ΝΕΑ ΕΚΔΟΣΗ ΑΠΟ ΤΗ ΘΟΥΛΗ: ΝΙΚΗΡΑΤΟΣ

Συγγραφέας: Ευανθία Καΐρη

Εκδόσεις: Θούλη

Επιμέλεια, πρόλογος: Μανώλης Στρατάκης

Σελίδες: 72

ISBN: 978-618-5317-13-3

Νικήρατος: Ένα θεατρικό έργο για την Έξοδο του Μεσολογγίου

Το τρίπρακτο δράμα «Νικήρατος» αναφέρεται σε ένα από τα πιο δραματικά επεισόδια της Επανάστασης του 1821, στην Έξοδο και το Ολοκαύτωμα του Μεσολογγίου. Κατέχει πολλές πρωτιές: είναι το πρώτο θεατρικό έργο που εκδόθηκε στη νεότερη Ελλάδα, και το πρώτο θεατρικό έργο που αναφέρεται στον Αγώνα των Ελλήνων για την Ανεξαρτησία. Είναι, επίσης, το πρώτο που ανέβηκε σε σκηνή από την Επανάσταση και μετά, και το πρώτο θεατρικό έργο Ελληνίδας, από την αρχαία ακόμη εποχή, που παρουσιάστηκε στο κοινό. Η συγγραφέας του, αδελφή του λόγιου και αγωνιστή Θεόφιλου Καΐρη, θεωρείται η πρώτη Ελληνίδα διανοούμενη του νεότερου κράτους. Πρόκειται, λοιπόν, για ένα πολύ σημαντικό έργο. 

    Γράφτηκε το 1826, και ήταν ήδη ολοκληρωμένο και κυκλοφόρησε τον Ιούλιο, μόλις τρεις μήνες μετά την Έξοδο. Αυτή η άμεση χρονική σύνδεση με το ιστορικό γεγονός το καθιστά συγκλονιστικά δραματικό, ενώ συγχρόνως αποτελεί γνήσια και πολύτιμη πηγή ιστορικών πληροφοριών και της επικρατούσης τότε ατμόσφαιρας: το πάθος για την ελευθερία, το μίσος για τους Τούρκους, ο ηρωισμός, η αυτοθυσία των γυναικών (ομάδα των οποίων μαζί με τα παιδιά τους εμφανίζεται στο έργο ως αρχαίος χορός), η στάση των Ευρωπαίων, οι προτάσεις του Γάλλου απεσταλμένου του Ιμπραήμ για συνθηκολόγηση - «αισχρά συνθήκη», αλλά και οι ανδρείοι φιλέλληνες· τα τραγικά διλήμματα, η ελπίδα ότι οι πολιορκημένοι θα ξεφύγουν από την πείνα που τους μαστίζει, γιατί ελληνικά πλοία έσπασαν τον κλοιό, η ματαίωση, η έξοδος ως η μοναδική διέξοδος, η επίκριση αυτών που διστάζουν να προσφέρουν τη ζωή τους για την πατρίδα («εθνοκατάρατοι» «Τούρκοι»), η προδοσία, η μανιασμένη μάχη από τους ημιθανείς στρατιώτες που αντιστέκονται, και λίγο πριν το τέλος και την κορύφωση του δράματος μια συγκλονιστική προφητεία.

Το βιβλίο ''ΝΙΚΗΡΑΤΟΣ'' μπορείτε να το βρείτε εδώ

RV

ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΡΟΥΖΒΕΛΤ

 

Μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα και απόλυτα εμπεριστατωμένη έρευνα και μελέτη, γραμμένη το 1940, η οποία εξετάζει την ιστορία των εβραίων στην Αμερική από την ανακάλυψή της και μετά –και όχι μόνο κατά την εποχή του Ρούζβελτ! Ο von Leers,  αναφέροντας πάντα τις πηγές του, ερευνά την εγκατάσταση των εβραίων στην Αμερική και τη σταδιακή αύξηση του αριθμού τους. Ακολούθως, αποκαλύπτει την ολοένα αυξανόμενη επιρροή τους στην πολιτική των Η.Π.Α. μέχρι του σημείου να κυβερνούν αυτοί πίσω από τον Ρούζβελτ, τον οποίον ώθησαν να συνταχθεί με τη Σοβιετική Ένωση και να πολεμήσει κατά της εθνικοσοσιαλιστικής Γερμανίας. Η επιρροή αυτή ασκήθηκε μέσω διαφόρων ενώσεων και επιτροπών, τις οποίες ο συγγραφέας κατονομάζει, επίσης μέσω των επεμβάσεων των ραβίνων αλλά και του ελέγχου του εγκλήματος. Ο  von Leers τεκμηριώνει απόλυτα τις αναφορές και τα συμπεράσματά του, βασίζεται σε εβραϊκές, κατά βάση, πηγές και αναφέρει τα ονόματα των σημαντικών εβραίων που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στις Η.Π.Α., από της ιδρύσεώς τους ως και το ξέσπασμα του Β΄Ππ.  Το ύφος είναι γλαφυρό και η συνεχής απόδειξη των ισχυρισμών τού συγγραφέα κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον τού αναγνώστη, και καθιστά τη μελέτη απαραίτητη για κάθε ερευνητή της ιστορίας και της πολιτικής. 

