Σάββατο 12 Ιανουαρίου 2019

Οι Έλληνες δεν παραχωρούμε το ιερό όνομα της Μακεδονίας – Συλλαλητήριο στις 20 Ιανουαρίου στο Σύνταγμα




Κάλεσμα στον ελληνικό λαό και σε κάθε πατριώτη για αντίσταση ενόψει της ψήφισης της Συμφωνίας των Πρεσπών. Πλήθος φορέων καλούν τους Έλληνες να διαδηλώσουν και να παρευρεθούν στο συλλαλητήριο στο Σύνταγμα, στις 20 Ιανουάριου.

Με το μήνυμα «Είμαστε μυριάδες, είμαστε Έλληνες, κάτω τα χέρια από τη Μακεδονία», οι φορείς που διοργανώνουν το συλλαλητήριο καλούν σε ένα ηχηρό Όχι προς την ελληνική βουλή, ξεκαθαρίζοντας πως ο ελληνικός λαός έχει τον τελευταίο λόγο.

Με τη Συμφωνία των Πρεσπών να έχει περάσει στα Σκόπια, τα τελικά βήματα αναμένονται από την πρόθυμη ελληνική πλευρά. Η κυβέρνηση των Αριστερών και ανιστόρητων κομμουνιστών είναι διατεθειμένη να αγνοήσει τη θέληση του ελληνικού λαού και να προχωρήσει σε μια πρωτοφανή εθνική προδοσία.

Καλούνται όλοι οι Έλληνες, λοιπόν, να μην επιτρέψουν κάτι τέτοιο, και να στείλουν στην ελληνική κυβέρνηση το μήνυμα που της αξίζει.

Συλλαλητήριο στις 20 Ιανουαρίου στο Σύνταγμα
Μιας και δεν έχει προσδιοριστεί ακόμη η ημερομηνία ψήφισης της Συμφωνίας των Πρεσπών στην ελληνική βουλή, η επιτροπή όρισε τη διεξαγωγή του Συλλαλητηρίου στις 20 Ιανουαρίου, στις 14:00 το μεσημέρι, στην πλατεία Συντάγματος.

RV

Παρασκευή 11 Ιανουαρίου 2019

Έρχονται μεγάλες κινητοποιήσεις κατά της Συμφωνίας των Πρεσπών: «Έξω από τη Βουλή θα μετρηθούμε με την Ιστορία» – Ξεσηκωμός!



Κάλεσμα στον ελληνικό λαό προκειμένου ο καθένας να μετρηθεί «με τις ευθύνες του και με την ιστορία» απευθύνει ο πρόεδρος της Παμμακεδονικής Συνομοσπονδίας, προαναγγέλλοντας μεγάλες κινητοποιήσεις κατά της Συμφωνίας των Πρεσπών.

Προσκλητήριο σε πανεθνική διαμαρτυρία κατά της Συμφωνίας των Πρεσπών απευθύνει ο πρόεδρος της Παμμακεδονικής Συνομοσπονδίας, Δρ. Ιωάννης Αθανασιάδης, τονίζοντας ότι από αυτήν την υπόθεση κρίνεται «η εθνική υπόσταση» της χώρας και «τα νέα σύνορα που πάνε να δημιουργήσουν σε Ευρώπη και Βαλκάνια».

«Βρισκόμαστε λίγο πριν έρθει η Συμφωνία στο ελληνικό κοινοβούλιο», εκτιμά ο κ. Αθανασιάδης και προσθέτει πως όταν το κείμενο έρθει πλέον στην Ελλάδα, «όλοι οι Έλληνες οφείλουν να είναι στον δρόμο, όλοι οι Έλληνες οφείλουν να είναι έξω από τη Βουλή στο Σύνταγμα, να διαδηλώνουν ειρηνικά, με νόμιμο τρόπο, εναντίον αυτής της προσπάθειας»

Περισσότερα εδώ

Πέμπτη 10 Ιανουαρίου 2019

Ένας διάσημος εβραίος αρνείται το Ολοκαύτωμα



Πρόσφατα κυκλοφόρησε στα αγγλικά από τις εκδόσεις «The Barnes Review»το βιβλίο του εβραίου Τζέραρντ Μενουχίν,  γιου του διάσημου εβραίου βιολιστή και διευθυντή κλασικής ορχήστρας Γεχούντι Μενουχίν, με τίτλο Tellthe truth and shame the devil, στο οποίο αρνείται το Ολοκαύτωμα, το οποίο χαρακτηρίζει απάτη, και υπερασπίζεται τους Γερμανούς λέγοντας ότι αυτοί ήταν τα πραγματικά θύματα του Β΄Ππ και ότι το αληθινό πρόβλημα σε όλο τον κόσμο είναι η εβραϊκή Διεθνής της οικονομίας.

Μια διευκρίνιση είναι αναγκαία: δεν πιστεύουμε στην «κουλτούρα της αντικειμενικότητας», η οποία, όταν μέσα στους πολλούς κακούς ξεπετάγεται ένας καλός, σχετικοποιεί τα πάντα, αυτή που θέλει να «υπάρχουν και καλοί και κακοί», και να μην είναι όλα τα μανιτάρια δηλητηριώδη. Οι μεμονωμένες περιπτώσεις, όταν δεν είναι σκηνοθετημένες, δεν θέτουν υπό αμφισβήτηση τον κανόνα. Δεν πρέπει να παραβλέπουμε ότι  υπάρχουν και εκείνες οι τραγικές περιπτώσεις που η ψυχή και το πνεύμα επαναστατούν στη μοίρα, δηλαδή στο αίμα, ίσως λόγω της ανάμνησης και επιβίωσης ενός άλλου αίματος από μια παλιότερη επιμειξία. Εν πάση περιπτώσει, στους δύσκολους καιρούς που ζούμε, με την ποινικοποίηση της γνώμης, το να αρνείται ένας διάσημος εβραίος το ολοκαύτωμα, μπορεί υπό συγκεκριμένες περιστάσεις, να αποβεί ένα σημαντικό επιχείρημα…

Ο Τζέραρντ Μενουχίν, λοιπόν, είναι ένας γνωστός αρνητής του ολοκαυτώματος, κάτι που το 2005 του στοίχισε τη θέση του προέδρου στοΊδρυμα Γεχούντι Μενουχίν. Τότε είχε εκφράσει τις απόψεις του σε μία συνέντευξή του στην εφημερίδα του NPD Deutsche Stimme. Ο Μενουχίν κάλεσε τους Γερμανούς να πάψουν να πληρώνουν φόρους, ώστε «τα χρήματά τους να μην χρησιμοποιούνται για χρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Ενώσεως και των Εβραίων»!
Στο παραπάνω βιβλίο του,  χαρακτηρίζει το ολοκαύτωμα «το μεγαλύτερο ψέμμα στην ιστορία». Ακόμη γράφει: «Η Γερμανία δεν είναι υπεύθυνη για τον Β΄Ππ και ο Αδόλφος Χίτλερ ήταν ο μοναδικός πολιτικός παγκοσμίως, που μπορούσε να σώσει τον κόσμο από τον ιουδαιο-πλουτοκρατικό κίνδυνο, να ελευθερώσει τον πλανήτη από την καταπίεση».

Ο Μενουχίν  δεν είχε ασχοληθεί ως τη δεκαετία του ’90 ιδιαίτερα με τον πόλεμο, ούτε είχε νιώσει την ανάγκη να ερευνήσει. Τυχαία, όμως, βρήκε σε παλιά φύλλα γερμανικών εφημερίδων, αντισιωνιστικά και αντιεβραϊκά άρθρα του παππού του. Αυτό αλλά και η πεποίθηση ότι «ένας λαός σαν τον γερμανικό, με τέτοιες παραδόσεις και τέτοιο πολιτισμό δεν μπορεί σε μία νύχτα να έγινε βάρβαρος και να διέπραξε μαζικές δολοφονίες», τον οδήγησαν στην έρευνα για το τι πραγματικά συνέβη στον Β΄Ππ. Πρέπει να αναφερθεί ότι και ο πατέρας του, ο διάσημος βιολιστής Γεχούντι Μενουχίν, παρά το ότι θα έλεγε κανείς ότι ήταν περισσότερο κοσμοπολίτης, είχε επικριθεί και υπονομευθεί από εβραίους και εβραϊκές οργανώσεις για αντιεβραϊκές δηλώσεις του, για ηθική υποστήριξη σε «Άραβες τρομοκράτες». Κυρίως, όμως, διότι μετά το τέλος του πολέμου υποστήριξε ανοιχτά τον μεγάλο Γερμανό συνθέτη και μαέστρο Βίλχελμ Φουρτβένγκλερ και συμμετείχε στο πρώτο μεταπολεμικό κονσέρτο με τη Φιλαρμονική του Βερολίνου το 1947, υπό τονΦουρτβένγκλερ.


