Η Ελλάδα καταλαμβάνεται και η νεολαία αποπροσανατολίζεται, όταν δεν δολοφονείται

Πάνω από 2300 αλλόφυλοι εισέβαλαν στην Ελλάδα σε μία εβδομάδα 

Αύξηση κατά 9% κατέγραψε ο αριθμός των αλλόφυλων εισβολέων στην Ευρώπη τον Αύγουστο του 2019, σε σχέση με τον Ιούλιο «λόγω των αυξημένων αφίξεων στα ελληνικά νησιά του Αιγαίου», όπως γνωστοποίησε στην ιστοσελίδα της η Frontex. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τον Οργανισμό Ευρωπαϊκής Συνοριοφυλακής και Ακτοφυλακής, ο συνολικός αριθμός τον Αύγουστο ανήλθε στους 12.900, εκ των οποίων οι 9.300 πέρασαν στα νησιά του Αιγαίου (δηλαδή 3 στους 4 έφτασαν στην Ελλάδα). 

Από τη Δευτέρα μέχρι και αργά το μεσημέρι της Παρασκευής 1414 αλλόφυλοι εισέβαλαν στη Λέσβο, 345 στη Χίο και 564 στη Σάμο. Συνολικά 2323 εισέβαλαν στα τρία νησιά.  

Η κατάληψη της πατρίδας από αλλόφυλους συνεχίζεται με ολοένα και αυξανόμενους ρυθμούς. Η Ελλάδα, σε λίγα μόλις χρόνια, θα γίνει χώρα εγχρώμων. Εν τω μεταξύ:

Αποπροσανατολισμός

Χθες Παρασκευή, μαθητές έκαναν πορεία στο Σύνταγμα κρατώντας χαρτόνια με μουτζούρες που έγραφαν: ''Ο πλανήτης γίνεται πιο καυτός κι από τον Λεονάρντο ντι Κάπριο'',  «θέλω καυτό φίλο, αλλά όχι έναν καυτό κόσμο», φωνάζοντας συνθήματα όπως: είμαστε η γενιά της αλλαγής... (αυτή η "αλλαγή" έχει στοιχειώσει την Ελλάδα)

Η πορεία έγινε από την ''Πρωτοβουλία ενάντια στην περιβαλλοντική καταστροφή και την κλιματική αλλαγή'', καθώς και οργανώσεις της αριστεράς (βλέπε εδώ). 

Ναρκωτικά στα σχολεία

Δεκάδες είναι οι προσαγωγές από τη Δίωξη Ναρκωτικών μετά από επιχειρήσεις που πραγματοποιήθηκαν έξω από σχολεία. Ανήλικος dealer μιλώντας σε κεντρικό δελτίο ειδήσεων αποκαλύπτει: «από 12 χρόνων κάνω τέτοιες δουλειές. Και δεν είναι ότι δίνουμε μόνο μπάφο. Μπορεί να δώσουμε και κοκαΐνη, xαπάκια, ecstasy, τριπάκια»...

Χαρακτηριστικά αναφέρει: «Έρχονται εδώ τα παιδιά, βλέπουν ποιοι είμαστε, τους κλείνουμε το μάτι. Μας ζητάνε τάλιρο, που δεν τους δίνουμε και το καλύτερο με τάλιρο κι έχουμε και το 10άρικο που μπορείς να βρεις skunk, μπορείς να βρεις amnesia».

Amnesia: άκρως επικίνδυνο κοκτέιλ ναρκωτικών

Το amnesia αποτελεί ένα εξαιρετικά επικίνδυνο κοκτέιλ ναρκωτικών, από ηρωίνη και κάνναβη, που μπορεί να προκαλέσει μέχρι και παράλυση στα ανήλικα θύματα. Ο 14χρονος dealer δηλώνει πως είναι πρώην χρήστης.

Κοκαΐνη έκανε στα 13 του χρόνια.

«Ένας καλός μήνας στα 10.000-8.000 ευρώ»

Ο τρόπος που τα κυκλώματα προσεγγίζουν τα ανήλικα παιδιά και κατόπιν τα «στρατολογούν» είναι μέσω των χρημάτων.

«Εγώ τα παίρνω από έναν γνωστό μου. Δίνω 800 – 850 ευρώ και παίρνω 1 κιλό. Μια φορά είχα βγάλει τη μέρα 1.000 ευρώ. Ένας καλός μήνας πάει στα 10.000  – 8.000 ευρώ».

 Τι μένουν σε εσένα και τι παίρνει το κύκλωμα; «Σε εμένα περίπου τα μισά» αποκαλύπτει. Πηγή

Ο αριθμός των θανάτων, μόνο από υπερβολική δόση στην Ευρώπη, φθάνει τους 10.000 τον χρόνο, και αυξάνεται συνεχώς.

Αυτός είναι ο κόσμος των νικητών

RV

Η ΠΕΡΙ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ ΕΞΑΠΑΤΗΣΙΣ

Του Παν. Μαρίνη

Διαβάζομε (ΤΟ ΒΗΜΑ, 2/9/2015):

Η τεράστια εισροή προσφύγων που δέχεται η Γερμανία θα αλλάξει ριζικά τη χώρα. Σύμφωνα με το Spiegel, οι πρόσφυγες αποτελούν βάρος αλλά και ευκαιρία για να δημιουργηθεί μια Νέα Γερμανία, που θα είναι πιο κοσμοπολίτικη και πιο γενναιόδωρη από την σημερινή. […] Τα καλά νέα είναι ότι το 60% των Γερμανών θεωρεί ότι η χώρα μπορεί να απορροφήσει τους εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες που καταφθάνουν.

----

"Πρόσφυγας" λέγεται αυτός που εγκαταλείπει λόγω ανωτέρας βίας την πατρίδα του και σκοπός τόσον αυτού όσον και των προστατών του είναι να αποκατασταθή όσον το δυνατόν γρηγορότερα στην εστίαν του (όπως άλλωστε δογματίζει το προοίμιον της Συνθήκης του Ντέϊτον).

ΤΟ ΠΡΩΤΟΝ ΠΑΡΑΛΟΓΟΝ

Η Ε.Ε. και ο ΟΗΕ και πολλοί άλλοι οργανισμοί, διεθνείς και Αμερικανικοί, κρατικοί και ΜΚΟ, κόπτονται διά την περίθαλψιν των φευγόντων από την Συρίαν και δίδουν πακτωλούς χρημάτων.

Το ΜΟΝΟΝ λογικόν άρα θα ήτο να ιδρύσουν καταυλισμούς-πόλεις (με όλα τα κομφόρ) πλησίον των Τουρκο-συριακών συνόρων! Ομως αυτό ΟΥΤΕ που το σκέπτονται!

Επιτρέπουν στους πρόσφυγες να διασχίζουν την Τουρκίαν όντες έρμαια εκμεταλλευτών διακινητών και από εκεί να φθάνουν παρανόμως στα ελληνικά νησιά! Εδώ γεννώνται σοβαρά ερωτήματα:

(α) Εφ' όσον το ορθόν είναι να μην παραμείνουν πλησίον της πατρίδος των αλλά πρέπει να περιηγηθουν την Ευρώπην, διατί από τα Τουρκο-συριακά σύνορα δεν τους παραλαμβάνουν κλιμάκια της Ε.Ε. εν συνεργασία με τις Τουρκικές αρχές, ώστε να τους μεταφέρουν επισήμως και αεροπορικώς απο το Ντιγιαρμπακίρ στο Βερολίνον;

(β) Εφ' όσον δεν γίνεται ως ανωτέρω (α) πως γνωρίζομε ότι οι ερχόμενοι είναι "πρόσφυγες εκ Συρίας"; Οι ερχόμενοι εις επαφήν μαζί τους μας διαβεβαιώνουν ότι είναι Πακιστανοί. Υπάρχει τρόπος αποδείξεως; Υπάρχει: Κατά την εδώ καταγραφήν να εμφανίσουν το Συριακόν διαβατήριόν τους ή άλλα έγγραφα! Ομως, ουδείς εξ αυτών εμφανίζει ΟΥΔΕΝ έγγραφον! ΑΝΤΙΘΕΤΩΣ, οι επισκεπτόμενοι τις ακρογιαλιές της Λέσβου όπου αποβιβάζονται οι πρόσφυγες, μας λέγουν ότι στον άμμο και στην θάλασσα ευρίσκονται ή επιπλέουν μυριάδες απορριφθέντα διαβατήρια, ιδίως στην παραλίαν της Αγίας Βαρβάρας!! Διατί απορρίπτουν το αδιάσειστον στοιχείον που θα τους εξασφαλίσει την απόδειξιν του ισχυρισμού τους ότι είναι Σύριοι; Παρανοϊκόν φαίνεται!