Το βιβλίο μπορείτε να το βρείτε εδώ

RV

Charles Bukowski: Σβάστικα

  

Το μικρό διήγημα, «Σβάστικα», αποτελεί μέρος των διηγημάτων του βιβλίου του Bukowski «Talesofordinarymadness» στην αμερικάνικη έκδοση. Η «Σβάστικα» δημοσιεύτηκε στα τέλη της δεκαετίας του εξήντα σε κάποιο απ’ τα περιοδικά με τα οποία συνεργάζονταν ο Βukowski. Και μόνο ο τίτλος συνήθως έφτανε για να κάνει αυτό το διήγημα απαγορευτικό προς δημοσίευση. Το διήγημα είναι ένα είδος τηλεοπτικού θρίλερ πάνω στην έμμονη ιδέα της επιστροφής του Φύρερ και τον «μύθο» της μη ανεύρεσης του πτώματος του Χίτλερ. Η πρωτοτυπία του διηγήματος βασίζεται στο διαφορετικό χρώμα του ως προς τη συνήθη θεματολογία του Bukowski. Το διήγημα αυτό αποτελεί τη βόμβα σ’ όλη τη λογοτεχνική δημιουργία του Bukowski. Για το λόγο αυτό θεωρήθηκε προτιμότερο από την πλευρά των διάφορων ανά τον κόσμο εκδοτών, για ιδεολογικοπολιτικούς κι εμπορικούς λόγους, να μη συμπεριλαμβάνεται στην ολοκληρωμένη μετάφραση του βιβλίου. 

(από την Εισαγωγή του Δ. Σαββίδη)

Το βιβλίο ''Σβάστικα'' μπορείτε να το βρείτε εδώ

RV

Μπάϋρον, πέθανε με την Ελλάδα στην καρδιά

 

Το βιβλίο αυτό έπρεπε να γραφεί για να ακολουθήσει η ψυχική λύτρωση. Από νεαρή φοιτήτρια είχα τρεις έρωτες δυνατούς και μεγάλους. Αυτή μου η εξομολόγηση ας μη με κατεβάσει στα μάτια σας. Αυτές οι επίμονες αγάπες, που ήτανε σύγχρονες, είχανε ως αντικείμενό τους τρεις λεβέντες του περασμένου αιώνα. Το Ναπολέοντα, τον Καραϊσκάκη της Ρούμελης και τον Μπάϋρον της Αλβιόνας. Για τον πρώτο έγραψα μια πραγματεία σ’ ένα σεμινάριο ευρωπαϊκού πανεπιστημίου. Για το δεύτερο ένα μεγάλο δίτομο έργο με πολλή τρυφερότητα και αγάπη, που τον έκανα γνωστό και στο ευρωπαϊκό κοινό σε άλλες γλώσσες. Για τον τρίτο εκδίδω τώρα σ’ ετούτο το χρόνο, που η Μνημοσύνη μας φέρνει πίσω στο ξεσήκωμα της Ελλάδας για τη λευτεριά της, το αφιέρωμα τούτο. Πολλά χρόνια στην ξενητιά μού έκανε συντροφιά στη σκέψη αυτό το λεβεντόπαιδο της Αλβιόνας, που έδωσε για την Ελλάδα τη ζωή του, αυτό το ποιητικό δαιμόνιο που είχε όλα τα πλεονεκτήματα ζυμωμένα και με όλα τα μειονεκτήματα μιας σπάνιας μεγαλοφυίας. Βρήκα σ’ ένα βιβλιοπωλείο αρχαίων σπάνιων βιβλίων δύο πολύτιμες εκδόσεις, για τη ζωή η μια, για το έργο η άλλη του Μπάϋρον. Μ’ αυτές που περιέχουν τα γνήσια ντοκουμέντα της ζωής και του πνεύματός του δέθηκα πιότερο μαζί του. 

Σίτσα Καραϊσκάκη 

Το βιβλίο ''Μπάϋρον, πέθανε με την Ελλάδα στην καρδιά'' μπορείτε να το βρείτε εδώ 

ΝΕΑ ΕΚΔΟΣΗ από τη Θούλη: Σίτσα Καραϊσκάκη, ”Μπάϋρον, πέθανε με την Ελλάδα στην καρδιά”

 

 

Συγγραφέας: Σίτσα Καραϊσκάκη

Εκδόσεις: Θούλη

Σελίδες: 300

Έτος έκδοσης: 2020

ISBN: 978-618-5317-11-9

Οι εκδόσεις μας, για την επικείμενη επέτειο των 200 χρόνων από την Ελληνική Επανάσταση, έχουν την τιμή να παρουσιάσουν στους αναγνώστες το αριστουργηματικό έργο της Σίτσας Καραϊσκάκη “Μπάϋρον, πέθανε με την Ελλάδα στην καρδιά”, το οποίο εκδόθηκε πρώτη φορά το 1971, για την τότε επέτειο των 150 χρόνων από την Επανάσταση, και βραβεύτηκε δύο χρόνια μετά, με το χρυσό μετάλλιο της Διεθνούς Ακαδημίας Lutèce, των Παρισίων.

Πρόκειται για μια διαφορετική αφήγηση της ιστορίας του Λόρδου Βύρωνα, γεμάτη ενδιαφέρον και πρωτοτυπία, χρωματισμένη από τη γλαφυρή πένα της συγγραφέως, η οποία στο πρόσωπό του τιμά τον μαχητή εκείνο μιας Μεγάλης Ιδέας, για την οποία αγωνίζεται σε μια ξένη πατρίδα.