Ο Τζέραρντ Μενουχίν στο πρώτο μέρος του βιβλίου του Tell the truth and shame the devil, αναφέρεται στον Αδόλφο Χίτλερ, στον χαρακτήρα του και στις προθέσεις του, στις αιτίες που οδήγησαν στον Β΄Ππ και στο ποιοι ήταν οι αληθινοί ένοχοι. Σ’ αυτό το τμήμα είναι που εκφράζει την άρνησή του για το ολοκαύτωμα. Στο δεύτερο μέρος του βιβλίου κάνει μία ιστορική αναδρομή της δράσης των πραγματικών ενόχων και περιγράφει πώς κατάφεραν να ελέγχουν την οικονομία και τα ΜΜΕ.  Στο τρίτο μέρος αναφέρεται στους δύο παγκόσμιους πολέμους αλλά και σε πιο σύγχρονα γεγονότα, όπως είναι ο Ψυχρός Πόλεμος και η υποστήριξη που στην πραγματικότητα οι ΗΠΑ παρείχαν στη Σοβιετική Ένωση, η μοίρα της Παλαιστίνης αλλά και η θέσπιση νόμων που ποινικοποιούν τη γνώμη. Καταλήγει ότι η Διεθνής της Οικονομίας, που ελέγχεται από εβραίους, κήρυξε τον πόλεμο στον Χίτλερ και στους Εθνικοσοσιαλιστές.

Ο Μενουχίν στρέφεται με σκληρότητα κατά των εβραίων. Πρόκειται προφανώς για μία από τις τραγικές περιπτώσεις που προαναφέραμε, όταν η ψυχή και το πνεύμα εξεγείρονται ενάντια στο αίμα. Βέβαια, ο Μενουχίν υπερασπίζεται την οικογένειά του και υποστηρίζει ότι αν όλοι οι εβραίοι ήταν σαν τους Μενουχίν δεν θα υπήρχε «εβραϊκό ζήτημα» ούτε  αντιεβραϊσμός στον κόσμο. Ίσως η εξήγηση να βρίσκεται στη δήλωση του πατέρα του σε μία συνέντευξή του στοΒήμα το 1997, ότι η μητέρα του (γιαγιά του Τζέραρντ) ήταν από την Κριμαία και, αν και εθεωρείτο, στην πραγματικότητα δεν ήταν εβραία…

RV

Τετάρτη 9 Ιανουαρίου 2019

Γιόζεφ Γκαίμπελς - Από το Κάιζερχοφ εις την Καγκελαρίαν: μια ιστορική περιγραφή σε φύλλα ημερολογίου


Ολόκληρο το βιβλίο σε μορφή pdf





Σημείωση: Το βιβλίο ΔΕΝ είναι το ημερολόγιο του Γκαίμπελς αλλά καταγραφή κάποιων γεγονότων σε μορφή ημερολογίου.

Ristorante Verona


Τρίτη 8 Ιανουαρίου 2019

Εθνικοσοσιαλιστική πολιτεία, ένας επίγειος παράδεισος



    Ούτε οι καπιταλιστές ούτε οι μαρξιστές ξεσηκώθηκαν  ποτέ ενάντια στη δουλεία του τόκου. Μόνο ένα σύστημα το έπραξε, μόνο ένα έθνος: ο Εθνικοσοσιαλισμός της χιτλερικής Γερμανίας. Αυτό το σύστημα κατήργησε την τοκογλυφία, δεν δέχθηκε την πληρωμή των τόκων, κατήργησε τον «κανόνα του χρυσού», και καθιέρωσε τον «κανόνα της εργασίας».

  Αν ο Εθνικοσοσιαλισμός είχε επικρατήσει στον κόσμο, σήμερα δεν θα υπήρχε ούτε φτώχεια, ούτε εξαθλίωση, ούτε διαφθορά, ούτε καπιταλιστική εκμετάλλευση, ούτε ολοκληρωτική μαρξιστική υποδούλωση. Θα υπήρχε αυτό που πραγματικά ήταν η Γερμανία του Χίτλερ, δηλαδή ό,τι πιο κοντινό στην κοινωνική δικαιοσύνη και σε έναν επίγειο παράδεισο, που θα μπορούσε ποτέ να ζητήσει ο άνθρωπος σε αυτόν τον κόσμο και σε αυτήν την εποχή.

Miguel Serrano, El Mercurio (Σαντιάγκο), 14.9.1986


RV


Παρασκευή 4 Ιανουαρίου 2019

Νέα διαβατήρια από τους Σκοπιανούς που αναγράφουν «Δημοκρατία της Μακεδονίας»...



Το υπουργείο εσωτερικών του κρατιδίου-μορφώματος των Σκοπίων, εκδίδει διαβατήρια που αναγράφουν «Δημοκρατία της Μακεδονίας».

Σύμφωνα με πληροφορίες από το τηλεοπτικό κανάλι «Alfa TV», 240 χιλιάδες έντυπα διαβατηρίων βρίσκονται σε τακτική τελωνειακή διαδικασία, τα διαβατήρια αυτά έχουν τυπωθεί ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας».

Το ζήτημα είναι γιατί το υπουργείο Εσωτερικών του δαπανά κεφάλαια από τον προϋπολογισμό για διαβατήρια με το όνομα του κράτους ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας» ενώ σε δέκα ημέρες θα γίνει ψηφοφορία για την αλλαγή του ονόματος και έπρεπε να παραγγείλει τα νέα έντυπα με το όνομα του κράτους ως «Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας»;

Η προδοτική συμφωνία αποθράσυνε τους Σκοπιανούς.

RV

Πέμπτη 3 Ιανουαρίου 2019

Εσχάτη Θούλη: Τι αποκαλύπτουν οι νέες φωτογραφίες του New Horizons




Δέος από τα νέα στοιχεία του πιο μακρινού διαστημικού σώματος που εξερεύνησε ποτέ ο άνθρωπος.

Οι επιστήμονες της αποστολής του σκάφους New Horizons (Νέοι Ορίζοντες) της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας (NASA) έδωσαν στη δημοσιότητα νέες καλύτερης ανάλυσης φωτογραφίες της Έσχατης Θούλης, του πιο μακρινού διαστημικού σώματος που έχει ποτέ εξερευνηθεί, οι οποίες αποκαλύπτουν ότι έχει σχήμα χιονάνθρωπου, διαφορετικό από οτιδήποτε άλλο έχει βρεθεί μέχρι σήμερα.

Οι νέες φωτογραφίες από απόσταση περίπου 27.000 χιλιομέτρων δείχνουν ότι η Έσχατη Θούλη (επισήμως γνωστή ως «2014 MU69») αποτελείται από δύο ανισομεγέθεις ακανόνιστες σφαίρες κολλημένες μεταξύ τους, δημιουργώντας ένα ενιαίο σώμα συνολικής διαμέτρου 33 χιλιομέτρων, δηλαδή, όσο το μέγεθος μιας πόλης.

Οι επιστήμονες εκμεταλλεύθηκαν το διπλό όνομα του σώματος για να βαφτίσουν τη μία σφαίρα Έσχατη (διαμέτρου 19 χιλιομέτρων) και την άλλη Θούλη (14 χιλιομέτρων). Το όλο σώμα είναι πολύ σκούρο, καθώς η μεγαλύτερη σφαίρα αντανακλά μόνο το 13% του φωτός που πέφτει πάνω της, ενώ η μικρότερη ποσοστό 6%.

Οι πρώτες έγχρωμες φωτογραφίες επίσης δείχνουν ότι η Έσχατη Θούλη έχει κοκκινωπή απόχρωση, πιθανώς επειδή η ισχυρή κοσμική ακτινοβολία έχει δώσει μια εξωτική απόχρωση στους επιφανειακούς πάγους της (κάτι ανάλογο συμβαίνει σε τμήματα του Πλούτωνα).

Κατά πάσα πιθανότητα, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των επιστημόνων, οι δύο σφαίρες ενώθηκαν με μη βίαιο τρόπο στην αρχική φάση σχηματισμού του ηλιακού μας συστήματος πριν από περίπου 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια, κινούμενες η μία προς την άλλη με χαμηλή ταχύτητα δύο έως τριών χιλιομέτρων την ώρα. Ακόμη υψηλότερης ανάλυσης φωτογραφίες και άλλα δεδομένα που έχει συλλέξει με τα όργανά του το σκάφος θα συνεχίσουν να φθάνουν στη Γη τις επόμενες μέρες, εβδομάδες και μήνες έως το 2020, καθώς η Έσχατη Θούλη απέχει 6,5 δισεκατομμύρια χιλιόμετρα. Μέχρι τώρα ούτε το 1% των δεδομένων αυτών δεν έχει έλθει στη Γη.