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Εφόσον ούτε το (α) συμβαίνει, ούτε το (β) προσφέρει αποδείξεις, ΟΥΔΕΙΣ δύναται να αντικρούση την άποψιν ότι η συζήτησις περί "προσφύγων εκ Συρίας" και η δακρύβρεκτος λογοτεχνία που την περιβάλλει είναι ένα αηδιαστικόν τέχνασμα διά να πεισθούν οι Ευρωπαίοι να δεχθούν αδιαμαρτυρήτως τον Εποικισμόν από Πακιστανούς! Ηδη στην Ελλάδα το τέχνασμα εγένετο πιστευτόν!

ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟΝ ΠΑΡΑΛΟΓΟΝ

Ενώ μας ομιλούν διά "πρόσφυγες" και για την ανώμαλη κατάστασι στην Συρία, αμέσως μετά μας λέγουν "να δημιουργηθεί μια Νέα Γερμανία, που θα είναι πιο κοσμοπολίτικη και πιο γενναιόδωρη από την σημερινή.", ΔΗΛΑΔΗ ομιλούν διά ΜΟΝΙΜΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ! Τους σκέπτονται ως μονίμους μετανάστες και διά τούτο εδόθη εντολή σε όλα τα κράτη της Ε.Ε. να περάσουν τον κατάπτυστον "Νόμον της Ιθαγενείας"!

Κατεβαίνουν δε καί καταρράκτες επιχειρημάτων διά το ότι η Ευρώπη -όλα τα κράτη της Ευρώπης- ΕΧΕΙ ΑΝΑΓΚΗ από μετανάστες!

ΕΧΕΙ Η ΕΥΡΩΠΗ ΑΝΑΓΚΗ ΑΠΟ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ;

Ας υποθέσωμε ότι έχει! Τότε το πράγμα είναι απλό-απλούστατο! Να περάση στα κράτη και στην Ε.Ε. συνολικώς "Μεταναστευτικός νόμος", όπως έχει ο Καναδάς, αι ΗΠΑ, η Αυστραλία, ο οποίος να ορίζη πόσους θέλουμε, με τι προσόντα και με ποιά διαδικασία κι από που θα έλθουν! ΙΔΟΥ Η ΑΚΡΙΒΟΠΛΗΡΩΜΕΝΗ ΒΟΥΛΗ, ΑΣ ΤΗΝ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΩΜΕ!

Εις ένα άρθρον διαβάζαμε το εξής γελοίον: Η Γερμανία έχει ανάγκη από ειδικευμένους τεχνίτες εργοστασίων επομένως καλώς τους δέχεται! ΣΥΓΓΝΩΜΗΝ, γνωρίζετε να είναι κάποιος Μωαμεθανός ειδικευμένος τεχνίτης εργοστασίου; Οι Αφγανοί είναι; οι Κούρδοι; οι Σομαλοί; οι Βεδουΐνοι; Ποιοί; Γνωρίζετε να είναι δυνατόν να γίνη κάποιος Μωαμεθανός ειδικευμένος τεχνίτης εργοστασίου; Οι επισήμως εισαχθέντες 300.000 Κούρδοι της Σουηδίας, δευτέρας γενεάς σήμερον, είναι όλοι άνεργοι και ζουν με το επίδομα! Τέτοιοι είναι και οι δευτέρας γενεάς Μωαμεθανοί της Δανίας! ΑΣ ΣΟΒΑΡΕΥΘΟΥΜΕ: Αν τω όντι η Γερμανία έχει ανάγκη από ειδικευμένους τεχνίτες εργοστασίων, ΤΟΤΕ πράγματι είναι επείγον "Μεταναστευτικός νόμος" να ορίση τα της εισαγωγής των!

ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΝ ΕΡΩΤΗΜΑ

Διατί οι πρόσφυγες από την Συρία, το Ιράκ κλπ ΔΕΝ κάμνουν το πολύ βραχύτερον ταξίδιον προς Ιορδανία, Σαουδική Αραβία και τας υπολοίπους υπερπλούτους χώρας του Κόλπου;

ΔΙΑΤΙ;

Εκεί ούτε πρόβλημα γλώσσης θα έχουν, ούτε θρησκείας, ούτε εμφανίσεως! Επιπροσθέτως πολλά περισσότερα δισεκατομμύρια έχει στο θησαυροφυλάκιόν της και δεν γνωρίζει που να τα ξοδέψη η Σαουδική Αραβία, το Κατάρ, τα Εμιράτα, το Κουβέϊτ κλπ από ολόκληρη την Ευρώπη! Κι έχει και ηθικήν ευθύνην η Σαουδική Αραβία-Κατάρ-Εμιράτα να τους περιθάλψουν διότι αυτές οι χώρες υπεδαύλισαν και εχρηματοδότησαν την εξέγερσιν των φανατικών Σουννιτών κατά του Ασσαντ!

ΑΡΑ, ποιός θα τους ερωτήση διατί παίρνουν τον δρόμο προς την Λέσβο και δεν διασχίζουν απλώς τα σύνορα Ιορδανία-Σαουδική Αραβία; ΟΥΔΕΙΣ; ΤΙ ΚΡΥΒΕΙ ΛΟΙΠΟΝ ΑΥΤΗ Η ΣΙΩΠΗ;

ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΡΟΦΑΝΕΣ ΕΡΩΤΗΜΑ

Διέρχονται οι πρόσφυγες από την ΤΟΥΡΚΙΑ, διατί δεν παραμένουν εκεί; Ιδική τους χώρα είναι, Μωαμεθανική, δεν θα χρειάζεται να διαδηλώνουν γιά τζαμί και γιά σεβασμό του Κορανίου! Και διατί η Τουρκία δεν τους κραρτάει, αλλά η Ζαντάρμα, η Στρατοχωροφυλακή τους οδηγεί ως την Ελλάδα; Της είναι οικονομικόν βάρος; Τα δισεκατομμύρια που διαθέτει η Ε.Ε. διά να τους περιθάλψη στην Δανία και στην Σουηδία ας τα δώση στην Τουρκία!

ΓΕΝΙΚΟΝ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ

Το γενικόν συμπέρασμα είναι ένα και μόνον: Κάποιος σατανικός, διαβολικός νους θέλει να επιτύχη τον Εποικισμόν της Ελλάδος και της Ευρώπης. Ολα τα υπόλοιπα λέγονται από τους πράκτορες της καταστροφής της Ευρώπης προς εξαπάτησιν των αφελών πληθυσμών της!

RV

Ο ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟΣ

Του Παν. Μαρίνη

Ο λεγόμενος ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟΣ, είναι αυτός στον οποίον καταλήγουν όλοι όσοι θέλουν να δικαιολογήσουν την πολυφυλετικότητα και την πολυπολιτισμικότητα (διάβασα π.χ. ένα βιβλίο δύο Γάλλων συγγραφέων με τίτλον «ALTER EGO» που μετά από εκτενή ανάλυση καταλήγει ότι απαιτείται μόνον ο ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟΣ γιά να ζη καλά μία χώρα).