Ο πρόλογός της παρουσιάζει συνοπτικά το πνεύμα του σπουδαίου έργου της:

“Η Ιστορία δεν είναι κάτι το στατικό, κάτι το πεθαμένο. Ζει και εξελίσσεται. Η φυσιογνωμία της μπορεί να αλλάξει με την αλλαγή των εποχών,  την αλλαγή της νοήσεως και των θεωριών. Με τον ίδιο τρόπο και η αξιολογία μιας μεγάλης μορφής,  που έδωσε τη σφραγίδα στην εποχή της. Στην ιστορία μένουν  μονάχα μερικές κολόνες αμετακίνητες, που μας δείχνουν το δρόμο, για να μη χαθούμε μέσα στο λαβύρινθο του χρόνου.

Ο χρόνος αλλάζει την έννοια των λέξεων και την αξία γεγονότων στης ιστορίας το βάδισμα. Όλο και ρωτά κάθε εποχή για την αποστολή μεγάλων μορφών υπό το πρίσμα νέων ορισμών και αντιλήψεων της ζωής. Απαιτεί μια νέα αξιολόγησι της ζωής και των πράξεων ενός μεγάλου ανδρός ή την καλύτερη τοποθέτησι ενός ιστορικού γεγονότος.

Ο Μπάϋρον ήταν ένας από τους πρώτους,  που είδε να έρχεται το μέλλον,  το οποίο ζούμε σήμερα σαν παρόν. Ήταν ένας προφήτης,  ένας Μεσσίας,  όπως τον ονόμασε ο Παλαμάς. Η ύπαρξί του είναι γεμάτη από μυστήριο και ηρωισμό,  ένα ντοκουμέντο νέων αξιών,  που έγραψε με το αίμα της καρδιάς του και το σφράγισε με τη σφραγίδα του θανάτου του. Το έγγραφο είναι αυθεντικό. Κι αυτό έχει μεγάλη σημασία  για την αξιολόγησί του.  Αυτός και οι σύγχρονοί του δεν είδανε το όνειρό του στην πραγμάτωσί του.  Όμως θρυμάτισε  τα είδωλα σιγά σιγά  και στη νυχτιά της Ευρώπης του Σπέγκλερ άρχισε να φαίνεται η ροδαυγή. Ο Μπάϋρον είχε μια πολύ παράξενη τύχη.  Άλλοι τον αγάπησαν και τον δέχτηκαν σαν άγγελο της λευτεριάς και πρώτος ο Γκαίτε. Άλλοι τον εμίσησαν με μίσος φριχτό γιατί ήθελε να ρίξει τους πεθαμένους Θεούς των και να ταράξει τη πουριτανική τους γαλήνη μέσα στην οποία ζούσαν αποχαυνωμένοι.

Μέσα σ’ αυτά τα δύο αντίθετα ρεύματα  έχει παραμορφωθεί και έχει αλλοιωθεί η εικόνα του χαρακτήρα του Μπάϋρον,  όπως κανενός άλλου μεγάλου ανδρός.

Μια φλόγα ήτανε η ψυχή του,  μια φλόγα για τη λευτεριά,  για κάθε είδος λευτεριάς. Μια φλόγα δυνατή,  που έκαψε  πρώιμα το κερί. Η φλόγα της λευτεριάς του Ελληνικού ανθρώπου  από το βλαβερό ζυγό του εαυτού του  και από τη βασανιστική καταπίεσι του κατακτητή. Κι αυτό είναι που ενδιαφέρει κυρίως εδώ εμάς τους Έλληνες.

Φλόγα τα νιάτα,  τρελλό παλληκάρι

Χαρά της ζωής ή του Χάρου κοντάρι

Η γυναίκα, το σπαθί και το κύμα

Χαμός του αν ήταν ή και χαρά του

Ορμή και θάρρος το κάθε του βήμα

Δεν τον δείλιαζεν όποιος βράχος μπροστά του.

                                            Σίτσα Καραϊσκάκη”

Το βιβλίο ”Μπάϋρον, πέθανε με την Ελλάδα στην καρδιά” μπορείτε να το βρείτε εδώ

Νέα έκδοση από τη ΘΟΥΛΗ: «Ταξίδι μέσα στο δωμάτιό μου» του Ξαβιέ ντε Μαιστρ

Συγγραφέας: Ξαβιέ ντε Μαιστρ
Εκδόσεις: Θούλη
Μετάφραση: Μανώλης Στρατάκης
Επιμέλεια: Αθηνά Μάρκου
Σελίδες: 114
ISBN: 978-618-5317-10-2

