Πέμπτη 23 Ιουλίου 2015

KEEP CALM



RV

Τρίτη 21 Ιουλίου 2015

EΘΝΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ ΑΝΤΙ ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟΥ



...Μην μας μιλάνε για εθνική κοινότητα και ότι όλοι θέλουμε το ίδιο. Οπωσδήποτε δεν θέλουμε το ίδιο, ούτε ως μέθοδο ούτε ως σκοπό. Νιώθουμε να μας χωρίζει ένας κόσμος από εκείνο το είδος αστικού πατριωτισμού που παντού και πάντα, όποτε έκανε την εμφάνισή του, αποτελούσε μόνο το πρόσχημα μιάς δειλής πίστης στο χρήμα και που γι’ αυτόν τον λόγο έγινε η αιτία και η αρχή της εθνικής μας κατάρρευσης. Όποιος θέλει το ίδιο μ’ εμάς, αυτός να προσχωρήσει στο κίνημα. Υπάρχει ακόμα αρκετός χώρος. Για όποιον δεν το κάνει αυτό, δεν πιστεύουμε ότι θέλει το ίδιο μ’ εμάς, αλλά μόνο ότι υποκρίνεται για να μας κλέψει τους επάξιους καρπούς της σποράς μας. Όμως δεν είμαστε χαζοί. Είναι μάταιο να επιχειρήσει κανείς να μας βγάλει από τον δρόμο μας με την πρόφαση κάποιας φανταστικής ουτοπικής ενότητας. Το να είσαι εθνικιστής έχει ευρεία έννοια. Για εμάς το φρόνημα αυτό έχει πολύ συγκεκριμένο και σαφές περιεχόμενο. Δεν είμαστε πατριώτες των ζήτω. Είμαστε εθνικοσοσιαλιστές.
Γιόζεφ Γκαίμπελς, απόσπασμα από το άρθρο ''Ενάντια στην αντίδραση'' που δημοσιεύτηκε στις 13 Μαίου 1929

 


πηγή:  The Stormtrooper

RV

Σάββατο 18 Ιουλίου 2015

Η απάτη του "στρασσερισμού"



Του Άγγελου Κωνσταντίνου

Για την εκπληκτική πορεία του Αδόλφου Χίτλερ και την άνοδο του Εθνικοσοσιαλισμού έχουν γραφτεί χιλιάδες βιβλία και άρθρα. Οι προδοσίες και οι απόπειρες κατά της ζωής του δεν τον πτόησαν και δεν κλόνισαν την πίστη του για ένα μέχρι τέλους αγώνα κατά του μαρξισμού. Ένας από τους προδότες που βρέθηκαν στις τάξεις του Εθνικοσοσιαλιστικού κινήματος ήταν και ο Gregor Strasser, ο όποιος ήταν πάντοτε αρεστός στους αντίπαλους του Χίτλερ και κανένας από τον στενό κύκλο του Φύρερ δεν του είχε εμπιστοσύνη. Οι ομιλίες του Στράσσερ στο ραδιόφωνο χαρακτηρίζονταν ‘’έξυπνες’’  από τον ιουδαϊκό Τύπο το 1932. Ο ίδιος, συγχρόνως, μηχανορραφούσε με διάφορους τρόπους κατά του NSDΑP, αποδεικνύοντας τις διαλυτικές προθέσεις του. Προσπάθησε να εφαρμόσει την ιουδαϊκή τεχνική «διαίρει και βασίλευε», αλλά σκόνταψε στην πίστη και στην αφοσίωση των οπαδών του Φύρερ. Σ’ αυτόν, τον χαμαιλέοντα, έγινε πρόταση από τoν Καγκελάριο Κουρτ φον Σλάιχερ να γίνει αντικαγκελάριος παίρνοντας μαζί του και βουλευτές του NSDAP, ώστε να το διασπάσει, τη στιγμή μάλιστα που αυτό βρισκόταν ένα βήμα πριν από την κατάκτηση της εξουσίας. Πιο πριν είχε προταθεί στον Χίτλερ να συμμετάσχει το NSDAP σε κυβέρνηση συνασπισμού, χωρίς να είναι ο ίδιος Καγκελάριος, κάτι το οποίο αρνήθηκε. Όμως, ο προδότης Στράσσερ δέχθηκε αμέσως την πρόταση, αλλά δεν κατάφερε να φέρει εις πέρας την «αποστολή» του, διότι προσέκρουσε στην αδιάσπαστη συνοχή του NSDAP. 