Τί σημαίνει ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟΣ;; Ότι έχει ο καθείς από εμάς διαφορετικές αντιλήψεις ΟΜΩΣ συμφωνούμε όλοι να έχουμε ΚΟΡΩΝΑ ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΜΑΣ το βιβλιαράκι που λέγεται "ΣΥΝΤΑΓΜΑ" - Στην Ιταλία μάλιστα δίδουν υπηκοότητα/ιθαγένεια στους Μωαμεθανόπαιδες σε επίσημη τελετή όπου ο ίδιος ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας τους κάνει δώρο και το εν λόγω βιβλιαράκι που στο εξής θα είναι το εγκόλπιόν τους και το προσκυνητάρι τους! 

Το αστείον του πράγματος έγκειται ότι ΟΥΔΕΙΣ ερωτώμενος θα σας ειπή (υποκριτικά έστω) ότι έχει "κορώνα στο κεφάλι του" το Ιταλικόν Σύνταγμα! Όλοι οι Μωαμεθανοί, από τους μικρούς που παίρνουν υπηκοότητα/ιθαγένεια έως τον Γκραν Μουφτή, θα ομολογήσουν και μάλιστα με ζοριλίκι ότι "κορώνα στο κεφάλι τους" έχουν το Κοράνιον! Οι Χριστιανοί, λίγο ντροπαλά αυτοί, θα ειπούν ότι έχουν την Αγία Γραφή κι οι πιό μορφωμένοι θα προσθέσουν την Β΄ Βατικανή Σύνοδο! Οι Αριστεροί θα σας ειπούν με αυτοπεποίθησιν ότι έχουν τα ΑΠΑΝΤΑ των Μαρξ, Εγκελς και Λένιν! Βεβαίως, όλη η μεγάλη μάζα του πληθυσμού αν τους ερωτήσετε περί αυτού θα νομίζουν ότι λέτε αστεία! Ουδείς δεν θα ευρεθή που να είναι τόσον "κοσμικός" και οπαδός της Μεταπολεμικής ορθότητος αλλά και της σοφίας του "συνταγματικού νομοθέτη" ώστε να έχη ως ιερόν βιβλίον του το Ιταλικόν Σύνταγμα!

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Η ιδέα του ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟΥ είναι πολύ καλή διά ΓΕΛΩΤΟΘΕΡΑΠΕΙΑ!!!

RV

Ο ρόλος της ελληνικής ''Aκροδεξιάς''

   Σαράντα πέντε χρόνια πέρασαν από το 1974 με την ελληνική Ακροδεξιά να εμφανίζεται και να εξαφανίζεται με διαφορετικά πρόσωπα αλλά πανομοιότυπο τρόπο και σε πολύ συγκεκριμένες χρονικές στιγμές.

Η πρώτη αξιόλογη εκλογική εμφάνιση έγινε το 1977 με το κόμμα Εθνική Παράταξη το οποίο είχε επικεφαλής τον  Στέφανο Στεφανόπουλο, ο οποίος προερχόταν από την Ένωση Κέντρου, και δεύτερο στην ιεραρχία τον Σπύρο Θεοτόκη, ο οποίος προερχόταν από την ΕΡΕ του Καραμανλή! Η Εθνική Παράταξη εμφανίστηκε ως φιλοβασιλικό-εθνικιστικό κόμμα και  έλαβε ποσοστό 6,82% και 349.988 ψήφους. Ακολούθως, το κόμμα διαλύθηκε αφού οι βουλευτές του προσχώρησαν στη Νέα Δημοκρατία!

Το 1984 εμφανίζεται ένα άλλο κόμμα, η ΕΠΕΝ, η οποία στις Ευρωεκλογές του 1984 έλαβε το 2,3% των ψήφων και εξέλεξε έναν ευρωβουλευτή. Στις εκλογές που ακολούθησαν, οι ψηφοφόροι της στήριξαν τη ΝΔ. Έκτοτε το κόμμα ουσιαστικά εξαφανίστηκε από τον πολιτικό χάρτη αφού ελάμβανε ασήμαντα ποσοστά ψήφων.

Το 1989 ο Μητσοτάκης κερδίζει τις εκλογές. Μέχρι το 1993 που παραμένει πρωθυπουργός δεν υπάρχει τίποτε στα δεξιά της Νέας Δημοκρατίας.

Το 1993 εμφανίζεται η Πολιτική Άνοιξη (ΠΟΛ.ΑΝ.) του Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος είχε αποχωρήσει από το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας, όταν αποπέμφθηκε από υπουργός Εξωτερικών. Ο Σαμαράς εθεωρείτο υπερασπιστής της σκληρής γραμμής απέναντι στα Σκόπια και την Τουρκία.Στις εκλογές του 1996, το κόμμα του θα λάβει 336.460 ψήφους και ποσοστό 4,88%. Στις εκλογές του 1996 η Πολιτική Άνοιξη με 199.463 ψήφους και ποσοστό  2,94% θα μείνει εκτός βουλής. Η ΝΔ θα παραμείνει αντιπολίτευση μέχρι το 2004.

Ο Σαμαράς και τα στελέχη στήριξαν επίσημα την ΝΔ το 2004 και προσχώρησαν σε αυτή.

Ο Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός (ΛΑ.Ο.Σ.) ιδρύθηκε από τον πρώην βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας, Γεώργιο Καρατζαφέρη. Το 2007 πήρε 271.764 και ποσοστό 3,80% εκλέγοντας 10 βουλευτές. Το 2009 με 386.205 ψήφους και ποσοστό 5,63% εξέλεξε 15 βουλευτές ενώ στις ευρωεκλογές του ίδιου έτους έλαβε 366.615 ψήφους και ποσοστό 7,15%. Όλα έδειχναν να πηγαίνουν καλά για το κόμμα Καρατζαφέρη μέχρι που ήρθε το μνημόνιο. Το κόμμα του στήριξε την κυβέρνηση του Λουκά Παπαδήμου και τα μνημόνια με αποτέλεσμα στις εκλογές του Μαΐου 2012 να λάβει 183.466 ψήφους και ποσοστό 2,90% και να μείνει εκτός βουλής. Ένα μήνα μετά στις εκλογές του Ιουνίου πήρε 97.099 (ποσοστό 1,58%). Οι βουλευτές του Βορίδης, Γεωργιάδης, Πλεύρης προσχώρησαν στη ΝΔ.

Τον αντικαθιστά η Χρυσή Αυγή, ως αντιμνημονιακή, η οποία στις εκλογές του 2012 παίρνει 425.990 (σχεδόν το σύνολο των ψηφοφόρων του ΛΑΟΣ) και ποσοστό 6,92%, εκλέγοντας 18 βουλευτές.  Το 2014 στις ευρωεκλογές πήρε 536.913 ψήφους και ποσοστό 9,39%.

Στις εθνικές εκλογές του 2015 με 379.581 ψήφους πήρε 6,99%, ενώ στις ευρωεκλογές του 2019 με 275.821 και ποσοστό 4,88% ουσιαστικά χάνει την μισή της εκλογική δύναμη.

Έχει έρθει όμως η ώρα για τον Μητσοτάκη τον νεώτερο και τη ΝΔ. Η Χρυσή Αυγή στις εθνικές εκλογές της 7ης Ιουλίου του 2019 ακολούθησε ακριβώς την ίδια πορεία των προκατόχων της. Με ποσοστό 2,93% έμεινε εκτός βουλής. Η Πολιτική Άνοιξη είχε μείνει εκτός βουλής με ποσοστό  2,94% και το ΛΑΟΣ με ποσοστό 2,90%. Στη θέση της ΧΑ προωθήθηκε ο Βελόπουλος, ο οποίος φυσικά συνεχίζει την αντιφασιστική, αντιευρωπαϊκή ρητορική.Ήδη, στον "χώρο", έχουν αρχίσει οι σκέψεις και τα πλάνα ορισμένων που επιθυμούν στις επόμενες εκλογές να πάρουν ένα κομμάτι  από την ακροδεξιά πίτα, αντικαθιστώντας τον Βελόπουλο. 

