολιτικό Ζαν Ζωρές, ο οποίος δολοφονήθηκε από εθνικιστή συμπατριώτη του λόγω αντίθεσής του στον πόλεμο.
(9) Φύλλα ημερολογίου, Ίων Δραγούμης 6-04-1919
(10) Ζαν Ζακ Ρουσσώ: Ελβετός φιλόσοφος, συγγραφέας και σκηνοθέτης. Οι πολιτικές του απόψεις επηρέασαν τη Γαλλική επανάσταση, την ανάπτυξη της κομμουνιστικής και σοσιαλιστικής θεωρίας και την ιδεολογία του Εθνικισμού.
(11) Πιοτρ Κροπότκιν: Εξέχων Ρώσος αναρχικός και ένας από τους πρώτους θεωρητικούς του αναρχοκομμουνισμού.
(12) Αντρέ Ζιντ: Γάλλος μυθιστοριογράφος και θεατρικός συγγραφέας, ομοφυλόφιλος, καταδικάστηκε για παιδεραστία του δεκαπεντάχρονου γιου στενού του φίλου.
(13) Μιχαήλ Μπακούνιν: Ρώσος θεωρητικός του αναρχισμού που με τα γραπτά και τον βίο του λειτούργησε ως σημείο αναφοράς στην ιστορία του αναρχικού κινήματος.

Πηγή: The Stormtrooper

Ristorante Verona

Εκφυλισμένη τέχνη - Entartete Kunst

RV

Η Κοκό Σανέλ στο πλευρό των Ναζί

Tη δεκαετία του 1920 η Coco Chanel ερωτεύτηκε τον Δούκα του Westminster με τον οποίο έζησε ένα μεγάλο έρωτα. Εκείνος  της χάρισε  ένα οικόπεδο 43.000 τ.μ.  στο Roquebrune-Cap-Martin στη γαλλική Ριβιέρα, λίγα χιλιόμετρα από το  Monte Karlo. Εκεί έζησε από το 1929 έως το 1953.

Σε αυτό το σπίτι έχουν φιλοξενηθεί, μεταξύ άλλων, ο Στρατάρχης Montgomery,  o Δούκας του Windsor, ο Αριστοτέλης Ωνάσης, ο πρίγκηπας Rainier με την πριγκίπισσα Grace κ.ά.

Στη λαμπερή ζωή της πασίγνωστης σχεδιάστριας του θρυλικού οίκου, έρχονται να προστεθούν οι αποκαλύψεις για τη ζωή της, όπως αυτές παρουσιάζονται στο γαλλικό ντοκιμαντέρ με τίτλο «Η σκιά μίας αμφιβολίας» (L’Ombre d’un Doute), το οποίο προβλήθηκε από το τρίτο κανάλι της γαλλικής τηλεόρασης.

Το εν λόγω ντοκιμαντέρ είναι αφιερωμένο γενικά στον ρόλο των Γάλλων καλλιτεχνών κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.  Ανάμεσα στα πολύ γνωστά ονόματα που ακούγονται είναι αυτό της Εντίθ Πιάφ (Édith Piaf), του Μορίς Σεβαλιέ και του Γάλλου συγγραφέα και σκηνοθέτη Σάσα Γκιτρί. Όσο για την Κοκό Σανέλ, το ντοκιμαντέρ επιβεβαιώνει ότι η μεγάλη κυρία της γαλλικής μόδας έλαβε μέρος ενεργά στη μεγάλη μάχη για την Ευρώπη.

Η σχέση τής Σανέλ με την Άμπβερ, τη γερμανική Στρατιωτική Υπηρεσία Πληροφοριών του Χίτλερ, φαίνεται πως είναι πλέον αδιαμφισβήτητη.

Η Σανέλ, αμέσως μετά την συντριβή του γαλλικού Στρατού το ’40, επέστρεψε στο Παρίσι. Εγκαταστάθηκε στο ξενοδοχείο «Ritz», όπου στεγάζονταν τα κεντρικά γραφεία των γερμανικών Ενόπλων Δυνάμεων στη Γαλλία. 

Έμεινε εκεί επί σειρά ετών, στον 7ο όροφο του παρισινού ξενοδοχείου, το οποίο επισκεπτόταν ο Χέρμαν Γκέρινγκ και ο Γιόζεφ Γκαίμπελς. 

Το ντοκιμαντέρ έφερε στο φως ένα έγγραφο, το οποίο υπήρχε στα αρχεία του γαλλικού υπουργείου Άμυνας και το οποίο αποδεικνύει ότι η Σανέλ εργαζόταν για τους Ναζί. Ως συνεργάτης μάλιστα έφερε τον αριθμό F-7124 και την κωδική ονομασία Ουεστμίνστερ –μία αναφορά στη σχέση της με τον δούκα του Ουεστμίνστερ.

Έπαιξε ένα ρόλο διπλωματικού διαμεσολαβητή στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο επιχειρώντας μια ειρηνευτική συμφωνία ανάμεσα στη Βρετανία και στο Τρίτο Ράιχ.

Εστάλη στη Μαδρίτη το 1943, προκειμένου να συναντήσει Βρετανούς αξιωματούχους και να τους προτείνει ανακωχή με τη Γερμανία. Ο Ουίνστον Τσόρτσιλ, τον οποίο η Σανέλ είχε γνωρίσει μέσω του δούκα του Ουεστμίνστερ, δεν απάντησε ποτέ στην πρόταση ειρήνης...  

Ristorante Verona