Η πρώτη καλής ανάλυσης φωτογραφία, από απόσταση μόνο 3.500 χιλιομέτρων, αναμένεται να «κατέβει» μέσα στο Φεβρουάριο.

RV

Κυριακή 30 Δεκεμβρίου 2018

Πρωτοχρονιά στην Εσχάτη Θούλη



Την πρώτη μέρα του 2019 -περίπου στις 07.30 ώρα Ελλάδας της Πρωτοχρονιάς- το σκάφος New Horizons (Νέοι Ορίζοντες) της NASA, έπειτα από ένα μακρύ ταξίδι, θα προσεγγίσει την Εσχάτη Θούλη (στη Ζώνη Κάιπερ).
Θα είναι το πιο μακρινό ουράνιο σώμα που θα το έχει ποτέ επισκεφθεί μια ανθρώπινη διαστημοσυσκευή. Βρίσκεται  σε απόσταση σχεδόν 6,6 δισεκατομμυρίων χιλιομέτρων από τη Γη και  44 φορές πιο μακριά από τον Ήλιο απ’ ό,τι η Γη. Ανακαλύφθηκε πριν από 4 χρόνια. Ο επικεφαλής επιστήμονας της αποστολής, Άλαν Στερν, δήλωσε: «Πραγματικά δεν έχουμε ιδέα για το τι πρέπει να περιμένουμε. Αλλά ό,τι κι αν κάνουμε εκεί, πρόκειται να είναι ιστορικό». Το σκάφος θα στέλνει φωτογραφίες και μετρήσεις από τη διέλευσή του από τη Θούλη. Τα στοιχεία θεωρείται ότι θα οδηγήσουν σε καλύτερη κατανόηση του σχηματισμού της Γης πριν από περίπου 4,6 δισεκατομμύρια χρόνια. Ο Στερν δήλωσε χαρακτηριστικά: «Ταξιδεύουμε τέσσερα δισεκατομμύρια χρόνια πίσω στο παρελθόν. Τίποτε από ό,τι έχουμε ποτέ επισκεφθεί σε όλη την ιστορία της εξερεύνησης του διαστήματος, δεν έχει διατηρηθεί σε αυτό το είδος βαθιάς ψύξης όπως η Θούλη».

Ο Μιγκέλ Σερράνο πίστευε ότι  «αν και οι Έλληνες των πιο πρόσφατων καιρών την τοποθετούσαν στις εσχατιές του Βορρά, η Θούλη δεν βρίσκεται σε γήινες γεωγραφικές περιοχές. Αυτό το γνώριζαν οι προκλασικοί Έλληνες γι’ αυτό την ονόμασαν Υπερβορέα, δηλαδή πέρα από τον (Θεό) Βορέα».
Και ας θυμηθούμε και τον Πίνδαρο: «Ούτε από τη θάλασσα ούτε από τη στεριά θα μπορέσεις να βρεις τον θαυμαστό δρόμο που οδηγεί στη χώρα των Υπερβορέων» ( ναυσί δ΄, ούτε πεζός ιών κεν εύροις ες Υπερβορέων αγώνα θαυμαστάν οδόν)
Πηγή: thulebooks.gr

RV

Παρασκευή 28 Δεκεμβρίου 2018

Η ΟΥΣΙΑ ΤΗΣ «ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ»




Του Παν. Μαρίνη

Ας συγκρατήσωμε την ουσίαν του πράγματος! Κατά την διάρκειαν του πολέμου και της Κατοχής ο καθείς εγνώριζε ότι τα πράγματα ήσαν απλά, καθαρά και μετρημένα, το διακύβευμα του πολέμου ήτο εάν μεταπολεμικώς η Υφήλιος θα έζη υπό την Ιταλικήν ειρήνην και την Γερμανικήν ειρήνην, ή θα την εσκέπαζε η ειρήνη των Ρούζβελτ-Τσώρτσιλ-Στάλιν! Τρίτη εκδοχή δεν υπήρχε! Ο Στάλιν γνωρίζων την ηλιθιότητα των πληθυσμών ώρισε ότι «Το γενικό σύνθημα πρέπει να είναι η υπεράσπιση της δημοκρατίας και της εθνικής ανεξαρτησίας», το οποίον μετέφρασε ασυστόλως ψευδόμενον το ΕΑΜ/ΚΚΕ, «πολεμάμε γιά την Λευτεριά!» Αυτό εννοούσε ότι πολεμούσε και πολεμούσαμε διά να έλθη η Σοβιετική ειρήνη, η Pax Sovietica, π.χ. ως γράφει ο ταγματάρχης David Wallace (αν. σελ. 67): «…το ΕΑΜ αναμφισβήτητα καταγινόταν με την μεθόδευση ενός βιαίου κομμουνιστικού πραξικοπήματος, με την χρήση του ΕΛΑΣ. Ήλπιζε και περίμενε ότι το Ανατολικό Μέτωπο θα κατέρρεε ολότελα και ότι σύντομα θα έβλεπε τον Κόκκινο Στρατό στα Βαλκάνια.»



Όμως και σήμερον ακόμη, ναί σήμερον, αφελείς άνθρωποι απορούν: Δηλαδή δεν μπορούμε να είμαστε ελεύθεροι; Όχι πατριώτη μου, δεν μπορείς, τί θα είσαι; rogue state, όπως η Βόρειος Κορέα; Το έχομε όλοι καταλάβει αυτό! Χθές εσηκώσαμε το λάβαρον εναντίον της Ιταλικής ειρήνης και εχαρήκαμε με τον ηρωϊσμόν του Νίκου Μουτούση που ηχμαλώτισε ολόκληρον την Ιταλικήν φρουράν του Ψαθοπύργου, σήμερον όμως έχομε λογικευθή και ουδείς προτείνει να σηκώσουμε το λάβαρον εναντίον της οικονομικής και νομισματικής τυραννίας του ΔΝΤ και της Κεντρικής Ευρωπαϊκής Τραπέζης που διέλυσαν την ζωή μας! Φυσικά, διότι οικονομική και νομισματική τυραννία σημαίνει πραγματική και πλήρης κατάκτησις και υποταγή! 

ΣΥΝΕΠΩΣ

Ο οιοσδήποτε υπερασπίζεται την «Εθνική Αντίσταση», την δοξάζει ή έστω την βλέπει με συμπάθειαν, με αυτήν του τήν στάσιν δηλώνει ότι, δεν είναι της αρεσκείας του η Ιταλική ειρήνη ή η Γερμανική ειρήνη, αλλά προτιμά την ειρήνην των Ρούζβελτ-Τσώρτσιλ-Στάλιν, τουτέστιν τον θρίαμβον του Διεθνούς Τραπεζίτου! Ας μάθει και ας κατανοήση λοιπόν ο καθείς ότι διά της στάσεώς του αυτό εξυπονοείται!


Ο οιοσδήποτε υπερασπίζεται το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, το δοξάζει, επιχαίρει με τα κατορθώματά του ή έστω το συμπαθεί, με αυτήν του την στάσιν δηλώνει ότι, προτιμά την Σοβιετικήν ειρήνην, εύχεται το 1948 η Ελλάς να είχε εισέλθη στο Σιδηρούν Παραπέτασμα, ή μάλλον το Παραπέτασμα να έφθανε ως εδώ και να περιελάμβανε τα γαλάζια ακρογιάλια της Ελλάδος και ούτως να επραγματώνομεν «την δημοκρατία και την εθνική ανεξαρτησία» αγκαλιά με τον Ερυθρό Στρατό που δεν θα ήτο "κατακτητής" αλλά "απελευθερωτής", με υπουργούς αξιωματικούς της Τσέκας, όπως στην Ρουμανίαν, και κατόπιν πανευτυχείς θα πηγαίναμε όλοι μαζί εκδρομή στα ορυχεία του Κολυμά! Αυτό λοιπόν σημαίνει η επίνευσις στα έργα του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, ότι τότε έπρεπε να εξελιχθή ούτως το πράγμα! Να ηττηθή ο στρατός των Μοναρχοφασιστών, η Μακεδονία να γίνη ανεξάρτητος· υπενθυμίζομε: «Η 5η Ολομέλεια της Κ.Ε. του ΚΚΕ (Ιανουάριος 1949) έκανε ομοφώνως δεκτήν την εισήγησίν του Ν. Ζαχαριάδη διά την δημιουργίαν ανεξάρτητου μακεδονικού κράτους.» Ο Δημητρώφ να πάρη την Καβάλα και την Θράκη και ο Ελληνισμός να σβήση από τον χάρτη! Αυτό σημαίνουν οι νοσταλγικές εορτές προς τιμήν της «Εθνικής Αντίστασης» και τίποτε άλλο! Συγχρόνως όμως οι συμπαθούντες αυτοί ομιλούν και διά το σήμερα και επινεύουν αφ' ενός στον Πολιτιστικόν Μαρξισμόν και αφ' ετέρου στρώνουν τον δρόμον διά το Λατινοαμερικανικόν καθεστώς Τσάβες-Μαδούρο που ομολογεί ο νυν πρωθυπουργός ότι ονειρεύεται!