Το 1790 η συμμετοχή του νεαρού αξιωματικού Xavier de Maistre (1763-1852) σε μια μονομαχία τού στοίχισε 42 ημέρες κατ’ οίκον περιορισμού, στο Τορίνο, όπου βρισκόταν τότε. Αποφάσισε να αξιοποιήσει την υποχρεωτική παραμονή του στο δωμάτιό του, μετατρέποντάς τη σε ένα κυριολεκτικά εσωτερικό ταξίδι, ένα ταξίδι από «την πολυθρόνα στο κρεβάτι» αλλά και στις αχανείς εκτάσεις τού νου και της φαντασίας, παρακαταθήκη για όσους υποχρεώνονται για οποιονδήποτε λόγο να παραμείνουν έγκλειστοι στο δωμάτιό τους.
Το βιβλίο αποτελείται από 42 σύντομα αλλά περιεκτικά κεφάλαια, όσες και οι ημέρες τού περιορισμού τού συγγραφέα. Δεν εκδόθηκε αμέσως αλλά το 1794 και μάλιστα κατόπιν πρωτοβουλίας του μεγαλύτερου αδελφού του, του διάσημου, επίσης συγγραφέα, Joseph de Maistre, και γνώρισε μεγάλη επιτυχία.
Παρωδία των ταξιδιωτικών διηγημάτων της εποχής, αστείο, αυτοσαρκαστικό, αλλά και φιλοσοφικό, κάποιες στιγμές δραματικό και συγκλονιστικό, το Ταξίδι μέσα στο δωμάτιό μου αποτελεί πλέον ένα κλασικό έργο, που ενέπνευσε πολλούς άλλους συγγραφείς.

Το βιβλίο «ΤΑΞΙΔΙ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ ΜΟΥ» μπορείτε να το βρείτε εδώ

 

 

RV

 

ΕΘΝΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ

Γιατί επιτέθηκα στη Σοβιετική Ένωση

 Μπορείτε να το βρείτε εδώ

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟΝ ΡΟΥΖΒΕΛΤ

 

Μπορείτε να το βρείτε εδώ

 

ΟΜΙΛΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΒΑΛΚΑΝΙΚΗ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ

 

Μπορείτε να το βρείτε εδώ

ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΡΟΥΖΒΕΛΤ 

 Μπορείτε να το βρείτε εδώ 

 

ΕΠΙΣΗΜΑ ΕΓΓΡΑΦΑ ΕΠΙ ΤΗΣ ΡΗΞΕΩΣ ΜΕ ΤΗΝ ΓΙΟΥΓΚΟΣΛΑΒΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

 Μπορείτε να το βρείτε εδώ 

RV

Νέα έκδοση από τη Θούλη: Ιωάννης Συκουτρής, Περί θανάτου

Συγγραφέας: Ιωάννης Συκουτρής
Εκδόσεις: Θούλη
Επιμέλεια: Αθηνά Μάρκου
Σελίδες: 55
Έτος έκδοσης: 2020

Τα κείμενα της νέας έκδοσής μας ήταν αρχικά χειρόγραφες σημειώσεις του Ι. Συκουτρή για τις περίφημες προφορικές παραδόσεις του στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών, που προσείλκυαν πολύ κόσμο και όχι μόνο φοιτητές. Το πρώτο είναι «απόσπασμα από την εισαγωγήν εις τον Φαίδωνα του Πλάτωνος», έργο το οποίο ο μεγάλος φιλόλογος δίδαξε τη χρονιά 1933-1934. Το δεύτερο είναι ανάλυση της τραγωδίας τού Σοφοκλέους «Αίας» και το δίδαξε την επόμενη χρονιά. Πέραν της αξίας των αναλύσεων του Ι. Συκουτρή καθ’ εαυτές, ο σύγχρονος αναγνώστης που γνωρίζει το τραγικό τέλος τού μεγάλου φιλολόγου, αναγνωρίζει στο κείμενο ιδέες και αντιλήψεις τού συγγραφέα σχετικά με τον θάνατο, που σίγουρα τον επηρέασαν όταν λίγο καιρό αργότερα πήρε τη Μεγάλη Απόφαση.

Η δίψα όμως του αθηναϊκού κοινού για τη διδασκαλία του αποτελούσε βεβαίωση της πίστεώς του στην ανάγκη που είχε ο Ελληνισμός να γνωρίση την αρχαία γραμματεία. Όσοι είχανε παρακολουθήσει τα μαθήματα εκείνα δεν θα λησμονήσουνε την ατμόσφαιρα μαγείας που δημιουργούσε ο λόγος του μεγάλου διδασκάλου. Είτε ένα δύσκολο χωρίο του Σοφοκλέους ζητούσε να εξηγήση, είτε την πολιτική φιλοσοφία τού Πλάτωνος ερμήνευε, ο λόγος του είχε τη δύναμη να δεσμεύη τον ακροατή, να τον παρασύρη και να τον ενθουσιάζη. Β. Λαούρδας

Το βιβλίο ''Περί θανάτου'' μπορείτε να το βρείτε εδώ 

RV

Νέα έκδοση από τη ΘΟΥΛΗ! Παν. Μαρίνης: ΑΡΡΩΣΤΕΣ ΚΟΙΝΩΝΙΕΣ, Ιστορική ανάλυσις της εποχής της νεωτερικότητος από τον 18ον αιώνα έως της σήμερον

Δίτομο έργο

Συγγραφέας: Παν. Μαρίνης
Εκδόσεις: Θούλη
Σελίδες (I + II τόμος): 1300 
Έτος έκδοσης: 2019
ISBN: 978-618-5317-09-6

Το βιβλίο "Άρρωστες Κοινωνίες" δεν εγράφη ως ένα ακόμη ανάγνωσμα που επαναλαμβάνει το εξουσιαστικόν αφήγημα, αντιθέτως είναι καταλυτικά κριτικόν για τις αξίες της Νεωτερικότητος!