Οι αποκαλύψεις ενός πρωθυπουργού 

Η συνέντευξη Μητσοτάκη στην κυπριακή τηλεόραση 

Παρακολουθήστε από το 23: 44 του βίντεο έως το 24:24

Όταν εγώ ήμουνα πρωθυπουργός, δεξιά της ΝΔ δεν υπήρχε κανένα κόμμα. Τους είχα απορροφήσει όλους. Και ήμουνα και φιλελεύθερο κόμμα δεν ήμουνα δεξιός ποτέ εγώ. Εγώ ήμουνα και μένω φιλελεύθερος. Αυτό σημαίνει ένα πράγμα: ότι ακροδεξιοί στην Ελλάδα δεν υπάρχουν. Τους φτιάχνει το πολιτικό μας σύστημα. Σε τελική ανάλυση και η Χρυσή Αυγή θα είναι ένα φαινόμενο παροδικό. 

Τι ακριβώς είπε ο πρώην πρωθυπουργός, λίγο πριν πεθάνει; Ότι το πολιτικό σύστημα φτιάχνει ακροδεξιά σχήματα! 
Παρατηρώντας την εμφάνιση και εξαφάνιση των ακροδεξιών κομμάτων από το 1974 μέχρι και σήμερα επιβεβαιώνεται πλήρως. Και γεννιέται η απορία: Πώς δηλαδή τα ''φτιάχνει'' το πολιτικό σύστημα; Προφανώς προωθεί ανθρώπους που ελέγχει. Και στη συνέχεια το σύστημα τους απορροφά.... Πώς τους απορροφά; Διότι, όπως λέει, δεν υπάρχει Ακροδεξιά στην Ελλάδα. Πολύ σωστά, διότι δεν υπάρχει το άλλο αφήγημα της  ιστορίας. Αυτός είναι και ο λόγος που όλα αυτά τα κόμματα προβάλλουν πρόσωπα όπως είναι ο Μεταξάς, όπως είναι ο Δραγούμης κ.ά. πρόσωπα τα οποία αποδέχεται πλήρως και η Δεξιά, αν όχι και η Αριστερά. Ας μην ξεχνάμε ότι όλοι οι υπουργοί και τα στελέχη του καθεστώτος Μεταξά με πρώτον και καλύτερο τον Μανιαδάκη, πολιτεύτηκαν με την ΕΡΕ του Καραμανλή... 
Έτσι, οι απόψεις που εκφράζονται  από την "Ακροδεξιά", είτε επί ιδεολογικών, είτε επί ιστορικών ή κοινωνικών θεμάτων, ουσιαστικά σε τίποτα δεν διαφέρουν από αυτές της Δεξιάς. Διαφέρει λίγο ο τρόπος διατύπωσης. Το αφήγημα είναι το ίδιο. Αυτός είναι ο λόγος που δεν υπάρχει πραγματικός αντίλογος στην Ελλάδα. Έτσι, στη δύσκολη στιγμή, στην κρίσιμη στιγμή (είτε είναι πραγματικά είτε απλώς φαίνεται δύσκολη και κρίσιμη) οι ακροδεξιοί προσχωρούν στη Δεξιά, δηλαδή στη ΝΔ, χωρίς να αισθάνονται ότι προδίδουν κάτι. 
Αυτοί, δε, που ηγούνται των ακροδεξιών ομάδων, οργανώσεων, κομμάτων γνωρίζουν ποια θα είναι η  εξέλιξη και η κατάληξη -μια εξέλιξη και κατάληξη, εξάλλου, η οποία επαναλαμβάνεται συνεχώς. Αλλά επιλέγουν να είναι ελεγχόμενοι και να κρατούν υπό έλεγχο και τα μέλη και οπαδούς τους, να αντικαθιστούν για λίγα χρόνια τους προηγούμενους, να  χρησιμοποιούν την ίδια αντιφασιστική, και ως εκ τούτου αντεθνική και αντιφυλετική, ρητορική, για τη δόξα αλλά κυρίως και πάνω απ' όλα για τα χρήματα. Πόσες φορές δεν ακούσαμε από χρυσαυγίτες να κατηγορούν τους πολιτικούς αντιπάλους τους για "φασισμό"; Ο αντικομμουνισμός τους περιορίστηκε στην αναφορά των κομμουνιστικών εγκλημάτων, χωρίς ιδεολογική αντιπαράθεση. Επανειλημμένως εξέφρασαν έναν πολύ κουραστικό αντιγερμανισμό, και βέβαια όλοι γνωρίζουμε ότι από το 1945 και μετά "αντιγερμανισμός" σημαίνει "αντιναζισμός". Την ίδια ημέρα των εθνικών εκλογών και ενώ διεπίστωναν ότι δεν μπαίνουν στη Βουλή, είχαν την όρεξη να ανεβάσουν σε δικό τους σάιτ, άρθρο στο οποίο αναφέρονταν στα "γερμαναριά του 4ου Ράιχ" (είναι προφανές ότι κατ' αυτούς υπήρχαν και τα γερμαναριά του 3ου Ράιχ). Όλα αυτά -και όσα όλοι γνωρίζουμε ότι συνέβησαν αυτά τα 7 χρόνια που η Χρυσή Αυγή ήταν στη Βουλή υιοθετώντας πλήρως τη στάση των προηγούμενων ακροδεξιών κομμάτων και κυρίως τη στάση που το Σύστημα απαιτεί να έχει η Ακροδεξιά- έγιναν, λοιπόν, κυρίως για τα χρήματα (που ήταν πάρα πολλά). Το τέλος ήταν προδιαγεγραμμένο, όπως είναι και του Βελόπουλου και οποιουδήποτε άλλου παρουσιάζεται λίγο ή πολύ ως ακροδεξιός, χωρίς να ξεφεύγει από την πεπατημένη, από το κυρίαρχο "αφήγημα". 

Ristorante Verona

Αντιρατσιστικές δηλώσεις από τον Εβραίο υποφήφιο της Χρυσής Αυγής

Δείτε από το 32:22 έως το 33:12

Πηγή: Ευρωπαϊκή Αντίσταση

RV

Θα διασκεδάζαμε όλοι στην κηδεία...

Αν τουλάχιστον, μέσα στους ανθρώπους

αυτούς, ένας επέθαινε από αηδία...

Σιωπηλοί, θλιμμένοι, με σεμνούς τρόπους,

θα διασκεδάζαμε όλοι στην κηδεία.

 Κ. Γ. Καρυωτάκης

Πηγή: Ευρωπαϊκή Αντίσταση

RV

ΦΩΤΙΑ ΚΑΙ ΤΣΕΚΟΥΡΙ ΣΤΟΥΣ ΨΕΥΤΟΠΑΤΡΙΩΤΕΣ

    Είναι εύκολο να φωνάζεις πύρινα αντιτουρκικά συνθήματα σε μια ασφαλή συγκέντρωση, μια φορά τον χρόνο, στο κέντρο της Αθήνας, στην πρωτεύουσα του αθηνοκεντρικού κράτους, όπου πάντα οι περισσότεροι πίστευαν ότι «εδώ δεν γίνεται τίποτα», «δεν φτάνει ο Τούρκος μέχρι εδώ». Είναι εύκολο να γράφεις και να λες ύμνους για τον πόλεμο, «τον πατέρα πάντων», «την κατάφαση της ζωής», από την ασφάλεια  του κλειστού σου χώρου σε μια Ελλάδα εκνευριστικά ειρηνική, όταν τίποτα δεν προμηνύει πόλεμο, και έχοντας ενδόμυχα τη σιγουριά ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση (ναι, ναι, αυτή η ίδια η ευρωπαϊκή ένωση) θα φροντίσει να μη γίνει ένας πόλεμος με την Τουρκία.

