Η ΣΟΒΙΕΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΖΕΙ ΑΚΟΜΗ

 

Η "κρατική αεροπειρατεία" εκ μέρους του κομμουνιστικού καθεστώτος της Λευκορωσίας στο αερολάνο της Ryanair που από την Αθήνα κατευθυνόταν στη Λιθουανία, στο Βίλνιους, με σκοπό τη σύλληψη του αντιφρονούντα Ρόμαν Προτάσεβιτς, σκοπός ο οποίος επετεύχθη, ανέδειξε για άλλη μια φορά το ότι η Σοβιετική Ένωση δεν έχει εξαφανιστεί. Ανέδειξε, επίσης για άλλη μια φορά, το ότι στην Ελλάδα αλωνίζουν και κάνουν ό,τι θέλουν ξένοι πράκτορες, εξευτελίζοντας έτσι τη χώρα, η οποία θέτει σε θανάσιμο κίνδυνο όποιον αντικομμουνιστή αντιφρονούντα πατήσει το πόδι του σε αυτήν. Ο 26χρονος Λευκορώσος πατριώτης Ρόμαν Προτάσεβιτς έκανε το λάθος να πιστέψει ότι κυκλοφορεί σε μία κανονική χώρα ασφαλής. 

Συνέχεια εδώ

RV

Aπολειφάδια του Στάλιν και της KGB αλωνίζουν στην Ελλάδα κυνηγώντας αντιφρονούντες

 

Η κρατική αεροπειρατεία στην οποία προέβη το Σοβιέτ της Λευκορωσίας ήρθε να μας θυμίσει άλλες εποχές. Τις πιο σκοτεινές, που η διαβόητη KGB ήλεγχε τη μισή Ευρώπη με δολοφονίες, βασανισμούς, απαγωγές, ψυχιατρεία. Όχι, δεν τελείωσε η Ευρώπη με το φάντασμα του κομμουνισμού. Δεν αρκούν οι νεκροί και βασανισθέντες. Δεν αρκούν τα εκατομμύρια κατεστραμμένων ζωών. 

Λουκασένκο: ο μπολσεβίκος πρώην αντιπρόσωπος του Ανωτάτου Σοβιέτ της Δημοκρατίας της Λευκορωσίας

Ζουν και βασιλεύουν οι αρχιβασανιστές της KGB. Τι και αν άλλαξαν όνομα (FSB), ο λύκος τρίχα αλλάζει μόνο. Στην περίπτωσή μας δεν άλλαξε ούτε την τρίχα. Οι Λευκορώσοι  βασανιστές διατήρησαν και το όνομα, έτσι για να μην υπάρχει αμφιβολία: KGB.

Ο άνθρωπος - κλειδί που ελέγχει τον λευκορωσικό στρατό, ο Εβραίος Σέιμαν Βίκτορ Βλαντιμιρόβιτς πρώην ''γραμματέας του Συμβουλίου για την άμυνα, την εθνική ασφάλεια και την καταπολέμηση του οργανωμένου εγκλήματος''.

Οι όψεις και μόνον αυτών των ανθρώπων σού δημιουργούν απέχθεια.  Κι όμως, αυτά τα καθάρματα ακόμα βασανίζουν και μάλιστα με χρηματοδότηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Με αφορμή τα πρόσφατα γεγονότα, μάθαμε από την ίδια την πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν για την ύπαρξη επενδυτικού και οικονομικού πακέτου για το καθεστώς Λουκασένκο, ύψους 3 δισ. ευρώ (βλέπε εδώ). Ποιος θα μας εξηγήσει γιατί πρέπει οι Ευρωπαίοι να πληρώσουμε τα απομεινάρια του Στάλιν;

Αεροπειρατεία με MiG-29!

Ένα μαχητικό MiG-29 της σοβιετικής εποχής, κατόπιν εντολής του Αλεξάντερ Λουκασένκο, ήταν αυτό το οποίο με την απειλή της κατάρριψης ανάγκασε το αεροπλάνο της Ryanair που είχε αναχωρήσει από την Αθήνα με προορισμό το Βίλνιους, να κατευθυνθεί και να προσγειωθεί στο Μινσκ, προκειμένου να συλλάβουν τον αντιφρονούντα δημοσιογράφο Ρομαν Προτάσεβιτς. (Βλέπε εδώ και εδώ)

Οι τελευταίες πληροφορίες για την αεροπειρατεία και την απαγωγή του Προτάσεβιτς κάνουν λόγο για πράκτορες της KGB που δρουν στην Ελλάδα και σχεδιάζουν απαγωγές. Τέσσερις από αυτούς, κατά άλλες πληροφορίες δέκα, επέβαιναν στο ίδιο αεροπλάνο. Στο Μινσκ αποβιβάστηκε και ένας Έλληνας (Βλέπε εδώ) 

Η «απαγωγή» του αεροσκάφους της Ryanair και μαζί και του δημοσιογράφου Ρομάν Προτάσεβιτς από τη Λευκορωσία δημιουργεί μείζονα ερωτήματα: Τρεις τουλάχιστον ξένοι (Λευκορώσοι;) πράκτορες αλώνιζαν επί μέρες (πόσες άραγε;) στη χώρα μας, παρακολουθώντας τον δημοσιογράφο και οργανώνοντας την απαγωγή (Βλέπε και εδώ). Αυτά τα κτήνη μπορούν ακόμη  να δρουν ελεύθερα στην Ευρώπη και να απειλούν τη ζωή οποιουδήποτε χαρακτηρίσουν εχθρό του καθεστώτος τους.

Το ΚΚΕ

Η ανακοίνωση του Περισσού σαφής…

Ο εκλεγμένος πρόεδρος κατά το ΚΚΕ

Το ΚΚΕ στην ανακοίνωσή του σχετικά με το γεγονός, κάνει αναφορές για σχέδια πραξικοπήματος με την εμπλοκή στρατιωτικών δυνάμεων που, όπως αναφέρει, αποκαλύφθηκαν πρόσφατα και «έφταναν μέχρι και τη δολοφονία του εκλεγμένου προέδρου, θυμίζοντας επεμβάσεις σε χώρες της Λατινικής Αμερικής». 

