My Honor Was Loyalty (Leibstandarte 2015) - Ελληνικοί Υπότιτλοι

Πηγή: Sturm Abteilung
Υπότιτλοι - Συγχρονισμός
Γαλάνης Φώτιος

RV

S A Mann Brand - Ταινία παραγωγής 1933, με ελληνικούς υπότιτλους

Πηγή: Sturm Abteilung
Υπότιτλοι - Συγχρονισμός
Γαλάνης Φώτιος

RV

Πίστη στο καθήκον - Πίστη στον Φύρερ

Το γράμμα που παραθέτουμε παρακάτω ανήκει στον ανθυπολοχαγό Εστερμπάουερ, ο οποίος υπηρέτησε στον Β' Π.Π στις τάξεις της 117ης μεραρχίας καταδρομών. Η μεραρχία, εκτός των άλλων, έδρασε από το φθινόπωρο του '43 μέχρι το καλοκαίρι του '44 στην Πελοπόννησο, πριν αναχωρήσει για το ανατολικό μέτωπο, λειτουργώντας καταλυτικά στην εξουδετέρωση των συμμοριών του ΕΛΑΣ. Ο Εστερμπάουερ με τους άνδρες θα χτυπηθούν από ενέδρα του ΕΛΑΣ ''του τμήματος Αμάρμπεη'' στις 21 Ιουνίου 1943. Θα εγκλωβιστεί με λίγους άντρες του κατά την διάρκεια της μάχης, όμως, αν και βρισκόταν σε αδιέξοδο θα προτιμήσει να πολεμήσει μέχρις εσχάτων. Πριν δώσει την τελευταία του διαταγή έγραψε ένα αποχαιρετιστήριο γράμμα προς τη γυναίκα του:

''Όταν θα λάβεις αυτό το γράμμα, δεν θα είμαι πλέον ζωντανός. Θα έχω συναντήσει το πεπρωμένο μου, όπως ήδη έχει συμβεί σε πολλούς από τους άριστους Γερμανούς, κάτι που είχα ορκιστεί πριν από δεκατρία χρόνια στον Φύρερ: να θυσιάσω τη ζωή μου για την Γερμανία. Δεν είναι καθόλου δύσκολο. Η μόνη δυσκολία είναι η θύμησή σας, η δική σου και της Μίσι. Μη λυπηθείς, αλλά να φανείς περήφανη που ο σύζυγός σου θυσίασε την ζωή του για τον Φύρερ του και την Γερμανία, για ένα στόχο για τον οποίο άξιζε πράγματι να προσφέρει κανείς ακόμα και την ζωή του. Ανάθρεψε την Χάιντε-Μαρίε μας κάνοντάς την πραγματική Γερμανίδα, όπως επιθυμεί και ο Φύρερ''. 

Εύκολα καταλαβαίνει κανείς ότι ο ρόλος του Φύρερ δεν ήταν μόνο θεσμικός. Ήταν εκείνη η ανώτερη ουσία που μετέτρεψε τον εθνικοσοσιαλισμό από πολιτικό κίνημα σε επανάσταση, ήταν η πηγή έμπνευσης για να μετατρέψει τις στάχτες του γερμανικού στρατού στην μεγαλύτερη πολεμική μηχανή της ιστορίας. Ήταν το Όλον έναντι του τίποτα. 

Εμείς από τη μεριά μας τιμούμε την 117 μεραρχία καταδρομών και τους νεκρούς της που άφησε στα ελληνικά εδάφη πολεμώντας μαζί με τα τάγματα ασφαλείας την κομμουνιστική λαίλαπα δίνοντας ένα δυνατό χτύπημα στον μπολσεβικισμό.

Τιμητική πλάκα στο Σάλτσμπουργκ (Αυστρία) στη μνήμη των πεσόντων ανδρών  της 117 μεραρχίας καταδρομών. 

*Πηγή για το γράμμα του Εστερμπάουερ είναι το βιβλίο του Χέρμαν Φρανκ Μάγερ,  Από τη Βιέννη στα Καλάβρυτα (εκδ. Εστία).
πηγή

RV

"Ο ΘΡΙΑΜΒΟΣ ΤΗΣ ΘΕΛΗΣΗΣ"/TRIUMPH DES WILLENS-1935

Η πρεμιέρα της ταινίας είχε προγραμματιστεί για τις 28 Μαρτίου του 1935. Λίγες ώρες πριν την προβολή εργαζόμασταν ακόμη πάνω στην κόπια. Δεν προλάβαμε καν να δείξουμε την ταινία στην επιτροπή λογοκρισίας - πράγμα πρωτοφανές για εκείνη την εποχή.

Έφτασα τελευταία και ο διευθυντής του κινηματογράφου με οδήγησε βιαστικά στην θέση μου. Ήταν πολύ αμήχανη η στιγμή της εισόδου μου, αφού ο Χίτλερ και όλοι οι επίσημοι καλεσμένοι, βρίσκονταν ήδη στα θεωρεία τους.(...) 

Σε κάθε αλλαγή σκηνής ζούσα όλες εκείνες τις άγρυπνες νύχτες πάνω στο μοντάζ, την αγωνία μας ότι ίσως κόβουμε ή προσθέτουμε κάτι που δεν πρέπει. Σχεδόν σε όλη την διάρκεια της προβολής κρατούσα τα μάτια κλειστά, αλλά άκουγα κάθε τόσο ζωηρά χειροκροτήματα.

Μόλις τελείωσε η ταινία, τα χειροκρότημα έγινε ακόμα πιο έντονο και δεν έλεγε να σταματήσει. Εκείνη τη στιγμή ένιωσα να με εγκαταλείπουν όλες μου οι δυνάμεις.

Όταν ο Χίτλερ με ευχαρίστησε και μου πρόσφερε ένα μπουκέτο με πασχαλιές, ζαλίστηκα και έχασα τις αισθήσεις μου.