Ο Γκαίμπελς στο ημερολόγιό του γράφει: 

«5 Δεκεμβρίου 1932 … Έχομεν μια μακράν συνομιλία με τον Φύρερ. Κάμνομεν συμβούλιον  περί της στάσεώς μας απέναντι της κυβερνήσεως Σλάιχερ. Ο Στράσσερ αντιπροσωπεύει την άποψιν ότι πρέπει να ανεχθούμε τον Σλάιχερ. Ο Φύρερ συνεκρούσθη μαζί του. Ο Στράσσερ ζωγραφίζει όπως πάντα τα πράγματα στο κόμμα με πολύ μαύρα χρώματα. Αλλά και αυτό να ήτο αλήθεια δεν πρέπει κανείς να υποχωρή προ του σκεπτικισμού των μαζών.
    Κατόπιν μιας συμπτώσεως πληροφορούμεθα την αληθινήν αιτίαν της ανατρεπτικής πολιτικής του Στράσσερ. Είχε την Κυριακήν το βράδυ μια συνομιλία με τον Στρατηγόν Σλάιχερ κατά την οποίαν του προσέφερε την θέσιν του υποκαγγελαρίου. Ο Στράσσερ όχι μόνον δεν απέκρουσε αυτήν την προσφορά, αλλά ανεκοίνωσε την απόφασίν του όπως κατά την ενδεχομένην νέαν εκλογήν εκθέση ίδιον κατάλογον βουλευτών. Αυτό είναι αισχρά προδοσία κατά του Φύρερ και του κόμματος. Εγώ δεν εξεπλάγην καθότι δεν ανέμενα τίποτε άλλο. Τώρα περιμένομεν μόνο τη στιγμήν, που να εκτελέση δημοσίως την προδοσίαν του. 
…..
8 Δεκεμβρίου 1932 

… Το μεσημέρι εκρήγνυται η μπόμπα: ο Στράσσερ γράφει μια επιστολή προς τον Φύρερ, εις την οποίαν του αναφέρει ότι καταθέτει όλας τας υπηρεσίας του εν τω κόμματι. Δίνει ως αιτίαν ψευδείς και μη επιδεχομένους συζήτησιν λόγους: Πρέπει να οδηγήσωμεν το κόμμα προς την Αρχήν, τώρα είναι η κατάλληλος στιγμή. Το κόμμα εξαντλείται σε ανωφελή αντιπολίτευσι, δεν ημπορεί πλέον να συμβαδίση και αποκρούει κάθε ευθύνην.

Φυσικά, όλοι αυτοί οι λόγοι είναι επιφανειακοί. Δεν αποδεικνύουν τίποτε άλλο παρά ότι η ορμή του Στράσσερ στο αξίωμα του υπαρχηγού είναι δυνατώτερη παρά η πίστις προς το κόμμα….» (Από το Καϊζερχόφ εις την Καγγελαρίαν του Ράιχ, εκδ. Νέα Γενεά, 1935, μετάφραση Ευάγγελος Κυριάκης). 