Η ανακοίνωση καταλήγει «μοναδικός υπεύθυνος για να επιλέξει το μέλλον του και να καθορίσει τις πολιτικές εξελίξεις στη χώρα του είναι ο ίδιος ο λαός της Λευκορωσίας, χωρίς ξένες επεμβάσεις, που υπηρετούν άλλες σκοπιμότητες». Ολόκληρη η κατάπτυστη ανακοίνωση εδώ

Ο άτυχος αντιφρονών

Ο άτυχος αντιφρονών Ρόμαν Προτάσεβιτς, 26 ετών, ήταν μέλος  του «Μετώπου Νεολαίας» (Young Front), μιας πατριωτικής φιλοευρωπαϊκής οργάνωσης που οργάνωσε δραστηριότητες στον δρόμο κατά του Λουκασένκο. Αγωνίστηκε επίσης για την επέκταση της χρήσης της λευκορωσικής γλώσσας (εις βάρος των ρωσικών). Σκεφθείτε, οι άνθρωποι αυτοί κάνουν αγώνα για να σταματήσουν να μιλούν ρωσικά και να μιλούν τη γλώσσα τους. Τα ίδια γίνονταν και γίνονται στην Ουκρανία.

Το Young Front έχει χαρακτηριστεί ως εθνικιστικό και αντικομμουνιστικό. Ο Ρόμαν Προτάσεβιτς το 2013-2014 είχε λάβει μέρος σε διαδηλώσεις στο Κίεβο και είχε φωτογραφηθεί δίπλα σε μια βαριοπούλα και ένα κατεστραμμένο κεφάλι από άγαλμα του Λένιν. Θανάσιμο αμάρτημα...

Παράλληλα όπως δηλούν τα likes που είχε στον λογαριασμό του στο Facebook, ο οποίος έχει κατέβει πλέον, ήταν «θαυμαστής» του Pahonia Detachment, μίας λευκορωσικής παραστρατιωτικής οργάνωσης που είχε πολεμήσει μαζί με το  τάγμα Azov το 2014 κατά την διάρκεια της κρίσης στη νοτιοανατολική Ουκρανία. Περισσότερα εδώ. 

   Μαζί του συνελήφθη και η κοπέλα του Σοφία Σάπεγκα, διότι προφανώς η ιδιότητά της αυτή την καθιστά ιδιαίτερα επικίνδυνη για το κομμουνιστικό καθεστώς.

   Όποιος και να ήταν ο Ρομάν και μόνο που τολμά  να αντιστέκεται στα απολειφάδια του Στάλιν είναι λόγος αρκετός για να είμαστε μαζί του. 

Ελευθερία στον Ρόμαν Προτάσεβιτς

Ελευθερία στη Λευκορωσία

RV

Ισπανία: ''Ρίξτε στην θάλασσα τους μετανάστες''

 «θα φύγεις όπως ήρθες» 

Η κυβέρνηση συνεργασίας του σοσιαλιστικού PSOE και του αριστερού Unidas Podemos στην Ισπανία.

Συγκεκριμένα, οι έκρυθμες ροές μεταναστών που συνεχίζουν να εισβάλλουν στη χώρα της Ιβηρικής, οδήγησε τις ένοπλες δυνάμεις στην τακτική «Θα Φύγεις Όπως Ήρθες».

Η ιδέα ότι οι θεσμοί, η πολιτισμική ταυτότητα ή οι ελευθερίες μιας χώρας κινδυνεύουν να “αλλοιωθούν” όταν μεγάλοι αριθμοί μεταναστών από χώρες με διαφορετικές αξίες έρχονται μαζικά, επικρατεί σε μεγάλο βαθμό στην Ισπανία.

Το οξύμωρο της όλης ιστορίας ωστόσο παραμένει το πώς μια αριστερή κυβέρνηση, ακολουθεί τέτοια αναγκαία μέτρα για την διασφάλιση και την επιβίωση της πολιτισμικής της ταυτότητας. Στην Ελλάδα, η δεξιά κυβέρνηση, που έχει τα ηνία της χώρας στα χέρια της, αρκείται στην ανέγερση νέων ΚΥΤ στα ακριτικά νησιά και στον Έβρο, παρέχοντας επιδόματα και κάθε είδους άνεση στα αλλεπάλληλα κύματα μεταναστών που στέλνει η Άγκυρα. Kάπως τραγελαφικό δεν νομίζετε;

Δείτε το βίντεο από την δράση των Ένοπλων Δυνάμεων της Ισπανίας:

 πηγή

RV

8 ΜΑΪΟΥ

 

Αν εξαλειφθεί ο Άριος, ένα βαθύ σκοτάδι θα απλωθεί στη γη -ίσως μετά από μερικούς αιώνες-, ο πολιτισμός θα χαθεί και ο κόσμος θα ερημωθεί.

Αδόλφος Χίτλερ, Mein Kampf

Η 8η Μαΐου δεν μπορεί να είναι ημέρα γιορτής για τους εχέφρονες και πολιτισμένους Ευρωπαίους,  παρά μόνο θλίψης, μνήμης, απόδοσης τιμής σε εκείνους που αγωνίστηκαν για την Ευρώπη και τον Πολιτισμό, και δέσμευσης.

Συνέχεια εδώ

RV

Wappenbund - Licht ist Leben II

 

 

RV

30 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1945

 

Στις 30 Απριλίου 1945 η Ευρώπη και ο Δυτικός Πολιτισμός έχασαν τη μεγάλη ευκαιρία αναγέννησης που τους είχε προσφερθεί γενναιόδωρα.

    «Ο Φύρερ μας είναι νεκρός», ανήγγειλε ο Ντένιτς μέσω ραδιοφώνου την 1.5.1945.

    Κανείς δεν μπόρεσε να Του πάρει τη ζωή, ούτε το νεκρό σώμα.

    Αν και πολλοί, ακόμη από εκείνες τις πρώτες ώρες μετά τον θάνατό Του, έσπευσαν να πουν ότι ξεχάστηκε, όπως και το Γ΄Ράιχ, η πραγματικότητα τους διέψευσε. Όλα αυτά τα χρόνια ήταν τόσο παρών, ώστε πολλοί έλεγαν ότι ζει, ότι Tον είδαν...