Λένι Ρίφενσταλ

πηγή

RV

Ο μπολσεβικισμός στην πράξη - Πολ Ποτ

Ο Σαλόθ Σαρ (Saloth Sar), όπως ήταν το πραγματικό όνομα του Πολ Ποτ, γεννήθηκε στις 19 Μαΐου του 1928, στο Πρεκ Σμπάουβ, στην πρώην Γαλλική Ινδοκίνα. Ο πατέρας του ήταν εύπορος καλλιεργητής ρυζιού, ωστόσο ο μικρός Πολ δεν εργάστηκε ποτέ στα χωράφια. Σε ηλικία έξι ετών τον έστειλαν στην Πνομ Πενχ, για να μείνει με ένα μεγαλύτερο αδερφό του και να μελετήσει το Βουδισμό. Τελικά αποφάσισε να γραφτεί σε ένα γαλλικό σχολείο και στη συνέχεια ένα καθολικό κολέγιο. Ο Πολ Ποτ δεν κατάφερε ποτέ να αποφοιτήσει, αν και αυτό δεν τον σταμάτησε από το να ''κερδίσει'' κυβερνητική υποτροφία για το Παρίσι όπου σπούδασε τηλεπικοινωνίες. Ούτε όμως στη Γαλλία κατάφερε να πάρει το πτυχίο του. Κατά την παραμονή του στο Παρίσι, έγινε μέλος του Γαλλικού Κομουνιστικού Κόμματος και όταν επέστρεψε στην Καμπότζη, εντάχθηκε στο Κομουνιστικό Κόμμα της Καμπότζης.  

Tο 1960 μαζί με άλλους κομμουνιστές αντάρτες της Καμπότζης ανέτρεψαν τους ηγέτες του κόμματος και ανέλαβαν τον έλεγχο. Στις αρχές του 1963 εκλέχτηκε νέος Γενικός Γραμματέας, μετά από τη ''μυστηριώδη εξαφάνιση'' του προηγούμενου γραμματέα.

Ο Πολ Ποτ ομιλεί στο κομμουνιστικό κόμμα Καμπότζης (1971)

Το 1966 ο Πολ Ποτ επισκέφτηκε την Κίνα και εντυπωσιάστηκε τόσο από την Πολιτιστική Επανάσταση που, όταν επέστρεψε στην Καμπότζη, ήταν αποφασισμένος να εφαρμόσει παρόμοιες τακτικές και στη δική του χώρα. Το κόμμα μετονομάστηκε σε Κομουνιστικό Κόμμα της Καμπουτσέας (ΚΟΡ), αν και έγινε ευρύτερα γνωστό ως ''Ερυθροί Χμερ''. 

Μάο και Πολ Ποτ

Οι Ερυθροί Χμερ άρχισαν να λαμβάνουν οικονομική βοήθεια από την Κίνα, που τους επέτρεψε να εκπαιδεύσουν και να εξοπλίσουν τους στρατιώτες τους ακόμη περισσότερο. Έτσι, ο μικρός όχλος ανταρτών, που αριθμούσε λιγότερα από 5.000 άτομα, μετατράπηκε σε μια καλά εκπαιδευμένη πολεμική μηχανή 100.000 ανδρών. Στις 17 Απριλίου 1975 κατέλαβαν την πρωτεύουσα Πνομ Πενχ και μετέτρεψαν τη χώρα σε ένα τεράστιο γκουλάγκ. 

Ο Πολ Ποτ, ως ανώτατος ηγέτης, ανακοίνωσε πως η χρονιά δεν ήταν πια ''1975'', αλλά το ''Έτος Μηδέν'' και ξεκίνησε την επανάσταση εξαναγκάζοντας τον αστικό πληθυσμό να εργαστεί σε ορυζώνες με σκοπό την ''αναγέννηση μέσω της αγροτικής παραγωγής''. 

Όλοι οι κάτοικοι ανεξαρτήτως επαγγέλματος, φύλου, ηλικίας, σωματικής κατάστασης μεταφέρθηκαν στην ύπαιθρο, ώστε να εργαστούν στα χωράφια. Κανείς δεν εξαιρέθηκε. Όποιος είχε την ατυχία να κατοικεί σε πόλη έπρεπε να εξαγνιστεί μέσω της σκληρής εργασίας. Αυτοί που δεν κατάφερναν να πιάσουν τις προβλεπόμενες ''νόρμες'' δεν δικαιούνταν συσσιτίου, η απλά…εκτελούνταν. Το σύνθημα των Ερυθρών Χμέρ ήταν ''Αν σε κρατήσουμε δεν κερδίζουμε τίποτα, αν σε σκοτώσουμε δεν χάνουμε τίποτα''. 
Οι ορυζώνες, που σύντομα ονομάστηκαν ''χωράφια του θανάτου'', γέμισαν υποσιτισμένους ανθρώπους οι οποίοι αγωνίζονταν ώστε να κερδίσουν ένα γεύμα, το οποίο θα ανέβαλλε για μια ακόμη μέρα το μοιραίο.

Τα ''χωράφια του θανάτου'' σπαρμένα με τα οστά
 των άτυχων θυμάτων του Πολ Ποτ. 

Σειρά είχε η ''κάθαρση'' του καπιταλισμού. Για το σκοπό αυτό κατάργησε τα χρήματα, σφράγισε πρεσβείες και απέκοψε κάθε επαφή με τον υπόλοιπο κόσμο κλείνοντας τα σύνορα. Όλοι οι ιδιοκτήτες, οι εργοδότες, ακόμη και οι υπάλληλοι τους σκοτώθηκαν μαζί με τα μέλη των οικογενειών τους. Σχολεία, τα νοσοκομεία και κάθε είδους δημόσιες υπηρεσίες έκλεισαν. 