Είναι βιβλίον απόλυτα καταστρεπτικό των μυθοπλαστικών προφανειών που έχει επιβάλει η επίσημος συμβατική ιστοριογραφία της Μεταπολεμικής «πολιτικής ορθότητος» και του «Αριστερού αφηγήματος της Ιστορίας».

Είναι έργο μεθοδικόν που σε κάθε φράσιν του γκρεμίζεται και ένας Μύθος της Νεωτερικότητος.

Κάθε κεφάλαιόν του αποκαλύπτει και νέες διαστάσεις του συγχρόνου ιστορικού γίγνεσθαι, προκαλώντας την συνειδησιακήν αφύπνισιν του αναγνώστου. 

Η μελέτη αυτού του έργου προσφέρει νέες οπτικές γωνίες για την θεώρησιν της παγκοσμίου πραγματικότητος των δύο τελευταίων αιώνων και των καταιγιστικών κοινωνικών αλλαγών της τελευταίας 70ετίας.

Επιτρέπει την κατανόησιν των επί της ιστορικής σκηνής συμβάντων και την συνακόλουθον επισήμανσιν των κρυμμένων αιτίων τους, επιχειρώντας να εκφωτίση την σκοτεινήν επιρροήν εκ των παρασκηνίων και να ψηλαφίση τα θεμελιώδη ερωτήματα, «ποιοι κυβερνούν τον Κόσμο;» και «ποιες οι επιδιώξεις τους;».

Θίγοντας τα ταμπού του νεωτερικού και συγχρόνου κόσμου είναι οπωσδήποτε ένα βιβλίον τόλμης, γραμμένο αφ΄ ενός με απόλυτον επιστημονικήν ακρίβειαν και πληθώραν πηγών με παράθεσιν των πρωτοτύπων κειμένων και αφ΄ ετέρου με ελευθέραν σκέψιν και απροκατάληπτον πνεύμα.

Όθεν φιλοδοξεί, εν ολίγοις, να δώση στον σκεπτόμενον άνθρωπον το σύγχρονον «Δεξιόν αφήγημα της Ιστορίας» και να αποτελέση το βασικόν και απαραίτητον εφόδιον δια τον αγώνα στον ιδεολογικόν στίβον της πολιτικής επιστήμης.  

Μέγεθος βιβλίου: Α4

Ι τόμος: 644 σελίδες

ΙΙ τόμος: 656 σελίδες

Το βιβλίο "ΑΡΡΩΣΤΕΣ ΚΟΙΝΩΝΙΕΣ" μπορείτε να το βρείτε εδώ

Αγωνιζόμαστε γι' αυτό που αγαπάμε· αγαπάμε ό,τι εκτιμούμε· και για να εκτιμήσουμε κάτι πρέπει τουλάχιστον να το γνωρίζουμε…

Αποσπάσματα από το Mein Kampf

Σε ολόκληρη τη Δυτική Ευρώπη, η δημοκρατία θεωρείται ο πρόδρομος του μαρξισμού, ο οποίος δεν μπορεί να γίνει πραγματικότητα χωρίς αυτήν. Η δημοκρατία αποτελεί το πεδίο καλλιέργειας της επιδημίας αυτής της πανούκλας και βρίσκει τη σωστή της έκφραση με το έκτρωμα του κοινοβουλευτισμού. Ό,τι θείο υπάρχει μέσα στη δημοκρατία πνίγεται δυστυχώς στον βούρκο του κοινοβουλευτισμού… 

…Ένα πράγμα δεν έχουμε το δικαίωμα να ξεχνούμε: η πλειοψηφία δεν μπορεί ποτέ να αντικαταστήσει το άτομο. Αντιπροσωπεύεται πάντα όχι μονάχα από ηλίθιους αλλά και από δειλούς. Και είναι αλήθεια πως εκατό τρελά μυαλά δεν αξίζουν όσο ένα σωστό, και εκατό δειλοί δεν θα πάρουν ποτέ ούτε μία ηρωική απόφαση… 

…Αυτοί οι κύριοι χειρίζονται και λαμβάνουν αποφάσεις με μια ελαφρότητα συχνά απίστευτη, προβλήματα για τα οποία και τα πιο μεγάλα μυαλά θα χρειάζονταν να συλλογιστούν πολύ. Και όμως, τους βλέπεις να αντιμετωπίζουν τα πιο σοβαρά ζητήματα, αυτά που κρίνουν την τύχη ενός κράτους, σαν μια παρτίδα χαρτοπαίγνιου και όχι σαν το μέλλον της φυλής... 