Οι υπερασπιζόμενοι την «Εθνική Αντίσταση» αλλά Αντικομμουνιστές όντες δεν επιθυμούν ούτε την Σοβιετικήν ειρήνην, ούτε τα Λατινοαμερικανικά Γκούλαγκ του ζαχαροκαλάμου, δηλώνουν ότι: Εξήτασαν τα πράγματα και τους εφάνη απεχθής η Ιταλική ειρήνη ή η Γερμανική ειρήνη και επομένως προτιμούν την Ρουζβελτιανήν ειρήνην, την Pax Americana, τουτέστιν τον καταφανή θρίαμβον του Διεθνούς Τραπεζίτου! 



Συγχαρητήρια! Είσθε φαινόμενον διεθνές! Ως ο Έλλην Αριστερός που νοσταλγεί το Σοβιετικόν καθεστώς είναι μοναδικόν παράδειγμα παγκοσμίως, ούτως και ο Έλλην Δεξιός - Κεντροδεξιός είναι ο μοναδικός άνθρωπος του κόσμου που εκθειάζει την Αμερικανικήν ειρήνην!

RV

Τρίτη 25 Δεκεμβρίου 2018

ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΤΟ ΧΕΙΜΕΡΙΝΟ ΗΛΙΟΣΤΑΣΙΟ




Του Ιουλίου Έβολα 


Πολύ λίγοι υποψιάζονται ότι οι διακοπές (δηλαδή, οι ιερές ημέρες των Χριστιανών) του σήμερα, του αιώνα των ουρανοξυστών, του ραδιοφώνου, των μεγάλων κινημάτων των μαζών, εορτάζονται και συνεχίζουν... μία μακρινή παράδοση που μας φέρνει πίσω, στην εποχή εκείνη στην οποία άρχισε, σχεδόν στην αυγή της ανθρωπότητας, η ανοδική κίνηση του πρώτου Άριου πολιτισμού∙ μία παράδοση στην οποία, επιπλέον, εκφράζεται η σπουδαία φωνή εκείνων των ανθρώπων, κι όχι μία ιδιαίτερη πεποίθηση.

Ένα γεγονός άγνωστο στους περισσότερους πρέπει — πρώτα απ' όλα — να υπενθυμίσουμε, δηλαδή το ότι, αρχικά, οι ημερομηνίες των Χριστουγέννων και της έναρξης του νέου έτους συνέπιπταν, και αυτή η ημερομηνία δεν είχε επιλεχθεί αυθαίρετα, αλλά σχετιζόταν με ένα συγκεκριμένο κοσμικό γεγονός, ήτοι το Χειμερινό Ηλιοστάσιο. Το Χειμερινό Ηλιοστάσιο συμβαίνει στην πραγματικότητα στις 25 Δεκεμβρίου, η οποία είναι η ημερομηνία των Χριστουγέννων — όπως έγινε γνωστή αργότερα — αλλά στις απαρχές της είχε μία κατ’ ουσίαν Ηλιακή σημασία. Αυτό φαίνεται επίσης στην αρχαία Ρώμη: η ημερομηνία των Χριστουγέννων στην αρχαία Ρώμη ήταν εκείνη της ανατολής του Ήλιου, του ακατανίκητου Θεού, “Natalis solis invicti”. Ως τέτοια, ως ημέρα του Νέου Ήλιου — dies solis novi — στην εποχή της Αυτοκρατορίας έφερε την έναρξη του Νέου Έτους, του νέου κύκλου. Αλλά αυτή η “Ηλιακή Γέννηση” της Ρώμης στην αυτοκρατορική περίοδο, με τη σειρά της αναφερόταν σε μία, κατά κάποιον τρόπο, ακόμα πιο μακρινή παράδοση, Νορδικής-Άριας προέλευσης. Με την επαναφορά, ο Ήλιος — η ηλιακή θεότητα, που ήδη απαριθμείτο μεταξύ των “dii indigetes”, δηλαδή μεταξύ των θεοτήτων ρωμαϊκής προέλευσης — πέρασε σε ακόμη πιο μακρινούς κύκλους πολιτισμού. Στην πραγματικότητα, η ηλιακή θρησκεία της αυτοκρατορικής περιόδου, σε μεγάλο βαθμό είχε την έννοια της αποκατάστασης και σχεδόν μιας αναγέννησης, μιας - δυστυχώς επηρεασμένης από ποικίλους παράγοντες αποσύνθεσης - πολύ παλαιάς Άριας κληρονομιάς.

ΙΟΥΛΙΟΣ ΕΒΟΛΑ


Aναφορικά με την ημερομηνία της 25ης Δεκεμβρίου

 Ο Ιούλιος Καίσαρας, στη μεταρρύθμιση του ημερολογίου του 46 π.Χ., έθεσε πράγματι ως ημερομηνία για το Χειμερινό Ηλιοστάσιο την 25η Δεκεμβρίου. Κατά τη διάρκεια των αιώνων, το σφάλμα στο μήκος του Ιουλιανού ημερολογίου μετακίνησε σταδιακά προς τα πίσω την ημερομηνία αυτή. Όταν ο Πάπας Γρηγόριος μεταρρύθμισε το Ιουλιανό ημερολόγιο, ξεκίνησε με ένα μεταγενέστερο έτος, ανταποκρινόμενος σε μια εισήγηση του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου, και όχι με το αρχικό έτος 46 π.Χ. Έτσι, το Χειμερινό Ηλιοστάσιο μετακινήθηκε προς τα πίσω, περίπου στις 21 Δεκεμβρίου, αντί του αρχικού που ήταν στις 25 Δεκεμβρίου.

Συνεπώς, ο Ιούλιος Έβολα ήταν σωστός στον ισχυρισμό του, ότι η ημερομηνία των Χριστουγέννων ορίστηκε να συμπίπτει με το Χειμερινό Ηλιοστάσιο.



Ristorante Verona


Σάββατο 22 Δεκεμβρίου 2018

ΝΕΑ ΕΚΔΟΣΗ από τη Θούλη: Μιγκέλ Σερράνο, Ο Υιός του Χήρου





Συγγραφέας: Miguel SerranoΜιγκέλ Σερράνο
Εκδόσεις: Θούλη
Μετάφραση από τα ισπανικά: Ευάγγελος Ανδρούλης
Επιμέλεια: Αθηνά Μάρκου
Σελίδες: 71
Έτος έκδοσης: 2018
ISBN: 978-618-5317-04-1

''Ο Υιός του Χήρου'' είναι ένα από τα τελευταία έργα του Μ. Σερράνο, γράφτηκε το 2002 και εκδόθηκε το 2003. Πρόκειται για ένα βαθιά φιλοσοφικό, μεταφυσικό και αποκαλυπτικό έργο, γεμάτο πλούσια νοήματα και συμβολισμούς. Εξετάζει, συνοπτικά αλλά περιεκτικά, θέματα που και σε άλλα βιβλία του έχει πραγματευθεί ο συγγραφέας, όπως την πλαστογράφηση της άριας παράδοσης από ξένα δόγματα και ξένες φυλές, ή την πορεία και τον αγώνα του ανθρώπου «σε αυτή τη γη», για την Ολοκλήρωση, την ανάκτηση της χαμένης θειότητάς του, την «επιστροφή στη χαμένη πατρίδα». «Γιατί οι Θεοί δεν πεθαίνουν ποτέ. Και επειδή οι Θεοί δεν πεθαίνουν ποτέ (διότι το Αρχέτυπο είναι ένα και αδιαίρετο), αλλά αναγεννώνται και επανενσαρκώνονται, θα επιστρέψουν με διαφορετική εμφάνιση, για να επαναλάβουν την ιστορία τους, εκεί που οι άνθρωποι προσπαθούν να δημιουργήσουν νέες θρησκείες από τα βάθη του Συλλογικού Ασυνειδήτου».