Συνέχεια εδώ

RV

ΝΕΑ ΕΚΔΟΣΗ ΑΠΟ ΤΗ ΘΟΥΛΗ: ΝΙΚΗΡΑΤΟΣ

Συγγραφέας: Ευανθία Καΐρη

Εκδόσεις: Θούλη

Επιμέλεια, πρόλογος: Μανώλης Στρατάκης

Σελίδες: 72

ISBN: 978-618-5317-13-3

Νικήρατος: Ένα θεατρικό έργο για την Έξοδο του Μεσολογγίου

Το τρίπρακτο δράμα «Νικήρατος» αναφέρεται σε ένα από τα πιο δραματικά επεισόδια της Επανάστασης του 1821, στην Έξοδο και το Ολοκαύτωμα του Μεσολογγίου. Κατέχει πολλές πρωτιές: είναι το πρώτο θεατρικό έργο που εκδόθηκε στη νεότερη Ελλάδα, και το πρώτο θεατρικό έργο που αναφέρεται στον Αγώνα των Ελλήνων για την Ανεξαρτησία. Είναι, επίσης, το πρώτο που ανέβηκε σε σκηνή από την Επανάσταση και μετά, και το πρώτο θεατρικό έργο Ελληνίδας, από την αρχαία ακόμη εποχή, που παρουσιάστηκε στο κοινό. Η συγγραφέας του, αδελφή του λόγιου και αγωνιστή Θεόφιλου Καΐρη, θεωρείται η πρώτη Ελληνίδα διανοούμενη του νεότερου κράτους. Πρόκειται, λοιπόν, για ένα πολύ σημαντικό έργο. 

    Γράφτηκε το 1826, και ήταν ήδη ολοκληρωμένο και κυκλοφόρησε τον Ιούλιο, μόλις τρεις μήνες μετά την Έξοδο. Αυτή η άμεση χρονική σύνδεση με το ιστορικό γεγονός το καθιστά συγκλονιστικά δραματικό, ενώ συγχρόνως αποτελεί γνήσια και πολύτιμη πηγή ιστορικών πληροφοριών και της επικρατούσης τότε ατμόσφαιρας: το πάθος για την ελευθερία, το μίσος για τους Τούρκους, ο ηρωισμός, η αυτοθυσία των γυναικών (ομάδα των οποίων μαζί με τα παιδιά τους εμφανίζεται στο έργο ως αρχαίος χορός), η στάση των Ευρωπαίων, οι προτάσεις του Γάλλου απεσταλμένου του Ιμπραήμ για συνθηκολόγηση - «αισχρά συνθήκη», αλλά και οι ανδρείοι φιλέλληνες· τα τραγικά διλήμματα, η ελπίδα ότι οι πολιορκημένοι θα ξεφύγουν από την πείνα που τους μαστίζει, γιατί ελληνικά πλοία έσπασαν τον κλοιό, η ματαίωση, η έξοδος ως η μοναδική διέξοδος, η επίκριση αυτών που διστάζουν να προσφέρουν τη ζωή τους για την πατρίδα («εθνοκατάρατοι» «Τούρκοι»), η προδοσία, η μανιασμένη μάχη από τους ημιθανείς στρατιώτες που αντιστέκονται, και λίγο πριν το τέλος και την κορύφωση του δράματος μια συγκλονιστική προφητεία.

Το βιβλίο ''ΝΙΚΗΡΑΤΟΣ'' μπορείτε να το βρείτε εδώ

RV

Ashes in the Snow

 

Πρόκειται για την κινηματογραφική μεταφορά του μυθιστορήματος “Between Shades of Gray” της λιθουανικής καταγωγής Αμερικανίδας συγγραφέως, Ruta Sepety. Η υπόθεση του έργου, είναι εμπνευσμένη από μαρτυρίες συγγενών της και άλλων επιζησάντων της γενοκτονίας της Βαλτικής και τοποθετείται εν έτει 1941, κατά την διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. 

Μία 16χρονη ανερχόμενη καλλιτέχνιδα και η οικογένειά της απελαύνονται στην Σιβηρία εν μέσω των βίαιων διωγμών που έχει κηρύξει η σοβιετική Ρωσία ως μέρος της εκκαθάρισης των χωρών της Βαλτικής. Όμως το πάθος μιας κοπέλας για τέχνη και η άσβεστη ελπίδα της να βρει δημιουργική διέξοδο μπορεί να την φέρουν πιο κοντά στο όνειρό της.

 

RV

132 μ.Χ.

 

RV

132 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ ΑΔΟΛΦΟΥ ΧΙΤΛΕΡ

 

Χρόνια πολλά σε όλους τους Εθνικοσοσιαλιστές και Εθνικοσοσιαλίστριες. Το απόγευμα της 20ής Απριλίου 1889 στο Μπραουνάου πήρε σάρκα και οστά η Μεγάλη Λευκή Ελπίδα. 

Η αλήθεια είναι ότι η μνήμη του Αδόλφου Χίτλερ παραμένει ζωντανή και χωρίς πιστούς, δεν τους έχει ανάγκη. 

Συνέχεια εδώ

RV

132 μ.Χ.

 

 

 

RV

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΘΝΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΘΝΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΤΡΙΕΣ

 

20 Απριλίου 1889 - 20 Απριλίου 2021

132 μ.Χ.

RV

Volks Ans Gewehr

 

RV

Συμμορίες Αράβων βιαστών κυνηγούν κοπέλες στους δρόμους του Βερολίνου

 

Πρώην Ιρακινός αστυνομικός βίασε και 14χρονο κορίτσι

Συμμορίες ατόμων αραβικής καταγωγής, κυρίως από το Ιράκ, κυκλοφορούν στους δρόμους του Βερολίνου, επιτίθενται σε νεαρές γυναίκες, οι οποίες στη συνέχεια βρίσκονταν βιασμένες. Τώρα ένας από αυτούς, ένας άντρας που εργάστηκε ως αστυνομικός στη χώρα του, καταδικάστηκε σε φυλακή.

Ο Ιρακινός, 33χρονος Wisam B., καταδικάστηκε σε 13 χρόνια και 6 μήνες φυλάκιση για πέντε βιασμούς. Μεταξύ των θυμάτων ήταν ένα 14χρονο κορίτσι και μια νεαρή γυναίκα που κατάφερε να δελεάσει μετά από γνωριμία σε ένα νυχτερινό κέντρο διασκέδασης.

Η γυναίκα πείστηκε να τον συνοδεύσει στο σπίτι, επειδή τον λυπήθηκε όταν της είπε πόσο δύσκολο ήταν για αυτόν να αφήσει το σπίτι του πριν φύγει για τη Γερμανία.

Οι τρεις τελευταίοι βιασμοί διαπράχθηκαν από τον Wisam μαζί με έναν αριθμό άλλων Ιρακινών ανδρών που επέλεξαν σχεδόν τυχαία τα θύματά τους στους δρόμους. Οι γυναίκες απήχθησαν και μετά βιάστηκαν.