Απαγορεύτηκαν επίσης οι σεξουαλικές σχέσεις,  τα κοσμήματα (αποδεικτικό πλούτου) και τα γυαλιά καθώς θεωρήθηκαν ένδειξη αστικής διανόησης. Κανένας πολίτης δεν μπορούσε να έχει μαζί του φωτογραφίες των δικών του ανθρώπων. Απαγορεύθηκε να διαβάζουν βιβλία, να θρηνούν το θάνατο των συγγενών τους και η πιο εξωφρενική εντολή ήταν ότι απαγορεύθηκε το γέλιο. Όλες οι θρησκείες απαγορεύτηκαν. Βουδιστικοί ναοί και χριστιανικές εκκλησίες κάηκαν αμέσως.  

Όσοι συλλαμβάνονταν να κρύβουν προσωπικά περιουσιακά στοιχεία, κρατούνταν και βασανίζονταν. Τα πάντα ανήκαν στο Κράτος, περιλαμβανομένων και των ανθρώπων. Η έννοια της οικογένειας θεωρήθηκε ''αστική'' και, επομένως, παράνομη. Έτσι οι γυναίκες χωρίστηκαν από τους άντρες τους, οι μητέρες από τα παιδιά τους. 

Τα παιδιά κάτω από την ηλικία των έξι ετών αποχωρίστηκαν τους γονείς τους και τη φροντίδα τους ανέλαβαν επίλεκτες ''γιαγιάδες'', που τους εμφύτευσαν τη σημασία της πίστης προς το Κόμμα, ενώ τα παιδιά ηλικίας από έξι μέχρι δώδεκα ετών προσχώρησαν σε ομάδες που χτένιζαν την ύπαιθρο, εντοπίζοντας όποιον δεν ακολουθούσε τις διαταγές του κόμματος.

Οι ομάδες αυτές ήταν οι πιο τρομακτικές από όλες. Τα μέλη τους, που φορούσαν κόκκινα μαντίλια, είχαν υποστεί απόλυτη πλύση εγκεφάλου και σκόρπιζαν τον όλεθρο σε ολόκληρη την Καμπότζη, πυροβολώντας τους πολίτες αδιακρίτως, χωρίς κανένα λόγο, πόσω μάλλον οποιαδήποτε νόμιμη δικαιολογία, βασισμένη σε κάποιο δικαστικό σύστημα. 

Ερυθροί Χμερ

Απολάμβαναν να κάνουν τους ενήλικους να τρομοκρατούνται και να πέφτουν στα γόνατα, ικετεύοντας για τη ζωή τους.  Στην Καμπότζη του Πολ Ποτ δεν υπήρχαν πανεπιστήμια, ούτε λύκεια, ούτε χρήματα, ούτε ταχυδρομεία, ούτε βιβλία, ούτε αθλήματα, ούτε ψυχαγωγία... Ούτε σου επέτρεπαν να έχεις ελεύθερο χρόνο στο διάστημα του εικοσιτετραώρου. Η καθημερινή ζωή διαιρείτο ως εξής: 12 ώρες σωματικής δουλειάς, 2 ώρες για φαγητό, 3 ώρες για ανάπαυση και πολιτική εκπαίδευση, 7 ώρες ύπνος. 

Οι Ερυθροί Χμερ χρησιμοποιούσαν συχνά παραβολές για να δικαιολογήσουν τις πράξεις τους και τις αντιφατικές διαταγές τους. Συνέκριναν το άτομο με ένα βόδι: ''Βλέπετε αυτό το βόδι που σέρνει το άροτρο; Τρώει εκεί που το βάζουν να φάει. Αν το αφήσουν να βοσκήσει σε ετούτο το λιβάδι, τρώει. Αν το πάνε σε ένα άλλο λιβάδι όπου δεν υπάρχει μπόλικο χορτάρι κι εκεί κάτι θα βρει να βοσκήσει. Δεν μπορεί να αλλάξει τόπο. Παρακολουθείται. Και όταν του λένε να σύρει το άροτρο, το σέρνει. Δεν σκέφτεται ποτέ τη γυναίκα του, τα παιδιά του...''

Ο Πολ Ποτ ήταν στενός φίλος του δημίου 
της Ρουμανίας Νικολάε Τσαουσέσκου

Στο τέλος του 1976 οι Ερυθροί Χμερ έθεσαν σε εφαρμογή ένα τετραετές γεωργικό σχέδιο, που υποτίθεται πως θα τριπλασίαζε τη γεωργική παραγωγή σε λιγότερο από δώδεκα μήνες. Ακόμα, ο Πολ Ποτ εισήγαγε ένα αυστηρό χρονοδιάγραμμα για τη σπορά και τη συγκομιδή της σοδειάς. 

Ωστόσο, δεν έλαβε υπόψη τις διαφορετικές καιρικές συνθήκες που επικρατούσαν στα διαφορετικά σημεία της χώρας. Έτσι, το 1977, παρόλο που ολόκληρος ο πληθυσμός της χώρας δούλευε στα χωράφια ή ασχολείτο γενικά με τη γεωργική παραγωγή, παρουσιάστηκε έλλειψη τροφίμων, που οδήγησε σε λιμό και θανάτους. Στο κάτω-κάτω δεν υπήρχαν κίνητρα προκειμένου κάποιος να παράγει περισσότερο και να εργάζεται σκληρότερα. Ο μόνος στόχος τους ήταν να παραμένουν ζωντανοί και αυτό οδήγησε κάποιους στον κανιβαλισμό. Ο Πολ Ποτ έδωσε εντολή όποιος κρινόταν ένοχος κανιβαλισμού να θάβεται στη γη μέχρι το λαιμό και να μένει εκεί μέχρι να πεθάνει. Στη συνέχεια, του έκοβαν το κεφάλι και το κάρφωναν σε ψηλούς πασσάλους, ως προειδοποίηση για τους υπόλοιπους.