Συγχρόνως, ο Σερράνο αποκαλύπτει το σχέδιο αντικατάστασης της παλιάς, δισχιλιετιούς, ενοχής των «γκόιμ» για τον θάνατο ενός Θεού από μια νέα ενοχή που θα την επιβάλει μια νέα θρησκεία, την ενοχή απέναντι στον «εκλεκτό λαό του θεού», «προφητεία» η οποία επαληθεύεται διαρκώς από τότε που γράφτηκε το βιβλίο.



RV

Τετάρτη 19 Δεκεμβρίου 2018

ΚΑΛΑΒΡΥΤΑ, ΤΑ ΠΡΟΗΓΗΘΕΝΤΑ



ΠΕΡΑΣΑΝ ΠΛΕΟΝ ΠΑΝΩ ΑΠΟ 75 ΕΤΗ, ΚΑΙΡΟΣ ΠΛΕΟΝ ΝΑ ΜΑΘΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ!

Του Παν. Μαρίνη

Λαμπροί οι εορτασμοί της σφαγής των Καλαβρύτων, όμως με ανηθικότητα μεγάλη και με θράσος μυρίων πιθήκων στους πανηγυρικούς και στα χρονικά όλοι παρασιωπούν τα προηγηθέντα, ΔΕΝ ομιλούν διά την κανιβαλικήν ΣΦΑΓΗΝ ΣΤΟ ΜΑΖΗ των αιχμαλώτων, γιά να μην θίξουν τους πραγματικούς ενόχους της τραγωδίας των Καλαβρύτων που είναι 1) το ΚΚΕ που απεφάσισε την ΣΦΑΓΗΝ ΣΤΟ ΜΑΖΗ, 2) το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ που την εξετέλεσε, 3) Οι Άγγλοι Αξιωματικοί σύνδεσμοι που την ενέκριναν, την επέτρεψαν και παρίσταντο στην ΣΦΑΓΗΝ ΣΤΟ ΜΑΖΗ και 4) οι κάτοικοι των Καλαβρύτων που επέτρεψαν την δολοφονίαν των έξι τραυματιών Γερμανών που ενοσηλεύοντο στο Νοσοκομείον των Καλαβρύτων και ο Καλαβρυτινός ιατρός Παυλόπουλος που τούς εδολοφόνησε!
----
Η ΣΦΑΓΗ ΣΤΟ ΜΑΖΗ ήτο κάτι κανιβαλικόν και με κάθε μέτρον εξοργιστικόν, σκεφθείτε τί θα εγίνετο εάν αντί του Γερμανικού στρατού ήτο εκεί ο Σοβιετικός στρατός ή ο στρατός του Ντε Γκωλ, θάχαν κάψει και θάχαν ανασκολοπίση ολόκληρη την Ελλάδα, όχι μόνον την Πελοπόννησον! ΟΜΩΣ, ο Γερμανός Διοικητής διετήρησε την ψυχραιμία του, ΑΛΛΑ η δολοφονία των έξι τραυματιών εντός των ιδίων των Καλαβρύτων από τους Καλαβρυτινούς ξεχείλισε το ποτήρι!
----
Να τα λέμε όλα και να τα τονίζουμε στα παιδιά τού σχολείου που παρακολουθούν με εορταστική ενδυμασία: «Παιδιά αυτός είναι ο τρόπος που εμείς οι Ελληνες μεταχειριζόμεθα τους αιχμαλώτους, να τον μάθετε, μάς τον δίδαξε η ένδοξή μας Εθνική Αντίσταση»!


ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΤΩΝ ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΤΟΥ ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1943, Η ΣΦΑΓΗ ΣΤΟ ΜΑΖΙ ΚΑΙ Η ΑΓΓΛΙΚΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ

Είπαμε ότι το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ προέβαινε εις διαφόρους πράξεις με σκοπόν να προκαλή την οργήν των Γερμανών! Ιδού, διά παράδειγμα, τα γεγονότα των Καλαβρύτων του Οκτωβρίου 1943.
Τα διατρέξαντα (Σφαγή των Καλαβρύτων - Βικιπαίδεια): Η ανταρτική δραστηριότητα του ΕΛΑΣ στην περιοχή των Καλαβρύτων απειλούσε τη σιδηροδρομική και οδική επικοινωνία της Πάτρας με την Κόρινθο και την Τρίπολη. Ως επιχείρηση αναγνώρισης διετάχθη ένα απόσπασμα από  το  5/749  Jager Regiment με επικεφαλής τον λοχαγό Χανς Σόμπερ, αποτελούμενο από 97 άνδρες,   να διερευνήσει την κατάσταση στην περιοχή γύρω από τα Καλάβρυτα. Η   επιχείρηση του λόχου Σόμπερ θα διαρκούσε 2 ημέρες, κατά το Σαββατοκύριακο   της 16ης-17ης Οκτωβρίου 1943. Ωστόσο το κεντρικό αρχηγείο Πελοποννήσου του ΕΛΑΣ ήξερε ήδη από κατασκόπους του, για την αναγνωριστική επιχείρηση των Γερμανών. Έτσι έδωσε εντολή σε σώμα 200 ανταρτών να περιμένει τους   Γερμανούς στην Κερπινή. Την 16ην Οκτωβρίου, οι Γερμανοί βάδιζαν αμέριμνοι,   μετά από κοπιαστική πορεία όλη την  ημέρα,  στο  μονοπάτι  από  τους  Ρωγούς προς την Κερπινή, με σκοπό να κατασκηνώσουν το βράδυ στο χωριό. Στις 16:45, δέχτηκαν αιφνιδιαστικά επίθεση από όλες τις πλευρές και  κατέφυγαν  σε  ένα ύψωμα όπου παρέμειναν όλο το βράδυ, αποκρούοντας διαδοχικές επιθέσεις των ανταρτών. Εν τω μεταξύ οι αντάρτες είχαν ενισχυθεί και από πλέον 200 άνδρες   του εφεδρικού ΕΛΑΣ καθώς και αγρότες από τα γύρω χωριά. Ευρισκόμενος σε   δεινή θέση και μη μπορώντας λόγω έλλειψης ασυρμάτου να επικοινωνήσει με το αρχηγείο του, ο Σόμπερ αποφάσισε να επιχειρήσει διάσπαση του κλοιού το ξημέρωμα, με σκοπό να φτάσει στο Αίγιο. Η προσπάθειά του τελικά απέτυχε με αποτέλεσμα ολόκληρο το απόσπασμά του να αιχμαλωτιστεί, εκτός από 10 στρατιώτες που κατάφεραν να διαφύγουν σε κοντινή χαράδρα. Σχετικώς με την αιχμαλωσίαν των Γερμανών, γράφει ο Κώστας Θ. Καραλής, «Η ιστορία των γεγονότων της Πελοποννήσου, 1943-1949», τόμος 1ος, σελ. 187):