Ένα από τα θύματα ήταν μια Αυστραλή γυναίκα που, μαζί με το φίλο της, πίστευε ότι το αυτοκίνητο των βιαστών ήταν ταξί Uber. Ο σύντρoφός της πετάχτηκε έξω από το αυτοκίνητο ενώ κρατούσαν την κοπέλα και την βίaζαν στο πίσω κάθισμα.

Μια νεαρή γυναίκα φοιτήτρια πήγαινε στο σπίτι της όταν αναγκάστηκε με τη βία να μπει σε αυτοκίνητο, όπου βιάστηκε επίσης. Πρώτα στο αυτοκίνητο και μετά σε ένα από τα σπίτια των δραστών. Για τέσσερις ώρες συνολικά, η γυναίκα κρατήθηκε αιχμάλωτη και βιάστηκε ομαδικά. Ο δικαστής μίλησε για «τέσσερις ώρες κόλασης», «φόβο θανάτου» και σοβαρές ψυχολογικές συνέπειες.

Το τελευταίο θύμα ήταν μια 21χρονη γυναίκα που την “ψάρεψαν” στο νυχτερινό κέντρο διασκέδασης Berghain. Στη γυναίκα δόθηκαν πρώτα χαπάκια και βιάστηκε πριν πεταχτεί έξω από το αυτοκίνητο με σοβαρούς τραυματισμούς στην κοιλιά.

"Οι κατηγορούμενοι κατέστρεψαν τη ζωή πέντε νεαρών γυναικών", δήλωσε ο δικαστής.

Ο δικαστής έκρινε επίσης ότι οι ενέργειες του Wisam χαρακτηρίστηκαν από βαθιά περιφρόνηση για τις γυναίκες και «σαδιστικούς ισχυρισμούς για εξουσία».

Στις 8 Απριλίου, ξεκίνησε η δίκη ενός άλλου Ιρακινού άνδρα που κατηγορείται ότι συμμετείχε στις τρεις βιασμούς.

Πηγή

RV

Η ηρωική έξοδος του Μεσολογγίου

 

François-Émile de Lansac, Épisode du siège de Missolonghi (1827)

Ήταν Σάββατο 10 Απριλίου 1826 προς Κυριακή 11. Το Μεσολόγγι από τον Μάρτιο, που είχε γίνει αδύνατος ο εφοδιασμός της πόλης με τρόφιμα, το θέριζε η πείνα και οι αρρώστιες. Την πόλη πολιορκούσε ο Ιμπραήμ. Οι γενναίοι υπερασπιστές της κρατούσαν ακόμη ψηλά τις σημαίες τής Επανάστασης και απέρριπταν τις ατιμωτικές προτάσεις συνθηκολόγησης. Η πόλη δεν παραδιδόταν. Η φρουρά του Μεσολογγίου κρατούσε. Όμως η ασιτία έφερνε τον θάνατο. Για τη νύχτα αυτή είχε αποφασιστεί ηρωική έξοδος των κατοίκων, αμάχων και μαχητών, με σχέδιο για τη διάσπαση των εχθρικών γραμμών. Όσοι δεν μπορούσαν και κάποιοι που δεν ήθελαν να εγκαταλείψουν την πόλη συγκεντρώθηκαν σε μια πυριτιδαποθήκη με αρχηγό τον Χρήστο Καψάλη, αποφασισμένοι να μην παραδοθούν. Το σχέδιο της Εξόδου προδόθηκε από έναν ξένο, η ταυτότητα και εθνικότητα του οποίου παραμένει άγνωστη... Καθώς οι κάτοικοι, άοπλοι και ένοπλοι, επιχειρούσαν την έξοδο, τα εχθρικά στρατεύματα, που είχαν προειδοποιηθεί, επιτέθηκαν με αγριότητα και βαρβαρότητα. Ακολούθησε σφαγή. Όταν το πρωί της Κυριακής οι Τούρκοι μπήκαν στην πόλη και έσφαζαν και αιχμαλώτιζαν, πολλές μητέρες εξεδήλωναν την ύψιστη αγάπη για τα παιδιά τους,  σκοτώνοντάς τα οι ίδιες, ρίχνοντάς τα στα πηγάδια της πόλης για να τα γλυτώσουν από τους εχθρούς. Ο Χρήστος Καψάλης ανατίναξε την πυριτιδαποθήκη παίρνοντας στον θάνατο και Τούρκους. 

Ανάμεσα στους φιλέλληνες που πολεμούσαν στο πλευρό των Ελλήνων ήταν ο Ελβετός Ιωάννης Μάγερ, ο οποίος σκοτώθηκε επίσης κατά την έξοδο μαζί με την Ελληνίδα γυναίκα του και τα δυο παιδιά τους. Σε μια επιστολή* του στον συνταγματάρχη Στάνχοπ φαίνεται η κατάσταση των πολιορκημένων τις ημέρες εκείνες αλλά και το θάρρος τους.

Συνέχεια εδώ

RV

ΑΝ ΜΟΝΟ...

 

ΑΝ η Ελλάδα είχε συνταχθεί με τον Άξονα, θα είχε συμμετάσχει στη μεγάλη Σταυροφορία κατά του μπολσεβικισμού, στη μεγάλη Μάχη για την Ευρώπη και τον Δυτικό Πολιτισμό. Παρά την ήττα, το κράτος μας θα ήταν αξιοσέβαστο, ακόμη μέχρι και σήμερα, ίσως κυρίως σήμερα. Και αυτό γιατί όλοι θα αναγνώριζαν την αξία, τη ζωτικότητα, τη δύναμη, την αποφασιστικότητα, τις φιλοδοξίες ενός μικρού κράτους με μεγάλο παρελθόν, γιατί η μικρή σε μέγεθος Ελλάδα θα είχε προσπαθήσει να αλλάξει τον κόσμο.  Θα μας υπολόγιζαν ακόμη και σήμερα, θα μας είχαν ικανούς για μεγάλους και παράτολμους αγώνες, θα έβλεπαν σε εμάς τους συνεχιστές των αρχαίων Ελλήνων και δεν θα απορούσαν τι σχέση έχουμε με εκείνους. Και θα μας φοβούνταν, δεν θα μπορούσαν να προβλέψουν τις αντιδράσεις μας. 