Έτσι, στις 9 Δεκεμβρίου 1932 ο Γκρέγκορ Στράσσερ αποχωρεί από το NSDΑP με τον ιουδαϊκό Τύπο να  γράφει καλά λόγια για αυτόν, ενώ ο αδελφός του Όττο γράφει ένα πρόστυχο άρθρο κατά των μελών του εθνικοσοσιαλιστικού κόμματος. Ο αγώνας συνεχίζεται και στις 30 Ιανουάριου 1933 η επιτυχία έρχεται. Ο Χίτλερ ανακηρύσσεται καγκελάριος της Γερμανίας, μέσα σε τραγούδια χαράς, λαμπαδηδρομίες νέων, και το τραγούδι του μάρτυρα Χορστ Βέσσελ να το τραγουδούν χιλιάδες εθνικοσοσιαλιστές μέσα σε μια μυστικιστική ατμόσφαιρα. Το 1934 ο Χίτλερ θα ανακαλύψει ότι ο Ρεμ -ο οποίος είχε ήδη εκδηλώσει διαλυτικές τάσεις και αρχομανία και είχε γίνει ανεκτός- σχεδίαζε υπογείως ανταρσία εναντίον του, μαζί με τον Σλάιχερ.  Μετά από αυτά, θα αναλάβει προσωπικώς να τιμωρήσει τους υπονομευτές και τους προδότες της Εθνικοσοσιαλιστικής επανάστασης: κατά τη διάρκεια της επιχείρησης Κολιμπρί συλλαμβάνονται και εκτελούνται μεταξύ άλλων ο Ρεμ, ο Γκρέγκορ Στράσσερ και ο Σλάιχερ. Είχε έρθει η ώρα της τιμωρίας…



Όλα τα παραπάνω γίνονται δεκτά από όλους τους ιστορικούς και ερευνητές της ιστορίας, ακόμη και τους πιο φανατικούς αντιναζί. Σήμερα δεν υπάρχει κανείς απολογητής του Στράσσερ στον κόσμο. Η όποια επίκληση του Στράσσερ και του «στρασσερισμού» γίνεται εκ του πονηρού, προκειμένου να διαστρεβλώσει την πραγματικότητα. Έτσι ο Στράσσερ παρουσιάζεται ως η «αριστερή πτέρυγα» του Εθνικοσοσιαλισμού και εθνικομπολσεβίκος.  Ενώ η αλήθεια είναι ότι ο Γκρέγκορ Στράσσερ συμμάχησε με τους καθεστωτικούς δεξιούς του Στρατηγού Σλάιχερ εναντίον του Εθνικοσοσιαλισμού…

Όλα αυτά τα γεγονότα μας προκαλούν αηδία, αλλά στις μέρες μας βλέπουμε κάποιους να φορούν τη μάσκα του εθνικοσοσιαλιστή και να τιμούν τους προδότες, επιχειρώντας να σπιλώσουν την ιδέα του εθνικοσοσιαλισμού και να προκαλέσουν ιδεολογική σύγχυση.
Οι αληθινοί Εθνικοσοσιαλιστές δεν ξεχνούμε και έχοντας φωτεινό μονοπάτι στη ζωή μας την ιδεολογία της φυλής μας, συνεχίζουμε τον αγώνα ενάντια στον μαρξισμό, τον αγώνα για την Ευρώπη και τον πολιτισμό!

Heil Hitler


πηγή: The Stormtrooper

RV

Παρασκευή 17 Ιουλίου 2015

FREE TIBET


 






RV

Πέμπτη 16 Ιουλίου 2015

ΠΙΣΤΗ ΣΤΟΝ ΕΘΝΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ



Η πίστη μας στον εθνικοσοσιαλισμό είναι ολοκληρωτική, αυτό μας κρατάει ασυμβίβαστους εν έτει 2015. Δεν μπορεί να μας λυγίσει η ηθική κατάπτωση του σήμερα.
Συνέχεια εδώ


 