Ο Γερμανός Διοικητής, ανησυχών διά την τύχην των συλληφθέντων αιχμαλώτων Γερμανών στρατιωτών, εκάλεσε πάραυτα τον Επίσκοπον Αιγιαλείας και Καλαβρύτων Θεόκλητον Παναγιωτόπουλον και ηξίωσεν από αυτόν όπως επικοινωνήση με την ηγεσίαν των ανταρτών και συστήσει εις αυτούς ν' απολύσουν αμέσως τους Γερμανούς αιχμαλώτους. Ούτος δε, ως αντάλλαγμα, θα διηυκόλυνε τον επισιτισμόν της Αιγιαλείας και Καλαβρύτων, οι κάτοικοι των οποίων εμαστίζοντο κατά την εποχήν εκείνην εκ της πείνης και των λοιπών στερήσεων, ετόνισε δε εις έντονον ύφος προς τον Επίσκοπον ότι, αν δεν απολυθούν οι Γερμανοί στρατιώται, θα ενεργηθούν σκληρά κατά του πληθυσμού αντίποινα. Έδωσε δε να εννοήση ο Επίσκοπος ότι και αυτό το Αίγιον διέτρεχε κίνδυνον άμεσον βομβαρδισμού, ότι θα καταστραφούν και θα πυρποληθούν πολλαί οικίαι και θα συλληφθούν πολλοί εκ των κατοίκων ως όμηροι.
Μετά το τελεσίγραφον αυτό ο Μητροπολίτης Θεόκλητος, αντιληφθείς την τραγικότητα των στιγμών και αναμετρήσας τας μεγάλας του ευθύνας και τας συνεπείας μιάς κακής διαχειρίσεως των πραγμάτων, εκάλεσεν αμέσως εις συμβούλιον όλους τους προκρίτους του Αιγίου, εις τους οποίους ανεκοίνωσε λεπτομερώς τα διατρέξαντα και τας ωμάς απειλάς του Γερμανού διοικητού, όλοι δε οι συσκεφθέντες αντελήφθησαν την σοβαρότητα των στιγμών και πάντες απεφάσισαν να καταρτίσουν μίαν επιτροπήν εξ ευϋπολήπτων προσώπων, την οποίαν να στείλουν στα βουνά προς συνάντησιν των αρχηγών των ανταρτών, διά να τους εκθέσουν τας τρομεράς συνεπείας τας οποίας θα είχε διά τον πληθυσμόν της περιοχής η μη απόλυσις των αιχμαλωτισθέντων Γερμανών στρατιωτικών.
Πράγματι κατηρτίσθη εν τάχει η επιτροπή, ήτις ανεχώρησε διά τα βουνά και επεκοινώνησεν αμέσως με τους ηγέτας των ανταρτών. Η επιτροπή ανεκοίνωσε το τελεσίγραφον του Γερμανού διοικητού και καθικέτευσε τούτους ν' απολύσουν τους αιχμαλώτους διά ν' αποσοβηθούν τα Γερμανικά αντίποινα εις βάρος του αθώου πληθυσμού. Οι αρχηγοί των ανταρτών, αφού ήκουσαν τας παρακλήσεις της επιτροπής, δεν ηθέλησαν ν' αντιληφθούν την σοβαρότητα της καταστάσεως και επέδειξαν αδιαλλαξίαν, τονίσαντες προς την επιτροπήν ότι η απόλυσις των αιχμαλώτων δεν εξαρτάται από αυτούς.
- Εμείς, είπον οι αντάρτες, και τα σώματά μας αποτελούν μέρος της Στρατιάς της Μέσης Ανατολής και διά ν' απελευθερώσουμε τους αιχμαλώτους, δεν δυνάμεθα άνευ διαταγής του Γενικού Συμμαχικού Στρατηγείου της Μέσης Ανατολής, δεχόμεθα όμως να τους ανταλλάξουμε με ισαρίθμους Έλληνας κρατουμένους υπό των Γερμανών.
Η επιτροπή διεβίβασε την απάντησιν αυτήν του Αρχηγείου των ανταρτών στον Γερμανό διοικητή, όστις απήντησεν αμέσως προς αυτούς: - Ημείς ούτε αιχμαλώτους έχουμε στα χέρια μας, ούτε ομήρους κρατούμε στας φυλακάς. Μόνον κομμουνιστάς κρατούμε. Εάν θέλουν οι αντάρτες ν' ανταλλάξουμε με αυτούς τους στρατιώτας μας δεχόμεθα ευχαρίστως.
Η επιτροπή διεβίβασε την απάντησιν αυτήν του Γερμανού διοικητού, η οποία προφανώς δυσηρέστησε τους αντάρτας, διότι εν τῇ ουσίᾳ δεν ενδιεφέροντο ούτε διά την απελευθέρωσιν ισαρίθμων Ελλήνων, ούτε κομμουνιστών, αλλ' ενδιεφέροντο να πραγματοποιηθούν τ' απειληθέντα Γερμανικά αντίποινα εις βάρος του πληθυσμού, διά να δημιουργηθή ούτω σάλος και μεγαλυτέρα εξαθλίωσις.
Ο Μητροπολίτης Θεόκλητος κατώρθωσε να παρατείνη τας διαπραγματεύσεις μεταξύ Γερμανού διοικητού και ανταρτών επί αρκετάς ημέρας και κατέβαλεν υπερανθρώπους προσπαθείας να πείση τους αντάρτας ν' απολύσουν τους Γερμανούς στρατιώτας. Δυστυχώς όμως αι προσπάθειαι αυτού και άλλων σοβαρών προσώπων δεν απέδωσαν τ' αναμενόμενα αποτελέσματα. Διέταξε τρείς γερμανικάς φάλαγγας να βαδίσουν κατά των Καλαβρύτων και της περιοχής των […]
Το Αρχηγείον των ανταρτών, παρηκολούθει αγρύπνως τας κινήσεις της Γερμανικής φάλαγγος. Διέταξε την συνεχή μετακίνησιν των Γερμανών αιχμαλώτων και την τοποθέτησιν αυτών εις απόκρυφα και δύσβατα μέρη του χελμού, με προφανή σκοπόν να τους φονεύσουν. Πράγματι πλησίον του χωρίου Μάζι, που είναι κτισμένο πάνω από τον Χελμό, εκεί που κείται το βαθύτερο βάραθρο, τους εφόνευσαν και τους απεγύμνωσαν και κατόπιν έναν-έναν τους πέταξαν στο βάραθρο. [Τούτο συνέβη την 5ην απογευματινήν της 7ης Δεκεμβρίου 1943]


[Ως γράφει ο Δημ. Κανελλόπουλος: Η Διαταγή του ΕΛΑΣ Πελοποννήσου της εκτέλεσης των αιχμαλώτων υπαγορεύτηκε από τον Άγγλο σύνδεσμο της SOE 133 Antony Antrious (Αντώνη), επί παρουσία των Μίχου – Αλέξανδρου [Κασσάνδρα] – Αχιλλέα [Μπλάνα], οι οποίοι και την υπέγραψαν στις 4/12/1943, στο σπίτι της εξαδέλφης του Μίλτου Μπαλαλά, όπου ενοσηλεύετο ο Μίχος, που είχε προσβληθεί από γρίπη. Σημειώνεται, ότι το Γραφείο Πελοποννήσου του Κ.Κ.Ε. αποφάσιζε την εκτέλεση των Γερμανών αιχμαλώτων στην Πουρναριά στις 25/11/1943. Τις απογευματινές ώρες της 06.12.1943 ο Συνταγματάρχης του ΕΛΑΣ Σέρβος, έδωσε την εντολή στο λοχαγό του 6ου Συντάγματος ΕΛΑΣ Κορινθίας Ανδρέα Τρακαδά να παραλάβει τους 81 γερμανούς αιχμαλώτους, να τους οδηγήσει στου Μαγείρου (όνομα του βαράθρου) και να τους εκτελέσει. Ο Τρακαδάς αρνήθηκε να εκτελέσει τη διαταγή Σέρβου, λέγοντας ότι "είμαι στρατιωτικός, δε δολοφονώ αιχμαλώτους, εφόσον δεν υπάρχει δικαστική απόφαση εκτέλεσης". Τελικά οι αιχμάλωτοι οδηγήθηκαν στο Μάζι [την Τρίτην 7ης Δεκεμβρίου 1943] από ομάδα τοπικών ανταρτών, όπου τους παρέλαβε η ομάδα του 11ου Συντάγματος Αρκαδίας, με Διοικητή τον Λοχαγό Χρήστο Στασινόπουλο, η οποία με την συγκατάθεση και την παρουσία των Άγγλων συνδέσμων της SOE 133 τους δολοφόνησε την 5η απογευματινή. Όλα αυτά από την μαρτυρίαν του Πότη Ματζουράνη]