Συνέχεια εδώ

RV

Η Συνωμοσία κατά της Νορβηγίας και η 6η Απριλίου 1941

 

Η περίοδος που άρχισε με την κήρυξη του πολέμου από την Αγγλία και Γαλλία στη Γερμανία (Σεπτέμβριος 1939) μέχρι τη γερμανική επέμβαση στη Νορβηγία στις 9-10 Απριλίου 1940  ονομάστηκε "ψευτοπόλεμος", επειδή κατά τη διάρκειά της δεν συνέβησαν κάποια σημαντικά γεγονότα μεταξύ των εμπόλεμων χωρών. Κι αυτό διότι ο Αδόλφος Χίτλερ δεν ήθελε να γενικευτεί ο πόλεμος και να εξελιχθεί σε ευρωπαϊκό. Οι περισσότερες κινήσεις των εμπόλεμων δυνάμεων αυτή την περίοδο συνέβησαν στο παρασκήνιο. 

Λίγα έως ελάχιστα έχουν γραφτεί σχετικά με τη λεγόμενη "εισβολή στη Νορβηγία",  και ειδικότερα για τα γεγονότα που είχαν προηγηθεί και που ανάγκασαν τον Αδόλφο Χίτλερ να επιτεθεί με ταχύτατες κινήσεις στη χώρα, πριν προλάβουν οι Γαλλοβρετανοί.  

Συγκεκριμένα, μετά το τέλος του γερμανοπολωνικού πολέμου, ο Αδόλφος Χίτλερ έκανε μια δημόσια πρόταση ειρήνης στη Βρετανία και τη Γαλλία (1). Περισσότερο απευθυνόταν στη Βρετανία, ελπίζοντας ότι την αποδοχή των Βρετανών θα την ακολουθούσαν και οι Γάλλοι. Όμως, οι συμμαχικές δυνάμεις ήθελαν να γενικευτεί ο πόλεμος και έτσι αγνόησαν την πρόταση ειρήνης. Ο Χίτλερ είχε καταλήξει στο συμπέρασμα ότι ένας παρατεταμένος ευρωπαϊκός πόλεμος θα εξαντλούσε τους πόρους και τα υλικά αγαθά της Γερμανίας και θα την εξέθετε σε μια επίθεση από την μπολσεβικική Ρωσία. Από την άλλη, η βρετανική κυβέρνηση σχεδίαζε να εμποδίσει τον ανεφοδιασμό της Γερμανίας από τα σιδηρομεταλλεύματα της Σκανδιναβίας και ειδικότερα της Σουηδίας, ο οποίος γινόταν μέσω Νορβηγίας, όπως επίσης και να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις  για ένα πραξικόπημα εις βάρος του νορβηγικού λαού αλλά και του Ράιχ (2).

Ουίνστον Τσώρτσιλ: ένας από τους

κύριους υποκινητές του πολέμου

Ο Τσώρτσιλ στα απομνημονεύματά του (17) αναφέρει  ότι έπεισε  το πολεμικό συμβούλιο να εκπονήσει κάποια επιτελικά σχέδια σχετικά με τον αποκλεισμό και την τοποθέτηση υδάτινου ναρκοπεδίου στα χωρικά ύδατα της Νορβηγίας, κάτι που θα ενέπλεκε τη χώρα αυτή στον πόλεμο, και μάλιστα με την πλευρά των Συμμάχων, σε αντίθεση με τον Χίτλερ που ήθελε να παραμείνει η Νορβηγία ουδέτερη. Αν η μεταφορά του σιδηρομεταλλεύματος από το Νάρβικ  προς τη Γερμανία σταματούσε, θα καταστρεφόταν η κατασκευαστική δυνατότητα των γερμανικών εργοστασίων  και η παραγωγή θα σταματούσε. Έδωσε επίσης εντολή να οργανωθεί μια απόβαση των βρετανικών δυνάμεων στο Νάρβικ που οδηγούσε στα μεταλλεία Γκαλιβάρε της Σουηδίας με σκοπό την κατάληψή τους (3). Ο Τσώρτσιλ διαβεβαίωσε επίσης τον πρωθυπουργό Τσάμπερλεν στις 16 Δεκεμβρίου 1939, ότι είχαν περισσότερα να κερδίσουν από μια τέτοια εμπλοκή.  Η επιχείρηση θα γινόταν με πρόσχημα την παροχή στρατιωτικής βοήθειας προς τη Φινλανδία, στην οποία είχε εισβάλει η Σοβιετική Ένωση από τις 30 Νοεμβρίου 1939, ο πραγματικός σκοπός όμως δεν ήταν αυτός, αλλά ήταν η διακοπή του ανεφοδιασμού της Γερμανίας και η περικύκλωσή της (4)(16).

Ο αξιωματικός και Υπουργός Άμυνας της

Νορβηγίας Βίντκουν Κουϊσλινγκ 

Εκείνη την εποχή έφτασε στη Γερμανία, ο Νορβηγός πρώην Υπουργός Άμυνας Βίντκουν Κουΐσλινγκ, ο οποίος τόνισε τον κίνδυνο σκηνοθέτησης από τη Βρετανία ενός πραξικοπήματος στη Νορβηγία και ζήτησε τη συνδρομή της Γερμανίας για να οργανώσει ο ίδιος ένα πραξικόπημα στη χώρα του, προτού προλάβουν οι Βρετανοί. Μόλις πετύχαινε το σχέδιο αυτό, ο Κουΐσλινγκ θα καλούσε τη Γερμανία να εισέλθει στο έδαφος της Νορβηγίας για να την προστατεύσει από τη Βρετανία. Συναντήθηκε με τον Χίτλερ, αλλά όπως φαίνεται στα πρακτικά των συζητήσεών τους, ο τελευταίος δεν θέλησε να αναμιχθεί και κατέληξαν στο ότι έπρεπε η Νορβηγία να παραμείνει ουδέτερη.  Ένα μήνα μετά, τον Ιανουάριο του 1940, όπως προκύπτει από τα πολεμικά ημερολόγια του Γερμανικού Ναυτικού, η απόφαση για ουδετερότητα της Νορβηγίας παρέμενε (5) (14).

Παρόμοια σχέδια με τα βρετανικά φαίνεται ότι οργάνωνε και η άλλη συμμαχική δύναμη, η Γαλλία. Στις 15 Ιανουαρίου 1940 ο Γάλλος στρατηγός Γκαμελέν παρέδωσε ένα υπόμνημα στον Πρωθυπουργό Ντελαντιέ  σχετικά με τη Νορβηγία, στο οποίο παρουσίαζε ένα στρατηγικό σχέδιο απόβασης γαλλικών δυνάμεων στο Πετσάμο και κατάληψης των λιμένων και αεροδρομίων της δυτικής ακτής της Νορβηγίας (6).