    Είναι δύσκολο, όμως, για κάποιους να τα επαναλάβουν με την ίδια θέρμη όλα αυτά, όταν οι καιροί γίνονται πιο ζόρικοι, όπως σήμερα, και ο πόλεμος είναι μια λογική πιθανότητα. Και πόσω μάλλον όταν για άλλη μία φορά δεν μπορούν να στηριχθούν στον Μόσκοβο (αφού ήταν τόσο αφελείς –ή τόσο φιλάργυροι– και εναπόθεσαν τις ελπίδες τους στον Μόσκοβο). Τότε τα συνθήματα αλλάζουν. Ο πόλεμος παύει να είναι ο πατέρας πάντων, και αρχίζει να ερμηνεύεται σύμφωνα με τη μαρξιστική θεωρία: γίνεται για τα όπλα, για τα λεφτά, για τα πετρέλαια.  Ο ίδιος ο τούρκος παύει να είναι ο αξιομίσητος εχθρός, και δεν είναι παρά ένα τσιράκι των Αμερικανών. Σε τι διαφέρει αυτή η νοοτροπία από αυτή των προσκυνημένων μπολσεβίκων που υποστήριζαν και υποστηρίζουν ότι για την εισβολή στην Κύπρο φταίνε οι Αμερικανοί και μόνο; Αυτών των μπολσεβίκων που φώναζαν και φωνάζουν «Αμερικανοί φονιάδες των λαών» αλλά ούτε μία στιγμή δεν στράφηκαν κατά των τούρκων, αντιθέτως διοργάνωναν ελληνοτουρκικές φιέστες και προωθούσαν σταθερά την ελληνοτουρκική φιλία. Σε τι διαφέρει αυτή η νοοτροπία από τη νοοτροπία όλων αυτών που αρνούνται επίμονα να δουν στον τούρκο τον προαιώνιο εχθρό, έναν εχθρό που το εθνικό και φυλετικό του μίσος (που πηγάζει από την κατωτερότητά του) δεν τον αφήνει να ησυχάσει αν δεν ταπεινώσει και κατακτήσει και τον τελευταίο Έλληνα, την τελευταία Ελληνίδα, το τελευταίο Ελληνόπουλο, και δεν πατήσει πάνω και στο τελευταίο ελληνικό πετραδάκι. Αντ’ αυτού βλέπουν μόνο ξένες δυνάμεις. Σε τι διαφέρει αυτή η νοοτροπία από τη νοοτροπία όλων εκείνων των προσκυνημένων που το 1996 μετά τα Ίμια έλεγαν «εγώ δεν πολεμάω για τον Σημίτη»; Σε τι διαφέρει από τη νοοτροπία εκείνων που έλεγαν ότι η εθνικοφυλετική Επανάσταση του 1821 έγινε για τα συμφέροντα των τότε Μεγάλων Δυνάμεων (ή ότι είχε ταξικό χαρακτήρα και έγινε κατά των κοτζαμπάσηδων);   Σε τι διαφέρει από τη νοοτροπία του μέντορα των ακροδεξιών ψευτοπατριωτών Ίωνα Δραγούμη, ο οποίος, όταν πλέον είχε δει το φως το αληθινό στον μπολσεβικισμό, ευχήθηκε να τσακίσουν οι μπολσεβίκοι το ελληνικό εκστρατευτικό σώμα στην Ουκρανία, αυτό το ηρωικό σώμα που πήγε να πολεμήσει τον μπολσεβικισμό με απώτερο στόχο να επιχειρήσει, κατόπιν, την απελευθέρωση της Ανατολικής Θράκης και της Μ. Ασίας; (ημερολόγιο Δραγούμη, 12 Μαρτίου 1919.) Σε τι διαφέρει από τον ραγιαδισμό εκείνων που λίγο πριν την Άλωση έτρεχαν και κρύβονταν στα μοναστήρια, παραδίδοντας ουσιαστικά την Πόλη στους Οθωμανούς;

    Τα σύγχρονα μοναστήρια για να κρυφτεί κανείς και να καλύψει τον φόβο του, την ηττοπάθεια και τον ραγιαδισμό του είναι τα ψευτοπατριωτικά και στο βάθος τους μαρξιστικά ιδεολογήματα, σύμφωνα με τα οποία ο πόλεμος ετοιμάζεται από τους Αμερικανούς και λοιπούς, συνεπώς δεν (μπορεί να) οφείλεται στον εθνικισμό και το φυλετικό μίσος των τούρκων. Οπότε γιατί να πολεμήσει κανείς; Για τα οικονομικά συμφέροντα των ξένων, για τα μιράζ, για τις γεωτρήσεις; Η απάντηση είναι απλή: Για όλα αυτά ίσως μπορεί να πολεμήσουν οι ξένοι. Εμείς θα πολεμήσουμε για την Ελλάδα και τη Φυλή. Και όταν πολεμάς για την Ελλάδα, πολεμάς και για την Ευρώπη –και αντιστρόφως. Και ας μην ξεχνάμε ότι η ιστορία μας είναι γεμάτη από την ηρωική συμπαράσταση Ευρωπαίων στους πολέμους μας, Ευρωπαίων που πολέμησαν όχι για αεροπλάνα και πετρέλαια, αλλά γιατί η Ελλάδα ήταν γι’ αυτούς ένα υψηλό ιδανικό, για το οποίο άξιζε να πεθάνει κανείς, γιατί «θεία ήταν η δάφνη»…

    Είναι λυπηρό, λοιπόν, να βλέπει κανείς σήμερα αυτούς που τόσα χρόνια παρίσταναν τους φιλοπόλεμους πατριώτες, να υιοθετούν τη μαρξιστική ερμηνεία του πολέμου, και κρυμμένοι πίσω από τα ιδεολογήματά τους να αρνούνται τον πόλεμο και κάποιοι, μάλιστα, προκειμένου να τον αποφύγουν, να ετοιμάζονται να καταφύγουν στας (σιωνιστικάς κατ’ αυτούς) Ευρώπας. Από την άλλη, είναι ελπιδοφόρο να βλέπεις απλό κόσμο, νέους και νέες που δεν έχουν φιλοσοφήσει τον πόλεμο, δεν έχουν εντρυφήσει στον Ηράκλειτο, αλλά έχουν καθαρό αίμα και αγνή ψυχή, να λαχταρούν τον πόλεμο και να έχουν ηθικό ακμαίο, γιατί βαρέθηκαν να ανέχονται, και είναι ζήτημα τιμής ο πόλεμος, και γιατί τελικά ο Ηράκλειτος κυλάει στο αίμα τους.

    Κι επειδή όλοι αυτοί οι ψευτοπατριώτες στην προσπάθειά τους να κρύψουν τον φόβο τους παριστάνουν τους αντιεβραίους και ισχυρίζονται ότι οι εβραίοι υποκινούν τον πόλεμο που πιθανόν θα ξεσπάσει με την Τουρκία, ας θυμίσουμε ότι στον Μεγάλο Πόλεμο κατά των εβραίων, κατά του χρήματος, κατά της παγκόσμιας τοκογλυφίας και υπέρ του Πολιτισμού, οι ιδεολογικοί και πνευματικοί τους πρόγονοι και οδηγοί ήταν με την πλευρά των εβραίων! 

ΦΩΤΙΑ ΚΑΙ ΤΣΕΚΟΥΡΙ ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΕΝΟΥΣ

Πηγή: Ευρωπαϊκή Αντίσταση

RV

Το ιδιαίτερο νόημα της επετείου της Αλώσεως της Πόλης

Η πεντακοσιοστή εξηκοστή τέταρτη επέτειος της αποφράδας ημέρας, της τραγικής εκείνης  ημέρας για την Ελλάδα και την Ευρώπη, αποκτά ένα πολύ ιδιαίτερο νόημα, σήμερα, που βρισκόμαστε ενώπιον μίας νέας Αλώσεως, την οποία αντιμετωπίζουμε πάλι με περισσή παθητικότητα και διάθεση υποταγής.

