Μόλις κυκλοφόρησε: Μίχαελ - ένα γερμανικό πεπρωμένο σε φύλλα ημερολογίου, εκδ. Θούλη

Συγγραφέας: Γιόζεφ Γκαίμπελς
Εκδόσεις: Θούλη
Μετάφραση: Απόστολος Λαγός
Επιμέλεια: Αθηνά Μάρκου
Σελίδες: 222
Έτος έκδοσης: 2018
ISBN: 978-618-5317-01-0

Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Θούλη σε μετάφραση του Απόστολου Λαγού το αριστούργημα του Γιόζεφ Γκαίμπελς Μίχαελ – ένα γερμανικό πεπρωμένο σε φύλλα ημερολογίου. Πρόκειται για μια πρωτότυπη νουβέλα σε μορφή ημερολογίου πλούσια σε συμβολισμούς, με αναφορές τόσο ιστορικές και πολιτικές, όσο και φιλοσοφικές και καλλιτεχνικές. Η μετάφραση του Απόστολου Λαγού είναι αριστοτεχνική, καθώς πέρα από την ακρίβειά της κατορθώνει να μεταδώσει στον αναγνώστη του ελληνικού κειμένου την ίδια συγκίνηση που ο αναγνώστης του γερμανικού κειμένου νιώθει να αναδίδεται από τις λέξεις.  Ο Γκαίμπελς περιγράφει με γλαφυρό τρόπο την ταραχώδη εσωτερική και εξωτερική πορεία ενός νεαρού Γερμανού που πολέμησε στον Α΄Ππ, αμέσως μετά τη λήξη του πολέμου αυτού, τις ανησυχίες, τις σκέψεις, τα όνειρά του, τις περιπέτειες και τις αποφάσεις του. Το έργο αποτελεί έναν ύμνο προς την εργασία και τη δημιουργία, και, συγχρόνως, έναν ύμνο για τη γερμανική γη: πόλεις, δρόμοι και τοπία περνούν μπροστά από τα μάτια του αναγνώστη σε μια περιγραφή νοσταλγική, τρυφερή και γεμάτη περηφάνια. Στο ημερολόγιό του ο Μίχαελ θυμάται και επικαλείται τα μεγάλα πνεύματα της πατρίδας του. Έτσι η  γη και οι συμπατριώτες του, παλαιότεροι και σύγχρονοί του, σπουδαίοι και λιγότερο σημαντικοί, αφυπνίζουν τον Μίχαελ, τον εμπνέουν και οδηγούν τα βήματά του προς την ολοκλήρωση.

Το βιβλίο Μίχαελ - ένα γερμανικό πεπρωμένο σε φύλλα ημερολογίου μπορείτε να το βρείτε εδώ

RV 

Πορεία μνήμης για την Δρέσδη

 

Το Σάββατο 10 Φεβρουαρίου 2018 πραγματοποιήθηκε η ετήσια πορεία μνήμης για τα θύματα των μανιασμένων συμμαχικών βομβαρδισμών της Δρέσδης, μιας επίθεσης χωρίς καμία στρατιωτική σημασία με μοναδικό σκοπό την κάμψη της αντίστασης του γερμανικού λαού και εν τέλει την εξολόθρευσή του.  Αξίζει να αναφέρουμε ότι η πόλη της Δρέσδης ήταν μια ανοχύρωτη πόλη, πλημμυρισμένη από Γερμανούς πρόσφυγες οι οποίοι συνέρρεαν κατά χιλιάδες σε αυτή, εγκαταλείποντας τις αρχέγονες γερμανικές εστίες τους στην ανατολική Ευρώπη, προκειμένου να διασωθούν από τον μπολσεβικισμό. Οι αεροπορικές αυτές επιδρομές άφησαν εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς και μια ολόκληρη πόλη ερειπωμένη.