Ο Στρατηγός Γκαμελέν, αρχηγός του επιτελείου

της Εθνικής Αμύνης της Γαλλίας

Τα παραπάνω βρετανικά και γαλλικά σχέδια ανάγκασαν τον Χίτλερ στις 5 Φεβρουαρίου 1940 να απομακρυνθεί από την επιθυμία  και απόφασή του να παραμείνει ουδέτερη η Νορβηγία, διότι ήταν υποχρεωμένος να αναλάβει δράση προκειμένου να μην περικυκλωθεί από τις συμμαχικές δυνάμεις και χάσει τον ανεφοδιασμό των σιδηρομεταλλευμάτων. Έτσι, ζήτησε από τους στρατηγούς του να προετοιμάσουν ένα σχέδιο κατάληψης της Νορβηγίας πριν προλάβουν οι Γαλλοβρετανοί (7).

Λίγες ημέρες μετά, στις 16 Φεβρουαρίου 1940,  βρετανικά πλοία επιτέθηκαν στο γερμανικό εμπορικό πλοίο "Άλτμαρκ", το οποίο κατέφυγε στα νορβηγικά φιόρδ. Ο Χίτλερ βεβαιώθηκε ότι η νορβηγική κυβέρνηση είχε συνάψει κάποια συμφωνία με τους Βρετανούς. Κατά τους Γερμανούς Ναυάρχους, το  συμβάν με το Άλτμαρκ ήταν  αποφασιστικό για την μεταστροφή του Χίτλερ. (10)(15)

Στις 21 Φεβρουαρίου, ο Γάλλος Πρωθυπουργός Ντελαντιέ επέμενε ότι η υπόθεση του Άλτμαρκ έπρεπε να χρησιμοποιηθεί ως πρόσχημα για την κατάληψη των λιμένων της Νορβηγίας και η συμμαχική προπαγάνδα θα κατάφερνε να εκμεταλλευτεί το γεγονός, αφού το πλοίο μετέφερε Βρετανούς αιχμαλώτους που είχαν ναυαγήσει (8).

 

Στις 28 Μαρτίου 1940  ο Γάλλος πολιτικός  Πωλ Ρεϊνώ ανέλαβε τη θέση του Ντελαντιέ και συναντήθηκε με τον Τσάμπερλεν για να συμφωνήσουν την επιθετική στρατηγική που θα ακολουθούσαν. Κατέληξαν στη ναρκοθέτηση των χωρικών υδάτων της Νορβηγίας, χωρίς να ζητήσουν την γνώμη της νορβηγικής κυβέρνησης. Παράλληλα γαλλοβρετανικές δυνάμεις θα αποβιβάζονταν στο Νάρβικ, στο Τροντχάιμ, στο Μπέργκεν και στο Στάβανγκερ. Η Γαλλική Επιτροπή Πολέμου, όμως, δεν συμφωνούσε στη ναρκοθέτηση, φοβούμενη αντίποινα από την πλευρά της Γερμανίας στα γαλλογερμανικά σύνορα, όπως είχε συμβεί στην περίπτωση της Ρηνανίας το 1936. Έτσι οι επιχειρήσεις αναβλήθηκαν ως την 8η Απριλίου, οπότε ο Τσώρτσιλ θα συναντούσε Γάλλους αξιωματούχους για να τους πείσει να δεχτούν το σχέδιο.

Την 1η Απριλίου 1940 ο Χίτλερ είχε ήδη λάβει την απόφασή του και διέταξε να αρχίσει η εισβολή στις 9 Απριλίου, τις πρώτες πρωινές ώρες, με την ονομασία Weserübung. Πράγματι, έτσι συνέβη. H γερμανική στρατιωτική επέμβαση ολοκληρώθηκε στις 10 Ιουνίου. Ο Χίτλερ είχε προλάβει τους Γαλλοβρετανούς.

Γερμανικά μεταγωγικά Junkers Ju52 υπερίπτανται

της Κοπεγχάγης στις 9 Απριλίου 1940

 

Νορβηγία, μάχη για ένα φλεγόμενο χωριό

Μετά το τέλος του Β΄Ππ, οι Γερμανοί στρατηγοί κατηγορήθηκαν στη Δίκη της Νυρεμβέργης για τον σχεδιασμό και την επίθεση στη Νορβηγία. Επρόκειτο για άλλο ένα ψέμα των νικητών, αφού από τα λίγα που προαναφέρθηκαν και που αποτελούν αδιάψευστα ιστορικά γεγονότα προκύπτει ότι ο Χίτλερ επεδίωξε την ουδετερότητα της Νορβηγίας, διότι δεν ήθελε να γενικευθεί ο πόλεμος στην Ευρώπη, γι' αυτό άλλωστε δεν δέχθηκε και την πρόταση του Κουΐσλινγκ. Οι πρώτοι που σχεδίασαν επιχειρήσεις κατά της Νορβηγίας ήταν οι Σύμμαχοι (11), με τους παραπάνω σκοπούς κατά της Γερμανίας. Ο μοναδικός λόγος της επέμβασης του Χίτλερ στη Νορβηγία ήταν να προλάβει τις ολέθριες συνέπειες που θα είχε για τη Γερμανία η εμπλοκή της χώρας αυτής στον πόλεμο με την πλευρά των Συμμάχων (περικύκλωση Γερμανίας και διακοπή ανεφοδιασμού της).

Μια παρόμοια συνωμοσία από τους Βρετανούς συνέβη και στην Ελλάδα για να εισέλθει στον Β'Ππ με την πλευρά των συμμάχων (18) και να επεκταθεί ο πόλεμος στα Βαλκάνια. 

Ειδικότερα:

Μετά την επιτυχημένη γερμανική επέμβαση στη Νορβηγία, ακολούθησε η νικηφόρος γερμανική εκστρατεία στη Γαλλία, κατά την οποία διαλύθηκε η ευρισκόμενη στη χώρα αυτή αγγλική εκστρατευτική δύναμη, και τα υπολείμματά της και στη Γαλλία και στη Νορβηγία εκδιώχθηκαν πίσω στη Μ. Βρετανία. Έτσι, το ηπειρωτικό κομμάτι της Ευρώπης απηλλάγη πλήρως από βρετανικά στρατεύματα. Αυτό είναι πολύ σημαντικό να το έχει κανείς υπ' όψιν του, προκειμένου να αντιληφθεί τον ρόλο που έπαιξε το ελληνικό κράτος υπέρ της Μ. Βρετανίας.