Υποταγή με τη μορφή της συμφιλίωσης: O Μωάμεθ Β΄ ο Πορθητής παραχωρεί τα προνόμια του Πατριαρχείου στον Πατριάρχη Γεννάδιο Σχολάριο. Ψηφιδωτό από τον Πατριαρχικό Οίκο στην Κωνσταντινούπολη

Η επέτειος αυτή κάποτε, σε πολύ παλαιότερα χρόνια, χρησίμευε για να υπενθυμίσει στον σκλάβο Έλληνα το χρέος του να ξεσηκωθεί και να επανακτήσει την ελευθερία του και τα κατεχόμενα από τους αλλόφυλους κατακτητές εδάφη. Αλλά υπήρχαν πάντα αυτοί που παρουσιάζονταν σαν οδηγοί του και επεδίωκαν, και κατάφερναν, να τον κρατούν με το κεφάλι σκυμμένο, τάζοντάς του, όχι την Πόλη των Ονείρων του, όχι την ελευθερία του, αλλά έναν μακρινό παράδεισο που θα τον αποζημίωνε για τα δεινά του. Οι όμοιοί τους εξάλλου ήταν αυτοί που είχαν ουσιαστικά παραδώσει την Πόλη, είτε αποχαυνώνοντας τον λαό και καθιστώντας τον ανέτοιμο και αδιάφορο για τη μάχη είτε ανοίγοντας την Κερκόπορτα. Ας μην ξεχνάμε τα λόγια του Παλαμά για την προ της Αλώσεως στάση της Πόλης: «Και ήταν οι καιροί που η Πόλη/ πόρνη σε μετάνοιες ξενυχτούσε/και τα χέρια της δεμένα τα κρατούσε/και καρτέραγ' ένα μακελάρη […] Και καρτέραγε τον Τούρκο να την πάρει» (από τον Δωδεκάλογο του Γύφτου). 

Στα χρόνια που ακολούθησαν την επανάσταση του ’21 και τους επακόλουθους πολέμους για ανεξαρτησία ως τη Μικρασιατική Ήττα, απελευθερώθηκε, τρόπον τινά, ένα μέρος μόνο της κατεχόμενης Ελλάδας. Αλλά η αίσθηση του καθήκοντος έσβησε σιγά σιγά.

Ο σύγχρονος Έλληνας δεν έχει κρατήσει ούτε την περηφάνια του, ούτε την ανάμνηση του χρέους του. Το αντίθετο. Δυστυχώς, η Ελλάδα με την παθητική αποδοχή των αλλόφυλων εισβολέων έγινε η Κερκόπορτα της Ευρώπης και κινδυνεύει να μείνει ως τέτοια στην ιστορία.

Όμως, ο σύγχρονος Έλληνας, όσο παρηκμασμένος κι αν είναι, έχει κρατήσει καθαρό κι ανόθευτο το ΑΙΜΑ του, αναγκαία προϋπόθεση για τον ξεσηκωμό του. Η νέα άλωση που βιώνουμε σήμερα, την οποία, αν δεν υπάρξει αντίσταση, θα ακολουθήσει η «αφομοίωση», η «ένταξη και η ενσωμάτωση» των δήθεν προσφύγων, η επιβολή και η κυριαρχία των αλλόφυλων δηλαδή, έχει στόχο τη νέα υποδούλωση. Μόνο που αυτή τη φορά, δεν θα κάνουν το λάθος να αφήσουν το αίμα απείραχτο.

Ενάντια σε αυτό το σχέδιο που υλοποιείται ήδη, ένα σχέδιο ενάντια στον Λευκό Κόσμο, ο αγώνας είναι πολυμέτωπος: αγώνας ενάντια στα κηρύγματα περί «μη υπάρξεως καθαρής» φυλής, ενάντια στα κηρύγματα περί ελληνοτουρκικής φιλίας, περί μεγάλης δήθεν Ελλάδας που θα περιλαμβάνει και αλλόφυλους, ενάντια στα ύποπτα κηρύγματα που ακούγονται «εθνικιστικά» και τα οποίααντικαθιστούν τη φυλή με την «ταυτότητα», την ελεύθερη Ελλάδα με μια πολυφυλετική Ομοσπονδία, και που με το αντιευρωπαϊκό τους πνεύμα σπρώχνουν την Ελλάδα προς την Ανατολή. Ως εκ τούτου, αγώνας ΥΠΕΡ της καθαρότητας του αίματος και του πνεύματος, υπέρ του ευρωπαϊκού πολιτισμού, της κοινής μας Παράδοσης με τα αδέλφια μας, υπέρ της αποκατάστασης της ιστορικής αλήθειας. Με λίγα λόγια, ΥΠΕΡ της επιβίωσής μας, υπέρ της συνέχισης της ύπαρξής μας ως Ελλήνων και Ευρωπαίων στους αιώνες των αιώνων.

Για τον σκοπό αυτό, όσο κι αν φανεί αιρετικό, ας τελειώνουμε με τους μύθους και τους θρύλους που πλέον έχουν καταντήσει παραμύθια. Ας θυμηθούμε τα λόγια του Ιωάννη Συκουτρή (από το βιβλίο Η σχέσις μας προς την Αρχαιότητα, εκδ. Θούλη 2016): «…Ουδενός βασιλέως πολεμιστού, ουδεμιάς μάχης, ουδενός ανδραγαθήματος η ανάμνησις από τ’ αναρίθμητα της Βυζαντινής ιστορίας διετηρήθη εις του λαού την ανάμνησιν. Αυτός ο Διγενής, με τους σκληρούς και τραχείς του αγώνας εναντίον των εχθρών της πίστεως, εξανεμίζεται εις ήρωα παραμυθιού ─χάνει τα στοιχεία εκείνα, που θα ημπορούσαν να τον κάμουν υπόδειγμα και ηθικήν δύναμιν διά τον εθνικόν αγώνα. Δεν αγωνίζεται πλέον εναντίον των Σαρακηνών· παλαίει προς τον Χάρον […]

Πολύ συχνά γίνεται παρ’ ημίν λόγος περί του δημώδους άσματος που θρηνεί την άλωσιν της Πόλεως, ενώ συγχρόνως διακηρύσσει την ελπίδα της ανακτήσεως.  Είναι βεβαίως συγκινητική αυτή η καρτερική ελπίς αμέσως μετά την συμφοράν την μεγάλην, μέχρι τινός είναι ακόμη και χρήσιμος εις μίαν εποχήν, που αποτελεί δι’ ένα έθνος σημαντικόν κεφάλαιον και το να ημπορή να ελπίζη και να περιμένη. Αλλά δεν πρέπει να αυταπατώμεθα. Δυνάμεις εθνικής δράσεως από την προσδοκίαν  αυτήν ήτο αδύνατον να περιμένωμεν. Είναι εκδήλωσις μοιρολατρικής αδρανείας ─καθαρά ανατολικής─ και ενός μεσσιανισμού εξ ίσου αγόνου θετικώς, όπως ο μεσσιανισμός τωνΕβραίων (και η προέλευσις αυτής της προσδοκίας, όχι μόνον η μορφή της, φαίνεται καθαρά μεσσιανική-θρησκευτική. Δυστυχώς, ακόμη ουδέ αρχή δεν έγινεν εις το να μελετηθή το σημείον αυτό). Από τους σκληρούς αγώνας, που προηγήθησαν της 29. Μαΐου 1453, δεν διετήρησεν η λαϊκή μνήμη ουδέ την ελαχίστην παράδοσιν. Η Πόλις πίπτει όχι κατόπιν μάχης, αλλά κατόπιν προφορικής εντολής του Θεού, δι’ αγγέλου μεταβιβασθείσης. Ο Κωνσταντίνος δεν είναι ο ατρόμητος μαχητής, που τιμά, με την ηρωικώς απεγνωσμένην του άμυναν, χιλιετούς ενδόξου παρελθόντος την τελευτήν· δεν πίπτει ως ο Λεωνίδας με την σπάθην εις το χέρι μεταξύ τωνσυμμαχητών του.  Ο θάνατός του δεν έκαμεν εις το έθνος ούτε το πολλοστόν μέρος της φοβεράς εκείνης εντυπώσεως, που παρήγαγε το 1821 το σχοινί του Πατριάρχη. Άγγελος Θεού τον απομακρύνει από την Αγίαν Σοφίαν ─όχι από την μάχην─ διά να τον βάλη να κοιμηθή τον προσωρινόν, αλλ’ άδοξον ύπνον του. Ο ίδιος άγγελος θα τον εξυπνήση και πάλιν, και η Πόλις θ’ ανακτηθή και οι Τούρκοι θα φύγουν, όχι κατόπιν αγώνων και θυσιών, όχι όταν το ελληνικό έθνος ανανήψη και αρχίση να εργάζεται υπέρ της ελευθερίας του, αλλ’ “όταν έλθη το πλήρωμα του χρόνου”. 