Από το 1977 μέχρι το 1978 ο Πολ Ποτ άρχισε να νιώθει απειλούμενος από την ίδια του την κυβέρνηση. Είναι η ώρα να κηρύξει, όπως έλεγε: ''μια αδυσώπητη και ανελέητη, μέχρι θανάτου, μάχη κατά του ταξικού εχθρού και ιδιαιτέρως μέσα στις γραμμές μας''. 

Εξώφυλλο του Tung Padevat 

(Επαναστατικές σημαίες)

Το μηνιαίο κομματικό έντυπο, Tung Padevat (Επαναστατικές σημαίες), γράφει τον Ιούλιο του 1978: ''Παντού μες στις γραμμές μας υπάρχουν εχθροί, στο κέντρο, στο γενικό επιτελείο, στις επαρχίες, στα χωριά''. Όταν πήρε την εξουσία το 1975, η Κεντρική Επιτροπή του Κομουνιστικού Κόμματος αποτελούνταν από είκοσι δύο μέλη. Μέχρι το 1978 είχαν απομείνει τέσσερα μέλη, με τους υπόλοιπους δεκαοχτώ να έχουν εκτελεστεί. Οι εκκαθαρίσεις έπληξαν και τους εργατικούς συνεταιρισμούς: σε μία και μόνο περιφέρεια, εκτιμήθηκε από το καθεστώς, ότι 40.000 σε σύνολο 70.000 κατοίκων είναι πιθανότατα ''προδότες συνεργαζόμενοι με τη CIA''. 

Εχθρός έγινε επίσης το Βιετνάμ. Παρότι το Κ.Κ.Καμπότζης ξεκίνησε σαν παρακλάδι του κομμουνιστικού κόμματος της Ινδοκίνας του Χο Τσι Μινχ, ο Πολ Ποτ στράφηκε και εναντίον τους (ο Χο Τσι Μινχ δεν συμπαθούσε τον Μάο, ο ίδιος ήταν πράκτορας της Μόσχας με το όνομα Νγκιεν Άι Κουόκ). Αρχικά, οι Ερυθροί Χμερ εξολόθρευσαν όποιον είχε Βιετναμέζους συγγενείς ή σχέσεις με τους Βιετναμέζους εκτός των συνόρων, στη συνέχεια όμως ήταν επικίνδυνο ακόμη και να μιλάς τη βιετναμέζικη γλώσσα ή να μοιάζεις Βιετναμέζος. Οι δε στρατιωτικές δυνάμεις της Καμπότζης έλαβαν οδηγίες να εξαπολύσουν αντάρτικες επιθέσεις μέσα στο έδαφος του Βιετνάμ.

Στις 25 Δεκεμβρίου 1978, 150.000 Βιετναμέζοι στρατιώτες διέσπασαν τα στρατεύματα που φύλασσαν τα σύνορα της Καμπότζης και στις 6 Ιανουαρίου απείχαν μερικά χιλιόμετρα μόλις από την Πνομ Πενχ. Οι στρατιώτες του Πολ Ποτ δεν ήταν σε κατάσταση να αντισταθούν, αφού δεν ήταν μόνο υποσιτισμένοι, αλλά και αποδιοργανωμένοι. Η Πνομ Πενχ έπεσε στις 7 Ιανουαρίου 1979, το καθεστώς κατέρρευσε και ο Πολ Ποτ και οι εναπομείναντες οπαδοί του κατέφυγαν στις απομονωμένες βορειοδυτικές περιοχές της χώρας. Εκεί δημιούργησε μια νέα βάση ισχύος, ονομάζοντάς τη ''Λαϊκό Απελευθερωτικό Μέτωπο των Χμερ''. Φυσικά κανείς δεν ήθελε να πολεμήσει μαζί του. Έτσι επόμενα έτη έζησε στις ζούγκλες στα σύνορα Καμπότζης-Ταϊλάνδης εξακολουθώντας να πιστεύει ότι η 17η Απριλίου 1975 υπήρξε το μεγαλύτερο επαναστατικό γεγονός στην Ιστορία ''με την εξαίρεση της Παρισινής Κομμούνας του 1871''. 
Το αιμοσταγές καθεστώς των Χμέρ μέσα σε τέσσερα χρόνια εξολόθρευσε σχεδόν 2.000.000 ανθρώπους που ισοδυναμούσε με το 30% του συνολικού πληθυσμού.
Ο Πολ Ποτ δεν τιμωρήθηκε ποτέ για τα εγκλήματά του. 

πηγές:

Η μαύρη βίβλος του κομμουνισμού, εκδόσεις Εστία, Ιούλιος 2013

revealedtheninthwave.blogspot.gr

RISTORANTE VERONA

Καλή Χρονιά

Ristorante Verona

ΝΕΑ ΕΚΔΟΣΗ από τη Θούλη: KNUT HAMSUN - Αρχισυντάκτης Λύνγκε

Redaktør Lynge

Συγγραφέας: Knut Hamsun
Εκδόσεις: Θούλη
Μετάφραση: Βασίλης Δασκαλάκης
Επιμέλεια: Αθηνά Μάρκου
Σελίδες: 280
Έτος έκδοσης: 2016
ISBN: 978-618-81705-8-2

Πρόλογος: Εβίνα Τσαγκαράκου

Ο Αρχισυντάκτης Λύνγκε του Κνουτ Χάμσουν πρωτοκυκλοφόρησε το 1893 και γνώρισε πολύ μεγάλη επιτυχία ─είναι, μάλιστα, το πρώτο έργο τού νομπελίστα λογοτέχνη που επανεκδόθηκε. Παρ’ όλα αυτά η δριμεία κριτική που ασκείται σε αυτό στον αριστερό Τύπο το καθιστά ένα έργο που, αν και είναι εξαιρετικά επίκαιρο, δεν είναι «πολιτικώς ορθό».