Όπως είναι γνωστό από τις 28 Οκτωβρίου 1940 η Ελλάδα βρισκόταν σε πόλεμο με την Ιταλία. Η εθνικοσοσιαλιστική Γερμανία, παρά το γεγονός ότι η Ιταλία ήταν σύμμαχός της, όχι μόνον δεν επενέβη υπέρ της, αλλά προσπάθησε με προτάσεις ειρήνης να απομακρύνει την Ελλάδα από τον πόλεμο. Της προτάθηκε μάλιστα η προσάρτηση της Β. Ηπείρου και ως εγγύηση θα παρατασσόταν μεταξύ των εμπολέμων δυνάμεων ο γερμανικός στρατός. Και όλα αυτά υπό τον μοναδικό όρο να παραμείνει η Ελλάδα ουδέτερη. Όμως, η αγγλόδουλη μη έχουσα ουδεμία σχέση με τον ελληνικό λαό και τους πόθους του, κλίκα των Αθηνών αρνήθηκε την ειρήνη. Όπως προαναφέραμε, δεν υπήρχαν πλέον βρετανικά στρατεύματα στην Ευρώπη.  Η δε Ελλάδα ήταν μια χώρα στην οποία ουδείς των εμπολέμων είχε ζωτικά συμφέροντα, αφού ήταν τόσο μακριά από το πραγματικό θέατρο του πολέμου. Κι όμως, η αγγλόδουλη σπείρα που κυβερνούσε, και που ουσιαστικά είχε τοποθετηθεί από τους Άγγλους προ της ενάρξεως του πολέμου για να εξυπηρετεί τα συμφέροντά τους (συνεπώς το επιχείρημα ότι ο Μεταξάς δεν έφερε ευθύνη γιατί λίγο πριν είχε πεθάνει δεν ευσταθεί) κατέστησε την Ελλάδα το μοναδικό ευρωπαϊκό κράτος το οποίο επέτρεψε σε βρετανικά στρατεύματα να πατήσουν το πόδι τους σε ευρωπαϊκό έδαφος. Ανέλαβε λοιπόν πλήρως την ευθύνη της εμπλοκής της χώρας σε έναν πόλεμο, τον οποίο μάλιστα δεν μπορούσε σε καμία περίπτωση να φέρει εις πέρας. 

 Λίγες μόνον ημέρες μετά την 6η Απριλίου 1941 ο αγγλόδουλος Βασιλιάς και τα ανδρείκελα της κυβέρνησης που μας ενέπλεξαν στον πόλεμο, εγκατέλειψαν τη χώρα και τελευταία διαταγή τους ήταν να πεθάνουν οι Έλληνες στρατιώτες για να διασωθούν τα βρετανικά στρατεύματα.

Η συνέπεια των παραπάνω ήταν τα γερμανικά στρατεύματα να εισέλθουν στο ελληνικό έδαφος, κυνηγώντας τους Βρετανούς μέχρι την Κρήτη.

 Επίσημες και ακλόνητες αποδείξεις περί της εμπλοκής της Ελλάδας στον πόλεμο για χάρη της Βρετανίας παρουσιάζονται στο βιβλίο: ΕΠΙΣΗΜΑ ΕΓΓΡΑΦΑ ΕΠΙ ΤΗΣ ΡΗΞΕΩΣ ΜΕ ΤΗΝ ΓΙΟΥΓΚΟΣΛΑΒΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ στο οποίο γίνεται ξεκάθαρο ότι η Ελλάδα είχε καταστεί «έδρα ολοκλήρου της Υπηρεσίας Πληροφοριών και Προπαγάνδας της Αγγλικής Μυστικής Υπηρεσίας».

  Β.Τ.

 

Πηγές

1. Buchanan, Patrick ‘Pat’ Joseph (May 27, 2008), Churchill, Hitler, and The Unnecessary War: How Britain Lost Its Empire and the West Lost the World, New York: Crown page 290-294

2. Β Παγκόσμιος Πόλεμος, Λίντελ Χάρτ, σελ. 82-100

3. Β Παγκόσμιος Πόλεμος, Λίντελ Χάρτ, σελ. 82-100

4. Β Παγκόσμιος Πόλεμος, Λίντελ Χάρτ, σελ. 82-100

5. Β Παγκόσμιος Πόλεμος, Λίντελ Χάρτ, σελ. 82-100

6. Β Παγκόσμιος Πόλεμος, Λίντελ Χάρτ, σελ. 82-100

7. Β Παγκόσμιος Πόλεμος, Λίντελ Χάρτ, σελ. 82-100

8. Β Παγκόσμιος Πόλεμος, Λίντελ Χάρτ, σελ. 82-100

10. Ο πόλεμος του Χίτλερ, Ίρβινγκ, σελ. 367-388, εκδ. Γκοβόστη

11. Β Παγκόσμιος Πόλεμος, Λίντελ Χάρτ, σελ. 82-100

12. http://books.stonebooks.com/history/iceland.shtml

14.http://www.ibiblio.org/hyperwar/UN/UK/UK-NWE-Norway/UK-NWE-Norway-2.html

15.http://www.ibiblio.org/hyperwar/UN/UK/UK-NWE-Norway/UK-NWE-Norway-2.html

16. Ο Πόλεμος του Χίτλερ, Ίρβινγκ, σελ. 369, εκδ. Γκοβόστη

17. Απομνημονεύματα Ουίνστον Τσώρτσιλ

18. Η συνωμοσία της Αγγλίας κατά της Ελλάδας 1935-1944, Χονδροματίδης, εκδ. Θούλη

Ristorante Verona

ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΡΟΥΖΒΕΛΤ

 

Μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα και απόλυτα εμπεριστατωμένη έρευνα και μελέτη, γραμμένη το 1940, η οποία εξετάζει την ιστορία των εβραίων στην Αμερική από την ανακάλυψή της και μετά –και όχι μόνο κατά την εποχή του Ρούζβελτ! Ο von Leers,  αναφέροντας πάντα τις πηγές του, ερευνά την εγκατάσταση των εβραίων στην Αμερική και τη σταδιακή αύξηση του αριθμού τους. Ακολούθως, αποκαλύπτει την ολοένα αυξανόμενη επιρροή τους στην πολιτική των Η.Π.Α. μέχρι του σημείου να κυβερνούν αυτοί πίσω από τον Ρούζβελτ, τον οποίον ώθησαν να συνταχθεί με τη Σοβιετική Ένωση και να πολεμήσει κατά της εθνικοσοσιαλιστικής Γερμανίας. Η επιρροή αυτή ασκήθηκε μέσω διαφόρων ενώσεων και επιτροπών, τις οποίες ο συγγραφέας κατονομάζει, επίσης μέσω των επεμβάσεων των ραβίνων αλλά και του ελέγχου του εγκλήματος. Ο  von Leers τεκμηριώνει απόλυτα τις αναφορές και τα συμπεράσματά του, βασίζεται σε εβραϊκές, κατά βάση, πηγές και αναφέρει τα ονόματα των σημαντικών εβραίων που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στις Η.Π.Α., από της ιδρύσεώς τους ως και το ξέσπασμα του Β΄Ππ.  Το ύφος είναι γλαφυρό και η συνεχής απόδειξη των ισχυρισμών τού συγγραφέα κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον τού αναγνώστη, και καθιστά τη μελέτη απαραίτητη για κάθε ερευνητή της ιστορίας και της πολιτικής. 

Το βιβλίο μπορείτε να το βρείτε εδώ

RV

Εθνικοσοσιαλιστική Ταινιοθήκη

 

 

 

 

πηγή

RV

Ελληνική Επανάσταση: η Επανάσταση για τη δημιουργία Έθνους-Κράτους

 

Peter von Hess (1792-1871) Έλληνες μάχονται ανάμεσα σε αρχαία ερείπια, 1829 

Ένα ενδιαφέρον άρθρο υπό τον τίτλο: ''Tο νόημα της Ελληνικής Επανάστασης'' το οποίο διαβάσαμε στο ηλεκτρονικό site της Καθημερινής  και θέλουμε να το μοιραστούμε μαζί σας.

Το ’21 αποτελεί το πρώτο επιτυχημένο εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα στον Παλαιό Κόσμο της Ευρώπης κατά τον 19ο αιώνα. Προηγούνται οι αντιαποικιακές επαναστάσεις των ΗΠΑ και (εν μέρει) της Νότιας Αμερικής. Αλλά στην Ευρώπη το μόνο παρόμοιο είναι η Γαλλική Επανάσταση, που οδήγησε όχι στην αποκατάσταση της γαλλικής δημοκρατίας, αλλά στη βραχύβια αυτοκρατορία του Ναπολέοντα και στην παλινόρθωση των μοναρχικών καθεστώτων από το 1815. Aλλες απόπειρες γίνονται σχεδόν ταυτόχρονα με την εθνεγερσία των Ελλήνων – στην Ισπανία και στην Ιταλία. Αλλά εις μάτην.

Οι Eλληνες, ωστόσο, χάρη στις εκκλήσεις που κάνει η ηγεσία τους για την υποστήριξη των λαών και των κυβερνήσεων της Ευρώπης, αλλάζουν την ιστορική πορεία όλης της ηπείρου – εφόσον αναγνωρίζεται για πρώτη φορά η πλήρης ανεξαρτησία του ελληνικού κράτους με πρωτόκολλο του Φεβρουαρίου του 1830. Από τότε, οι παρόμοιες αναγνωρίσεις καινούργιων εθνών-κρατών διαδέχονται η μία την άλλη: του Βελγίου το 1831, της Ιταλίας και της Γερμανίας το 1871, των υπόλοιπων βαλκανικών κρατών από το 1878 ώς το 1913, της Τουρκίας το 1923, και από τότε πάει λέγοντας. Oπως έχω υποστηρίξει αλλού, οι Eλληνες είναι οι πρωτοπόροι: η ελληνική ανεξαρτησία σημαδεύει την κρίσιμη καμπή από την παλιά Ευρώπη των πολυεθνικών αυτοκρατοριών προς την καινούργια (και σημερινή), που βασίζεται στην αυτοδιάθεση αυτόνομων εθνών-κρατών (ακόμα και μέσα στο πλαίσιο της Ε.Ε.). Δεν ξέρω για ποιο λόγο, αλλά το γεγονός αυτό δεν τονίζεται όπως έπρεπε, ούτε στη διεθνή ούτε, όσο ξέρω, στην ελληνική ιστοριογραφία. Aλλο νόημα του ’21 προκύπτει από τη διαχρονία του ελληνισμού. Tόσο πολύ έχουμε συνηθίσει την ιδέα της εθνικής αποκατάστασης, είτε ως «παλιγγενεσίας» είτε ως «συνέχειας» του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού, ώστε να επισκιάσει το γεγονός ότι ούτε στην αρχαιότητα ούτε κατά τον Μεσαίωνα δεν υπήρχε τίποτε παρόμοιο με το ελληνικό έθνος-κράτος όπως διαμορφώνεται ως αποτέλεσμα της Επανάστασης.

Παρ’ όλες τις αξιοθαύμαστες επιτυχίες τους σε τόσους άλλους τομείς, οι αρχαίοι ποτέ δεν κατάφεραν να εφεύρουν ένα σύστημα ικανό να ρυθμίσει τις διακρατικές σχέσεις των πόλεων-κρατών τους. Η εμμονή στην «αυτονομία» της καθεμιάς είχε ως αποτέλεσμα την απορρόφησή τους πρώτα από το (ελληνικό κι αυτό, βέβαια) βασίλειο των Μακεδόνων και στη συνέχεια από τους Ρωμαίους. Αργότερα, το Βυζάντιο υπήρξε ως κράτος, και μάλιστα ως αυτοκρατορία, για πολλούς αιώνες, χωρίς να αυτοπροσδιοριστεί επισήμως ως «Ελλάδα» ή να χαρακτηρίσει τους κατοίκους του «Eλληνες», παρά το γεγονός ότι η γλώσσα και η παιδεία τους ήταν η ελληνικές. Αυτός είναι άλλος λόγος που η αποκατάσταση και η εμπέδωση του έθνους-κράτους από τη δεκαετία του 1820 είναι τόσο φοβερό κατόρθωμα – ένα κατόρθωμα, ας μην ξεχάσουμε, που ανήκει στους νεότερους, όχι στους αρχαίους.

Πηγή

RV