[Οι Γερμανοί φθάνουν στα Καλάβρυτα την πρωΐαν της 9ης Δεκεμβρίου] και την επομένην ανησυχούντες διά την τύχην των Γερμανών αιχμαλώτων, τράβηξαν προς τα χωριά Βυσωκά, Σουδενά, Μάζι και Σούφαρδο. Όπου περνούσε η φάλαγξ έκανε εξονυχιστικάς ανακρίσεις διά να εξακριβώση εις ποίον σημείον της περιοχής κρατούνται οι Γερμανοί στρατιώται. Αι τελευταίαι πληροφορίαι που τους εδόθησαν ήσαν ότι οι αιχμάλωτοι μετεκινήθησαν προσφάτως προς τον Χελμόν και ότι ευρίσκοντο πλησίον του χωρίου Μάζι. Τότε οι Γερμανοί κατηυθύνθησαν προς την κωμόπολιν Μαζέϊκα και επληροφορήθησαν ότι οι αιχμάλωτοι δεν είναι πλέον εν ζωῇ και ότι εφονεύθησαν ριφθέντες εις το βάραθρον του Χελμού.
Η φάλαγξ ανέβηκε στον Χελμόν, έφθασε πλησίον του βαράθρου και μετά μυρίων κόπων και προφυλάξεων κατήλθεν εις τον πυθμένα του βαράθρου, όπου αντίκρυσε το φρικιαστικό θέαμα των φονευθέντων αιχμαλώτων· οι Γερμανοί ευρίσκοντο πολτοποιημένοι και παραμορφωμένοι. Το θέαμα των οικτρώς παραμορφωμένων Γερμανών στρατιωτών εξηγρίωσεν, ως ήτο επόμενον, ολόκληρον την Γερμανικήν φάλαγγα. Όλοι, από τον διοικητήν μέχρι τον τελευταίον στρατιώτην, επόθουν εκδίκησιν. […]
Οι εντός των Καλαβρύτων ευρισκόμενοι εαμίται, έχοντες ασφαλώς λάβει εντολήν από την ηγεσίαν, προέβησαν εις την εκτέλεσιν των εντός της κωμοπόλεως ευρισκομένων τριών τραυματιών Γερμανών στρατιωτών, όπου ενοσηλεύοντο επί αρκετάς ημέρας. Η εκτέλεσις των τριών αυτών στρατιωτών επέπρωτο να γίνη αφορμή της μεγάλης τραγωδίας των Καλαβρύτων. Οι Καλαβρυτινοί περιέθαλψαν και περιποιήθησαν από την πρώτην στιγμήν, που ήλθον εις τα Καλάβρυτα, τους Γερμανούς τραυματίας, αλλά ο κομμουνιστής ιατρός Παυλόπουλος, σημαίνον στέλεχος του ΕΑΜ, διαταχθείς προφανώς διέπραξε ετέραν ασύνετον πράξιν.
Ούτος, παρά τας αντιδράσεις των συμπατριωτών του, έσυρεν έξω από το σπίτι, ένθα ενοσηλεύοντο οι Γερμανοί στρατιώται και τους εφόνευσε ιδιαιτέρως εις μικράν από των Καλαβρύτων απόστασιν και μετά τους έρριψεν εις παρακείμενον λάκκον. [Οι Καλαβρυτινοί ανέσυραν τα πτώματα και τα έθαψαν αξιοπρεπώς] Όταν οι γερμανοί επιστρέφοντες μπήκαν στα Καλάβρυτα, οι Καλαβρυτινοί τούς είπαν όλην την αλήθειαν […] Ο Γερμανός επικεφαλής της φάλαγγος, ακούσας και το δεύτερον αυτό εις βάρος των στρατιωτών του έγκλημα, έγινε έξω φρενών και διελογίζετο μέσα στο αναστατωμένο μυαλό του τον άμεσο και σκληρό τρόπο της εκδικήσεως.
[Ούτως εφθάσαμε εις την 13ην Δεκεμβρίου 1943. Αναφέρομε μόνον ένα ενσταντανέ από την τραγικήν ημέραν εκείνην]
Κύτταξαν όλοι τους [οι συγκεντρωμένοι άρρενες Καλαβρυτινοί] με αγωνία, όσο περνούσε η ώρα, τους γύρω λόφους, περίμεναν βοήθεια, περίμεναν να φανούν οι αντάρτες, κανένας όμως δεν εφαίνετο, οι μελλοθάνατοι ήλπιζον πως οι αντάρτες θα έκαναν κάποιον αντιπερισπασμόν, πού όμως τέτοιο πράγμα.
- Πού είναι ο Μίχος, ο Σφακιανός και ο Κασσάνδρας; ψιθύριζαν μεταξύ των. Γιατί να μάς πάρουν στο λαιμό τους; Γιατί να ρίξουν τους Γερμανούς στο Βάραθρο του Χελμού; Ποιό σκοπό εξυπηρετούν μ' αυτά που έπραξαν;



Σημείωσις:
1) Ο Δημήτριος Μίχος ή Μίχας (1890-1963),  σμήναρχος  της  Πολεμικής Αεροπορίας εν αποστρατίᾳ, ως Γενικός Αρχηγός του ΕΛΑΣ Πελοποννήσου είναι ο καθ' ύλην αρμόδιος δι' όλες τις πράξεις του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ στην Πελοπόννησον.    Ούτως ή άλλως, ως προανεφέρθη, την Διαταγή του ΕΛΑΣ Πελοποννήσου της εκτέλεσης των αιχμαλώτων την υπέγραψε πρώτος στις 4/12/1943 ο Δ. Μίχος! Δικαιοσύνη δεν απεδόθη, ο Δ. Μίχος μετά μίαν δίκην παρωδίαν, διά διάφορα κακουργήματα αλλ' όχι διά την Σφαγήν στο Μάζι, εξέτισε ποινήν 7 ετών. Ο ίδιος, αμετανόητος, αντιλαμβανόμενος όμως το μέγεθος του κακουργήματος το οποίον διέπραξε, σε συνέντευξή του στην εφημερίδα ΑΥΓΗ (1960) επαναλαμβάνει την ανήθικη και αισχρή θέση που υπεστήριξε μετά την Τραγωδία των Καλαβρύτων το επίσημον ΕΑΜ-ΕΛΑΣ ότι «πρώτα οι Γερμανοί κατάστρεψαν τα Καλάβρυτα και τα γύρω χωριά και συνοικισμούς και ύστερα ο ΕΛΑΣ εκτέλεσε τους Γερμανούς αιχμαλώτους στις 15.12.1943]. Ως παρατηρεί ο Δημ. Κανελλόπουλος: «Ο ισχυρισμός αυτός του Μίχου παίρνει διαστάσεις ιλαρότητας, όταν ο ίδιος μαζί με τον Αλέξανδρο [Κασσάνδρα] και Αχιλλέα [Μπλάνα] υπόγραψαν στις 04.12.1943
για την εκτέλεση των Γερμανών αιχμαλώτων.»
Σχόλιον: Δημήτριε Μίχο όποιος αυτοβούλως βγαίνει "να πολεμήση γιά την λευτεριά", να έχη και θάρρος, να αναλαμβάνη τις συνέπειες των πράξεών του! Πιστέυεις ότι με το ψέμμα θα αναπαυθή η συνείδησίς σου ή η ψυχή σου; Ειπέ την αλήθεια: "Γιά τον υπέρτερο σκοπό, να μπή η Ελλάς στο Σιδηρούν Παραπέτασμα, άξιζε η θυσία των Καλαβρυτινών!"
Δυστυχώς, η αχρειότης χαρακτηρίζει άπαντας τους ΕΑΜίτας, οι οποίοι δεν έχουν το θάρρος να αναλάβουν την ευθύνην των πράξεών τους π.χ. ο Δημ.
Κανελλόπουλος αναφέρει: «Ο ιστορικός Περικλής Ροδάκης κατέβαλε μια ανεξήγητη προσπάθεια συσκότισης του θέματος, δίδοντας στα κείμενά του διάφορες ημερομηνίες εκτέλεσης των γερμανών αιχμαλώτων όπως 15.12.1943, 12.12.1943, 08.12.1943 (εφημερίδα ΑΥΓΗ 1960, ΑΖΑΝΙΑΔΑ 1970, βιβλίο
ΚΑΛΑΒΡΥΤΑ 1943 κ.λπ.). Χαρακτηριστικό είναι ότι ο Γραμματέας του ΕΑΜ Αχαΐας Ηλίας Παπαστεριόπουλος, συγγραφέας του επτάτομου βιβλίου του, Ο ΜΩΡΗΑΣ ΣΤΑ ΟΠΛΑ, αναφέρει ότι η εκτέλεση, των γερμανών αιχμαλώτων της μάχης Ρωγών-Κερπινής, έγινε στις 17.12.1943, στηριζόμενη στη δήθεν ανακοίνωση της Γερμανικής Στρατιωτικής Διοίκησης Πελοποννήσου (Ιανουάριος 1944), που δημοσιεύτηκε στην τοπική εφημερίδα, ΣΗΜΑΙΑ Καλαμάτας. Σχετική έρευνα στα αρχεία της ΣΗΜΑΙΑΣ απέδειξε ότι η γερμανική ανακοίνωση αναφέρει σαν ημερομηνία εκτέλεσης των αιχμαλώτων την Τρίτη 07 Δεκεμβρίου 1943 και όχι τη 17.12.1943, δηλαδή, το 07 έγινε 17. Σε παρατήρηση του Ιστορικού Ερευνητή Δημήτρη Κανελλόπουλου, για το λανθασμένο του ισχυρισμού από τον Παπαστεριόπουλο (1978), ο συγγραφέας (Δικηγόρος) μάς συνέστησε ότι για
εθνικούς λόγους να υιοθετήσουμε ως ημερομηνία εκτέλεσης τη 17.12.1943 και στα δικά μου άρθρα και έρευνες».