Για πρώτη φορά στη Νορβηγία κυβερνά η αριστερά. Η κυβέρνηση έχει αθετήσει τις υποσχέσεις της. Η απογοήτευση είναι διάχυτη στον κόσμο. Ανάμεσα στους αριστερούς, υπάρχουν οι κυνικοί και αδίστακτοι αριβίστες, που εκμεταλλεύονται τα πάντα για ίδιον όφελος, αλλά και άλλοι αντιτιθέμενοι σε αυτούς που φαίνονται πιο αγνοί. Ο αριστερός Τύπος δεν υπηρετεί την αλήθεια, αλλά με κάθε μέσον, χωρίς τον παραμικρό ηθικό ενδοιασμό και με χαρακτηριστικό κυνισμό επιδιώκει την αύξηση της κυκλοφορίας του και συνακόλουθα την αύξηση των κερδών και της πολιτικής επιρροής του. Κι όταν δεν τον διακρίνει αυτός ο αριβισμός, είναι ηττοπαθής και υποταγμένος, «υποκλίνεται τις υποκλίσεις που πρέπει να υποκλιθεί»… Ο Λύνγκε, ο αριστερός αρχισυντάκτης της αριστερής εφημερίδας «Γκαζέτα», είναι αποφασισμένος να ξεπεράσει τις ταπεινές καταβολές του, να πάρει τη ρεβάνς για την περιφρόνηση που έχει δεχθεί στο παρελθόν, και όσο αυξάνονται τα κέρδη του και η επιρροή του, τόσο γίνεται κυνικός και αδίστακτος.

Ο Χάμσουν εμπνεύστηκε τον κυνικό αδίστακτο αρχισυντάκτη Λύνγκε από τον Olaf Thommessen, διάσημο αρχισυντάκτη αριστερής εφημερίδας της εποχής. Το έργο αυτό θεωρείται η πιο οξεία προσωπική επίθεση στην ιστορία της νορβηγικής λογοτεχνίας, μιας και ο Νορβηγός αναγνώστης εκείνης της εποχής αναγνώριζε αμέσως στο πρόσωπο του Λύνγκε τον αριστερό αρχισυντάκτη Thommessen.

Ο Χάμσουν είπε πως ο Αρχισυντάκτης Λύνγκε «καίει σαν το μίσος». Σίγουρα, πρόκειται για μια σφοδρή επίθεση στον αριστερό Τύπο αλλά και στον αριστερό τύπο ανθρώπου, με τον κυνισμό του, τη ροπή του προς την άγρια εκμετάλλευση των άλλων, την υποκρισία του, την τάση του για προδοσία, κι αυτής ακόμη της αγάπης, συχνά στο όνομα των αρχών του, πάντοτε, όμως, προς το δικό του συμφέρον. Και αν στο μυθιστόρημα περιγράφεται και η άλλη πλευρά, των πιο αγνών και ιδεαλιστών αριστερών, παραμένει γεγονός ότι στο τέλος κανείς τους, και ο πιο ιδεαλιστής, ο πιο αγνός δεν είναι εντελώς αθώος.

Το βιβλίο του Knut Hamsun ''Αρχισυντάκτης Λύνγκε'' 

μπορείτε να το βρείτε εδώ

RV

ΙΣΛΑΜ: ΕΝΑΣ ΠΡΟΑΙΩΝΙΟΣ ΕΧΘΡΟΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ

Το καθεστώς στη Γερμανία προσπαθεί με κάθε τρόπο να περιορίσει τις αντιδράσεις. Είναι χαρακτηριστικό ότι δεν δημοσιεύονται φωτογραφίες από το μακελειό διότι η αλήθεια σε εικόνες, με τις σορούς των νεκρών και τους τραυματίες να κείτονται στους δρόμους δεν εξυπηρετεί την προπαγάνδα των φιλελεύθερων ούτε όμως και των αριστερών. Οι νεκροί όμως του Βερολίνου είναι νεκροί των ιδεολογημάτων του ανθρωπισμού, της ανοχής, της ισότητας, της αδελφότητας και του αντιρατσισμού που επικράτησαν στην Ευρώπη μετά το '45. Όσο και αν προσπαθούν να παραχαράξουν την αλήθεια και να πείσουν ότι μπορούμε να ζήσουμε ειρηνικά με το Ισλάμ, τα γεγονότα θα τους διαψεύδουν. Διότι δεν είναι κάποιοι ''λίγοι φανατικοί αυτοί που διαταράσσουν τις σχέσεις των λαών'' αλλά ολόκληρο το Ισλάμ που στέκεται για αιώνες απέναντί μας περιμένοντας την κατάλληλη στιγμή για να αρπάξει τη λεία του. Και η διακαώς ποθούμενη λεία του ήταν πάντα η Ευρώπη. 

   

''Δεν αποφασίζεις ποιος είναι ο εχθρός σου, εκείνος αποφασίζει. Μπορείς εύκολα να τον θεωρήσεις φίλο σου, αλλά, αν αποφασίσει ότι είναι εχθρός σου, δεν μπορείς να κάνεις τίποτα γι’ αυτό''.

 Carl Schmitt 

Από την εμφάνισή του, περίπου το 600 μ.Χ. (το 571 μ.Χ. γεννήθηκε ο Μωάμεθ) το Ισλάμ πολέμησε θανάσιμα την Ευρώπη. Εισέβαλαν στις επαρχίες του Βυζαντίου, και από τη βόρεια Αφρική μπήκαν στην Ισπανία και τελικά στη Γαλλία. Η ισλαμική επίθεση σταμάτησε στη μάχη του Πουατιέ, όχι μακριά από το Παρίσι, το 732 μ.Χ.