Είναι προφανές. Αυτή η παράδοσις ήτο αδύνατον να δώση εις το αναγεννώμενον έθνος τα απαραίτητα ηθικά και πνευματικά στοιχεία εθνικής ελληνικής δράσεως. Και δεν είναι παράξενον, πως η Ρωσία εζήτησε και ήλπισε σοβαρά να πραγματοποιήση το μεσσιανικόν τούτο όνειρον με τας ιδικάς της δυνάμεις και διά τα ιδικά της συμφέροντα. Ο ελληνικός λαός θα επανηγύριζε το γεγονός με όχι μικροτέραν αγαλλίασιν. Ήρκει να λειτουργηθή και πάλιν η Αγία Σοφία. Αλλά πώς; Περί αυτού επαφίετο εις τον Θεόν να φροντίση…». (Πόσο επίκαιρα και τα τελευταία αυτά λόγια του Συκουτρή, σήμερα που ένα μέρος των «εθνικά σκεπτόμενων» Ελλήνων περιμένει από τους Ρώσους να εκπληρώσουν το μεσσιανικό του όνειρο προς δικό τους συμφέρον, φυσικά.  Αρκεί να λειτουργήσει πάλι η Αγια-Σοφιά…). Ακολούθως, ο Συκουτρής αποδίδει την επανάσταση του 1821 στο ότι ο Έλληνας απέκτησε συνείδηση του ότι είναι απόγονος των αρχαίων Ελλήνων.

 Ας τελειώνουμε, λοιπόν,  με τα παραμύθια. Όχι άλλη παθητική αναμονή να ξυπνήσει ο μαρμαρωμένος βασιλιάς. Όχι άλλες ανταμοιβές στην άλλη ζωή. Όχι άλλα «χωριάτικα», αντιευρωπαϊκά κηρύγματα. Δεν είμαστε «έθνος ανάδελφο», δεν είμαστε ανατολίτες. Είμαστε Ευρωπαίοι. Όχι άλλα εγωιστικά πεισιθανάτια κηρύγματα αυτών που νιώθουν οι τελευταίοι άνθρωποι. Δεν πρέπει να είμαστε οι τελευταίοι Ευρωπαίοι. Η Φυλή δεν πρέπει να πέσει, έστω και ηρωικά μαχόμενη. Κι αν πέσει τώρα, θα πέσει ─για να χρησιμοποιήσουμε έναν γνωστό στίχο του Έλλιοτ─ «όχι με έναν βρόντο αλλά  μ’ ένα κλάμα». Κι εμείς θα μείνουμε στη μνήμη όχι «σαν χαμένες, ορμητικές ψυχές», μα σαν «κούφιοι άνθρωποι». Ειδικά, οι Έλληνες κινδυνεύουμε να μείνουμε στην ιστορία ως αυτοί που πρόδωσαν την Ευρώπη, ανοίγοντας την Κερκόπορτα. Ας αντικαταστήσουμε, λοιπόν, τις κλάψες, τα μοιρολόγια και τους θρήνους με εμβατήρια και παιάνες. Η Φυλή δεν πρέπει να πέσει, δεν πρέπει να χαθεί. Η Φυλή πρέπει να ΖΗΣΕΙ, και ηρωικά να αγωνιστεί γι' αυτό.

Πηγή: Ευρωπαϊκή Αντίσταση

 

Ristorante Verona

Η «Μεγάλη Αντικατάσταση» του πληθυσμού της Ευρώπης και η ευθύνη των εθνικιστικών κομμάτων

Από τη γαλλική εφημερίδα Rivarol 

Η γαλλική αντισημιτική εφημερίδα Rivarol με τη μακρά παράδοση –που ενοχλεί πολύ όχι μόνο τους συνήθεις αντιπάλους, αλλά και το Εθνικό Μέτωπο της Λεπέν, λόγω του ότι υποστηρίζει τον πατέρα της─ δημοσίευσε ένα απόσπασμα ενός άρθρου της του τελευταίου φύλλου της σχετικά με την εκλογή πακιστανού στη θέση του δημάρχου του Λονδίνου. 

Μεταξύ άλλων γράφει για την εκλογή αυτή: 

«Σύμβολο μιας Ευρώπης παρηκμασμένης, κατακτημένης και παραμορφωμένης από τις εθνικές μειονότητες, οι εκλογές κατέληξαν σε μια μονομαχία μεταξύ: του εκπροσώπου του συντηρητικού κόμματος εβραίου δισεκατομμυριούχου και φανατικού σιωνιστή Zac Goldsmith, πρωτότοκου γιου του πεθαμένου πλέον James Goldsmith, του οποίου ο πατέρας ήταν εβραίος ασκεναζί, και του υποψηφίου του εργατικού κόμματος, του μωαμεθανού πακιστανικής καταγωγής Sadik Khan.. […] Δεν πρέπει να πιστέψουμε ότι αυτό που συνέβη τούτες τις μέρες στο Λονδίνο, δεν θα συμβεί αύριο όχι μόνο στην πρωτεύουσα της Γαλλίας αλλά και στην κεφαλή της κυβέρνησης και του κράτους. Κάθε μέρα η “Μεγάλη Αντικατάσταση” προχωράει και είναι ζήτημα κάποιων ετών μόνο, το πολύ μίας ή δύο δεκαετιών, το να αποκτήσουμε έναν πρωθυπουργό ή αρχηγό κράτους μωαμεθανό με καταγωγή εκτός Ευρώπης. Η εκλογή τού Ομπάμα στις ΗΠΑ  το 2008 και η επανεκλογή του το 2012 απετέλεσαν μία πρώτη αλλά πολύ ισχυρή ένδειξη. Γνωρίζουμε πως  ό,τι συμβαίνει στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού προϊδεάζει γι’ αυτό που θα συμβεί σε μερικά χρόνια στη Γηραιά Ήπειρο.