RV

Πέμπτη 9 Ιουλίου 2015

Ο μπολσεβικισμός είναι η δικτατορία των υποδεεστέρων ανθρώπων



''Ο μπολσεβικισμός υπερνικά πάντοτε όλας εκείνας τας πολιτικάς ομάδας, αι οποίαι δεν τον αντιμετωπίζουν με αδιάλλακτον εχθρότητα, δια τον απλούστατον λόγον, ότι κινητοποιεί, χωρίς δισταγμούς ή περιορισμούς, κατά του κράτους και των υγειών, συντηρητικών ιδεών τον υπανθρωπισμόν ούτως ειπείν, ο οποίος υφίσταται εις κάθε λαόν ως η υποστάθμη αυτού. 
Ο μπολσεβικισμός είναι η οργάνωσις των ταπεινωτέρων ενστίκτων του λαού προς εξολόθρευσιν όλων των ανωτέρας αξίας στοιχείων της φυλής του.
Ο μπολσεβικισμός είναι η δικτατορία των υποδεεστέρων ανθρώπων. Εις την Αρχήν ανέρχεται δια του ψεύδους και εν τη Αρχή διατηρείται δια της βίας. Πρέπει να τον γνωρίζει τις και να τον έχει διαγνώσει μέχρι των εσωτερικών μυστικών του, δια να δυνηθεί να τον πλήξει αποτελεσματικώς. Πρέπει να κινητοποιηθούν εναντίον του ηνωμέναι αι ανώτεραι και πολυτιμώτεραι αξίαι ενός έθνους, δια να καταστεί δυνατή η κατανίκησίς του. Διότι αποτελεί την οργάνωσιν των αμόρφων αντιφυλετικών μαζών εντός των διαφόρων εθνών.
Επί ενός πεδίου ανεδείχθη ο μπολσεβικισμός ανέκαθεν αληθής αριστοτέχνης: επί του πεδίου της αρνητικής προπαγάνδας, του επηρεασμού των λαών δια του ψεύδους και της υποκρισίας, της μεθόδου δηλαδή εκείνης, η οποία δια της συστηματικής εξαπατήσεως αποβλέπει εις το να παρέχει εις τον κόσμον μίαν τελείως εσφαλμένην και πλαστήν εικόνα περί της φύσεως και εσωτερικής μορφής της πολιτικής ταύτης παραφροσύνης. Το ψεύδος είναι – κατά την δοξασίαν του Λένιν, του πατρός της μπολσεβικικής επαναστάσεως – όχι μόνον θεμιτόν μέσον, αλλά και το επιτυχέστερον όπλον δια την επικράτησιν του μπολσεβικικού αγώνος''.
Joseph Goebbels
Απόσπασμα από το βιβλίο:  Μπολσεβικισμός Θεωρία Πράξις 

RV

Στον διάολο ο Μαρξισμός



Στο διάβολο λοιπόν ο Μαρξισμός, διότι αποτε­λεί διαστρέβλωση του σοσιαλισμού! Στο διάβο­λο και όλα τα λεγόμενα «εθνικά» κόμματα της δεξιάς! Διότι αποτελούν διαστρέβλωση του εθνικι­σμού! Αυτά είναι τα συν­θήματα που κάνουν τον σοσιαλισμό εθνικιστικό και τον εθνικισμό σοσιαλι­στικό.
Γιόζεφ Γκαίμπελς

RV

Τρίτη 7 Ιουλίου 2015

Όχι υπηρέτης αλλά κύριος της μάζας




«Από τότε πίστευα και εφάρμοζα την άποψη ότι στα βασικά θέματα αρχής που γι’ αυτά η κοινή γνώμη ακολουθούσε λαθεμένο δρόμο, εμείς έπρεπε να σταθούμε αυστηροί κριτές και αντίθετοι, δίχως να φοβηθούμε την αντιδημοτικότητα ούτε το μίσος, και ήμουν έτοιμος να αντιμετωπίσω τη μάχη. Το NSDAP δεν έπρεπε ποτέ να παίζει τον χωροφύλακα της κοινής γνώμης, έπρεπε να κυριαρχήσει πάνω σ’ αυτήν. Όχι υπηρέτης αλλά κύριος της μάζας.