…Αρκεί να δεις μία και μόνη φορά αυτούς τους λωποδύτες της πολιτικής να εκλιπαρούν με αγωνία, προτού λάβουν μία απόφαση, για την έγκριση της πλειοψηφίας, προκειμένου να αποκτήσουν τους αναγκαίους «συν-ενόχους» και να μπορέσουν αργότερα να πλύνουν τα χέρια τους από κάθε ευθύνη· ένας δίκαιος άνθρωπος, ένας τίμιος δεν θα αισθανθεί παρά αηδία και απέχθεια μπροστά σε τέτοιες μεθόδους πολιτικής πρακτικής. Αυτός που αρνείται να πάρει πάνω του τις προσωπικές ευθύνες για τις πράξεις του και που ζητεί πάντα να καλύπτεται, δεν είναι παρά ένας άθλιος δειλός… 

…Η δυσκολία στο να επανορθώσεις με όλα τα μέσα ακόμα και με τα πιο σκληρά, μια εγκληματική κοινωνική κατάσταση, ολέθρια για ένα έθνος, οφείλεται στους δισταγμούς ως προς τις αιτίες. Και διστάζουν εκείνοι που ποτέ δεν ένιωσαν το συναίσθημα της σωτηρίας, που δεν ένιωσαν βαθιά εντός τους ότι μπορεί να είναι και οι ίδιοι υπεύθυνοι για τη διαφθορά της τάξης τους. Αυτός ο δισταγμός παραλύει κάθε σταθερή απόφαση για δράση· δεν ξέρουν τίποτε άλλο παρά να επιφέρουν χλιαρές μεταρρυθμίσεις και μόνο όσες είναι απαραίτητες για την προσωρινή διατήρηση της ομαλότητας. Αλλά τα πράγματα και η εποχή δε θα έχουν πάντα αυτό το φαντασμαγορικό χρώμα. Θα 'ρθει μια μέρα που η συνείδηση της ευθύνης με την ανάγκη της εσωτερικής γαλήνης, θα διασκορπίσει αλύπητα και θα ξεριζώσει την παρασιτική βλάστηση και την ήρα από το σιτάρι… 

…Για τη μεταβολή ενός λαού σε έθνος προϋποτίθεται η δημιουργία κατάλληλων υγιεινών συνθηκών διαμονής, απαραίτητων για την εκπαίδευση του ατόμου. Μόνον όποιος μάθει, στο σπίτι ή στο σχολείο, να εκτιμά το μεγαλείο της χώρας του στον φιλολογικό, στον οικονομικό και προπάντων στον πολιτικό τομέα, μόνον αυτός θα μπορέσει να αισθανθεί -και θα την αισθανθεί– την περηφάνια ότι ανήκει σε αυτή τη χώρα. Αγωνιζόμαστε γι' αυτό που αγαπάμε· αγαπάμε ό,τι εκτιμούμε· και για να εκτιμήσουμε κάτι πρέπει τουλάχιστον να το γνωρίζουμε… 

…Όταν οι ανάξιοι υπεύθυνοι αισθάνονται αποξενωμένοι από την εθνική συνείδηση και παρεμποδίζουν τη φυσική και ηθική υγεία μιας τάξης, με την αδιαφορία ή την αδηφαγία τους, είναι το ίδιο σαν να στρέφονται κατά του έθνους… 

…Όταν η κυβέρνηση οδηγεί από όλους τους δρόμους έναν λαό στην καταστροφή, η επανάσταση αποτελεί όχι πια δικαίωμα των πολιτών αλλά καθήκον… 

…Για όποιον δεν είναι έτοιμος να πολεμήσει για την ύπαρξή του, ή δεν είναι ικανός να το κάνει, είναι ήδη προδιαγεγραμμένος από την αιώνια και δίκαια Θεία Πρόνοια ο χαμός … 

…Αν ο αγώνας για την επικράτηση μιας φιλοσοφικής θεωρίας δεν κατευθύνεται από ήρωες έτοιμους να θυσιαστούν, σε λίγο δεν θα βρίσκεται ούτε και οπαδός που να τολμά να αντιμετωπίσει τον θάνατο. Όποιος αγωνίζεται να σώσει μόνο τη δική του υπόσταση δεν διαθέτει παρά λίγο μόνο δυναμικό για τους άλλους… 

…Ένα κίνημα που ξεκινάει για να ανεβεί ψηλά, πρέπει πάντα να φροντίζει ώστε να μη χάσει ποτέ την επαφή με τον λαό. Υπό αυτό το πρίσμα ρέπει να εξετάζει κάθε ζήτημα που θα ανακύψει και να προσανατολίζει πάντα προς τα εκεί τις αποφάσεις του. Πρέπει κατόπιν να αποφύγει κάθε τι που θα μπορούσε να απομακρύνει ή να αποδυναμώσει αυτούς τους δεσμούς του και τις δυνατότητές του πάνω στις μάζες, όχι για λόγους «δημαγωγικούς», αλλά κατανοώντας βαθιά πως καμιά μεγάλη ιδέα, όσο ιερή και υψηλή αν φαίνεται, δεν μπορεί να γίνει πράξη χωρίς τη δύναμη των λαϊκών μαζών…

Αδόλφος Χίτλερ

RV

361 Τάγμα Πεζικού - Χρονικό προάσπισης προδομένης πατρίδας

Το βιβλίο «361 Τάγμα Πεζικού: Χρονικό προάσπισης προδομένης πατρίδας» αποτελεί μια καινοτόμα μονογραφία. 

Η πρωτοτυπία είναι διπλή. Αρχικά έγκειται στο γεγονός ότι ο Χαράλαμπος Αλεξάνδρου δεν στηρίζει τα συμπεράσματά του μόνο στις πολύωρες προσωπικές αφηγήσεις των πρωταγωνιστών αλλά τις συνδυάζει, τις διασταυρώνει και τις εμπλουτίζει με πλούσιο αρχειακό υλικό από στρατιωτικά αρχεία που πρώτη φορά τυγχάνουν συστηματικής μελέτης. 