Φέτος, στην πορεία μνήμης συμμετείχαν 600 σύντροφοι από διάφορα μέρη της Γερμανίας καθώς και σύντροφοι από την Γαλλία, Ισπανία, Ελλάδα (από την Κύπρο συγκεκριμένα), Σουηδία, Τσεχία και Σερβία.

Πηγή: The Stormtrooper 

RV

Ohm Krüger (1941) - Με Ελληνικούς Υπότιτλους

Πηγή: Sturm Abteilung 

 RV

Πορεία μνήμης για τα θύματα των συμμαχικών βομβαρδισμών στην Βαϊμάρη

Πηγή: The Stormtrooper

RV

Μνήμη Robert Brasillach

Σαν σήμερα πριν από 73 χρόνια, στις 9.38 το πρωί, εκτελέστηκε στο Παρίσι, στο φρούριο Montrouge, από τις δυνάμεις της «Κάθαρσης», από τους απογόνους των τρομοκρατών που είχαν δράσει με ανάλογο τρόπο κατά τη γαλλική επανάσταση, ένα από τα φωτεινότερα πνεύματα της Ευρώπης, ο λογοτέχνης και δημοσιογράφος Robert Brasillach. Το «έγκλημά» του ήταν τα  άρθρα που είχε γράψει υπέρ της συνεργασίας με τους Γερμανούς, καθώς πίστευε, όπως πολλοί συμπατριώτες του και, κυρίως, όπως πολλοί πνευματικοί άνθρωποι, στην collaboration. Σε αυτά τα άρθρα αποκαλυπτόταν πλήρως και η ιδεολογία του. Επέδειξε ασύγκριτο θάρρος και αξιοπρέπεια στη δίκη-παρωδία αλλά και μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα. Στη δίκη του, όταν ανακοινώθηκε η καταδίκη του σε θάνατο, και ενώ το πλήθος αντιδρούσε με φωνές και απειλές κατά των δικαστών, εκείνος απάντησε δυνατά «Τιμή μου». Και λίγες ημέρες μετά, εκείνο το παγωμένο πρωινό της 6ης Φεβρουαρίου 1945,  όταν τον έδεσαν σε έναν πάσσαλο, αρνήθηκε να του δέσουν και τα μάτια, κοίταξε περήφανα ψηλά τον ήλιο, και πρόλαβε να φωνάξει «Ζήτω η Γαλλία», προτού οι σφαίρες της δημοκρατίας τον ρίξουν στη γη νεκρό. Είχε πει: «Λένε πως τον θάνατο, όπως και τον ήλιο δεν μπορεί κανείς να τους αντικρίσει κατάματα. Εν τούτοις προσπάθησα».  Χαρακτηριστικά είναι τα λόγια του  Πιέρ-Αντουάν Κουστώ ‒ο οποίος είχε καταφύγει στο Ζιγκμαρίνγκεν της Γερμανίας‒ από τον ραδιοφωνικό σταθμό Radio-Patrie όταν πληροφορήθηκε τον θάνατό του: «Σκότωσαν τον Ρομπέρ Μπραζιγιάκ, τόλμησαν να το κάνουν. Σκότωσαν έναν από τους πιο ταλαντούχους ανθρώπους της εποχής μας, από τους πιο ευφυείς, από αυτούς που τιμούσαν περισσότερο τα γαλλικά γράμματα και τη Γαλλία. Ο Στρατηγός ντε Γκωλ τον δολοφόνησε… Οι Εβραίοι απαίτησαν το αίμα αυτού του δίκαιου ανθρώπου». 