Φυσικά, για κάθε νεαρό κίνημα ακόμη αδύναμο, υπάρχει πάντα ο πειρασμός, όταν κάποια στιγμή βλέπει τον αντίπαλό του να είναι πολύ πιο δυνατός απ’ αυτόν και  να πετυχαίνει με απατεωνιές να επιβάλει στον λαό μια ανόητη λύση ή μια ψεύτικη και λανθασμένη θεωρία, να βγει και να φωνάξει κι αυτό μαζί με τους άλλους·  πολύ περισσότερο, μάλιστα, όταν διαθέτει κάποια επιχειρήματα –κι ας είναι αυτά εντελώς απατηλά– που ενισχύουν την άποψή του. Η ανθρώπινη δειλία θα αναζητήσει σε τέτοιες περιπτώσεις ένα πλήθος επιχειρήματα με υπερβάλλοντα μάλιστα ζήλο, προκειμένου να ενισχύσει την υποτιθέμενη "άποψη" και να λάβει έτσι μέρος σ’ ένα πραγματικό έγκλημα. Έχω κατά νου πολλές τέτοιες εμπειρίες, και χρειάστηκε να καταβάλω το μάξιμουμ της ενέργειάς μου για να εμποδίσω το πλοίο του κινήματός μας να παρασυρθεί από το γενικό ρεύμα που φαινόταν ωστόσο απόλυτα δικαιολογημένο. […]

Αλλά φαίνεται πως ήταν πολύ δύσκολο για τους αδύναμους αυτούς χαρακτήρες να κυβερνήσουν το καράβι μες στην τρικυμία και συνθηκολόγησαν με την κραυγή της κοινής γνώμης. Γιατί εδώ πρόκειται σίγουρα για ένα συμβιβασμό. Αυτό βέβαια ακόμα με την εσωτερική ανειλικρίνεια και την ποταπότητά τους, δεν θα το παραδεχθούν ποτέ, ούτε καν υποσυνείδητα· όμως παραμένει αληθινό το γεγονός ότι η δειλία και ο φόβος τής, υποκινούμενης από τους Εβραίους, λαϊκής αντίδρασης, τους ανάγκασαν να συμβαδίσουν με τους άλλους. Όλα τ’ άλλα κίνητρα δεν είναι παρά οικτρές υπεκφυγές φτωχών αμαρτωλών που ξέρουν τα λάθη τους. […]

Θα πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι τα μεγαλύτερα και πιο επιτυχημένα, με την περισσότερη διάρκεια επιτεύγματα στην ιστορία οφείλονται, γενικά, σε αυτούς που μένουν πιστοί σ’ ένα σκοπό, σ’ εκείνους που δύσκολα τους κατανοούν, ακριβώς γιατί βρίσκονται σε σκληρή αντίθεση με την τρέχουσα κοινή γνώμη, με τις απόψεις και τις επιθυμίες της. […]

Ποτέ στ’ αλήθεια δεν "εγκαταλειφθήκαμε στα πάθη της μάζας": πάντα αντιταχθήκαμε στη λαϊκή τρέλλα».

Αδόλφος Χίτλερ, Μάιν Καμπφ 

RV

Δευτέρα 6 Ιουλίου 2015

ΑΠΟΛΥΤΗ ΕΠΙΚΡΑΤΗΣΗ ΤΣΙΠΡΑ ΚΑΙ ΣΥΡΙΖΑ



    Συντριπτική ήταν η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ και ιδιαίτερα του Τσίπρα στο δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου. Το ποσοστό 61,3 % που έλαβε, τον αναδεικνύει σε εθνικό (ποσοτικά) ηγέτη, αφού, μάλιστα, τον ψήφισαν ψηφοφόροι από όλο το πολιτικό φάσμα, από την άκρα δεξιά ως την άκρα αριστερά.