Κατά δεύτερον, ο συνδυασμός των πηγών, η επαρκής τεκμηρίωση, η σοβαρότητα στην αντιμετώπιση των γεγονότων και η επιστημονική προσέγγιση έχουν ως αποτέλεσμα να προσφέρεται στον αναγνώστη για πρώτη φορά μια ολοκληρωμένη εικόνα για τη δράση του 361 Τάγματος Πεζικού το καλοκαίρι του 1974 στην Κύπρο. 

Η δράση του 361 ΤΠ βρίθει γεγονότων. Δεν θα ήταν υπερβολή να σημειωθεί ότι μέσω της δράσης του Τάγματος παρουσιάζεται μεγάλο κομμάτι των συμβάντων στο «ανατολικό μέτωπο» του πολέμου καθ’ όλη τη διάρκειά του, από τις 20 Ιουλίου μέχρι και μετά τις 14 Αυγούστου. Σταθερή άμυνα και σημαντικές μάχες, αλλοπρόσαλλες διαταγές και οπισθοχωρητικές κινήσεις, αγωνιώδεις προσπάθειες επιβίωσης και φρικτές στιγμές αιχμαλωσίας είναι ζεύγη εννοιών που διατρέχουν το βιβλίο. 

Το βιβλίο θέτει τα γεγονότα στις πραγματικές ιστορικές τους διαστάσεις χωρίς συνωμοσιολογική διάθεση. Η ανάγνωσή του είναι βέβαιο ότι θα δώσει σημαντικές απαντήσεις στα διάφορα «γιατί» που γεννιούνται σε όποιον τολμά να αντικρίσει την κυπριακή τραγωδία του 1974.

Το 361 Τάγμα Πεζικού με έδρα το Σιχαρί της επαρχίας Κερύνειας κάλυπτε με τα φυλάκιά του ένα ευρύ μέτωπο 20 περίπου χιλιομέτρων που ξεκινούσε από την Άσπρη Μούττη επί του Πενταδακτύλου, περνούσε από το Δίκωμο και κατέληγε στη Μια Μηλιά. Αυτό το εκτενές μέτωπο κλήθηκε να υπερασπιστεί από τις 20 Ιουλίου, έχοντας απέναντί του επίλεκτες τουρκικές δυνάμεις.

Οι άνδρες του Τάγματος κράτησαν τις θέσεις τους, έδωσαν άνισες μάχες και δέκτηκαν τις τουρκικές επιθέσεις. Υποχώρησαν κατόπιν διαταγών. Η μάχη που έδωσε ομάδα 17 ατόμων του Τάγματος στις 24 Ιουλίου στην περιοχή του Κουτσοβέντη ήταν καθοριστική για την ανακοπή της τουρκικής προέλασης εν καιρώ εκεχειρίας. Η τραγωδία για το προσωπικό του Τάγματος κορυφώθηκε στις 14 Αυγούστου όταν βρέθηκε να υπερασπίζεται ένα άλλο ευρύ μέτωπο, στα βόρεια του Πενταδακτύλου αυτή τη φορά, από τον Παχύαμμο Κερύνειας, μέχρι τους πρόποδες του Πενταδακτύλου.

Η διοίκηση του Τάγματος, κατόπιν διαταγής από το 9ο Τακτικό Συγκρότημα, διενήργησε εσπευσμένη οπισθοχωρητική κίνηση υπό την πίεση του εχθρού. Αποτέλεσμα αυτής ήταν να εγκαταλειφθούν στο πεδίο της μάχης δύο περίπου λόχοι του Τάγματος. Συνολικός τραγικός απολογισμός της έντονης πολεμικής δράσης του 361 ΤΠ, 87 πεσόντες και αγνοούμενοι, 45 αιχμάλωτοι και 42 τραυματίες.

Το βιβλίο, δεν αποτελεί απλώς ένα ακόμη βιβλίο για το 1974. Πρόκειται για μια επιστημονική μονογραφία που στηρίζει την αφήγηση και τα συμπεράσματα σε 163 προσωπικές συνεντεύξεις αξιωματικών, υπαξιωματικών και οπλιτών του Τάγματος, σε πολύωρη έρευνα στο αρχείο της Εθνικής Φρουράς και στις εφημερίδες. 

Το βιβλίο ''361 Τάγμα Πεζικού - Χρονικό προάσπισης προδομένης πατρίδας'' μπορείτε να το βρείτε εδώ

22 Ιουνίου 1941 - Επιχείρηση Μπαρμπαρόσα

«Στις 22 Ιουνίου 1941 η Eθνικοσοσιαλιστική Γερμανία επιτέθηκε στη Σοβιετική Ένωση, μαζί με τα ηρωικά φινλανδικά και ρουμανικά στρατεύματα. Η κωδική ονομασία της επίθεσης είναι γνωστή: Επιχείρηση Μπαρμπαρόσα. Η επίθεση αυτή συνήθως παρουσιάζεται, σκοπίμως είτε αφελώς, ως τραγικό λάθος αλλά και ως άδικη και αδικαιολόγητη πολεμική ενέργεια. Αμφότερες οι λίαν διαδεδομένες από την προπαγάνδα των “νικητών” απόψεις αποσκοπούν στο να αποκρύψουν τον πραγματικό χαρακτήρα αυτής της επιβεβλημένης ενέργειας, που δεν ήταν απλώς μια επίθεση αλλά μια Σταυροφορία κατά του μπολσεβικισμού και υπέρ της Ευρώπης και του Πολιτισμού.»