2) Ο Γεώργιος Αρετάκης (Καπετάν Σφακιανός, 1900- 1949), λοχαγός του Ελληνικού Στρατού, ήτο ο επικεφαλής της επιχειρήσεως εναντίον της Ομάδος Σόμπερ και αυτός συνέλαβε τους Γερμανούς αιχμαλώτους. Μετά τη συμφωνίαν της Βάρκιζας, αρνείται να παραδώσει τον οπλισμόν του και καταφεύγει στους ορεινούς όγκους της Πελοποννήσου. Ανέπτυξε σημαντικήν δράσιν κατά τον Συμμοριτοπόλεμον και εφονεύθη τελικώς εις σύγκρουσιν στην Μάνη τον Απρίλιον του 1949.
Ο Κώστας Καραλής (αν, σελ. 127) τον περιγράφει ως εξής: Γύριζε στα χωριά της Αχαΐας και παρώτρυνε τους χωρικούς να ενταχθούν στο ΕΑΜ. …ούτε σκέφθηκε  ποτέ τί ήτο και ποίους σκοπούς επεδίωκε το ΕΑΜ και ο ΕΛΑΣ, δεν ήταν σε θέσι να κρίνη τέτοια πράγματα, αλλά και ούτε έδιδε σημασία, ούτε και τον ενδιέφεραν. Ο Σφακιανός ένα μόνο πράγμα έβλεπε μπροστά του, το  βουνό,  το  αρματωλίκι, μάχες, αίματα, σαλαχί και αντάρα. Γι' αυτά ζούσε και γι' αυτά πέθανε… δεν είχε αντίληψι καμμιά της πραγματικότητος, ένα μόνο πίστευε πώς όλοι οι Έλληνες   είναι υποχρεωμένοι να ενταχθούν στο αντάρτικο να πάρουν τα όπλα διά να κτυπήσουν τους Γερμανούς. Όποιος δεν το έκανε αυτό ο Σφακιανός τον θεωρούσε προδότη, τον έλεγε αντιδραστικόν. Την λέξιν αντιδραστικός την έλεγεν επιπόλαια, δεν εγνώριζε την έννοιάν της και δεν έδωσε ποτέ την έννοιαν στην λέξιν αυτήν, εκείνην που έδιδον οι κομμουνισταί… […] Είχε κι αυτή την λόξα να βγάζη λόγους διαρκώς και να νουθετή τις μάζες. Στους λόγους του ανέφερε πρώτα απ' όλα την δράσι του και τα κατορθώματά του, έλεγε γιά τις νίκες του και τις παρουσίαζε   σαν κοσμοϊστορικά γεγονότα, νίκες που ωχριούν μπροστά σε αυτές μεγάλες νίκες Ναπολεόντιες. […] Ήταν κοντός, λίγο σκυφτός, μελαχροινός, μουστακαλής, είχε το ύφος του τρομερού πολεμιστού, είχε στο στήθος του περασμένες χιαστί λουρίδες  με φυσίγγια, ιμάντες, αλυσσίδες, πέτσινες μπαλάσκες, διόπτρες και κουμπούρια, στην μέση του προβάλανε η μία κοντά στην άλλή δύο χατζάρες πολυκέντητες, ασημοκαπνισμένες και ένα κουτί τετράγωνο νικελοασημένιο, ήταν ταμπακόκουτο, που το χρησιμοποιούσε διά να βάζη τις σφαίρες, στο πλάϊ του κρεμόταν μιά σκουριασμένη σπάθα, κυρτή, παληά, παμπάλαια, από  το  άλλο  πλευρό  του κρεμόταν άλλη λιγάκι πιό μικρότερη, η πρώτη ήταν η Μαριώ και η άλλη η Ελενιώ, έτσι τίς αποκαλούσε μόνος του. Η όλη του εμφάνισι έδιδε την εντύπωσι φιγούρας αρβανίτη από τον "Καραγκιόζη μπερντέ", σωστός Ντερβέναγας. Ήταν πάντοτε άσκεφτος και ασυλλόγιστος, ζητούσε πάντοτε περιπέτειες, παλληκαριές, τίτλους και αξιώματα…

3) Ο Αλέξανδρος (ψευδώνυμον) Κασσάνδρας το πραγματικόν επώνυμον, συνταγματάρχης του Ελληνικού Στρατού, ήτο στρατιωτικός διοικητής της 3ης Μεραρχίας ΕΛΑΣ Πελοποννήσου.
4) Ο Αχιλλέας Μπλάνας (1910-2008) είναι ο γνωστός Κομμουνιστής, ο Αχιλλέας Μπλάνας, τότε Γραμματέας του ΚΚΕ Πελοποννήσου. Υπήρξε υπεύθυνος της θανατώσεως και της δυστυχίας πολλών όμως αυτός  κατεδικάσθη  εις  ισόβια δεσμά που μετετράπησαν εις 16ετή ειρκτή όμως απολύεται το 1952 με τα «μέτρα Πλαστήρα». Ο Κώστας Καραλής (αν, σελ. 80) τον περιγράφει ως εξής: Ο Μπλάνας ήτο στέλεχος κομματικό, στενά προσηλωμένο στο  κόμμα,  πιστός  και αφοσιωμένος εις αυτό και στον εκπρόσωπό του στην Αθήνα Γ. Σιάντο. Φανατικός και τυφλός μπροστά στην γραμμή, χωρίς αντιρρήσεις και ενδοιασμούς, σκληρός  και αποφασιστικός.
-----



Η ΑΓΓΛΙΚΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ

Διά την Σφαγή στο Μάζι, που δεν ήτο κάτι ούτε απλό, ούτε σύνηθες, επρόκειτο δι' ογδόντα άτομα, εγένετο δε διεθνώς γνωστή και προεκάλεσε την έντονον αντίδρασιν του Βερολίνου, με συνέπειες ευρύτερες διά την Ελλάδα από τα αντίποινα των Καλαβρύτων, οπωσδήποτε συνυπεύθυνοι είναι οι Άγγλοι· ως γράφει ο ιστορικός Ιωάννης Κανελλόπουλος («7 Δεκεμβρίου 1943 - Η εκτέλεση των Γερμανών αιχμαλώτων», www.kalavrytanews.com: «Λέγεται μετ' επιτάσεως ότι την εντολήν εκτέλεσης έδωσε η Αγγλική αποστολή.»

Στρατηγείον Πελοποννήσου της «Εθνικής Αντίστασης» το οποίον εσχεδίαζε,  εξέδιδε διαταγές και επέβλεπε, με έδραν την Μεσσηνίαν ήτο η Αγγλική Αποστολή της Special Operations Executive, SOE-133,η οποία περιελάμβανε και την Med East Force 133. Επικεφαλής ήσαν ο συνταγματάρχης John Mellor Stevens, ο αντισυνταγματάρχης Robert Peter McMullen και οι ταγματάρχες Dukan Lorne Campbell, Antony Andrews, W.F. Red και J.T. Harrington. Επειδή η Πελοπόννησος εθεωρείτο δύσκολη περιοχή απετέλει ανεξάρτητον διοίκησιν υπό τον Stevens. Στην περιοχήν των Καλαβρύτων υπήρχε εγκατεστημένον μονίμως αγγλικόν κλιμάκιον κατά την περίοδον Ιουνίου 1943-Φεβρουαρίου 1944.

Συγκεκριμένως δε: 1) Οι Άγγλοι εσχεδίασαν την επιχείρησιν κατά της Ομάδος Σόμπερ επί της διαδρομής Καλάβρυτα - Ρωγοί - Κερπινή. 2) Υπήρξε έντονος παρασκηνιακή δράσις των Άγγλων από 25 Οκτ. έως 29 Νοεμ. 1943 η οποία επέφερε το ναυάγιον των διαπραγματεύσεων με όλα τα επακόλουθα. 3) Οι Άγγλοι υπέδειξαν την 4ην Δεκ. 1943 στο επιτελείον της 3ης Μεραρχίας ΕΛΑΣ Πελοποννήσου "…να εκτελεσθούν οι Γερμανοί αιχμάλωτοι" και επέβαλον την έκδοσιν σχετικής διαταγής διά τον σκοπόν αυτόν, την οποίαν μάλιστα και υπηγόρευσαν (Ομολογία του Επιτελάρχη του ΕΛΑΣ Πότη Ματζουράνη, ο οποίος και διεκπεραίωσε την σχετική εντολή υπό την εποπτείαν του Antony Andrews. 4) Οι Άγγλοι καθωδήγησαν και επέβλεψαν την δολοφονίαν των αιχμαλώτων την 7ην Δεκ. 1943 στον Χελμό στην θέσιν Μάζι, καθώς «οι αιχμάλωτοι εκτελέσθησαν με την παρουσίαν Άγγλων αξιωματικών» όπως ρητώς αναφέρει εγγράφως στην μαρτυρίαν του ο διασωθείς από την δολοφονίαν αιχμάλωτος, ο Αλσατός Roger Walter.


RV