Έργο του ζωγράφου Charles de Steuben που 

απεικονίζει τη μάχη του Πουατιέ

Η Ευρώπη βρισκόταν κάτω από τη συνεχή απειλή του Ισλάμ σχεδόν για μια χιλιετία. Το 1071 (Μάχη του Μαντζικέρτ) οι βυζαντινές δυνάμεις υπέστησαν καταστροφική ήττα, που άφησε το μεγαλύτερο μέρος της Ανατολίας ανοιχτό στην εισβολή. Οι ισλαμιστές ανακόπηκαν προσωρινά από λατινικά στρατεύματα κατά τη διάρκεια των σταυροφοριών, αλλά από τις αρχές του 14ου αιώνα οι Τούρκοι απειλούσαν την Κωνσταντινούπολη και ολόκληρη την Ευρώπη. Στα δυτικά οι Ευρωπαϊκές δυνάμεις απωθούσαν σταδιακά τους αλλόφυλους εισβολείς, μέχρι που το 1492 εκδιώχτηκαν οριστικά (Reconquista). 

Η Ιβηρική χερσόνησος από το 711 έως και το 1492 βρισκόταν υπό ισλαμικό ζυγό. Επίσης υπό ισλαμικό ζυγό βρέθηκε η Σικελία από το 831 έως το 1072 (Εμιράτο της Σικελίας). Η απελευθέρωση ξεκίνησε το 1061 (έτος έναρξης της χριστιανικής επανάκτησης της Σικελίας) από τους Νορμανδούς με ηγέτη τους τον Ρογήρο τον Α΄. Η εξάλειψη των ισλαμιστών κατορθώθηκε στο τέλος της δεκαετίας 1240, όταν έγιναν και οι τελευταίες απελάσεις. 

  

Ο Ρογήρος Α΄ της Σικελίας στη μάχη του Σεράμι το 1063

Επίσης η Κρήτη είχε βρεθεί υπό ισλαμικό ζυγό (Εμιράτο της Κρήτης) από το 820 έως την επανακατάληψή της από τον Νικηφόρο Β´ Φωκά το 961. Ο μουσουλμανικός πληθυσμός σφαγιάστηκε ή πωλήθηκε σε σκλαβοπάζαρα. 

Οι ισλαμικές επιθέσεις όμως δεν σταμάτησαν. Εξαπλώθηκαν στον Καύκασο, στην Κριμαία και το 1453 πέφτει το πρώτο και κύριο ανάχωμα της Ευρώπης. Η Πόλις εάλω. Ο δρόμος προς την Ευρώπη έμεινε ανοιχτός για την εξάπλωση των ισλαμιστών που προχώρησαν καταλαμβάνοντας σταδιακά την Πελοπόννησο, Στερεά Ελλάδα και σιγά-σιγά ολόκληρη τη χερσόνησο του Αίμου, την Ουγγαρία,  μέχρι που έφτασαν στη Βιέννη, την οποία τώρα μέσα στα φιλόδοξα επεκτατικά τους σχέδια αποκαλούσαν «κόκκινο μήλο» όπως άλλοτε ονόμαζαν την Κωνσταντινούπολη. Στις 27 Σεπτεμβρίου 1529 οι οθωμανοί βρέθηκαν έξω από τα τείχη της πόλης. Αυτή είναι η πρώτη πολιορκία της Βιέννης.  

Εικόνα της πολιορκημένης Βιέννης.

Η Βιέννη στη μέση, γύρω γύρω το στρατόπεδο των ισλαμιστών 

Συγκεκριμένα, όταν έφτασαν οι πρώτες είκοσι χιλιάδες στα περίχωρα της Βιέννης, καταλεηλάτησαν όλα τα μέρη, και φόνευσαν τον άμαχο πληθυσμό με τον πλέον φρικιαστικό τρόπο. Έσφαξαν τους άμαχους, βίασαν τα ανήλικα κορίτσια και τις γυναίκες, ξεκοίλιασαν τις έγκυες γυναίκες, παλούκωσαν τα έμβρυα που έβγαλαν από τις κοιλιές των μανάδων τους ή τα τρύπησαν στο δόρυ τους και τα περιέφεραν εν είδει τρόπαιου. Στη συνέχεια έφτασε  και ο υπόλοιπος ισλαμικός στρατός, ο οποίος στρατοπέδευσε γύρω από την πόλη. Τόσο πολυάριθμος ήταν, που το στρατόπεδο των οθωμανών ήταν επτά φορές μεγαλύτερο απ' όλη την πόλη. Οι υπερασπιστές, 16.000 άνδρες, ή έπρεπε να αντιμετωπίσουν πάνω από 250.000 ισλαμιστές ή να αλλαξοπιστήσουν και να υποταχθούν στο Ισλάμ. Υπερασπίστηκαν την Ευρώπη και νίκησαν. 

Η δεύτερη πολιορκία της Βιέννης

Οι ισλαμιστές όμως δεν εγκατέλειψαν το όνειρο της κατάκτησης. 154 χρόνια μετά την πρώτη πολιορκία της Βιέννης, έλαβε χώρα η δεύτερη. Η πολιορκία ξεκίνησε στις 14 Ιουλίου του 1683. Οι ισλαμιστές παρέταξαν 168.000 στρατιώτες και 300 κανόνια. Απέναντί τους στάθηκαν 16.000 Ευρωπαίοι. Οι πολιορκημένοι απέκρουσαν συνολικά πενήντα εφόδους, στις οποίες οι ισλαμιστές χύνονταν σαν ποτάμι προξενώντας μεγάλες ζημιές και απώλειες στους αμυνόμενους. Η Βιέννη γλύτωσε κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή ως από θαύμα, ενώ η επίθεση των Ουσάρων του Γιάν Σομπιέσκι απέκρουσε τους ισλαμιστές και τους έτρεψε σε φυγή. Για μια ακόμη φορά η Ευρώπη σώθηκε από τον ισλαμικό κίνδυνο και μαζί με αυτήν σώθηκε ολόκληρος ο δυτικός πολιτισμός.

Ο Σομπιέσκι στην Δεύτερη πολιορκία της Βιέννης. 