    61,3,% των ψηφισάντων γνώριζε ότι ψηφίζει Τσίπρα και ΣΥΡΙΖΑ, ακόμη κι αν το έκανε από απελπισία. Όλοι γνώριζαν ότι το ΟΧΙ ήταν ΝΑΙ στον Τσίπρα (και στον ΣΥΡΙΖΑ), αφού αυτός είναι ο πρωθυπουργός της χώρας και αφού σαφώς στα διαδοχικά διαγγέλματά του και στις συνεχείς συνεντεύξεις και δηλώσεις τόσο τις δικές του όσο και των κυβερνητικών στελεχών και λοιπών συριζαίων, ξεκαθαρίστηκε ότι το ζητούμενο ήταν μία ισχυρή λαϊκή εντολή να διαχειριστεί το ΟΧΙ ως διαπραγματευτικό πλεονέκτημα. Δεν θα μπορούσε άλλωστε να ήταν διαφορετικά, αφού αυτός έχει την εξουσία, αυτός έθεσε το ερώτημα, αυτός αξιοποιεί την απάντηση, αυτός λαμβάνει τις αποφάσεις -πολύ πιο άνετα τώρα με τόσο ισχυρή λαϊκή στήριξη.


    61,3% των ψηφισάντων συνειδητά ψήφισαν Τσίπρα, ΣΥΡΙΖΑ και τις συνιστώσες του (Διεθνιστική Εργατική Αριστερά, Ρόζα, Κόκκινο, Κομμουνιστική Οργάνωση Ελλάδος, Ανανεωτική Κομμουνιστική και Οικολογική Αριστερά κ.ά.) είτε επειδή είναι μπολσεβίκοι είτε επειδή δέχονται ότι οι μπολσεβίκοι μπορούν να τους οδηγήσουν σε ένα καλύτερο αύριο. Είναι λάθος να κατηγορήσει κανείς τον λαό, που είναι το θύμα, επειδή πιστεύει κάτι τέτοιο. Όμως, το αποτέλεσμα μαρτυρά ξεκάθαρα τη μαρξιστική ηγεμονία, κάτι το οποίο δεν συντελέστηκε ούτε σε πέντε μήνες ούτε σε πέντε χρόνια, αλλά συστηματικά συντελείται από το 1974 και μετά.


    Σ’ ό,τι αφορά τους ψηφοφόρους της ΧΑ, είναι εντυπωσιακό ότι οι μισοί τουλάχιστον, σύμφωνα με τις αναλύσεις που ανακοινώθηκαν (βλέπε εδώ), απέρριψαν την εντολή της ηγετικής ομάδας του κόμματος και δεν ψήφισαν Τσίπρα.

Ristorante Verona

Παρασκευή 3 Ιουλίου 2015

Μάρτιν Χάιντεγκερ: Επίσκεψη στο ναό του Ποσειδώνα, στο ακρωτήρι του Σουνίου



Ο καλά σχεδιασμένος δρόμος ακολουθούσε τα ήσυχα λιμανάκια του Σαρωνικού κόλπου περνώντας μέσα από οικισμούς, ενώ συγχρόνως είχαμε την δυνατότητα να βλέπουμε απέναντι την Αίγινα. Πάνω στους απόκρημνους πρόποδες του βουνού υψώνονταν τα λευκά φωτεινά ερείπια του ναού μέσα στον ισχυρό θαλάσσιο άνεμο. Για τον άνεμο οι λιγοστοί όρθιοι στύλοι αποτελούσαν τις χορδές μίας αόρατης λύρας, το τραγούδι της οποίας ο Δήλιος Θεός, που το βλέμμα του φθάνει μακριά, άφηνε ν΄ αντηχήσει στον νησιωτικό κόσμο των Κυκλάδων. 


Πώς ο άδενδρος βράχος του ακρωτηρίου υψώνει τον ναό στον ουρανό πάνω από την θάλασσα εν είδει σηματωρού για τα πλοία, πώς αυτή η ενιαία κίνηση του τόπου υπαινίσσεται την αόρατη εγγύτητα του Θείου και αφιερώνει σ΄ αυτό ό,τι φύεται και κάθε ανθρώπινο έργο -ποιος θα ήθελε να επιμείνει εδώ στην δύναμη ενός ενδεούς λέγειν;

Martin Heidegger Aufenthalte (1989), ''Διαμονές - Το ταξίδι στην Ελλάδα'', Εκδόσεις Κριτική: Αθήνα 1998


RV