Το βιβλίο ''Γιατί επιτέθηκα στη Σοβιετική Ένωση'' είναι ένα μοναδικό ντοκουμέντο σχετικά με την Επιχείρηση Μπαρμπαρόσα, στο οποίο αποκαλύπτονται οι λόγοι που οδήγησαν τον Χίτλερ στην επίθεση κατά της Σοβιετικής Ενώσεως. Συγχρόνως αποκαλύπτεται η  συνεργασία Μ. Βρετανίας και Ε.Σ.Σ.Δ. και οι μυστικές διεργασίες μεταξύ της τελευταίας και διαφόρων βαλκανικών κρατών (Ρουμανία, Γιουγκοσλαβία) και ο ρόλος της Ελλάδας. 

πηγή

Το βιβλίο ''Γιατί επιτέθηκα στη Σοβιετική Ένωση'' μπορείτε να το βρείτε εδώ

RV

Επανακυκλοφορεί από τη ΘΟΥΛΗ το ιστορικό μυθιστόρημα της Σίτσας Καραϊσκάκη: Ο ΓΥΙΟΣ ΤΗΣ ΚΑΛΟΓΡΗΑΣ

Επανακυκλοφόρησε από τη Θούλη το περίφημο ιστορικό μυθιστόρημα που έγραψε η Σίτσα Καραϊσκάκη για τη ζωή και τον θάνατο του προγόνου της Γεωργίου Καραϊσκάκη.

Διδάσκει ιστορία με έναν πολύ γλαφυρό και συγκινητικό τρόπο και συγχρόνως είναι ένα μυθιστόρημα με υψηλή λογοτεχνική αξία. Κατά την πρώτη έκδοσή του το 1939 από τις εκδόσεις «Εστία» γνώρισε πρωτοφανή επιτυχία. Εκδόθηκε επίσης στη γερμανική γλώσσα υπό τον τίτλο "Αυτός που έγραψε ιστορία με το σπαθί του", έλαβε διθυραμβικές κριτικές και απετέλεσε εντυπωσιακή εκδοτική επιτυχία και εκεί.

Το έργο είναι συνολικά 500 σελίδων και αποτελείται από δύο τόμους.

‘Εγραψαν γι’ αυτό:

«Βίωμα μας γίνεται η περιγραφή της γένεσης και δράσης του ήρωος της ελληνικής ανεξαρτησίας χάρη στη μαεστρική και φροντισμένη τέχνη της Ελληνίδας συγγραφέως, που διαχειρίζεται το θέμα της θαυμάσια και με μεγάλη γοητεία».

Ντι Ζαϊτσριφτ ντερ Λαϊμπιμπλιοτέκεν

«Η Ελληνίδα ποιήτρια και συγγραφεύς με το βιβλίο της "Αυτός που έγραψε ιστορία με το σπαθί του" παρουσιάζει στον γερμανικό λαό τη μορφή ενός ήρωος της Ελληνικής Επαναστάσεως, που μας θυμίζει με εξαιρετική ικανότητα τον αγαπημένο του“στρατηγό εμπρός” τον θρυλικό στρατάρχη φον Μπλύχερ.

Εφημερίδα Ναχρίχτεν φον Γκέρλιτς

«Ο γυιος της καλογρηάς μας παρουσιάζεται με τη μορφοποιούσα δύναμη της συγγραφέως σ’ ένα εκτυφλωτικό φως ανδρισμού και αγάπης προς την πατρίδα και την ελευθερία. Ένας στρατάρχης “Φόρβερτς” κάτω από τον ελληνικό ουρανό. Η Ελληνίδα συγγραφεύς στήνει ένα βασικό και αρχαιόπρεπο μνημείο και συστήνει στον γερμανικό λαό έναν άξιο και αληθινό ήρωα της νεώτερης ελληνικής ιστορίας που γοητεύει».

Εφημερίδα Μίτελντόιτσε Τσάιτουγκ

« Η συγγραφεύς είναι μια αριστοτέχνις γλύπτρια χαρακτήρων»

Εφημερίδα Λέτστε Ναχρίχτεν φον Ντρέσντεν

«Η συγγραφεύς έχει μεγάλη ικανότητα κατατάξεως του ιστορικού υλικού της, εξαιρετική φαντασία. Επιτυγχάνει θαυμάσια πλοκή και μεταδίδει άκοπα τη συγκίνησή της στον αναγνώστη, ένα ξεχωριστό πλεονέκτημα που κάνει πολύτιμο το βιβλίο»

Εφημερίδα Βιργχάιτ του Ρόττερνταμ

«Η Λέσβος που μας έδωσε το Μυριβήλη, τον Ελύτη, το Βενέζη, τον Νίκο Αθανασιάδη, μας στέλνει πάλι τα μηνύματά της με τη Σίτσα Καραϊσκάκη…… Η Σίτσα Καραϊσκάκη ζωγραφίζει με το λόγο, θα λέγαμε πλάθει, τα ζωγραφικά της τοπία μ’ ένα είδος αντικειμενικής ηρεμίας και ευτυχίας»

Ανδρέας Καραντώνης

Το δίτομο έργο μπορείτε να το βρείτε εδώ 

RV