Πίνακας του Juliusz Kossak

Ήταν όμως ακρωτηριασμένη. Η Ελλάδα ακόμη αγκομαχούσε υπό τη σκιά της ημισελήνου. Έζησε υπό τον ζυγό των ισλαμιστών για 400 περίπου χρόνια μέχρι που ξημέρωσε το πανίερο εκείνο έτος 1821. Διαδοχικοί πόλεμοι οδήγησαν στην απελευθέρωση μέρους μόνο της πατρίδας. Η επανάσταση δεν έχει ολοκληρωθεί... 

Ο Ιερός Λόχος μάχεται στο Δραγατσάνι (λιθογραφία)

Τα σύνορα της Ελλάδας είναι ταυτόχρονα και τα σύνορα της Ευρώπης με το Ισλάμ. Σε αυτό οφείλεται και το ότι ο φόρος αίματος της πατρίδας μας για την ελευθερία δεν συγκρίνεται με κανενός άλλου ευρωπαϊκού κράτους.  Από το 1896 έως και το 1922 το ισλαμικό τουρκικό κράτος σφαγίασε 2,5 εκατομμύρια χριστιανούς, ως επί το πλείστον Έλληνες. Η εισβολή στην Κύπρο το 1974 αποτελεί μια ακόμη επίθεση του Ισλάμ εναντίον της Ευρώπης.  

Λόγω της γεωγραφικής θέσεώς της, η Ελλάδα θα έπρεπε να αποτελεί την αιχμή του δόρατος της ευρωπαϊκής άμυνας, με πολυάριθμο και εμπειροπόλεμο στρατό, ικανό να αντιμετωπίσει τον ισλαμικό κίνδυνο εξ ανατολών. Αντ' αυτού, η Ελλάδα είναι σήμερα στα χέρια αριστερών και φιλελεύθερων, μπολιασμένη από το δηλητήριο του πολιτισμικού μαρξισμού και αντί για ασπίδα της Ευρώπης κατέστη η κερκόπορτά της, από την οποία εισβάλλουν τα στίφη εκατομμυρίων αλλοφύλων ισλαμιστών, ετοιμάζοντας τη νέα πολιορκία, χρησιμοποιώντας κάθε δυνατό μέσον, παλαιό και σύγχρονο που τους παρέχεται. 

   

    Η Ευρώπη, συνολικά,  παρουσιάζεται αδύναμη να αντιμετωπίσει το Ισλάμ. Υποταγμένη καθώς είναι στις "αρχές" της ανοχής, του ανθρωπισμού, της ανεξιθρησκίας, της περιφρόνησης της φυλής που της έχουν επιβάλει μετά τη λήξη του Β'Ππ, δεν μπορεί να αντιμετωπίσει το Ισλάμ γιατί αρνείται να το αναγνωρίσει ως εχθρό. Για να μπορέσει να αναγνωρίσει τον ξένο, τον αλλόφυλο ως εχθρό, πρέπει να ανατρέξει στις ρίζες της. Ο  Carl Schmitt προσδιόρισε τον ξένο, τον εχθρό δηλαδή, ως εξής: 

Αυτός που προσπαθεί να επιφέρει μη ανατάξιμη βλάβη στις παραδόσεις μιας φυλής, αυτός που αρνείται τον τρόπο ζωής της, αυτός που θέτει σε κίνδυνο τους δικούς μας ανθρώπους.

Ristorante Verona

ΤΟ ΠΙΟ ΒΑΘΥ ΣΚΟΤΑΔΙ ΕΙΝΑΙ ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΑΥΓΗ

πηγή

RV

Γερμανική αστυνομία: «Έχουμε τον λάθος άνθρωπο!»

Ικανός για νέα επίθεση ο δράστης του μακελειού στο Βερολίνο, που παραμένει ασύλληπτος και είναι οπλισμένος, όπως δήλωσε αξιωματούχος στη Die Welt

Δεν είναι τελικά ο δράστης της τρομοκρατικής επίθεσης στο Βερολίνο ο 23χρονος Πακιστανός που συνελήφθη από την γερμανική αστυνομία λίγη ώρα αφότου το απόγευμα της Δευτέρας ένα φορτηγό έπεσε πάνω σε χριστουγεννιάτικη αγορά της πόλης, σκοτώνοντας 12 άτομα και τραυματίζοντας άλλα 48.

Ο 23χρονος συνελήφθη μετά από καταδίωξη σε ζωολογικό κήπο κοντά στην αγορά, όμως σήμερα το μεσημέρι αποδείχθηκε πως δεν ήταν εκείνος ο δράστης, ενώ ο ίδιος από την πρώτη στιγμή αρνούνταν κάθε ανάμειξη στην υπόθεση.

Πηγή από την γερμανική αστυνομία δήλωσε στην εφημερίδα Die Welt πως «έχουμε τον λάθος άνθρωπο» και πως «ο πραγματικός δράστης είναι ακόμη ένοπλος, ασύλληπτος και ικανός να προκαλέσει νέα επίθεση»! 

πηγή

RV

Το Ισλάμ επιτίθεται - Σε κόκκινο συναγερμό η Ευρώπη

Πακιστανός που παρίστανε τον πρόσφυγα είναι ο δράστης της επίθεσης στο Βερολίνο. Αντιγράφοντας την τρομοκρατική επίθεση στη Νίκαια της Γαλλίας στις 14 Ιουλίου, έπεσε με φορτηγό πάνω ανυποψίαστους επισκέπτες της χριστουγεννιάτικης αγοράς του Βερολίνου, σκοτώνοντας 12 ανθρώπους και τραυματίζοντας άλλους 48 εκ των οποίων 7 βρίσκονται σε πολύ κρίσιμη κατάσταση. 