Ristorante Verona

ΤΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΓΙΑ ΤΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ

ΔΙΕΥΚΡΙΝΙΖΕΤΑΙ ΟΤΙ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΑΝΕΒΑΖΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΝΕΘΝΙΚΗ ΚΑΙ ΠΑΛΛΑΪΚΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΟΜΙΛΗΤΕΣ

RV

30 Ιανουαρίου 1933

 

Γράμμα του τριανταοκτάχρονου τότε Ρούντολφ Ες, στη σύζυγό του με ημερομηνία 31 Ιανουαρίου 1933 

    «Ονειρεύομαι ή είμαι ξύπνιος –αυτό διερωτώμαι τώρα!!! Κάθομαι στο γραφείο του Καγκελάριου στη Βίλχεμσπλάτζ (Wilhelmsplatz). Ανώτατοι δημόσιοι υπάλληλοι πλησιάζουν αθόρυβα περπατώντας πάνω στο μαλακό χαλί για να προσκομίσουν έγγραφα για τον “κ. Καγκελάριο του Ράιχ”, ο οποίος τώρα προεδρεύει του Υπουργικού Συμβουλίου και ετοιμάζει τα πρώτα κυβερνητικά μέτρα. Έξω, ο λαός περιμένει υπομονετικά, όλοι μαζί περιμένουν “Εκείνον” να αναχωρήσει –αρχίζουν να τραγουδούν τον Εθνικό Ύμνο και φωνάζουν “Ζήτω ο Φύρερ” ή “Ζήτω ο Καγκελάριος του Ράιχ”. Αρχίζω να τρέμω και να σφίγγω τα δόντια μου ―όπως συνέβη και χθες, όταν ο “Φύρερ” γύρισε από τη συνάντησή του με τον Πρόεδρο του Ράιχ ως “Καγκελάριος του Ράιχ” και όταν με κάλεσε στο δωμάτιό του, στο ξενοδοχείο Κάιζερχοφ (Kaiserhof,) ανάμεσα σ’ ένα πλήθος ηγετών που περίμεναν στην υποδοχή― γιατί αυτά που θεωρούσα αδύνατα μέχρι την τελευταία στιγμή, έγιναν πραγματικότητα.

     Ήμουν ακράδαντα πεπεισμένος ότι όλα θα πήγαιναν στραβά την τελευταία στιγμή. Και ο Αρχηγός μού το εκμυστηρεύτηκε αυτό κάποιες φορές, ότι τα πράγματα ήταν στην κόψη του ξυραφιού εξαιτίας της αδιαλλαξίας που έδειχνε η γέρικη νυφίτσα του Υπουργικού Συμβουλίου.[1] Η βραδινή λαμπαδηφορία βάδισε ενώπιον του ευτυχισμένου ηλικιωμένου[2] ο οποίος άντεξε μέχρι να περάσει και ο τελευταίος SA στρατιώτης, γύρω στα μεσάνυχτα. Έπειτα ακολούθησε ο ενθουσιασμός για τον Φύρερ, και για τον Πρόεδρο του Ράιχ. Στιγμές, κατά τις οποίες άνδρες και γυναίκες παραμερίζουν το παρελθόν, κρατούν αγκαλιά τα παιδιά τους αντικρίζοντας τον Φύρερ, νεαρά κορίτσια και αγόρια με πρόσωπα να ακτινοβολούν αναγνωρίζοντας “Εκείνον” στο παράθυρο της Καγκελαρίας του Ράιχ ―πόσο λυπάμαι που δεν ήσουν κι εσύ εκεί!

    Ο Αρχηγός συμπεριφέρεται με απερίγραπτη αυτοπεποίθηση. Και με συνέπεια!!! Πάντα λίγα λεπτά νωρίτερα από τον προκαθορισμένο χρόνο!!! Πρέπει να το πάρω απόφαση να αγοράσω ένα ρολόι. Μια νέα εποχή έχει ανατείλει!»

---

[1] Εννοεί τον Άλφρεντ Χούγκενμπεργκ, Πρόεδρο του Γερμανικού Εθνικού Λαϊκού Κόμματος.

[2] Εννοεί τον Φον Χίντενμπουργκ.

Από το βιβλίο ΡΟΥΝΤΟΛΦ ΕΣ - Η Ζωή και ο Θάνατός του

   

RV