Έχει ιδιαίτερη σημασία το ότι στους δύο βασικούς υποψηφίους για το αξίωμα του δημάρχου του Λονδίνου ο ένας ήταν εβραίος και ο άλλος μωαμεθανός 

Άλλωστε, έχει ιδιαίτερη σημασία το ότι στους δύο βασικούς υποψηφίους για το αξίωμα του δημάρχου του Λονδίνου ο ένας ήταν μωαμεθανός και ο άλλος εβραίος. Βλέπουμε ότι οι δυτικές χώρες είναι όλο και περισσότερο κάτω από τον ζυγό δογμάτων που είναι ξένα προς την ιστορία, την παράδοση και την πνευματικότητα της Γηραιάς Ηπείρου. Οι λαοί που κάποτε ήταν χριστιανικοί έχουν γίνει πλέον αποστάτες και καθώς η φύση απεχθάνεται το κενό, από τη μια πλευρά ο ιουδαϊσμός ο οποίος οργανώνεται πολιτικά  και από την άλλη το δυναμικό και κατακτητικό ισλάμ επικρατούν κάθε μέρα όλο και πιο πολύ στο πολιτικό, κοινωνικό και πνευματικό πεδίο.  Πρόκειται, όμως, για μία ψεύτικη αντίθεση αφού και οι δύο ενώνουν τις δυνάμεις τους για την ενοχοποίηση της Δύσης και στην πρόθεση να τελειώνουν με τον ευρωπαϊκό πολιτισμό, τον λευκό και χριστιανικό. Ως εκ τούτου, μόνο τυχαίο δεν είναι το ότι ο νέος δήμαρχος του Λονδίνου δεν πρόλαβε καλά καλά να εκλεγεί και έθεσε ως προτεραιότητά του  να επισκεφθεί το Μνημείο του Ολοκαυτώματος του Λονδίνου, κάτι που αποδεικνύει ότι όποια και αν είναι η καταγωγή και η θρησκεία του δημοτικού άρχοντα, είναι πάντα η ίδια αντι-θρησκεία  που κυριαρχεί και επιβάλλει τον ζυγό της της σε όλους τους Ευρωπαίους, τους οποίους θέλει να παραλύσει, ώστε να τους κάνει να αποδεχθούν την αυτοκτονία του έθνους, του πολιτισμού και της φυλής τους. Άλλωστε και ο δύο υποψήφιοι είναι υπέρμαχοι του “γάμου” των ομοφυλοφίλων […]»

 Ακολούθως το άρθρο, ξεκινώντας από την κριτική που ασκεί στους Βρεταννούς για την ανοχή και την παθητικότητά τους, με την επισήμανση της «εξουδετέρωσης» του BNP, προχωράει στην κριτική του γαλλικού Εθνικού Μετώπου για τη διαγραφή του Ζαν Μαρί Λεπέν, και καταλήγει στην πικρή διαπίστωση ότι τα διάφορα εθνικιστικά κόμματα από τη στιγμή που γνωρίζουν κοινοβουλευτική επιτυχία συμβιβάζονται. 

Γράφει:

«...από τη στιγμή που γνωρίζουν κάποια εκλογική επιτυχία αισθάνονται υποχρεωμένα να κάνουν τη μία παραχώρηση μετά την άλλη, ακόμη και να φτάσουν κάποιες φορές μέχρι του σημείου να αποκηρύξουν τα πιστεύω τους και να υποστηρίξουν το αντίθετο αυτών που πρέσβευαν  μέχρι πρότινος. Όλοι γνωρίζουμε την περίπτωση του εξωμότη Τζιανφράνκο Φίνι, ο οποίος πρώτα ήταν νεοφασίστας (το 1992, μάλιστα, γιόρτασε την 70ή επέτειο της Πορείας προς τη Ρώμη του Μπενίτο Μουσολίνι και των Μελανοχιτώνων), ακολούθως έγινε “μεταφασίστας”, και, τέλος, αντιφασίστας, φθάνοντας μέχρι του σημείου σε μία επίσκεψή του στο Ισραήλ, όπου φόρεσε το κιπά  στο Γιαντ Βασσέμ (σ.σ. “μουσείο ολοκαυτώματος”), να πει ότι “ο φασισμός ήταν το απόλυτο κακό”. 

Ο εξωμότης Φίνι με κιπά 

Είδαμε ακόμη πώς εξελίχθηκε το κόμμα του μακαρίτη Γεργκ Χάιντερ, που δέχθηκε μία κυβερνητική συμμαχία με τους συντηρητικούς και που πρόδωσε εντελώς το πρόγραμμά του κατά τη διάρκεια του καταστροφικού περάσματός του στον δημόσιο βίο. Και μία αντιπροσωπεία του FPӦ και του Vlaams Belang επισκέφθηκε το Ισραήλ […] Η εμπειρία αποδεικνύει ότι αυτές οι παραχωρήσεις ανοίγουν τον δρόμο για κάθε υποχώρηση και κάθε αποκήρυξη.

Ο αντικειμενικός σκοπός των κοσμοπολίτικων δυνάμεων είναι να εκμηδενίσουν κάθε γνήσια αντίδραση ενάντια στα ανατρεπτικά τους σχέδια, ενάντια στη θέλησή τους να καταστρέψουν τα ευρωπαϊκά έθνη και να εγκαθιδρύσουν μία παγκόσμια κυβέρνηση, προς την οποία η Ε.Ε. δεν είναι παρά το πρώτο βήμα, αν και πολύ αποτελεσματικό. Για τον σκοπό αυτό επιδιώκουν να εξουδετερώσουν τα πατριωτικά κινήματα βάζοντας στην αρχηγία αλλά και στις τάξεις τους είτε προδότες που τα αρνούνται όλα από καριερισμό, από συμφέρον, είτε χρήσιμους ηλίθιους που πιστεύουν ότι οι ολοένα και περισσότερες παραχωρήσεις είναι αναγκαίες προκειμένου να καταλάβουν την εξουσία…»

Και σε αυτό το σημείο, δεν μπορεί κανείς να μην θυμηθεί τα λόγια της Σίτσας Καραϊσκάκη, στο βιβλίο της Ψυχικό και Πνευματικό Δηλητήριο (εκδ. Θούλη), που χαρακτηρίζει «μπολσεβικική» στο βάθος της κάθε τέτοιου είδους συμπεριφορά και στάση, από όποιον και αν προέρχεται, δηλαδή, εν προκειμένω, την απεμπόληση των ιδανικών προς εξυπηρέτηση ατομικών και στενά κομματικών συμφερόντων.

(Στο άρθρο αυτό της Rivarol το οποίο θίγει και άλλα σημαντικά ζητήματα, θα επανέλθουμε σε νεότερη ανάρτηση)

Πηγή: Ευρωπαϊκή Αντίσταση

Ristorante Verona

ΤΣΕ: ΤΟ ΝΕΟ ΙΝΔΑΛΜΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΕΘΝΙΚΙΣΤΩΝ

του Σωτήρη Αντωνακόπουλου

Για τον ιδεολογικό μαρασμό, με τον οποίο πάσχει ο εγχώριος εθνικιστικός χώρος έχουμε αναφερθεί κατ' επανάληψιν, με τρανά παραδείγματα τον Ίωνα Δραγούμη (εδώ και εδώ), τον Νίκο Καζαντζάκη (εδώ), τον Ιωάννη Μεταξά (εδώ και εδώ) και διάφορους άλλους αστέρες της εθνικιστικής νομενκλατούρας (εδώ και εδώ). Ο ιδεολογικός κατήφορος όμως δεν έχει τέλος, καθώς στον κατάλογο της μιζέριας του δήθεν ''χώρου'' προστίθεται κι άλλη μια λαμπρή φυσιογνωμία. Ο λόγος για τον Τσε Γκεβάρα!! Έτσι λοιπόν, μετά την coca cola, μετά από γνωστή μάρκα παγωτού και διάφορες εταιρείες ρούχων, στο παιχνίδι έχει μπει και η ελληνική ακροδεξιά να πάρει το μερίδιό της από τη ''λάμψη'' του επαναστάτη Τσε.

Παγωτό ξυλάκι "Cherry Guevara" 

Άρωμα Che της Chevignon

Δεν γνωρίζουμε αν είναι η μαρξιστική διαλεκτική ή ο κομμουνιστικός διεθνισμός του Τσε Γκεβάρα που κέντρισε την ψυχοσύνθεση του Έλληνα εθνικιστή ή η κάθοδος στο Κονγκό το 1965 για να βοηθήσει την επανάσταση...

Συνέχεια εδώ

RV