Ο 23χρονος πακιστανός που έφθασε ως πρόσφυγας στη Γερμανία τον Φεβρουάριο του 2016, έκλεψε το φορτηγό αφού πρώτα δολοφόνησε με μαχαιριές  τον κανονικό οδηγό του, έναν 37χρονο Πολωνό που βρέθηκε νεκρός στην καμπίνα της νταλίκας. Σύμφωνα με εκπρόσωπο της αστυνομίας στο τηλεοπτικό δίκτυο Ν24, αρχικά ο δράστης κατάφερε να ξεφύγει εκμεταλλευόμενος τον πανικό που προκάλεσε η επίθεση, ωστόσο συνελήφθη περίπου μία ώρα μετά. Το όνομά του είναι Ναβέντ Μπ. όπως ανακοίνωσαν τα γερμανικά μέσα ενημέρωσης. Το Ισλαμικό Κράτος, λίγες ώρες μετά την επίθεση, ανέλαβε την ευθύνη για τα την αιματοχυσία. 

Η Γερμανίδα καγκελάριος Μέρκελ και άλλοι αριστεροί πολιτικοί έκαναν αμέσως δηλώσεις στον Τύπο εκφράζοντας την "συμπάθεια" και τα "συλλυπητήρια" τους στις οικογένειες των εννέα νεκρών και των πενήντα τραυματισμένων από την επίθεση.

Με αυτόν τον τρόπο προσπάθησαν να αποποιηθούν των ευθυνών τους, για την εισβολή τριτοκοσμικών αλλοφύλων στις χώρες της Ευρώπης, που είναι και η κύρια αιτία των τρομοκρατικών επιθέσεων.

Δολοφόνησαν εν ψυχρώ τον Ρώσο πρέσβη στην Άγκυρα

Λίγες ώρες πριν, ο Ρώσος πρέσβης στην Άγκυρα δολοφονήθηκε εν ψυχρώ σε ζωντανή τηλεοπτική μετάδοση από έναν 22χρονο Τούρκο αστυνομικό, ο οποίος, πριν πέσει και ο ίδιος νεκρός από τα πυρά συναδέλφων του, φώναζε συνθήματα εκδίκησης για το Χαλέπι. Ακολούθησαν απειλές προς τους απανταχού Ρώσους διπλωμάτες εκ μέρους της ισλαμιστικής οργάνωσης Μέτωπο Νούσρα, η οποία έχει αυτονομηθεί πλέον από την Αλ-Κάιντα.

Πούτιν: Θέλουν να εκτροχιάσουν τις σχέσεις Ρωσίας-Τουρκίας Ερντογάν: Θα συνεχίσουμε τη συνεργασία

Αεροπλάνα καταρρίπτονται, πρεσβευτές δολοφονούνται, αλλά τίποτα δεν φαίνεται να επηρεάζει την ρωσο-τουρκική φιλία και συνεργασία. Οι υπουργοί Εξωτερικών και Άμυνας της Ρωσίας του Ιράν και της Τουρκίας αναμένεται να συναντηθούν κανονικά σήμερα στην Μόσχα. Πούτιν και Ερντογάν αναπτύσσουν κοινό βηματισμό, τόσο στην πολεμική αναμέτρηση στη Συρία, όσο και σε θέματα ενεργειακής και οικονομικής συνεργασίας. Είναι χαρακτηριστικό πως ο Πούτιν επέλεξε να μιλήσει για τις σκοπιμότητες του δράστη, λέγοντας ότι είχε στόχο «τον εκτροχιασμό των δεσμών Ρωσίας - Τουρκίας και την ειρηνευτική διαδικασία στη Συρία». Ενώ ο Ερντογάν έκανε λόγο για προσπάθεια να αποτραπεί η προσέγγιση Ρωσίας- Τουρκίας και διαβεβαίωσε πως θα συμβεί το αντίθετο, δηλαδή η συνεργασία θα ενισχυθεί. 

Ένοπλος προσπάθησε να εισβάλει στην πρεσβεία 

των ΗΠΑ στηνΆγκυρα

Ώρες μετά την εν ψυχρώ δολοφονία του Ρώσου πρέσβη, ένας ένοπλος επιχείρησε να εισβάλει στην αμερικανική πρεσβεία της τουρκικής πρωτεύουσας. Ο ένοπλος, ηλικίας περίπου 40-50 ετών, κρατούσε τα χέρια ένα όπλο και πυροβόλησε στον 8 ή 9 φορές, σύμφωνα με τα τουρκικά ΜΜΕ. Η πρεσβεία των ΗΠΑ στην Άγκυρα, ανακοίνωσε ότι οι αμερικανικές διπλωματικές υπηρεσίες στην τουρκική πρωτεύουσα, την Κωνσταντινούπολη, αλλά και τα Άδανα, θα παραμείνουν κλειστές, μετά τους πυροβολισμούς. 

Συναγερμός στις Βρυξέλλες: Επιβλήθηκε απαγόρευση κυκλοφορίας - Αποκλείστηκε περιοχή

Σε κατάσταση συναγερμού τέθηκαν και οι Βρυξέλλες καθώς ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις απέκλεισαν την περιοχή. Σύμφωνα με τα τοπικά ΜΜΕ, είναι σε εξέλιξη αστυνομική επιχείρηση. Δρόμοι έχουν αποκλειστεί και σε κάποιες γραμμές του τραμ σταμάτησαν τα δρομολόγια, σύμφωνα με το RT που επικαλείται βελγικά ΜΜΕ. Μάλιστα, το RTL Info αναφέρει ότι κάποιοι πολίτες που βγήκαν από τα σπίτια τους επέστρεψαν σε αυτά με αστυνομική συνοδεία. Το γραφείο του εισαγγελέα των Βρυξελλών ανέφερε ότι θα δοθούν αργότερα πληροφορίες για τη φύση της επιχείρησης που είναι σε εξέλιξη. Υπάρχουν όμως εκτιμήσεις ότι πρόκειται για έρευνα της αντιτρομοκρατικής.

Ristorante Verona

Hitlerjunge Quex - Ταινία παραγωγής 1933, με ελληνικούς υπότιτλους

Το είδαμε εδώ

πηγή

RV

Χριστουγεννιάτικη Βαρκάδα

Περισσότερα εδώ

RV